Miano: Sur’Kesh Gorot Tionis Clous Naos Saiph, Saiph
Wiek: 28.09.2164, 22 lata.
Rasa: Salarianin
Płeć: Mężczyzna
Specjalizacja: Szpieg
Przynależność: Oddział do Zadań Specjalnych (OZS) (Społeczność galaktyczna)
Zawód: Porucznik w OZS. Szpieg. Mechanik.
Aparycja: Saiph nie wyróżnia się niczym szczególnym od przedstawicieli swojego gatunku. Mierzy sobie 184 cm wzrostu i można by powiedzieć, że to jeden z atutów, które można by przypisać do jego wyglądu. Posiada on skórę w odcieniu czerwieni co bardzo kontrastuje z jego oczami koloru zielonego z domieszką fioletu. Jego twarz naznaczona jest wieloma bliznami przez co wygląda na dużo starszego niż jest w rzeczywistości co też dodaje mu powagi i charyzmy.
Osobowość: Długie lata służby w OZS miały bardzo duży wpływa na kształtowanie się charakteru Salarianina. Ciągły napływ kolejnych zleceń sprawiał, że z czasem stał się służbistą i pracoholikiem. Każde jego działanie wymaga od siebie i innych całkowitego poświęcenia, perfekcjonizmu i sumienności co niekiedy też przekłada się to na zwykłe życie, gdzie jest pedantyczny i bardzo dokładny. Bardzo rzadko, ale jednak czasem można zauważyć na jego twarzy uśmiech, który zazwyczaj pojawia się w najmniej i najbardziej nieodpowiedniej sytuacji z przyczyn tylko dla niego wiadomych co często spotyka się z nie aprobatą wielu osób. Ma też tendencje do chamskich żartów co często wywołuje bójki ze strony przedstawicieli innych gatunków nieczęsto kończące się podbitym okiem czy wybitym barkiem. Jednak najczęściej Saiph przybiera postać poważnego z nie zdradzającą nic kamienną twarzą.
Historia:
Saiph urodził się na rodzimej planecie Salarian, Sur’Kesh. Jego matka była medykiem, ojciec zaś pracował jako mechanik. Z początku jedynak, potem starszy brat Riva. Chłopak lubił majsterkować w wolnych chwilach w warsztacie ojca. Nie wyróżniał się w szkole, nie stwarzał problemów, był spokojnym i ułożonym dzieckiem. Nawet śmierć matki nie zdołała tego zmienić, można poza tym, że młody stał się bardziej zgryźliwy i chamski.
Lata mijały powoli, Riv oddał się nauce i historii, a Saiph siedział w warsztacie. Ojciec próbował go namawiać by zajął się czymś pożyteczniejszym, ale chłopak był uparty. Wtedy stary Salarianin popchnął syna do wojska. Jako mechanik wojskowy chłopak miał większe możliwości rozwinięcia skrzydeł, a może przy okazji otworzyłby się bardziej?
Saiph poszedł za radą i zaczął służbę dla wojska. Nie minęło dużo czasu, gdy zyskał okazję by pokazać się z tej innej, skutecznie utajonej do tej pory strony. Został przydzielony do projektu pracującego nad nowatorskimi ulepszeniami wydajnościowymi do silników myśliwców. Tą pracą zainteresowali się Kroganie, którzy zaatakowali hangar gdzie pracował Salarianin. Nikt się nie spodziewał szturmu, kradzieży planów i sprzętu nad którym tam pracowano. Część mechaników uciekła, część dostała kulkę. Saiph wiedziony impulsem ukrył się i czekał. Zadział instynktownie, obserwował, badał… prowadził rozpoznanie, a gdy napastnicy zwinęli się z łupami śledził ich aż do bazy wypadowej. Tam dowiedział się ile mógł i wrócił ile sił w nogach do bazy by zdać raport. Dzięki informacjom, które udało mu się zdobyć Salarianie odzyskali sprzęt i plany oraz rozbili bazę wypadową Krogan szybkim, skoordynowanym atakiem. Wojsko odzyskało sprzęt, a Saiph otrzymał propozycję przeniesienia.
Pracując już jako szpieg i wywiadowca dla OZS szybko piął się w górę, działał instynktownie i polegał na intuicji, która zawiodła go tylko raz. Pracował z przyjacielem pod przykrywką jako naukowiec, mieli dowiedzieć się, dlaczego Batarianie interesują się stacją na której pracowali. Podczas ataku, w sytuacji patowej, przyjaciel Saipha zdradził przesądzając wynik walki.
Od tamtej pory Salarianin dokładniej wybiera sobie przyjaciół i jest mniej ufny wobec kogokolwiek.
Ekwipunek: Ciężki pistolet M-3 Predator, omni-klucz, nóż wojskowy
Środek transportu: Myśliwiec „Strzelec”. Stara klasyczna jednostka, którą Saiph sam wyremontował, nadał jej zarówno nowe ciało jak i duszę, dostosował ją do siebie jak mógł i wciąż nad nią pracuje. Jednostka ma doskonałe tarcze, silne działa i standardowy system maskujący. Jednostkę napędu przerobił tak, by była bardzo wydajna i oszczędna, w końcu pracował nad tą technologią. Największą wadą statku jest jego mobilność, ma słabą zwrotność i jest znacznie wolniejszy od jednostek tego typu.
Dodatkowe informacje: Posiada archaiczny pancerz pełniący jedynie funkcję reprezentacyjną nie sugerujący przynależności do żadnej frakcji. Jest pamiątką od młodszego brata, który zdobył podczas jednej z ekspedycji w Trawersie Attykańskim. (Fabularnie: jest to standardowy pancerz)
Wykonane misje:
W kooperacji z MG: Zbadane sygnały SOS:
