W galaktyce istnieje około 400 miliardów gwiazd. Zbadano lub chociaż odwiedzono dotąd mniej niż 1% z nich. Pozostałe światy oraz bogactwa, które zawierają, wciąż czekają na odnalezienie przez korporacje lub niezależnych poszukiwaczy.

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

[Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

16 sie 2016, o 16:07

Elizabeth przeniosła wzrok na Kiru i parsknęła śmiechem, choć brzmiało to bardziej jak sapnięcie z rozpaczy. Nie wiedziała chyba jak zareagować, bo choć chciała odpowiedzieć konkretnie, to była roztrzęsiona i przerażona. No i wściekła na Matta, bo ze wszystkich możliwych dni musiał pojawić się na Joab akurat dzisiaj.
- Monitoring? - zaśmiała się sucho i ruchem głowy wskazała kamerę w kącie pomieszczenia. - Nawet to jest atrapa, nie wiem właściwie po co ktoś ją tu zamontował. Nie zobaczymy co jest na zewnątrz, dopóki nie otworzymy rolet albo stąd nie wyjdziemy.
Coś łupnęło w ścianę, a kobieta prawie podskoczyła w miejscu. Jej twarz wykrzywiona była w grymasie bezradności, bo czuła się bezradna, bardziej chyba, niż którekolwiek z nich. Oni przynajmniej mieli pancerze, które chroniłyby ich przed potencjalnymi atakami. Prawdopodobnie.
Potrząsnęła głową, gdy Kiru spytała o drzwi do magazynu, jako że Tarczansky był zajęty spawaniem głównych drzwi wejściowych.
- On jest... to wyjście do korytarzy jest zamknięte odkąd pamiętam i nawet nie wiem kto ma do niego dostęp. Pod lądowisko wychodzi większa brama, żeby łatwiej było transportować paczki. Ta jest otwarta - przygryzła wargę, spoglądając na Ibbie, jakby blondynka miała jej w czymkolwiek pomóc. - W końcu przywieźliście zapasy. Nie zdążymy nic zrobić, boże, to zaraz tu wleci...
Zrobiła kilka kroków do tyłu i uruchomiła omni-klucz, nawiązując połączenie z jakimś numerem. Mimo wszystko jednak osoba, do której Elizabeth dzwoniła, nie odpowiadała. Zaklęła długo i efektownie, wyłączając urządzenie i wracając do pozostałych, za moment znalazła się obok swojego byłego męża, zachowując jednak bezpieczny dystans - od iskier i od niego.
- To jest dziecko, Matt - wysyczała. - Nie jeden z twoich kumpli, który się napierdoli jak szpadel tak, że nawet robaki go nie tkną. Proszę cię. Nie możemy tu siedzieć, nie możemy czekać w nieskończoność. Może i ty się odzwyczaiłeś od przejmowania się własną córką, ale ja nie i nie zamierzam czekać, aż to ją... aż ona... cokolwiek - zakończyła niezręcznie, nie potrafiąc wypowiedzieć trudnych słów.
Ibbie oderwała się od stołu, o który od jakiegoś czasu się opierała, na pierwszy rzut oka wpatrując się tępo w jego blat. Okazało się jednak, że nad czymś się intensywnie zastanawiała, bo w końcu podeszła do Kiru, unosząc na nią zdeterminowane spojrzenie.
- Kubera, chodź ze mną - zaproponowała cicho. - Jesteś w pancerzu, uszczelnisz go, przecież się nie przebiją, skoro da się w takich sprzętach przeżyć przypadkowe wystrzelenie w pustkę, co nie? Polecimy na dół, zamkniemy magazyn, wybijemy to, co wleciało już tutaj. Matt w tym czasie poradzi sobie z panikarą - zwinęła długie włosy w ciasny kok i związała je gumką, którą najwyraźniej cały czas miała na nadgarstku, po czym naciągnęła na głowę hełm. - Wrócimy za pięć minut, wolę się zabezpieczyć zanim to wszystko znajdzie nas, kiedy nie będziemy przygotowani. Laska mogłaby być w tej chwili równie dobrze nago, ten kombinezon jej przed niczym nie zabezpieczy.
- Mam plan całej kolonii, mogę ci przesłać, później go poszukam. Jak już zdecydujemy, że stąd wychodzimy - odparła ostro Elizabeth. - Jeśli faktycznie zamierzacie siedzieć tu w nieskończoność, możecie sobie plany kolonii wsadzić w dupę.
Ibbie westchnęła ostentacyjnie i oparła dłonie na biodrach, spoglądając na Kiru wyczekująco. Najwyraźniej ze względu na zaistniałe okoliczności nie zamierzała proponować tego samego Mattowi.
- Chodź, zamkniemy te drzwi, wrócimy i wtedy będziemy czekać.
- No chyba ci na mózg siadło, dziewczynko - była żona Tarczanskiego zacisnęła dłonie w pięści i odwróciła się do blondynki. - O ile jakiś w ogóle masz. Prawdopodobnie nie masz dziecka i współczuję, jeśli kiedyś będziesz miała. Nie zostawię jej tam samej. Nie będę tu siedzieć i czekać, aż wszystko się skończy. O jakim Indianinie mówisz? - uniosła już nieco mniej przerażony wzrok na Kiru. - Aaron tu jest? Był z Isą?

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Matthew Tarczansky
Awatar użytkownika
Posty: 339
Rejestracja: 23 lis 2014, o 20:31
Miano: Matthew Tarczansky
Wiek: 32
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Oficer Techniczny
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 35.880
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

25 sie 2016, o 22:20

Bezradność. To właśnie czuł. Każda komórka jego ciała rwała się do działania. Jednak nie miał żadnego kreatywnego pomysłu na to, by wyzwolić swoje chęci. Z całych sił pragnął wyrwać się stąd i zatłuc te wszystkie robale, zgnieść je chociażby butem, lecz przewidywał jak to wszystko może się skończyć. Paraliżem...Zamarznięciem...Cokolwiek to cholerstwo wywoływało. Nie potrafił nawet nazwać tego insekta. Nigdy wcześniej z czymś takim się nie spotkał, o niczym podobnym nawet nie słyszał, a to wprowadzało go w stan lekkiego niepokoju. Poprzednio. Był świadomy z kim się mierzy, z czym musi zmierzyć czoła. Mógł jasno określić plan działania, przewidzieć niektóre rzeczy...A tu...Gówno. Z naturą się nie wygra, a powodem była jej nieprzewidywalność. Brak wzorców, do których mógłby przypisać objawy, przyczyny i skutki. Z maszynami było prosto. Diagnostyka, usuwanie usterki, kalibracja i wio. Nawet strzelanie do ludzi było prostsze, kiedy uznało się złoczyńców jako usterkę i wywrotowy element nie zasługujący na życie. W tym wypadku, kiedy jakieś dziwne robactwo wypełzło z ziemi i wzbiło się w powietrze...Mógł jedynie rozłożyć ręce. Chociaż tego nie chciał.
-Atrapa? A w naszym mieszkaniu były cztery kamery nad samym łóżeczkiem Isy...Od kiedy się zrobiłaś taka ufna?-Nie poznawał swojej byłej żony. Czyżby jej wrodzona chęć kontrolowania wszystkiego i wszystkich nagle zamilkła? Jakoś nie chciało mu się w to wierzyć. Pokiwał głową na boki. W tym momencie dałby sobie rękę uciąć, że w jej domu znajduje się pełen monitoring. Funkcjonalny, nagrywający dosłownie wszystko i wszystkich. Nagrania prawdopodobne trzyma na 5 kopiach, a pierwsza partia ulegnie zniszczeniu za jakieś...No...10 lat. Był o tym święcie przekonany. Jednak to nie był czas i miejsce na takie błahostki. Najważniejsze było to, co w tym momencie działo się na zewnątrz. A nie było to zbyt optymistyczne.
-WIEM!-Wydarł się, wymachując gwałtownie ręką w górę. Doskonale zdawał sobie sprawę z tego, ile lat ma jego córka. Doskonale wiedział w jakim niebezpieczeństwie się znajduje i choć z całych sił pragnął uniknąć starć ze swoją żoną, musiał dążyć do konfrontacji i uświadomić ją w tym, że to co chce zrobić...To kompletna głupota. Wręcz idiotyzm. W głowie starał się to ułożyć jakieś dyplomatyczne zdanie...a raczej wypowiedź, która skłoniłaby Lizzie do bardziej racjonalnego myślenia. Jednak jak to w przypadku tego inżyniera bywa, nawet najpiękniejsze frazesy z jego ust zamieniają się w...
-Ja jebie, Lizzie.-...Z niewiadomych nawet jemu powodów, zdecydowanie zmniejszył dystans dzielący go a Elizabeth. Znajdując się w odległości, którą można byłoby spokojnie określić jako szerokość dłoni. Choć z całych sił chciał jej przyznać rację i powiedzieć jej, że jej pomysł jest godny pochwały. Z czysto racjonalnych względów nie dało się tego zrobić.
Słuchaj...Nawet nie masz zielonego pojęcia co za cholerstwo szaleje teraz za oknem. Nie masz ani pancerza, ani jakiegoś kombinezonu, ani nie wiesz jak z tym walczyć. I co? Zamierzasz wyjść stąd z plastikową packą na muchy i sprayem na komary i jak jakaś pierdolona Walkiria, uskrzydlona matczyną miłością, tłuc i psikać na owady wielkości dłoni? Obstawiam, że w swoim bojowym szale ubiegniesz gdzieś...20 metrów. Później to coś Cię ukąsi...Staniesz jak słup soli, świadoma czy nie...Nie wiem. Siedząc tutaj...Też niewiele zrobimy, ale patrz...My zostaniemy tutaj, a nasze dwie profesjonalistki zajmą się resztą. Sprawdzimy plan kolonii i wpadniemy na jakiś pomysł. Tylko proszę Cię, żadnych głupich pomysłów, bo to z pewnością nie uratuje naszej, NASZEJ, córki.-W tym momencie, najdelikatniej jak potrafił chwycił ją za ramiona. Czuł się odrobinę dziwnie, bo w ten sam sposób uspokajał ją, gdy byli jeszcze małżeństwem. Najpierw zachowanie bezpiecznego dystansu, chwila przerwy, głębokie spojrzenie w oczy i wyraz twarzy mówiący "jakoś to będzie", "wszystko będzie dobrze". Oczywiście nie dawał na to żadnej gwarancji, ale cóż...Zawsze można było mieć nadzieję. Jako, że ona umiera ostatnia.
Aaron...Właśnie. To on ostatni widział Isę. W końcu młoda wbiegła na statek. Zakładając, że zostali chwilę dłużej na pokładzie...Tak. Isabel mogła tam właśnie się znajdować. W szczelnie zamkniętym, bezpiecznym statku. Tak. Właśnie. To jest myśl. Twarz Matta nabrała zupełnie innego grymasu. Pełna determinacji, zapału. Póki co...To był jakiś punkt zaczepienia. Próba komunikacji z Aetio, z Manitou...To musiało się udać. Puścił Lizzie i aktywował komunikator na swoim omni-kluczu. Jako, że dzieląca ich odległość...Nastroił swój nadajnik na pasmo PMR. Nawet duża ilość robactwa nie powinna zakłócić sygnału, radiowego i powinna bez problemu zostać namierzona przez nadajnik Sigha. Zresztą...Wszyscy, którzy znajdowaliby się w zasięgu tego sygnału, odebraliby tę wiadomość.
-Halo, Manitou! Słyszysz mnie? Jesteś tam?
ObrazekObrazek THEME|WORK THEME|SPACESUIT|CASUAL|VOICE|ARMOR Premia technologiczna: +20%
Bonus do tarcz: +15%
Bonus do celności strzelby: +5%
Zwiększenie siły i obrażeń od mocy technologicznych: 15%
Zwiększenie obrażeń zadawanych przez Spalenie: 10%
Kiru Heidr Varah
Awatar użytkownika
Posty: 660
Rejestracja: 3 cze 2013, o 22:04
Miano: Kiru Heidr Varah
Wiek: 100
Klasa: Szpieg
Rasa: Yahg
Zawód: Przemytnik
Lokalizacja: Cytadela
Status: ex-Krwawa Horda, jako Urdnot Kubera poszukiwana przez organizacje zwalczające przemyt
Kredyty: 48.138
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

26 sie 2016, o 21:03

Kiru również była zaszokowana, że w barze nie ma działającego monitoringu. Jak długo podróżowała po galaktyce jeszcze nie spotkała się z sytuacją by nawet najpodlejsza speluna nie miała zawieszonych tu i ówdzie kamer. Albo ta kolonia faktycznie była rajem na Ziemi gdzie nikt nie kradł a po alkoholu nikomu nie odbijało albo właścicielka była skąpa jak nie wiem co.
Była Beksy zaczynała się rozkręcać. Martwiła się o córkę, to było zrozumiałe, jednak yaghance wydawała się nieco przewrażliwiona. Ona sama mogła zaświadczyć, że dzieci są w stanie sporo znieść i wyjść z tego bez szwanku. Prawie.
Prawdziwym problemem było to, że kobieta mogła naprawdę spróbować zrobić coś na własną rękę i narazić bezpieczeństwo całej grupy. W najgorszym wypadku będzie należało zastosować bardziej bezpośrednie rozwiązania siłowe.
- Wchodzę w to, tylko nie bardzo mogę sobie wyobrazić jak wybijemy rój robali czymś takim - uniosła swojego Windykatora. Małe, ruchliwe owady nie były wymarzonymi celami do ćwiczeń strzeleckich z użyciem karabinu szturmowego. Biorąc pod uwagę liczbę wystrzelonych kul w stosunku do przewidywanej ilości trafień, do eksterminacji nieproszonych gości z magazynu lepiej nadawałyby się zwykłe patelnie
- Jeśli nie dysponujesz umiejętnościami obszarowymi to skupmy się przede wszystkim na zamknięciu bramy, potem pomyślimy ja pozbyć się tego draństwa.
- I nigdzie się z stąd nie ruszymy bez planu i celu - odpowiedziała na zgryźliwy komentarz Elizabeth. Mogła zrozumieć, że ludzka kobieta strefę wojny, do jakiej można było porównać obecną sytuację, widziała tylko na vidach, a jedynym zagrożeniem z jakim się zetknęła byli podpici klienci. Pewnie dlatego nie mogła zrozumieć dlaczego osoby bardziej obeznane z „pracą w terenie” nie bardzo mają ochotę na ślepo opuścić bezpieczną kryjówkę. - Jeśli ci tak spieszno na zewnątrz to gdzie pójdziesz? I którędy? Twój były ma rację, nie przebiegniesz pięciu metrów zanim któreś z tych draństw cię nie ukąsi. - westchnęła z rezygnacją uznając, że nie ma sensu się denerwować. W najgorszym wypadku zwiąże się ją w baleron i będzie po kłopocie.
- Tak, spotkał się z nią tuż po wylądowaniu - udzieliwszy krótkiej odpowiedzi na pytanie o indiania i spostrzegłszy iż Beksa wziął na siebie próbę nawiązania kontaktu, ruszyła z Ibbie. Jeśli była możliwość zamknięcia drzwi między zapleczem a główną częścią restauracji, zrobiła to bez wahania na wypadek gdyby coś zdołało wydostać się z magazynu. Nawet jeden robal mógł potencjalnie narobić sporych szkód wśród pozbawionych pancerzy klientów baru.
- Idź pierwsza, jesteś mniejsza więc w razie czego mnie będzie łatwiej osłaniać ciebie niż odwrotnie. - zaproponowała nie z tchórzostwa a czystego pragmatyzmu. Jeśli weszłaby pierwsza od razu zasłoniłaby sobą światło drzwi a wtedy blondynka nie mogłaby zareagować gdyby zagrożenie okazało się poważniejsze niż początkowo zakładały.
ObrazekObrazek Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

30 sie 2016, o 20:33

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

30 sie 2016, o 21:13

- Bo Isa była mała, a ja nie mogłam siedzieć nad nią cały czas - żachnęła się Elizabeth. - Kamery nad łóżeczkiem to co innego, niania elektroniczna to nie monitoring, idioto. I to nie jest moje, ja tu tylko pracuję.
Warknęła i odwróciła się, gotowa rzucić się znów na drugą stronę pomieszczenia, tylko po to, by wyrazić swoją desperację i niezadowolenie. A może chciała podejść do Kiru i po raz kolejny zacząć przekonywać ją, dlaczego wyjście na zewnątrz jest jedyną słuszną opcją w tym momencie. Matt jednak zastąpił jej drogę i na moment zamarła, orientując się jak blisko się znalazł. Przez chwilę wyglądała, jakby chciała splunąć na niego żrącym jadem, ale fakt, że dla odmiany zaczął do niej mówić z sensem, powstrzymał ją przed ponownym wpadnięciem w furię. Wyjątkowo nawet mu nie przerywała. Gdy złapał ją za ramiona, Elizabeth drgnęła i zamrugała niepewnie, po czym westchnęła. Jej oddech był ciężki, nieco przerywany. Wściekłość i desperacja zmieniły się w zwykłe przerażenie. Kobieta wypuściła powietrze z płuc, opuszczając wzrok gdzieś w okolice klatki piersiowej byłego męża.
- Mhm - mruknęła w końcu cicho, sama obejmując się ramionami, kiedy Tarczansky ją puścił i powoli przeszła do pierwszego lepszego krzesła, na które opadła, ukrywając potem twarz w dłoniach. Nie płakała, po prostu usiłowała się uspokoić.
Komunikator nie odpowiadał. Singh musiał więc albo gdzieś się ukryć i go zwyczajnie wyłączyć, albo było już po nim. Nie wiedzieli, co dzieje się za oknem, nie odkąd zatrzasnęli rolety. Słychać było tylko przytłumione strzały i pojedyncze uderzenia w ściany. Jeszcze nikt nie próbował się do nich dobić, ale w końcu ten, kto strzelał, mógł zmienić zdanie i sprawdzić, co znajduje się za zaspawanymi drzwiami. O ile w ogóle będą mieć możliwość przebicia się przez nie i przez przeciwwłamaniowe okiennice.
- Musimy improwizować, Matt - odezwała się Ibbie, rezygnując z czekania na odpowiedź Indianina wcześniej, niż Tarczansky. - Spróbujmy się dostać do statku, okej? Jeśli byli na lądowisku, mogli się w nim schować. O ile ci, co atakują, go nie rozwalili. Spróbujemy do niego dotrzeć i odlecieć, jak już się wszystko wokół trochę uspokoi. To nie może trwać wiecznie, co nie?
Udawany optymizm był mało wiarygodny, ale blondynka robiła co mogła. Westchnęła. Jej głos brzmiał nienaturalnie nisko przez filtry hełmu, choć nie powinny one zmieniać tembru głosu - może więc po prostu tak bardzo spoważniała. Odwróciła się do Kiru.
- Ja też nie wiem jak. Możemy to gówno podpalić - zaproponowała. - Albo zamrozić. To umiem. A te latające te... one wyglądały na duże. Może uda ci się niektóre zastrzelić normalnie. A może w ogóle ich tu nie będzie, nie wiem. Dobra, chodź. Ale osłaniaj mnie, tak serio, dobra?
Przeszła do drzwi i stanęła przy panelu, przygotowując pistolet do strzału. Omni-klucz miała uruchomiony, by w razie ataku roju robali strzelić w nie plazmą. Zerknęła na Kiru wyczekująco i gdy ta wyraziła gotowość, odblokowała i uderzyła w panel pięścią.
Zanim jednak zdążyła zareagować, coś wpadło do środka. Humanoidalna sylwetka, naturalnie opancerzona, wleciała do środka restauracji, jakby tylko na to czekała. Jedne z uderzeń w ścianę musiały dochodzić właśnie stamtąd, tylko w ogólnym zamieszaniu trudno było na to zwrócić uwagę. Roju nie było, ale był on - zbieracz, potwór z legend, o którym dotąd albo tylko słyszeli, albo widzieli w extranecie. Elizabeth wrzasnęła, rzucając się z krzesła pod ścianę, a Ibbie zaklęła i zniknęła. Rozpłynęła się w powietrzu, wygodnie ukryta pod kamuflażem. Zbieracz uniósł karabin i wycelował w kelnerkę, gotowy do oddania strzału. Gdzieś z wewnątrz korytarza dobiegł do nich krzyk, ale nie blondynki, a czegoś, co postanowiła zaatakować. Najwyraźniej przeciwnik nie był sam, co najemniczka zauważyła pierwsza. Mogli zamknąć drzwi, by łatwiej poradzić sobie z jednym obcym, ale czy chcieli odciąć Ibbie i oddać ją w ręce losu?

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Kiru Heidr Varah
Awatar użytkownika
Posty: 660
Rejestracja: 3 cze 2013, o 22:04
Miano: Kiru Heidr Varah
Wiek: 100
Klasa: Szpieg
Rasa: Yahg
Zawód: Przemytnik
Lokalizacja: Cytadela
Status: ex-Krwawa Horda, jako Urdnot Kubera poszukiwana przez organizacje zwalczające przemyt
Kredyty: 48.138
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

1 wrz 2016, o 22:15

Zdążyła tylko pomyśleć; „ale co, kurwa?!”, gdy humanoid wyminął ją i uniósł karabin szykując się do oddania strzału. Jak przerażający to musiał być widok Kiru domyśliła się po histerycznej reakcji Elizabeth. Po czymś takim ciężko było stwierdzić czy będzie się jeszcze go czegoś nadawać. Chociaż trudno było jej się dziwić, nie codziennie próbuje cię zabić potwór z legend. Tymczasem Ibbie zniknęła a odgłosy, które po chwili zaczęły dobiegać z magazynu podpowiadały, że prawdopodobnie zauważyła coś kiedy otworzyły się drzwi. To musiało oznaczać, że przeciwnik posiadał towarzystwo w niewiadomej liczbie i sile ognia, jednak z jakiegoś powodu tylko on jeden zdecydował się szturmować wnętrze baru. To była dziwna taktyka, zważywszy na to, że z powodu rolet nie miał możliwości ocenić liczebności klientów i ich uzbrojenia. Jakby tego było mało, kto normalny odwraca się do yahga plecami? Ten Zbieracz był ślepy czy głupi? W każdym razie wypadałoby coś z nim zrobić przed wybraniem się do magazynu. W końcu ludzie też istoty rozumne, szkoda byłoby dać ich zabić zwłaszcza, że przeciwnik podał się Kiru prawie jak ciastko na srebrnej paterze. Poza tym blondynka nie była amatorką, przypuszczalnie poradzi sobie jeszcze przez chwilę.
Jeśli odgłosy zza ściany świadczyły o obecności jemu podobnych musieli zweryfikować plan dotarcia do statku, biorąc pod uwagę to, że po drodze ktoś mógł otworzyć do nich ogień. A skoro większość grupy pozbawiona była pancerzy, zapowiadała się wesoła przeprawa. Jednak teraz trzeba było zająć się poważniejszymi sprawami. Najpierw Zbieracz, potem jego koledzy i brama do magazynu, dwa ostatnie niekoniecznie w tej kolejności.
Nie warto było marnować nabojów na przeciwnika ustawionego zaledwie metr dalej, poza tym odgłos wystrzałów mógłby zaalarmować jego towarzyszy. W tej sytuacji pozostawała tylko jedna słuszna opcja. Kiru uruchomiła omniostrze i podeszła do Zbieracza z zamiarem wbicia go w tył jego czaszki. Taki cios zabiłby na miejscu większość ras zamieszkujących galaktykę, jednak kto mógł przewidzieć jaki będzie miał efekt na istocie, która jeszcze wczoraj nie była niczym więcej niż postacią z extranetowych creppypast i teorii spiskowych.
ObrazekObrazek Wyświetl wiadomość pozafabularną
Matthew Tarczansky
Awatar użytkownika
Posty: 339
Rejestracja: 23 lis 2014, o 20:31
Miano: Matthew Tarczansky
Wiek: 32
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Oficer Techniczny
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 35.880
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

2 wrz 2016, o 20:54

Kiedy ją tylko uspokoił, westchnął ciężko. Spodziewał się raczej pogłębienia jej wybuchu histerii do rozmiarów tej planety. A jednak...Było w nim coś z dyplomaty i złotoustego poligloty. No proszę, a wszyscy w niego wątpili. Może jednak warto zostać jakimś, no na przykład, spin doktorem? Chociaż nie. Z jego wyczuciem taktu i wrodzoną cechą choleryka, prawdopodobnie jego spin doktorstwo skończyłoby się raczej na spin. Kiedy kręciłby buzdyganem.
-No i da się? Oczywiście, że się da.-Rzucił z odrobiną entuzjazmu w głosie. Co prawda, nadal pozostawała kwestia Isy znajdującej się w śmiertelnym niebezpieczeństwie i w tym momencie, ten problem zajął jego całą moc obliczeniową. Nie miał jednak żadnego pomysłu na to, jak przedostać się do statku. Istniała spora szansa, że inni nie wykonali podobnych barykad, co oni. Mogli po prostu nie zdążyć, albo po prostu...zbagatelizować problem. W całym tym kompleksie mógł być cały rój tych dziwnych istot. Przede wszystkim, musiał się do tego przygotować. Nie zamierzał, tak jak na Raitaro, wybrać się gdziekolwiek bez pancerza. Na szczęście, nauczony szeregiem doświadczeń...Po prostu wziął go ze sobą. W końcu nigdy nie wiadomo, co mogło odbić do głowy Elizabeth, bo...Takiego rozwoju sytuacji nie brał pod uwagę, choć powinien. Chociażby dlatego, że ostatnio gdziekolwiek się nie pojawi tam słuchać strzały, wybuchy i chrupnięcia łamanych kości. Nawet nie wiedział, kiedy taki pech go złapał. Było to dla niego co najmniej niecodzienne. Wyglądało jednak na to, że musiał się do tego przyzwyczaić.
Skoro sprawa z Lizzie się wyjaśniła, mógł w spokoju zabrać się za przywdzianie pancerza, który znajdował się w jego pakunkach. Na całe szczęście, miał jeszcze ze sobą nabitą strzelbę, która na te owady mogła się okazać nadzwyczaj skuteczna. Jeden strzał w taką chmarę mógłby je zdziesiątkować. Chwilę mu zajęło ubranie pancerza, choć...Nabierał w tym coraz większej wprawy. Kiedy poczuł się gotowy...Odezwała się Ibbie, która...
Ameryki nie odkryła. Wiedział, że muszą improwizować. To był najprostszy i chyba jedyny możliwy sposób na ich ratunek. Po prostu nie było innej możliwości. A przynajmniej jego umysł nie wykreował kolejnej. Kiwnął twierdząco głową i chwycił za swoją strzelbę i upewnił się, że jest nabita. Chwilowo milczał. Myślał chuj wie nad czym, bo w tej chwili trzeba było działać. Lizzie miała znów trochę racji. Siedzenie tutaj niczego konstruktywnego nie przyniesie. Debata idzie po wuju, zatem...Trzeba przejść do rozwiązań siłowych.
-Co racja, to racja. Skoro Minetou nie odbiera, to albo nie żyje, albo te robale po prostu zakłócają komunikację. W końcu na zewnątrz jest ich od chuja. Lizzie. To wszystkie te baraki są połączone, tia? Da się dojść w ten sposób do lądowiska?-Kiedy miał zadawać kolejne pytanie, jego wypowiedź została brutalnie przerwana przez nieproszonego gościa. Na jego widok, inżynier na chwilę zdębiał. Poczuł jak staje mu serce, jak wstrzymuje oddech...Na chwilę. Tylko na chwilę. Co to do cholery było? Nigdy z czymś takim się nie spotkał, choć spędzając tyle czasu na przeróżnych statkach, słyszał legendy o podobnych istotach. Choć...Każdy portowy mędrzec czy kosmiczny wieszcz opisywał je inaczej. To jedno się zgadzało. We wszystkich plotkach o tych istotach słyszał jedno sformułowanie. Taki duży robal. Jedni mówili, że to była mucha, drudzy, że przerośnięty bąk. W ogólnym rozrachunku...Wszyscy się mówili. Niemniej jednak, te wszystkie mity krążące po ekstranecie, te wszystkie plotki zasłyszane w portach i stacjach kosmicznych okazały się...bardzo brutalną prawdą. Oni istnieją naprawdę. I wyglądają naprawdę paskudnie.
W jednej chwili, mechatronik uniósł swoją strzelbę by wymierzyć w przeciwnika. Widząc jednak to, co czyniła Kiru...Musiał zareagować z grubsza inaczej, niż zakładał na początku. Aby odciągnąć ewentualną uwagę wroga, Matthew uruchomił omni-klucz i wypuścił sondę bojową. Do tej pory jeszcze go nie zawiodła i skutecznie męczyła dupy wszystkim tym, którzy na to zasłużyli.
ObrazekObrazek THEME|WORK THEME|SPACESUIT|CASUAL|VOICE|ARMOR Premia technologiczna: +20%
Bonus do tarcz: +15%
Bonus do celności strzelby: +5%
Zwiększenie siły i obrażeń od mocy technologicznych: 15%
Zwiększenie obrażeń zadawanych przez Spalenie: 10%
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

5 wrz 2016, o 19:43

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

5 wrz 2016, o 21:00

Zbieracz wrzasnął i opadł na ziemię, gdy pod skrzydła wbiło się mu omni-ostrze Kiru. Musiał jej nie zauważyć, ale trudno było mu się dziwić, jak wzrok przyciągała drąca się Elizabeth. Siedziała teraz skulona za krzesłem, które stanowiło praktycznie zerową osłonę i w panice wpatrywała się we wroga. Yahganka czuła, jak ostrze gładko wchodzi w twardy, chitynowy pancerz, którym pokryty był tułów obcego. Ten skulił się i wyszarpnął, choć po jego plecach rozeszły się jasne żyłki, gdy krio-mod omini-klucza zadziałał niezawodnie.
Matt miał szczęście, że akurat teraz postanowił nałożyć pancerz, ale na tym się jego szczęście kończyło. Program sondy bojowej, dotąd niezawodny i naprzykrzający wrogom problemów, tym razem sprawił, że wyświetlacz omni-klucza na długą chwilę zastygł w połowie uruchamiania, po czym zgasł, tak samo jak całe urządzenie. Coś zabzyczało nienaturalnie, z całą pewnością nie tak, jak powinno, ale jeśli właśnie doskonałej jakości omni-klucz przestał mu działać na dobre, to znaczyło, że generalnie mieli przewalone. W tej chwili jednak nie miał jak tego sprawdzić, urządzenie nie dało się uruchomić ponownie i pozostało mieć nadzieję, że to tylko chwilowy problem.
Zbieracz odwinął się i ciachnął pancerz yahganki, ale nie zrobił jej zbyt wielkiej krzywdy. W jej napierśniku pojawiła się długa rysa, która przy trafnym strzale mogła puścić i spowodować większe uszkodzenia, już na jej ciele. Teraz jednak zbieracz odleciał od Kiru, upadając znacznie dalej, po drugiej stronie restauracji, za przewróconym przez siebie stołem. Warknął coś, pewnie z bólu, i przez długą chwilę nie wychylał się w ogóle. Zza drzwi dobiegł do nich bojowy okrzyk Ibbie, którego nie powstydziłaby się dawna żona wikinga. Cokolwiek tam robiła, chyba nie kończyło się to dla niej źle, albo miała talent do uników. Jeśli faktycznie wywijała omni-ostrzem tak dobrze, jak się reklamowała, to nie musieli się o nią bać.
W przeciwieństwie do Elizabeth. Ta była bezbronna, nie miała gdzie się ukryć, bo w swoim przerażeniu nie wpadła na to, by przewrócić stół. Nie miała broni i pancerza, nie mogła więc przebiec za bar. Za którym, swoją drogą, wcale nie byłoby bezpieczniej, bo tam byłaby otwarta na bezpośredni atak z korytarza jeszcze bardziej, niż tu.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Matthew Tarczansky
Awatar użytkownika
Posty: 339
Rejestracja: 23 lis 2014, o 20:31
Miano: Matthew Tarczansky
Wiek: 32
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Oficer Techniczny
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 35.880
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

7 wrz 2016, o 20:05

Jego omni-klucz się zawiesił? Jego sprzęt najwyższej klasy odmówił posłuszeństwa w tak ważnym momencie? Od tak? Pasek ładowania się zatrzymał i po robocie. Matthew z niedowierzaniem spojrzał na swoją lewą rękę, która powinna być otoczona pomarańczową "obudową" omni-narzędzia. A ona tak po prostu...Zgasła i nie wykazywała żadnych oznak życia. Jeśli wyjdą z tego cało, będzie musiał odwiedzić jakiś serwis. To nie było normalne. Być może po przyjęciu impulsu elektromagnetycznego na Pinie, niektóre obwody do tej pory szwankują i fachowiec, u którego był z tym problemem...Prawdopodobnie tego nie zauważył. Jego zastygnięcie w tej idiotycznej pozycji na "Supermana przed lądowaniem telemarkiem" trwało nie dłużej niż kilka sekund. W tym momencie przez jego głowę przeszło ludzkie pojęcie i przynajmniej setka myśli, a jego mina była tak kretyńska, że aż trudna do opisania. Brwi uniesione w górę, gęba rozdziabiona...Z daleka można było pomyśleć, że patrzy się na debila i co gorsza...Pozera zarazem.
-O chuj...-Wydał z siebie bezradnie te dwa słowa i w tym momencie ocknął się. Świadomy tego, że w jego ręce znajduje się przeładowana, śmiercionośna strzelba...Postanowił jej użyć. Chyba pierwszy raz. Nówka funkiel. Nieśmigana.
Kiru poszła na ostro. Ibbie leciała z tematem równo. Tylko on. Stał tak jak pizda. Oczywiście przez chwilę i co najważniejsze, nie zamierzał tak stać bezczynnie. Kiedy tylko Zbieracz ruszył w kierunku Lizzie, zastanowił się na początku czy w ogóle warto jest reagować. W końcu sumienie...wrodzone "bohaterstwo"(?), pchnęło go do działania. Nie wypowiadając już ani jednego głupiego komentarza, ruszył w kierunku zbieracza. W jego myślach jedynie cicho przebrzmiało.
Nie odbierzesz mi, palancie, tej przyjemności
Znajdując się w odległości, który ocenił jako odpowiedni do zmasakrowania najeźdźcy na okolicznych ścianach...Po prostu...Bez zbędnego pieprzenia, pociągnął dwukrotnie za spust swojej strzelby, aby mieć pewność, że intruz padnie tak szybko jak się tutaj zjawi i nawet nie zorientuje się, że w ogóle cokolwiek go trafiło.
ObrazekObrazek THEME|WORK THEME|SPACESUIT|CASUAL|VOICE|ARMOR Premia technologiczna: +20%
Bonus do tarcz: +15%
Bonus do celności strzelby: +5%
Zwiększenie siły i obrażeń od mocy technologicznych: 15%
Zwiększenie obrażeń zadawanych przez Spalenie: 10%
Kiru Heidr Varah
Awatar użytkownika
Posty: 660
Rejestracja: 3 cze 2013, o 22:04
Miano: Kiru Heidr Varah
Wiek: 100
Klasa: Szpieg
Rasa: Yahg
Zawód: Przemytnik
Lokalizacja: Cytadela
Status: ex-Krwawa Horda, jako Urdnot Kubera poszukiwana przez organizacje zwalczające przemyt
Kredyty: 48.138
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

7 wrz 2016, o 21:46

Zbieracz okazał się bardziej żywotny niż mogłoby się wydawać. Nawet po takim ciosie wciąż był w stanie utrzymać się na nogach i odgryźć się, robiąc rysę w jej prawie nowy, ale całkiem dobrym, pancerzu. A takiej zniewagi Kiru puścić płazem nie mogła. Tyle dobrego, że blondynka raczej nie brzmiała jak bliska śmierci, raczej jakby wpadła w szał bojowy, co oznaczało iż być może wytrzyma jeszcze chwilę.
Obcy chyba wyczuł nagłą eksplozję morderczych intencji ze strony Kiru gdyż salwował się ucieczką na drugą stronę lokalu, lądując z telemarkiem i rozsądnie kryjąc się za osłoną
Nie umknęło jej dziwne zachowanie Matta, w jednej chwili przyglądającego się sytuacji z miną zbawcy wkraczającego właśnie do akcji a w następnej wpatrującego się w omniklucz z wyrazem niedowierzania. Nie trzeba było być ekspertem z dziedziny inżynierii by domyślić się, że koleś próbował odpalić jakiś niszczycielski program, jednak jego urządzenie miało nieco inne plany.
Zanim yahganka zdecydowała jak powinna zakończyć nędzny żywot przerośniętego robala inżynier najwyraźniej postanowił się zrehabilitować gdyż podszedł do Zbieracza i wypalił do niego ze strzelby. Z przyłożenia chyba nie da rady spudłować, prawda?
Mimo to podbiegła do ogromnego robala by po raz wtóry poczęstować go omniostrzem.
- Czego stoicie jak kołki? - rzuciła retoryczne pytanie do reszty gości, którzy najwyraźniej robili w portki ze strachu - Przewróćcie stoły i zróbcie z nich osłonę, na wypadek gdyby było ich tu więcej. Broń trzymajcie w pogotowiu, jeśli ma wrogie zamiary; zabić. - podzieliła się z grupką kolonistów uniwersalną mądrością pozwalającą na identyfikację zagrożenia. Chlapnęła rysę w pancerzu omniżelem i ruszyła do magazynu by sprawdzić czy Ibbie nie potrzebuje pomocy i czy da się zamknąć bramę.
ObrazekObrazek Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

12 wrz 2016, o 18:49

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

12 wrz 2016, o 19:34

Zbieracz momentalnie odwrócił się w stronę Matta, gdy zorientował się, że mężczyzna także może stanowić zagrożenie. Jego skrzydła zabzyczały złowieszczo, jakby szykował się do lotu, ale nie ruszył się zza prowizorycznej osłony. Zresztą nie bardzo miał dokąd uciec, bo z jednej strony szarżowała na niego yahganka, a z drugiej - nieco mniej niebezpieczny na pierwszy rzut oka - człowiek. Może dlatego to jego postanowił zaatakować najpierw, wycofując się jednocześnie pod ścianę. Posłana przez niego seria w karabinu odbiła się od tarcz Tarczanskiego, trafiając w niego bezbłędnie i prawdopodobnie mogłoby to sprawić mężczyźnie sporo problemów, gdyby broń zbieracza nie zacięła się.
Obcy nie zdążył nawet jej odblokować. Próbował, ale najpierw rozproszył go kolejny strzał oddany przez Matta, a potem silne cięcie prawie go przepołowiło. Po jego pancerzu znów przeszły jasne, cienkie linie, ale częściowe zamrożenie do niczego się już nie przydało. Zbieracz był martwy, padł na ziemię z głuchym hukiem, a wściekłe spojrzenie jego czterech oczu zgasło. Zapadła cisza, przynajmniej tutaj, w restauracji. Zza drzwi prowadzących na zaplecze dotarł krzyk bólu, tym razem na pewno nienależący do jednego z najeźdźców. Ibbie może i radziła sobie sama do tej pory, ale coś musiało się zmienić. Może jednak nie była tak śmiercionośna, jak twierdziła.
- O boże - szepnęła Elizabeth, nie podnosząc się z podłogi, tylko cofając się pod ścianę, jakby jej chłodna powierzchnia miała ją ochronić przed kolejnymi ewentualnymi atakami. - To jest... to było...
Szeroko otwartymi oczami wpatrywała się w wykrzywione nogi martwego obcego, które widziała ze swojego miejsca. Nie widziała jego twarzy, dziury na wylot w jego klatce piersiowej. Nie widziała nic więcej, co nie przeszkadzało jej właśnie rozpadać się w panice. Była zbyt przerażona, by się ruszyć, by podnieść się i schować za stołem tak, jak kazała Kiru, by choćby płakać. Po prostu wpatrywała się w opancerzone nogi potwora, którego znała dotąd jedynie z legend, cała się trzęsąc.
W korytarzu świeciło się jasne światło, ale nikogo w nim nie było. Ibbie musiała przejść dalej, do magazynu, o którym wspominała wcześniej była żona Matta. I to też była prawda. Gdy Kiru znalazła się w ogromnym pomieszczeniu, wypełnionym skrzyniami, jej oczom ukazała się blondynka, leżąca na ziemi, z pistoletem uniesionym do strzału. Na jej jasnym pancerzu rozszerzała się czerwona plama. Zazwyczaj uśmiechnięte usta wykrzywione teraz miała w nienawiści, szykując się na atak. Zbieracz, który zmierzał w jej stronę, wcale nie wyglądał lepiej - utykał na jedną nogę, raniony w biodro, a jedno z jego skrzydeł było częściowo odcięte i zwisało teraz bezwładnie, uniemożliwiając mu przedostanie się do Ibbie szybciej. Po drugiej stronie magazynu znajdowała się duża brama, otwarta na oścież. Z zewnątrz słychać było buczenie owadów, które unieruchomiły pół kolonii, stopniowo coraz głośniejsze. Wybór był dość oczywisty - Kiru mogła albo rzucić się na ratunek Ibbie, albo zamknąć bramę, by zapobiec dostaniu się roju do środka. Zabicie ich prawdopodobnie było możliwe, tak, jak twierdziła blondynka, ale wcale nie musiało być takie proste, jak sądziła.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Kiru Heidr Varah
Awatar użytkownika
Posty: 660
Rejestracja: 3 cze 2013, o 22:04
Miano: Kiru Heidr Varah
Wiek: 100
Klasa: Szpieg
Rasa: Yahg
Zawód: Przemytnik
Lokalizacja: Cytadela
Status: ex-Krwawa Horda, jako Urdnot Kubera poszukiwana przez organizacje zwalczające przemyt
Kredyty: 48.138
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

15 wrz 2016, o 22:29

Ludzie byli zdecydowanie za bardzo przywiązani do technologii. Skoro omniklucz Matta najwyraźniej odmówił posłuszeństwa, człowiek powinien złapać najbliższe krzesło i dobić robala w iście barowym stylu. Zamiast tego wystrzelił w niego ze strzelby pozwalając by pociski zatrzymały się na tarczach wroga a ten zyskał czas by się odgryźć.
Na szczęście ona nie miała takich skrupułów. Podbiegła do robala i jedym celnym uderzeniem omniostrza zakończyła jego życie.
W tym momencie, przynajmniej dla niej, Zbieracze zostali odarci z całej aury legendarności. Skoro można ich zabić, stali się tylko kolejnym problemem do rozwiązania. Niestety nie wszyscy tak myśleli, była Matta prawdopodobnie doznawała właśnie czegoś na kształt załamania nerwowego wywołanego strachem. Niestety na ten rodzaj schorzenia Kiru znała tylko jedno lekarstwo; wytrzaskanie po gębie, aż panikarz wróci do rzeczywistości. Jednak biorąc pod uwagę, że jej dłoń była wielkości głowy Elizabeth, taka terapia przyniosłaby więcej szkody niż pożytku.
- Zamknijcie za mną drzwi! - rzuciła tylko przez ramię, wbiegając do korytarza prowadzącego do magazynu. Miała nadzieję, że cywile w głównej sali wykażą się wystarczającą ilością instynktu samozachowawczego i posłuchają tym samym utrudniając wtargnięcie kolejnym, ewentualnym intruzom.
Obraz jaki zastała po dotarciu do magazynu podpowiadał, że dotarła akurat na końcowy etap ciężkiej walki. Ibbie, pozbawiona już tarcz i ranna leżała na ziemi celując w mozolnie zbliżającego się do niej Zbieracza.
Niestety ludzka kobieta nie dysponowała taką siłą w ramieniu by pociąć przeciwnika na kawałki dwoma celnymi ciosami. Sądząc po obrażeniach Zbieracza jej specjalnością musiały być szybkie, precyzyjne cięcia.
Już miała ruszyć jej na pomoc kiedy usłyszała dobiegające z zewnątrz, zbliżające się buczenie. Nie była w stanie ocenić jak liczny rój, jednak po dźwięku przypominającym stado rozwścieczonych szerszeni szacowana liczba przeciwników nie napawała optymizmem. Jeśli tu wlecą, będzie potrzebny co najmniej miotacz ognia by oczyścić to miejsce.
Rozsądek podpowiadał, że ze względu na dobro grupy i ich przyszłego planu ucieczki powinna czym prędzej pobiec do bramy i odciąć robalom, obu rodzajom, drogę do środka. Jednak nie oznaczało to, że zamierzała bezczynnie patrzeć jak Zbieracz patroszy Ibbie. Kierując się w stronę bramy posłała w przerośniętego robala dwie serie z karabinu, nie tyle by go zabić, a odwrócić jego uwagę od rannej. Gdy dobiegła do bramy natychmiast uruchomiła mechanizm zamykający, jeśli zadziała natychmiast odwróci się na pięcie i ruszy w kierunku Zbieracza z zamiarem dobicia go o ile nie zrobiły tego kule.
ObrazekObrazek Wyświetl wiadomość pozafabularną
Matthew Tarczansky
Awatar użytkownika
Posty: 339
Rejestracja: 23 lis 2014, o 20:31
Miano: Matthew Tarczansky
Wiek: 32
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Oficer Techniczny
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 35.880
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

16 wrz 2016, o 19:57

Przyzwyczajony do tego, że od bliżej nieokreślonego czasu w jego życiu zdarzają się coraz bardziej niewyjaśnione zjawiska geologiczne, nuklearne, pirackie, gdzie broń palna zdaje się być lepszym przyjacielem niż jego omni-klucz czy młotek i przecinak. To jednak teraz...Na jego twarzy nie dało się ukryć nie tyle strachu, co zdziwienia. Choć to pierwsze na pewno odczuwał, na szczęście nie w postaci pełnej bielizny. Gdyby tak było, prawdopodobnie od czasu Raitaro powinien zabierać wszędzie ze sobą paczkę pieluchomajtek. Opuścił strzelbę, będąc świecie przekonany o tym, że zagrożenie chwilowo minęło, a Ibbie świetnie radzi sobie tam po drugiej stronie ściany. Odrobinę zdezorientowany, nabuzowany adrenaliną, spojrzał na ciało swojego martwego oponenta. Szturchnął go nogą, aby upewnić się, że przerośnięta mucha jest martwa i kiwnął z uznaniem głową.
-No...Zuza...Niezłe masz wejście.-Wymruczał pod nosem, przez chwilę starając się unikać spojrzenia na swoją byłą żonę, która wydawała się przerażona jak nigdy dotąd. Nie dziwił jej się, czuł się podobnie, jednak osoby, które go znały wiedziały, że Tarczansky w sytuacji zagrożenia raczej działa i nie siedzi w kącie, czekając na ratunek. Nie potrafił się bać w zwyczajny sposób. Uznawał, że zwyczajnie nie ma na to czasu. Na bezczynne czekanie na ratunek. Poza tym, w tej sytuacji zdani byli tylko i wyłącznie na siebie. Nie było komunikacji nawet na paśmie PMR, zatem nie było nawet szans na to, by wysłać sygnał alarmowy na sąsiadujące planety, o Cytadeli nawet nie wspominając. Jeśli to co ich napadło ma tak zaawansowaną technologię, na jaką ona wygląda. Ten karabin...Wygląda dziwacznie. Nie jest to design broni, który przyjął się w galaktyce. Wygląda jak kawał mięcha ze spustem. Miał nadzieję, że to dziwactwo zaraz nie wstanie i nie zacznie samoczynnie strzelać. Dziwne urządzenie, aczkolwiek intrygujące, łechtające jego inżynierską ciekawość. To jednak w tej chwili nie było ważne. Spojrzał na Lizzie...
Taką rozdygotaną, przerażoną...Sparaliżowaną przez to, co przed chwilą zobaczyła. Cóż, dla niego to też nie była codzienność. Był w podobnym szoku, gdy pierwszy raz został zmuszony do pociągnięcia za spust. Gdy odczuł, jak to jest pozbawić kogokolwiek życia. Zasmakował tego, owszem...Nie przepadał za odrzutem towarzyszącym przy każdym strzale, przy zapachu nadpalonych zwłok powodowanym przez pocisk plazmy wystrzeliwany z jego omni-klucza. Nie miał jednak innego wyjścia, bo przecież...Trzeba walczyć o to, by ktokolwiek inny nie zrobił czegoś podobnego na Tobie. W kwestii ratowania sobie życia nie było wymówek, a kiedy w grę wchodził ratunek bliskim, wtedy sprawy nabierały jeszcze szybszego tempa. W jednej chwili, przypiął strzelbę do pasa i jakby to była jedyna słuszna rzecz, jaka przyszła mu do głowy, objął swoją byłą żonę. Nie wiadomo w sumie dlaczego odczuł, że tak musi. To był odruch, nad którym nie mógł zapanować.
-Już okej, jakoś przez to przebrniemy...A na pewno nie pozwolę na to, byśmy dali się zabić...Spokojnie.-Rzucił. Chwilę wcześniej był gotów zbesztać, a może nawet zabić. Tak będzie dobrze...Może Lizzie w końcu zrozumie, że Matt wcale nie jest taki zły, za jakiego go miała do tej pory. Jemu nadal zależy na dobrych kontaktach z nią i córką. To, że jest porywczy...No cóż...Czując się atakowany, sam odpowiada atakiem. Wszak to jedna z najlepszych opcji obrony. Jednak, ten uścisk...Na jakikolwiek by on nie wyglądał, nie trwał za długo. Były w końcu ważniejsze sprawy na głowie. Odchrząknął cicho, zdając sobie sprawę, że sytuacja była trochę bardziej niż niezręczna i nie na miejscu. Niewiele później myśląc, chwycił za Karabin Zbieraczy mając nadzieję, że będzie bardziej przydatny w jego rękach niż u tego monstrum. Zresztą, był martwy...Już do niczego mu się nie przyda.
-Duża...czemu stoisz jak widły w gnoju?!-Ryknął, idąc w jej stronę. Przeciskając się obok jej jestestwa, zauważył dość dantejski widok. Na wpół przytomna Ibbie i piekielna brama, do której zbliżały się te robale. Zdrowy rozsądek, nie tylko chłodna analiza podpowiadała mu, że w tym wypadku lepiej byłoby poświęcić jedno życie, na rzecz bezpieczeństwa osób znajdujących się wewnątrz budynku. Jednak...Kim byłby Tarczansky, gdyby nie jego chęć ratowania tyłka wszystkim, którzy znajdują się pod jego "pieczą". Przypomniała mu się sytuacja z Raitaro. Miał wybór, by uciąć Darwinowi nogi lub zaryzykować wszystko i spróbować tego nie zrobić. Tym razem, stawką było coś o wiele cenniejszego. Życie, na dodatek osoby, która pomimo swojego irytującego gadulstwa, naprawdę dała się lubić. Zresztą...Jak można pozwolić zabić osobę, która nie tak dawno temu...Pokazała mu cycki. Skowyrne, zresztą.
-Róbcie co ona mówi! Szybko, kurwa, szybko!-Krzyknął i czym prędzej wyciągnął swoją strzelbę. W przeciwieństwie do jego omni-klucza, ona jeszcze go nie zawiodła. Jednak sytuacja wymagała szybkiej reakcji, a Kiru najwyraźniej postanowiła zrobić zupełnie inaczej, niż zakładał to sobie Matt. Bowiem w jego głowie kreował się obraz szybkie podejście do bramy i zamknięcie jej, kiedy to wielkie cielsko yahga taranuje Zbieracza. No cóż, najwyraźniej kobieta(?) wybrała inną ścieżkę. Postanowił dać szansę swojemu omni-kluczowi. Jeszcze raz. W końcu wypada, prawda? Uruchomił go i wymierzył go w istotę stojącą nad Ibbie. Nie chodziło mu teraz o oderwanie jego uwagi, tylko szybkie pozbawienie go życia. A jedyny program, który mógł tego dokonać to...oczywiście spalenie.
ObrazekObrazek THEME|WORK THEME|SPACESUIT|CASUAL|VOICE|ARMOR Premia technologiczna: +20%
Bonus do tarcz: +15%
Bonus do celności strzelby: +5%
Zwiększenie siły i obrażeń od mocy technologicznych: 15%
Zwiększenie obrażeń zadawanych przez Spalenie: 10%
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

18 wrz 2016, o 12:38

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

18 wrz 2016, o 17:55

Odwrócenie uwagi rannego zbieracza od Ibbie nie było trudne. W końcu Kiru wyglądała znacznie groźniej od małej blondynki, skulonej na podłodze w kałuży swojej krwi. Atakujący nie wyglądał wcale lepiej od niej, ale to ona miała wsparcie w postaci yahga i ludzkiego inżyniera. Zbieracz wrzasnął na widok Kiru szarżującej w stronę drzwi i wycelował w nią nietypową lufę swojego karabinu. Zanim jednak zdążył uczynić jakieś poważne szkody w jej świeżo załatanym pancerzu, dwie serie z karabinu pozbyły się jego tarcz.
Tym razem omni-klucz Matta nie szwankował. Pocisk plazmy wystrzelił z niego posłusznie i bezbłędnie trafił w plecy skupionego na yahgu obcego. Ogień szybko rozprzestrzenił się po jego pancerzu, objął skrzydła i ręce, ostatecznie zajmując płomieniem wszystko. Zbieracz padł, tuż obok Ibbie, która ze stęknięciem odsunęła tylko nogi, by nie stopiło jej nagolenników. Opuściła rękę z pistoletem, pozwalając mu opaść na podłogę i jęknęła cicho, choć w jej głosie zabrzmiała ulga.
Kiru biegła jednak zbyt wolno. Może i dopadła do panelu kontrolnego bramy, może i udało się jej uderzyć w odpowiedni przycisk. Może i brama zaczęła się powoli zasuwać, ale zbyt wiele czasu poświęciła na pozbycie się drugiego ze zbieraczy, by teraz zapobiec kolejnemu problemowi. Głośne brzęczenie było coraz bliższe, z chwili na chwilę coraz bardziej niepokojące.
- Zamknij to - wydusiła z siebie cicho blondynka, z przerażeniem w oczach wpatrując się w stopniowo pomniejszające się wejście do magazynu. Wolno, zbyt wolno. - Zamknij to, szybciej!
Podciągnęła się na skrzyni, o którą się opierała plecami, by zaaplikować sobie medi-żel na sporą ranę, z której wykrwawiała się powoli. Była już bardzo blada, a teraz, gdy zobaczyła brzęczący rój owadów wlatujący do magazynu, z jej twarzy odpłynęły resztki koloru.
Zaraz za rojem brama zatrzasnęła się, jak na złość o te dwie sekundy zbyt późno. Owady powoli ruszyły w stronę Matta, obierając go za swoją pierwszą ofiarę. Był najdalej, a jednak postanowiły rzucić się na niego. Nie zaatakowały stojącej tuż przy wejściu Kiru, nie skręciły w stronę leżącej na ziemi Ibbie, tylko leciały do stojącego w przejściu do restauracji Tarczanskiego.
- Zabijcie to - poleciła blondynka, podrywając się na tyle szybko, na ile była w stanie. Uruchomiła omni-klucz i wyprostowała rękę, gotowa do wprowadzenia do urządzenia odpowiedniego polecenia. - Spalić.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Matthew Tarczansky
Awatar użytkownika
Posty: 339
Rejestracja: 23 lis 2014, o 20:31
Miano: Matthew Tarczansky
Wiek: 32
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Oficer Techniczny
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 35.880
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

20 wrz 2016, o 20:27

Kiedy nietypowy najeźdźca padł martwy, inżynier poczuł przez chwilę ulgę. Uległ tej zgubnej myśli, że zagrożenie minęło. Miał nadzieję, że brama domknie się w ostatniej chwili, a rój tych przerośniętych komarów odbije się od niej. Jednak wszystko toczyło się jak w jakimś horrorze. Na dodatek klasy ZZZ. Zabójcze owady w ostatniej chwili przecisnęły się do pomieszczenia. I jak na złość...Rzuciły się właśnie na niego. Przez chwilę, stanął jak wryty, wyobrażając sobie potworny ból jaki mógł towarzyszyć ukąszeniu. Z drugiej strony, zastanawiał się jak to jest być sparaliżowanym przez te istoty? Czy jest się świadomym? Czy traci się przytomność? A druga myśl...Była dość nietuzinkowa. W horrorach bowiem na samym początku ginął czarny, drugi był ten zabawny. To oznacza, że...Skoro nie ma czarnego...To kolejka przeskoczyła na Matta. Nagle się ocknął...
-...Ech...Czułem, że szpraj na owady się przyda...-Spray jednak nie miał szansę nie zadziałać na to nieznane mu robactwo. Zresztą...Było ich tyle, że...Szkoda gadać. Spray ledwo chronił przed jednym, wkurwiającym komarem. A co dopiero przed taką zgrają prawdopodobnie zmodyfikowanych genetycznie szkodników.
Znów zdał się na swój omni-klucz i jego destrukcyjną siłę. Aktywowanie go nie trwało długo. Dobre podzespoły tego urządzenia nie sprawiały, że zacinał się w tak prozaicznych czynnościach. Strzelba nie przyniosłaby większego skutku. Nie miał w zanadrzu bardziej obszarowej broni, która w tej sytuacji mogłaby okazać się zbawienna. W jednej chwili, załadował program spalenia w omni-kluczu i czekał dosłownie kilka sekund by go użyć. Chciał, aby płomień rozniósł się efektywnie po tym kolektywie zagrożenia. Nie zamierzał więc próżnować tylko na jednym działaniu. Przesunął się nieco bardziej wgłąb pomieszczenia, póki owady jeszcze nie osaczyły go na tyle, żeby nie mógł zrobić jakiegokolwiek uniku. W ten chwili, załadował kolejny program spalenia. Czekał na jeszcze lepszy moment, widział, że Ibbie również jest gotowa do ataku. Nie wiedział w sumie, co ona chce wyczarować. Chwaliła się w sumie czymś tam w ładowni, ale jedyne co z jej pokazu zapamiętał to te skowyrne cycki.
-Ibbie! No strzelaj, do cholery! Ile będziesz się z tym pierdolić?!-Znów wystawił przed siebie omni-klucz i spuścił z niego kaganiec, pozwalając urządzeniu na wygenerowanie kolejnego ładunku plazmy. Nie wiedział, co Kiru ma w zanadrzu. Może w przypływie yahgańskiej fantazji po prostu spróbuje zeskoczyć na rój z pewnej wysokości i zgnieść je swoim cielskiem, które na pewno ważyło kilkaset kilogramów. No chyba, że źle to oceniał z daleka. Miał jednak wrażenie, że jej makówka pracuje na tyle intensywnie, że coś wymyśli.
ObrazekObrazek THEME|WORK THEME|SPACESUIT|CASUAL|VOICE|ARMOR Premia technologiczna: +20%
Bonus do tarcz: +15%
Bonus do celności strzelby: +5%
Zwiększenie siły i obrażeń od mocy technologicznych: 15%
Zwiększenie obrażeń zadawanych przez Spalenie: 10%
Kiru Heidr Varah
Awatar użytkownika
Posty: 660
Rejestracja: 3 cze 2013, o 22:04
Miano: Kiru Heidr Varah
Wiek: 100
Klasa: Szpieg
Rasa: Yahg
Zawód: Przemytnik
Lokalizacja: Cytadela
Status: ex-Krwawa Horda, jako Urdnot Kubera poszukiwana przez organizacje zwalczające przemyt
Kredyty: 48.138
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

24 wrz 2016, o 13:18

Niestety życie to nie vid. Kiru również miała ochotę zakląć siarczyście pod własnym adresem, z powodu swojej opieszałości, oraz zdecydowanie zbyt wolno zamykającej się bramy. Choć tyle dobrego, że Matt najwyraźniej uznał, że pozwolenie by dwie kobiety same stawiały czoła zagrożeniu było ujmą na jego honorze i wyruszył za nią do magazynu. Dzięki temu chociaż Ibbie uniknęła śmierci, jednak yahganka miała nadzieję, że on albo pozostali klienci zamknęli drzwi do magazynu i wlatujące właśnie robactwo nie przerobi ich na manekiny.
Gdy pierwsze owady pojawiły się w pomieszczeniu Kiru oczekiwała, że zgodnie z logiką, rój rzuci się prosto na nią, jednak stworzenia podobnie jak ich dwunożni towarzysze zignorowały ją całkowicie. Zanim zdążyła się zastanowić czy to aby nie ten krogański spray na komary, którym spryskała się dziesięć lat temu wciąż działa rój znów dał przykład dziwacznego zachowania. Ominął poranioną Ibbie, która nie mogąc szybko uciekać stanowiła doskonałą ofiarę i skierował się prosto w stronę Mata. Nie była pewna jak dużą krzywdę, poza unieruchomieniem, mogła wyrządzić taka chmara. Poza tym, jeśli chcieli myśleć o dotarciu do statku musieli się ich pozbyć z magazynu, jeśli pozostali goście knajpy mieli dotrzeć do wyjścia.
W tym wypadku siekanie omnistrzem ani wystrzeliwanie kolejnych serii z karabinu nie wchodziło w grę; było to po prostu marnotrawstwo energii i amunicji.
Niestety nie była biotyczką ani nie dysponowała innymi umiejętnościami o dużym obszarze działania. Chwilowo nie widząc innej możliwości wystrzeliła dwukrotnie Rzeź w kierunku roju. Jeśli udałoby się jej trafić mniej więcej w środek to być może wybuch pocisku zabiły chociaż kilka z tych robali.
ObrazekObrazek Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Mgławica Rosetta > Enoch] Joab

28 wrz 2016, o 16:53

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Wróć do „Galaktyka”