W galaktyce istnieje około 400 miliardów gwiazd. Zbadano lub chociaż odwiedzono dotąd mniej niż 1% z nich. Pozostałe światy oraz bogactwa, które zawierają, wciąż czekają na odnalezienie przez korporacje lub niezależnych poszukiwaczy.

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12101
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

[Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

19 lip 2017, o 17:47

Gdy Hawk wspomniała tamę, Benu wzruszyła ramionami. Spoważniała, wzorem czerwonowłosej przechodząc z beztroskiej pogawędki do konkretów. W końcu nie przyszli tutaj na kawę, tylko ustalić to, co interesowało ich wszystkich najbardziej: tama. I oferta, którą podobno Benu dla nich miała, związana z tym opuszczonym obecnie miejscem.
- Nie, wrogości nie ma - odparła ciemnowłosa niechętnie, krzywiąc się lekko. - Ale nie ma też przyjaźni. Jak widać zresztą.
Strzepnęła z uda nieistniejącą drobinę kurzu i zerknęła na Scotta. Ten nie przyglądał się jej szczególnie intensywnie, zainteresowany otoczeniem tak samo, jak nowo poznaną kobietą. W tej chwili akurat wyglądał przez okno, patrząc na lądujący tam gdzieś prom. Z miejsca, w którym siedzieli, niewiele jednak było widać, poza tym, co znajdowało się na ich wysokości. Żeby zobaczyć resztę, trzeba było do okna podejść, a fotel był zbyt wygodny, by to dobrowolnie zrobić.
- Bo tama jest nasza. Przy podziale terenów była na naszej części. Amsler twierdzi, że należy do Asy. Gówno prawda - wyjaśniła Benu. - W tamie jest elektrownia i klinika. Z wyposażeniem, o jakim podmiasto może sobie tylko pomarzyć. O elektrowni nie wspomnę. Miasto ma to wszystko, ma kliniki i energię, Amsler się upiera tylko dlatego, że jest pierdolonym egoistą i walczy o poparcie. Co lepsze, niż odzyskanie tamy od bandy recydywistów?
Mogła mówić prawdę, nie mieli tego jak zweryfikować. Ale nie miała powodu, by kłamać. Potarła skronie palcami lewej dłoni, po czym ponownie sięgnęła po swój kubek. Piła dość szybko, zresztą jej kawa nie była duża.
- Mieszkańcy do pracy - parsknęła śmiechem. - Mieszkańcy zostali przeniesieni do innych miejsc, robią to samo, tylko gdzie indziej. Ich życie nie zmieniło się za bardzo. Amsler dba o nich bardziej, niż o własną dupę. Ale ja o swoich też.
Twarde słowa nie pasowały do niej z początku, później jednak dało się przyzwyczaić. Była bardziej konkretną osobą, niż ta, na jaką wyglądała. W końcu jednak Benu uśmiechnęła się lekko, zwłaszcza gdy usłyszała o tej mniej realistycznej wersji problemów w tamie, a w jej fioletowych oczach znów błysnęło rozbawienie.
- Nawiedzona, faktycznie. W sumie na to samo wychodzi, ciężko wejść do środka bez ryzykowania życia. WI jest dość nieprzyjazna. Groziła zatopieniem plaży. Nie wiem jak to się stało, nie wiem kto ją przeprogramował, wiem tylko że chcę mieć tamę z powrotem. Wszyscy chcemy.
Sięgnęła do szafki stojącej pomiędzy kwiatami i wyciągnęła z niej datapad. Podała go czerwonowłosej. Zawierał dane dotyczące miejsca sporu - całkiem szczegółowe plany tamy. Płytka danych miała wyłączoną możliwość przesyłu, więc Hawkins nie mogła ich sobie tak po prostu pobrać, ale mogła się im teraz przyjrzeć. Dolne piętra faktycznie były przeznaczone na elektrownię, w większości jednak zautomatyzowaną. Na dwóch górnych znajdowała się klinika, na pierwszy rzut oka większa niż szpital Huerty na Cytadeli. Nic dziwnego, że wszyscy jej chcieli. Do znajdującego się w niej sprzętu też przecież nikt nie miał teraz dostępu.
- Domyślam się, że piątka twoich ludzi będzie lepsza, niż dwudziestka ludzi Amslera. Być może dorówna piątce moich - uśmiechnęła się nieco szerzej. - Gdyby zebrać dziesiątkę najlepszych, mogłybyśmy przejąć tamę dla siebie.
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

19 lip 2017, o 18:27

Westchnęła bezgłośnie, słuchając jej krótkiej opowieści. Czy jej wierzyła? Poniekąd. Na pewno ucieszyła się z tej zmiany podejścia i konkretnej rozmowy. Ale nie była jeszcze pewna, czy stanie po jej stronie. Nie będzie, póki nie porozmawia z Amslerem - a nawet wtedy prawdopodobnie będzie się wahać, chyba, że jedno będzie miało niepodrobione i niezaprzeczalne dowody przeciwko drugiemu.
Inna sprawa, że niekoniecznie uczciwość musiała nią kierować przy wyborze. Nie musiała i możliwe, że nie pomoże jednej stronie tylko dlatego, że czuje się pokrzywdzona przez drugą. Wynagrodzenie i inne czynniki wchodziły w grę.
- Nieładnie z jego strony - odparła, wypuszczając powietrze z ust. Nie mówiła w pełni poważnie, ale jeszcze zastanawiała się nad całą sprawą. Porównywała historię do poważnej postaci Joela, jaką poznała choć trochę.
- On rządzi w kolonii, którą pozwolił wam opuścić i żyć w spokoju. Źle zrobił łamiąc postanowienie, ale może miał powód. A nawet jeśli nie, jest w lepszej pozycji niż wy - wzruszyła lekko ramionami. Darowała sobie ironiczny ton, nie zajmowała teraz żadnej ze stron. Starała się to przeanalizować w sposób logiczny. - Może tama jest dla niego istotniejsza niż wam się wydaje.
Poprawiła się w miejscu, odwracając spojrzenie od kobiety i wbijając je w okno. Nie mogła zobaczyć z tej pozycji zbyt wiele, ale też nie patrzyła świadomie, pogrążona w zamyśleniu.
- Czy ktokolwiek mógłby mieć powód, żeby zhakować WI? - zagadnęła, gdy kobieta wspomniała o przeprogramowaniu. Wcześniej, przy rozmowie z Danielem, Hawk odniosła wrażenie, że WI miała awarię, a nie została celowo uszkodzona w ten sposób.
Uśmiechnęła się również, choć z innych powodów. Teraz dochodziły do tych konkretów, które Hawkins od początku nie odpowiadały.
- Połowa moich ludzi to wyszkoleni żołnierze z dziesięcioma latami służby za sobą. Druga to równie uzdolnieni, choć w inny sposób. Uszkodzona WI, jakkolwiek groźna, będzie miłą odmianą dla moich techników po tym, z czym zmagali się ostatnio - odparła, po krótkiej chwili wstając z fotela, który, choć wygodny, nie mógł jej zatrzymać na długo. Przeszła się po gabinecie, obserwując kwiaty, zerkając wreszcie za okno, teraz widząc zza niego więcej. - Myślę, że daliby radę - dodała, uśmiechając się szelmowsko, obracając by spojrzeć w fioletowe, specyficzne tęczówki.
Dopiero po krótkiej chwili przerwy kontynuowała, przenosząc spojrzenie na kwiat, koło którego stanęła, a którego też nie znała.
- Nie wiem tylko jak miałoby to działać - westchnęła. - Nie jesteśmy bandą najemników. Jesteśmy załogą statku, którego jestem kapitanem. Znam swoich ludzi, wiem jak wykorzystać ich umiejętności i nie jestem przyzwyczajona do współpracy z piątką obcych. Zakładam, że mniej wyszkolonych w walce, choć na pewno wiedzących lepiej o tamie i Arvunie niż my wszyscy.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12101
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

19 lip 2017, o 23:35

Benu utkwiła w Hawkins badawcze spojrzenie. Nie wyglądało ono zbyt poważnie, biorąc pod uwagę uniesione kąciki ust. Wystarczyło jednak przyjrzeć się jej oczom, by wiedzieć, jakie emocje naprawdę znajdują się pod maską tej ślicznej twarzy. Teraz, gdy siedziały naprzeciwko siebie, właściwie w całkiem niewielkiej odległości, nietrudno było zauważyć tę zależność. W końcu podobno oczy były zwierciadłem duszy, a w przypadku Benu to przysłowie nabierało bardzo dużo sensu.
- Wiem, że jest. To jest właśnie problem. Ma po swojej stronie prawo, czyż nie? - uśmiechnęła się znów, tym razem krzywo i niezbyt szczerze. Nie była z tego powodu zadowolona. - Widzę za to, że już z nim rozmawialiście. Co wam daje za odzyskanie tamy? Dam więcej.
Oparła się wygodnie i skrzyżowała ręce na klatce piersiowej, wyczekująco wpatrując się w Hawk. Rozsądne podejście czerwonowłosej i pytania, które pojawiały się same z siebie, gdy człowiek głębiej zastanowił się nad sprawą, ciemnowłosa odebrała jako argumenty, których mógłby użyć w negocjacjach Amsler.
- Jaki miał mieć powód? Mijaliście tamę lecąc tu, nie wiem czy zwróciłaś uwagę. Jest przy tej plaży, w którą przechodzą tereny uprawne na wschodzie. Widzieliście, co zaczyna się zaraz za nią? To - uniosła dłoń, wskazując widok za oknem. - To wszystko. My. Graniczymy z tą pierdoloną plażą, niektórzy mogą patrzeć na tamę z okien. Z Asy jest do niej sto dwadzieścia kilometrów.
Podążyła spojrzeniem za Hawk, gdy ta wstała, by wyjrzeć na zewnątrz. Z gabinetu Benu widać było sporą część podmiasta. Plątało się tu całkiem dużo ludzi, jak na okolice południa. Scott przejął datapad, skupiając się na nim ze zmarszczonymi brwiami.
- Pewnie tak. To duża kolonia, prawie milion mieszkańców w sumie. Każdy mógł mieć motyw, łącznie z Danielem. Łącznie ze mną. Ktoś prowadził śledztwo, ale było tak samo skuteczne, jak wszystko, za co Amsler się zabiera.
Sama też wstała z kanapy, by podejść do Hawkins. Stanęła przy oknie, tuż obok niej, podążając za jej spojrzeniem najpierw na kwiat, a potem gdzieś pomiędzy budynki należącej do niej dzielnicy.
- Jeśli nie chcesz współpracować z moimi ludźmi, możemy z tego zrezygnować - stwierdziła obojętnie. - Sądziłam, że wsparcie ci się przyda, ale to nie jest mój warunek. Nie mam technika, który by sobie z tym poradził. Miałam, nie żyje. Z drugiej strony zawsze mogę wypożyczyć samego technika.
Wzruszyła lekko ramionami, odwracając się w miejscu i opierając biodrem o parapet. Z bliska wpatrywała się w profil Hawk, jakby usiłowała coś z niego wyczytać. Nephiett skończył już przeglądać dane na datapadzie i obserwował teraz dwie kobiety, nie wtrącając się jednak w negocjacje. To nie do niego należał wybór, mógł co najwyżej podzielić się swoją opinią, gdyby ktoś ją o nią spytał.
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

20 lip 2017, o 00:05

Odwzajemniła spojrzenie kobiety, równie spokojna, choć nie tylko na pozór. Na razie wszystko układało się dobrze, mogła być spokojna. Nawet, jeśli czekała na nią rozmowa z Joelem, której coraz mniej chciała, w miarę, gdy rozmawiała w tak ugodowy sposób z Benu, ale wiedziała, że i tak powinna ją odbębnić. Choćby dla czyściejszego sumienia.
- Nie rozmawialiśmy jeszcze. A przynajmniej nie tak konkretnie o tamie - odparła obojętnie, nie dając po sobie poznać, że dam więcej brzmiało bardzo miło dla uszu Hawkins i tak samo zabrzmi dla każdego, kogo ze sobą weźmie do tamy.
Westchnęła, bo choć zaczynała kobietę rozumieć, wciąż nie była pewna tego, czy rzeczywiście wszystko tak wygląda. Wydawało jej się niedorzeczne to, że Amsler pozwolił im opuścić miasto po czym z jakiegoś powodu usiłował przejąć tak istotny dla nich, a nieistotny dla niego punkt. Zawiść? Wściekłość? Może myślał, że sobie nie poradzą i wrócą z podkulonymi ogonami, a tak nie było? To z kolei, choć prawdopodobne, nie pasowało jej do obrazu Joela, którego widziała i z którym przez chwilę rozmawiała, ani do wizerunku zatwardziałego żołnierza, który miała w głowie. Z drugiej strony, ten typ bywał różny.
- Nie masz żadnych wrogów poza Amslerem? - uniosła jeden z kącików ust w górę, podążając spojrzeniem na plątających się w dole ludzi. Benu istotnie tworzyła Joelowi konkurencję, ale chyba niezbyt poważną. Przynajmniej na razie. A miejsce na wyspie wkrótce zacznie się im kończyć, jeżeli coraz więcej osób będzie wybierało życie tutaj, poza Asą. W końcu było ograniczone. Z kimże musiałaby fioletooka walczyć, jak nie z zarządcą kolonii, o przestrzeń do zamieszkania?
- Przewodnik może. Ktoś, kto tam przeżyje i jakoś przy okazji pomoże - wzruszyła ramionami, dochodząc do wniosku, że rozmowa z Danielem wykreowała w jej głowie zupełnie inny obraz Benu, jak i zlecenia, którego mieli się podjąć, włącznie z warunkami współpracy. Teraz wszystko wyglądało przyjemniej i przejrzyściej. - To na pewno nie wchodzi w grę - dodała z rozbawieniem, gdy kobieta zasugerowała przyjęcie zdolnego technika do własnej drużyny.
Hawkins nie wątpiła, że jej ludzie mogą dużo umieć, ale z pewnością nie uśmiechałoby jej się wysłanie kogokolwiek, a zwłaszcza Rhamy, pod kontrolę obcym, by walczyć z obcą WI na obcym terenie. Nie samemu.
- Nie podejmę decyzji teraz, ale skontaktuję się z wami wkrótce - westchnęła, odrywając wzrok od okna i odchodząc od niego na kilka kroków. Na tę chwilę nie czuła, by mieli o czym jeszcze rozmawiać, ale kontrolnie zerknęła na Scotta, dając mu bez słów znać o tym, że może poruszyć intrygujące go kwestie, jeśli chce.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12101
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

20 lip 2017, o 12:40

Na jasnym niebie Arvuny zaczęły powoli zbierać się chmury. Może pogoda poprawiła się na tyle, by nie padało i nie wiało aż tak bardzo, ale trudno było o słoneczne popołudnie. Raczej się na takie nie zapowiadało, biorąc pod uwagę, że zachmurzenie stawało się coraz gęstsze.
- A to ma jakieś znaczenie? - spytała Benu, uśmiechając się do Hawk. Gdy stała tak blisko, łatwo było zauważyć podobieństwa między jej implantami, a tymi, które miał wszczepione Rhama. Nic dziwnego, to była technologia która stosowana była powszechnie i z wypracowanymi technikami nikt nie eksperymentował. - Jeśli o tamę chodzi, prędzej trzeba byłoby się zastanowić jakich wrogów ma Amsler. Nie opuścił tamy mimo umowy, nie pozwolił nam z niej korzystać, do momentu w którym wszystko jebło. Nie przeczę, to mógł być ktoś od nas. Ale ktoś od nas nie byłby na tyle głupi, żeby całkiem tę tamę wyłączyć z użytku i oddać ją pod władanie WI. Jeśli tama się otworzy, ocean zaleje połowę podmiasta. Lepiej jednak, kiedy takie rzeczy kontrolują istoty organiczne.
Hawk nie chciała zgodzić się na wynajęcie samego Naeema, choć teoretycznie - według Benu - byłby równie bezpieczny z jej ludźmi, co z ludźmi czerwonowłosej. Rhama z pewnością byłby zainteresowany, tylko po to, by nie musieć siedzieć w miejscu i użalać się nad bólem, który coraz trudniej było znieść. Mógł brać swoje leki, za namową dwóch kobiet zgodził się jednak na przerzucenie się na inne, słabsze, za to bezpieczniejsze. Zasłużył przynajmniej na jakąś odskocznię.
- Przewodnik by się znalazł.
Scott dopił kawę i ze stukiem odstawił kubek na jasny stolik. Odłożył też datapad, widząc, że danych sobie z niego tak po prostu nie zgra. Odwzajemnił spojrzenie Hawkins, po czym przeniósł wzrok na Benu.
- Ilu ludzi wysłaliście tam poprzednio? - spytał.
- Czterech. Sądziłam, że może łatwiej będzie się dostać do rdzenia w mniejszym składzie. Byłam w błędzie.
- A ilu wysłał Amsler?
- Nie wiem dokładnie. Nasi zgłaszali siedem trupów zanim dotarli na tyle daleko, by przestać odzywać się wcale. Jeśli zastanawiacie się, jaki skład zabrać, to nie wiem. W tej chwili myślę o większym, skoro mała grupa uderzeniowa zawiodła.
- Może problemem nie była ilość, a jakość.
- Pokładacie bardzo dużą ufność w swoich umiejętnościach - stwierdziła Benu, uśmiechając się do Nephietta. - Nie wiem, czy powinnam być pod wrażeniem.
Scott też się uśmiechnął, chociaż nic nie powiedział. Wychodził z tego samego założenia, co Hawk. Znał swoich ludzi. Wiedział, czego może się po nich spodziewać. Wiedział, że rzadko kiedy zawodzą. W większości byli wyszkoleni w terenie i nie popełniali głupich błędów, jakie z pewnością popełnili ludzie burmistrza i Benu, biorąc pod uwagę, że tama wciąż była nawiedzona.
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

20 lip 2017, o 14:51

Amsler nie wywiązał się z umowy od samego początku, ale jego wrogowie na ogół nie chcieliby zaszkodzić mu w tak bezsensowny sposób. Lepiej było tamę przejąć niż uszkodzić, skoro była tak wartościowa i istotna. Chyba, że ktoś miał własne motywy i niekoniecznie celował w którąś ze stron.
Tak czy inaczej, nie dowiedzą się tego póki nie wejdą do środka. Hawkins nie wydawała się być zbyt przerażona tym, że wszyscy przed nimi umarli wewnątrz. Śmierć przez wadliwą WI na kosmicznym zadupiu była prawie tak absurdalna, jak nagły zgon w promie. Przecież ona, jeśli miała odejść, to w inny sposób. Lepszy. Dlatego często bagatelizowała zagrożenia, nie wierząc w szansę na własną śmierć. Tym razem nie było inaczej.
- Jaki był powód śmierci? - spytała spokojnie, zastanawiając się nad bezpośrednią przyczyną zgonów wewnątrz tamy. - WI ma dostęp do jakichś zabezpieczeń? Jakich?
Nie wątpiła, że weźmie ze sobą Rhamę, nawet jeśli nadal była na niego wściekła. Wiedziała to jeszcze zanim porozmawiała z Benu. Był uzdolniony, prawdopodobnie bardziej niż jej pozostali technicy, jednocześnie umiejąc zachować się przy życiu. Poza tym, odpoczynek od Cerberusa i zajęcie czymś rąk na pewno dobrze mu zrobi. Tak jak i jej.
- Widzieliśmy i przeżyliśmy dużo - wzruszyła ramionami, powoli ruszając w kierunku drzwi, ale jeszcze przez nie nie przechodząc. Zamiast tego odwróciła się przodem do Benu, stając za Scottem. - Nie mówię, że nie sprawi nam to problemu. Ale nie brzmi tak źle i skomplikowanie jak to, co robiliśmy ostatnio.
Po Cerberusie prawdopodobnie cały szwadron atakujący ją samą wydawałby jej się miłą odmianą. Nie było niczego gorszego niż niepewność tego, co przeciwnik wie, a czego nie. W walce przynajmniej mogła się dostosowywać, mogła obierać różne strategie wiedząc, że prawdopodobnie druga strona wie tyle, co ona. Przy Iluzji nie wiedziała, czego może się spodziewać. Nie wiedziała, czy nie robi wszystkiego tak, jak on chciał, by robiła. A ta niepewność czyniła każde zadanie dziesięć razy trudniejszym.
- Nie będziesz musiała długo czekać na decyzję - zapewniła ją dość obojętnie. Najpierw porozmawia z Amslerem, potem podejmie decyzję. - Kiedy planowałaś wysłać swoich ludzi?
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12101
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

20 lip 2017, o 21:09

- WI ma dostęp do kontroli tamy, to jest najgorsze. A w środku nawet nie wiem. Moi ludzie utonęli. Ludzie Amslera zostali w jakiś sposób porażeni prądem, pod jednym otworzyła się rampa i wypadł, jego zwłoki znaleźli na plaży - Benu znów potarła skronie palcami, spoglądając w dół. - Stąd w ogóle dowiedziałam się, że próbował. Byłam przekonana, że nam pójdzie lepiej.
Przeszła potem do stołu, podnosząc z niego dwa kubki, by odstawić je na szafce obok ekspresu. Nie brała się za sprzątanie, ale nie chciała, by stały na środku. Potem nalała sobie wody do czystej szklanki i oparła się tyłem o ten niewielki aneks, który nawet trudno było nazwać kuchennym.
Odgarnęła z twarzy kosmyki ciemnych włosów i skinęła głową.
- Brzmi obiecująco. Prawie wam wierzę. Wolałabym jednak przekonać się o tym osobiście, widząc efekty tutaj, a nie słysząc historie o waszej mniej lub bardziej odległej przeszłości - skrzyżowała nogi w kostkach i utkwiła spojrzenie w powierzchni wody, która poruszała się, gdy kobieta delikatnie kręciła szklanką. - Przyznam, że bardzo mi na tym zależy, więc jeśli jest coś, co mogłabym zrobić, albo załatwić dla was, żeby wam to ułatwić, to zrobię co w mojej mocy.
Za oknem pojawił się prom, który lądował na placu widocznym nieopodal. Plac z pewnością nie służył jako lądowisko, ludzie rozbiegli się robiąc miejsce dla pojazdu, wyraźnie niezadowoleni. W końcu jednak z promu wysiadł wysoki turianin, którego przywitała grupa ludzkich mężczyzn, z radością, jakby nie widzieli się od lat. Ktoś podszedł, by kłócić się z kierowcą promu. Dostał kolanem w brzuch, więc przestał się kłócić. Benu tego nie widziała, skupiona na czerwonowłosej.
- Szczerze? Dzisiaj - odparła. - Albo jutro rano. Jutro wieczorem jest święto, wolałabym żeby tama nie puściła, jak na plaży będzie kilkaset osób. Może to moja paranoja, ale mam wrażenie, że WI tylko na to czeka.
Uruchomiła omni-klucz, podchodząc bliżej do Hawkins i przesłała jej swoje ID, by mogła się z nią skontaktować, kiedy tylko będzie chciała. Gdy usłyszała, że urządzenie Hawk piknęło cicho, wyłączyła swoje i skinęła głową.
- Mam nadzieję, że podejmiesz ją szybko. I że podejmiesz właściwą - uśmiechnęła się znów, tym razem spoglądając na Nephietta. Ten nie odwrócił spojrzenia, wytrzymał je, choć w pewnym momencie też po prostu wstał. Nie miał więcej pytań, nie widział powodu, dla którego musieliby siedzieć tu dłużej. W końcu wypadałoby spotkać się z Joelem i skonfrontować tę wersję z jego. I dowiedzieć się, ile był w stanie im zaoferować w zamian za pomoc.
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

21 lip 2017, o 10:37

Czyli zmarli przez nieuwagę, lub głupotę. WI okazała się sprytniejsza i bardziej przebiegła niż kilku wysłanych do środka ludzi. Wewnątrz tamy będą musieli zachować jak największą ostrożność żeby nie paść podobnym losem. Ale to Hawkins już wiedziała. Powoli wyczerpywały jej się kwestie, które mogłaby z Benu poruszyć.
- Widzę - odparła, gdy kobieta przyznała, że bardzo jej na tym wszystkim zależy. Nie dziwiła jej się - tama nie tylko jej się należała, ale w obecnej chwili stwarzała poważne zagrożenie dla ludzi żyjących pod miastem, pod jej rządami lub też nie. Nic dziwnego, że chciała wysyłać inne zespoły, własne, niż Amsler. Joel prawdopodobnie, przynajmniej z perspektywy rudowłosej, chciał tylko odzyskać tamę by zawłaszczyć sobie jej zawartość, a przy tym wypaść dobrze w oczach mieszkańców. Jego pobudki wydawały się znacznie mniej altruistyczne niż motywy, które kierowały Benu.
A przynajmniej tak to wszystko przedstawiała.
- Będziesz miała dziś odpowiedź - zapewniła ją, znowu, uruchamiając omni-klucz by wymienić się identyfikatorami i zachować do niej kontakt. Wygodnie będzie nie musieć porozumiewać się przez Daniela.
Kiwnęła głową, szczędząc sobie reszty słów. Nie miały już o czym rozmawiać, za to Hawkins miała o czym myśleć. Zastanawiała się wciąż nad tym, czy wszystko jest takie, jak kobieta to przedstawiła, czy Joel pokaże im kompletnie coś innego.
Skierowała się do wyjścia, czekając, aż Nephiett ruszy za nią. Nie planowała odbywać żadnego spaceru z Pondem, który wcześniej proponował jej oprowadzenie po mieście, głównie dlatego, że chciała od razu zobaczyć się z Amslerem i jeszcze dać sobie trochę czasu na podjęcie decyzji.
Pożegnała się z nim jeśli czekał na zewnątrz i przeszła wraz ze Scottem do wyjścia, odzywając się dopiero, gdy usiedli na swoich miejscach w promie - tym, który na nich czekał przed budynkiem, lub nowym, zamówionym.
- Co myślisz? - zagadnęła Nephietta, wstukując w system pojazdu lokalizację biura Joela, w którym już raz była. - Amsler nie wydawał się być aż tak zły, jak zasugerowali nam, że jest.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12101
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

21 lip 2017, o 19:57

Benu podziękowała czerwonowłosej i pożegnała się z nimi obojgiem energicznym uściskiem dłoni. Obdarzyła ich szczerym uśmiechem na pożegnanie, prawdopodobnie bardziej słonecznym niż każdy dzień na Arvunie. Stanęła w drzwiach, obserwując ich, gdy schodzili po schodach. Odprowadziła ich spojrzeniem praktycznie do momentu, w którym całkowicie zniknęli jej z zasięgu widzenia. Hawk nie musiała tego wiedzieć, ale z pewnością zdawał sobie z tego sprawę Scott, który obejrzał się za siebie jeszcze dwa razy, zanim przeszli za róg.
Daniel, naturalnie, próbował dowiedzieć się czegoś o rozmowie, która odbyła się za zamkniętymi drzwiami, ale jako że ani Hawkins, ani Nephiett nie kwapili się do opowiadania, szybko zrezygnował. Nie poszedł za nimi, zamiast tego krzyżując ręce na klatce piersiowej i ostatecznie wchodząc na górę, do Benu. Ta uśmiechnęła się do niego i odpowiedziała coś na jedno z jego tysiąca pytań, nie odrywając spojrzenia od odchodzących.
Promu już nie było, musieli więc zamówić nową taksówkę. Czekali dłużej, niż zwykle, bo ta leciała bezpośrednio z Asy. Kilkanaście minut, które mogli poświęcić na spalenie papierosa i niezobowiązującą pogawędkę, by uniknąć ciekawskich uszu dookoła. Przy lądowisku, na ławce siedziała para asari, pogrążona w dyskusji, ale obserwująca ich jednocześnie.
- Ciekawe ile osób słyszało już o nas od Ponda - spytał Scott z rozbawieniem, ruchem głowy wskazując nadlatujący pojazd.
W środku siadł wygodnie, opierając głowę o zagłówek i wyglądając przez okno. Nie musiało minąć dużo czasu, by w zasięgu ich wzroku pojawiła się tama, o którą zaistniał cały ten spór. Mogli na nią nie zwrócić uwagi wcześniej. Oddzielała od wschodu zatokę od oceanu. Wysoka, lekko zakrzywiona, nie odcinała się za bardzo kolorystycznie od szarego nieba, może dlatego wcześniej nie rzuciła im się w oczy. Stała kilkaset metrów od brzegu. Fala wypuszczona przez tę ogromną budowlę z pewnością poczyniłaby ogromne szkody na lądzie.
- Myślę, że medal ma dwie strony - odparł Nephiett, odwracając się do Hawkins. - Jestem przekonany, że wersja Amslera będzie stawiać Benu w tak samo negatywnym świetle. Możemy zacząć obstawiać. Chce przerobić klinikę na fabrykę broni, porywa dzieci z miasta, albo sama zbuntowała WI i teraz się wykręca, bo dotarło do niej jak idiotyczny to był pomysł.
Sięgnął do radia i włączył je, a wnętrze taksówki wypełniła jakaś smętna muzyka asari. Nie przełączył.
- Ale po Benu też przecież spodziewaliśmy się czegoś innego. A na pewno ja się spodziewałem. Nie powiem, byłem mile zaskoczony. Aż zaczynam się zastanawiać jakie chore rzeczy ukrywa za tą śliczną buźką.
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

22 lip 2017, o 01:02

Chętnie odpaliła nowego papierosa, choć te ostatnio znikały z jej dłoni. Paliła rutynowo, z przyzywczajenia, potem orientując się, że fajka z jej rąk zniknęła, lub wylądowała gdzieś na ziemi. Tym razem przynajmniej paczka była na swoim miejscu. Poczęstowała Nephietta, jeśli tylko miał ochotę i sama odpaliła swoją, gromadząc myśli, które szalały w jej głowie po krótkiej, ale wyczerpującej rozmowie z Benu.
- Pewnie sporo - westchnęła. Wcześniej, w korytarzu, skutecznie Daniela ignorowała, wraz z jego pytaniami. Oczywiście, że chciał wiedzieć jak najwięcej i Hawkins bez problemu wszystko mu przekaże, jeśli tylko upewni się, że to kobiecie o fioletowych tęczówkach chce pomagać. Bo co, jeśli to Amsler ją przekona?
Wolała czekać na taksówkę mając za towarzystwo nikogo poza Scottem, niż znosić podchody Ponda, kiedy sama nie wiedziała, co myśleć, a co dopiero mu powiedzieć.
- Pewnie tak. Zobaczymy, co ma do powiedzenia - odparła i wzruszyła ramionami, pośpiesznie paląc swojego papierosa. Nie wiedziała, kiedy dokładnie zjawi się taksówka. - Też się tego nie spodziewałam. Nie wiem jeszcze, czy mi się to podoba, czy nie. Jest dziwna.
Westchnęła, wyrzucając z dłoni niedopałek gdy dostrzegła nadlatujący prom. Wciąż nie ułożyła sobie wszystkiego w glowie - potrzebowała wysłuchać tego, jak widział to wszystko Joel. Może wtedy będzie jej trochę lepiej ułożyć to tak, by miało sens i podjąć ostateczną decyzję.
- Przyglądaj mu się uważnie - mruknęła, gdy lecieli.
Po rozmowie z Benu, spodziewała się kłamstw wypowiadanych przez Joela. Może nie powinna, w końcu starała się zachować obiektywizm, ale nie było to takie łatwe. W tyle jej głowy wciąż pozostawała rola, do której Amsler miał pasować, przynajmniej według słów Benu.
Gdy wreszcie znaleźli się w jego gabinecie, tak podobnym, lecz różnym jednocześnie od miejsca, w którym przyjęła ich Benu, od razu zajęła miejsce i wbiła badawcze spojrzenie w mężczyznę.
- Chcielibyśmy porozmawiać o tamie.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12101
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

22 lip 2017, o 11:54

- Jest normalna - zaśmiał się Nephiett. - I to jest w niej dziwne. Wygląda jak ekspedientka sklepu z upominkami. No, może kliniki z implantami.
Reszta drogi minęła w ciszy. Każde z nich zatopione było w swoich rozmyślaniach, zastanawiając się gdzie właściwie leży prawda. Mimo wszystko jednak widząc tylko jedną stronę medalu nie dało się podejść do sprawy obiektywnie. Dobrze, że przynajmniej postanowili wysłuchać obu stron, nie decydując się na obietnice Benu i nie godząc się jeszcze na jej argumenty. Kto wie, co miał im do powiedzenia Joel. Póki co opowieść kobiety była bardziej niż przekonująca.
Niecałe dwadzieścia minut później znaleźli się na lądowisku pomiędzy portem i biurem Amslera. Taksówka osiadła gładko, zdejmując kwotę kilku kredytów z konta Hawkins, a drzwi podniosły się do góry, wpuszczając do środka słone, chłodne powietrze. Znów zaczynało wiać. Przynajmniej nie zapowiadało się na deszcz. Według prognoz pogoda miała się stopniowo poprawiać, aż do dwudziestu kilku stopni i obiecywanego słońca.
Amsler był u siebie w biurze. Zaprosił ich do środka z lekkim zaskoczeniem odmalowanym na twarzy. Nie umówili się, nie uprzedzili go, że się pojawią. Nie miał żadnych gości, nikogo obecnie nie przyjmował, ale na jego biurku leżało niedojedzone drugie śniadanie i jeszcze w połowie pełny kubek jakiejś czerwonej herbaty.
- Przepraszam, nie wiedziałem że przyjdziecie akurat teraz - powiedział, siadając z powrotem za biurkiem. Spojrzał na posiłek, będący mieszkanką ryżu z jakimiś owocami, po czym niechętnie zamknął pudełko i schował je do jednej z szuflad. W przeciwieństwie do Benu nie zaproponował im niczego do picia, ale może dlatego, że nie miał tu ekspresu, a swój napój znając życie przyniósł sobie z innego miejsca w tym budynku. W końcu nie pracował tu sam.
- Dobrze - zgodził się. - Możemy porozmawiać o tamie.
Oparł się łokciami o biurko, splatając dłonie przed sobą. Patrzył na czerwonowłosą, jakby oczekiwał od niej serii pytań. Nie miał pojęcia o tym, że zdążyła ona już spotkać się z Benu i usłyszeć jej ofertę. Nawet nie podejrzewał, że przychodząc do niego, oboje mieli już narzucone jakieś nastawienie - niezbyt pozytywne, niestety.
- Co chcecie wiedzieć?
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

24 lip 2017, o 14:03

Ekspedientka sklepu mało do Benu pasowała - ale ktoś z kliniki już tak. Przez myśl Hawkins przebiegło nawet, że ciekawe, co powiedziałby na to wszystko Rhama. Może też wpatrywałby się w nią jak oczarowany przez pierwsze kilka minut, jak Nephiett.
Drogę do gabinetu Amslera przebyli w milczeniu, co jej nie przeszkadzało. Zajęta była własnymi rozmyślaniami na temat tamy i tego, jak szybko uda jej się wszystkich zebrać. Idealnie byłoby zacząć to teraz, by móc jutro puścić resztę do świętowania, po nocy, podczas której wykonają zadanie i odsapną.
W gabinecie Joela niewiele się zmieniło, może poza niedojedzonym drugim śniadaniem. Na jego widok może i żołądek Hawkins by zaburczał, ale nie jadła zbyt długo, by czuć teraz cokolwiek poza lekkim otępieniem w żołądku. Będzie musiała coś zjeść po powrocie na statek tak czy inaczej.
- Przeszkadzamy? - zagadnęła mężczyznę, opadając jednocześnie na miejsce, to samo, które zajęła ostatnio. Nie planowała przecież wychodzić, nawet, jeśli Amsler nie miał czasu.
Kiwnęła głową, gdy zgodził się porozmawiać z nimi na temat, przez który tutaj przyszli. Gdy spytał o co konkretnie im chodzi, wzruszyła lekko ramionami. O wszystko.
- Co się w niej stało, że każdy, kto do niej wchodzi, pada trupem? Do kogo należy? Co się może stać, jeżeli nikogo z obsługi tam nie będzie przez dłuższy czas? - wyrzuciła z siebie pierwsze trzy pytania, dając Joelowi chwilę na namyślenie się, nim kontynuowała. - Planujemy pomóc zająć się tym tematem. Nie za darmo, oczywiście. Traktuję to jako rodzaj roboty, do której mogę kilku swoich ludzi przydzielić. Ale jeżeli tama ma dzisiaj zostać otwarta, muszę wiedzieć na jej temat wszystko.
Nie miała czasu na luźne pogawędki i drobne sugestie tego, że mogą pomóc Joelowi w tym problemie. W końcu mógł zapierać się, że ma wszystko pod kontrolą i żadnych obcych nie potrzebuje.
- Chyba, że nie potrzebujecie pomocy. Wtedy nic tu po nas.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12101
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

26 lip 2017, o 01:30

- Nie - odparł krótko Amsler na obawy czerwonowłosej. Nawet jeśli mu w czymś przeszkadzali, nie zamierzał się do tego przyznawać. To nie było nic strasznego, obiad, czy też drugie śniadanie mógł sobie pewnie odgrzać. Z drugiej strony, dwójce gości też się przecież nigdzie nie spieszyło. Dla nich dzień się dopiero zaczynał, Nephiettowi przecież ledwie wyschły włosy po porannym prysznicu.
Joel westchnął, przenosząc wzrok na blat swojego biurka i wpatrując się w nie przez moment. Było metalowe, ale ładnie oszlifowane. W powierzchni odbijały się światła padające z góry, z sufitu. Herbata w przezroczystym kubku rzucała na nią jasnopomarańczowy cień. W końcu mężczyzna spojrzał na Hawk, uśmiechając się lekko, choć ten uśmiech nie objął oczu.
- Rozmawialiście na ten temat z kimś jeszcze, prawda? - spytał. - Zaczepił was ktoś z podmiasta? Inaczej nie pytalibyście do kogo należy.
Skinął głową, gdy mówiła dalej, ale wydawał się jej nie słuchać. Zupełnie, jakby to, co mówiła, wpadało do jego głowy jednym uchem, a wylatywało drugim. Napił się herbaty. Tak, wiadomo że nie za darmo, wiadomo że coś tam. Nie spodziewał się zapewne, że zdążyli już porozmawiać z samą Benu, przynajmniej tak wynikało z jego słów.
- Opowiem wam historię - zaczął, pochylając się w ich stronę. - Wyniosłem tę kolonię na plecach praktycznie od zera do tego, co widzicie dzisiaj. Widziałem, jak budują tę tamę. Była i nadal jest częścią Asy, bo dzięki niej zwiększyliśmy powierzchnię użytkową wyspy o... naprawdę dużo. Potem stwierdziliśmy, że trzeba ją jakoś wykorzystać. Elektrownią już była, ale założyliśmy tam klinikę, głównie przez to, że część mieszkańców przeniosła się na drugi koniec lądu. Lot tam trwa trochę czasu, lepiej było zapewnić im tam coś na miejscu. Ale wtedy stwierdzili, że skoro klinika jest tam dla nich, to i tama do nich należy. I zaczęły się problemy.
Odstawił kubek, niepokojąco blisko krawędzi biurka. Dobrze, że nie gestykulował zbyt żywiołowo przy mówieniu, inaczej mogłoby się to skończyć nieprzyjemnie.
- Charlie Snyder stanęła na czele tych, co przenieśli się pod miasto i zaczęła sprawiać problemy. Młoda, ale charyzmatyczna, a za tym lecą tłumy - westchnął. - Tama jest częścią Asy. Jej się tylko wydaje, że jest inaczej. Co się może wydarzyć? Nie wiem, WI może zrobić wszystko, obsługa wróciła do miasta i od jakiegoś czasu pracują gdzieś indziej. Rąk do pracy nigdy nie jest za mało. Tama stoi pusta, a jednak niczego nie zalało. WI się opiera. Nie chce tam ludzi. Tych, których tam wysłałem, straciłem. Dlaczego?
Wzruszył ramionami, nie wiedząc jak odpowiedzieć na swoje własne pytanie. Uważnie obserwował Hawkins, czekając na jej reakcję. To, co mówił, średnio zgadzało się z opowieścią Benu, ale trudno się było spodziewać, by ich wersje były spójne.
- Potrzebujemy pomocy. Mam człowieka, który poradzi sobie z WI, ale swoich dobrych ludzi straciłem, a nie poślę kogoś z miasta, z kim rozmawiałem raz w życiu. Przypadkowi najemnicy z przypadkowym dowódcą, to się zawsze dobrze kończy - uśmiechnął się krzywo.
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

27 lip 2017, o 13:29

Nie zamierzała przeczyć, że rozmawiała o tamie z kimś zanim przyszła do Amslera, ale też nie planowała od razu przyznawać się do odbytej rozmowy z Benu. Lepiej było, jeśli uważał, że usłyszała kilka ciekawostek natrafiając na ludzi z podmiasta - zresztą, trochę tak było. To Daniel przysiadł się do nich w barze wczorajszego wieczora i to on mógł być wspaniałą przykrywką, jeśli tylko chciałaby się postarać, by zatrzeć wszelkie ściany. Ale też nie próbowała. Amsler mógł z łatwością sprawdzić to, czy spotkała się z kobietą, nie widziała sensu, ani celu, w ukrywaniu tego faktu. Po prostu sama z siebie o nim nie wspomniała.
- Więc zbudowaliście klinikę dla ludzi spoza miasta? - zagadnęła, jak gdyby nigdy nic, ciekawa pełnej wersji Joela, która, jak podejrzewała, będzie znacznie różnić się od tej przedstawionej im przez kobietę. - Po co mielibyście się nimi przejmować? Nie mieszkają już w Asie - wzruszyła ramionami, przedstawiając może dość mało troskliwą opinię, ale spodziewała się sprzeciwu. - Po co im elektrownia? Przecież dostają z niej prąd, tak jak i miasto. Jak rozumiem to nie jest jedyna w Asie?
Słysząc imię i nazwisko Charlie Snyder, kącik jej ust uniósł się w górę. Tak nazywała się Benu? Nic dziwnego, że się tym nie posługiwała. Kompletnie do niej nie pasowało.
- Może została zhakowana - odparła i wzruszyła ramionami w ślad za nim. - Może ktoś chce wykorzystać WI do zalania miasta. Albo podmiasta. Czemukolwiek zagrażałoby jej otwarcie. Czy nie macie jutro jakiegoś święta? Asari w parku nam trochę powiedziała.
Uśmiechała się, czując zupełnie inaczej niż gdy rozmawiała z kobietą w podmieście. Amsler ją nieco bawił, bo znała inną perspektywę i mogła na bieżąco porównywać obie wersje. Z góry chciała założyć, że to Joel kłamie - przedstawiony tak jej został przez Snyderową, więc ciężko było się temu dziwić. Mimo wszystko musiała pozostać obiektywna.
- Nie jesteśmy z miasta, rozmawiasz z nami drugi raz w życiu - odparła po krótkiej chwili, gdy wypowiedział swoje ostatnie zdanie. - Mamy za to ludzi, którzy rozwiążą problem WI. Założę się nawet, że lepiej niż ten twój technik. Ale niezbyt kwalifikujemy się jako pomoc, według twoich kryteriów.
Założyła nogę na nogę, poprawiając się w siedzeniu, obserwując uważnie Joela i to, jak zmieniała się mimika jego twarzy, gdy kontynuowali wątek tamy.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12101
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

27 lip 2017, o 15:32

- Tak - Amsler zerknął przez okno, marszcząc brwi. Biorąc pod uwagę, że klinika została otwarta dla podmiasta, pretensje Benu były nieuzasadnione. Miała opiekę medyczną i energię z tamy, nie musząc wkładać w to żadnego wysiłku. Jej ludzie mogli zająć się czymś innym, może więc upierała się przy przejęciu jej z samej potrzeby posiadania. A może kryło się za tym coś więcej. - A jak myślisz, dokąd lecą ludzie, kiedy medycyna podmiasta zawiedzie? Do Asy. Do naszych szpitali, naszych lekarzy, naszej aparatury. A miejsca są ograniczone. Skoro się przenieśli, przestali być moim problemem, ale stawali się nim z powrotem, gdy kończyły się łóżka w szpitalach. I uwierz mi, że oni wymagają leczenia zdecydowanie za często.
Znów się napił, herbatą zapełniając pustawy żołądek. Przeniósł wzrok z powrotem na Hawk, obserwując ją teraz uważnie. Za to Nephiett wstał i podszedł do okna, tak samo jak Rhama wczoraj, gdy dotarli do Asy. Splótł ręce za plecami, obserwując targane wiatrem samotne drzewko na placu. Fontanna była nadal wyłączona.
- Teraz dostają, ale WI może zmienić zdanie i podmiasto pogrąży się w ciemnościach, razem z częścią pól uprawnych. Nawadnianie, użyźnianie, ja się nie znam na tym osobiście ale wszystko jest oczywiście zautomatyzowane i działa dzięki tej elektrowni. Przestanie działać, to będziemy mieć spory problem z zapasami. Nie możemy za bardzo zmienić przydziału prądu, bo nie mamy jak, inne dzielnice zostaną wtedy odcięte. Snyder chce mieć całą tamę dla siebie i znając ją, nawet nie pomyśli o pozostawieniu wszystkiego tak, jak jest.
Jego ludzie jako pracownicy, zasilanie części uprawnej Asy, to dla Joela było ważne. Nie wspominał nic na temat polityki i swoje własnego pijaru, ale przecież nie mówiłby o tym, skoro według Benu była to mało pozytywna, egoistyczna cecha jego charakteru. A może nie miała racji, oskarżając go o to. Nie wiedzieli, jak stoją sprawy w polityce samej kolonii.
- Tak, jutro jest święto - westchnął Amsler. - Duże święto. Możecie się spodziewać pijanych ludzi na ulicach przez następne trzy dni. Co to ma do rzeczy?
- Podobno może zalać plażę - odparł Nephiett spod okna.
- Plażę, część podmiasta i upraw. Ale może ją zalać od kilku tygodni tak samo, nie ma znaczenia czy jest święto, czy nie.
Musiał nie myśleć o tym, że ludzie Benu będą ostro imprezować w zatoce. Może nawet nie zastanawiał się, gdzie to będą robić. To nie był problem, który w tym momencie go interesował, bardziej martwił się o zapasy. Import tutaj musiał swoje kosztować, biorąc pod uwagę jak daleko mieli stąd w każde inne miejsce galaktyki.
- Miałem na myśli skład, który się nie zna. Ty znasz swoich ludzi, możesz ich tam zabrać. Zapewnię wam plany i nie będzie przypadkowości. Co innego, gdybym miał na szybko złożyć grupę z ludzi, którzy ze sobą nigdy nie pracowali, albo ich wyszkolenie wojskowe ogranicza się do podstaw, jak - nie oszukujmy się - w przypadku większości naszej ochrony.
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

27 lip 2017, o 22:03

Słuchała, choć mało komentowała. Nie czuła się w pozycji by z Amslerem się kłócić. Szczególnie, jeśli przekazywał jej coś, w co wierzył sam, lub wymyśloną przez siebie bajkę, której prawdziwego znaczenia tylko by się wypierał. Kilka rzeczy jednak ją interesowało. Wciąż nie wiedziała, jaką decyzję podjąć i z każdą chwilą traciła ochotę na podjęcie jakiejkolwiek.
- Jak rozumiem, tkwicie w jakimś porozumieniu z podmiastem. Nie walczycie między sobą, funkcjonujecie obok - zaczęła powoli, wybijając głuchy rytm palcami o powierzchnię własnych spodni. - Dlaczego Snyder chciałaby zignorować ten pokój, zawłaszczyć sobie tamę, która i tak działa na jej korzyść? To byłoby tylko jak otwarty atak, rozpoczęcie sporu, z tobą. Nic na tym nie zyska, poza tym, że zamiast lekarzy z Asy, ratować jej ludzi będą inni mieszkający pod miastem. To nie jest gra warta świeczki. Chyba, że ma jakiś powód, by myśleć, że tama należy się jej, a to ty zajmujesz ją bezprawnie.
Obserwowała uważnie Joela, zastanawiając się jednocześnie, kiedy dotrze do granicy, której nie powinna przekraczać.
- Tak czy inaczej, skoro tama obecnie jest tylko problemem i miasto może obejść się bez niej, to po co w ogóle wysyłać kolejny zespół na śmierć? Dla kilkuset osób, którzy zdecydowali się żyć poza twoją jurysdykcją?
Mówiła spokojnie, nie chcąc brzmieć oskarżycielsko. Tylko dopytywała, w końcu. Tak czy siak nie wiedziała, kogo stronę chce trzymać. Najlepiej byłoby żadnej. Wejść, rozprawić się z WI, wyjść. Pozwolić ich małym zespołom staczać wojenki o to, dla kogo tama jest istotniejsza, tuż po tym, gdy piraci ją opuszczą. Jak na razie to brzmiało najlepiej.
- Najgorsze, co WI może zrobić, to udupić podmiasto. Rozumiem, czemu to Snyder chciałaby odzyskać nad nią kontrolę za wszelką cenę, skoro jest od niej zależna - zakończyła, ignorując już kwestię święta.
Jeżeli ktokolwiek, kto zhakowałby WI, chciałby zaszkodzić Benu, z pewnością wybrałby ten właśnie dzień święta, cierpliwie na niego czekając. Tu nie musiała się z Amslerem o to kłócić, bo w tej kwestii Snyder mogła mieć rację.
- Mogę mieć swoich ludzi gotowych w ciągu dwóch godzin. Ale plany to nie wszystko. Muszę wiedzieć, w co tak naprawdę się pakuję. Nienawidzę niespodzianek, Amsler. Naprawdę, cholernie ich nienawidzę - skrzywiła się, gdy jej myśli powędrowały w stronę piasku. - Mogą skończyć się źle dla obojga nas.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12101
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

28 lip 2017, o 10:26

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12101
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

28 lip 2017, o 10:39

- Nie wiem - odparł Amsler, a na jego twarzy pojawił się krzywy uśmiech. - Musiałabyś jej spytać. Wtedy pewnie opowiedziałaby ci bajkę o tym, jak to zasługuje na tamę, okraszając historię swoim pięknym uśmiechem. Łatwo jej zaufać. Później się człowiek dziwi, że coś poszło nie tak.
Brzmiał i wyglądał, jakby coś doskonale o tym wiedział. Nic dziwnego zresztą, że miał jakąś przeszłość z Benu. Musieli znać się bardzo dobrze, może nawet lepiej, niż dawali po sobie poznać. Kobieta wcześniej wypowiadała się tak, jakby znała go od zawsze, zresztą w jego przypadku nie było inaczej. Przez chwilę wpatrywał się w bliżej nieokreślony punkt przed sobą, patrząc przez Hawkins na wylot.
- Czego nie rozumiesz w tym, co powiedziałem? Tereny uprawne. Charlie nie będzie się przejmować tym, co ludzie w Asie jedzą, chce otworzyć doki od swojej strony wyspy, teraz nieaktywne. Pewnie, że jest zależna od tamy, ale tak samo jesteśmy my. Próbuję zachować taki porządek, jaki był. Ona nie godzi się na sensowną współpracę. Mamy porozumienie, funkcjonujemy obok, tak.
Podniósł się od biurka i obszedł je dookoła, ostatecznie opierając się o nie tyłem i krzyżując ręce na klatce piersiowej. Trochę go nosiło, Benu musiała mu mocno grać na nerwach ostatnimi czasy. Nephiett zostawił okno i drzewko w spokoju, by wrócić do biurka, choć nie siadał już, skoro Amsler wstał.
- Bezprawnie - parsknął śmiechem, powtarzając określenie, którego użyła Hawk. - Jak mogę bezprawnie zajmować tamę, która należy do miasta? Oddałem i zabrałem? Charlie raz w życiu tam nogę postawiła. Raz.
Pokręcił głową, po czym przetarł twarz ze zmęczeniem. Podchodził do tego ze znacznie większym zaangażowaniem i przejęciem, niż Benu. Tamta tylko uśmiechała się, opowiadając swoją wersję. Joel był sfrustrowany. W końcu westchnął, unosząc wzrok na Hawk, gdy ta wyraziła w końcu jakiś konkret.
- Dwie godziny - mruknął. - Jeśli chcesz mojego technika, mogę się z nim skontaktować. Jeśli nie, w porządku. Prześlę ci plany tamy. Pewnie chcesz przedyskutować wynagrodzenie.
Odepchnął się od biurka i wrócił na swoje miejsce, pochylając się nad komputerem. Chwilę później na omni-kluczu Hawkins pojawiły się plany, które Benu pozwoliła jej przedtem jedynie obejrzeć. Teraz Hawk miała do nich dostęp, mogła wyświetlić sobie holograficzny model 3D każdego piętra, jeśli tylko chciała.
- Ile osób chcesz zabrać? - spytał.
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

28 lip 2017, o 12:32

Uśmiechnęła się krzywo. Amsler podpadał jej nieco bardziej niż Benu. Może to przez jej uprzejmy uśmiech, piękny gabinet, które sprawiały, że Hawk czuła się nieswojo. A może przez to, że Joel był wojskowym i czuła, że jego frustracja leży trochę bliżej serca. Snyder była specyficzna, on wydawał się prostszy. Co nie zmieniało faktu, że mógł równie dobrze okazać się przebiegłym lisem.
- Mówisz, jakbyś przekonał się tego na własnej skórze - zauważyła luźno, nie planując poruszać tego tematu dalej, nawet, jeśli nieco ją intrygował. Może łączyło ich coś wcześniej, zanim zostali podzieleni w tak radykalny sposób, który skłonił kobietę do opuszczenia Asy.
Swoją drogą, nie była w stanie pojąć zostawania na planecie. Ona sama na jednej prawdopodobnie nie mogłaby, ani nie chciałaby wytrzymać przez dłuższy okres czasu. Na pewno nie związywała się z żadną na stałe. Jej dom był jej statkiem, a jego przeznaczenie leżało w gwiazdach, nie dokach.
Skrzywiła się, słysząc jego następne słowa, ale darowała sobie ripostę. Obserwowała go za to, gdy obchodził biurko. Tak, jego frustracja przemawiała trochę bardziej niż jego słowa. Niekoniecznie na plus, ale też niekoniecznie na minus.
- Muszę się nad tym jeszcze zastanowić - stwierdziła, gdy zaczął zadawać konkretniejsze pytania. Wstała bez namysłu z krzesła, stając tym samym naprzeciw mężczyzny, którego zmierzyła wzrokiem. - W każdej z tych kwestii. Odezwę się do ciebie gdy dotrę na statek i wybiorę ludzi.
Jeżeli jej nie zatrzymywał, kiwnęła tylko głową na pożegnanie i skierowała się do wyjścia z budynku. Znów nie mówiła nic, póki nie znaleźli się z Nephiettem poza budynkiem, kierując do portu piechotą, jeśli było wystarczająco blisko. Jeśli nie, zamawiając prom.
- Co myślisz? - zagadnęła Scotta, gdy sama uporządkowała już swoje myśli. - Które z nich wydaje ci się najbardziej wiarygodne?
Dla niej najprzyjemniej byłoby ogarnąć tylko i wyłącznie WI, bez wybierania sobie stron, ale to raczej nie zapewniłoby im jakiegokolwiek zarobku. A bez niego nie miała co rozpoczynać pracy, ani kazać komukolwiek z Wraitha tego robić.
- Dobrze byłoby zasięgnąć trzeciej opinii, ale nie ma u kogo w tym czasie - stwierdziła, wzruszając ramionami. Daniel odpadał na pewno, a głównie do niego mogłaby się po nią zwrócić. Tyle, że stał za Benu, zdecydowanie. Powie wszystko to, co przekazała jej Snyder.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12101
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Rozpadlina Kalestona -> Aysur] Arvuna

28 lip 2017, o 22:25

- Być może tak właśnie było - powiedział cicho Joel, nie odwracając spojrzenia od ekranu komputera. Nie widział jednak powodu, by miał kontynuować ten temat przed nieznajomą, od której chciał tylko jednego: zapewnienia składu, który miałby większą szansę odbicia tamy z rąk WI, niż zebrani przez niego ludzie. Ochrona bez porządnego doświadczenia wojskowego, albo najemnicy z różnych miejsc miasta, mający ze sobą tyle samo wspólnego, co Amsler z Hawkins. Nie, Hawk miała przydać się do czegoś zupełnie innego, niż wysłuchiwanie wyznań i opowieści z odległej przeszłości.
Spojrzał na nią z zaskoczeniem, gdy odmówiła ustalania konkretów. Nie wypowiedziała się nawet na temat wynagrodzenia, jakby nie miało to znaczenia. No i był raczej przekonany, że udało się mu z nią dogadać, że jej pytania i dociekliwość były wywołane tylko i wyłącznie chęcią zapoznania się z sytuacją najdokładniej, jak tylko się dało. A ona teraz wstawała i informowała go, że właściwie to nie wie, czy jest zainteresowana. Na jego twarzy odmalowała się frustracja, której nawet nie próbował ukrywać. Mruknął z niezadowoleniem, wyłączając komputer.
- Dobrze - odparł. - Dobrze.
Odchylił się na krześle, splatając ręce na brzuchu. Przesunął spojrzeniem z Hawkins na Nephietta, który robił jednak wszystko co było w jego mocy, by wydawać się tak obojętnym, jak to tylko możliwe. U Benu było podobnie, choć trudno było mu ukryć, że kobieta mu się podoba. Ale tylko z wyglądu. Joel z jakiegoś dziwnego powodu tak na niego akurat nie działał.
- Masz do mnie kontakt. W razie czego będę tutaj, przez następne kilka godzin na pewno. Mam dużo do zrobienia.
Skinął głową w ramach pożegnania, wstając na chwilę, gdy wychodzili. Potem pewnie, znając życie, wrócił do swojego posiłku, mniej lub bardziej zirytowany poruszanymi tematami. Charlie Snyder musiała porządnie zajść mu za skórę. Pewnie upierdliwa dla niego dociekliwość Hawkins też nie poprawiła mu nastroju.
Z biura Joela mieli blisko do portu, kilka minut drogi. Wiało już dość mocno i temperatura znacząco spadła. To też nie miał być ciepły dzień. Scott parsknął śmiechem, gdy czerwonowłosa zadała mu pytanie, spoglądając na nią przez ramię. Szedł szybko, więc trochę ją wyprzedzał. Chciał wejść do środka, skryć się przed wiatrem.
- A cholera ich wie, jedno lepsze od drugiego - mruknął. - Najlepiej by było zrobić to po prostu tak o, a potem ściągnąć ich oboje, żeby się dogadali sami. Tylko z doświadczenia wiem, że wtedy my na tym wyjdziemy najgorzej. Ktoś nam musi zapłacić, a jestem przekonany, że w takim przypadku zdecydowanie nie zapłacą nam oboje. Pewnie nie zrobi tego nikt, więc będziemy wkurwieni i biedni. Jak na piratów przystało.
Wsunął ręce do kieszeni i skrył się za wysokim kołnierzem kurtki. Milczał do momentu, w którym przekroczyli próg budynku portu, a za nimi zasunęły się szklane drzwi. Dopiero wtedy wyprostował się z powrotem, rozglądając się wokół. Przy automacie ze słodyczami stał jeden z mechaników Wraitha, mocno zastanawiając się nad zakupem. Przywitał ich skinieniem głowy.
- Prościej by było, gdybyśmy tu kogoś znali. Kogokolwiek - kontynuował Nephiett. - Wydaje mi się... myślę, że oboje mogą mieć trochę racji, ale bliżej mi chyba do Amslera. Benu jest wyrzutkiem, musiała nauczyć się manipulować ludźmi żeby dojść na sam szczyt. Jest za młoda, żeby mogła zasłużyć sobie na to inaczej. Swoją drogą, Charlie? Kto tak nazywa dziewczynkę?
Parsknął śmiechem i skierował się do windy. Nie było w niej nikogo, ale nie mieli dużo miejsca, bo ustawiono w niej puste skrzynie. Na te kilka pięter Scott przysiadł na jednej z nich.
- Domyślam się, że naszym technikiem jest Naeem? - spytał, już poważniej. - Co jest z nim? Deuce nie chciał nic powiedzieć.

Wróć do „Galaktyka”