W galaktyce istnieje około 400 miliardów gwiazd. Zbadano lub chociaż odwiedzono dotąd mniej niż 1% z nich. Pozostałe światy oraz bogactwa, które zawierają, wciąż czekają na odnalezienie przez korporacje lub niezależnych poszukiwaczy.

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

[Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

27 lip 2017, o 21:23

Erich Kobieta skinęła głową, uruchamiając na sekundę omni-klucz, choć nie odpaliła ani nie przesłała mu żadnych plików. Zamiast tego włożyła torebkę herbaty do wysokiego, czarnego kubka i po krótkiej chwili zalewając ją wodą, która, według cyferek na czajniku, osiągnęła dziewięćdziesiąt stopni celsjusza.
- Przyciąga cię praca czy urlop? - spytała spokojnie, z pewnością kierując te słowa do Alana, nie do Ericha. Odwróciła się z powrotem w jego stronę, opierając tyłem o blat. W dłoniach trzymała już kubek, obejmując go obiema dłońmi. - Piszę serię artykułów na temat wojny gethów do ANN. Wszystko zaczęło się tutaj, na Eden Prime. Dlatego tu jestem. A przynajmniej dlatego Sayuri tu jest.
Wzruszyła lekko ramionami, odrywając się od blatu i wymijając wyspę oddzielającą aneks od sypialni. Wyglądało na to, że czuła się tu jak u siebie w domu. Miała też powód, by specjalnie tak wyglądać.
Usiadła na brzegu kanapy, wolną, jedną ręką zgarniając papiery z jednej strony na drugą.
- Obserwuję Helsinga od dłuższego czasu, ale od kilku dni jest z nim coraz gorzej - zaczęła, mówiąc dość obojętnie. Surowo. Przechodząc do spraw dotyczących pracy, bardzo szybko włączało się w niej pewne wyrachowanie i profesjonalizm. - Zebraliśmy wystarczającą ilość dowodów by sądzić, że jest bezpośrednio zamieszany w ściągnięcie gethów na Eden Prime. Jego zachowanie też trochę na to wskazuje. Paranoidalny. Non stop sprawdza, czy nie jest obserwowany. Nie byłam jeszcze w jego gabinecie, ani w pobliżu, ale sonda natrafiła na urządzenia zagłuszające, w szybach lub wewnątrz pomieszczenia. To nie jest normalne u zwykłego inżyniera. Boi się czegoś. Stresuje.
Uruchomiła znów omni-klucz, ukazując kilka zdjęć mężczyzny z blizną na twarzy. W jednej scenerii tkwił pośród tłumu prowadzącego do budynku rządowego. W innej, stał przed wejściem do klubu, z dłońmi schowanymi w głębokich kieszeniach tego samego, burego płaszcza.
- Myślę, że jest obserwowany. Przed chwilą wróciłam z parku. Jakaś blondynka stała blisko wejścia do budynku, w którym pracuje. Sztywna. Wydaje mi się, że na niego czekała, bo ruszyła za nim do wejścia. Po niej weszła jeszcze jakaś ruda, ale ją widziałam pierwszy raz. Możliwie niezwiązana ze sprawą - kolejne obrazy - tym razem parku. Nie było zdjęć blondynki ani rudowłosej, najwyraźniej Sayuri wolała nie ryzykować. - Ma niewielu znajomych, z którymi często spotyka się w jednym i tym samym pubie w ciągu nocy na Eden Prime. Za to udało mi się podsłuchać rozmowę dwóch współpracowników, z których jeden, O'Brian, gadał na temat Helsinga z wściekłością. Wygląda na to, że Darron może mieć wroga, z jakiegoś powodu.
Irene Kobieta obsługująca ją w biurowcu wcale nie wydawała się być ani trochę zażenowana swoim postępowaniem i potencjalnym błędem, przez który nowej pracowniczki nie było w systemie. Uniosła leniwie wzrok, spoglądając spod zmarszczonych brwi na rudowłosą, jakby czekała, aż skończy swoją tyradę, która w ogóle nie powinna mieć miejsca - w końcu to nie była jej wina. Westchnęła z lekką frustracją, wzruszyła ramionami i... uniosła dłoń, wskazując wymownie drogę, którą powinna Irene obrać.
- Następny - rzuciła ostentacyjnie, nie patrząc na asari, która wyminęła rudowłosą i uśmiechnęła się serdecznie do urzędniczki, chcąc z nią załatwić co innego.
Dział kadr przywitał ją wąskim korytarzem z dyspozytorem wody stojącym pod ścianą. Niektóre drzwi, które odchodziły od kolejnych, mijanych przez nią pomieszczeń, były otwarte, inne zamknięte. Niektóre kompletnie zablokowane. Mijało ją kilka ludzi na korytarzu, lecz nikt nie zwracał na nią większej uwagi. Dopiero na samym końcu odnalazła gabinet opatrzony plakietką - Philip Daniels, dział HR.
Daniels okazał się być myszowatym, lecz przyjemnie wyglądającym facetem po trzydziestce. Uśmiechnął się zaskoczony na widok wchodzącej do środka jego ciasnego gabinetu kobiety. Na nosie miał okulary, ubrany był w luźny garnitur. Pozwolił sobie nawet odpiąć górne guziki koszuli, ale tylko dwa.
- Pani musi być Delhaye. Philip Daniels, miło mi - wstał, potrącając biurko nogą. Kaktus w doniczce zatrząsł się, ale nie przewrócił. Podał kobiecie rękę i wskazał krzesło naprzeciw. - Bardzo panią przepraszam za to, co się dzieje, ale nie figuruje pani na żadnej z list, którą sprawdziłem.
Odchrząknął, poprawiając mankiet koszuli dość nerwowo. Uśmiechał się przynajmniej do Dubois, w przeciwieństwie do sekretarki. Na nim rudowłosa wywarła zdecydowanie lepsze wrażenie niż na obojętnej na życie kobiecie. Szczególnie, że w jego małym i ciasnym gabinecie, dość skromnie urządzonym, zdecydowanie przykuwała uwagę najbardziej. Na biurku mężczyzny, poza kaktusem, leżało kilka datapadów i trzy kubki ze starymi napojami. Obok stał komputer i uruchomiona, holograficzna klawiatura. Na ścianie migały na pomarańczowo cyfry liczące czas, według systemu Eden Prime. Obok wisiał obraz jakiegoś neutralnego pejzażu.
- Pamięta pani może nazwisko osoby, która przeprowadzała pani rekrutację? - spytał, przenosząc palce na klawiaturę, gotów wpisać to, co mu powie, w system.
Irene Dubois
Awatar użytkownika
Posty: 1680
Rejestracja: 27 mar 2014, o 16:41
Miano: Irene Dubois
Wiek: 24
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Złodziejka, technik okrętowy
Lokalizacja: Crescent
Status: Uznana za zmarłą
Kredyty: 30.615
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

28 lip 2017, o 21:32

Weszła do gabinetu, rozglądając się po nim z zaciekawieniem. Ciekawa była, czy tak samo wyglądał gabinet Helsinga. Mały i niezbyt efektowny. W sumie tego mogła się spodziewać zarówno po kierowniku działu kadr, jak i po starym mechaniku, nawet jeśli odpowiedzialny był on za sporą część organizacji. Przerzuciła swój sweter przez oparcie i siadła na wskazanym krześle, zakładając nogę na nogę. Ciężkie westchnięcie wyrwało się z jej ust, gdy utkwiła spojrzenie w mężczyźnie naprzeciwko. Z nim powinno być łatwiej, niż z kobietą w recepcji, zwłaszcza że tamta była już tylko jakimś zobojętniałym próchnem.
- Tak. Przepraszam, że zawracam panu głowę, recepcjonistka mnie tu odesłała. Sama już nie wiem o co chodzi - pochyliła się, opierając się rękami na biurku, tylko od drugiej strony, niż Daniels. - Nie rozumiem dlaczego tak jest. Mogę panu przesłać swoje dokumenty. Mam rekomendacje i... i wszystko inne.
Uruchomiła omni-klucz drżącymi rękami, z zaniepokojeniem szukając danych, o których mówiła właśnie mężczyźnie. Przecież nie tak to miało wyglądać, zmieniła całe swoje życie podporządkowując je pod pracę dla nich, a teraz okazywało się, że jej nazwiska nie ma nawet w systemie. Każdy normalny człowiek straciłby w tej chwili nad sobą panowanie. Pokręciła głową, jakby nie mogła znaleźć tego, czego szukała, ale po chwili przesłała wszystko do Danielsa, unosząc na niego swoje zielone, wyczekujące spojrzenie.
- Nie myślałam, że to w ogóle będzie do czegoś potrzebne. Skończyłam studia w Tours, mam za sobą staż w Londynie i trzy lata pracy na Nevos - była młoda, nie mogła przesadzić z doświadczeniem, nawet jeśli Yvette była trzy lata starsza od Irene. Do dokumentów dołączyła kilka zaświadczeń, które podpisane były przez łatwą do wyszukania asari, będącą inżynierem z doświadczeniem z kilkoma wzmiankami w extranecie. - T'Sera napisała tam... tam są od niej...
Zamknęła oczy i odetchnęła ciężko.
- Przepraszam. Nie pamiętam. Jakieś takie popularne nazwisko, nie wiem już sama, wszystko mi wyleciało z głowy - jęknęła. - Leciałam kilkanaście godzin i nawet nie zdążyłam nic zjeść po wylądowaniu, chciałam się stawić na miejscu, ale to jest jakiś koszmar, ja na Nevos już mieszkania nie mam nawet. Wynajęłam pokój tu w hotelu obok na trzy dni, ale przecież ja nie wiem co dalej. Panie Daniels, proszę.
W jej oczach zalśniły łzy. No przecież to się nie mogło tak skończyć, nie mogła zostać bezdomna i bezrobotna tylko i wyłącznie przez jakieś absurdalne nieporozumienie. Przysunęła się do biurka i wyciągnęła rękę do mężczyzny, nie opierając jej o jego dłoń, ale reflektując się chwilę wcześniej i kładąc ją tuż przed nią.
- Tam musi coś być. Nie mieliście otwartego stanowiska ostatnio? Kto się zajmował rekrutacją? - skrzywiła się, cofając dłoń. - Jeśli będzie trzeba, mogę jeszcze raz przejść procedury kwalifikacyjne. Nie mam dokąd wracać.
[center]VERTIGO
+20% DO TARCZ | -10% DO TRAFIENIA IRENE | +40% DO OBRAŻEŃ WRĘCZ
ObrazekObrazek
CASUAL - FORMAL - MAIN ARMOR - ARMOR 2 - THEME[/center]

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Erich Shaw
Awatar użytkownika
Posty: 95
Rejestracja: 3 lut 2015, o 22:46
Miano: Erich Shaw, "Epsilon"
Wiek: 29
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Agent Cerberusa, cyngiel do wynajęcia
Postać główna: Vegz
Lokalizacja: Nos Astra, home sweet home
Kredyty: 20.085
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

29 lip 2017, o 12:03

Shaw nie odezwał się od razu, chociaż zrozumiał istotę jej pytanie. Skrzyżował ręce, przysiadając na krawędzi lady i przez kilka sekund rozmyślając nad odpowiedzią.
-Praca - zdecydował w końcu. - Urlop ma więcej sensu ze względu na Sayuri, ale poszukiwanie etatu możemy wykorzystać. Szczególnie jeżeli Helsing ma powody, by zachowywać się paranoidalnie. Może będzie chciał zatrudnić niezależnego ochroniarza.
Obrócił twarz za kobietą, gdy ta oderwała się od kuchni i zajęła miejsce na kanapie. Nie zaproponowała mu herbaty, ale teoretycznie miało to być ich wspólne mieszkanie. Jednak z drugiej strony Shaw zawsze starał się być dobrze wychowany, a oni nie byli teraz w trakcie odgrywania roli.
- Masz coś przeciwko? - zapytał, skinąwszy w stronę czajnika. Jeżeli nie zaprotestowała to wyminął ladę i sięgnął po drugi kubek.
- Tak mi też przekazano - skwitował lakonicznie, gdy Burns zaczęła opisywać zachowanie ich celu. Słuchał w ciszy, przez chwilę kontemplując zawartość szafki w poszukiwaniu zielonej herbaty, po czym wkładając jedną z dostępnych saszetek do naczynia, a następnie zalewając ją wodą.
- Urządzenia zagłuszające sugerowałyby, że utrzymuje z kimś kontakt i nie chce mieć świadków. - Oparł dłonie o blat, przyglądając się jak torebka zabarwia napój na złoto, stopniowo wypełniając kubek kolorem. Po chwili ponownie odwrócił się w stronę kobiety, biorąc herbatę w jedną dłoń i dołączając do niej na kanapie, by móc obejrzeć zdjęcia, które pokazywała.
- Może obserwuje go z innych powodów niż my - zauważył pod adresem blondynki po chwili błądzenia wzrokiem po obrazach przedstawiających park i wieżę, w której pracował Darron. - Może już zatrudnił ochroniarza, który ma utrzymywać od niego dyskretną odległość i pilnować jego pleców. Trzeba to będzie sprawdzić.
Kiwnął oszczędnie głową na pozostałe informacje, zarówno te o nieprzyjaźnie nastawionym współpracowniku jak i o wizytach mężczyzny w okolicznym barze. Wszystkie te rzeczy mogli wykorzystać. W końcu wróg mojego wroga...
THEME    ☉    ARMOR    ☉    CASUAL    ☉    FORMAL   ☉    VOICE
ObrazekObrazek
+20% pancerza         Udźwig podnoszonych przedmiotów +3         Celownik termiczny (+2)
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

2 sie 2017, o 13:17

Reakcja mężczyzny
<70
0
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

2 sie 2017, o 13:43

Irene Mężczyzna wydawał się być coraz bardziej zakłopotany zachowaniem Dubois. Z pewnością spodziewał się dość nudnej procedury, którą mógłby sobie umilić dwuznacznymi żarcikami czy przedłużającym się spojrzeniem. Rudowłosa urozmaicała mu dzień, który, biorąc pod uwagę naturę jego pracy, nie mógł być zbyt emocjonujący.
- Spokojnie, pani Delhaye - instynktownie wyciągnął swoją dłoń do przodu, odrywając się od pisania. Przez sekundę ciepła, męska dłoń spoczęła na jej własnej, ale mężczyzna szybko się zreflektował i cofnął się, opadając plecami na oparcie krzesła. - Rozumiem, że to musi być stresujące, ale zapewniam panią, że nie ma się o co pani martwić. Jeżeli powiedziano pani, że została pani przyjęta, z pewnością dociekniemy tego kto, co i dlaczego.
Wyłączył kilka okienek na komputerze, tak szybko, że zdążyły jej tylko mignąć przed oczami.
Umilkł na chwilę, zastanawiając się najwyraźniej nad tym, co powiedzieć dalej. Choć ją uspokajał, sam wyglądał na nieco zestresowanego.
- Może zrobimy tak - zaczął nagle, przysuwając się i pochylając nad biurkiem, o którego blat oparł teraz łokcie. - Po drugiej stronie parku jest bardzo dobra restauracja. Skoro nic pani jeszcze nie jadła, możemy wyskoczyć na mały obiad, przy którym dopełnimy formalności dotyczących pani procesu rekrutacji. Co pani na to?
Uśmiechnął się zachęcająco, zupełnie szczerze, nie zdając sobie sprawy z tego, jakie intrygi plotła w tej chwili Dubois we własnej głowie. Jak fałszywa była jej tożsamość czy jej stres i nerwy. Nie chciał widzieć jej płaczu, nawet, jeśli miał być udawany - czego pewnie i tak sam by nie rozpoznał.
- Dzisiaj serwują tam krewetki, z tego co wiem. Mają jakąś specjalną nazwę, ale smakują tak samo jak Ziemskie. Pochodzi pani z Ziemi?
Mógł pewnie spojrzeć na jej identyfikator, albo założyć, że francuskie nazwisko wzięło się faktycznie z jej francuskiego pochodzenia, a nie kolonii, w której osiedlili się Francuzi.
Erich Sayuri kiwała głową, słuchając jego propozycji, po czym skinęła nią jeszcze raz, po chwili ociągania, gdy spytał, czy może poczuć się jak sam u siebie w domu - bo teoretycznie tak było. Pochyliła się, opierając łokcie o własne kolana, trzymając kubek w obu dłoniach. Omni-klucz już dezaktywowała, ale wciąż wyświetlał jeden, mały hologram ponad powierzchnią stołu - ten przedstawiający mapkę tego dystryktu, z zaznaczonym ich mieszkaniem, gabinetem Darrona i pubem, do którego chadzał.
- Nie możemy mieć pewności, czy złapano wszystkie osoby zamieszane w konflikt z gethami. To nie tak, że wszystko, co jest blaszane, jest złe, a reszta dobra. Był Saren, Saren miał Benezję. Benezja miała masę kontaktów. Kontaktów, z którymi Darron może dalej rozmawiać, lub mógł w przeszłości. Dlatego tak istotne jest, żebyśmy pochwycili go razem z dyskiem. Może otworzyć nam drzwi dalej - westchnęła, mrugając, jakby przez zamyślenie zapomniała, że powinna to robić, lub coś nagle wpadło jej do oka.
- Kobieta jest jakąś częścią układanki, to na pewno. Przydałoby się dowiedzieć, jakie są jej intencje.
Westchnęła, unosząc głowę, by wreszcie spojrzeć na Shawa. Jej spojrzenie było chłodne, a twarz dawno zapomniała uśmiechu, który ozdabiał ją kilkanaście minut wcześniej. - Nie mamy miesięcy na powolne wkupywanie się w jego łaski. Potrzebujemy kontaktu szybko, ale podejrzewam, że granica między przyjacielem a wrogiem będzie u niego ciężka i będzie bardzo wyczulony na cechy tego drugiego. Masz jakiś pomysł, jak można się do niego zbliżyć? Zasugerowałabym wynajęcie kogoś, żeby go napadł i pozwolić ci go uratować, ale mógłby zacząć utożsamiać się za bardzo z traumatycznym przeżyciem i chcieć się odciąć. Może ktoś napadnie mnie pod pubem? Tak, żeby to on musiał interweniować. O ile w ogóle będzie chciał. Musiałby tylko mieć pewność, że sobie poradzi z oprawcą. Mogłabym wtedy wymusić na nim przyjście do nas na obiad.
Urwała monolog, głośne wypowiadanie własnych myśli, by napić się trzymanej herbaty.
- Przepytałabym też O'Briena. Może mieć coś ciekawego do powiedzenia. Z tego co wiem, godzinę temu skończyła się jego zmiana.
Erich Shaw
Awatar użytkownika
Posty: 95
Rejestracja: 3 lut 2015, o 22:46
Miano: Erich Shaw, "Epsilon"
Wiek: 29
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Agent Cerberusa, cyngiel do wynajęcia
Postać główna: Vegz
Lokalizacja: Nos Astra, home sweet home
Kredyty: 20.085
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

3 sie 2017, o 15:47

Shaw w milczeniu wpatrywał się w mapę dystryktu, niespiesznie poruszając sznureczkiem od torebki i sprawiając, że woda zaczęła nabierać mocniejszego, złotego kolor. Gdy Sayuri wspomniała Sarena i Benezję, tylko skinął głową. Nie wątpił, że poza Darronem jest ktoś jeszcze. Atak na Eden Prime był powiązany z atakiem na Cytadelę i całą resztą konfliktu, a to było zbyt wiele jak na podrzędnego inżyniera z atakami paranoi.
- Jeżeli Helsing spodziewa się wszędzie zagrożenia, będzie go pewnie unikał. Nie sądzę, żeby ci pomógł w razie ataku - odparł z ociąganiem. Pomysł z atakiem na Darrona był ryzykowny, podobnie jak z atakiem na nią. Jeżeli mężczyzna nie przyszedłby jej na pomoc, straciliby szansę, bo każda kolejna byłaby zbyt podejrzana. Bo jak duża byłaby szansa, że ta sama kobietą, której nie pomógł raz, spotkała go później przy innej okazji? - Ale może zrobiłby to, gdyby zagrożenie było innego rodzaju, bardziej łagodnego. Może gdybyś była ranna? Miała skręconą kostkę? Ciężej byłoby mu odmówić pomocy i odeskortowania cię pod dom. I obiadu, gdy już będzie pod drzwiami.
Uniósł kubek do ust, żeby upić łyk herbaty. Pytanie co w tym momencie zrobiłaby blondynka.
- Możemy też sprawdzić kobietę - zgodził się po dłuższej chwili. - Masz jakiekolwiek kontakty w tym mieście? - Jego wzrok przesunął się na dziennikarkę, przez chwilę błądząc po jej twarzy. - Moglibyśmy wynająć kogoś, żeby spróbował go obrabować. Zobaczylibyśmy jak się zachowa, zarówno on jak i śledząca go blondynka. Jeżeli zaczęłaby go bronić to wydałoby się, że rzeczywiście jest jego ochroniarzem.
Sayuri miała jednak rację: nie mieli czasu na ostrożne badanie terenu, podobnie jak nie mieli czasu na powolne wkupywanie się w łaski mężczyzny. Obie te rzeczy się wykluczały, a gdyby wydarzyły się w ten sam dzień, byłyby a) podejrzane, b) Helsing mógłby być zbyt zestresowany po pierwszym ataku, żeby pomóc rannej kobiecie.
- Ale myślę, że mamy za wąskie okno, żeby ryzykować obie te rzeczy. Pierwsza wydaje się pewniejsza i bezpieczniejsza.
Gdy Burns wspomniała O'Briena, odruchowo spojrzał w stronę holograficznej mapy i punktu oznaczonego jako pobliski bar.
- Wiemy coś o nim? Jakiś ogólny profil? Jeżeli skończył zmianę, to mogę sprawdzić czy nie udał się na piwo i go wybadać.
THEME    ☉    ARMOR    ☉    CASUAL    ☉    FORMAL   ☉    VOICE
ObrazekObrazek
+20% pancerza         Udźwig podnoszonych przedmiotów +3         Celownik termiczny (+2)
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Irene Dubois
Awatar użytkownika
Posty: 1680
Rejestracja: 27 mar 2014, o 16:41
Miano: Irene Dubois
Wiek: 24
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Złodziejka, technik okrętowy
Lokalizacja: Crescent
Status: Uznana za zmarłą
Kredyty: 30.615
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

5 sie 2017, o 23:49

Czując ciepło dłoni nieznajomego w sumie mężczyzny, Irene jednak nie cofnęła swojej własnej. Takich odruchów oduczyła się z czasem, a teraz już nawet nie przychodziły jej one do głowy. Może w innej sytuacji, takiej jak niedawna z Erichem, zareagowałaby w ogóle. Tutaj tylko zamilkła i spojrzała na tę dłoń, szukając w niej odpowiedzi na pytanie "co dalej?". To nie był Helsing, ale to był ktoś, kto mógł mieć o nim jakieś pojęcie. Skoro tamten mężczyzna tak chorobliwie chronił swojego dysku, mogła spróbować trochę dookoła. W końcu miała cały tydzień, a w ten sposób na pewno będzie bezpieczniej.
- Dziękuję - powiedziała cicho, uśmiechając się lekko, krótko, gdy Daniels cofnął swoją rękę. Sama też się wyprostowała i splotła dłonie na kolanach.
Była dopiero po śniadaniu, tak właściwie. Obudziła się zaledwie kilka godzin temu, gdy dolatywali do Eden Prime. Ale w sumie nie miała nic przeciwko obiadowi, zwłaszcza, że należała do osób permanentnie głodnych. No i nie będzie musiała martwić się tym później.
- Może... - zaczęła niepewnie. W końcu wyruszyła ramionami. - Niech będzie. Może tak być. Możemy się przejść - uśmiechnęła się jeszcze raz, już nieco śmielej. - Krewetki brzmią dobrze.
Daniels wydawał się na tyle sympatyczny, że aż szkoda jej było tego, iż Delhaye jest tylko wymysłem. Zastanawiała się, czy Yvette będzie jedną z tych tożsamości, z którymi trudno jej będzie się pożegnać. Niektóre takie były, przyczepiały się i nie chciały puścić. Do tej pory czasem reagowała na zasłyszane pojedyncze imiona, z którymi w rzeczywistości nie miała nic wspólnego.
- Tak, z Ziemi. Spod Tours, to we Francji. Potem w samym Tours kończyłam szkołę i studia. Poza Ziemią mieszkam od trzech lat.
Podniosła się z krzesła i zarzuciła na ramiona swoje okrycie wierzchnie, nie zapinając go jednak. Pozwoliła wyprowadzić się z biura, podążając za mężczyzną w stronę, w którą ją poprowadził.
- Słyszałam, że ostatnio macie tu jakieś problemy, ale nie sądziłam że akurat z tym - westchnęła, doganiając Danielsa. - Pechowo trafiłam. Ale ja z reguły mam szczęście do takich rzeczy. Jeśli ma to kogoś spotkać, to mnie. Liczyłam na to, że tutaj jakoś lepiej się poukłada, tymczasem kłody pod nogi od początku.
Uruchomiła omni-klucz.
- Czy mam przygotować jakieś dokumenty? - uniosła na mężczyznę pytające spojrzenie.
[center]VERTIGO
+20% DO TARCZ | -10% DO TRAFIENIA IRENE | +40% DO OBRAŻEŃ WRĘCZ
ObrazekObrazek
CASUAL - FORMAL - MAIN ARMOR - ARMOR 2 - THEME[/center]

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

7 sie 2017, o 13:01

Erich Sayuri zapomniała o swojej herbacie na krótką chwilę, zbyt zamyślona. Jej wzrok utkwił w twarzy Ericha, ale prześwietlał go na wskroś. Gdyby mężczyzna się odwrócił, pewnie nawet by nie drgnęła. Dopiero po kilku sekundach, uniosła kubek do ust, upijając łyk gorącego napoju.
- Przy skręconej kostce będę musiała udawać powolną przez następną dobę tutaj - westchnęła cicho, odchylając się nieco w kanapie. - Ale coś wymyślę. Złapię go gdy będzie wychodził z pracy, wiem którędy chodzi. Osiem godzin do tego czasu.
Zamrugała, wreszcie przesuwając wzrokiem po sylwetce mężczyzny. Musiała się przyzwyczaić do tego, jak wygląda, skoro mieli udawać szczęśliwe małżeństwo, w pełni do siebie nawzajem przyzwyczajone.
- Mam. Ale pierwsza opcja bardziej mi się podoba, wolę sama to zrobić - odparła, uruchamiając znów swój omni-klucz, tym razem by spojrzeć na informacje, które posiadała na temat O'Briena.
Po kilku sekundach przeglądania danych, których Shaw nie mógł odczytać ze swojej pozycji, zamknęła urządzenie z powrotem.
- Niewiele, ale też niewiele ma do ukrycia. Facet po pięćdziesiątce, dwójka dzieci. Syn i córka, syn pracuje z nim w tym samym dziale, jacyś tam technicy. Z tym, że ojciec jest szefem swojego działu, podległym do tego, który prowadzi Darron. Ma żonę Merry, która pracuje w recepcji. Skończył przed chwilą swoją zmianę, ale nie wiem, czy będzie jeszcze w barze - sięgnęła do kartek leżących na stole, spod których wyjęła czarny, skórzany notes, otwierany od góry, i choć tekst, który był tam zapisany, nijak nie miał się do jej następnych słów, gdy zatrzasnęła okładki z powrotem miała dla niego więcej informacji.
- Mieszka w 6C. Bar jest w tym sektorze, wyślę ci lokalizację na omni-klucz. Może się zjawi - odrzuciła notes na miejsce, w stos innych, podobnych reportaży i notatek. Miała zgrabne, eleganckie pismo, lekko skrzywione.
- Ja wrócę w okolice jego biura. Może złapię blondynkę, jeśli wyjdzie wcześniej niż Darron.
Wstała, poprawiając koszulę, która podjechała jej powyżej paska spodni gdy siedziała. Wzięła dwa łyki herbaty, po czym odstawiła kubek, wciąż do połowy pełny, na blat kuchni.

Irene Mężczyzna wyraźnie ucieszył się z jej akceptacji jego propozycji. Wstał, wyłączając uprzednio wszystkie programy na swoim stanowisku pracy. Zgarnął marynarkę z oparcia swojego siedzenia i zarzucił ją sobie na ramię. Poprowadził ją do wyjścia z ciasnego gabinetu, a potem do wind.
- Nigdy nie widziałem Francji, a szkoda. Podobno piękny kraj. Sam pochodzę z Nowej Zelandii[/color] - westchnął, kręcąc lekko głową. Ignorował ludzi, koło których przechodzili, aż nie dotarli do lobby. Kobieta za recepcją uniosła podejrzliwe spojrzenie, którym zaszczyciła Dubois, ale nie powiedziała ani słowa.
- Jak podoba ci się kolonia? - zagadnął. Szedł szybko, choć mieli odbyć spacer - wyszli z budynku i znaleźli się w parku, w którym rudowłosa siedziała wcześniej. Ruszył jedną z alejek, a ona wraz z nim, tym razem kierując się do tej części zieleni, której wcześniej nie widziała, ani nie miała okazji zobaczyć. - I w ogóle, życie poza Ziemią? Ma to swoje plusy i minusy.
Spacer nie miał być długi, choć odległość pokonali sporą - park może i wydawał się mały, ale łączył tak wiele budynków, w tym arkologię, do której zmierzali, że z góry ciężko było to faktycznie ocenić. Wszystkie wieże wyglądały zresztą niemal identycznie, tylko po napisach na ciemnych ścianach i tym, jak prezentowała się alejka idąca do wejścia, Irene poznała, że wchodzi do takiej, w której jeszcze nie była.
- Jeżeli wojnę nazwać problemami - zaśmiał się lekko, prowadząc ją do klimatyzowanego wnętrza. W windzie chwilę później wybrał numer jednego z najwyższych pięter, gdzie mieściła się restauracja Aviator.
Knajpka była średniej wielkości, urządzona w klasycznym, choć nieprzesadnie eleganckim stylu. Obecnie tylko kilka stolików, przykrytych kremowymi obrusami, było zajętych. Wystrój mieszał ze sobą drewniane, lub pseudo drewniane meble, jasne materiały i zielone dodatki - jak stójki z menu i serwetki.
Menu śniadaniowe było obszerne, a jego zawartość - typowo Ziemska. Po różnorodności Thessii mogła wręcz rozczarowywać.
- Stanęliśmy na nogi już dawno temu. Szybko praca wróciła do normy. Teraz tylko te okropne budowy, mogłyby się już skończyć - pokręcił głową z dezaprobatą. Od razu poprosił o dzbanek kawy do ich stolika, który przyniosła niska kelnerka o mysich włosach. Śmietanka i cukier stały już na blacie. - Identyfikator, potwierdzenie ukończenia szkół i szkoleń. Tyle wystarczy - dodał na końcu, miło, przypominając sobie jej pytanie.
Erich Shaw
Awatar użytkownika
Posty: 95
Rejestracja: 3 lut 2015, o 22:46
Miano: Erich Shaw, "Epsilon"
Wiek: 29
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Agent Cerberusa, cyngiel do wynajęcia
Postać główna: Vegz
Lokalizacja: Nos Astra, home sweet home
Kredyty: 20.085
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

8 sie 2017, o 10:46

Erich uniósł kubek do ust, po czym wzruszył ramionami.
- Sayuri sprawia wrażenie na tyle energicznej, że korzystałaby ze sprayu chłodzącego, żeby nie musieć kuśtykać - odparł tylko, odwzajemniając spojrzenie kobiety i upijając łyk herbaty. Sam doskonale znał jego działanie. Niejednokrotnie już zdarzyło się, że musiał korzystać z leczniczego działania medi-żelu oraz sprayów medycznych, czy to po feralnej akcji, czy walce.
Gdy podjęła decyzję odnośnie wyboru metody działania, skinął głową bez słowa. Pierwszy pomysł również bardziej mu pasował pomimo tego, że sam zaproponował również drugi.
- A skoro już przy tym jesteśmy, to prześlij mi w wolnej chwili rzeczy, które lubisz i te, których nie lubisz. Które Sayuri lubi - poprawił się, opierając kubek na kolanie. - Im więcej, tym lepiej. Nawet te drobne: ile łyżeczek słodzisz do herbaty, czy jesteś na coś uczulona, czy wolisz psy czy koty, jaki alkohol pijasz...
Jeżeli Helsing był taki wyczulony na zagrożenie, każdy element się przyda. A skoro już mieli trzymać taką rolę, to głupio byłoby ją zepsuć przez niewłaściwe słowo lub sugestię podczas wspólnego posiłku. Uniósł dłoń do kolana, w zamyśleniu strzepując z niego pyłek i wygładzając zagięcie jeansów. Podniósł wzrok na kobietę, gdy wstała, po również dopił swoją herbatę. Jednak w przeciwieństwie do niej, skończył całą.
- Mhm. Powodzenia - odparł tylko, wstając, żeby odstawić kubek do zlewu. W drodze powrotnej chwycił kurtkę z krzesła, narzucając ją na ramiona.
THEME    ☉    ARMOR    ☉    CASUAL    ☉    FORMAL   ☉    VOICE
ObrazekObrazek
+20% pancerza         Udźwig podnoszonych przedmiotów +3         Celownik termiczny (+2)
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Irene Dubois
Awatar użytkownika
Posty: 1680
Rejestracja: 27 mar 2014, o 16:41
Miano: Irene Dubois
Wiek: 24
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Złodziejka, technik okrętowy
Lokalizacja: Crescent
Status: Uznana za zmarłą
Kredyty: 30.615
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

8 sie 2017, o 13:23

- Jest piękny - zgodziła się. - Zwłaszcza z daleka od miast. W Alpach na przykład. Niedawno odwiedzałam rodzinę. W Nowej Zelandii z kolei ja nigdy nie byłam.
Uśmiechnęła się, orientując się, że mówi prawdę. Może i na Ziemi były miejsca, które warto by było odwiedzić. Może kiedyś jednak poleci z powrotem na swoją ojczystą planetę, choćby na dwa tygodnie, żeby nikt już nie mógł jej powiedzieć, że cudze chwali, a swojego nie zna. Zobaczyłaby wszystko, czego jeszcze nie widziała i potem mogłaby lecieć dalej.
Nie spojrzała nawet na kobietę w recepcji, choć poczuła na sobie jej wzrok. Nie widziała powodu, dla którego miałaby się z nią teraz wdawać w jakiekolwiek potyczki, nawet bezsłowne. I tak jak dobrze pójdzie, to zobaczą się jeszcze niejednokrotnie. A podejrzewała, że jej sympatii nie uda się jej już uzyskać. Cóż, nie wszyscy musieli ją lubić. I tak niedługo zniknie, pozostawiając po sobie tylko mniej lub bardziej przyjemne wspomnienia u tutejszych.
- Byłam pod wrażeniem, kiedy wylądowałam - odparła zgodnie z prawdą. - Z oddali nie widać uszkodzeń po tych wydarzeniach, widać tylko zieleń i te wieże. Nieczęsto można spotkać się z takim widokiem. Potem, już z bliska, faktycznie zaważa się skutki ataku, ale nie wszędzie, jak widać.
Przesunęła dłonią wokół siebie, wskazując park, w którym się znaleźli, a w którym przedtem spędziła godzinę, przygotowując sobie właściwe dokumenty. Zaśmiała się krótko.
- Do życia poza Ziemią się przyzwyczaiłam - nie skomentowała przejścia na "ty", zachowywała się zresztą tak, jakby tego w ogóle nie zauważyła. - Łatwiej też zacząć życie od nowa, kiedy zaczyna się je w nowym miejscu. A czasem trzeba.
Rozejrzała się, wchodząc do restauracji i zajęła wskazane przez mężczyznę miejsce. Może nie była szczególnie rozczarowana menu, czasem dobrze było zamówić sobie znajome danie, ale póki co zdecydowała się tylko na kawę i przystawkę w postaci opiekanych ziemniaków. Nie była aż tak głodna.
Skinęła głową i przesłała mężczyźnie dane, o której prosił. Miała ich wystarczająco wiele, biorąc pod uwagę czas, który mogła na to poświęcić. Nikt jej nie poganiał, gdy czekała na Helsinga. Westchnęła bezgłośnie. Byłoby prościej, gdyby nie poszła za nim spięta blondynka, bo Irene planowała właśnie to zrobić. Zaczepić go i porozmawiać z nim na temat, na który teraz rozmawiała z Danielsem, jednocześnie też wybadać go nieco. Dowiedzieć się jak wiele prawdy było w tym, co przekazał jej Muller. No cóż, najwyraźniej musiała się dostosować i przystopować nieco. Nie każdego można było tak po prostu zagadać, jak starego turianina na Thessii. Może będzie musiała poczekać do wieczora i poszukać baru, którego bywalcem był Helsing.
Nalała sobie kawy i wsypała do niej dwie łyżeczki cukru. Jak zawsze.
- Stanęliście na nogi szybciej, niż można się było spodziewać. Dlatego zależało mi na przeniesieniu tutaj. Jestem pod wrażeniem tego, jak pracujecie i chciałam być tego częścią. Asari mają do tego zupełnie inne podejście - splotła dłonie na blacie stołu, pochylając się do Danielsa. - Był pan tutaj, kiedy to wszystko się wydarzyło? Zaczynałam wtedy pracę na Nevos, pamiętam jak wszyscy byli wstrząśnięci, kiedy się dowiedzieli.
[center]VERTIGO
+20% DO TARCZ | -10% DO TRAFIENIA IRENE | +40% DO OBRAŻEŃ WRĘCZ
ObrazekObrazek
CASUAL - FORMAL - MAIN ARMOR - ARMOR 2 - THEME[/center]

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

22 sie 2017, o 23:57

Erich Azjatka uśmiechnęła się lekko, gdy wspomniał o żelu chłodzącym, po czym skinęła delikatnie głową w niemal niezauważalnym potwierdzeniu. Jako agentka musiała zdawać sobie z tego sprawę, lecz jako reporterka, niekoniecznie musiała myśleć o wszystkim. Z jej energią ciężko byłoby uwierzyć, że woli siedzieć w domu.
- Coś wymyślę - odparła, poprawiając włosy, już wolne od trzymającej je w koku spinki. - Tak czy siak, będziemy w kontakcie - dodała, zerkając na jego kubek, jakby zastanawiała się nad powrotem do swojej niedokończonej herbaty, ale jednak nie zdecydowała się jej dopić.
- Ty też zrób to samo - odpowiedziała na jego sugestię, uruchamiając omni-klucz i zaczynając od razu sporządzanie wiadomości.
Poczekała, aż Shaw zbierze się do wyjścia i opuściła mieszkanie wraz z nim. Doszli razem do wind, a potem wyjścia. Powietrze Eden Prime było rześkie, przynajmniej w regionie, w którym przyszło im mieszkać. Odwróciła się przodem do mężczyzny i obdarzyła go promiennym uśmiechem - takim, który pasował do Sayuri bardziej niż do kobiety, która ją udawała.
- Powodzenia - mruknęła na pożegnanie, po czym odwróciła się na pięcie i żwawo ruszyła do przodu, z powrotem w kierunku parku, z którego wcześniej przyszła.
Na omni-klucz Shawa jeszcze długo nie przychodziła opasła notatka, którą kobieta sporządzała. Zdążył zamówić sobie taksówkę i wstukać podany przez nią adres - pub Arkadia.
Miejsce było dość spore, lecz podzielone było na jedno, główne pomieszczenie z barem, stolikami i wydzielonym, małym parkietem, oraz korytarz prowadzący do pokoików obsługi oraz toalet. Przy wejściu, w kącie przy suficie wisiała kamera, tak samo jak w przejściu prowadzącym dalej. Bar obsługiwał obecnie niski i krępy brunet, zajęty wycieraniem plam z różowego drinka, który na blat wylała przed chwilą dość podpita blondynka.
Sayuri dosłała zdjęcie pracownika, lecz nie było ono na tyle charakterystyczne, by mógł rozpoznać mężczyznę od razu. Miał czarne włosy, czarną brodę i wąsy, widoczne zmarszczki koło piwnych oczu. Niewiele więcej można było wyczytać z portretowego zdjęcia zrobionego na wprost - poza tym, że mężczyzna był pod pięćdziesiątkę i wyglądał dość nieprzyjemnie, a przynajmniej takim wzrokiem patrzył w kamerę.
Przy barze były wolne hokery, tak samo, jak kilka miejsc znalazłoby się przy stolikach. Arkadia z wolna się zapełniała, w miarę jak napływali ludzie po skończonej zmianie.

Irene Mężczyzna uśmiechał się non stop, a im dłużej rozmawiali, tym swobodniej się czuł. Było to widać po mimice jego twarzy jak i postawie. Teraz siedział w miejscu wyprostowany, z dłońmi opartymi o blat stolika, palcami splecionymi ze sobą.
- Jednym z największych plusów Eden Prime jest zieleń. Moim zdaniem - westchnął z rozmarzeniem, zerkając przez okno arkologii, w której się znajdywali. Nawet tu, blisko ich stolika, widać było fragment horyzontu, który wypełniały pola, a jeszcze dalej lasy. - Planeta jest dziewicza. Kolonia też. Powietrze jest zupełnie inne niż, na przykład, w ZIemskich parkach. Czuć różnicę, szczególnie w porównaniu do tego okropnego, filtrowanego tlenu ze statków kosmicznych i stacji.
Uniósł kubek świeżo nalanej kawy i skrzywił się, bo wciąż była za ciepła, pomimo mleka. Odstawił naczynie na stół i zamiast tego uruchomił omni-klucz, by przejrzeć przesyłane mu dane.
- Niestety tak, choć przebywałem daleko od głównych pól walk, jak i centrum miasta - odparł, przeglądając dość niedbale jej dane, od których oderwała go kelnerka, wręczająca im małe, metalowe kostki, tworzące obraz holograficznego menu - dość staromodny zwyczaj, który szybko wyparło automatyczne wykrywanie danych do pobrania przez omni-klucze. - Chyba wezmę te krewetki - stwierdził z rozbawieniem, wybierając opcję dania dnia, która podświetliła się na jego wyświetlanej tablicy nim całość dezaktywował, gdy przesłana została do szefa kuchni.
- Mieszkałem w jednej ze zniszczonych teraz dzielnic. Nie było do czego wracać, niestety - stwierdził, powracając słowami do tematu, a myślami do wspomnień, które wiązały się z ich rozmową. Zaraz po tym znów wrócił do swojego omni-klucza. - Muszę podpisać kogoś pod twoim wnioskiem o przyjęcie. Mogłabyś mi opisać osobę, która przeprowadzała rozmowę? - przeskoczył natychmiast do tematu biznesowego, uśmiechając się do niej przyjemnie. - Mówiłaś, że miała popularne nazwisko?
Erich Shaw
Awatar użytkownika
Posty: 95
Rejestracja: 3 lut 2015, o 22:46
Miano: Erich Shaw, "Epsilon"
Wiek: 29
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Agent Cerberusa, cyngiel do wynajęcia
Postać główna: Vegz
Lokalizacja: Nos Astra, home sweet home
Kredyty: 20.085
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

24 sie 2017, o 12:05

Shaw odprowadził kobietę wzrokiem, a następnie ruszył niespiesznie ulicą, wywołując omni-klucz w poszukiwaniu lokalnych stacji taksówkarskich. W oczekiwaniu na zautomatyzowany pojazd, a potem także w jego wnętrzu, zabrał się za wypełnianie swojej prośby, od czasu do czasu podnosząc wzrok znad wyświetlacza, żeby obejrzeć mijane widoki. Eden Prime było jednym z przyjemnych dla oka wyjątków w galaktyce zamieszkałej przez ludzi. Nawet ostatnie ataki nie zmieniły tego faktu; w większości miejsc ślady po wojnie zniknęły, a w innych wciąż były remontowane, ale nie psuło to ogólnego wrażenia. Rozległe zielone tereny i strzeliste wieże pnące się pod niebo skutecznie odwracały uwagę nowoprzybyłych od całej reszty.
W swojej notatce przewijał prawdę z fałszem, decydując się na ten zabieg, żeby łatwiej było mu spamiętać cechy Alana. Z tego też powodu na liście ulubionych znalazła się, na przykład, zielona herbata i trufle , ale już nie książki w archaicznej formie, co byłoby zbyt charakterystyczne dla niego samego, podorabiał też historię do rzeczy widocznych, o które Helsing (lub ktokolwiek) mógł zapytać, takich jak blizna przecinająca lewą brew, będąca skutkiem bójki w dzieciństwie. Przypominało to wypełnianie kwestionariusza lub ankiety, tyle że sam musiał ułożyć pytania.
Kiedy taksówka dotarła na miejsce, przesłał stworzoną listę zaszyfrowanym kanałem, który otrzymali wcześniej i opuścił pojazd, wyłączając omni i wsuwając dłonie do kieszeni.
Po wejściu do baru obrzucił spojrzeniem wnętrze przybytku, częściowo z ciekawości typowej dla kogoś kto jest w mieście po raz pierwszy, a częściowo w celu zlokalizowania pracownika Helsinga. W końcu zdecydował się jednak na miejsce przy barze; rozpiął kurtkę i przysiadł na stołku, wybierając miejsce gdzieś w towarzystwie innego, wolnego hokera. Czekając aż barman skończy wycierać i zwróci na niego uwagę, rozejrzał się ze znudzeniem po pozostałej części baru, w rzeczywistości jednak szukając wzrokiem czy jego cel już się pojawił po zakończonej zmianie, czy jeszcze nie.
- Macie jakieś lokalne piwo? - zagaił po chwili, wracając spojrzeniem na mężczyznę za ladą.
THEME    ☉    ARMOR    ☉    CASUAL    ☉    FORMAL   ☉    VOICE
ObrazekObrazek
+20% pancerza         Udźwig podnoszonych przedmiotów +3         Celownik termiczny (+2)
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Irene Dubois
Awatar użytkownika
Posty: 1680
Rejestracja: 27 mar 2014, o 16:41
Miano: Irene Dubois
Wiek: 24
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Złodziejka, technik okrętowy
Lokalizacja: Crescent
Status: Uznana za zmarłą
Kredyty: 30.615
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

24 sie 2017, o 14:35

Irene roześmiała się. Powietrze na Omedze to była już w ogóle inna bajka. Śmierdziało metalem i rzygami vorcha, do tego ciągle było ciemno, a zieleń można było co najwyżej zobaczyć w światłach stroboskopu Zaświatów. Kochała ten klimat, ale faktycznie, mężczyzna miał trochę racji.
- Po dwóch dniach na Cytadeli człowiek się przyzwyczaja - stwierdziła. - Tylko pierwsze są najgorsze.
Powietrze na Crescencie też miało specyficzny zapach, ale był to zapach, który Irene lubiła. Teraz już kojarzył się jej wyłącznie z dobrymi wspomnieniami, z Nazirem i czasem spędzonym w jego towarzystwie. Nie pozwoliła jednak myślom zbyt długo krążyć wokół tych tematów, bo teraz była skupiona na czymś innym. Upiła łyka swojej kawy, mimo, że była gorąca - kwestia przyzwyczajenia - po czym oparła się wygodniej, zakładając nogę na nogę i przyglądając się, jak mężczyzna przegląda jej dane.
- Nie umiem sobie tego nawet wyobrazić - powiedziała w zamyśleniu. - Dobrze, że miał pan tyle szczęścia, żeby być gdzieś indziej. Media szalały, kiedy to się wydarzyło. Informacje o ofiarach napływały jedna po drugiej.
Westchnęła cicho, wyglądając przez okno restauracji. Teraz nic nie wskazywało na to, żeby cokolwiek wcześniej się wydarzyło. Widać było tylko piękny park, który zdążył już wyrosnąć całkiem efektownie od momentu założenia kolonii. Skinęła głową, przenosząc wzrok na Danielsa, gdy po raz kolejny spytał o osobę, która przeprowadzała z nią rozmowę rekrutacyjną. Wciąż mówił do niej na ty, samemu tego nie proponując. Zero szacunku.
- Mężczyzna, starszy ode mnie, krótkie ciemne włosy, bez zarostu - opisała bliżej nieokreślonego człowieka. - Miał... charakterystyczny sposób mówienia.
Było jej w sumie wszystko jedno, czy jej sposób zadziała. Jeśli nie, zawsze mogła popłakać się i stwierdzić, że to najgorszy żart, w jakim w całym swoim życiu została wkręcona, a potem pójść zapijać smutki w barze. Gdzieś tutaj miało być miejsce, w którym wieczory spędzał Helsing. Wcześniej czy później też do niego trafi.
[center]VERTIGO
+20% DO TARCZ | -10% DO TRAFIENIA IRENE | +40% DO OBRAŻEŃ WRĘCZ
ObrazekObrazek
CASUAL - FORMAL - MAIN ARMOR - ARMOR 2 - THEME[/center]

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

27 sie 2017, o 14:51

Szansa na to, że Daniels zatrybi:
<70%
0
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

27 sie 2017, o 15:01

Erich Bright szybko przesłała swoją notatkę. Była, jak sama kobieta wydawała się być - uporządkowana. Każda z wypisanych przez nią cech była przypisana do kilku wymyślonych przez nią kategorii. Sayuri, a przynajmniej wymyślony koncept tej kobiety, lubiła herbatę i nie piła kawy. Nie przepadała za zwierzętami, choć jeśli już, to mogłaby mieć jakieś pochodzące z dżungli Sur'Ketu - na przykład ta'sski. Lubiła kolorowe drinki i ostre jedzenie. Ironicznym był fragment, w którym przyznawała się do skłonności do bycia bałaganiarskim i ogólnego roztrzepania, wypisany schludnym fontem, z pogrubionym słowem "bałaganiarska" w szarym kolorze akcentowym tekstu.
Barman szybko spostrzegł nową osobę - kolonia nie była mała, ale musiał znać już lokalny zestaw osób przychodzących na jego zmianie do baru, do którego Erich się nie wpisywał.
- Mamy, ale to straszne pomyje, jeśli mam być szczery - odparł z nadzwyczajną szczerością, przerzucając sobie brudną ścierkę przez ramię. Oparł dłonie o blat baru, przy którym siedział Shaw, wpatrując się z ciekawością w gościa. - Proponowałbym zwykłego Budweisera, ale mogę lać też tamto.
Wyprostował się, sięgając po kufel. Barman, jak to barman - wydawał się być otwarty na nowe znajomości, a przynajmniej zaciekawiony nową twarzą w pubie. Mógł okazać się przydatnym źródłem informacji, lub dobrym sposobem na zabicie czasu w oczekiwaniu na kogoś istotnego dla misji blondyna.
- Nowy tutaj? Nie widziałem cię wcześniej - zagadnął, odwracając się by nalać do kufla to, co wybrał sobie Erich.
Irene Mężczyzna nie wydawał się być zbyt przybity tym co się stało. Minęło już wiele miesięcy - wystarczająco, by zniknęła żałoba. Być może wraz ze znalezieniem lepszego lokum, lub lepszej pracy, jeśli ją też musiał zmienić. Może nie stracił tak wiele, poza własnym dobytkiem, pozostało mu więc cieszyć się, że nie stracił swojego życia.
- Było minęło - odparł niedbale, machając przy tym ręką.
Szybko zabrał się za picie swojej kawy, która, schłodzona mlekiem, nadawała się do konsumpcji kilka minut po tym, gdy postawiono ją na stole naprzeciw jego.
- Hmm... - mruknął, wpatrując się chwilę w siedzącą naprzeciw Dubois. Nie podała mu zbyt szczegółowego opisu ani nie dotyczył on zbyt charakterystycznej osoby. Przez chwilę próbował powiązać to z popularnym nazwiskiem, o którym wspomniała wcześniej. Uśmiechnął się dopiero po uplywie minuty, ale rozpoznała od razu, że wpadł na jakiś pomysł, jeszcze zanim otworzył usta by powiedzieć cokolwiek. - Czy to był może Stephen? Stephen O'Brien? Facet jest po pięćdziesiątce, ale gdy zgolił tę swoją brodę to wygląda jak dzieciak - zaśmiał się, odwracając głowę do kelnerki, która właśnie podeszła do ich stolica z tacą, na której stały ich dania. Od razu sięgnął po widelec i nóż, patrząc ze smakiem na swoje krewetki, które były nimi chyba tylko z nazwy - nie dało się ukryć, że były pewnym rodzajem skorupiaków, ale smakiem przypominały bardziej bardzo słodkie kalmary. - Skończył już swoją zmianę, niestety. NIe wiem, czy chcę dzwonić i mu przeszkadzać w odpoczynku. Jutro będzie mógł podpisać papiery pod twoją aplikacją - dodał, po czym życzył kobiecie smacznego i sam zabrał się za jedzenie.
Erich Shaw
Awatar użytkownika
Posty: 95
Rejestracja: 3 lut 2015, o 22:46
Miano: Erich Shaw, "Epsilon"
Wiek: 29
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Agent Cerberusa, cyngiel do wynajęcia
Postać główna: Vegz
Lokalizacja: Nos Astra, home sweet home
Kredyty: 20.085
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

30 sie 2017, o 18:52

Po otrzymaniu wiadomości od Sayuri, Erich przesunął spojrzeniem po długiej liście posortowanej na kategorie i poszczególne podpunkty. Przy jego własnym tworze, wiadomość kobiety sprawiała wrażenie jakby była przygotowana już wcześniej. Albo przynajmniej bardzo dokładnie przemyślana.
Widząc komentarz o bałaganiarstwie i roztrzepaniu uśmiechnął się mimowolnie do wyświetlacza omni-klucza.
- Hm? Aż tak źle? - zapytał, podnosząc wzrok znad omni-klucza, gdy barman zaproponował zwykłe piwo. Po jego komentarzu nie zastanawiał się zbyt długo i po prostu skinął głową, odwzajemniając jego uśmiech. - W takim razie wezmę Budweisera.
Spuścił wzrok z powrotem na narzędzie na swoim przedramieniu, po chwili wywołując nową wiadomość i w nagłym przypływie odpowiadając na listę przysłaną przez agentkę Burns. Odpowiedź była krótka.
  • bałaganiarska i ogólnie roztrzepana
W życiu bym się nie domyślił.
- Dzisiaj przyleciałem - przyznał, wygaszając wyświetlacz i opuszczając ramię z powrotem na blat lady. Oparł się łokciem o drewno, przyglądając się jak barman nalewa piwa do kufla. Przez chwilę błądził myślami dookoła swojej przykrywki, ale ostatecznie uznał, że Alan może mieć powody by być w tym barze, takie lub inne. A gdyby przez przypadek spotkał tu Helsinga lub w przyszłości któryś z jego współpracowników wspomniałby mu o jego osobie, prawda była dużo bardziej bezpieczniejsza.
- Jestem pierwszy raz na Eden Prime. Żona pisze tu artykuł, więc uznałem, że to dobra okazja, żeby przylecieć i zobaczyć jak sobie radzicie po ataku. I przy okazji odpocząć. - Skinął głową w podziękowaniu, gdy mężczyzna postawił przed nim kufel. Sięgnął do niego i upił łyk piwa zmieszanego z pianą na wierzchu. - Ładnie wszystko ponaprawialiście. Chociaż w drodze wciąż natknąłem się na parę zamkniętych stref.
THEME    ☉    ARMOR    ☉    CASUAL    ☉    FORMAL   ☉    VOICE
ObrazekObrazek
+20% pancerza         Udźwig podnoszonych przedmiotów +3         Celownik termiczny (+2)
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Irene Dubois
Awatar użytkownika
Posty: 1680
Rejestracja: 27 mar 2014, o 16:41
Miano: Irene Dubois
Wiek: 24
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Złodziejka, technik okrętowy
Lokalizacja: Crescent
Status: Uznana za zmarłą
Kredyty: 30.615
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

31 sie 2017, o 20:32

- O'Brien, tak! - prawie wykrzyknęła. Przypomnienie sobie nazwiska, które właśnie usłyszała po raz pierwszy, było tak szczęśliwym zbiegiem okoliczności, że prawie rozlała swoją kawę. Złapała filiżankę z kawą w ostatniej chwili i parsknęła śmiechem. Dla Yvonne była to ogromna ulga, że znalazło się nazwisko, które można było wpisać pod jej dokumentami. Przynajmniej na ten jeden, krótki dzień. Do jutra wiele mogło się zmienić, a w razie gorszych problemów zawsze mogła stwierdzić, że ktoś się pod niego podszywał i zrobił jej głupi żart. Popłakać się ze zmarnowanego życia, sprzedanego mieszkania i braku perspektyw, a potem pójść się nawalić. Tak czy inaczej chętnie by to zrobiła. Dochodziła do wniosku, że czas spędzony na Thessii będzie się jej długo dawał we znaki. Ale delikatny alkoholizm jeszcze nigdy nikomu krzywdy nie zrobił, prawda?
- Przepraszam - parsknęła śmiechem. - I smacznego też.
Sama powoli zabrała się za swoje opiekane ziemniaki, gdy tylko je dostała. Nie była głodna, ale te przyrządzono znakomicie, a i zapach sprawiał, że trudno było im odmówić, więc zjadała je stopniowo, wyglądając przez okno. Potem przeniosła spojrzenie na Danielsa, uśmiechając się do niego lekko. Nawet jeśli na nią nie patrzył.
- A czy będę mogła już dziś choćby przejść się po budynku? Zobaczyć swoje nowe miejsce pracy, a jak nie, to chociaż porozmawiać z przełożonym? - spytała, pochylając się nad blatem stołu i opierając się o niego łokciami. - A nawet jeśli nie, to przynajmniej chciałam zobaczyć, jak to wszystko wygląda od środka. Może mogłabym dostać tymczasową przepustkę, zanim wpiszą mnie w systemy? Chociaż nie wiem, czy pani w recepcji będzie zadowolona, jak mnie znów zobaczy. Mogłam... niechcący wyładować częściowo na niej swoją frustrację.
Popiła swoje przekąski kawą i zacisnęła na niej dłonie. Kubek był przyjemnie ciepły. Na Eden Prime nie było gorąco, ale nie było też szczególnie zimno. To mogło się zmienić, jak przyjdzie wieczór.
- Przepraszam za zamieszanie, tak w ogóle. Nie wiem, jak to się stało. Nie chciałam wyciągać sprawiać panu tylu problemów. Przyznam, że wszystko miało wyglądać trochę inaczej, kiedy tu leciałam - uśmiechnęła się. - Pocieszam się myślą, że dzięki mnie znalazła się chwila na obiad.
[center]VERTIGO
+20% DO TARCZ | -10% DO TRAFIENIA IRENE | +40% DO OBRAŻEŃ WRĘCZ
ObrazekObrazek
CASUAL - FORMAL - MAIN ARMOR - ARMOR 2 - THEME[/center]

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

1 wrz 2017, o 09:49

Perswazja, Daniels:
<50% + 10% za zauroczenie rudowłosą
0

Szansa na wejście O'Briena do baru teraz:
50%
1
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12106
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

1 wrz 2017, o 15:53

Erich Odpowiedź od Sayuri również przyszła na jego omni-klucz szybko i była równie treściwa.
Widziałeś ten bałagan na stole?
Przez bałagan musiała mieć na myśli rozrzucone notesy, kartki i datapady, plus kilka długopisów. Dla większości osób nie byłoby to oznaką bałaganiarstwa, skoro reszta domu była dość czysta, ale najwyraźniej dla azjatki to było maksimum, z jakim uznała, że chce żyć w swojej nowej roli.
Barman posłusznie nalał do kufla piwo wybrane przez Shawa, kiwając głowa na znak zgody z jego wyborem. Być może powinien zachęcąc go, zamiast zniechęcać, do spróbowania lokalnych napojów, ale nie dbał o to, przynajmniej teraz.
- Będziesz jednym z niewielu, którzy tu mogą odpocząć[/color] - zaśmiał się w odpowiedzi, stawiając przed nim z hukiem kufel. - Nie mamy zbyt wielu turystów. Nawet twoja żona przyjechała by pracować[/color] - zauważył, podając Sayuri za przykład, skoro Shaw zdradził mu, że przyjechała pisać artykuł.
- Jak ci się podoba? - rozłożył ręce, jakby wskazywał bar, choć musiał mieć na myśli całą planetę. - Wielka kupa łajna, którą wszyscy próbują poskładać z powrotem.
Westchnął, kręcąc głową. Ktoś stanął za Shawem, wręcz w niebezpiecznie bliskiej odległości, ale okazało się, że to jakiś młody chłopak. Barman niemal od razu podał mu wcześniej otworzoną butelkę, musząc kojarzyć jego twarz i wiedzieć, co zwykle pija. Chłopak szybko zniknął przy jednym ze stolików.
- Centrum jest naprawione, ale drugie tyle jest zniszczone - odrzekł, wyciągając ze skrzynki nową dostawę butelek z jakimś innym piwem, które po tym zaczął wkładać do lodówki, nie cały czas utrzymując kontakt wzrokowy z mężczyzną. - Gdzie normalnie mieszkacie? - zagadnął.


Irene

Mężczyzna zaśmiał się, ale też niemal zakrztusił, zaskoczony jej entuzjastyczną reakcją. Zerwał się, by łapać jej kubek kawy, ale udało jej się utrzymać go w pionie, więc cofnął ręce, wracając do sztućców, których potrzebował do konsumpcji skorupiaków.
- No i widzisz, nie ma się czym martwić. Wszystko już wyjaśnione, zostały tylko formalności - odparł uprzejmie, zajadając swoje krewetki, lecz robiąc wystarczające przerwy, by sprawiać wrażenie bardziej pochłoniętego słuchaniem jej niż jedzeniem.
- Mów mi Philip, proszę. W końcu jesteśmy teraz współpracownikami - uśmiechnął się promiennie, błądząc widelcem po talerzu i zdobiącym go liściu sałaty, choć wzrok utkwił w rudowłosej. - Co prawda w innym dziale, ale jednej firmie.
Pomimo tego kroku naprzód w ich znajomości, gdy wyraziła swoją prośbę, zaśmiał się z lekkim zakłopotaniem, wciskając do swoich ust krewetkę, która kupiła mi kilka sekund namyślenia przed odpowiedzią, które spędził wolno ją przeżuwając. Dopiero wtedy sięgnął po kubek własnej kawy z mlekiem, upił łyk, odstawił kubek, po czym zabrał się za tłumaczenie.
- Niestety, protokół nam nie pozwala na wydawanie tymczasowych przepustek bez zwierzchnika. Moja przerwa kończy się za... - uruchomił odruchowo omni-klucz, by zerknąć na zegarek. - Dwadzieścia minut. Wdrożeniami zajmuje się Dolores, przynajmniej w twoim dziale, ale nie wiem, czy zechce cię oprowadzić zanim wszystkie papiery zostaną podpisane. Jest dość wierna protokołowi.
Westchnął, choć Vertigo wykryło w mimice jego twarzy nutę niepewności. Może istniała jakaś nikła szansa na to, że z mężczyzny wycisnąć będzie można coś więcej. Sam zajął się teraz jedzeniem, choć wyglądał, jakby cierpienie sprawiało mu to, że musi jej odmówić, a w sercu czuł smutek, z którym zajadał krewetki. Skończył jeszcze zanim ona dokończyła swoje pieczone ziemniaki. Odsunął od siebie talerz, zgarnął serwetkę i wytarł usta, po czym zgniótł ją i rzucił na pusty talerz, sięgając po kubek z kawą czekającą na dokończenie.
Irene Dubois
Awatar użytkownika
Posty: 1680
Rejestracja: 27 mar 2014, o 16:41
Miano: Irene Dubois
Wiek: 24
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Złodziejka, technik okrętowy
Lokalizacja: Crescent
Status: Uznana za zmarłą
Kredyty: 30.615
Medals:

Re: [Gromada Exodus -> Utopia] Eden Prime

2 wrz 2017, o 09:16

Jakoś czuła, że o ile kobiecie w porcie mogła nagadać głupot na temat narzeczonego, który dostał przydział i na którego czekała, to Danielsowi nie było sensu o tym wspominać. Może i nie patrzył na nią w ten sposób, co większość pijanych bywalców klubów, które odwiedzała, ale na pewno ją polubił, więc nie warto było zamykać tej furtki. Napiła się kawy, udając zażenowanie własną niezdarnością, po czym skinęła głową.
- Philip - powtórzyła i odstawiła kubek, uśmiechając się. - W sumie dobrze znać już przynajmniej jedną osobę, zanim na dobre zacznie się pracę.
Albo i się jej nie zacznie. Ciekawa była, co przyszłość przyniesie. Najważniejsze, to żeby w końcu poznała Helsinga. Chociaż spotkała się z nim na korytarzu, sprawdziła gdzie jest jego biuro, może nawet dostała się do środka. Znając życie dysku, który był tak wartościowy, nie znajdzie tak po prostu w otwartej szufladzie biurka, ale tak czy inaczej trzeba było się za to zabrać. Doprowadzić choćby do jednego kroku naprzód w tym chaosie, w którym funkcjonowała. Niczego nie zaplanowała. Pewnie to był zazwyczaj jej problem.
- Szkoda - westchnęła. - Miałam zacząć już dzisiaj, ale jeśli nie, to może... nie wiem, mieszkania poszukam. Na razie zakwaterowałam się w hotelu, tam - wskazała dłonią budynek po drugiej stronie parku. Miała stamtąd blisko wszędzie, przynajmniej póki co.
- A bez zwierzchnika i bez przepustki nie da się wejść do środka, hm? - uśmiechnęła się do Danielsa. Sama przecież weszła, kiedy szukała jego biura. I nie wyglądało, jakby ktokolwiek zamierzał ją zatrzymywać, nawet gdyby postanowiła nagle pojechać na piąte piętro, do gabinetu Helsinga. Pewnie tam dopiero pojawiłyby się problemy, i to dopiero gdy zaczęłaby kombinować. - Założę się, że osobie oprowadzanej przez pracownika nikt nie każe tak po prostu wyjść.
Jej zwyczajny uśmiech ewoluował w jeden z tych wyćwiczonych, tych którym trudno było odmówić. Przez chwilę wpatrywała się w prawie już pusty talerz swojej przystawki, by w końcu powoli unieść pytające spojrzenie na Philipa. Tylko pytała, a pracownik, który nie może doczekać się swojej pracy, to przecież złoto. Tacy nie zdarzali się często, przynajmniej Irene takich zbyt wielu nie spotkała. Inna sprawa, że właściwie to nie przepracowała tak na poważnie ani jednego dnia w swoim życiu, więc nie miała za dobrego porównania.
[center]VERTIGO
+20% DO TARCZ | -10% DO TRAFIENIA IRENE | +40% DO OBRAŻEŃ WRĘCZ
ObrazekObrazek
CASUAL - FORMAL - MAIN ARMOR - ARMOR 2 - THEME[/center]

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Wróć do „Galaktyka”