Stolica, skolonizowanego przez asari, Illium. Nowoprzybyłym jawi się jako piękne, niekiedy doskonałe miasto, co często potrafi zmylić - tutejsi mówią, że Nos Astra potrafi być równie zdradliwe i niebezpieczne, co Omega. Często porównywane jest do Noverii przez swoje zaangażowanie w politykę handlu.

Diego Rodriguez
Awatar użytkownika
Posty: 454
Rejestracja: 4 mar 2014, o 19:00
Miano: Diego Rodriguez
Wiek: 36
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Biznesmen
Postać główna: Marshall Hearrow
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 42.950
Medals:

[GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

29 sie 2014, o 11:17

Do prywatnych apartamentów prowadzą dwa wejścia z gabinetu. Jedno po lewej wychodzi na ogromną, swoistego rodzaju wolierę o wymiarach mniej więcej sto na pięćdziesiąt metrów i stanowi idealne miejsce dla pupila Diega, którym jest sokół. W zasadzie nie znajduje się tu nic poza idealnie odwzorowanymi warunkami klimatycznymi lasów północnej części Europy.
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Drugie drzwi na prawo prowadzą natomiast do mieszkania właściwego. Wchodząc przez nie goście znajdują się od razu na piętrze, skąd mogą rzucić okiem na ogromną przestrzeń apartamentu. Jest to w zasadzie jedno duże pomieszczenie z wyraźnie zaznaczonym przeznaczeniem wypoczynkowym, kuchennym czy jadalnym. Sypialna natomiast znajduje się na piętrze i prowadzi do niej osobny korytarz. Oczywiście jak na Rodrigueza przystało wszystko utrzymane jest w konwencji bardzo luksusowej. Świadczą o tym chociażby ogromne półokrągłe akwarium biegnące od podłogi niższego poziomu do sufitu u góry, oczko wodne w salonie czy nawet takie drobne rzeczy jak stół do bilardu czy fortepian. Całość pomieszczenia jest przeszklona umożliwiając widok na Nos Astrę i wyjściem na taras na piętrze i parterze. Część dolnego poziomu tarasu stanowi niewielki basen i posadzona niska trawa, na której znajduje się stolik do szachów i dwa krzesła.
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Na piętrze znajdują się też takie pomieszczenia jak sauna, mini sala kinowa czy przede wszystkim największa duma Rodrigueza pokój kolekcjonerski ze sporą ilością broni białej, której jest miłośnikiem.
MAIN - VOICE - OUTFIT - ARMOR
TANGO czyli Diego w akcji.
ObrazekObrazek[center]///+30% DO ATAKU WRĘCZ///+ 1PA DO ATAKU WRĘCZ///75% SZANS NA OBALENIE///[/center]falcon"Roses are red. Violets are blue. We are Cerberus. Who the fuck are you?"
Iris Fel
Awatar użytkownika
Mistrz Gry
Posty: 2040
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:36
Miano: Iris Fel
Wiek: 35
Klasa: Adept - Bastion
Rasa: Człowiek
Zawód: Przedstawiciel Ludzkości w Radzie Cytadeli
Lokalizacja: Ksienszyc
Kredyty: 76.860
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

29 sie 2014, o 20:27

Za wizytą na Illium nie stało żadne, oficjalnie spotkanie, a wyłącznie powody prywatne - tutejsza klinika dołożyła wszelkich starań, aby dostosować się do terminarza radnej. Mimo to, należało zachować wszelkie procedury, tak więc oficjalny lot, najpierw na samą planetę a następnie na Nos Astre, musiał być zorganizowany z uprzedzeniem tutejszych władz. Wieści oczywiście szybko rozeszły się po co ważniejszych personach i nie było już tajemnicą, że Iris znowu zawita na Illium. O planowanym terminie wylądowania promu w dokach przy promenadzie wiedział również głowy zainteresowany - Diego znał co go sekundy czas przylotu i dzięki naleganiu Iris miał zostać dopuszczony do statku. Po dziesięciu, długich dniach, które oboje przeżyli swoim życiem, mieli mieć w końcu kolejne dla siebie. No, może nie w pełni, gdyż Iris nie przylatywała tylko do Rodrigueza, nie mniej zawsze lepsze to, niż nic.
Mniej więcej piętnaście godzin przed czasem, niepozorny prom zacumował w dokach Nos Astry. Kobieta, której pomógł wyjść postawny turianin, zaraz została otoczona przez niego ramieniem. Nie wzbudzili żadnego zainteresowania, tak więc bez przeszkód mogli przejść kawałek promenadą. Dopiero na niej odbili w stronę wieżowców, z każdym krokiem zbliżając się do siedziby Rodrigueza. W bądź co bądź wieczornej porze nie miało tam być już Diega, ale też nie zastali jego asystentki ku zdziwieniu dwójki gości. Z informacji, które mieli, Nicole pracowała zawsze do późna. Turianin przepuścił w drzwiach kobietę, rozglądając się uważniej po opustoszałym gabinecie. Czyżby ktoś zapomniał zamknąć drzwi? Przez ten mankament, budzący pewne podejrzenia, nie zostawił kobiety samej, tylko odprowadził ją aż pod same drzwi. Te drugie, do właściwego apartamentu. Kiedy ona podniosła rękę, aby zadzwonić, on wycofał się w cień, tak że osoba z boku nijak nie dostrzeże jego sylwetki.
Iris nerwowo zacisnęła palce na skrzyżowanych wcześniej ramionach. Może powinna była go jednak uprzedzić? W końcu równie dobrze mógł już smacznie spać, po całym dniu pracy. Przez chwile czuła się jak niepoważna smarkula, która urządza sobie nocne schadzki ze swoim adoratorem.
theme ~ voice ~ armor~
ObrazekObrazek

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Diego Rodriguez
Awatar użytkownika
Posty: 454
Rejestracja: 4 mar 2014, o 19:00
Miano: Diego Rodriguez
Wiek: 36
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Biznesmen
Postać główna: Marshall Hearrow
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 42.950
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

29 sie 2014, o 21:04

Diego ostatnio miał naprawdę mnóstwo pracy i prawie wcale nie ruszał się z biura, czy to analizując kolejne kontrakty czy przyjmując kogoś z pilną sprawą. Nie sypiał prawie wcale a większość pracy i tak zabierał ze sobą do domu, jeśli tą krótką odległość od gabinetu do prywatnych apartamentów można było tak określić.
Nie inaczej było tym razem, siedział razem z Nicole na kanapie przy całej stercie datapadów i jeszcze większej stercie wykresów i tabelek. Tak było najwygodniej pracować i ani on, ani Nicole nie czuli się z tego powodu jakoś szczególnie skrępowani. Wcześniej spędzała w jego apartamencie całą dobę, więc Diego nie widział problemu w tym, aby zapraszać ją teraz do siebie po godzinach, aby jeszcze dopracować niektóre transakcje. Butelka wina stała już niemal opróżniona do połowy, Diego rozczochrany i w stroju, który należałoby uznać jako „swobodny” siedział dziesiąty raz sprawdzając ostatnie kwestie związane z nowym kontraktem z pewną ziemską spółką.
Po chwili odezwał się na dole komunikator głosowy informujący o tym, że ktoś zadzwonił do drzwi. Tym bardziej było to dziwne, że chodziło o drzwi wejściowe do jego apartamentu.
- Ktoś dzwoni? – zdziwił się podnosząc głowę zza datapadu. – Kroganie? Od kiedy te półgłówki wchodzą do gabinetu? Zamknęłaś drzwi wejściowe?
Nicole podniosła się leniwie z kanapy, a na jej twarzy na moment pojawiło się szczere zamyślenie.
- Nie, przecież oni i tak tam ciągle stoją. Nikt nie mógł tak o wejść.– powiedziała naciągając krótką sukienkę, gdyż ta zdecydowanie za wysoko się podsunęła. – Pójdę zobaczyć.
Rodriguez skinął głową i sięgnął do laptopa przeglądając ostatni zapis transakcji i zamówień. Dokumentacja Cerberusa była najważniejszym plikiem znajdującym się na dysku i Rodriguez musiał poświęcić jej bardzo dużo czasu. W końcu szukał nowych środków dla wsparcia tej organizacji, co wiązało się właśnie z ową wcześniej wspomnianą ziemską firmą.
Tymczasem Nicole już swobodnie wspinała się po spiralnych schodach idąc na piętro, aby sprawdzić, któż to taki dzwoni do drzwi o tak późnej porze. Odblokowała kontrolkę, a mina, która pojawiła się zarówno na jej twarzy jak i zapewne na twarzy Iris, były godne zapamiętania. Szkoda tylko, że nieświadomy niczego Diego siedział spokojnie dalej na parterze pośród datapadów.
MAIN - VOICE - OUTFIT - ARMOR
TANGO czyli Diego w akcji.
ObrazekObrazek[center]///+30% DO ATAKU WRĘCZ///+ 1PA DO ATAKU WRĘCZ///75% SZANS NA OBALENIE///[/center]falcon"Roses are red. Violets are blue. We are Cerberus. Who the fuck are you?"
Iris Fel
Awatar użytkownika
Mistrz Gry
Posty: 2040
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:36
Miano: Iris Fel
Wiek: 35
Klasa: Adept - Bastion
Rasa: Człowiek
Zawód: Przedstawiciel Ludzkości w Radzie Cytadeli
Lokalizacja: Ksienszyc
Kredyty: 76.860
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

29 sie 2014, o 21:16

To, że Rodriguez kazał jej czekać, było dość zrozumiałe. W końcu nie każdego, o ile w ogóle kogokolwiek, jego krogańska świta przepuszcza bez zbędnych pytań dalej. Nie wykluczała, że zanim podszedł do wizjera, najpierw chciał skontaktować się z nimi. Radna obejrzała się w stronę wciąż towarzyszącego jej cienia, który w przeciwieństwie do niej, wyraźnie zaczynał tracić cierpliwość, choć oczywiście niczego nie chciał po sobie pokazywać.
Z kolei fakt, że zamiast twarzy Diego, ujrzała jego uroczą asystentkę, pozostawiał wiele do życzenia. Ugryzła się w język, gdyż zapewne miała już przygotowany uroczy komentarz dla zdziwionego Rodriqueza. Szczere zaskoczenie tylko przez moment gościło na licach Iris, szybko pozbyła się tego nieprofesjonalnego mankamentu.
- O. Pani Stew. Dobry wieczór.
Grunt to zrobić dobrą minę do złej gry. Iris była już na tyle dobrym politykiem, aby idealnie zamaskować wszelkie odczucia, jak i emocje, które być może zdradzałyby o wiele, wiele więcej, nie mniej Nicole pozostało do zobaczenia wyłącznie zdystansowanie, choć o pozytywnym zabarwieniu.
- Mam nadzieje, że nie przeszkadzam i że zastałam Pana Rodrigueza?
Jakby na to nie patrzeć, została rzucona na łaskę zazdrosnej Nicole. Idealny początek ich "wspólnego" tygodnia.
theme ~ voice ~ armor~
ObrazekObrazek

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Diego Rodriguez
Awatar użytkownika
Posty: 454
Rejestracja: 4 mar 2014, o 19:00
Miano: Diego Rodriguez
Wiek: 36
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Biznesmen
Postać główna: Marshall Hearrow
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 42.950
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

29 sie 2014, o 21:42

- Pani Fel… Tak, oczywiście. Mniemam, że to coś bardzo pilnego skoro zjawia się pani o tak… wymownej porze. – być może była zazdrosna, być może bardzo zdziwiona tym, kogo zastała przed drzwiami, ale nie można jej było odmówić profesjonalizmu. Oczywiście, jednak jak na silną kobietę przystało, nie mogła tego wszystkiego ot tak puścić płazem. Subtelna różnica w zachowaniu była delikatnie widoczna. – Diego, ktoś do ciebie.
Już sam fakt, że zwróciła się do niego po imieniu, czego nigdy nie czyniła w towarzystwie kogokolwiek innego poza samym Rodriguezem sprawił, że Diego zdziwił się jeszcze bardziej o co w tym wszystkim chodzi. Nie kazał nikogo wpuszczać, tylko sam spiesznie pofatygował się na górę. Widok obu pań stojących naprzeciwko siebie wprawił Rodrigueza w nie lada zaskoczenie, tym większe, że po drugiej stronie stał nie kto inny tylko sama radna. Jego radna.
- Iris? – jego głos zabrzmiał nutką zdziwienia z całym mnóstwem radości. – Muszę przyznać, że lubisz mieć spektakularne wejścia.
Podszedł do niej pewnym krokiem całując delikatnie w policzek. Nie przejmował się ani Nicole, ani tym bardziej turianinem za plecami Iris, który dopiero teraz rzucił mu się w oczy.
- Wejdźcie. – powiedział schodząc gościom z drogi. O ile sam widok Iris napawał go niesamowitą radością, o tyle obecność turianina wydała mu się co najmniej dziwna. Oczywiście wiadomym było, że radnej nie puszczą ot tak gdziekolwiek samej, niemniej do jego apartamentu już nie musiała ciągnąć przyzwoitki. – Rozgość się, my już kończymy.
Poprowadził całą gromadkę na dół, po czym Iris zostawił swobodę oglądania apartamentu, a sam zgarnął bałagan z kanapy i podłogi gdzie jeszcze przed chwilą pracowali z Nicole.
- Nicole, proszę cię, przejrzyj to jeszcze raz. Umowę i aneks wyślij do prawnika, niech sprawdzi to na jutro do piętnastej. Tu masz dyspozycję przelewu, niech wyjdzie jeszcze dziś. – chociaż nie byli jeszcze nawet w połowie dopracowywania wszystkiego, Diego nie miał zamiaru robić tego w towarzystwie Iris. Po pierwsze ze względu bardzo napiętą atmosferę między obiema kobietami, a po drugie na fakt nie do końca jasnej przynależności Rodrigueza. – Dziękuję i jesteś dziś wolna. Widzimy się jutro.
Asystentka Diega uniosła ostentacyjnie brwi odbierając od niego ostatnie szczegóły pracy dnia dzisiejszego, po czym odwróciła się i ruszyła w stronę wyjścia, rzucając jeszcze krótkie:
- Dobranoc i miłego wieczoru. – trzeba było przyznać, że zrobiła to z taką samą klasą, jaką niegdyś imponowała Rodriguezowi.
- No, to teraz mogę się w pełni zająć tobą. – powiedział podchodząc do Iris pewnym krokiem i obejmując ją. – Wybacz tylko mój wygląd, ale miałem dziś ciężki dzień. Dlaczego mnie nie uprzedziłaś tym razem? Zaraz sobie pomyślę, że mnie sprawdzasz.
MAIN - VOICE - OUTFIT - ARMOR
TANGO czyli Diego w akcji.
ObrazekObrazek[center]///+30% DO ATAKU WRĘCZ///+ 1PA DO ATAKU WRĘCZ///75% SZANS NA OBALENIE///[/center]falcon"Roses are red. Violets are blue. We are Cerberus. Who the fuck are you?"
Iris Fel
Awatar użytkownika
Mistrz Gry
Posty: 2040
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:36
Miano: Iris Fel
Wiek: 35
Klasa: Adept - Bastion
Rasa: Człowiek
Zawód: Przedstawiciel Ludzkości w Radzie Cytadeli
Lokalizacja: Ksienszyc
Kredyty: 76.860
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

29 sie 2014, o 23:18

Czy spodziewała się, że Nicole najzwyczajniej w świecie rozłączy się? Owszem. Dopadła ją taka myśl, ale tylko na moment. To, jak kobieta zachowała się profesjonalnie (i beznamiętnie zarazem) szybko rozwijały jakiekolwiek podejrzenia.
Kiedy drzwi otworzyły się przed nią i do środka zaprosiła ją właśnie asystentka Diego, po chwili wahania w końcu przekroczyła próg. A za nią turianin. Ten tylko przywitał kobietę krótkim skinięciem głowy, w ogóle nie angażując się w większy kontakt.
Nic nie mogła poradzić na dość nerwową atmosferę. I o ile ona sama nie mogła nic zarzucić Nicole, ta najwyraźniej wobec Iris miała sporo "ale". Nie mniej dzielnie czekał obok niej, starając się specjalnie nie zwracać uwagę na jej skrzętnie ukrywane niezadowolenie, aż nie pojawił się na horyzoncie Diego. Dopiero na jego widok odetchnęła w duchu i uśmiechnęła się bardziej wyraźniej. Pozwoliła się pocałować w policzek, a także zatrzymała na chwilę dłoń na jego ramieniu, ściskając je z utęsknieniem.
- Wybacz to najście, ale skorzystałam z okazji. Bardzo przeszkadzam?
I o ile radna chętnie się rozgościła, tak turianin po upewnieniu się, że wszystko jest na swoim miejscu, tylko wymienił zdawkowe uprzejmości z Diegiem, już kierując się w stronę drzwi.
- Podziękuje. Iris, do zobaczenia w hotelu. Jeśli... Jeśli coś się stanie, będę na zawołanie.
Taktownie opuścił apartament Rodrigueza, nie chcąc przeszkadzać. Fel nie zamierzała go zatrzymywać.
- Oczywiście. Nie spieszcie się, poczekam ile będę musiała.
Pozwoliła sobie zrzucić płaszcz na najbliższe krzesło, z kolei buty zostawiła przy drzwiach. W swojej wycieczce po "włościach" biznesmena, ograniczyła się w większości do okolicy fortepianu. To właśnie przy nim go zastał, kiedy odprowadzał Nicole do drzwi. Iris, której palce już uderzyły o kilka pojedynczych klawiszy, oderwała się od instrumentu.
- Dobranoc.
Nie mogła powstrzymać się przed tym, aby nie odprowadzić kobiety wzrokiem. Szybko jednak puściła jej minę w niepamięć, kiedy znalazła się w objęciach Rodrigueza.
- Naprawdę uważasz, że gdybym chciała Cię tylko sprawdzić, pofatygowałabym się tutaj osobiście, kiedy mam do dyspozycji cały asortyment Widm?
W pewien sposób zabrzmiało to jak pytanie retoryczne. Iris przytuliła policzek do jego klatki piersiowej.
- Choć raz SOC zgodziło się ze mną i stwierdzili, że mój przylot dzień przed zaplanowanym przedsięwzięciem zwiększa bezpieczeństwo, tak więc po chwili przygotowań i pakowania już byłam na pokładzie. A były to godziny, kiedy Ty zapewne siedziałeś na spotkaniach biznesowych. Pomyślałam więc, że zrobię Ci niespodziankę. Bardzo mnie nienawidzi?
theme ~ voice ~ armor~
ObrazekObrazek

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Diego Rodriguez
Awatar użytkownika
Posty: 454
Rejestracja: 4 mar 2014, o 19:00
Miano: Diego Rodriguez
Wiek: 36
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Biznesmen
Postać główna: Marshall Hearrow
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 42.950
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

30 sie 2014, o 09:26

- Nie, nie skądże. Przeglądaliśmy parę raportów, ale równie dobrze możemy do tego wrócić jutro. – powiedział, gdy znaleźli się już na dole i podał resztę dokumentacji Nicole jeszcze przed jej wyjściem. Wolał pozbyć się przynajmniej części rozwalonych datapadów. Na stoliku został tylko laptop, którego Diego zamknął jedną ręką.
Po chwili, kiedy już zostali sami Rodriguez upewnił się tylko, że tym razem Nicole zamknęła drzwi od jego gabinetu i mógł w spokoju całą swoją uwagę poświęcić Iris.
- Rozumiem, że tych dwóch idiotów przy wejściu nawet nie spytało, kim jesteś i po co przychodzisz? – Diego zrobił kwaśną minę. Nie to, że nie chciał wpuszczać do środka radnej, ale ze względu na fakt, że nie zatrudniał krogan dla swojego widzimisię. Mieli stanowić ochronę i tym się zajmować, a nie stać pod drzwiami jak te dwa posągi do ozdoby. Brazylijczyk zanotował w pamięci, że należy z nimi poważnie porozmawiać i chyba nawet potrącić im z pensji.
Napięcie całego dzisiejszego dnia opadło z niego jak tylko poczuł ciepło Iris w swoich ramionach. Tak idealnie się w nie wpasowywała, że aż trudno było uwierzyć, że spotkali się dopiero teraz.
- Napijesz się czegoś? Chyba za kontuarem mam wszystkie dostępne rodzaje alkoholi w galaktyce. Pewnie nawet znalazłby się rynkol. – Diego przez chwilę zaczął się poważnie zastanawiać, czy przypadkiem faktycznie nie ma tam rynkolu. Po chwili wzruszył ramionami twierdząc, że to i tak jest bez sensu. Poprowadził Iris do półokrągłego blatu przy akwarium, który stanowił pokaźny barek. Z tym, że zanim cokolwiek podał czy zrobił oparł się o niego tyłem przyciągając do siebie Iris.
- Tęskniłem. – teraz, kiedy byli sami, mógł sobie pozwolić na odrobinę intymności, zwłaszcza, że fatycznie było tak jak mówił. Zważając na fakt, że Rodriguez nigdy nie był dłużej bez kobiety niż dwa, może trzy dni, tak te dziesięć sprawiło, że czuł się naprawdę wyposzczony. Jego usta najpierw dotknęły jej ramienia, po czym swobodnie powędrował wyżej przez szyję, ucho i policzek aż do ust. Nie dał jej uciec, czy nawet się odsunąć. Naprawdę tęsknił i ciężko było mu odmówić sobie tej odrobiny przyjemności, na którą sobie teraz pozwolił. A całował ją długo i bardzo namiętnie dopiero kiedy jego ręce niekontrolowanie zaczęły przesuwać się po jej plecach przestał. – Jak widać zresztą.
Uśmiechnął się i wypuścił ją ze swoich objęć.
- No tak, muszę się przyzwyczaić do myśli, że za moim oknem czaić się może cały oddział sprawdzając czy przypadkiem nie jestem w ramionach innej. – mrugnął z tym swoim szelmowskim uśmiechem i nalał sobie soku, a Iris to, co chciała.
- I faktycznie zrobiłaś mi niespodziankę. Szkoda tylko, że nie dałaś mi szansy przyzwoicie się ubrać chociaż. Ponaciągany podkoszulek i krótkie spodenki to niezbyt wyjściowy strój. – podrapał się z zakłopotaniem po głowie. Diego naprawdę przywiązywał uwagę do tego jak postrzegają go inni i nie chciał pojawiać się w czymś, co zupełnie do niego nie pasowało zwłaszcza przed oczami Iris. – A! No i nie chcę słyszeć o żadnym hotelu.
Nie to żeby sobie coś wyobrażał, po prostu nie mógł pozwolić jej nocować gdzieś po hotelach, nawet niech będzie, że w obstawie całej armii funkcjonariuszy, kiedy on tutaj miał przecież sporo miejsca dla siebie i dla niej. I wcale nie musieli spać w jednym łóżku od razu.
- Kto? Nicole? – zdziwił się. – Przejdzie jej i jeszcze Cię polubi. Po prostu nie przyzwyczaiła się, że jestem z kimś dłużej niż kilka godzin.
Nie sposób było ukrywać faktu, że Diego na poważnie myśli o Iris. Zwłaszcza, że zaledwie kilka godzin po opuszczeniu przez niego Cytadeli wszystkie portale plotkarskie i gazety zaczęły snuć wielkie wizje tego, jaką to wspaniałą miłością połączona jest najbardziej ekskluzywna para galaktyki. Rodriguezowi oczywiście podobała się ta cała otoczka, jednak kilka faktów, dotyczących chociażby tego, że planują już ślub zwyczajnie go rozbawiło.
- Do tej pory byłem tylko raz w związku… - zawahał się przez moment, ale stwierdził, że przecież nie ma niczego do ukrycia, a skoro mają być ze sobą szczerzy to wypadałoby o tym powiedzieć Iris. – Właśnie z nią. Kilka długich i dość burzliwych miesięcy. W końcu jednak stwierdziliśmy zgodnie, a przynajmniej tak mi się wydawało, że to nie ma sensu. Nie chciałem jej zwalniać, bo jest niesamowita w tym, co robi i sądzę, że bez jej pomocy, nie osiągnąłbym tego, co mam teraz.
MAIN - VOICE - OUTFIT - ARMOR
TANGO czyli Diego w akcji.
ObrazekObrazek[center]///+30% DO ATAKU WRĘCZ///+ 1PA DO ATAKU WRĘCZ///75% SZANS NA OBALENIE///[/center]falcon"Roses are red. Violets are blue. We are Cerberus. Who the fuck are you?"
Iris Fel
Awatar użytkownika
Mistrz Gry
Posty: 2040
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:36
Miano: Iris Fel
Wiek: 35
Klasa: Adept - Bastion
Rasa: Człowiek
Zawód: Przedstawiciel Ludzkości w Radzie Cytadeli
Lokalizacja: Ksienszyc
Kredyty: 76.860
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

30 sie 2014, o 17:59

Przytaknęła. Uznajmy, że Iris tym razem nie oskarżała go po cichu o to, że powiedział tak specjalnie, aby nie wprawić ją w zakłopotanie. Jakby na to nie patrzeć, w przeciągu ostatniego miesiąca Rodriguez przez jej osobę mógł zaniedbać pewne służbowe zobowiązania.
- A co, jeśli jutro także zajmę Ci cały dzień i wieczór?
Nie mogła się powstrzymać przed tym pytaniem, zwłaszcza, że zadała je niemalże prosto w usta Diega. Nie trudno było dostrzec, że Ci dwoje dosłownie lgnęli do swoich ramion.
- Jeśli masz na myśli krogan to jeden najpierw na mnie spojrzał, spytał "Iris Fel?"później zerknął na drugiego, następnie na towarzyszące mi Widmo i... grzecznie się odsunęli. Nie bądź na nich zły, przynajmniej nie zepsuli mi niespodzianki.
Wolała nie mieć na sumieniu dwójki niczemu winnych najemników, którzy przez pójście jej na rękę, być może nie do końca uszczęśliwili swojego zleceniodawce.
Przesunęła spojrzeniem po bądź co bądź imponującej kolekcji alkoholi, jednakże nie miała specjalnej ochoty na żaden z nich. Lubiła próbować nowych smaków, nie mniej spodziewała się mieć jeszcze nie jedną okazje co do tego.
- Rynkol brzmi ciekawie, ale... czy znajdzie się tam najzwyczajniejszy sok? Ewentualnie wodę.
Nim cokolwiek odpowiedziała na jego krótkie stwierdzenie, najpierw pozwoliła sobie na... chwilę zapomnienia. Odchyliła głowę, gdyż krótkie pocałunki przyjemnie łaskotały wrażliwą skórę na jej szyi. Jakoś tak odruchowo mocniej zacisnęła palce na jego ramionach, kiedy zbliżał się już do kącików irysowych ust. W pocałunkach nie pozostała bierna, na nowo smakując w jego wargach i długo się od nich nie odrywając.
- To się dobrze składa, że nie tylko mnie dręczyła tęsknota.
Pocałowała jego jego nosek, dopiero po tym odsuwając się od niego, jednakże tylko na tyle, aby mógł sięgnąć po właściwe szklanki i napoje. Kolejny komentarz Rodrigueza sprawił, że ta wywróciła oczyma. Jeśli tak bardzo się o to prosi, była skłonna mu zapewnić takie... dodatkowe wrażenia.
- Dokładnie. Czujne pary oczu będą zawsze gdzieś tam, za szybami, aby śledzić każdy Twój ruch. I daj spokój. Nie jestem nikim obcym, aby czuć się oburzona na widok tak... nieogarniętego Diega. Chodziłeś po moim mieszkaniu bez koszulki, tak więc to chyba normalne, że w swoim nie nosisz na co dzień marynarki.
Była wspaniałomyślna, jak widać, gdyż wcale nie oczekiwała od niego na każdym kroku szyku i elegancji. Imponował jej na swój sposób tym, że przykładał wagę do takich mankamentów jak właśnie odbiór własnej osoby, nie mniej istotne to było w jego pracy. A tutaj, w domowym zaciszu, mógł sobie pozwolić na odrobinę luzu. Już pomijając fakt, że ciągłe noszenie zapiętych koszul po samą szyje było na dłuższą metę niezbyt wygodne.
Podniosła jedną brew, kiedy ten dodał jeszcze swoje trzy grosze odnośnie hotelu.
- Czy ja dobrze słyszę, że ktoś mi tutaj oferuje własne łóżko i sam gotów jest spać na nie aż tak wygodnej jak ono kanapie?
Do śmiałego komentarza dodała puszczenie mu oczka. Iris zgarnęła podaną jej szklankę i przez chwile kołysała ją w ręku delikatnie, wsłuchując się w krótkie wyjaśnienia być może mające na celu usprawiedliwić niechęć Nicole bądź uspokoić pewne nieproszone myśli. W końcu przytaknęła.
- Rozumiem. O ile jej osoba to przeszłość, nie ma co wracać do tej sprawy. Mam tylko nadzieje, że nie zechce... zachować się nieprofesjonalnie.
Używała dość łagodnych słów, ale chyba nie trudno było się domyślić, o co tak naprawdę chodziło radnej. Ostatnią rzeczą, której tego potrzebowała, to zazdrosna, była dziewczyna Rodrigueza. Po upiciu kolejnego łyka odstawiła szklankę, woląc swoje ręce trzymać na przykład pod ramieniem mężczyzny.
- Grasz na fortepianie?
A wszelkimi doniesieniami mass mediów się zwyczajnie nie przejmowała. Plotki żywy własnym życiem i szkoda jej było czasu na to, aby się w nie zaczytywać a już na pewno z nimi toczyć nierówną walkę.
theme ~ voice ~ armor~
ObrazekObrazek

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Diego Rodriguez
Awatar użytkownika
Posty: 454
Rejestracja: 4 mar 2014, o 19:00
Miano: Diego Rodriguez
Wiek: 36
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Biznesmen
Postać główna: Marshall Hearrow
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 42.950
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

30 sie 2014, o 20:48

- Będziesz musiała się jutrzejszym dniem podzielić z bodajże dwoma spotkaniami. – powiedział nie mijając się w zasadzie z prawdą. Nie było celu okłamywać zarówno siebie jak i jej, że będzie miał niespożyte zapasy czasu tylko dla nich samych. Nie oznaczało to jednak, że Iris zostanie pozostawiona sama sobie. Nie widział powodu, aby nie miała mu przeszkadzać w biurze, to przynajmniej podwójnie zdeprymuje każdego potencjalnego pewniaczka w jego gabinecie.
Na wyjaśnienie zachowania swoich ochroniarzy tylko skinął głową mrużąc oczy w podejrzeniu. No tak, wolał mieć dalej dwóch całych krogan niż każdego po połowie.
Kiedy w końcu z niechęcią się od niej oderwał, tylko pokręcił głową z uśmiechem wyrażającym niebywałą przyjemność. Zmarszczył muśnięty jej ustami nos, po czym nalał Iris również soku i podał.
- Niemniej wolałbym nie prezentować się przy tobie jak ostatnia łajza. – nie odeszła daleko toteż jedynie objął ją z tyłu i z powrotem oparł się o blat baru. Brodą musnął lekko jej kark zaciągając się tym przyjemnym zapachem włosów.
- Jak zdążyłaś zauważyć mam wiele kanap, jedne wygodniejsze od drugich. Niestety, masz rację, żadna z nich nie dorównuje łóżku w sypialni. – przyłożył swój policzek do jej dopiero po chwili orientując się, że dziś rano nawet się nie ogolił. Napięty grafik nie był niczym niezwykłym w tej sytuacji, Diego chciał wszystko dopiąć na ostatni guzik zanim Iris zjawi się u niego. Oczywiście, cały najbliższy tydzień ograniczył jedynie do najważniejszych spotkań, z których siłą rzeczy nie można było się wymigać. Na te mniej ważne wysłał swoich trzech najbliższych współpracowników.
- Zaplanowałem cały tydzień, tak byśmy mieli jak najwięcej czasu dla siebie. – powiedział chwytając ją za rękę i prowadząc w stronę kanapy przy oczku wodnym. – Więc jeśli nic pilnego mi nie wypadnie, z chęcią popatrzę jak odwracasz moją uwagę swoją obecnością w moim gabinecie.
Rozsiadł się wygodnie zostawiając do wyboru Iris gdzie zechciałaby usiąść, a do wyboru miała zarówno kanapę jak i jego kolana. Czegokolwiek by nie wybrała i tak ją objął próbując nacieszyć się każdą możliwą chwilą zaznając jej dotyku i ciepła.
- Oczywiście, że przeszłość, a ostatnim, o co bym się martwił jest jej profesjonalizm. – powiedział całkiem szczerze, będąc pewnym, że Nicole nie wyskoczy nagle z jakąś sceną zazdrości. Nie dziwił jej się, kiedy się złościła na niego za tą całą sprawę z Iris. Za jego nieplanowane i nagłe wypady na Cytadelę, a wreszcie za zdecydowany i poważny krok. Jego samego nieraz kuło, widząc Nicole w ramionach innego, jednak nie była to bynajmniej zazdrość. Raczej sentyment. - A co? Czyżby coś powiedziała ci przy wejściu?
Na pytanie o fortepian zwyczajnie zaśmiał się i to może trochę nazbyt szczerze.
- Nie, nie. To prezent, który kiedyś dostałem. Aż wstyd się przyznać, że nie umiem do tej pory na nim grać. Czasem zapraszam kogoś jak mam ochotę posłuchać muzyki, mam kilku sprawdzonych wirtuozów, więc jeśli byś chciała, to nie ma problemu… - ponadto fortepian dodawał wnętrzu swego rodzaju klasy i elegancji, czego Rodriguez oczywiście już nie dodał do swojej wypowiedzi. Nie chciał wyjść na nadętego bogacza, dla którego liczy się jedynie prestiż i ekstrawagancja. Owszem, coś z tego w nim było, ale w umiarkowanych ilościach.
- No więc? Zostaniesz do rana? – uśmiechnął się opierając się czołem o jej głowę i sunąc delikatnie dłonią po szyi i dekolcie. Oczywiście wszystko w granicach przyzwoitości, na jaką by mu pozwoliła.
MAIN - VOICE - OUTFIT - ARMOR
TANGO czyli Diego w akcji.
ObrazekObrazek[center]///+30% DO ATAKU WRĘCZ///+ 1PA DO ATAKU WRĘCZ///75% SZANS NA OBALENIE///[/center]falcon"Roses are red. Violets are blue. We are Cerberus. Who the fuck are you?"
Iris Fel
Awatar użytkownika
Mistrz Gry
Posty: 2040
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:36
Miano: Iris Fel
Wiek: 35
Klasa: Adept - Bastion
Rasa: Człowiek
Zawód: Przedstawiciel Ludzkości w Radzie Cytadeli
Lokalizacja: Ksienszyc
Kredyty: 76.860
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

30 sie 2014, o 22:05

- Spotkaniami? Czyli dobrze zrobiłam, zabierają ze sobą kilka kompletów na podobne, oficjalne okazje.
Stwierdziła, pozostawiając Rodrigueza ze swoimi domysłami, gdyż wcale nie zamierzała zdradzać tego, co dokładniej znajdowało się w jej walizkach. Pod tym względem nie różniła się przesadnie od innych kobiet, które lubiły zarówno dobrze wyglądać, jak i widzieć podziw na twarzach mężczyzn. Perspektywa tego, że spędzi kilka godzin w świecie biznesu, była dość intrygująca - w końcu nigdy specjalnie nie interesowała się nim, a teraz będzie miała idealną okazję podpatrzeć i wyłapać czym różni się to od jej pracy.
Łajza? Tak na prawdę Fel nie miałaby nic przeciwko, aby po swoim mieszkaniu chadzał nawet w samych bokserkach. Gdyby zaś cały dzień miał na sobie garnitur, dopiero czułaby się co najmniej... dziwnie. Jakby na siłę wywiewała na nim jakąś presje, a ten nie czuł się swobodnie. Puśćmy więc w niepamięć to, co ma na sobie obecnie Rodriguez i skupmy się na tym, co istotniejsze. Na przykład na lekki drapaniu na jej policzku. Przesunęła opuszkami palców po tej nowej szorstości.
- W takim razie przez cały tydzień możesz spać na innej. Przynajmniej wypróbujesz większość i będzie wiadomo, która jest w razie ewentualności najwygodniejsza.
Ewentualności? Czyżby Iris coś sugerowała? Oczywiście, jak zawsze, nie dało się nic wyczytać z tej ładnej buźki. Momentami aż przesadnie wodziła go za nosek, nie mniej Rodriguez nie wydawał się być tym specjalnie niezadowolony.
Miło było usłyszeć, że zaplanował cały tydzień pod jej skromną osobę. Iris nie miała właściwie żadnych zobowiązeń, a w klinice nie powinna zostać dłużej niż dwie doby. Malowała się przed nimi przyjemna perspektywa wspólnego tygodnia, zwłaszcza... No tak. Była jeszcze jedna kwestia, o której powinni porozmawiać, ale o tym w swoim czasie.
Grzechem byłoby nie skorzystać z tak obszernej kanapy, nie mniej radna i tak wybrała kolana biznesmena.
- Nie, nie. Zachowała dystans, ale nic poza tym.
Choć mina Nicole nie pozostawiała żadnych złudzeń, otwarcie niczego nie powiedziała. A i sama Iris nie chciała zaostrzać tej całej niechęci względem jej osoby. Być może, z czasem, asystentka Diega sama zdecyduje się odpuścić.
Powędrowała spojrzeniem ponownie na instrument i zaraz zaprzeczyła. Nie potrzebowała fatygować tutaj żadnego wirtuoza, egoistycznie chciała mieć Rodrigueza tylko dla siebie.
- Moja mama grywała, nawet bardzo dobrze, ale już niewiele melodii utkwiło mi w pamięci. Tym bardziej, że znałam je raczej ze słuchu niż z nut.
Sącząc sok, celowo przedłużała czas na odpowiedź, którą bardzo chciał usłyszeć Diego. Może się do tego nie przyznawał, jednakże po jego minie można było wywnioskować, że zależy mu. Odetchnęła, odstawiając ponownie naczynie i przymykając oczy. Nawet, gdyby uparła się na hotel i tak nie miałaby siły do niego dotrzeć. Ktoś tutaj zadbał, aby zniknęło wszelkie napięcie mięśni, a także troski minionych dni.
- Tylko do rana?
No dobrze. To była perfidna zaczepka. Od razu dodała.
- Oczywiście, że zostanę.
theme ~ voice ~ armor~
ObrazekObrazek

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Diego Rodriguez
Awatar użytkownika
Posty: 454
Rejestracja: 4 mar 2014, o 19:00
Miano: Diego Rodriguez
Wiek: 36
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Biznesmen
Postać główna: Marshall Hearrow
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 42.950
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

30 sie 2014, o 22:46

Diego w rzeczy samej nie zapytał cóż takiego Iris spakowała ze sobą, chyba sam wolał mieć niespodziankę i powód do komplementowania jej osoby. Jak dla niego mogła to być nawet seksowna bielizna, o czym również nie chciałby wiedzieć. Tak w ramach niespodzianki.
- Nie mam nic przeciwko, dopóki i mnie nie będziesz rozpraszać i jeszcze podpiszę coś niekorzystnego. – powiedział z przekąsem. Rozpraszać? Diego nieraz musiał prowadzić negocjacje w iście gorących warunkach, zwłaszcza, że czasem zamiast biznesmenów pojawiały się u niego kobiety sukcesu. Chociaż jak już ktoś zauważył wcześniej, Rodriguez i te potrafił onieśmielić swoim zachowaniem jak i nieodpartym urokiem osobistym.
- Mogę, ostrzegam tylko, że moje łóżko jest dość duże i sama możesz się w nim zgubić. – jeśli chciała się z nim droczyć, on wcale nie miał zamiaru pozostawać jej dłużnym. Faktem jednak było, że od brzegu do środka mebla był, co najmniej metr odległości. Tak na wypadek, gdyby kiedyś przyszło spać tam więcej niż dwóm osobom, z czego Diego kilka razy skorzystał. Niemniej nie widział potrzeby wspominania o tym.
Diego tylko skinął głową, bo tak jak się spodziewał Nicole nie przejawiała braku profesjonalizmu, za co był jej serdecznie wdzięczny. Ponadto tylko utwierdziła go w fakcie doskonałego wyboru asystentki.
- Ja wcale nie znam się na nutach. W zasadzie jedyne, czym mogę się pochwalić związanym z muzyką, jest to, że umiem tańczyć. Nic poza tym. – chociaż teraz Diego faktycznie zaczął żałować, że nie przejawiał zainteresowania stojącym tutaj już od dwóch, może trzech lat fortepianem. Gra podobno odprężała i pozwalała się pozbyć negatywnych emocji, Rodriguez jednak nigdy się w to nie zagłębiał.
- Dla mnie możesz zostać i do końca świata. – powiedział bardzo przekonującym tonem, trochę mocniej przytulając ją do siebie. Chyba oczywistym było, że Diego nie miał nic przeciwko jak najdłuższemu pobytowi Iris w jego apartamencie. Tym bardziej, że w tej całej przestrzeni czuł się zwyczajnie samotnie. Wcześniej wcale mu to nie przeszkadzało, jednak przed ostatnie dziesięć dni dało się to odczuć jak nigdy przedtem.
- Cieszę się! - musiał przyznać, że nie spodziewał się, że tak od razu się zgodzi. Bez przekonywania. Dodatkowo myślał, że nawet, jeśli uda mu się ją namówić do spędzenia u siebie dzisiejszej nocy, kolejne będzie chciała spędzić w hotelu. Dlatego tym bardziej nie krył związanego z tym zadowolenia.
- Jesteś zmęczona? Głodna? Potrzebujesz czegokolwiek? – zainteresował się od razu. Nie wypadało przecież egoistycznie dostarczać sobie przyjemności. Skoro mu na Iris zależało, całe zatroskanie przyszło naturalnie i niemalże automatycznie. – Przygotuję ci trochę miejsca w szafie na rzeczy, będziesz mogła się spokojnie rozpakować. Główna łazienka, jak ją nazywam, jest zaraz przy mojej sypialni, więc nie musisz krążyć po całym apartamencie po kąpieli chociażby. Chodź pokażę ci, w sumie możemy to zrobić tak.
Nie dał jej nawet szansy na odpowiedź czy jakąkolwiek reakcję. Wsunął jedną rękę pod jej kolana i po chwili Iris znalazła się już na jego rękach, a jej ciężaru Diego nie poczuł prawie wcale. Lekko tylko napięły się mięśnie jego ramion, po czym przeniósł ją przez cały parter, po schodach, przez korytarz do samej sypialni stawiając ją dopiero po przekroczeniu progu.
Wyświetl wiadomość pozafabularną
- No i jak się podoba?
MAIN - VOICE - OUTFIT - ARMOR
TANGO czyli Diego w akcji.
ObrazekObrazek[center]///+30% DO ATAKU WRĘCZ///+ 1PA DO ATAKU WRĘCZ///75% SZANS NA OBALENIE///[/center]falcon"Roses are red. Violets are blue. We are Cerberus. Who the fuck are you?"
Iris Fel
Awatar użytkownika
Mistrz Gry
Posty: 2040
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:36
Miano: Iris Fel
Wiek: 35
Klasa: Adept - Bastion
Rasa: Człowiek
Zawód: Przedstawiciel Ludzkości w Radzie Cytadeli
Lokalizacja: Ksienszyc
Kredyty: 76.860
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

30 sie 2014, o 23:35

Niewinny uśmiech wkradł się na usta radnej. Rozpraszać? Przecież ta zapewne będzie tylko grzecznie czekać, obserwować, może od czasu do czasu wtrąci się z jakąś uwagą. Aż chciałoby się zapytać co takiego siedziało w tej głowie mężczyzny, że w jego wyobrażeniu Iris dekoncentruje.
- Nie martw się. To nie Ciebie, jak już, będę rozpraszać...
Dodała po chwili jak gdyby nigdy nic. I nie, nie zamierzała uderzyć w czuły punkt. Po prostu z tym swoim szelmowskim uśmiechem Diego aż sam się prosił o taką odpowiedź.
- Uwierz mi. Poradzę sobie.
Celowo nie stwierdziła przekonasz się, co by jeszcze bardziej rozpalić pewne... wizje, idealnie pasujące do niegrzecznej wyobraźni mężczyzny. On, tutaj, na kanapie, z kolei Iris sama, w pościeli. Niby przypadkiem właśnie w tej chwili wodziła opuszkami palców po zewnętrznej części jego dłoni.
- Może kiedyś, przy okazji, pokaże Ci kilka podstawowych.
Proszę sobie nie myśleć, że z radnej jest jakiś wirtuoz. Podpatrywała swoją matkę, a skoro umiała odtworzyć kilka jej utworów, musiała także wiedzieć w jaki klawisz uderzyć. Ciekawskie dziecko zawsze szybko się uczyło.
Tym razem nie dała się prosić. Zwłaszcza, że skoro Diego chciał ją pod swoim dachem, będą musieli sobie poradzić z kilkoma... niedogodnościami.
- Nadal będziesz się cieszyć, jak będziesz musiał gościć w swoim gabinecie funkcjonariuszy oraz zgodzić się na zamontowanie w apartamencie tymczasowego systemu szybkiego kontaktu?
Niestety, Iris Fel nadal pozostawała radną objętą odpowiedzialną ochroną. Lepiej nawet nie wspominać, co by się stało, gdyby spadł jej chociażby włos z głowy. Zwłaszcza, na innej planecie bądź stacji niż Cytadela.
To, jak ożywił się Rodriguez i jak zaczął ją zarzucać informacjami, uspokoiło jej obawy, że jednak trudno będzie mu przełknąć konieczne procedury. Nie dał jej rzecz jasna szansy na odpowiedź, kiedy ciągnął swoją wypowiedź dalej.
- Spokojnie, Diego. Nie potrzebuję wiele miejsca, niestety to tylko tydzień i... i dostałam ciekawą ofertę kupienia własnego apartamentu tutaj, na Nos Astrze.
Przecież nie mogła wiecznie ukrywać przed nim informacji, że dla własnej wygody, zaczęła rozglądać się za dodatkowym mieszkaniem, gdyż wszystko wskazywało na to, że zacznie bywać częstszym gościem na Ilium. Nie mniej, zgodziła się na propozycję zwiedzenia wyższego poziomu. To nic, że i tak nie miałaby wyboru, bo Rodriguez bezceremonialnie wziął ją na ręce. Zaśmiała się, będąc już w powietrzu. Nie potrafiłaby powiedzieć, kiedy ktoś ostatnio nosił ją na rękach. Oczywiście nie powinna się przyzwyczajać, tak więc już na górze nalegała, aby ją jednak odstawił na ziemię.
Stojąc w progu, rozejrzała się z nie małym uznaniem po sypialni.
- Gustownie, jak zresztą w całym mieszkaniu. Masz rację, że na łóżku zmieściłyby się cztery takie, jak ja.
Pozwoliła sobie wejść dalej, z każdym krokiem będąc bliżej okna. Czy to przypadkiem nie z nich widać te zapierające dech w piersiach wschody oraz zachody słońca?
theme ~ voice ~ armor~
ObrazekObrazek

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Diego Rodriguez
Awatar użytkownika
Posty: 454
Rejestracja: 4 mar 2014, o 19:00
Miano: Diego Rodriguez
Wiek: 36
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Biznesmen
Postać główna: Marshall Hearrow
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 42.950
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

31 sie 2014, o 08:04

Diego chyba faktycznie od czasu do czasu, zapominał o fakcie, że Iris jest radną. Zresztą ciężko było o tym pamiętać, kiedy ona sama w jego własnym apartamencie uraczyła go chwilą miłej namiętności. Tym bardziej czuł się w obowiązku zapewnić jej wszystko, czego by potrzebowała pod jego dachem.
- Jeśli tylko w ten sposób zostaniesz u mnie, to mogę nawet dwa takie systemy zamontować i wcale nie muszą być tymczasowe. – jeśli Diego cokolwiek sugerował tą wypowiedzią, to można było to swobodnie odczytać między wierszami. Jasnym było, że niektóre rzeczy byłyby dla niego z początku uciążliwe, ale mógł się przyzwyczaić do wszystkiego. No dobrze, prawie wszystkiego… Obecność funkcjonariuszy nie działała na niego wcale kojąco, wręcz przeciwnie. Nie powiedział jednak o tym radnej, jeszcze nie teraz. – No i chyba nie myślisz, że dałbym cię skrzywdzić?
Mina Diego, kiedy Iris wspomniała o dodatkowym mieszkaniu dla siebie była z serii tych bezcennych. I cieszył się i nie.
- Po co?! – zapytał z takim oburzeniem, że przez moment można było się zastanawiać czy przypadkiem nie ma czegoś przeciwko. Nagle tysiąc myśli zaatakowało umysł Rodrigueza, od tych przyjemnych, wiążących się z ich przyszłością, po te mniej przypominające a co jeśli… Diego dopiero po chwili odgonił je od siebie i rzekł: - Wiem, że wiązałoby się to z całym szeregiem dostosowywania się i innymi rzeczami, ale mogłabyś zawsze się tutaj zatrzymywać.
Diego nie spodziewał się tak odważnej decyzji z jej strony. Musiała naprawdę chcieć przebywać tu częściej, niż tylko sporadyczne wypady, że podjęła takie kroki. Wciąż zdawał sobie sprawę, że na Cytadeli i tak zapewne będzie spędzała większość czasu, ale myślał, że to on raczej będzie się rozglądał za czymś właśnie tam.
Kiedy wreszcie znaleźli się na górze Diego tylko usiadł na skraju łóżka pozwalając Iris swobodnie rozejrzeć się po pokoju. Obcerował tylko jej osobę, kiedy tak stała przy oknie.
- Jeśli chcesz możesz wyjść na taras. – powiedział wreszcie nie podnosząc się z miejsca. – Zresztą będziesz miała okazję przez ten tydzień doskonale poznać i sypialnię i cały apartament.
Teraz dopiero wstał i podszedł do szafy, przekładając część swoich rzeczy na inne półki i robiąc Iris miejsce na jej. Tydzień, czy nie tydzień to i tak było sporo jak na nich, zważając na fakt, że każde miało obowiązki, od których ciężko było się oderwać. Tym bardziej drobne rzeczy towarzyszące wspólnym spotkaniom cieszyły podwójnie.
- Mam tylko jeden problem z tą sypialnią. – powiedział podchodząc, obejmując Iris i wskazując jej puste miejsce nad łóżkiem. – Ramka jest pusta. Pomyślałem sobie, oczywiście gdybyś chciała i się zgodziła, że może… może dasz się namalować? Ja oczywiście nie umiem tego zrobić, ale znam kogoś, kto zrobiłby to doskonale.
Nie dodał już, że tego kogoś trzeba by było sprowadzać z Ziemi, a tym bardziej nie powiedział o fakcie, że ma na myśli Jorge. Jeśli już dojdzie co do tego, wtedy jej wszystko wyjaśni. Od czasu, kiedy jest z Iris, Diego dostał tylko jedną wiadomość od swojego opiekuna, co i tak było dość wylewne jak na niego.
- No i mam coś dla ciebie. – powiedział podając jej z blatu od komody średnich rozmiarów pudełeczko przewiązane fioletową wstążką. – Mam nadzieję, że trafiłem z rozmiarem i że ci się spodoba.Proszę.
MAIN - VOICE - OUTFIT - ARMOR
TANGO czyli Diego w akcji.
ObrazekObrazek[center]///+30% DO ATAKU WRĘCZ///+ 1PA DO ATAKU WRĘCZ///75% SZANS NA OBALENIE///[/center]falcon"Roses are red. Violets are blue. We are Cerberus. Who the fuck are you?"
Iris Fel
Awatar użytkownika
Mistrz Gry
Posty: 2040
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:36
Miano: Iris Fel
Wiek: 35
Klasa: Adept - Bastion
Rasa: Człowiek
Zawód: Przedstawiciel Ludzkości w Radzie Cytadeli
Lokalizacja: Ksienszyc
Kredyty: 76.860
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

31 sie 2014, o 10:23

Ni stąd ni zowąd, wspięła się na palce i przysłoniła usta Diega, aby uciąć jego wypowiedź odnośnie systemów mniej więcej w połowie.
- Nie mów tak. Zgodzisz się na jedną rzecz, zaraz będą próbować wymuszać inną. To cwane bestie, nie dające Ci od siebie chwili wytchnienia. A na poważnie - tymczasowy system wystarczy. Nie ma powodu, aby Cię nękali, jeśli mnie tutaj nie będzie.
Iris już dawno pogodziła się z faktem, że z pewnymi procedurami nie wygra. I po prawdzie łatwiej było się do nich dostosować, niż wojować uparcie w imię nie wiadomo tak naprawdę czego. Kiedy przestała zwracać na nie jakąkolwiek, większą uwagę, te nawet wdzięcznie nie rzucały się jej w oczy. Chciałoby się rzec, że lata praktyki.
- Nie. Nie myślę tak.
Uspokoiła Rodrigueza, który nie musiał się obawiać, że nie czuje się przy nim bezpieczna. Wręcz przeciwnie. W duchu dodała, że w sytuacjach kryzysowych zawsze może uciec się do biotyki.
To, że zareagował tak... nerwowo, od razu przykuło uwagę Iris. Uniosła subtelnie brew, przez dłuższą chwilę, w milczeniu, tylko mierząc jego lica uważniejszym spojrzeniem. Może.. Może powinna? Właściwie co jej szkodzi? Owszem, wiązało się to z pewną, większą deklaracją, jak i dopuszczenie do świadomości myśli o zobowiązaniach.
- ... W porządku. Mogę odłożyć tę decyzję lub kompletnie o niej zapomnieć, jeśli moja osoba w Twoim apartamencie to nie będzie problem.
Byli na boga dorośli. Nie musieli w pewnych kwestiach czynić podchody jak zakochane małolaty. Przyjrzała się temu widokowi z okien, aczkolwiek w obecnej sytuacji darowała sobie wyjście na taras. Najchętniej znalazłaby się tam, kiedy jest on skąpany w promieniach wstającego słońca. I zapewne będzie miała jeszcze okazje, aby urzeczywistnić tę spontaniczną myśl.
- Problem?
Pozwoliła, aby obrócił ją przodem do ramki, na którą rzecz jasna spojrzała również radna. Jego propozycja, w żadnym wypadku niewłaściwa, urzekła tę oto tutaj drobną kobietę.
- Namalować? Naprawdę? ... Jak wiele osób będzie miało okazję zobaczyć ten portret?
Nie spodziewała się, że ktokolwiek jeszcze w tych czasach chwyta za pędzle i przenosi wizje na płótno. Współcześni artyści już nawet rzeźbili w hologramach, a później tylko przenosili swoje dzieła na trwałe tworzywa. Uśmiechnęła się rozmarzona, kiedy niespodziewanie w jej dłoniach znalazło się pudełeczko.
- Diego. Naprawdę nie musiałeś.
Posłała mu wymowne spojrzenie i musiał jej wybaczyć, gdyż ciekawość kazała jej to otworzyć już teraz.
Koronkowa, biała, dość... kusa koszula nocna. Iris cmoknęła, kiedy przyjrzała się uważniej subtelnie podkreślonym wycięciom i specyficznemu materiałowi, który wcale tak dużo wyobraźni nie pozostawiał. Uraził ją? Skądże. Raczej zaintrygował.
- To... Taka drobna aluzja, że najchętniej widziałbyś mnie w tym, chodzącą po Twoim mieszkaniu?
theme ~ voice ~ armor~
ObrazekObrazek

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Diego Rodriguez
Awatar użytkownika
Posty: 454
Rejestracja: 4 mar 2014, o 19:00
Miano: Diego Rodriguez
Wiek: 36
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Biznesmen
Postać główna: Marshall Hearrow
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 42.950
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

31 sie 2014, o 10:50

Kiwnął głową na zgodę. W końcu ona znała się na tym wszystkim lepiej a on sam nie wiedział tak naprawdę, na czym miałby polegać ten cały system. Godził się, bo mu na niej zależało i chciał mieć Iris jak najbliżej siebie.
- Żartujesz sobie? – uniósł jedną brew. – To żaden problem! Bardzo rzadko goszczę kogokolwiek w apartamencie, wszyscy zatrzymują się tam, przed drzwiami, tak więc mało kto tutaj był.
Oczywiście Diego miał na myśli wszelkie spotkania towarzyskie poza… tymi innymi. Zresztą plus posiadania sypialni na piętrze był taki, że od drzwi wejściowych nie było do niej daleko. Gdy przychodził zmęczony nie musiał pokonywać kilometrów po schodach tylko raczej w linii prostej.
- Owszem. Wiem, że to dość… staromodne, ale lubię takie subtelne nawiązania do klasyki. – przez chwilę przyglądał się pustemu miejscu już widząc co najmniej kilkanaście propozycji dla Iris, którymi mogłaby uraczyć ramkę. – Jesteśmy w sypialni, więc zapewne tylko ja i ty.
Przecież było to oczywiste, że od tej pory nikogo więcej nie będzie tutaj gościł. Zdecydował się na ważny krok w swoim życiu, dlatego to wiązało się z poważnymi zmianami. Tym bardziej chyba nie musiał jej zapewniać dwa razy o tym, co przed chwilą powiedział.
- Uwierz, musiałem. – pocałował ją w czoło i z powrotem usiadł na skraju łóżka pozwalając jej swobodnie rozpakować prezent. Z rozkoszą obserwował pojawiający się powoli na jej twarzy wyraz. Chciał sprawić jej przyjemność i liczył na to, że mu się uda. – Możemy od tego zacząć, chociaż najlepiej widziałbym cię bez… niczego.
No tak, nie byłby sobą gdyby wreszcie wplótł jakiś niegrzeczny komentarz w tą rozmowę, zwłaszcza, że sytuacja była aż nadto dogodna. Owszem, koszula była dość wyzywająca, ale i tak w tonacji bardziej ugrzecznionej, Diego nie pozwoliłby sobie na jakieś bardzo wyzwolone wzory czy kroje. Chociaż naturalnie mógł to zrobić. Ta, którą podarował Iris wyraźnie zakrywała co trzeba, ale na tyle by pobudzić wyobraźnię Rodrigueza.
- Przymierzysz czy chcesz zostawić na specjalną okazję? – oparł się łokciami o łóżko prawie się na nim kładąc. Dopiero teraz zaczęło się wkradać do jego ciała zmęczenie wywołane wymagającym ostatnim tygodniem.
- Chyba wezmę szybki prysznic, jeśli nie masz nic przeciwko. Możesz się trochę rozejrzeć po apartamencie sama, tylko się nie zgub mi. Oczywiście jeśli chcesz poczekać tutaj, to też nie mam nic przeciwko. Na tarasie jest nawet przyjemnie o tej porze. – przeciągnął się mrucząc przy tym charakterystycznie. Może nie było to zbyt na miejscu, jednak nie zamierzał czuć się aż tak skrępowany w jej towarzystwie. Wstał i ściągając przed wejściem do łazienki podkoszulek jeszcze odwrócił się przelotnie. Na jego ustach znów pojawił się półuśmiech: - No chyba, że masz ochotę iść ze mną.
MAIN - VOICE - OUTFIT - ARMOR
TANGO czyli Diego w akcji.
ObrazekObrazek[center]///+30% DO ATAKU WRĘCZ///+ 1PA DO ATAKU WRĘCZ///75% SZANS NA OBALENIE///[/center]falcon"Roses are red. Violets are blue. We are Cerberus. Who the fuck are you?"
Iris Fel
Awatar użytkownika
Mistrz Gry
Posty: 2040
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:36
Miano: Iris Fel
Wiek: 35
Klasa: Adept - Bastion
Rasa: Człowiek
Zawód: Przedstawiciel Ludzkości w Radzie Cytadeli
Lokalizacja: Ksienszyc
Kredyty: 76.860
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

31 sie 2014, o 11:58

Końcem końców Iris zgodziła się, aby swoje wizyty oraz dłuższe pobyty na Illium wiązań z jego apartamentem. Ten krok oczywiście nie pozostał bez echa w jej świadomości, karząc na pewne kwestie patrzeć inaczej. Bo o ile wcześniej różnie można było interpretować ich relacje, tak teraz, z pewnymi decyzjami, przeszli w niepisany związek. Powinna po powrocie na Cytadele w związku z niezaprzeczalnymi faktami w końcu wprowadzić kilka zmian. Być może Diego kiedy zechce pojawić się z nią na szczycie i bynajmniej nie jako towarzysz jednego przyjęcia.
- Nie ma w tym nic dziwnego. Obrazy mają swój urok, vidy, nawet najpiękniejsze, nigdy nie dorównają temu co na płótnie.
Hologramowe przedstawienia, mogące być najróżniejszymi wizjami w zależności od widzimisię, prezentowały odmienne piękno. Iris ze swoim sentymentem preferowała jednakże to klasyczne, a nie współczesne. Wspięła się na palce, aby szepnąć na jego uszko.
- W takim razie myślę, ze mogę dać się uwiecznić na... wyjątkowym obrazie.
I pozostawiła jego myślom interpretacje słowa wyjątkowy. Iris, aby w pełni zaspokoić swoją ciekawość, znalazła się po chwili przed lustrem i przyłożyła do swojej sylwetki koszulę, analizując odbicie na gładkiej tafli. Nie trudno było dostrzec, że mu się udało nie tylko trafić z odpowiednim rozmiarem, ale i z przyjemnością dla radnej.
- Myślisz, że nie widziałam, jak mnie rozbierasz wzrokiem?
Oczywiście Iris musiała mu się odpłacić tym samym, wyłapując w tonie Rodrigueza, wyraźnie zaczepną nutkę. Ciężko powiedzieć jak wiele miało to wspólnego z prawdą, nie mniej o nic nie oskarżała mężczyznę. Koszula nocna, jako pierwsza, znalazła się na przeznaczonej na jej rzeczy półce.
- Zobacz mnie w niej być może już niebawem.
Taka odpowiedź na jego perfidne pytanie musiała mu wystarczyć. Iris po chwili usiadła na skraju łóżka, pochylając się nieznacznie nad prawie że leżącym Diegiem. Jedną ręką odgarnęła włosy na plecy, nie chcąc, aby kosmyki łaskotały.
- Idź, a ja w tym czasie skontaktuje się z kim trzeba i powiadomię o małej zmianie planów. Nie ma najmniejszego sensu, aby moje walizki same zajmowały apartament na ten tydzień, choć do rana nie będą mi one koniecznie potrzebne, skoro wolisz mnie bez niczego... Nie patrz się tak na mnie.
Rodriguez wstał, a Iris tylko wyprostowała się, niespecjalnie mając ochotę się ruszyć z miejsca.
- Pod prysznic? Preferowałabym kąpiel jak już.
theme ~ voice ~ armor~
ObrazekObrazek

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Diego Rodriguez
Awatar użytkownika
Posty: 454
Rejestracja: 4 mar 2014, o 19:00
Miano: Diego Rodriguez
Wiek: 36
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Biznesmen
Postać główna: Marshall Hearrow
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 42.950
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

31 sie 2014, o 12:41

Uśmiechnął tylko pod nosem, gdy usłyszał jej miękki głos w uchu. Tak, był zadowolony, że się zgodziła i nawet posiadał już parę pomysłów na temat tego jak na nim mogłaby się prezentować. Cóż, nie pozostało nic innego jak skontaktować się z Jorge i poinformować go o pomyśle. Diego przypuszczał, że i jemu ta myśl się bardzo spodoba.
Podążył za nią wzrokiem, gdy podeszła do lustra i być może odrobinę zbyt intensywnie się jej przyglądał lustrując sylwetkę od góry do dołu. Zatrzymał się wzrokiem przy paru… ciekawszych szczegółach. Z zapatrzenia wyrwał go dopiero głos Iris.
- Co? Ja? Musiało ci się coś wydawać. – no chyba nie myślała, że pomimo tak oczywistej rzeczy Diego przyzna się do czegokolwiek. Oczywiście, że rozbierał ją wzrokiem i to chyba już od pierwszego spotkania w Atrium na Cytadeli. Trudno było tego nie robić przy tak pięknej kobiecie i pomimo całego szacunku do jej osoby, Diego wciąż pozostawał Diegiem. Może troszeczkę odmienionym jednak dalej był sobą. – Trudno, poczekam w takim razie.
Uniósł wzrok na Iris kiedy tak pochyliła się nad nim. Wsłuchał się w jej słowa i przyznał jej rację, że należało tutaj przenieść resztę jej rzeczy. To co dodała na końcu wywołało na jego twarzy po części zaskoczenie po części ten sam, niegrzeczny wyraz. Podniósł się jedną ręką obracając ją, kładąc na plecy i zmieniając pozycję. Tym razem to on był nad nią i teraz dopiero czuł się bardzo, ale to bardzo pewnie.
- A jak mam patrzeć? – Zapytał sięgając jedną ręką do jej kolana i sunąc delikatnie dłonią do góry. Zbliżył twarz do jej ucha. – Mogę zamknąć oczy, wcale ich nie potrzebuję kiedy mam to.
Aby jego słowa nabrały większego znaczenia zamknął oczy i przesunął tą samą ręką wyżej aż zatrzymał się w tali na moment mocniej ściskając ją w tym miejscu. Po czym z powrotem zjechał aż do kolana. W między czasie jego usta znalazły się z powrotem na jej szyi, której tak bardzo nie mógł sobie odmówić. Diego wiedział, co rozpala kobiece zmysły i nie miał zamiaru się wcale z tym kryć. Wiedział również doskonale, że najlepiej jest wszystko powoli dawkować. Odsunął się od niej i ruszył w stronę łazienki jak zapowiedział.
- Załatw więc sprawy związane z walizkami i zapraszam za pięć minut do mnie. – zniknął za drzwiami z zamiarem przygotowania owej kąpieli.
Po pięciu minutach ciepła woda ze sporą ilością piany napełniła już narożną, sporych rozmiarów wannę. Diego również zadbał o nastrój przyciemniając światła i rozpalając kilka słodkich kadzidełek. Cóż, na tym też akurat doskonale się znał. Wreszcie rozebrał się, okrył ręcznikiem co należało i usiadł na pojedynczym krześle w łazience, czekając na Iris. Nie miał pewności, że się pojawi, ale coś w środku mówiło mu, że tak będzie. Ciekawość…
MAIN - VOICE - OUTFIT - ARMOR
TANGO czyli Diego w akcji.
ObrazekObrazek[center]///+30% DO ATAKU WRĘCZ///+ 1PA DO ATAKU WRĘCZ///75% SZANS NA OBALENIE///[/center]falcon"Roses are red. Violets are blue. We are Cerberus. Who the fuck are you?"
Iris Fel
Awatar użytkownika
Mistrz Gry
Posty: 2040
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:36
Miano: Iris Fel
Wiek: 35
Klasa: Adept - Bastion
Rasa: Człowiek
Zawód: Przedstawiciel Ludzkości w Radzie Cytadeli
Lokalizacja: Ksienszyc
Kredyty: 76.860
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

31 sie 2014, o 18:40

Wywróciła oczyma. Mógł zaprzeczać, ale ona swoje wiedziała. Zresztą, zareagował aż nazbyt intensywnie, tak więc nawet odrobinę prawdy musiało być w jej słowach. Ile już nie musiała wiedzieć.
- Jak to się mówi? Cierpliwość popłaca?
Błysnął promienny uśmiech, kiedy niespodziewanie znalazła się cała na miękkim materacu, a Rodriguez z lubością pochylał się nad jej osobą. Widziała w jego oczach więcej, niż pewnie chciał zdradzić, nie mniej skutecznie próbował odciągnąć jej uwagę delikatnym, pieszczotliwym dotykiem, jak i ustami znów na wrażliwej skórze na szyi. Zamruczała rozkosznie. Jeszcze trochę i chyba pod ten prysznic tak szybko nie pójdzie... Nie to, że cokolwiek insynuowała.
- Idź już pod ten prysznic, co?
Wyszeptała, a ciepłe powietrze uderzyło w płatek jego ucha. Na jego szczęście odsunął się grzecznie, jak gdyby nigdy nic. Niech sobie jednak nie myśli, nie zwiedzie ją tym swoim urokiem osobistym, czyli wmówi, że przecież sam niczego nie chciał więcej.
Drzwi zamknęły się za mężczyzną a Iris leżała tak jeszcze dłuższą chwilę, dopóki kroganie nie poinformowali o funkcjonariuszach przy gabinecie. Za zgodą Diega, wyszła rozwiać ostatnie wątpliwości oraz zabrać swoje rzeczy, które przynajmniej narazie zostawiła nieopodal szafy. Z walizki wyjęta tylko jedną rzecz, po czym zapięła ją ponownie.
Może nie było to idealne pięć minut, nie mniej nie kazała na siebie długo czekać. I kiedy drzwi się otworzyły, do środka weszła Iris. Na boso, w rozpuszczonych włosach oraz w satynowym szlafroku, który wbrew pozoru nie był specjalnie wyzywający. Uśmiechnęła się pod nosem na widok piany, w której zanurzyłaby się bardzo chętnie, a kąciki jej ust drgnęły, kiedy w końcu jej spojrzenie przesunęło się na Rodrigueza we własnej osobie.
- Ty jeszcze nie po kąpieli?
theme ~ voice ~ armor~
ObrazekObrazek

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Diego Rodriguez
Awatar użytkownika
Posty: 454
Rejestracja: 4 mar 2014, o 19:00
Miano: Diego Rodriguez
Wiek: 36
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Biznesmen
Postać główna: Marshall Hearrow
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 42.950
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

31 sie 2014, o 19:55

- Cierpliwość cierpliwością, ja mam czas. Nigdzie mi się nie spieszy. – odpowiedział na jej ewidentnie zaczepny komentarz. Wiedział doskonale, że nie będzie mogła się prędzej czy później oprzeć założeniu zupełnie nowej rzeczy, jak to kobieta. No i przede wszystkim wiedział, że będzie sprawdzać jego reakcję na swoją osobę w tej kreacji. Nie łudził się co do tego, że z pewnością wiązać się z tym będzie jakaś specyficzna gra. Zdążył ją już na tyle poznać i musiał przyznać, że gdyby było inaczej czułby się rozczarowany.
Nawet on poczuł dreszcz, który przeszedł po ciele Iris.
- Wyganiasz mnie? – odszeptał do jej ucha, niemniej wstał i odszedł, całkiem grzecznie.
Przez moment zawahał się czy aby na pewno do niego przyjdzie. Pięć minut minęło, woda przyjemnie parowała a Rodrigueza grzało ciepłe powietrze płynące z podgrzewanej podłogi. Bębnił chwilę palcami o podłokietnik w zniecierpliwieniu. Wreszcie drzwi się otworzyły i Diego mógł podnieść spojrzenie na osobę Iris. Oparł jedynie brodę na pięści i przyglądał się jak powoli zbliża się w kierunku wanny.
- Uznałem, że poczekam tutaj aż ty to zrobisz pierwsza. – uniósł jedną brew uśmiechając się jednym kącikiem ust. – Woda jest gorąca, jakieś jeszcze życzenia?
Przez chwilę wrócił do bębnienia palcami nie spuszczając z niej wzroku ani na chwilę.
- Nie krępuj się, mam nie patrzeć? – jeśli chciałaby się doszukać w jego spojrzeniu szczerości związanej z tą wypowiedzią, to pewnie przyszłoby to jej z marnym skutkiem. Może przymknąłby oko, może zasłonił je dłonią, ale z pewnością na niezbyt długi okres czasu. Zresztą sam też nie miał zamiaru kryć się z jakimiś sztucznymi podchodami, ponadto wprost musiał zobaczyć jej wyraz twarzy. Podniósł się z krzesła nie przejmując się wcale ręcznikiem, który swobodnie opadł na ziemię.
MAIN - VOICE - OUTFIT - ARMOR
TANGO czyli Diego w akcji.
ObrazekObrazek[center]///+30% DO ATAKU WRĘCZ///+ 1PA DO ATAKU WRĘCZ///75% SZANS NA OBALENIE///[/center]falcon"Roses are red. Violets are blue. We are Cerberus. Who the fuck are you?"
Iris Fel
Awatar użytkownika
Mistrz Gry
Posty: 2040
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:36
Miano: Iris Fel
Wiek: 35
Klasa: Adept - Bastion
Rasa: Człowiek
Zawód: Przedstawiciel Ludzkości w Radzie Cytadeli
Lokalizacja: Ksienszyc
Kredyty: 76.860
Medals:

Re: [GABINET RODRIGUEZA] Apartament Diega.

31 sie 2014, o 21:37

Bezszelestnie zamknęła za sobą drzwi.
- Rozumiem i doceniam, że chcesz mi dotrzymać towarzystwa.
Zgrabnie wybrnęła z tej zastawionej na jej skromną osobę pułapki. Niech sobie Rodriguez za dużo nie wyobraża, gdyż Iris postanowiła zachowywać się jak gdyby nigdy nic. Jakby jego osoba, siedząca wygodnie na krześle, tak blisko wanny, była widokiem normalnym i wcale nie dającym do myślenia. Pobieżnie rozejrzała się po pomieszczeniu, zapamiętując istotne elementy z jego wystroju.
- Zadbałeś o każdy szczegół.
Dodała, kiedy jej oczy zatrzymały się na kadzidełkach, a do nozdrzy zaczynał docierać przyjemny zapach. Nie potrzebowała nic poza tym, o co zadbał za wczasu Diego. Wszelkie dodatki w postaci butelki wina bądź szampana w tym momencie wydały się jej zbędne.
- Nie krępuje się.
Odpowiedziała, będąc już przy wannie. I nie, nie próbowała niczego udowodnić, zwyczajnie zsunęła ze swoich ramion szlafrok, który następnie przewiesiła obok ręczników a jedną stopą była już w idealnie ciepłej wodzie. Odwrócona do Rodrigueza tyłem, w pierwszej chwili nie dostrzegła tego, że ręcznik, którym był okryty, leżał porzucony pod krzesłem, z kolei on zbliżał się wolnym krokiem. Niczego jednakże nie przegapiła, odbicie w lustrze zdradzało wiele szczegółów.
- Chyba coś zgubiłeś.
Pozwoliła sobie zauważyć, a druga stópka zanurzyła się w wodzie. O ile Rodriguezowi przyszłoby do głowy właśnie teraz stać tuż za jej plecami, Iris bezceremonialnie obróciłaby się do niego przodem, subtelnie unosząc swoją brew.
theme ~ voice ~ armor~
ObrazekObrazek

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Wróć do „Nos Astra”