Stolica, skolonizowanego przez asari, Illium. Nowoprzybyłym jawi się jako piękne, niekiedy doskonałe miasto, co często potrafi zmylić - tutejsi mówią, że Nos Astra potrafi być równie zdradliwe i niebezpieczne, co Omega. Często porównywane jest do Noverii przez swoje zaangażowanie w politykę handlu.

Irene Dubois
Awatar użytkownika
Posty: 1680
Rejestracja: 27 mar 2014, o 16:41
Miano: Irene Dubois
Wiek: 24
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Złodziejka, technik okrętowy
Lokalizacja: Crescent
Status: Uznana za zmarłą
Kredyty: 30.615
Medals:

Obszar dokowania

14 gru 2014, o 21:21

Aaron machnął tylko do nich ręką i przytulił na pożegnanie Rose, w jej rękach najwyraźniej zostawiając dopilnowanie całej reszty. Dziewczyna weszła do statku i zajęła jedno z siedzących miejsc, takie, by mieć optymalny widok na skrzynię. Początkowo nie do końca wiedziała, że między wynajętą trójką zaczyna dziać się coś dziwnego, zajęta dźwiękiem zamykającej się śluzy i lekkim drżeniem podłogi. Dopiero gdy Pyrak zaczął protestować i śmiać się niepokojąco, przygryzła od środka policzek i szeroko otwartymi oczami spoglądała to na jedno, to na drugie.
- Ale... ale ja na przykład nie mam broni przy sobie - stwierdziła, rozkładając ręce. - Nie wiem, czy będzie potrzebna... nie, nie będzie potrzebna, dlaczego miałaby być?
Zmarszczyła brwi i stanęła między vorchem a pilotem statku, jakby spodziewała się najgorszego. Cóż, wyglądało na to, że nie ruszą tak szybko, jakby chciała. Chyba nie przygotowała się akurat na taki problem, bo rzuciła w stronę Jaany błagalne spojrzenie i uniosła dłonie w uspokajającym geście.
- Nie wiem czy beztrosko - stwierdziła w końcu. - Ale nie chcę, żeby tutaj pojawiły się jakieś niepotrzebne problemy, dobrze? Rozumiem, że nie chcecie odkładać broni i rozumiem, że pilot może nie chcieć, żebyście stanowili zagrożenie, ale... ale moglibyście ją na przykład złożyć na skrzyni i w razie czego będzie przecież na wierzchu - wzruszyła niepewnie ramionami. - Chyba że nie chcecie jej odkładać bardzo, ale przecież nie trzeba zamykać jej pod kluczem. Bo nie przewidujemy problemów jakby... tutaj? Między nami? - przesunęła wzrok na Pyraka. - Prawda? - westchnęła i opuściła ręce. - Posłuchajcie, chciałabym już wystartować, to naprawdę nie jest warte nerwów, jak dla mnie nie ma znaczenia gdzie będzie broń.
Przesunęła wzrokiem po wszystkich i po tej chaotycznej, pełnej desperacji wypowiedzi, która właściwie niewiele światła rzuciła na sytuację, została tak na środku, czekając na jakiś odzew. Przestąpiła nerwowo z nogi na nogę i znów przygryzła od środka policzek.
[center]VERTIGO
+20% DO TARCZ | -10% DO TRAFIENIA IRENE | +40% DO OBRAŻEŃ WRĘCZ
ObrazekObrazek
CASUAL - FORMAL - MAIN ARMOR - ARMOR 2 - THEME[/center]

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Zeto’Seya
Awatar użytkownika
Posty: 388
Rejestracja: 17 maja 2014, o 22:04
Miano: Zeto'seya
Wiek: 26
Klasa: Inżynier
Rasa: Quarianin
Zawód: Pilot - Złota Rączka
Lokalizacja: Treches
Status: Maskotka Drużyny
Kredyty: 220
Lokalizacja: Breslau

Re: Obszar dokowania

14 gru 2014, o 22:32

- Nie płaciliby nam tyle za beztroski lot - odpowiedział Jaanie - ale nie spodziewałbym się abordażu na tak niewielkim statku. Istnieje zaledwie 7,3% szans, że ktoś posiada odpowiedni sprzęt by dostać się z zewnątrz na Fadelessa, nie wysysając nas przez dziurę w burcie jednocześnie.
Podszedł do konsoli i poklikał na niej przez chwilę. Statek zaczął się unosić i wystartował. Na pulpicie wyświetlił się czerwony napis: Autopilot.
Quarianin złapał się za głowę. Dobra, może podszedł nieco za ostro... niech już będzie jego strata.
- Dobra, zachowajcie tę broń ale nie wywijać mi nią tutaj, ten statek oberwał już wystarczająco wiele, nie trzeba go dobijać jeszcze od wewnątrz.
Zasiadł na miejscu pilota i obrócił się do nich na fotelu. Za nim pozostał jeszcze jeden pusty. Statek nie był duży, składał się z niewielkiej kantyny-kuchni, zbrojowni, sypialni z czterema łóżkami, ładowni i łazienki.
Zeto westchnął i spojrzał na swoich tymczasowych towarzyszy, jeśli miał z nimi spędzić następne parę godzin, to musiał jakoś się z nimi poukładać. Inaczej to będzie horror, nie lot.
- No, rozgośćcie się, łóżko po waszej lewej jest moje i nie życzę sobie przestawiania tam czegokolwiek.
Faktycznie łóżko było, zasłane blueprintami statku, mniejszymi częściami i pisemkami naukowymi z dziedziny fizyki kwantowej.
ObrazekObrazek Wyświetl wiadomość pozafabularną Obrazek
Jaana
Awatar użytkownika
Posty: 312
Rejestracja: 22 mar 2014, o 13:39
Miano: Marjaana Ritavuori
Wiek: 16
Klasa: Szturmowiec
Rasa: Człowiek
Zawód: najemniczka
Postać główna: Rebecca Dagan
Lokalizacja: Aite
Status: eksperyment Cerberusa;
Kredyty: 71,850
Medals:

Re: Obszar dokowania

14 gru 2014, o 23:11

Ignorując uwagi Rose - tak, tak kompromis, jasne - odprężyła się nieco dopiero po zmianie frontu przez quarianina. Tak, jak jego wyliczenia dotyczące abordażu (wyliczenia, warto zauważyć, najpewniej zgodne z rzeczywistością) ani trochę jej nie uspokoiły, tak pozwolenie na zachowanie broni zrobiło to niemal w mgnieniu oka. Rozbrojenie po prostu zanadto kojarzyło jej się z Cronosem, gdzie mogła posiadać zupełnie nic swojego poza uniformem organizacji, który zresztą też nie był jej. Teraz, gdy zasmakowała wolności i zapoznała się ze względnym poczuciem bezpieczeństwa, jakie dawał fakt posiadania broni przy pasie, po prostu nie chciała z tego rezygnować. Źle by się czuła, a przecież w jej przypadku złe samopoczucie było szczególnie niebezpieczne... O czym, zdaje się, ci tutaj (poza Pyrakiem) nie wiedzieli?
Westchnęła cicho i, nieco mniej spięta niż tuż po wejściu na pokład, przysiadła na jednym z niezajętych łóżek. Przy całej awersji, jaką mogła dotychczas sobą prezentować, jednego nie można było jej zarzucić - niewychowania. Jakkolwiek cudaczne by się to wydawało, z czasów ośmiu lat eksperymentów prowadzonych na niej przez Cerberusa poza traumą i byciem pyskatą wyniosła też okruchy dobrego wychowania - okruchy wystarczające, by ani myślała grzebać w rzeczach quarianina. Chęć przeszperania skrzyni należącej do Rose (cóż, ze względu na rozmiary statku to będzie najpewniej utrudnione) to jedno, a wpychanie łap w rzeczy ich szofera to zupełnie co innego. Coś, czego nie miała w planach.
Rozmowy chyba też nie planowała, ale najwyraźniej ostatni czas spędzony na Kuguarze sprawił, że odzwyczaiła się od chwil ciszy w towarzystwie. Jasne, potrafiła milczeć miesiącami, umiała korzystać z samotności, ale teraz, gdy nie była sama, niezręcznie było po prostu siedzieć i nic nie mówić. Każdy temat był lepszy od gapienia się na siebie, więc...
- Ile to potrwa? - zapytała, rozprostowując jednocześnie przed sobą nogi. Stosunkowo ciężki pancerz, w jaki przebrała się na Kuguarze, nie był może najwygodniejszym strojem na podróż, ale przecież nie zamierzała wsiadać na obcy statek w czymś choćby trochę cieńszym. Ograniczone zaufanie, przypominam. - W sensie, ile godzin mamy do Benninga?
Kątem oka zerknęła na Dallas. Ta dziewczyna niewątpliwie miała swoje tajemnice a Jaanę bardzo męczył fakt, że nie umie jej rozgryźć.
KUGUAR NPC PANCERZ

ObrazekObrazek

1x w ciągu walki lekki atak wręcz ma automatyczny sukces
+ 10% do obrażeń od mocy
+ 5% do obrażeń od broni
+ 10% tarcz
- 2PA za akcję zmiany broni
- 2 PA kosztu użycia medi- lub omni-żelu
- 10% na zakupy produktów Rady Serrice
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Pyrak
Awatar użytkownika
Posty: 331
Rejestracja: 7 gru 2012, o 21:15
Miano: Pyrak
Wiek: 7
Klasa: Inżynier
Rasa: Vorch
Zawód: Szabrownik/Konstruktor
Lokalizacja: Fadeless
Kredyty: 6.875

Re: Obszar dokowania

15 gru 2014, o 21:13

Vorch wzruszył tylko ramionami prychając obojętnie.
- Wy być w porządku wobec Pyrak to Pyrak być w porządku wobec was. Tyle. - Pyrak ruszył wolnym krokiem do pojazdu by znaleźć sobie jako takie wygodne miejsce do zachomikowania się. Co jak co, ale łajba dupy nie urywała. Tylko pokiwał lekkim poczuciem zawodu w sercu.
- Za taki szmalec, to by choć porządna łajba powinna być. - Oznajmił dookoła, jednak w dużej mierze mówił to do samego siebie. - No cóż. Co zrobić? - Choć z drugiej strony latał już znacznie gorszym złomem, więc jako dało by się to przeżyć. Pyraka jednak zaczęło zastanawiać trochę paranoiczny stosunek do noszenia broni na pokładzie.
- Hmm. - Pyrak mruknął przeciągle z chytrym, wręcz kocim, uśmieszkiem. - Ciekawe. - Vorch wyciągnął swoją armatę, M-77 Paladyn, by tak zaspokoić swoją ciekawość pobudzoną pytaniem "Czy kula z tej zabawki przebije się przez kadłub.". Dzierżąc tak gnata, wycelowanego wciąż bezpiecznie ku górze, zaczął rozkminiać jak by taki eksperyment miał wyglądać. I choć przemyślenia na ten temat trwały nie krócej niż pojedyncze uderzenie serca elkora to wystarczało by zdać sobie sprawę, że to nie najszczęśliwszy pomysł.
- Heh może potem. - Mruknął chowając gnata do kabury.

Z racji braku lepszych rzeczy do roboty, bo grzebanie w rzeczach pilota nie było zbyt ciekawe zważywszy, że niczego ciekawego tam nie posiadał, Pyrak zaczął poszukiwać sobie jakiegoś towarzysza do intelektualnej dysputy. Niczym filip z konopi Pyrak pojawił się tuż za plecami quariańskiego pilota, podsuwając samego siebie tam niczym cień.
- Wiesz bez-twarzowy. - Zarzucił mu niespodziewanie tuż za uchem. - Nie chcieć, żeby Pyrak nieco ci poprawić twoja łajba tu i ówdzie, hmmm? - Vorch dość nachalnie zapytał podsuwając mu swą zębatą twarz niepokojąco blisko jego głowy, a konkretniej witalnej szyi.
ObrazekObrazek Battle Theme - Bloodlust Theme I wish I could invoke some better part of me. I know I'm s'posed to be all "the one", but I have too much fun killing everyone! Obrazek
Zeto’Seya
Awatar użytkownika
Posty: 388
Rejestracja: 17 maja 2014, o 22:04
Miano: Zeto'seya
Wiek: 26
Klasa: Inżynier
Rasa: Quarianin
Zawód: Pilot - Złota Rączka
Lokalizacja: Treches
Status: Maskotka Drużyny
Kredyty: 220
Lokalizacja: Breslau

Re: Obszar dokowania

15 gru 2014, o 21:29

Czasami żałuję, że nie mam pięciu palców... fak w wykonaniu ludzi wygląda nieskończenie lepiej - pomyślał Quarianin. Mniej więcej dlatego powstrzymał się przed pokazaniem Vorche środkowego palca (a miał ich trzy, więc taka możliwość istniała) i powiedzenia "skurwiaj". Zamiast tego ograniczył się do wystawienia języka i powiedzenia:
- Dzięki kolego, ale lubię go takim jakim jest, jeśli na prawdę chcesz się przydać to niczego nie zepsuj. A jeśli znasz się na mechanice to może w razie kłopotów dam Ci postrzelać z obrotówki - to mówiąc wskazał panel wysuwany przy miejscu drugiego pilota - ale uważaj, pewien kretyn który pomagał mi to montować spieprzył coś i nie zdążyłem tego jeszcze naprawić. Istnieje pewna doza prawdopo... - zatrzymał się, przecież do Vorche - coś się może zaciąć przy obracaniu wieżyczką w prawo - dokończył.
Mój boże, kocham jednak te nasze hełmy - pomyślał - mogę się krzywić i pokazywać innym język a oni nie mają o tym pojęcia. Jesteśmy geniuszami.
- Co do waszego pytania, podróż powinna zająć około cztery, pięć godzin. Mogłoby być szybciej ale oszczędzam energię, lepiej się wtedy statek maskuje, bo silniki nie są tak rozgrzane. Zdaje się, że nasz pracodawca zamartwiał się czy ten statek ma maskowanie. To i kilka innych wypowiedzi skłania mnie do myślenia o - tu wstawił efektowną pauzę - nadchodzących kłopotach, które na pewno nadejdą - spojrzał na dziewczyny - chyba, że tylko mi zwykle mało płacą za bezproblemowe loty?
ObrazekObrazek Wyświetl wiadomość pozafabularną Obrazek
Irene Dubois
Awatar użytkownika
Posty: 1680
Rejestracja: 27 mar 2014, o 16:41
Miano: Irene Dubois
Wiek: 24
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Złodziejka, technik okrętowy
Lokalizacja: Crescent
Status: Uznana za zmarłą
Kredyty: 30.615
Medals:

Re: Obszar dokowania

16 gru 2014, o 12:01

Wystartowali bez problemów. Dok został za nimi, razem z całym portem Nos Astry, a Fadeless spokojnie mógł unieść się w powietrze razem z tajemniczym ładunkiem i nietypową załogą, o ile w ogóle można było ich załogą nazwać. Nikt za nimi nie leciał, Zeto nie zauważył żadnych komunikatów o byciu namierzanym, a ze schowków statku nie wyskoczyli funkcjonariusze żeby ich wszystkich aresztować. Może ich podejrzenia jednak były przesadzone, a Rose to jednak po prostu zwyczajna bogata ekscentryczka. Może młoda i naiwna, ale od czegoś trzeba zacząć.
Na kompromis, a właściwie ustąpienie ze strony pilota, białowłosa zareagowała wyraźną ulgą. Rozluźniła się i usiadła wygodniej, zerkając jeszcze raz po raz na papiery rozrzucone na łóżku quarianina. Nie mogła jednak przyjrzeć się im dokładniej, musiała bowiem skupiać się na skrzyni. Fakt, że stała tutaj, a nie w ładowni, chyba ją nieco uspokajał. Jakby ktokolwiek miał rzucić się na nią i zacząć kombinować z zamkiem. Cóż, najwyraźniej to był w tym momencie największy problem Rose i potencjalnie najgroźniejszy rozwój sytuacji, na tyle, że blueprintom musiała rzucać tylko pojedyncze, zainteresowane spojrzenia.
- Nie płacę za luksusy - skomentowała narzekanie vorcha i wzruszyła ramionami. Niepewnie obserwowała przez chwilę jego broń wycelowaną w sufit, ale na szczęście nic się nie wydarzyło. Westchnęła cicho. Chyba zrozumiała, że to nie będzie spokojna podróż. - Ten statek jest w porządku. To znaczy... jest bardzo ładny. Jak na statek.
Zarzuciła nogę na nogę i postukała odzianymi w rękawiczkę palcami w swoje kolano. Przewróciła tylko oczami, słysząc kolejne podejrzenia i obawę przed wszystkim, co tylko może pójść nie tak.
- Aaron? - pokręciła głową. - Myślę, że interesował się tym, bo go to fascynuje. Tylko boi się latać - uśmiechnęła się w zamyśleniu. - Więc zostaje mu zbieranie modeli i napastowanie pilotów w dokach. Nie sądzę, żeby systemy maskujące były nam potrzebne. Nie chcę się ukrywać. Chcę dolecieć na Benning. Do tego chyba bardziej potrzebne są... silniki, tak sądzę. Z silnikami wszystko w porządku, prawda? Nie zacinają się przy obracaniu w prawo, czy coś?


Wyświetl wiadomość pozafabularną
[center]VERTIGO
+20% DO TARCZ | -10% DO TRAFIENIA IRENE | +40% DO OBRAŻEŃ WRĘCZ
ObrazekObrazek
CASUAL - FORMAL - MAIN ARMOR - ARMOR 2 - THEME[/center]

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Pyrak
Awatar użytkownika
Posty: 331
Rejestracja: 7 gru 2012, o 21:15
Miano: Pyrak
Wiek: 7
Klasa: Inżynier
Rasa: Vorch
Zawód: Szabrownik/Konstruktor
Lokalizacja: Fadeless
Kredyty: 6.875

Re: Obszar dokowania

16 gru 2014, o 19:00

Pyrak wyczuł wyraźną wrogość pilocika, chcącego najwyraźniej go spławić. Cofając swoją paszczękę z powrotem na swoje miejsce i wyprostowując swoją sylwetkę westchnął głęboko i pokiwał głową z pożałowaniem.
- Jak tam bez-twarzowy chcieć. - Z lekką acz wyraźną nudą zawiedzenia rzucił wzruszając ramionami. - Pyrak uprzejmie chcieć pomóc bez-twarzowy, bo wiedzieć jak quariany kiepski techniki i pewnie co spieprzyć. - Zarzucił drwiąco rasistowskim sloganem, wykrzywiając twarz w parszywym uśmiechu ruszając by znaleźć sobie jakieś inne zajęcie. W myślach już miał zamiar zajrzeć do ów małej, ale zawsze jakiejś kuchni za potencjalnym pożywieniem. "Ale Pyrak by sobie wsunąć turiańska pasta." - Pomyślał, mlaszcząc głośno.
ObrazekObrazek Battle Theme - Bloodlust Theme I wish I could invoke some better part of me. I know I'm s'posed to be all "the one", but I have too much fun killing everyone! Obrazek
Irene Dubois
Awatar użytkownika
Posty: 1680
Rejestracja: 27 mar 2014, o 16:41
Miano: Irene Dubois
Wiek: 24
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Złodziejka, technik okrętowy
Lokalizacja: Crescent
Status: Uznana za zmarłą
Kredyty: 30.615
Medals:

Re: Obszar dokowania

16 gru 2014, o 21:46

[center]VERTIGO
+20% DO TARCZ | -10% DO TRAFIENIA IRENE | +40% DO OBRAŻEŃ WRĘCZ
ObrazekObrazek
CASUAL - FORMAL - MAIN ARMOR - ARMOR 2 - THEME[/center]

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Ananthe’Viroccum vas Eboracum
Awatar użytkownika
Posty: 312
Rejestracja: 23 mar 2013, o 21:40
Miano: Ananthe vas Eboracum
Wiek: 28
Klasa: Szpieg
Rasa: Quarianka
Zawód: Najemnik
Postać główna: Ananthe'Viroccum vas Eboracum
Status: Członek Zaćmienia Pierwszego Stopnia
Kredyty: 1.200
Lokalizacja: Złotoryja

Re: Obszar dokowania

16 gru 2014, o 23:04

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Droga na statek nie zajęła im zbyt wiele czasu i minęła we względnym spokoju, jak na miejsce, które nie zna snu. Blask lamp i neonów, sprawiał że powietrze portu było równie jasne jak w środku południa, a przepełnione ciężkim aromatem potu i pośpiechu powietrze, osiadało na wszystkim niczym ciężki całun, przygniatając warstwą plugawego pyłu ramiona dwójki mężczyzn. Potężna postura Gavosa i raczej niezbyt zachęcające do kontaktu spojrzenie turianina szybko wywalczyły im niewielką bańkę przestrzeni, wraz z którą mogli się poruszać przed siebie w czymś na kształt półbiegu, w ostateczność odtrącając zawalidrogów prosto w rozzłoszczony tym tłumek. Wreszcie, po paru aż nazbyt gorących i irytująco długich chwilach wyrwali się z humanoidziej rzeki by stanąć na krótkim podeście, prowadzącym do niezbyt zachęcająco wyglądającego statku, choć wrak byłoby tu znacznie lepszym określeniem.
Stare, pordzewiałe płyty, pokryte odstającą farbą, która być może kiedyś była niebieska, zdawały się trzymać statku na przysłowiową dobrą wolę. Bulaje ktoś bardzo pomysłowo zalutował kawałkiem blachy zalanej omniżelem, nie wspominając już o nazbyt wyraźnych śladach po prowizorycznych naprawach. Coś kiedyś musiało dosłownie zjeść spory fragment stateczku, tylko w snach nazywanego korwetą. Do tego dochodził raczej nietypowy wygląd ustawionej pionowo mydelniczki o zdecydowanie za obłych kształtach. W całym tym nieszczęściu nowiuśkie silniki pulsacyjne i system gardian aż biły po oczach, niczym perły rzucone w gnojowisko.
-To na jeden raz.-mruknął turianin, jakby przeczuwając pesymizm swego kompana i bez większego zwlekania wszedł do środka, czy raczej spróbował, szamocząc się z ręcznym, przedpotopowym mechanizmem włazu. W końcu wdarłszy się na pokład, lekko wkurwiony poprowadził szamana długimi korytarzami, wyłożonymi blachą falistą i stanowiącymi podłogę kratami. W środku panował nieludzki chłód, jakby ktoś zapomniał odizolować chłodnicę statku od reszty pomieszczeń. Na dokładkę specyficzna woń palonego ozonu aż biła po nozdrzach, zapalając palę alarmowych lampek na temat bezpieczeństwa lotu i ogólnego stanu elektryki. Nieprzyjemne wrażenia pogłębiał lekki półmrok i sporadyczne drżenia wprawiające luźno ułożone elementy w wibracje.
-Jak w domy, hę?-zagaił jego przewodnik, uchylając niewielką śluzę, ledwo mogącą pomieścić monstrualne cielsko jaszczura. Przed sobą miał niewielkie pomieszczenie, na planie koła, które najpewniej dawniej było czymś w stylu pokładowej kantyny. Teraz, przy jedynym, wyjątkowo sprawnym stole siedziała dwójka kobiet. Młodziutka turianka, o licu pokrytym siateczką tatuaży, daleko wykraczających poza normalne klanowe znaki, poruszała lekko żuwaczkami wpatrując się w karty, które trzymała w dłoniach. Delikatne, niebieskie iskierki zdawały się przeskakiwać po jej ciele, jakby zapowiadając dosyć wybuchowy temperament.
-Znowu kantujesz, do cholery jasnej! Ostatni raz dałam się naciągnąć na tą głupią grę. -bulwersowała się dziewczyna, przekładając karty i łypiąc wrogo na stół.
-Dobrze wiesz, że bym Ci tego nie zrobiła, mała i nie narzekaj.-asari, która jak każda ze swych sióstr równie dobrze mogła mieć sto, jak i tysiąc lat uśmiechnęła się do niej z nutką przyjacielskiego rozbawienia, zabarwionego odrobinką czułości podszytej złośliwością-Zawsze mogłyśmy grać na coś ciekawszego niż pienią...-dopiero w tej chwili obejrzała się w bok, zdając sobie że ktoś jeszcze jest w pomieszczeniu. Najwyraźniej zabawa pochłonęła ją na tyle, by stępić instynkt i odruchy.-Sapiesz jak stary knur, Grazus. To twoja kochanka? Zawsze podejrzewałam Ciebie o różne dewiacje, ale nie wiedziałam że lubisz tak ostre zagrywki. Mam przyszykować trumnę, czy sam wyskoczysz przez śluzę?-uśmiechnęła się do niego słodko, wykładając jedną z kart na stół, ku rozpaczliwemu jękowi swej towarzyszki.
-Nie, ale znalazłem twoją siostrę bliźniaczkę.-turianin wyszczerzył się lekko i pokręcił głową.-Gavos będzie nam towarzyszył, jako zewnętrzny konsultant, czy jak się to gówno zwie. Lubi drugą linię, drinki z palemką i małe statki.-zakpił lekko, pochwycony przez atmosferę.-Znowu ogrywasz naszą maskotkę? Tym razem zaczynacie od kredytów, czy już gdzieś poleciały ubrania?
-Nie jestem maskotką, dupku!-bez ostrzeżenia w stronę turianina pomknął błękitny pocisk... by nagle rozbić się o ścianę, tuż za jego głową, gdy mężczyzna wykonał niezwykle szybki i sprawny unik.
-Nie bocz się mała.-zarechotał i pewnie spróbowałby potrzeć grzebień na jej głowie, gdyby nie ostrzegawczo wyszczerzone kiełki.-Zaraz odlatujemy, więc poznajcie się czy coś.-mówiąc to zniknął za kolejną śluzą i ostawiając po sobie niezręczną ciszę.
ObrazekObrazek Jeśli piszesz do mnie, używaj rodzaju męskiego, jeśli do Ananthe, rodzaju żeńskiego. Theme postaci
Nakmor Gavos
Awatar użytkownika
Posty: 245
Rejestracja: 18 paź 2013, o 20:34
Miano: Nakmor Gavos
Wiek: 269
Klasa: Adept
Rasa: Kroganin
Zawód: Krogański Szaman
Lokalizacja: Omega
Status: Członek załogi Wraitha
Kredyty: 7.492
Lokalizacja: Rzeszów

Re: Obszar dokowania

17 gru 2014, o 14:07

Statek istotnie sprawiał wrażenie takiego, który się rozsypie od byle uderzenia i kroganin przez chwilę zastanawiał się, czy jak w niego z odpowiednią siłą walnie, to przebije się przez kadłub do środka. Ostatecznie jednak pozostawił te rozmyślania za sobą i wszedł do środka za turianinem. Ciasnota i panujący tutaj chłód przypominał mu niektóre elementy Tuchanki oraz tych nielicznych statków, które znajdowały się na powierzchni planety. Że też trafił im się taki złom na jednorazową akcję. Przynajmniej uzbrojenie miał w miarę solidne, co mogło dawać szansę na udaną wyprawę.
- Zapomniałeś wspomnieć, że mam też słabość do asari. - kroganin wyszczerzył się w uśmiechu w kierunku błękitnoskórej. W sumie to była prawda, wszak miał nawet przyrodnią siostrę asari. Teraz warto było jednak jakoś się z nimi dogadać i przełamać lody. - Zewnętrzny konsultant, też mi coś. Powiedziałbym raczej, że kolejny najemnik dołożony wam do roboty, który zna się na takich rajdach. I widzę, że nie jesteście tak sztywni jak moja ostatnia ekipa. Przynajmniej nie będzie się nudno podczas podróży.
ObrazekObrazekBonusy: +15% obrażenia od broni, +30% obrażenia wręcz (-1PA), +30% Tarcze, +35% obrażenia od mocy, -20% koszt użycia mocy, +15% prem technologicznaTheme /Battle ThemeVoice "Co zrobisz w przypadku zła, którego nie możesz pokonać sprawiedliwością ?
Zwalczysz zło złem, czy też zaakceptujesz fakt, że sprawiedliwość z nim przegrała ?
- Tak czy inaczej, zło pozostanie. "
Ananthe’Viroccum vas Eboracum
Awatar użytkownika
Posty: 312
Rejestracja: 23 mar 2013, o 21:40
Miano: Ananthe vas Eboracum
Wiek: 28
Klasa: Szpieg
Rasa: Quarianka
Zawód: Najemnik
Postać główna: Ananthe'Viroccum vas Eboracum
Status: Członek Zaćmienia Pierwszego Stopnia
Kredyty: 1.200
Lokalizacja: Złotoryja

Re: Obszar dokowania

19 gru 2014, o 15:44

-Zawsze mnie ogrywasz.-burknęła mała turianka, odrzuciwszy na bok karty. Ułożywszy ramiona na blacie, oparła na nich policzek, świdrując kroganina spojrzeniem nienaturalnie fiołkowych oczu. Tymczasem jej towarzyszka zaśmiała się przyjaźnie i geście podobnym do czochrania podrapała ją lekko po grzebieniastych łuskach na głowie.
-Nie martw się mała, kiedyś się nauczysz.-spojrzała na nią z iskrą troski i ciepła, po czym odwróciła się do kroganina. Różnica w jej spojrzeniu aż raziła, tak jak i asymetria jej twarzy. Różnobarwne, czarno-srebrne oczy, każde w oprawie adekwatnych do siebie tatuaży, wpatrywały się w niego z nieprzyjemną pustką, jaką rzadko spotykało się nawet wśród najstarszych i najbardziej doświadczonych watażków. Miał przed sobą kogoś, kto przeżył i widział aż za wiele. Mimo to kąciki jej ust zawinęły się w przyjaznym uśmiechu, a dłoń wyciągnęła do niego w geście powitania.
-To bardzo miło. Dawno nie spotkałam tak szczerego gentelmana.-powiedziała z nutką ironii, acz nie na tyle otwartą, by znać po niej było wrogość. Na pewno jednak nie onieśmielał jej, ani nie powodował lęku, co zresztą było spodziewane.-Najemnik?-uniosła lekko brew, przesuwając spojrzeniem po jego ciele.-Wspaniale. Grasz może w...-nie dokończyła pytania, gdy wcięła się jej w słowo turianka.
-Ja pasuję! Bo zaraz naprawdę ograsz mnie z tego co mam na sobie.
-Pożyczę Ci na tą grę.-mrugnęła do niej z iskierką rozbawienia wywołaną reakcją swej przyjaciółki.-To jak, panie Gavos? Przysiada się pan?-zapytała, sprawnie tasując karty. W tym czasie statkiem zaczęło lekko trząść, najpewniej w preludium startu.
ObrazekObrazek Jeśli piszesz do mnie, używaj rodzaju męskiego, jeśli do Ananthe, rodzaju żeńskiego. Theme postaci
Nakmor Gavos
Awatar użytkownika
Posty: 245
Rejestracja: 18 paź 2013, o 20:34
Miano: Nakmor Gavos
Wiek: 269
Klasa: Adept
Rasa: Kroganin
Zawód: Krogański Szaman
Lokalizacja: Omega
Status: Członek załogi Wraitha
Kredyty: 7.492
Lokalizacja: Rzeszów

Re: Obszar dokowania

21 gru 2014, o 02:20

Kroganin spokojnie przyjął świdrujące spojrzenie asari na swoją osobę. Wiek i doświadczenie wręcz z niej biło, co należało do zalet w tej robocie. Najwidoczniej dziedziczka Shaptos dobrze wiedziała kogo zatrudniać. A do tego zaproszenie do gry, dla przełamania lodów i lepszego zaznajomienia się. Czemu nie, to zawsze była miła odmiana spędzenia czasu. A poza tym, od czasów służby u Shaptos właśnie, nikt go nie pokonał... a tą jedyną osobą która to zrobiła była jego własna siostra przyrodnia - asari Nelis. Wyciągnął swą dłoń i uścisnął podaną na przywitanie. Podobnie uczynił w kierunku turianki.
- Jasne, możemy zagrać, czas szybciej nam zleci zanim dotrzemy na miejsce. A ja mogę przegrać trochę kredytów... lub wygrać. Rozdawaj zatem Niri i zobaczmy co też los nam przyniesie. - uśmiechnął się Gavos rozsiadając się przy stoliku. Startowali, więc w końcu cała misja się zaczynała. Oczywiście nie mógł sobie darować oceny statku i własnych uwag - Oczywiście o ile dolecimy na miejsce tą krypą, która nie rozsypie się po drodze. Jakbym wcześniej wiedział jaki ładunek będzie na tym frachtowcu z naszym celem, to bym ściągnął dodatkowe wsparcie i przejął cały frachtowiec. Ot tak w ramach bonusu.
ObrazekObrazekBonusy: +15% obrażenia od broni, +30% obrażenia wręcz (-1PA), +30% Tarcze, +35% obrażenia od mocy, -20% koszt użycia mocy, +15% prem technologicznaTheme /Battle ThemeVoice "Co zrobisz w przypadku zła, którego nie możesz pokonać sprawiedliwością ?
Zwalczysz zło złem, czy też zaakceptujesz fakt, że sprawiedliwość z nim przegrała ?
- Tak czy inaczej, zło pozostanie. "
Ananthe’Viroccum vas Eboracum
Awatar użytkownika
Posty: 312
Rejestracja: 23 mar 2013, o 21:40
Miano: Ananthe vas Eboracum
Wiek: 28
Klasa: Szpieg
Rasa: Quarianka
Zawód: Najemnik
Postać główna: Ananthe'Viroccum vas Eboracum
Status: Członek Zaćmienia Pierwszego Stopnia
Kredyty: 1.200
Lokalizacja: Złotoryja

Re: Obszar dokowania

6 sty 2015, o 16:35

Ektia łypnęła nań nieco podejrzliwie, poruszając przy tym w dosyć zabawny sposób żuwaczkami, gdy ściskał dłoń jej towarzyszki. Dziewczyna wydawała się niezwykle ciekawska, a zarazem nadal próbowała udawać obrażoną i poirytowaną, przez co wypadała wręcz komicznie. Jak na turiankę wydawała się dosyć mała, żeby nie powiedzieć drobna, w swoim czarno-fioletowym kombinezonie z ogromnym jak na nią kapturem zwisającym z tyłu. Tymczasem asari uścisnęła pewnie jego łapsko, po czym wróciła na swoje miejsce, mrugnąwszy tylko dyskretnie do kabały. Ta, jakby na znak uniosła lekko kącik ust i pozornie niechętnie objęła łapsko jaszczura...
W chwili gdy ten pochwycił jej paluszki, poczuł jak naprawdę nieprzyjemny, biotyczny impuls przeskakuje na jego dłoń, wyrywając mimowolne sapnięcie z potężnych nozdrzy. Mała zachowała kamienną twarz, acz jej oczka wypełniły się prawie dziecinną radością. Potrząsnąwszy jego łapskiem przesunęła się robiąc mu miejsce i zerknęła z rozbawieniem na enigmatycznie uśmiechniętą asari. Najwidoczniej nie bała się go ani trochę, a tym bardziej tego, że jednym ruchem mógł oddzielić jej ramię od reszty ciała.
-Mogę potasować?-zapytała jak gdyby nigdy nic, jednym ruchem zabierając wszystkie karty i już zaczynając je przekładać.
-Chyba nie mamy już wyboru, co?-mruknęła Niri, kręcąc lekko głową. Założywszy nogę na nogę, oparła łokcie na blacie.-Heh, prawda,-mruknęła pocierając kark i zerkając na Gavosa-Ale bywało gorzej. Raz nas Drak zabrał na "przejażdżkę" myśliwcem. Do dziś maskotka nam zielenieje na samo wspomnienie.
-To nie prawda!-burknęła oburzona turianka, nie przerywając przerzucania kart.
-W każdym razie do naszych celów wystarczy.-przechyliła lekko głowę, prawie nie mrugając, co nawet dla niego było już lekko niepokojące. Puste, chłodne oczy wpatrywały się w niego, niczym kawałek mięsa. Jakby sama asari nie wiedziała czy chce już zjeść, czy da mu pożyć.-Pewnie ci to mówiono, ale lepiej żeby nikt o tym nie wiedział. To cicha misja, a co do ładunku...-uśmiechnęła się dosyć drapieżnie.-Czasem lepiej nie przesadzać. Swoją drogą, jak ta młoda żmija Ciebie tutaj ściągnęła?-zagaiła, z ledwie cieniem zainteresowania. Tymczasem prawie konwulsyjne drgania zaczęły wstrząsać pokładem, najpewniej w trakcie wychodzenia poza atmosferę planety.
ObrazekObrazek Jeśli piszesz do mnie, używaj rodzaju męskiego, jeśli do Ananthe, rodzaju żeńskiego. Theme postaci
Nakmor Gavos
Awatar użytkownika
Posty: 245
Rejestracja: 18 paź 2013, o 20:34
Miano: Nakmor Gavos
Wiek: 269
Klasa: Adept
Rasa: Kroganin
Zawód: Krogański Szaman
Lokalizacja: Omega
Status: Członek załogi Wraitha
Kredyty: 7.492
Lokalizacja: Rzeszów

Re: Obszar dokowania

7 sty 2015, o 11:20

Uścisk turianki pełen był biotyki i emocji. Kroganin w odpowiedzi wyszczerzył się w uśmiechu zanim usiadł przy stole do rozgrywki. Podejrzewał, że te dwie będą chciały go trochę oskubać na kredytach skoro pojawił się jako nowy gracz. Gavos nie miał jednak zamiaru być takim łatwym celem jak się mogło tej dwójce wydawać.

- Ciche misje nieraz są tymi najciekawszymi. Zwłaszcza gdy się weźmie pod uwagę co jest celem takiego zadania. - Wstrząsy pokładu, zatem nareszcie startowali. Dobrze, byle szybciej się w końcu zaczęła ta cała rozróba. - Jak mnie ściągnął? Powiedzmy że powiązania rodzinne.. Nieźle się przysłużyłem starszej Shaptos zanim jej się zmarło, zatem córka uznała że warto mnie znów wyjąć. Ot i cała historia. No ale rozdawaj w końcu te karty, a nie baw się nimi. Trzeba jakoś zabić czas zanim dotrzemy na miejsce. - Kroganin rozsiadł się wygodniej na swym siedzisku. Może w końcu tym razem ta cała jego eskapada będzie warta ruszenia się i zarobi nieco grosza.
ObrazekObrazekBonusy: +15% obrażenia od broni, +30% obrażenia wręcz (-1PA), +30% Tarcze, +35% obrażenia od mocy, -20% koszt użycia mocy, +15% prem technologicznaTheme /Battle ThemeVoice "Co zrobisz w przypadku zła, którego nie możesz pokonać sprawiedliwością ?
Zwalczysz zło złem, czy też zaakceptujesz fakt, że sprawiedliwość z nim przegrała ?
- Tak czy inaczej, zło pozostanie. "
Nakmor Gavos
Awatar użytkownika
Posty: 245
Rejestracja: 18 paź 2013, o 20:34
Miano: Nakmor Gavos
Wiek: 269
Klasa: Adept
Rasa: Kroganin
Zawód: Krogański Szaman
Lokalizacja: Omega
Status: Członek załogi Wraitha
Kredyty: 7.492
Lokalizacja: Rzeszów

Re: Obszar dokowania

15 sty 2015, o 00:04

Wyświetl wiadomość pozafabularną
ObrazekObrazekBonusy: +15% obrażenia od broni, +30% obrażenia wręcz (-1PA), +30% Tarcze, +35% obrażenia od mocy, -20% koszt użycia mocy, +15% prem technologicznaTheme /Battle ThemeVoice "Co zrobisz w przypadku zła, którego nie możesz pokonać sprawiedliwością ?
Zwalczysz zło złem, czy też zaakceptujesz fakt, że sprawiedliwość z nim przegrała ?
- Tak czy inaczej, zło pozostanie. "
Pixie
Awatar użytkownika
Posty: 312
Rejestracja: 10 kwie 2013, o 22:26
Miano: Emma Swift
Wiek: 26
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Mechanik, haker, sabotażysta
Lokalizacja: Cytadela -> Klub "Czyściec"
Status: członkini rady Swift militaries
Kredyty: 11.540

Re: Obszar dokowania

10 kwie 2015, o 21:58

Niemal tanecznym krokiem kolorowa postać w dość niepasującym do otoczenia ubraniu wkroczyła na teren doków. Z torbą, która wyglądała, jakby zaraz miała przeciążyć tą drobną osóbkę, kobieta skierowała się w stronę transportowców ogólnie dostępnych i jeżdżących niemal jak kosmiczne autobusy. Pixie weszła do jednej z maszyn, a gdy uregulowała płatności, zajęła miejsce a bagaż wrzuciła pod siedzenie.

[zt] -> do http://cytadela.eu/viewtopic.php?f=56&t ... 024#p18024
Wdzianko|Ciuszek bojowy|Efektowne wejście|Kolorowych snów|Quarianie!Strzeżcie się! ObrazekObrazek BONUSY: +35% do tarcz, -20% do kosztu użycia mocy, +20% premii technologicznej
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Obszar dokowania

24 lut 2016, o 15:33

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Turianin trzymał mocno, aż do czasu, gdy Irene podniosła głowę. Wtedy jego uścisk zelżał, lecz potrzebował kolejnych kilkunastu sekund na puszczenie jej.
- Ach, cholerne, ludzkie kobiety. Wszystkie wyglądają tak samo... - mruknął, zamyślony - z pewnością kontemplował swoją pomyłkę. - Tak czy siak, nie powinnaś...
Nie dowiedziała się jednak czego nie powinna była robić - turianin ją puścił. To wystarczyło. Zręcznie go wyminęła, w ułamku sekundy znajdując się za nim, na prostej drodze do promu.
- Hej! - krzyknął jeszcze za nią, zaskoczony, ale ona uciekła już od patrzącego na nią tłumu i od niego samego - wskoczyła na swoje miejsce w promie i drzwi za nią się zamknęły.
Szybko wstukała odpowiedni dok i pojazd zamruczał, unosząc się ponad ulicę niesiony przez automatycznego kierowcę. Gładko i bezproblemowo wleciał w poruszający się korytarzem powietrznym ruch pozostałych, niemal identycznych promów, wytyczając jak najkrótszą trasę gwarantującą szybkie dotarcie na miejsce.
W międzyczasie zajęła się rozszyfrowaniem lokalizacji. Punkt docelowy okazał się być małą, turystyczną stacją kosmiczną Kołysce Sigurda.
Prom za przyjemność przewiezienia jej wziął pięć kredytów, informując ją przy okazji o dotarciu na miejsce. Znalazła się w dokach, a ściślej przed wejściem do doku F31. Dostrzegła mały statek transportowy z wyblakłym już, wymalowanym napisem "IKAR" na boku. Klapa prowadząca do ładowni była otwarta, a przed nią stały już tylko dwie, spore skrzynie. Trzecią właśnie przenosiła dwójka osób do środka - asari i ludzka kobieta. Obie wydawały się być drobne, lecz wspomagały się małym transporterem. Odziane były w ubrania robotnicze, a ludzka kobieta blond włosy związane miała w kucyk. Twarzami zwrócone były w stronę ładowni, a tyłem do Irene, nie miały więc pojęcia o tym, że nadchodziła.
Sama Dubois musiała się zastanowić, czy zgodzą się wziąć ją na pokład kilka minut przed startem? Z pewnością ze statkiem pasażerskim, odlatującym za niespełna dwadzieścia minut, nie miałaby takiego problemu, lecz ci wyraźnie zajmowali się przewozem towarów. Mogła spróbować się przekraść koło dwójki kobiet, jako pasażer na gapę, lub też podejść i z nimi porozmawiać - pamiętając, że jedna decyzja może pozbawić ją drugiej opcji.
Irene Dubois
Awatar użytkownika
Posty: 1680
Rejestracja: 27 mar 2014, o 16:41
Miano: Irene Dubois
Wiek: 24
Klasa: Szpieg
Rasa: Człowiek
Zawód: Złodziejka, technik okrętowy
Lokalizacja: Crescent
Status: Uznana za zmarłą
Kredyty: 30.615
Medals:

Re: Obszar dokowania

24 lut 2016, o 20:47

Gdy taksówka oderwała się od ziemi, Irene odetchnęła z ulgą i oparła się wygodnie, na czas podróży ściągając z głowy kaptur. Długie kosmyki niedbale związanych włosów od razu opadły jej na twarz, więc ściągnęła gumkę z robionego na szybko koka i poprawiła go dokładnie. Dopiero teraz też zorientowała się, że założyła koszulkę na lewą stronę. Przez chwilę wpatrywała się w szew, ale po namyśle zrezygnowała z przebierania się. W końcu i tak nikogo to teraz nie obchodziło.
- To turianki wszystkie wyglądają tak samo - mruknęła sama do siebie. - A jeszcze gorzej jest z asari.
Turystyczna stacja kosmiczna brzmiała zachęcająco, choć ośrodek na Pinie z którego ją dopiero co ewakuowali też należał do turystyczno-wypoczynkowych, więc szybko zgasiła wątły promyk radości, który pojawił się gdzieś w jej głowie. Wszędzie może czaić się jakieś gówno, tak samo jak tutaj. Była przekonana, że na Illium będzie bezpieczna. Dopiero teraz miała chwilę, by głębiej zastanowić się nad faktem, że nałożono nagrodę na jej głowę. Kto mógł to zrobić? Kim był ten facet i czego od niej chciał? Otworzyła wiadomość otrzymaną od HC, by ponownie wyświetlić niewyraźne zdjęcie. Niewiele było na nim widać - bardziej kojarzył się jej on z postacią z gier o zombie, niż z kimś, kogo kiedykolwiek znała. Albo ktoś potknął się, robiąc zdjęcie i kamera dostała świra, albo ten mężczyzna był naprawdę paskudny. Człowiek Hounda? Kojarzyła mniej-więcej całą załogę, chociaż nie była wypuszczana z kapitańskiej kajuty zbyt często. A może ktoś z Ziemi, od matki? Nie, ona zeszłaby na zawał w swojej doskonałości gdyby w ogóle musiała z kimś takim porozmawiać. Gdyby dowiedziała się, jak jej córka zarabiała na życie przez ostatnie lata, musieliby ją reanimować.
Wysiadając z promu ponownie naciągnęła kaptur na głowę. Na wszelki wypadek. Zakładając, że jej "ogon" został w okolicach hotelu, czuła się nieco spokojniej, ale ostrożność wolała zachować. Na widok statku jęknęła z irytacją. Nie doczytała tego. W stresie i pośpiechu nie zauważyła, że Ikar jest statkiem transportowym i przelot nim może nie być możliwy. Nie kupi tak po prostu biletu, nie wsiądzie i nie odleci, jeśli nie dogada się z pilotem, czy ktokolwiek tu podejmował decyzje. Cholera, gdyby miała więcej czasu zrobiłaby to samo, co zrobiła uciekając z Ziemi - doprowadzić się do stanu opłakanego i wziąć ich na litość. Teraz to nie przejdzie, mieli odlatywać dosłownie za kilka minut. Przestąpiła nerwowo z nogi na nogę i w końcu ruszyła w stronę dwóch kobiet. Podchodząc bliżej zsunęła kaptur z głowy, by nie wyglądać jak żul. Ryzykowała, ale nie miała wyjścia.
- Przepraszam - zaczepiła je cicho. - Lecicie może na Febe? Nie zdążyłam na poprzedni statek pasażerski, a następny jest dopiero za pół godziny, a tak cholernie mi się spieszy - zrobiła najbardziej przekonującą zrozpaczoną minę, jaką miała w repertuarze i poprawiła torbę na ramieniu. - Czy jest możliwość, żebyście wzięli mnie ze sobą? Zapłacę - obiecała. - Nie jestem wymagającym pasażerem, potrzebuję tylko kawałka miejsca, może być nawet w ładowni - uśmiechnęła się lekko, chcąc przekonać do siebie, nawet jeśli nie blondynkę, to chociaż asari. - Naprawdę bardzo, bardzo mi na tym zależy.
[center]VERTIGO
+20% DO TARCZ | -10% DO TRAFIENIA IRENE | +40% DO OBRAŻEŃ WRĘCZ
ObrazekObrazek
CASUAL - FORMAL - MAIN ARMOR - ARMOR 2 - THEME[/center]

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Rzut kością
Awatar użytkownika
Posty: 652
Rejestracja: 17 paź 2013, o 20:03

Re: Obszar dokowania

24 lut 2016, o 21:09

Sukces dyplomatyczny Irene <50 + 20 [umiejętności dyplomacji]
0

Tajny rzut MG
A<30<B<60<C
1
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Obszar dokowania

24 lut 2016, o 21:23

Zanim zorientowały się, że podchodzi do nich Irene, kobiety załadowały już poprzednie pudło, jak i były w połowie pakowania drugiego. Nie zatrzymały jednak pracy na widok podchodzącej nieznajomej - dopiero po chwili obie zeskoczyły po rampie na dół.
- W czym możemy pomóc? - uprzejmie spytała asari, a blondynka stanęła obok, udając, że grzebie coś przy wyciągniku. Irene widziała jednak, jak ta zerka, nadstawiając przy tym uszy.
Po samej minie niebieskiej Dubois wiedziała, że Ikar jest stracony. Asari już otworzyła usta, by grzecznie jej odmówić, kiedy do rozmowy włączyła się blondynka.
- Idź, załaduj ostatnie. Ja się tym zajmę - rzuciła ostro, stając naprzeciw Irene.
Druga kobieta wyglądała na zaskoczoną, ale wzruszyła ramionami i wyminęła obie kobiety, zajmując się ładowaniem ostatniego pudła.
- Jak się pani spieszy to proszę jak najszybszy pospieszny łapać, co my, na publiczny transport wyglądamy?! - warknęła, unosząc głos.
Dopiero teraz Irene miała okazję przypatrzyć się jej twarzy. Kobieta miała ostre rysy i lekko garbaty nos, czym nie zasłużyłaby miana piękności, ale chyba nie potrzebowała tego do takiej pracy.
- Nie lubię kłopotów, a mój szef jeszcze bardziej, rozumie pani? - kontynuowała, drąc się na stojącą przed nią Dubois. Słysząca to asari tylko przyspieszyła, by jak najszybciej zniknąć wewnątrz przestrzeni ładunkowej i rzeczywiście, po kilku sekundach Irene została sam na sam z blondynką.
- Jeśli nie możesz pańcia poczekać trzydziestu minut to znaczy, że jesteś w kłopotach, to znaczy, że jesteś kłopot, czujesz mnie?
Jej sposób mówienia przypominał nieco żule, a to przecież Irene zdjęła kaptur, bojąc się, że za takowego osobnika zostanie wzięta. Widać pomyliła grupę docelową, do której miała mówić.
- Rodriguez, co ty tam robisz? Lecimy! - głośno odezwał się jej komunikator, przez który Irene usłyszała męski głos.
- Się robi, szefie. Upewniam się, że ładunek mamy cały! - odkrzyknęła. Miała niepokojącą tendencję do bycia bardzo głośną. Złapała za komunikator i pomajstrowała coś przy nim - jak potem domyśliła się Dubois, na moment go wyłączyła.
- Na twoje szczęście ta robota i tak ssie, a mi się przyda trochę grosza - dodała nieco ciszej, udowadniając, że gdy jest potrzeba, potrafi się nie drzeć i nie zwracać na siebie uwagi. - Nie lecimy na Febe, lecimy dalej, ale na Febe mamy jedną paczkę do rozładowania więc będziemy robić przystanek. Mogę cię upchnąć w przestrzeni ładunkowej za... hmm... tysiąc kredytów. Nie więcej, nie mniej, nie próbuj mnie urabiać!
Uniosła przed siebie dłoń, jak gdyby pokazując Irene "STOP", gdyby chciała się targować. Ale czy miała na to czas? Wizja spędzenia całej podróży na podłodze, pomiędzy skrzyniami, nie był zbyt zachęcający, ale nie wyglądało na to, by miała inną opcję.
- To jak, stoi? - kobieta nagle wzięła tę samą dłoń, którą powstrzymywała wyimaginowane pertraktacje Irene po czym na nią splunęła - i wyciągnęła ją do przodu, podając rudowłosej na znak przypieczętowania umowy.

Wróć do „Nos Astra”