Za centrum uważa się jeden z górnych poziomów stacji, na którym znajdują się nie tylko budynki mieszkalne, ale i stacje dokowania dla statków, Targ Omegi czy osławiony już klub "Zaświaty".

Peter King
Awatar użytkownika
Posty: 708
Rejestracja: 27 lut 2013, o 23:05
Wiek: 33
Klasa: Strażnik
Rasa: Człowiek
Zawód: Człowiek renesansu
Lokalizacja: Illium
Status: Freelancer, ex-sierżant Przymierza. Cerberus go nie lubi, bo ukradł im statek. Uważany za zmarłego.
Kredyty: 35.877
Medals:

Apartamentowiec Arii T'Loak

23 wrz 2013, o 14:22

Moment oczywiście ciężko było nazwać odpowiednim, ale King nie potrafił sobie odmówić spędzenia chwili na "docenieniu" aparycji asari. Męskich przedstawicieli jego gatunku w zatrważającym procencie charakteryzowała obecność podobnego zachowania na liście odruchów bezwarunkowych. Szkoda tylko, że cała aura szybko prysła. Kobiety ... wystarczy, że otworzą na chwilę usta, a wszystko zdaje się iść w cholerę. Peter powoli zaczynał przypuszczać, że na Omedze pochopne i przede wszystkim bezpodstawne ocenianie innych było czymś w rodzaju tutejszego zwyczaju. Najpierw został "rycerzykiem", teraz z kolei "paranoikiem". Najzabawniejsze w tym wszystkim było to, że oba określenia ciężko było skojarzyć z Peterem ludziom, którzy faktycznie znali go nieco dłużej niż w porywach kilka godzin.
- Dziwne prawda? Można powiedzieć, że to już za wiele. Ostatecznie kto przy zdrowych zmysłach poddawałby kogoś kilkudniowym torturom tylko po to by wyciągnąć od niego byle hasło? - Peter nie miał zamiaru kryć poirytowania, ale jednocześnie wolał nie pogarszać swojej sytuacji. Luźniejsza postawa asari sprawiła jednak, że pozwolił sobie na odrobinę sarkazmu.
- Gdybym nie brał pod uwagę złapania, w ogóle nie zabezpieczałbym danych. Z drugiej strony jeśli przewiduję taką ewentualność, wolę postarać się o to, bym jako jedyny miał do nich dostęp. To nie paranoja, a po prostu nie bycie skończonym debilem - pilot wyprostował się i skrzyżował ręce na piersi. Wpatrywał się przez chwilę w asari, po czym chcąc wreszcie przestać marnować czas na negocjacje, podsumował wszystko jednym prostym pytaniem. - Więc jak długo mam jeszcze czekać na swój sprzęt?
You called down the thunder, now reap the whirlwind.ObrazekObrazek[center]Theme Obrazek Voice Obrazek Outfit Obrazek Armor Obrazek NPC Obrazek GG: 7393255[/center][/size] Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

23 wrz 2013, o 22:30

Odpowiedź Petera raczej nie przypadła asari do gustu, bo nie pozostawiała wątpliwości, że mężczyzna wie jak mocno może pociągać za wodze mimo sytuacji, w której się znalazł. Dalsze słowne przepychanki nie skończyłyby się lepiej niż ostatnio i chociaż element zaskoczenia nie leżał już po stronie Kinga, biotyczka chyba nie kwapiła się do walki. Koniec końców niezbyt kontent rozejrzała się raz jeszcze po pokoju, wstała niby to od niechcenie i ruszając do drzwi rzuciła, chichocząc - Coś mi się widzi, że w swoim czasie zafundujesz Arii niebanalne widowisko. - Gdy odblokowała sobie przejście omni-kluczem, wychodząc na pusty korytarz dodała - Nigdzie nie odchodź!
Minuty jej nieobecności dłużyły się, układając się w świadomości pozbawionego jakiegokolwiek zegara mężczyzny w godziny. Jakkolwiek długo pozostawał sam pewnym było, że trwało to o wiele dłużej, niż potrzeba byłoby na wyskoczenie do pobliskiego schowka. Czy asari z jakiegoś powodu miała problemy ze zdobyciem rzeczonych przedmiotów? A może coś jej się stało? Jeżeli tak - kto następny zainteresuje się losem więźnia, pozostawionego w celi z obaloną lodówką? Czego tak naprawdę mogła chcieć od niego tancerka? No i jak wyolbrzymiony mit zdołał wyrosnąć wokół Petera podczas jego krótkiego pobytu na stacji? Wszystkie te pytania kołatały się po jego głowie przez długi czas, nim drzwi znów się otworzyły.
Tak jak poprzednio, King musiał zachować odpowiedni dystans nim stalowa płyta usunęła się wgłąb ściany, wpuszczając do środka fioletowoskórą. King szybko zrozumiał, że Shasia sporą część minionego czasu poświęciła zgoła innym sprawom. Zdjęła już z siebie roboczy... uniform - seksowny, obcisły kombinezon zamieniła na bardziej codzienny, lekko opancerzony i praktyczny strój, usiany kieszeniami i niezidentyfikowanymi dla pilota naszywkami. - Co porabiasz? - zapytała przekraczając próg, ukazując szeroki, złośliwy nieco uśmiech na swej gładkiej twarzy. O ile znudzony życiem mężczyzna nie zajął się porządkami w swym przymusowym lokum, z pomocą biotyki kobieta poderwała z podłogi stół, przy którym toczyła się ich poprzednia rozmowa i ustawiła go na środku dywanu. Na nim ustawiła trzy urządzenia wyciągane kolejno z kieszeni - kulcz, dysk i niewielki komputer. - Proszę bardzo. - zostawiwszy Peterowi narzędzia pracy, usiadła po prostu na łóżku, mając widać zamiar obserwować jego poczynania.
Peter King
Awatar użytkownika
Posty: 708
Rejestracja: 27 lut 2013, o 23:05
Wiek: 33
Klasa: Strażnik
Rasa: Człowiek
Zawód: Człowiek renesansu
Lokalizacja: Illium
Status: Freelancer, ex-sierżant Przymierza. Cerberus go nie lubi, bo ukradł im statek. Uważany za zmarłego.
Kredyty: 35.877
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

24 wrz 2013, o 20:00

Posyłając wychodzącej asari ostatnie spojrzenie musiał przyznać, że powoli zaczyna się zastanawiać o co chodzi z tym ciągłym wspominaniem Arii w ich "rozmowach". Rozumiał że "Królowa" to na stacji pierwsza i ostatnia litera alfabetu, ale to było już dziwne. Oczywiście nie miał zamiaru dzielić się swoimi przemyśleniami w tej materii. Z jakiegoś powodu uznał to za niezbyt rozsądne posunięcie. Zresztą jego towarzyszka tak czy siak wyszła z pokoju. Mógł więc chociaż pocieszać się faktem, że zdołał ją przekonać. Dlaczego od razu nie mogła być tak miła i dostarczyć mu wszystkiego czego potrzebował, żeby wyrwać się z tego miejsca? Peter zaczął dochodzić do wniosku, że nie tylko ludzki mózg z wiekiem zaczyna tracić na wydajności - kolejne przemyślenia, które lepiej zachować dla siebie.
Pozostawiony sam sobie zaczął rozglądać się po pokoju. W trakcie tej całej biotycznej szamotaniny kalorie zgromadzone w jego ciele znikały równie szybko jak torba czerwonego piasku rzucona na pastwę stada ćpunów. Z wolna podszedł do lodówki i bez dłuższego zastanowienia wymierzył jej solidnego kopa. Ciężkie drzwi opadły z hukiem na ziemię, a ze środka wysypały się resztki pozostawionego przez niego jedzenia. Widać tyle będzie musiało mu wystarczyć.
Asari wkroczyła do środka akurat kiedy kończył posiłek, siedząc wygodnie na swoim łóżku i rozmyślając o innych rzeczach, o których podobnie jak poprzednio, lepiej nie mówić na głos.
- Nie spieszyłaś się - podniósł się i podszedł do stołu, który za sprawą biotycznego czary mary znowu stanął na swoich równych czterech nogach.
King ocenił dokładnie pozostawione przez kobietę przedmioty, a kiedy mijała go w drodze do łóżka, nie mógł się powstrzymać i zauważyć, że ta stała się w stosunku do niego dziwacznie przyjazna. Jakkolwiek normalnie nie miałby z tym problemów, nie mógł za bardzo uwierzyć, że w tej konkretnej sytuacji odpowiada za to jego niebywały urok osobisty. Wzruszył ramionami i chwycił omni-klucz. Trzeba przyznać, że odzyskując swój sprzęt poczuł się znacznie lepiej.
- Chyba rozumiesz, że muszę mieć całkowitą pewność - posłał jej jeden, krótki uśmiech i uruchomił charakterystyczny pomarańczowy panel, który zmaterializował się wokół jego lewej ręki. W pierwszej kolejności chciał sprawdzić wszystkie poszczególne funkcje, dopiero kiedy te okażą się być nienaruszone, zabierze się za to co tygryski lubią najbardziej. Przede wszystkim spróbuje wysunąć omni-ostrze, oczywiście po chwili je chowając, by nie niepokoić asari. Na samym końcu przyjdzie natomiast pora na pancerz technologiczny i o ile ten również będzie działał bez problemów, dezaktywuje wszystkie uruchomione programy i zabierze się za łamanie zabezpieczeń dysku.
You called down the thunder, now reap the whirlwind.ObrazekObrazek[center]Theme Obrazek Voice Obrazek Outfit Obrazek Armor Obrazek NPC Obrazek GG: 7393255[/center][/size] Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

25 wrz 2013, o 19:54

Cokolwiek działo się w głowie asari, jej ciało - obecne, grzeczne i na kanapie - przypatrywało się Kingowi bez uporczywej wnikliwości, a raczej z niewielkim zaintrygowaniem. Jeżeli Peter chciał doszukiwać się przyczyn jej nagłej zmiany nastroju, to istniało kilka opcji. Po pierwsze, Shasia mimo wszystko była kobietą, a z nimi bywa różnie. Po drugie, fioletowoskóra mogła po prostu zadowolić się tym, że koniec końców udało jej się przekonać więźnia do współpracy. Z trzeciej strony niewiele mniej prawdopodobnym było, że porywcza biotyczka mogła w tym wszystkim odgrywać jedynie rolę kukiełki, a mistrz marionetek skrywał się gdzieś daleko, za zamkniętymi drzwiami.
Uzbroiwszy się nareszcie w swą komputerową kończynę, pilot czym prędzej przeszedł do testowania jej sprawności. Ku swemu rozczarowaniu szybko odkrył, że choć było to bez wątpienia jego urządzenie - nie brakowało żadnych danych - to nie obyło się ono bez ingerencji. Oczywistym powinno być, że skoro chciano od niego jakichś danych, to pod ich kątem przeszukano jego klucz. Przy okazji wpuszczono do niego wirus, zwany czasem policyjnym - program, który konsekwentnie blokował działanie wszelkich innych programów o działaniu stricte bojowym. Nie powitało więc mężczyzny ani pełnowymiarowe omni-ostrze, ani pancerz technologiczny.
Skoro testowanie odzyskanego omni-narzędzia miał już za sobą, King zabrał się od łamania zabezpieczeń dysku. Przyglądając się pobieżnie ich strukturze doszedł do wniosku, że nie jest to może najwykwintniejszy system w dziejach, ale z pewnością mógł przysporzyć pewnych trudności. No chyba, że wiedziało się jakie hasła i protokoły wprowadzić - a taką właśnie pozycję musiał odgrywać Peter. By nie tracić czasu musiał najpierw odblokować dla siebie pełen dostęp.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Peter King
Awatar użytkownika
Posty: 708
Rejestracja: 27 lut 2013, o 23:05
Wiek: 33
Klasa: Strażnik
Rasa: Człowiek
Zawód: Człowiek renesansu
Lokalizacja: Illium
Status: Freelancer, ex-sierżant Przymierza. Cerberus go nie lubi, bo ukradł im statek. Uważany za zmarłego.
Kredyty: 35.877
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

25 wrz 2013, o 21:45

Radość wywołana odzyskaniem omni-klucza nie trwała długo. Oczywiście wątpił, że ma do czynienia z tak skończonymi debilami. Będąc jednak niepoprawnym optymistą, zawsze mógł mieć chociaż taką nadzieję. Szczęściem w nieszczęściu został wzięty za kogoś kim w istocie nie był. Prawdopodobnie nikt nie przypuszczał więc, że jest dość kompetentnym hakerem, by włamać się do systemu, który widział po raz pierwszy na oczy. Jeśli natomiast potrafił dokonać tego wyczynu, jakie wyzwanie mogło stanowić zwalczenie prostego wirusa? Peter wiedział, że szanse na jego wypuszczenie po zakończeniu pracy są raczej znikome. O ile natomiast w przeszłości charyzma niejednokrotnie pozwalała mu unikać kłopotów, o tyle w tym konkretnym przypadku wolał postawić na detonację pancerza technologicznego. Może i niezbyt finezyjnie, ale za to niebywale skutecznie.
- A już myślałem, że tak doskonale się dogadujemy - skwitował kończąc oględziny odzyskanego ekwipunku.
Odpowiedź asari nieszczególnie go interesowała, toteż nawet na nią nie czekał, od razu zabierając się do pracy. Peter miał zamiar grać na zwłokę, znaleźć dla siebie dostatecznie dużo czasu, ale przy okazji nie wzbudzając podejrzeń. System był prosty, co nieco go zaskoczyło, choć przyniosło wyczekiwaną ulgę. Miał zamiar ugotować dwie pieczenie na jednym ogniu i spróbować nie tylko złamać zabezpieczenia dysku, ale również pozbyć się natrętnego wirusa ze swojego omni-klucza.
- W gruncie rzeczy miałem zamiar spytać o to już jakiś czas temu - ani na moment nie oderwał wzroku od charakterystycznego, pomarańczowego okna dialogowego, które wyświetliło się nad jego przedramieniem. - Oprócz mnie złapaliście jeszcze moją ... "partnerkę". Wnioskuje, że też została zamknięta w jednym z tych jakże przytulnych apartamentów?
Nigdy nie miał problemu z podzielnością uwagi, toteż rozmowa ani trochę nie zwolniła tempa jego pracy. W zasadzie nim ponownie zamilkł, był już wewnątrz systemu. Otwierając coraz to nowe aplikacje starał się natomiast zatuszować niewielkie okno, które wyświetlało dane zdolne do zinterpretowania tylko przez osobą z dość bogatą wiedzą informatyczną, a przedstawiające postęp poszukiwań źródła zarazy skutecznie blokującej jego własne oprogramowanie. To wymagało jednak czasu, on sam natomiast nie mógł zbytnio przeciągać, nie chcąc wzbudzić zbyt wielkiego podejrzenia siedzącej na łóżku asari. Na szczęście zdobycie uprawnień administratorskich, będących jednocześnie pierwszym etapem na drodze ku celu, nie stanowiło wielkiego wyzwania.
- I oto zyskaliśmy dostęp - czuł, że poinformowanie o postępie prac swojej "zwierzchniczki" to rozsądne posunięcie. Może dzięki temu będzie się dalej łudzić, że pilot pracuje w pocie czoła tylko i wyłącznie nad powierzonym mu zadaniem. - Zainstalowałem jednak dodatkowe zabezpieczenie, na wypadek gdyby złodziej dysku dla odmiany był choć odrobinę kompetentnym hakerem. Będę potrzebował jeszcze chwili na zmianę architektury danych, inaczej otwarcie doprowadzi do ich wykasowania.
Odrobina technicznego bełkotu miała oczywiście na celu dwie rzeczy. Po pierwsze dać asari do zrozumienia, że to może zająć jeszcze odrobinę czasu. Po drugie sprawdzić czy ta w ogóle ma pojęcie o tym co właśnie robił. Jeśli dysponowałaby wiedzą informatyczną wykraczającą choć odrobinę ponad przeciętną, w życiu nie dałaby się nabrać na ten stek bzdur, który właśnie próbował jej wcisnąć. Mogła więc zareagować, na co Peter odpowiedziałby z uśmiechem, że po prostu ją testował i skuteczniej zakamuflował swój drugi "projekt". Ewentualnie też go zignorować, co pozwoliłoby mu pracować z większą swobodą. Z jego punktu widzenia oba wariantu oznaczały wygraną.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
You called down the thunder, now reap the whirlwind.ObrazekObrazek[center]Theme Obrazek Voice Obrazek Outfit Obrazek Armor Obrazek NPC Obrazek GG: 7393255[/center][/size] Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

26 wrz 2013, o 20:34

- Partnerkę? - powtórzyła asari z niekrytym śmiechem w głosie. - Już się stęskniłeś? - zadrwiła sobie, chociaż po chwili nabrała bardziej oficjalnego tonu. - Sporo osób tu wchodzi i jest wynoszonych, nie trzymam rachuby. Z resztą... radzę jednak skupić się na tu i teraz. Jeżeli twoja "partnerka" tu jest, to Ci nie ucieknie. - odpowiedziała nieszczegółowo na zadane jej pytanie, cały czas siedząc na łóżku i przyglądając się bacznie pracy Petera, choć jej porywcza natura dawała o sobie znać poprzez co regularne stukanie obcasem.
Do czasu gdy King podsumował nieco podkolorowany postęp swych dotychczasowych prac, nogi Shasii podrygiwały już w nieregularnym tańcu do jej tylko wiadomego rytmu. Pilot słyszał wyraźnie jak tancerka niemal drepcze w miejscu, dając upust nadmiarowi energii. Był to niezbyt subtelny sygnał pozwalający dowiedzieć się czegoś więcej o naturze asari - musiała być jeszcze, jak na standardy swej rasy, młoda i porywcza. Może nieco nadpobudliwa. A z całą pewnością niecierpliwa. To tłumaczyłoby zarówno niedawny wybuch, jak i dość szybkie pogrzebanie urazy - jeżeli pracowała na obrotach podobnie wysokich, jak ludzie chorzy na ADHD, nie miała czasu na jej chowanie.
Oo... No... tak, tak oczywiście! Ee... - odpowiedziała, jednocześnie jasno określając poziom swego informatycznego wykształcenia. Może fioletowoskóra nabrałaby podejrzeń, gdyby Peter zaczął opowiadać o krasnoludkach przenoszących bity i danych, ale i to nie pewne, a do tego zależne od tego jak słowo "krasnoludek" odebrałby jej automatyczny tłumacz.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Peter King
Awatar użytkownika
Posty: 708
Rejestracja: 27 lut 2013, o 23:05
Wiek: 33
Klasa: Strażnik
Rasa: Człowiek
Zawód: Człowiek renesansu
Lokalizacja: Illium
Status: Freelancer, ex-sierżant Przymierza. Cerberus go nie lubi, bo ukradł im statek. Uważany za zmarłego.
Kredyty: 35.877
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

30 wrz 2013, o 21:45

- Nie pomagasz - powiedział tym nieobecnym, stłumionym tonem, którym zwykle posługują się ludzie aktualnie pochłonięci jakimś innym zajęciem.
Nawet skupiony na oknie dialogowym wyświetlanym przez jego omni-klucz, nie mógł całkowicie zignorować siedzącej nieopodal asari. Co gorsza nie chodziło nawet o jej krągłą i powabną ... osobowość, a raczej łagodnie ujmując, irytujące zachowanie. Po tym jak udało mu się ostatecznie stwierdzić, że kobieta ma z omni-kluczem tyle wspólnego, co on z hanarem, nie potrafił jej jednak winić. Sytuacji to jednak w żaden sposób nie poprawiało i Peter musiał po prostu kontynuować pomimo skandalicznych warunków pracy, faktu że regularnie grożono mu śmiercią, rzucano w niego meblami, a lodówka pełna była paskudnego jedzenia, które oczywiście pochłonął w całości, co naturalnie pominie się w ewentualnej pisemnej skardze.
Całe to rozmyślanie zmusiło go do refleksji nad sporym deficytem czasowym. Przy czym jego ewentualny nadmiar nie był mu potrzebny do pracy, a raczej możliwości dłuższego narzekania. W kwestii hakowania wszystko zmierzało do szczęśliwego finału. Nawet jeśli konieczność wykonywania dwóch skomplikowanych operacji w tym samym momencie było nie lada wyczynem. Pilot nie mógł nie potraktować tego jako wyzwania i w efekcie zmotywować się do działania.
Próba poradzenia sobie z wirusem na swoim omni-kluczu była o tyle prostsza, że pracował na sprzęcie, z którego korzystał od lat. Pierwszym krokiem było więc zlokalizowanie natrętnego kawałka kodu. Uruchomić program diagnostyczny, zakamuflować jego działanie, tak by nie uruchomić ewentualnych protokołów zabezpieczających wirusa, zminimalizować, odczekać, wrócić później, przejść do drugiego zadania.
Dysk był ... kłopotliwy. Zabezpieczony zbyt dobrze, by miał poradzić sobie z nim tak szybko konwencjonalnymi metodami. Peter musiał więc wykazać się odrobiną kreatywności. Otoczony zaporami nie miał jak walczyć na dwa fronty. Mógł więc tylko zmusić oba do zajęcia się sobą. Może i nie miał możliwości aktywowania swoich modułów, ale to wcale nie oznaczało braku dostępu do ich kodu źródłowego. Skopiował jeden z nich i wykorzystał do stworzenia prostej maski. Krótko mówiąc, wszystko co za nią ukryje, z punktu widzenia systemu będzie interpretowane jako pancerz technologiczny.
Niemal w momencie kiedy skończył, niewielkie okno dialogowe poinformowało go o zakończeniu diagnostyki. Mógł więc przejść do działania. Chwilę później dysk z danymi został wzięty przez wirusa za pancerz technologiczny i oczywiście zgodnie z protokołem podjęto działania mające na celu jego ograniczenie. Z drugiej strony blokada danych zinterpretowała to jako próbę włamania. Analizując przydługawy ciąg pozornie przypadkowych znaków, oczami wyobraźni obserwował dwa systemy rozjarzone niczym drzewka choinkowe. Było to wszystko czego potrzebował. Teraz kiedy widział dwie niechciane blokady, mógł bez problemu je wyizolować, nie naruszając jednocześnie potrzebnych mu danych, które w całym tym zamieszaniu pozostawały nieaktywne.
Fakt, nie miał czasu na łamanie zabezpieczeń, ale wcale nie musiał tego robić. Zamiast tego zamknął je wewnątrz swojego omni-klucza, a chwilę później wyrzucił, jakby nie były niczym poza natrętnymi wiadomościami pełnymi reklam środków na powiększenie tego i owego.
- Brawo. Właśnie udało ci się uzyskać dostęp.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
You called down the thunder, now reap the whirlwind.ObrazekObrazek[center]Theme Obrazek Voice Obrazek Outfit Obrazek Armor Obrazek NPC Obrazek GG: 7393255[/center][/size] Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

1 paź 2013, o 20:18

Chcąc oddać Peterowi co jego, trzeba było przyznać, że poradził sobie bardzo dobrze pracując pod dużą presją. Udało mu się dokonać prawdziwie kunsztownych informatycznych ewolucji, a w efekcie postawić na swoim. Uzyskał dostęp do tajemniczego dysku z nadymi, znalezionego w zapomnianym przez wszystkim pokoju opanowanych przez vorcha magazynów, który teraz miał z hukiem wylądować na szali decydującej o życiu Kinga. Jednocześnie zdołał też usunąć ze swojego omni-klucza natrętne zabezpieczenie, dzięki czemu w razie niekorzystnego wyroku miał jeszcze szansę złożyć apelację.
- Świetnie! Odejdź. - zakomenderowała asari, już w pół słowa znajdując się na nogach i w drodze do stołu. W tej sytuacji pilot nie mógł raczej liczyć na gratulacje - w końcu otwierał przecież własnoręcznie zabezpieczone archiwum. A skoro tak, to z pewnością dobrze znał jego zawartość, Shasia nie miała więc wielkich oporów przed wepchnięciem się przed ekran przenośnego komputera. - Zobaczmy co tam ukrywasz... - mruknęła ni to do urządzenia ni do jego "właściciela". Przez kilkanaście sekund jej oczy biegały po linijkach rozkodowanych danych, szukając cennych dla siebie informacji. Stojąc tuż obok, King nie miał może najlepszego kąta do przyglądania się gładkiej, atrakcyjnej i młodej twarzy asari, ale parada ukazanych na niej emocji była bardzo wyraźna. Ekscytacja. Zdziwienie. Osłupienie. Niepewność... nie dalej osłupienie. Złość. Dużo złości. Co... Co to ma być?! - krzyknęła kobieta, wpatrując się w ekran i wpijając palce w kontrolki, jakby chciała zdrapać ułudny obraz przed jej oczami.
Peter King
Awatar użytkownika
Posty: 708
Rejestracja: 27 lut 2013, o 23:05
Wiek: 33
Klasa: Strażnik
Rasa: Człowiek
Zawód: Człowiek renesansu
Lokalizacja: Illium
Status: Freelancer, ex-sierżant Przymierza. Cerberus go nie lubi, bo ukradł im statek. Uważany za zmarłego.
Kredyty: 35.877
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

2 paź 2013, o 11:49

Reakcja asari przywołała na twarzy Kinga wyraz ogólnie pojętego niezadowolenia. To nie tak, że spodziewał się oklasków, mokrego całusa i powtórki akcji z latającymi meblami minus ubrania, ale poważnie? "Świetnie! Odejdź."? Widać był po prostu zbyt dobry w tym co robił, inni zaczęli zdawać sobie z tego sprawę i teraz wydawało im się, że to nie większe wyzwanie niż towarzyszące wiązaniu buta. Naprawdę miał ochotę powiedzieć, że to gówno prawda, pozdrowić ich środkowym palcem, trzasnąć drzwiami i pójść w pizdu.
Misterny plan poszedł się jednak kochać kiedy asari bez zbytnich oporów wepchnęła swoje jestestwo między jego nos, a niewielki wyświetlacz urządzenia, który w tej właśnie chwili wyświetlał dane, w tak niebywały sposób rozkodowane przez Kinga. O czym oczywiście nikt nie miał pojęcia. Ktoś na górze zdawał się go bardzo nie lubić. Historia jego życia, piękni i utalentowani muszą liczyć się z otaczającą ich nienawiścią, zazdrością oraz resztą tym podobnych nieprzyjemności. Łechtanie własnego ego ponownie przerwała mu asari, która prawdę powiedziawszy nie zareagowała na to co zobaczyła w oczekiwany przez niego sposób. Peter siłą rzeczy znalazł się w niezbyt komfortowym położeniu. Kobieta pytała go o coś o czym nie miał zielonego pojęcia. Jakby tego było mało, on sam nie mógł się przed nią zdradzić. Po tym jak złamał zabezpieczenia, gdyby dał asari do zrozumienia, że nie jest w ogóle zamieszany w tą sprawę. Zasłużyłby tylko na podziękowania za wykonanie solidnej roboty, a potem nagrodzony kilkoma gramami ołowiu zaaplikowanymi w okolice podstawy czaszki.
- Nie to czego się spodziewałaś, jak sądzę - granie idioty było najlepszym co przyszło mu w tej chwili do głowy, nie wspominając o tym, że była to całkowicie szczera reakcja. - Chyba nie oczekiwałaś, że znajdziesz tam schemat nowej superbroni Przymierza?
No tak, bo przecież coś takiego nie miało prawa znaleźć się na dysku pozostawionym w opuszczonym magazynie Omegi. To jest, tak mu się przynajmniej wydawało.
You called down the thunder, now reap the whirlwind.ObrazekObrazek[center]Theme Obrazek Voice Obrazek Outfit Obrazek Armor Obrazek NPC Obrazek GG: 7393255[/center][/size] Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

3 paź 2013, o 21:08

- Że co?! Nie... Przymierza...? Phi! Nie... Nie! - wydukała kobieta, cały czas większość swej uwagi poświęcając niewielkiemu kawałkowi elektroniki przed nią. Peter niewiele widział stojąc obok asari i samego urządzenia - Shasia chaotycznie przewijała uporządkowaną w listę zawartość dysku to w górę, to w dół. Zaglądała do podfolderów, a tam czekał ją widać kolejny zawód, bo prychała tylko jak urażona kotka i wracała do poprzedniego widoku. - Ty... Uh! - upust emocjom tancerka dała uderzeniem pięści w stół. A także rozjarzeniem się jak neon nad wejściem do nocnego klubu, co zważywszy na jej niedawne wybryki powinno natychmiast zaalarmować Petera. Wreszcie oderwała się od komputerka, zadając mu ostatnie, pełne złości uderzenie w klawisze. Pulpit podskoczył lekko, obracając się delikatnie w sposób, który jednak pozwolił Kingowi nareszcie przyjrzeć się obrazowi na ekranie. A był to widok co najmniej ciekawy.
Dwóch batarian w skromnych, fantazyjnych i zdecydowanie niepraktycznych strojach wypełniało kadr swymi muskularnymi jak na swą rasę torsami. Odjazd kamery ukazał szerszy plan, a na nim dziwną, udekorowaną chyba na nieokreślone miejsce kultu, salę. Powolny obrót i w kadrze znalazł się prymitywny ołtarz, na którym, rozciągnięta i unieruchomiona, leżała naga asari. Widząc zbliżające się do niej czterookie postaci, jęknęła cicho, prawdopodobnie ze strachu.
Mimo wielu różnic kulturowych między poszczególnymi ludami, człowiek nie miał problemu z rozpoznaniem budżetowego, batariańsko-asariańskiego porno.
- Ty! Ty... Uyhg! - próbowała się wysłowić biotyczka, wciąż nieomylnie wyglądająca na biotyczkę. Spoglądała na Petera, a to znów na film, spodziewając się może nagłej zmiany treści nagrania. A może śledząc fabułę produkcji? Zacisnęła pięści, ale gest ten skończył się na tupnięciu nogą i przyjęciu miny pokrzywdzonej przez los kilkulatki. Warto było się zastanowić, co działo się właśnie w jej niestabilnym emocjonalnie, nadpobudliwym umyśle.
Peter King
Awatar użytkownika
Posty: 708
Rejestracja: 27 lut 2013, o 23:05
Wiek: 33
Klasa: Strażnik
Rasa: Człowiek
Zawód: Człowiek renesansu
Lokalizacja: Illium
Status: Freelancer, ex-sierżant Przymierza. Cerberus go nie lubi, bo ukradł im statek. Uważany za zmarłego.
Kredyty: 35.877
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

4 paź 2013, o 09:23

Widać pod wpływem zaskoczenia umysł Petera przeszedł na coś pokroju autopilota i zupełnie bez jego wiedzy przyozdobił mu twarz czymś co zdawało się być podręcznikowym idiotycznym uśmiechem. Ten maraton absurdów w końcu musiał pokonać nawet mózg dysponującą tak wysoką tolerancją na tego typu niedorzeczności. To znalazł w opuszczonych magazynach pełnych vorcha? Po co ktoś miałby to zabezpieczać? Jak to możliwe, że porno wpakowało go w takie kłopoty, skoro nawet nie robił w nim za statystę? Te i wiele innych pytań odbijały się od jego świadomości niczym piłeczki w poczciwym pinballu, aż do momentu, kiedy uwagę na powrót skupił na asari. Jeśli kiedykolwiek miał nadejść odpowiedni moment na zakończenie tej szopki, nie wyobrażał go sobie w inny sposób.
- Nie żebym narzekał na jakość waszych usług i twoje towarzystwo, ale jeśli jeszcze się nie domyśliłaś, to chyba dobry moment na wyklarowanie kilku kwestii - wziął większy wdech, zupełnie jakby przygotowując się do wielkiej przemowy i kontynuował. - Nie jestem tym za kogo mnie macie, nie planuję przewrotu i prawdę powiedziawszy mam w dupie los tej zapyziałej stacji. Jestem tu od kilku dni, wcześniej nie widziałem Omegi na oczy i wątpię, czy jeszcze kiedykolwiek tu wrócę. Potrzebowałem pracy, dostałem zlecenie wydobycia czegoś z magazynów, napatoczyliśmy się na ludzi Arii i w wyniku innych mniej lub bardziej niefortunnych decyzji wylądowałem tutaj.
King miał już w dupie to udawanie wielkiego rebelianta. Cholera, nawet gdyby to całe, prawdę powiedziawszy, średniej klasy porno było kolejnym zabezpieczeniem naprawdę istotnych danych. Nie miał zamiaru brnąć w to dalej jeśli asari zdawała się nawet nie podejrzewać takiej ewentualności.
- Skoro nic tu po mnie, byłbym wdzięczny gdyby ktoś wskazał mi drogę do wyjścia.
Shasia mogła sobie prychać i rozbłyskiwać do woli, teraz kiedy dysponował już w pełni sprawnym omni-kluczem, nie była nawet w połowie tak groźna jak wcześniej. Wolałby jednak załatwić to polubownie. Wysadzanie połowy hotelu, a potem szaleńczy rajd w kierunku doków nie wydawał mu się najlepszym sposobem na pożegnanie stacji.
You called down the thunder, now reap the whirlwind.ObrazekObrazek[center]Theme Obrazek Voice Obrazek Outfit Obrazek Armor Obrazek NPC Obrazek GG: 7393255[/center][/size] Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

5 paź 2013, o 17:16

Asari nie wydawała się ani odrobinę pocieszona wyjaśnieniami pilota. Dość długo świeciła się niczym kosztowny neon umieszczony nad wejściem do klubu... całodobowego - tylko takie znaleźć można było na Omedze. Tym razem rozmowa przebiegała jednak o wiele lepiej, niż przy pierwszym spotkaniu. Być może należało to przypisać zgoła mniej agresywnemu zachowaniu Petera, który dowiedział się już jak kończy się prowokowanie tej emocjonalnie niestabilnej biotyczki. A może Shasia po prostu nie była w tej chwili w humorze na roztrzaskanie jego głowy o ścianę?
Tak czy tak, obraz otaczającej ją sytuacji zaczął powoli przytłaczać Shasię, która wraz ze zmianą nastroju zdawała się tracić zasilanie. Zgasła w końcu i zamiast rzucić się na Petera bądź ku drzwiom, wsunęła swe krągłe kształty na blat stołu, nieomal zrzucając przy tym wciąż odtwarzający bezpruderyjne materiały komputer na podłogę. Uniosła swą fioletową dłoń o paznokciach delikatnie ciemniejszych od skóry i rozmasowała dwoma palcami nasadę nosa. - Skoro jesteś nikim, zasranym wypierdkiem, - zaczęła, wpatrując się w punkt podłogi tuż pod swymi stopami - pieprzonym przybłędą, jebanym zbiegiem cholernych okoliczności...! - uniosła głos, by zupełnie niespodziewanie odpuścić i zanieść się powolnym śmiechem. - To czemu, ha, czemu myślisz, że ktokolwiek miałby cię stąd wypuścić, co? - zaczęła chichotać pod nosem, dając co raz głębsze pojęcie o pokręceniu jej umysłu. - Śmieciem jesteś i twój pech, że tu trafiłeś. Ale skoro my już o tym wiemy, to pomyśl, komu jeszcze mogłoby zależeć, phi, chcieć, nie nie nie! W ogóle opłacać się cię stąd wypuścić? - asari robiła się co raz weselsza, gdy tak uświadamiała sobie w jakiej sytuacji znalazł się jej rozmówca. Niemalże leżąc już na stole, trzymała się za brzuch i chichrała. - Ha ha! Masz zdrowo przejebane, wiesz?
Peter King
Awatar użytkownika
Posty: 708
Rejestracja: 27 lut 2013, o 23:05
Wiek: 33
Klasa: Strażnik
Rasa: Człowiek
Zawód: Człowiek renesansu
Lokalizacja: Illium
Status: Freelancer, ex-sierżant Przymierza. Cerberus go nie lubi, bo ukradł im statek. Uważany za zmarłego.
Kredyty: 35.877
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

5 paź 2013, o 18:20

Wzrok Petera wodził to między siedzącą przed nim asari, to rozgrywającą się na ekranie komputera sceną. Być może z uwagi na brak koncentracji, nieco zbagatelizował wszystkie obelgi i groźby, którymi tak szczodrze obrzuciła go Shasia. Dopiero kiedy ta skończyła mówić, a akcja tej jakże zajmującej produkcji zdawała się zakończyć spektakularną erupcją, King uznał, że najwyższa pora zabrać głos.
- W gruncie rzeczy nie musicie nawet mnie wypuszczać, wystarczy po prostu zejść mi z drogi - Peter podniósł się ze swojego miejsca i stanął przed asari. - Zdążyłaś już chyba zauważyć, że całkiem nieźle radzę sobie z otwieraniem różnych rzeczy.
Kończąc pozostał w całkowitym bezruchu, uważnie przyglądając się biotyczce. King nie był może ekspertem w kwestii biologii obcych. Będąc jednak tym samym, niezbyt skomplikowanym facetem, szybko postawił diagnozę, że stres i ogólnie pojęta frustracja to efekt braku odpowiedniej ilości ćwiczeń w diecie. Chociaż może to po prostu ten vid tak go nastroił.
Będąc natomiast dobrym i zawsze chętnym do pomocy obywatelem, postanowił zaradzić problemowi. Zdecydowanym, choć nie pospiesznym ruchem położył dłoń na ramieniu asari. Kiedy natomiast ta nieco się z tym faktem oswoiła, obszedł stół dookoła i zaserwował jej jeden ze swoich słynnych masaży.
- Widziałem jak patrzyłaś na zawartość dysku. Nie dziwię się, mnie samego wzięła ochota na małe eksperymenty - teraz nadeszła pora na jego równie słynny uśmiech. - Pokój już i tak jest w ruinie, to nie tak, że ktoś zauważy jeśli przestawimy jeszcze kilka mebli.
Rzecz jasna Peter nawet w tak ekstremalnych sytuacjach, podświadomie działał jak wykwintny strateg i zawczasu przygotował scenariusz awaryjny. Zajęcie pozycji za plecami asari dawało mu poza oczywistymi korzyściami, jeszcze jeden istotny element, kluczowy dla powodzenia planu B. Konkretnie chodziło o komputer, którym planował zdzielić Shasię przez łeb, gdyby z jakiegoś powodu nie była skora do współpracy.
You called down the thunder, now reap the whirlwind.ObrazekObrazek[center]Theme Obrazek Voice Obrazek Outfit Obrazek Armor Obrazek NPC Obrazek GG: 7393255[/center][/size] Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

5 paź 2013, o 21:45

- Wiesz, nawet trochę mi cię żal, tak jakby. - dorzuciła od siebie Shasia, wciąż chichocząc. - To znaczy... większość planktonu takiego jak ty ma szansę chociaż kilka dni poobijać się po stacji. Albo jak giną od razu, to po cichu, gdzieś na uboczu. A Tobie się trafiło... - urwała, bo gdy King spróbował jej dotknąć, kobieta aż drgnęła, dając dość zdecydowany sygnał, że nie jest jej to do końca w smak. - Gdybyś nawiał, Arii by się to nie spodobało... Do diabła z nią, właściwie szkoda, że cię złapali... - mruknęła, już wyraźnie gorszym humorze niż przed momentem. Nie zwróciła specjalnej uwagi na ruch Petera wokół stołu, ale kiedy raz jeszcze spróbował jej dotknąć, wygięła się, by w niezbyt naturalnej pozycji spojrzeć mu w oczy. - Jak jesteś tu nowy, to dam ci radę. Nie dotykasz tancerek, jasne? - zapytała, ze słodko gorzkim uśmiechem na ustach. Dopiero zalotny komentarz pilota rozbawił ją na nowo. - Ha ha, widzę, że ludzkim mężczyznom faktycznie jedno pstro w głowie. Co, za koleżanką już nie tęsknisz, czy wy się parzycie z czym popadnie, hm? - choć jej słowa mówiły średnio zdecydowane nie, to ciało zamiast przybrać jakąkolwiek obronną pozycję zaczęło się jeszcze bardziej rozkładać na powierzchni stołu. Biotyczka musiała być niesamowicie pewna swej kontroli nad sytuacją, kompletnie niezainteresowana tym, jak dalej potoczą się losy więźnia królowej Omegi albo zwyczajnie głupia.
Peter King
Awatar użytkownika
Posty: 708
Rejestracja: 27 lut 2013, o 23:05
Wiek: 33
Klasa: Strażnik
Rasa: Człowiek
Zawód: Człowiek renesansu
Lokalizacja: Illium
Status: Freelancer, ex-sierżant Przymierza. Cerberus go nie lubi, bo ukradł im statek. Uważany za zmarłego.
Kredyty: 35.877
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

5 paź 2013, o 22:31

Pełen dumy ze skutecznego zaliczenia pierwszej bazy, Peter jednocześnie dziękował za to, że asari nie miała jak uważniej przyjrzeć się jego twarzy. Jej ciągłe trajkotanie wyraźnie wybijało go z rytmu, toteż zaczął rozglądać się za jakimś prowizorycznym kneblem. Po chwili zastanowienia uznał jednak, że stosowanie takowego może nie być za dobrze odebrane przez kobietę. Jakkolwiek atrakcyjna mogła więc wydawać się wizja odrobiny ciszy, musiał ją porzucić. Czego to człowiek nie wycierpi?
Na szczęście Shasia wspomniała o Dolores i w momencie kiedy King mimowolnie oczami wyobraźni ujrzał jej kościsty tyłek, stwierdził, że nawet wyraźnie niezrównoważona, fioletowoskóra, mackowato-głowa czarodziejka z księżyca, czy jak się tam nazywała ta ich planeta, nie jest taką najgorszą partią.
- To mi przypomniało - w momencie kiedy znowu postanowił się odezwać, jego ręce poczynały sobie już coraz śmielej, nie ograniczając się bynajmniej do ramion asari. - Czy ty przypadkiem nie wspominałaś o siostrze? Jeśli dobrze pamiętam, kazała ci nawet być dla mnie miła. Widzisz, ludzie mają takie powiedzenie - w grupie raźniej.
Czasem nawet on sam nie mógł uwierzyć w swój geniusz. Tym jednym prostym pytaniem nie tylko był w stanie dowiedzieć się czegoś istotnego. Jednocześnie stworzył jedyną i niepowtarzalną okazję na zaliczenie trójkąta z dwiema siostrami. Wszystko to nadal będąc więźniem. Po Omedze naprawdę można było się spodziewać największych absurdów. Zdecydowanie musiał się stąd wyrwać i wrócić do cywilizacji, w której to przeważnie jemu przykleja się łatkę skończonego świra. Dla odmiany robienie za ostoję zdrowia psychicznego naprawdę niezbyt mu pasowało.
Chociaż jak się nad tym zastanowić ... mógł pocierpieć jeszcze przez chwilę.
You called down the thunder, now reap the whirlwind.ObrazekObrazek[center]Theme Obrazek Voice Obrazek Outfit Obrazek Armor Obrazek NPC Obrazek GG: 7393255[/center][/size] Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

7 paź 2013, o 21:38

Asari, chociaż własnymi rękoma pozornie broniła się przed dotykiem Kinga, to jej roześmiana twarz i błyszczące oczy były raczej zapowiedzią ciepłego przyjęcia USS Peter w dokach Tessiańskiej floty. - Widzisz, moja siostra... - zaczęła tłumaczyć, mrucząc zalotnie, gdy pilot zbliżył się dostatecznie, by usłyszeć taki przekaz. Gdy jego dłonie śmiało poczynały sobie na jej ciele, jej zaczęły powoli kopiować jego ruchy. Shasia ruszała się zgrabnie, zmieniając gładką swą dotychczas niezbyt komfortową pozycję. - Jest raczej.... żądna władzy. Uważa, że imię Aria wszystkim tu już się przejadło, hm... - wciąż jej mięśnie napinały się, gdy mężczyzna próbował przekroczyć granicę, której tancerka sama jeszcze nie przesunęła. - Dlatego wpadłeś jej w oko. Ale wiesz, wydaje mi się, że jednak nie byłbyś w jej typie. Chyba, że lubisz kneble, hm? - zasugerowała, przykładając własne przedramię do jego ust, udając, że chcę go nim uciszyć. Druga ręka powoli przemierzała trasę ku królewskości Kinga.
Takie igraszki przerwał im nagły hałas. Coś z wielką siłą i zażartością uderzyło w drzwi celi Petera. I to kilkukrotnie. Jakby ktoś pukał do nich niewielkim taranem. Niemal natychmiast do zamieszania dołączyły jakieś krzyki z korytarza. Abstrahując od wpływu zamieszania na nastrój pilota, biotyczka szybko odtrąciła mężczyznę i zerwała się na równe nogi. Bez strachu ale z dozą ostrożności zbliżyła się do wejścia. - Nie ruszaj się, jasne?
Peter King
Awatar użytkownika
Posty: 708
Rejestracja: 27 lut 2013, o 23:05
Wiek: 33
Klasa: Strażnik
Rasa: Człowiek
Zawód: Człowiek renesansu
Lokalizacja: Illium
Status: Freelancer, ex-sierżant Przymierza. Cerberus go nie lubi, bo ukradł im statek. Uważany za zmarłego.
Kredyty: 35.877
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

8 paź 2013, o 08:42

Ahh the kilkusetletnie, szalone tancerki egzotyczne. Czego w nich nie kochać? Nie żeby Peter planował osiedlić się tu na stałe i rozpocząć karierę menadżera w jakimś porno-balecie. Wizja małej terapii relaksacyjnej tuż przed tym jak pozbiera swoje zabawki i zniknie z Omegi, nie była jednak taką najgorszą perspektywą. King niczym wytrawny wirtuoz przesuwał swoje dłonie ku miejscom na ciele kobiety, które sprawiają, że ta niczym prawdziwy instrument wydaje z siebie jakże miłe dla ucha dźwięki. Niestety nigdy nie zyskał wielkiej sławy dzięki swojemu niebywałemu talentowi w tej dziedzinie. W wydaniu publicznym co najwyżej mogło mu to pomóc w powiększeniu kartoteki o zarzuty ekshibicjonizmu, zakłócania porządku, czasem napaści, a nawet usiłowania morderstwa. Nigdy nie zdobyło mu jednak serc tłumów. Widać musiał zadowolić się tą skromniejszą widownią, którą zapraszał na prywatne pokazy. W formie wyrazu swego rozczarowania tym faktem mógł tylko cicho westchnąć.
- Kneble? - Rzucił tylko pod nosem w odpowiedzi, już wyobrażając sobie jak cudownie mogliby ze sobą współgrać. Siostra kneblowała by rozgadaną Shasię, on w tym czasie "kneblowałby" ją z nieco innej strony.
To co zdawało się być urzeczywistnieniem przynajmniej jednej z licznych fantazji Kinga zostało jednak przerwane przez dobiegające z korytarza hałasy. Czyżby istniała szansa, że kroganin który wcześniej towarzyszył asari, miał zamiar zabawić się w zazdrosnego chłopaka? Coś takiego naprawdę mogłoby przyprawić o impotencję. Na szczęście nawet tak ekstremalne sytuacje nie były Kingowi obce.
- Nie wiedziałem, że spodziewamy się jakichś gości - choć nieco rozczarowany obrotem sytuacji, nie miał zamiaru silić się na poważniejsze komentarze. - Jak jednak wcześniej wspominałem - w grupie raźniej.
Jeśli to nie był znak, że karma, czy inne mistyczne mojo nie było po jego stronie, to nie wiedział jak inaczej takowy miał wyglądać. Człowiek chce sobie odbić te wszystkie nieprzyjemności jednym małym skokiem w bok, ale oczywiście musi pojawić się ktoś kto pokaże mu środkowy palec. W ogóle jaki idiota przeprowadza szturm na celę, w której znajduje się pilot, striptizerka, ostry burdel i średniej klasy porno? Ktoś tu naprawdę powinien przemyśleć swoje priorytety ...
You called down the thunder, now reap the whirlwind.ObrazekObrazek[center]Theme Obrazek Voice Obrazek Outfit Obrazek Armor Obrazek NPC Obrazek GG: 7393255[/center][/size] Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

8 paź 2013, o 21:38

Pukanie do drzwi, jak można było eufemistycznie nazwać zjawisko, które nastąpiło przed momentem, nie ponowiło się, jednak na korytarzu wciąż panować musiało poruszenie, ledwo słyszalne przez grube, nieco wytłumione ściany. Shasia nie próbowała się połączyć drogą cyfrową z nikim z zewnątrz. Kobieta musiała nie spodziewać się żadnej odpowiedzi. A może uzyskanie jej było zwyczajnie niemożliwe? Wygłuszanie fizyczne i radiowo-cyfrowe było raczej cechą pełnoprawnych zakładów karnych i baz wojskowych, z drugiej strony Aria z pewnością nie miałaby problemu, by sobie na nie pozwolić. Chcąc wiedzieć co dzieje się za drzwiami, Shasia zbliżyła się więc do drzwi, które następnie otworzyła.
Z niewypowiedzianego zaproszenia niemal natychmiast skorzystał niezapowiedziany gość. Dokładnie batarianin, który nie tyle wszedł, co wleciał do pomieszczenia, pierwszy bliższy kontakt z podłogą nawiązując nieopodal obalonej lodówki. Asari zdążyła uskoczyć przed tym żywym pociskiem. - Kurwa, brać skurwysyna! - słychać było już wyraźnie okrzyk metalicznego, turiańskiego głosu. Tymczasem światło drzwi wypełnił olbrzymi cień. Jeżeli nie był to chorowity za młodu elcor, jedyną opcją pozostawał kroganin. -Ha! - ryknął olbrzym, gdy zamachnąwszy się ręką udało mu się powalić jednego z napastników - chociaż słowo to było o tyle nieprecyzyjne, że ani Peter ani też biotyczka nie mogła powiedzieć kto pełnił w tym starciu rolę agresora.
Kroganin wycofał się do celi Petera tylko pobieżnie oglądając się za siebie. Batarianin, którego widać tu wprowadził leżał na podłodze półprzytomny. Z prostego rozumowania wynikało, że co najmniej jedno z pozostałych musiało pełnić rolę więźnia. Drugie zatem otworzyło drzwi do pokoju, a że King stał o wiele za daleko... - Choć tu! - warknął kroganin, wyciągając rękę grubszą od nogi człowieka ku tancerce. Chociaż kobieta w żadnym razie nie była na to chętna, mając niewielkie pole manewru, element zaskoczenia przeciw sobie i imponująco dużego draba przed sobą, dała się chwycić. Bez żadnej ckliwości gigant przyciągnął ją do siebie, objął łokciem w pas i jednym szarpnięciem poderwał nad ziemię tak, że choć część niego zasłaniała jako żywa tarcza. - Puśćcie zabawki albo strzelajcie do koleżanki. Cokolwiek, byle szybko. - przedstawił swoje żądania kroganin.
Peter nie widział niestety sytuacji na korytarzu, bo widok zasłaniało mu cielsko zamknięte w niebieskim pancerzu. Nie mógł więc dobrze ocenić jakie szanse rysowały się dla obu stron konfliktu. Zauważył za to, że dwie pary oczu batarianina przy lodówce zaczęły się mozolnie ogniskować.
Peter King
Awatar użytkownika
Posty: 708
Rejestracja: 27 lut 2013, o 23:05
Wiek: 33
Klasa: Strażnik
Rasa: Człowiek
Zawód: Człowiek renesansu
Lokalizacja: Illium
Status: Freelancer, ex-sierżant Przymierza. Cerberus go nie lubi, bo ukradł im statek. Uważany za zmarłego.
Kredyty: 35.877
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

9 paź 2013, o 11:42

Chcąc nie chcąc, wrócił do tej pamiętnej chwili, kiedy musiał wybrać między atakowaniem vorcha, a najemników Arii. Przez myśl przeszła mu więc również wizja tego co może się wydarzyć, kiedy podejmie kolejną równie trafną decyzję. Istniała oczywiście możliwość okrutnej śmierci przez poćwiartowanie na setki drobnych kawałeczków, bardziej bezpośredniej i pewnej śmierci wywołanej pociskiem z uporem wiercącym mu dziurę w głowie, ewentualnie mało ekologicznej śmierci poprzez wyrzucenie go przez śluzę powietrzną. Po jakiejś setce różnych scenariuszy obfitujących w ogólnie pojęte śmierć i zniszczenie, Peter uznał, że nie widzi światła w tunelu, a życie nie przelatuje mu przed oczami. Postanowił więc zawierzyć tym płynącym z filmów akcji mądrością i uznać, że jeszcze trochę pożyje.
To tworzyło jednak całą serię nowych dylematów. Miał obok siebie batarianina, przed sobą kroganina, a za nim dwójkę turian, na domiar złego gdzieś po drodze trafiła się jakaś asari, która ledwie moment temu kazała mu się nie ruszać. Ironia, doprawdy.
Pilot analizował przez chwilę wszystkie za i przeciw. Dla odmiany nie chciał powiększać liczby wrogów, a patrząc na to, że i tak nie miał tu przyjaciół, brak działania nie doprowadzi do utraty jakichkolwiek. Dodatkowo nie chciał oznajmiać całemu światu, że dysponuje sprawnym omni-kluczem, a bez tego raczej wiele by nie wskórał w starciu z kroganinem albo parą turian.
Po niezbyt długim namyśle postanowił więc przystać na propozycję asari i posłusznie nie ruszyć dupy z miejsca, a tylko klapnąć na stole, który jeszcze chwilę temu zajmowała Shasia. Wszystko to było zbyt chaotyczne żeby miał pchać się w ten gnój. Wolał poczekać aż sprawa nieco się wyklaruje, może batarianin odzyska przytomność i będzie po wszystkim? Może znowu zamkną go w pokoju i korzystając z braku uwagi oraz zamieszania w hotelu, otworzy zamek, następnie znikając bez śladu? Może jeśli więźniowie zyskają przewagę, wyłga się jakoś, przyłączy do ich szczytnego celu i tej masowej ucieczki?
You called down the thunder, now reap the whirlwind.ObrazekObrazek[center]Theme Obrazek Voice Obrazek Outfit Obrazek Armor Obrazek NPC Obrazek GG: 7393255[/center][/size] Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Apartamentowiec Arii T'Loak

9 paź 2013, o 22:51

Po cichu wybierając dla siebie rolę bezstronnego obserwatora, Peter pozwolił sytuacji samej decydować o swoim rozwoju. W końcu wyglądała całkiem poważnie - chyba można było zaufać, że da sobie radę?
- Puszczaj mnie, ty... - wściekała się Shasia, ale jeden skurcz mięśni oplatających jej przeponę wycisnął z niej powietrze, pozbawiając tchu. - Oj zamknij się, mała. - mruknął korganin pod jej adresem. Był to rosły przedstawiciel swojej rasy, o szerokich barkach oraz dumnym i pokaźnym, brunatnoczarnym pancernym grzebieniu na głowie. Wyglądało na to, że jego jedynym uzbrojeniem było w tej sytuacji jego własne ciało. Jednakże nikt nie pozbawił go jeszcze pancerza - zatem musiał trafić tu dosłownie chwilę temu. Nic dziwnego, że próbował uciekać - być może, gdyby był przytomny gdy go tu sprowadzano - Peter również podjąłby jakieś kroki w tym kierunku.
- Odpuść Jerug, gówno możesz jeszcze teraz zrobić. Wpadłeś, przyjmij to z godnością. - przekonywał turianin poza zasięgiem wzroku Kinga. - Gówno i całą resztę flaków mogę wycisnąć z niej, a potem z ciebie, co ty na to? - zaczął się przekomarzać olbrzym nazwany Jerugiem. Na chwilę obejrzał się za siebie, wykorzystując szeroki rozstaw oczu, jakim obdarowała go wyrodna matka natura z Tuchanki. Przelotnym spojrzeniem obdarował obu mężczyzn za jego plecami - żaden z nich nie wyglądał na gotowego wkroczyć do akcji, Jerug przestał więc sobie zaprzątać nimi głowę. - Świetnie, jasne. A potem co? I samą Arię też "wyciśniesz"? - podjął słowną przepychankę turianin. - O nie. Ją mam raczej zamiar wypełnić. Porządnie wypełnić, ha! - krogański śmiech był rubaszny, jednocześnie przypominał jednak jakąś śmiercionośną maszynę przy pracy. - Już się nie kompromituj. Dobrze wiesz, że jeżeli byłeś dobry w wylizywaniu jaj szefowi, to niedługo cię stąd wykupi. A zaraz będzie musiał dołożyć na remont. - trudno było uzyksać przewagę siły w starciu z kroganinem w takich warunkach, toteż turiański negocjator pozostawał niestrudzony w przywoływaniu giganta do zdrowego rozsądku. - Sram na to. Wrobili mnie! Taki chuj, nie będę siedział na ciasnych salonikach Arii, aż Tarak sobie o mnie nie przypomni!
Wbrew pochopnej ocenie kroganina, obalony przez niego batarianin odzyskał już dość połączeń między neuronami, by spróbować wrócić do akcji. Dźwignął się najpierw na czworaka, potem do przykucnięcia. Gdy tylko zauważył Jeruga, wyszczerzył zęby z wściekłości. Nie był jednak głupi, zachowywał się cicho zamiast rzucać się na olbrzyma. Nim jednak podjął jakąś akcję, dostrzegł "lokatora" tej celi, spokojnie obserwującego sytuację. Peter stanowił dla co najmniej kilku osób ważną niewiadomą w tym równaniu. Unosząc brwi i wpatrując się niego, czterooki starał się ustalić jaka jest jej wartość.

Wróć do „Centrum Omegi”