[White Knight]

Nienawidził czerwonego piasku, a szczególnie tego co mogło po nim zajść. Uaktywnienie biotycznych zdolności, dobre sobie, na co mu to? Jest zwykłym żołdakiem i takim chce pozostać, nie uśmiecha się mu bycie mistrzem Jedi, jak w filmach sprzed prawie dwustu lat.
- Wiesz co Akan, chyba jesteśmy naćpani – stwierdził radośnie śmiejąc się sam z siebie.
Podniósł się i już miał zaglądać do środka lufy swojej modliszki, na szczęście uświadomił sobie jak głupi jego pomysł był.
- Dupa w troki, bo przegapimy całą zabawę! – krzyknął szczęśliwy bez powodu, potem ruszył jak najszybciej mógł za kroganinem.

[Saavik'Kara nar Ryzer]

W grupce od razu zrobiło się weselej lecz było jasne, że potraktowanie ich czerwonym piaskiem miało zaszkodzić a nie pomóc. Chciał podejść i spytać czy wszystko z Akanem i Jacobem w porządku, ale zaniechał tego widząc ich jak sami się podnoszą. Ze ogromnym zdziwieniem przyjął też akt czułości kroganina wobec niego. Faktycznie, dobrze się spisał blokując wiatrak, ale taka reakcja była do niego niepodobna. Zanim się obejrzał towarzysze zostawili go w tyle. Szybko ich dogonił i zaczął natarczywie upominać by zachowywali się ciszej.

[Akan Kerata]

Słysząc krzyk bojowy kroganina Akan wiedział, że nie dzieje się zbyt dobrze. Próbował skupić się na tyle, aby wstać, a co ważniejsze, na tych nogach ustać. Nie chciał ruszać do boju w takim stanie, ale chyba nie miał wyboru. Co dziwne, zaczął także odczuwać pozytywne efekty proszku - zdawało mu się, że zyskuje jakąś dziwną siłę..
Turianin wiedział, że działanie narkotyku pozwala nawet osobnikom bez biotyki czasowo używać podstawowych umiejętności. Nie spodziewał się jednak, że kiedyś sam pozna to uczcie - nie był typem narkomana. Jednak stało się, i nic już na to nie mógł zrobić. Jest zwyczajnie naćpany.
Spojrzał na człowieka, próbując wycenić jego stan. Podejrzewał, że jest on podobny do jego własnego. Być może jednak uda się im ruszyć za kroganinem, jak wcześniej planowali..

[Mistrz Gry]

Zachowując się głośno i zwracając na siebie mnóstwo uwagi doszli w końcu do końca korytarza. Następnie przeszli przez niezabezpieczone drzwi i stanęli na wysoko położonym balkonie. Dwadzieścia metrów pod nimi rozciągał się bardzo długi magazyn, wypełniony różnego rodzaju pojemnikami. Z balkonu można się było dostać na dół wąską, windą fabryczną, która jednak mogła pomieścić jedynie 2 osoby jednocześnie, lub jednego kroganina. Pytanie tylko czy chcieli schodzić, na dole bowiem trwała regularna bitwa. Wspomniane wcześniej vorche prowadziły bój z najemnikami Zaćmienia (jak można sądzić po ich wyglądzie). Siły obu stron liczyły nawet ponad 60 walczących, przy czym vorche miały lekką przewagę liczebną.
Pozycja drużyny pozwalała im na obserwację pola bitwy, mieli jednak dość ograniczone pole ostrzału, ze względu na spory bałagan panujący między stertami paczek i towarów na dole.

[White Knight]

Jacob spojrzał na toczące się walki, na usta cisnęło mu się aby krzyknąć coś co nie miało większego sensu.
- Siedźmy tu – udało mu się jedynie wybąkać, miał na myśli, aby najpierw dali się dwóm grupom wystrzelać, a dopiero potem wkroczyli.
Zaciskał wargi, aby nie wybuchnąć bezsensownym śmiechem, chociaż sam nie wiedział co go śmieszyło.
- Dobrze, krogusiu? – wypalił do Kortha.

[Korth]

- Nic nie zatrzyma biotycznego boga! - Ryknął kroganin bez sensu i pchnął falą biotyczną wprost w półki tak by zawaliły się na Vorchów.

- Przyjaciele posiłki nadchodzą, zniszczmy te ścierwa Vorchów! Za Tuchankę! - Krzyknął do najemników zaćmienia pakując się do windy. Ice czuł w sobie niemal rozrywającą go moc biotyczną i chciał tylko jednego ... zabijać.

[Saavik'Kara nar Ryzer]

- Korth! Wracaj! Jacy przyjaciele!? W Zaćmieniu prawie nie ma krogan!
Nie miał pojęcia czy ta trzystukilowa bestia go usłyszała.
- Jacob, zgadzam się, że najlepiej by było zostać i poczekać aż się wzajemnie pozabijają - zwrócił się do Ibaki - ale wobec sytuacji, w której może postawić nas Korth sugeruję udawać kogoś kto miał właśnie tu i teraz pomóc Zaćmieniu.
Kiedy skończył mówić zaczął przerzucać co lżejsze paczki i towary tak by spróbować sobie stworzyć dogodną pozycję do walki.

[Akan Kerata]

Akan zgadzał się z Ibaką, nie widział innego sposobu jak utrzymać na chwilę obecną status quo między walczącymi. Jego taktyka była prosta - zdejmować tych, co zaczynają mieć przewagę. Rozstawił się na balkonie tak, aby mieć w miarę dogodne pole do ostrzału bronią snajperską. Zaczął wyszukiwać vorche wśród stert pakunków. Nie musiał martwić się specjalnie o to, w kogo strzelał, byle nie był to kroganin lub któryś z naszych. Miał nadzieję, że narkotyk nie zadziała nadto negatywnie na jego koncentrację i celność, choć wiedział, że to mało prawdopodobne.

[Mistrz Gry]

Zachowanie ekipy mogło być wyjaśnione chyba jedynie działaniem czerwonego piasku. Każdy zrobił coś innego. White Knight skulił się w rogu, nar Ryzer stał jak kołek, Akan celował do vorchów a na koniec kroganin - rzucił się w dół w kierunku walczących, oczywiście zanim winda zjedzie minie jeszcze kilkanaście sekund, a tego Korth chyba nie wziął pod uwagę.
Półki posypały się na walczących, raniąc obydwie strony konfliktu, a jako że akcje teamu nie były zbyt subtelne, zostali oni dostrzeżeni. Teraz w kierunku całej czwórki posypał się grad kul (a osłon była wyjątkowo mało). Najbardziej zerwał kroganin i 3 pociski zdołały przebić się przez jego tarcze i utkwić w jego ciele.
Akan raczej miał kłopoty by w coś trafić, ale jednego vorcha zabił.

[Korth]

O dziwo nie czułem wcale bólu tylko dziwne swędzenie.
- Chyba mnie trafili - zaśmiałem się głupkowato
Instynkt nakazał mi włączyć barierę biotyczną i schować się gdzieś w rogu przed strzałami. Czekam, aż winda zjedzie na tyle nisko, że będę mógł bezpiecznie zeskoczyć. Gdy to zrobię pchnięciem biotycznym przewracam najbliższych przeciwników i strzelam ze strzelby biegnąc do najbliższej osłony.

[White Knight]

Jacob mimo, że pod działaniem narkotyków pewien był, iż kroganin padnie ranny, a tak się nie stało. Jak widać narkotyk skutecznie działał również na jego wielki zad. Ibaka wystawił swoją broń, a chwilę potem zaczął strzelać do osób na ziemi ze swojej pozycji.
- Nikt się nie oprze naszej potędze! – krzyknął donośnie będąc pewnym, że przestraszą się i ukorzą przed rykiem człowieka.
Odbezpieczył również swój granat odłamkowy i rzucił w kierunku największego skupiska nieprzyjaciół.

[Saavik'Kara nar Ryzer]

Saavik był przerażony tak szybkim rozwojem wydarzeń. Wydawało mu się, że jeszcze chwilę temu był w "Zaświatach" a teraz zamiast ogłuszającej muzyki słyszy tylko świst kul. Wyjął i odbezpieczył pistolet, ale zamiast dołączyć do walki tylko tępo patrzył się na swoją broń. Starał się sobie przypomnieć wszystko czego nauczył się na licznych ćwiczeniach. Nie wiedział ile czasu spędzi w tym stanie, ale jeżeli uda mu się przezwyciężyć strach to używa na wrogach sondy bojowej i stara się trafić w nieprzyjaciół ze swojego pistoletu.

[Akan Kerata]

Akan nie miał wyboru, kontynuował ostrzał. Nie było teraz mowy o wycofaniu się, gdy kroganin tak zaszarżował. Co jak co, ale nie zostawi go w tyle. Mógł jedynie mieć nadzieję, że oprzytomnieje na tyle, by nie robić czegoś głupszego niż zwykle.
-Saavik, rusz dupę i osłaniaj Kortha, co? - powiedział turianin, chcąc zmusić go do działania.

[Mistrz Gry]

Do walki dołączył jeden zasadniczy czynnik - chaos. Każda ze stron konfliktu miotała się po polu bitwy, bardzo bezładnie. Korth na ten przykład, zeskakując z windy, trafił w sam środek grupy nieprzyjaciół z Zaćmienia. Biotyczna moc pozwoliła odepchnąć mu połowę z nich, kolejny dostał strzał między oczy i jego głowa zmieniła stan skupienia. Mimo to, kroganin znalazł się w prawdziwym piekle. Nigdzie nie było osłony mogącej zapewnić mu ochronę przed przeciwnikami nacierającymi z każdej strony. Tarcze już dawno przestały działać, a bariera przyjmowała ostatnie trafienia przed wyładowaniem.
Z pomocą ruszyła część towarzyszy, Jacob wyeliminował granatem odłamkowym aż 3 najemników jednocześnie. Akan chodź miał problemy, zabijał sukcesywnie vorche, natomiast Saavik nie zrobił nic konstruktywnego, widać strach go sparaliżował.
Generalnie to kroganinowi zostały sekundy życia...

[Korth]

Kroganin odurzony narkotykiem będąc w środku piekła czuł się jak w raju. Ostatnie resztki bariery do użycia jako potężny wybuch novy. Nie czekał na efekt tylko od razu zaszarżował biotycznie na najbardziej oddalonego od grupy przeciwnika. Starał się chwycić i użyć jako żywej tarczy. Odwrócony plecami trzymając jedną ręką swoją żywą tarczę a drugą strzelbę, wycofywał się strzelając wręcz na oślep i szukając osłony.

[White Knight]

Jacob mimo bycia pod wpływem narkotyków potrafił ocenić szanse kroganina, a te były dosyć mizerne.
- Saavik, kurwa! – krzyknął głośno aby oprzytomnić quarianina – zacznij strzelać do kurwy nędzy! Ogień osłonowy na Kortha!
Sam wyłonił się zza osłony i zaczął strzelać do tych, którzy strzelali do jego przyjaciela, na tych z najlepszą pozycją użył strzału wstrząsowego.

[Akan Kerata]

Akan widząc sytuację kroganina natychmiast zaczął ostrzał we wrogów zagrażających mu najbardziej. Musiał kupić mu czas na ucieczkę, inaczej będzie nieciekawie. Zaczął używać wszelkich umiejętności, jakie mogły się przydać - sabotażował broń celujących w Kortha, po czym użył na wrogach strzału wstrząsowego.
-Weź nam kurwa w końcu pomóż, Saavik! Dasz radę! - krzyknął Akan widząc bierność towarzysza. Wiedział, że nie mogą wygrać bez jego pomocy.

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Czy nie powinniśmy móc używać choć słabych umiejętności biotycznych po zażyciu czerwonego piasku? Szczególnie po takiej ilości..

[Saavik'Kara nar Ryzer]

Z minuty na minuty działo się coraz gorzej. Widział jak kroganin obrywał podczas swojej narwanej szarży a on tutaj siedział jak kołek. Tylko Saavik nie był pod wpływem czerwonego piasku i tylko quarianin nie robił nic by pomóc swoim towarzyszom. W końcu zaczął słyszeć jak kompani do niego krzyczą. Z początku rozumiał tylko słowo "kurwa", ale już po chwili wziął na tyle się w garść, że pojął wszystko czego oczekują od niego Jacob i Akan. Uświadomił sobie, że nie ma już bezpiecznej Wędrownej Floty. Nie ma już teraz nawet "Zaświatów", w których był niedawno. Jest on teraz i tutaj. W potrzasku razem ze swoimi przyjaciółmi, w tym jednym już rannym. Karygodne byłoby dopuszczenie by ktoś zapłacił cenę za jego tchórzostwo. Kule latające wokoło stały się już teraz dla niego bardziej realne. Świst każdej przelatującej blisko budził już nie jego strach a złość. Zaczynał nienawidzić siebie za swoją bezczynność. Wychylił się i w końcu zaczął strzelać do bliżej stojących nieprzyjaciół. Użył też swojej sondy bojowej stawiając ją obok Kortha by dać mu trochę więcej czasu na ucieczkę,

[Mistrz Gry]

Kroganinowi nie dało się już pomóc, mimo iż ten rzucił się, by złapać sobie żywą tarczę, jego bariera padła i teraz tylko pancerz dawał mu wątpliwą ochronę przed pociskami. W pewnym momencie, Korth poczuł że traci grunt pod stopami i odrywa się od ziemi - wróg musiał mieć jakiegoś biotyka w swoich szeregach. Ten najwyraźniej użył Ciśnięcia, bowiem kroganin uniósł się kilka metrów do góry, po czym jakaś siła pociągnęła go gwałtownie w dół, a wielkie cielsko uderzyło o twardą podłogę. Korth stracił przytomność (biorąc pod uwagę ilość obrażeń, był bardzo osłabiony).
Reszta używając dostępnych mocy i broni, powoli odepchnęła siły Zaćmienia od balkonu. Ostatnie walki toczyły się po drugiej stronie pomieszczenia, na szczęście walki już wygasały i część istot wogóle uciekała z pola walki. Na szczególną uwagę zasłużył nar Ryzer, który pokazał że jednak potrafi walczyć, oddając zaskakująco celne strzały.

[White Knight]

- Osłaniać mi dupę, idę po Kortha! – wydał rozkaz dwójce przytomnych kompanów.
Sam Ibaka wskoczył do windy gdzie wybił szybę i kontynuował ostrzał właśnie z niej. Gdy tylko dojechał użył skoku adrenaliny, aby w zawrotnym tempie podbiec do swojego kumpla i odciągnąć go za jakąś osłonę. W przeciągnięciu bydlaka z pewnością pomógł mu fakt, iż sam był olbrzymich gabarytów.
- Wstawaj grubasie! – krzyknął głośno zdenerwowany.