[Scorpion]

Widząc lekką niechęć dziewczyny do napoju, który jak widać opróżniła dość szybko drell zamówił kobiecie coś mocniejszego. Przypomniał sobie swoje spotkanie z Lillian na Cytadeli i zamówił kobiecie to co ona wtedy piła - ziemską wódkę. Po chwili spojrzał na nią z wyrazem twarzy typu "mała rekompensata".
- Tak więc jest parę możliwości - konkurencja "firmy" asari, która mnie wynajęła, Handlarz Cieni, a także ktoś zupełnie niezależny, na przykład osoba, która chciała kupić ten prototyp, ale zainwestowała w "tańsze rozwiązanie". - mówił drell powoli dopijając browar.
- Odnoszę wrażenie, że nie rozumiesz mojej osoby. Ty pracujesz jak widzę z chęci zarobienia, ewentualnie lubisz wykonywać swoją pracę. Ja robię to wszystko, by pokazać, że mogę. Pewnie zastanowiło Cię to, czemu mimo dość wysokiego poziomu posługiwania się omnikluczem nie używam kamuflażu taktycznego. Proste - chcę sławy. Może to trochę idiotyczne, bo zawsze będę widziany jako pierwsza osoba do odstrzału, ale tego właśnie chce od życia. Jeśli to co robisz nie sprawia, że parę osób chce Cię sprzątnąć, to znaczy że robisz coś stanowczo nie tak, przynajmniej ja zawsze tak myślałem. A jeśli chodzi o tamtą akcje, to zbytnio bym się nie przejmował. Gorsze akcje widuje codziennie przechodząc się po tej stacji. Mają tutaj gorsze problemy niż jakiś koleś, który chciał najwyraźniej coś przeszmuglować i nawet raz nie strzelił do strażnika. - mówił drell wpatrując się w pustą już szklankę. Po chwili przysunął do Hope pudełko.
- Cóż, poza tym jeśli dzięki temu mogłem napić się w towarzystwie takiej piękności, to było warto. - dodał po chwili Scorpion tym razem zamawiając whisky.

[Hope]

Gdy w ręce kobiety zamiast "batariańskiego syfu" trafiła dobra, ziemska wódka rozpromieniła się nieco. Uśmiechnęła się do Scorpiona figlarnie, bawiąc się kosmykiem swoich włosów.
- Umiesz mi dogodzić. No, a przynajmniej w kwestii doboru trunków.
Przymknęła na moment oczy, wysłuchując w spokoju jego kolejnych słów. Sławny złodziej? - dobre sobie. Jeden z największych nonsensów jakie w życiu słyszała. Oparła policzek na dłoni, rozważając odpowiedź na jego pytania i argumenty, po czym przeciągnęła się niczym kocica.
- Jest wiele osób, które chętnie by mnie sprzątnęły. Różnica jest taka, że ja nie zostawiam po sobie śladów, które sugerowałyby kim jestem...
Skrzywiła się lekko, przypominając sobie jak głupio się dzisiaj zachowała.
- Choć dzisiaj ja też spierdoliłam, ale to wina tych przeklętych Batarian, którzy uparli się, żeby mnie zaczepiać.
Nie lubiła Batarian. Nie lubiła ich jak jasna cholera, więc między innymi dlatego piwo które jej wcześniej podsunięto z takim trudem przeszło jej przez przełyk. Nic, co batariańskie nie może być dobre. Jej niechęć dało się nawet wyczuć w jej głosie. Cóż, wciąż po nocach miała przed oczami Batariańskich najemników, którzy na jej oczach zamordowali jej rodziców, po czym zrobili z niej dziwkę.
- Ani trochę mnie nie zastanowiło dlaczego nie używasz kamuflażu taktycznego. To drogie oprogramowanie. Mnie nie było na nie stać. Ale rzeczywiście, pracuję dla Handlarza Cieni. To on mi zafundował taki luksus. Poza tym... Sławny najemnik? Jeden z najbardziej idiotycznych celów życiowych z jakimi się spotkałam. Zrozumiesz, gdy będziesz tak rozpoznawalny, że nigdy nie będziesz w stanie wykonywać swojej pracy. A co do wystrzałów... Nikogo nie zabiłam.
Jej ostatnie zdanie brzmiało trochę jak próba usprawiedliwienia się. Zmarszczyła nosek i odgarnęła włosy z policzka. Gdy tak się teraz nad tym zastanowiła, to nie była pewna czemu starała się nikogo nie zabić. Co ją obchodzi życie "bezimiennych" ludzi? Jednocześnie rozważyła, czemu nie przestrzeliła pleców drellowi. Czy to faktycznie dlatego, że nie miała ku temu warunków...?
Podniosła powoli lewą rękę, włączając omni-klucz. Szybko napisała wiadomość do swojego kontaktu z Handlarzem Cieni.
"Towar odzyskany. Obyło się bez ofiar śmiertelnych. Komu przekazać przesyłkę?"
Uniosła powoli kieliszek wódki i wypiła go na raz, wstrzymując na moment oddech. Alkohol powoli zaczynał powoli odzywać się kojącym szumem w jej głowie. Po chwili wypuściła powietrze, lekko nasycone zapachem procentów. Zerknęła na drella, oceniając wzrokiem jego sylwetkę. Nie zaimponował jej jakoś szczególnie swoimi umiejętnościami w zawodzie. Wtem uśmiechnęła się lekko i przymrużyła drapieżnie oczy.
- Ciekawa jestem, czy w na parkiecie jesteś równie mocny co w gębie.

[Scorpion]

- Nie ma ryzyka, nie ma zabawy. W sumie dlatego właśnie tak ciekawym jest moja aktualna rozmowa z Tobą - jeśli Cię do siebie zrażę najpewniej będziesz chciała mi przy następnym spotkaniu rozwalić łeb. - zaśmiał się drell, po czym sam napił się whisky.
- Po prostu powiedzmy, że nie przywiązuję takiej wielkiej wagi do życia jak niektórzy. Ktoś kto nie ma czego stracić raczej się czymś takim nie przejmuje. - dodał jeszcze po chwili wpatrując się w pozostałości trunku w szklance żałując iż sam się on nie uzupełni.
- Nigdy wszystkiego nie da się przewidzieć, dlatego też sztywne trzymanie się wcześniej przygotowanego planu całkowicie pozbawione jest sensu. Poza tym cóż to za skok adrenaliny kiedy uciekasz z towarem, a za Tobą biegnie rozszalały kroganin próbujący rozszarpać Cię na kawałki. - opowiadał żartobliwym tonem drell lekko się przeciągając.
- Cóż, żyjmy dzisiaj, jakbyśmy mieli umrzeć jutro. Skoro już mam kiedyś odejść, to chciałbym, żeby stało się to z rozgłosem - nie chcę być kolejną bezimienną ofiarą strzelaniny, chcę sobie wyrobić imię, być kimś nie tylko częścią bezimiennego tłumu. Wiem, że w moim zawodzie może to być lekko mówiąc idiotyczne ... - mówił Scorpion lekko się uśmiechając. Na pytanie Hope uśmiechnął się lekko.
- Jeśli zamierzasz tańczyć ze mną w podobny sposób jak z tamtą asari, to zgodziłbym się nawet gdybym był kiepski na parkiecie. - odparł, powoli wstając. Drell dokończył szybko swoje whisky, po czym zapłacił barmanowi za trunki.
- Ale nie martw się, jestem w tym akurat całkiem niezły. - dodał po chwili puszczając do Hope oczko.

[Hope]

- Jeśli okażesz się kiepski na parkiecie, to oznacza, że nie zasługujesz na podobny luksus.
Puściła do niego z rozbawieniem oko, podnosząc paczkę i chowając ją pod kurtkę. Złapała drella za rękaw i wciągnęła go na parkiet. Była już ewidentnie lekko wstawiona. Nie próbowała jednak nawet udawać, że jest zwykłą profesjonalistką. Skoro już trafił się drellski amator ziemskich kobiet, to dlaczegóż by miała go nie wykorzystać?
Różnokolorowe światła migające dookoła jej sylwetki, rozświetlając ją w półmroku Zaświatów na ułamki sekund wyraźnie podkreślały zgrabną sylwetkę Hope. Szumiący już wyraźnie w jej głowie alkohol stanowił dodatkowy zapalnik dla jej pobudzonych muzyką zmysłów.
- Wybacz, że cię zmartwię, ale możesz mieć trudności w nadążeniem za mną. Kiedyś zajmowałam się tym zawodowo. Właśnie tutaj.
Uśmiechnęła się złośliwie, robiąc kilka drobnych kroczków, stawiając stopy po linii prostej w stronę Scorpiona. Z początku jej dłonie ulokowane były na własnych biodrach i w miarę zmniejszania się odległości między dwojgiem złodziei przesuwała palcami w górę swojego ciała. Było to dość powolne. Dopasowywała się do początkowo delikatnego drgania muzyki. Doskonale wyczuwała rytm, a jej ciało odzwierciedlało go w swoich ruchach.
Dobrze znała ten utwór. Wielokrotnie wyginała swoje ciało w erotycznych pozach na rurze w rytm tej wpijającej się w zmysły, pobudzającej a zarazem hipnotyzującej muzyki.
Drell musiał się w tym momencie poczuć właśnie jak ta stalowa rura, która stanowiła podstawę tańca striptizerek, które bardzo rzadko były rasy innej niż Asari. A jednak - ona była człowiekiem i była w stanie nadążyć za kosmicznymi pięknościami. Tak było i tym razem. Przy pierwszym uderzeniu basu w głośnikach zarzuciła nogę na biodro Scorpiona i okręciła się nieco, odchylając swoje ciało w tył. Znów wpadła w rytm namiętnego tańca.
Gdy po gwałtownym zbliżeniu się do Drella i niemalże otarciu się o niego całym swoim ciałem - zgadza się, brakowało milimetrów żeby jej biust przejechał mu po całej długości klatki piersiowej - zabrała od niego swoją nogę, tanecznym ruchem odwracając się do mężczyzny tyłem, stając w odległości na której z łatwością mógłby ją objąć ramionami. Poruszała nęcąco biodrami, od czasu do czasu "niby przypadkiem" dotykając udem lub pośladkiem jego ciała i obejrzała się na niego przez ramię.
A on w jej spojrzeniu mógł dostrzec, że doskonale zdawała sobie sprawę z faktu, że jest kusząca i podniecająca. I że było to zupełnie celowe.

[David „Farciarz” Collins]

David powoli zaczął się denerwować. O ile lubił gierki kobiet, z którymi filtrował, o tyle teraz wydłużenie w tym temacie nie skutkowało niczym. Albo Farciarz po prostu tracił „to coś”, kiedy chodziło nie tylko o romans, czy szybki seks, ale o coś więcej.
- Nie, nie interesuje mnie żadna z tancerek – potrząsnął głową. – Interesuje mnie jedynie kobieta, którą rozmawiam.

Collins postanowił zaryzykować.
- I która może mieć kłopoty – dodał poważnie, spoglądając prosto w oczy Asari.

[Mistrz Gry]

- Słucham?
Nie spodobało jej się to, co usłyszała. Widać było, że kobieta nabrała podejrzeń, zrobiła się nerwowa. Rozejrzała się dookoła siebie, palce zacisnęły się w pieść, zgniatając kawałek materiału na wysokości uda. Kiedy robiło się gorąco, asari zazwyczaj zmywała się z owego miejsca. Także teraz zaczynała rozglądać się za potencjalną drogą ucieczki. Wbiła w niego o wiele ostrzejsze spojrzenie.
- Czego chcesz? Kto Cię wynajął?

[David „Farciarz” Collins]

Farciarz uznał, że kompletnie inna taktyka zaczyna działać.
- Nikt mnie nie wynajął. Pamiętasz jak wspomniałem, że bywam tu i tam. Jestem reporterem i usłyszałem, że jesteś w niebezpieczeństwie.
David położył jej rękę na ramieniu, rozejrzał się i kontynuował.
- Wiem kim jesteś. Wiem kto i co od ciebie chcą. Ale nie możemy dłużej zostać w Zaświatach. Moja kwatera jest obserwowana. Wyjdźmy, a wszystko ci opowiem.

Collins wstał i wyprostował się. Teraz nie było już odwrotu.
- Znasz inne wyjście, niż te główne? Jeśli tak, to idziemy. Szybko. Zachowujmy się jak para.
David szybko objął w pasie Rizię i syknął.
- Szybko.

[Scorpion]

Drell wylądował w lekko mówiąc komfortowej sytuacji. Muzyka była podobna do tej, którą Scorpion zwykł słyszeć w klubach na Cytadeli, była jednak duźo bardziej agresywna, co trzeba przyznać mu odpowiadało. Gdy Hope założyła mu nogę na biodro drell położył jej dłoń na plecach, dzięki czemu podtrzymywał ją gdy ta wygięła się do tyłu. Gdy kobieta odwróciła się przeniósł ręce na jej biodra, poruszając się razem z nią. Gdy agentka Hadlarza Cieni odwróciła się do niego on uśmiechnął się.
- Chyba nie sadzisz, że tak łatwo mnie skusić co tamtą asari ? - zapytał z wyraźnym rozbawieniem.
- Jednakże jak widzę jesteś w tym profesjonalistką... - dodał po chwili ciszej zbliżając usta na kilka milimetrów od ucha Hope.

[Hope]

- Wcale tak nie myślę.
Odparła, cofając się tak, aby wylądować w jego ramionach. Oparła się plecami o jego tors, gdy zbliżył usta do jej ucha. Sięgnęła dłońmi za swoją głowę, by ulokować je na karku Scorpiona, który lekko rozmasowała palcami. Odwróciła się przy tym tak, by czuł od jej skóry zapach delikatnych, nie drażniących nosa perfum, których woń nieco kojarzyć się mogła z ziemskimi różami. Prawdopodobnie kobieta w głębi była nacjonalistką albo patriotką. Pasowałaby do organizacji takich jak Cerberus. Widać bowiem, że w zdecydowanej większości woli to, co pochodzi z jej rodzimej planety.
- Ja to wiem. I nie tak łatwo jak ją, a o wiele łatwiej.
Zaśmiała się perliście. Była dziesięć lat starsza od Scorpiona, po niej jednak tego widać nie bylo, a nie potrafiła wizualnie oceniać wieku Drelli, mogli więc śmiało przypuszczać że są w podobnym wieku. Oparła potylicę na jego ramieniu, dając mu przy okazji wgląd w swój dekolt.
- Zaprzeczysz?

[Mistrz Gry]

David

- Ale...
Rizi była przerażona. Nie dał się jej wypowiedzieć, wyrazić swoich obaw, komentarza do całej sytuacji. Już sama nie wiedziała co ma myśleć o tej całej sytuacji. Mówił prawdę czy chciał źle dla niej i właśnie prowadzi ją w paszcze lwa? Zdezorientowana asari pozwoliła mu się ciągnąć i prowadzić w stronę wyjścia. Oczywiście, że znała, jednak w odpowiedzi pokręciła przecząco głową. Nie ufała mu na tyle. W ogóle mu nie ufała. I wcale nie podobało jej się to, że właśnie trzyma rękę na jej plecach. Trudno też było nie zwrócić na siebie uwagi. Kilku stałych bywalców szeptała coś między sobą oraz pokazywało na nich.

[David „Farciarz” Collins]

David syknął.
Prowadząc ją cały czas, trzymając rękę na jej biodrach, uśmiechał się głupkowato do tych, którzy spoglądali na nich. Starał się grać szczęśliwca, któremu udało się poderwać śliczną tancerką.
- Zachowuj się naturalnie. Zaufaj mi - powiedział szeptem.

Kierowali się do głównego wyjscia. Collins czasem musiał przyciskać Rizię, gdyż czuł, że ta stara się oswobodzić i wcale się temu nie dziwił. Kiedy byli przy ostatnim korytarzu prowadzącym do głównego wyjścia, Farciarz stanął i stanowczym tonem powiedział.
-Ci, któzy chcą się dostać znajdują się w Zaświatach. Musimy się stąd wydostać i iść w bezpieczne miejsce. Po drodze ci wszystko wyjaśnię, ale musimy sie spieszyć. Daleko mieszkasz?

[Mistrz Gry]

- A skąd mam wiedzieć czy to Ty przypadkiem nie jesteś tym, który strzeli mi w plecy?
Jego prośby, zabiegi, domagania się nie przyniosły żadnego efektu. Kobieta nadal szła sztywno, miała napięte mięśnie oraz nerwowo rozglądała się po okolicy. Nie rozluźniła się nawet kiedy znaleźli się na korytarzu będącym łącznikiem jednych i drugich drzwi praktycznie opustoszałym.
- Domagam się natychmiastowych wyjaśnień!
Już nie prosiła. Jej głos brzmiał ostro, słychać było, iż jest na granicy wytrzymałości. Zacisnęła palce na jego ręce jakby chciała oderwać ją od swojego ciała.
- Posłuchaj. Jesteś...
Nie dokończyła. Nabrała głęboko powietrza w płuca, oczy zaszły czarną poświatą. To był cichy, perfekcyjny strzał. Asari, która stała właśnie w progu, opuściła broń. Egzekutorka podeszła bliżej, przykładając dłoń do czoła kobiety, która właśnie wydała ostatnie tchnienie w objęciach Davida.
- Niech bogini ma Cię w swoje opiece.
Odwróciła się napięcie odchodząc w sobie znanym kierunku, nie obejrzała się nawet za reporterem. Tymczasem z przeciwnej strony wyszedł turiański człowiek Arii, który z uznaniem skinął głową widząc całe zajście. Obył się bez świadków, problem zażegnany.
- Aria przelała już kredyty na Twoje konto. Możesz odejść. My zajmiemy się ciałem.

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Event zakończony.
+3 000 kredytów oraz 1 punkt renegata.

[Scorpion]

Scorpionowi bardzo podobał się kwiatowy zapach perfum kobiety.
- A co gdybym udawał niedostępnego ? - zapytał z rozbawieniem drell. Oczywiscie nie miał zamiaru tego robic, bo dziewczyna bardzo mu się podobała i wolał nie ryzykować udawania oschłego drania. Poza tym zauważył on iż jego egzotyczny wygląd przyciągnął jej zainteresowanie. Scorpion skupił się na zmysłowym tańcu z Hope, dając się ponieść muzyce.
- Z drugiej jednak strony gdyby nie fakt, że widziałem jak dobrze strzelasz, to pewnie niedługo pytałbym, czy nie masz może na Omedze jakiegoś zacisznego mieszkanka - szepnął po chwili namysłu Hope do ucha. Kobieta mogła wyczuć delikatny zapach perfum drella o zapachu czekolady

[Hope]

- Gdybym nie widziała jak kiepsko kradniesz - ale jednak kradniesz - to bym cię zabrała do mojego zacisznego mieszkanka na Omedze. Ale lubię swoje meble. No i poza tym, co by był ze mnie za szpieg, gdyby był ktoś kto umie mnie łatwo znaleźć?
Oczywiście, była cała masa takich osób. Były to jednak osoby liczące się na Omedze, takie jak choćby Aria T'Loak. A tym najważniejszym po prostu Hope starała się nie podpadać. Handlarz Cieni nie jest w stanie uchronić jej przed wszystkim. Z resztą, wątpliwe by próbował zadzierać z kimś pokroju Arii. Bez wątpienia był potężniejszy, a jego wpływy większe, jednak ta kobieta odgrywała znaczącą rolę w funkcjonowaniu półświatka.
Zamknęła oczy, działając już w pełni na wyczuciu rytmu. W pewnej chwili odwróciła się gwałtownie i pchnęła Scorpiona na barierkę, momentalnie dobijając do niego i zarzucając ręce na jego ramiona. Ugryzła lekko i pieszczotliwie jego dolną wargę, po czym puściła mężczyznę i odsunęła się.
- Faktycznie. Nie najgorzej tańczysz.
Odparła, schodząc z parkietu i włączając swój omni-klucz. Chciała sprawdzić, czy otrzymała już odpowiedź od swojego kontaktu.
- Włącz swój omni-klucz. Prześlę ci tysiąc, który chciałeś.

[David „Farciarz” Collins]

David patrzał na plecy turzanina, które z kroku na krok były coraz mniejsze, aż w końcu zniknęły za drzwiami. Wstrzymał oddech na wiele sekund, by dopiero teraz wypuścić powietrze. To, co się właśnie wydarzyło zaskoczyło go tak, jak nic wcześniej. Nie tak miało być – nie tak Collins wyobrażał sobie zakończenie znajomości z Rizią.
Plan był prosty. Mieli wydostać się z Zaświatów – Farciarz miał powiedzieć o wszystkim Rizii. Tak, miałby na karku Arię, więc miałby zakaz powrotu na Omegę i zapewnie niejedna grupa najemników by go ścigała. Ale chyba poczuł coś więcej, niż stricte czysty pociąg, do tancerki. Może by coś z tego wyszło, a może i nie. Ale kto nie próbuje, ten nie ma.

David nie spoglądał na ciało martwej asari, tylko ruszył do wyjścia. Czuł, że brakuje mu tlenu. Kiedy w końcu opuścił Zaświaty, zwymiotował żółcią blisko stóp jakiegoś podstarzałego klienta. Przeprosił i ruszył przed siebie. Musiał dostać się na Cytadelę, by zakończyć sprawę Xoraxa.
Musiał opuścić Omegę, by zapomnieć.

[Scorpion]

- Niestety nie znam na Omedze żadnego porządnego hotelu, więc raczej żadnego nie zaproponuję ... Z drugiej strony zawsze możesz mnie prowadzić jakimiś okrężnymi ścieżkami do swojego mieszkanka. Nie martw się, mebli nie kradnę, poza tym jeszcze nigdy nie okradłem kobiety, która mi się na prawdę podobała i która zgodziłaby się wypić ze mną. - odparł żartobliwym tonem. Oczywiście drell nie miał zamiaru okraść Hope, bo mimo iż ona usilnie twierdziła iż tak na prawdę chciała mu strzelić w plecy on po prostu w to nie wierzył, bo wtedy wybrałaby prostszą drogę - puściłaby Scorpiona samego przeciw strażnikom, by potem odebrać przesyłkę im. Gdy kobieta nagle rzuciła się na niego przez chwilę mogła na jego twarzy podziwiać całkowite zdezorientowanie. W tym momencie w mózgu drella ożyły wspomnienia z Cytadeli sprzed kilku dni. Uśmiechnął się on.
- Często rzucasz się na facetów nie wiedząc nawet jak ktoś się nazywa ? Przy okazji, mówią na mnie Scorpion - największa plaga drobnych biznesmenów Cytadeli. Przy okazji, świetnie tańczysz. Twoje przechwałki na początku traktowałem jako blef, ale muszę przyznać, że sam chętnie zatrzymałbym się na dłuższą chwilę, by Cię oglądać. - rzucił Scorpion schodząc za Hope z parkietu, po czym aktywował swój omni-klucz.
- Przy okazji, ta asari, którą wcześniej poderwałaś na parkiecie łypie na mnie z zazdrością. Jak widać zawracasz w głowie nie tylko drellom. - dodał uśmiechając się do kobiety.

[Hope]

Słysząc pytanie Scorpiona, uśmirchnęła się lekko. Ruszyła w jego stronę powolnym krokiem, kręcąc ponętnie biodrami. Zatrzymała się przed samym mężczyzną, zarzuciła znów ręce na jego ramiona, stanęła na palcach i wpiła się ustami w jego wargi. Pocałunek był drapieżny, namiętny i zmysłowy, jakby był jej kochankiem. Hope umiała całować. Miała w tym tak duże doświadczenie, że mało kto mógł się jej oprzeć w trakcie jednego z takich pocałunków. Jeśli z nią nie walczył, wsunęła język między jego wargi, najpierw przesuwając jego końcem po wewnętrznej stronie jego ust, następnie musnęła podniebienie Drella i wreszcie uniosła nieco nogę, po czym oparła ją na wewnętrznej stronie uda Scorpiona, pocierając kolanem jego krocze. Muskała językiem jego własny język, dość intensywnie poruszając dociśniętą do niego nogą. Jak tylko wyczuje twardość, momentalnie zaprzestała obu czynności, wycofując się z figlarnym uśmiechem.
- Zwykle z nowo poznanymi mężczyznami idę do łóżka, i nie tylko do łóżka. Prysznic, kanapa, podłoga, toaleta, wanna, przy ścianie - dla mnie normalka. Ale wyznaję zasadę: najpierw interesy, potem przyjemności. Miło mi cię poznać panie Postrachu Bogaczy.
Ostatnie zdanie zabrzmiało nieco ironicznie w jej ustach. W tym miejscu powinna sama się przedstawić, więc na szybkiego wymyśliła sobie w miarę pasujący pseudonim, po którym nie będzie miał szans jej znaleźć.
- Jestem Kitty.
Odparła wreszcie i przesłała mu 1000 kredytów przez swój omni-klucz.
- A co do tamtej Asari... Będzie miała swoją kolej. Jestem osobą, można powiedzieć, wiecznie niewyżytą.
(Wiem, że opis jest trochę inwazyjny. Uznałam, że Scorpion chyba nie będzie się opierał. Jeżeli jednak, to napisz mi na PW i edytuję)

Wyświetl uwagę administratora

Stan konta zaktualizowany - Hawk.

[Scorpion]

Scorpion był lekko tylko zdziwiony reakcją Hope, której poprzedzające akcje dziewczyny w pewnym sensie dawały drellowi nadzieję iż kobieta tak postąpi. Gdy całowała go ona w usta ten nie stawiał oporu, wręcz przeciwnie - starał się z tego czerpać jak największą przyjemność. Scorpion położył ręce tuż nad jej pośladkami i lekko przyciskał ją do siebie, przy okazji odwzajemniając pocałunek. Wtem stało się coś dla niego zupełnie niespodziewanego - zaczęła ona poruszać nogą w dość strategicznym miejscu, które można by rzec wywołało dość zazdrosne spojrzenia męskiej części gości klubu. Oczywiście drell nie narzekał, bo dziewczyna zaczęła w dość szybkim tempie podnosić jego popęd seksualny.
- Cóż ... podoba mi się Twój sposób myślenia. Carpe Diem. - odparł patrząc jej w oczy. Gdy Hope się przedstawiła spojrzał na nią z lekkim niedowierzaniem. Raczej wątpił, by wypowiedziane przez nią imię było prawdziwe, jednakże wolał się o to nie czepiać.
- W takim razie gdy będziesz chciała się z nią trochę zabawić może skontaktujesz się również ze mną ? Mogłoby to być całkiem ciekawe połączenie. - odparł żartobliwym tonem Scorpion.

[Hope]

- Zacznijmy od tego, że jeśli jeszcze cię kiedyś spotkam inaczej, niż poszukując cię sama to zastrzelę cię profilaktycznie, bo jest szansa że wiesz jak mnie znaleźć. Jeśli zaś sama cię znajdę, to najpewniej zabiję cię, bo takie będzie moje zlecenie.
Stwierdziła krótko, odwracając się do niego tyłem i ruszając do wyjścia z Zaświatów.
- Krótko mówiąc: działam solo, nie szukam rozgłosu, widziano mnie z tobą. Chcę być najlepsza, nie najsławniejsza. Te trzy powody mi wystarczają by ostrzec cię, żebyś nie dążył do kolejnego spotkania.
Rzuciła do niego jeszcze na odchodne. Jeśli nie próbował jej zatrzymać, to wyszła z Zaświatów.
[chyba? z/t]

[Scorpion]

- Ajć ... - powiedział tylko drell, czując jakby tuż przed chwilą dostał porządnie od dziewczyny w pysk. Czyżby chodziło o to, że zaproponował w przyszłości trójkącik z asari ? Z kobietami nigdy nie wiadomo. A Scorpion zaczął już sądzić iż będzie ona bardziej otwarta na różnego rodzaju propozycje. Cóż, trzeba przyznać iż gra była warta świeczki. Teraz drell podszedł do baru i zamówił sobie batariańskiego browara, którego dość szybko opróżnił.
- Chyba będę musiał zmienić swój ulubiony drink ... - stwierdził rozmyślając nad żółtawą, alkoholową cieczą o tym iż kobiety rodzaju ludzkiego raczej nieprzychylnym okiem patrzyły na wszystko co związane było z batarianami, a jak bywało ostatnio takie właśnie w większym lub mniejszym stopniu udało mu się poderwać. Teraz po opróżnieniu szklanki zostawił ją na stole.
- A miałem nadzieję, że dzisiejsza przygoda skończy się w łóżku ... miałbym okazję nauczyć się jak powinno się to robić z ludzką kobietą ... - powiedział dość cicho do siebie lekko podchmielony drell, w tym momencie przypominając sobie złotowłosą damę, którą spotkał na Cytadeli. Szybko potrząsnął głową, jakby chcąc wyrzucić jej obraz z głowy. Temu kwiatu pół światu, czy inne tego typu gadki mówił swojej pijanej świadomości Scorpion idąc gdzieś lekko ochłonąć. Najpewniej do toalety

(z tematu)