Vex
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 1952
Rejestracja: 18 cze 2014, o 15:17
Miano: Vexarius "Vex" Viyo
Wiek: 32
Klasa: Dewastator
Rasa: Turianin
Zawód: Widmo
Lokalizacja: Arae / Cytadela
Status: It's complicated.
Kredyty: 34.710
Medals:

Crescent

26 lis 2017, o 17:15

Porucznik szedł powoli, wodząc lufą karabinu od jednego kąta do drugiego. Blade światło, które dawały przyćmione lampy okrętu, bardziej przeszkadzały niż ułatwiały widzenie, ale turianin nie wahał się korzystać z termicznego wzmocnienia w celowniku swojego karabinu, gdy któryś z cieni wydawał się być bardziej podejrzany od innego lub mrok gęstszy. Grafitowy blask jego pancerza zapewniał mu ochronę, ale także robił z niego wyraźny cel w ciemnym korytarzu, z czego zdawał sobie sprawę. Była to jednak mała niedogodność w tej chwili, nie w momencie gdy SI żyjąca na tym okręcie prawdopodobnie wiedziała o jego ruchach dzięki setkom czujników, którymi była naszpikowana. I informowała o nich każdego, kto stał po przeciwnej stronie.
Kiedy dotarł do windy, zastanawiał się nad skorzystaniem z niej tylko przez chwilę. I to bardzo krótką. Nie wiedział na ile Etsy mu pomagała, a na ile szedł po sznurku wytyczonym dla niego przez nieprzyjaciela, ale nie zamierzał ryzykować bardziej niż to konieczne. Małe pomieszczenie mogło dobrowolnie stać się jego celą albo zaprowadzić go prosto pod lufy wrogich karabinów czekających piętro lub dwa wyżej. Tunele serwisowe były jego drugą nadzieją.
Drzwi do kolejnego korytarza rozsunęły się niemal bezgłośnie, wpuszczając go na dalszy obchód. Minął skryte w półmroku ściany i gdy dotarł pod drabinkę, uniósł wzrok i omiótł nim wnętrze przejścia. Nie była to idealna droga, ale zdecydowanie lepsza niż winda. Zmienił broń, decydując się na krótszego i poręczniejszego w wąskim luku Paladyna, po czym ruszył powoli po szczeblach w górę.
Lepsza droga, jak się okazało, była odpowiednio zabezpieczona.
Viyo zamarł na widok wojskowej miny, przez kilka uderzeń serca wpatrując się w nią jak w dzikiego i jadowitego gada, który niespodziewanie wyłonił się spomiędzy listowia. Czerwona, pojedyncza dioda migała leniwie, informując o aktywnym statusie ładunku. Ktoś kto mieszkał na tym statku dobrze się przygotował na niechcianych gości.
Powoli cofnął rękę od włazu i zszedł po drabince na dół, gdzie ponownie zmienił broń na karabin. Przez chwilę kontemplował swoje opcje, po czym na chwilę obecną porzucił wejście i ruszył w dalszy obchód. Może droga bezpośrednio na wyższe poziomy nie była najlepszą opcją. Skoro tu był, mógł przecież pomóc Etsy w inny sposób - na przykład zmuszając wrogą SI do działania na dwóch frontach i do zużycia nieco cennych zasobów pamięciowych, gdyby dostał się do maszynowni i zdestabilizował niektóre jej systemy, kupując im trochę dodatkowego czasu.
Tym razem jednak podążał dużo ostrożniej. Mina na szczeblu drabinki nie musiała być jedyną pułapką na całym pokładzie.
THEME                    VOICE                    ARMOR                    CASUAL
ObrazekObrazek
+5% do obrażeń w walce wręcz   
-1PA koszt przeładowania    -1.5PA do kosztu zdolności technologicznych
Dla MG:
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

26 lis 2017, o 20:25

Mógł zastanawiać się nad tym, czy SI podgląda go przez rozmieszczone po sufitach kamery, czy jest zbyt zajęta by zwracać na niego uwagę. Z pewnością miał prawo czuć się obserwowany - szczególnie teraz, gdy odkrycie miny w wejściu mogło utwierdzić go w przekonaniu, że statek jest przygotowany na abordaż. I to nie sztuczna inteligencja rozmieściła pułapki, tylko ktoś znacznie bardziej organiczny.
Zawrócił, trafiając z powrotem do tego samego rozwidlenia, znów ignorując windę zachęcająco zaparkowaną na jego pokładzie. Cofał się wgłąb poziomu, brnąc powoli w kierunku tyłu.
Opuszczając znany mu fragment korytarza, nie napotkał zbyt wielu, innych przeszkód póki nie dotarł do bardziej rozświetlonego odcinka. Okna po jego prawej stronie, z pewnością wzmacniane, ukazywały mu rdzeń z piezo w całej jego okazałości. Emanował stabilnym, niebieskim światłem sączącym się przez wzmocnione szkło.
Naprzeciw okien, lewa ściana wyłamała się ze schematu, którym była gładka, metalowa płyta. Viyo ukazały się dwa, osobne wejścia do czegoś, co wyglądały na skąpe kwatery - lub cele. Jedna z nich była zamknięta, ta bliżej porucznika, a ta dalsza otwarta. Żadna nie była zablokowana. Obie oddzielone były nie zwykłą ścianą, lecz przeźroczystą barierą, przez którą widać było wnętrze pomieszczeń.
Cichy szmer dobiegał zza zamkniętej celi. Obie były urządzone skromnie - łóżko, szafka, małe światełko obecnie wyłączone, wpasowujące się w mrok panujący na reszcie pokładu. Za łóżkiem, które wyglądało na niewygodną koję, coś chrobotało, zwracając na siebie uwagę. Dopiero gdy podszedł do wciąż zamkniętych drzwi, dostrzegł, że obok łóżka, na naprzeciwległej od wejścia ścianie, widniały stare, bordowe plamy zaschniętej krwi.
Cokolwiek było źródłem specyficznych dźwięków dobiegających zza łóżka, mogło być źródłem lub powodem, przez który krew skaziła metalową powierzchnię. Tak czy inaczej, Viyo nie musiał wchodzić do środka, jeśli nie chciał. Drzwi nie były zablokowane, dzięki czemu mógł do środka wejść, lecz było to kolejne ryzyko, którego mógł nie chcieć popełniać. Pułapka z przynętą, czy odpowiedź na kilka pytań?
Szelest ustał. Z szumu napędu ciężko było cokolwiek wyłowić, ale szelest wydawał się być złożonym z wymamrotanych słów.
Korytarz szedł dalej, zakręcając w podobnym rozwidleniu jak ostatni, całkowicie pusty, nie licząc trzech zablokowanych drzwi na samym końcu.
Vex
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 1952
Rejestracja: 18 cze 2014, o 15:17
Miano: Vexarius "Vex" Viyo
Wiek: 32
Klasa: Dewastator
Rasa: Turianin
Zawód: Widmo
Lokalizacja: Arae / Cytadela
Status: It's complicated.
Kredyty: 34.710
Medals:

Re: Crescent

26 lis 2017, o 21:51

Najniższy pokład okrętu wydawał się być pusty, a Viyo coraz bardziej był pewien, że ten kto uzbroił miny znajduje się na wyższych poziomach statku. Te parę minut, które spędził na tych korytarzach zdawały się jednak ciągnąć niczym godziny. Godziny, których nie miał.
Kiedy dotarł do czegoś co wyglądało na cele, omiótł ich wnętrze lufą karabinu, ale nie przestąpił progu. Zignorował też dźwięk, chociaż spoglądał w jego stronę przez chwilę. Nie po to ominął windę, żeby wchodzić w drugą pułapkę. Mamrotanie mogło być absolutnie wszystkim, poczynając przez fałszywy dźwięk wysyłany przez SI z głośnika, a na nagraniu z podrzuconego datapadu kończąc. Dla świętego spokoju gwizdnął jednak cicho, próbując zwrócić uwagę tego kogoś lub czegoś skrywającego się za załomem łóżka dając mu jedną szansę na pokazanie się. Jeżeli jej nie wykorzystał, cofnął na korytarz; nie był na tyle ciekawski, żeby zaryzykować wejście do pomieszczenia pokrytego krwią tylko po to, żeby usłyszeć szum krat lub bariery opadającej za jego plecami.
Ruszył w dalszą drogę, zatrzymując się dopiero przed przeszklonym oknem, które ukazywało szereg pracujących maszyn, tam gdzie szum napędu był najgłośniejszy, ledwo tłumiony przez grube ściany struktury. Póki co zignorował kolejną drabinkę prowadzącą na wyższy poziom, którą dostrzegł kawałek dalej, zostawiając tą drogę na wypadek, gdyby nie udało mu się dostać do maszynowni. Omiótł karabinem wnętrze pomieszczenia przez wzmocnioną szybę, po czym upewnił się, że na korytarzu jest sam i wywołał omni-klucz. Drzwi były zablokowane i nie wątpił, że pilnująca ich SI zacznie się bronić, gdy spróbuje się przez nie przebić, ale musiał to sprawdzić. Albo chociaż wybadać teren i swoje szanse, a także czas na przełamanie systemu, którego nie miał zbyt wiele.
Obejrzał uważnie framugę i powierzchnię wejścia, szukając jakichkolwiek śladów kolejnej pułapki, po czym zabrał się za hakowanie świecącego szkarłatem panelu.
THEME                    VOICE                    ARMOR                    CASUAL
ObrazekObrazek
+5% do obrażeń w walce wręcz   
-1PA koszt przeładowania    -1.5PA do kosztu zdolności technologicznych
Dla MG:
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

26 lis 2017, o 23:56

Wyświetl wiadomość pozafabularną Panel na drzwiach nie był czymś, co, przynajmniej z początku, wyglądało na ciężki orzech do zgryzienia. Oprogramowanie było standardowe, wzmocnione kilkoma zagwozdkami i bombami logicznymi, na które natrafił Viyo gdy tylko podłączył się do wewnętrznej sieci korwety.
Nie mógł czuć się bezpiecznie. Co prawda jedynym przejściem na górę był właz kilka metrów dalej, ale stojąc w korytarzu i poświęcając większość swojej uwagi jednemu, świecącemu na czerwono punktowi mógł zostać zaskoczony z wielu stron.
Hakowanie nie trwało długo, co utwierdziło go w przekonaniu, że SI nie patrzyła na własne podwórko - przynajmniej do czasu. Gdy panel błysnął przyjazną zielenią, a drzwi uchyliły się, zapraszając nieśmiało do środka, w trakcie ruchu zatrzymały się, zatrzaskując z hukiem ułamek sekundy później. Błyszczący panel zalała fala oznaczeń błędów, podczas gdy sam mechanizm wydał z siebie pełen frustracji warkot. Statek przeszedł wstrząsem wywołanym ingerencją intruza.
- Vex - głos Etsy nagle odbił się od ścianek jego hełmu. - Wycelowali w nas swój akcelerator masy. Co robisz? Nie mogę jej utrzymywać z dala od ciebie i siebie jednocześnie w nieskończoność. Pośpiesz się, proszę.
Najwyraźniej nie tylko dla niego minuty zmieniały się w godziny. Czy program mógł się zmęczyć? Czy może widział, że z każdą chwilą szansy na powodzenie malały?
Czy wroga SI działała metodą oko za oko i na każde zagrożenie ze strony intruza odpowiadała tym samym? Uszkodź mnie, a uszkodzę ciebie. W ten czy inny sposób. Hakowanie Etsy mogło poczekać, jeżeli Elpis miała przestać istnieć za kilka minut.
- Są trzy pokłady. Jesteś na minus jeden. Na zero wykrywam jedną sygnaturę cieplną. Na plus jeden znajduje się jej rdzeń - Etsy wypluwała z siebie słowa szybko, zdając sobie sprawę z tego, że okno, w którym mogła pozwolić sobie na komunikację z porucznikiem. - Jest tylko jedna osoba na tym statku. Poza tobą.
Nie był sam na pokładzie korwety, lecz jednocześnie nie czekał na niego oddział uzbrojonych po zęby agentów Cerberusa. Nowa perspektywa jedynie jednego przeciwnika, poza tym syntetycznym, zmuszała go do spojrzenia na całość sytuacji nieco inaczej.
Pytanie tylko, czy w tej potyczce miał być myśliwym, czy ofiarą.
- Ona wie, że jesteś tylko jeden. Widzi gdzie jesteś. Cały czas.
Vex
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 1952
Rejestracja: 18 cze 2014, o 15:17
Miano: Vexarius "Vex" Viyo
Wiek: 32
Klasa: Dewastator
Rasa: Turianin
Zawód: Widmo
Lokalizacja: Arae / Cytadela
Status: It's complicated.
Kredyty: 34.710
Medals:

Re: Crescent

27 lis 2017, o 13:30

Vex przesuwał palce po wyświetlaczu omni-klucza najszybciej jak mógł, otwierając coraz to głębiej ukryte zasoby aplikacji. Przełamał standardowe szyfrowanie dla danej klasy panelu zabezpieczającego, odnalazł źródła zasilania i przekierował ich przepływ w drugą stronę, praktycznie zamieniając w odpowiednim miejscu 0, na 1 i dając sygnał magnetycznemu zamkowi, żeby zwolnić blokadę. Kiedy światło przy drzwiach błysnęło na zielono, a te zaczęły się rozsuwać, turianin zaczął rozłączać omni, wstając z przyklęku.
Odpowiedź SI była błyskawiczna. Gospodarz wrócił do domu.
Panel zawarczał jak dzikie zwierzę, blask lampki zmienił się na czerwony kolor, a drzwi zatrzasnęły się ze zgrzytem. Viyo zaklął bezgłośnie, widząc szereg ostrzegawczych komunikatów.
Niespodziewany głos Etsy sprawił, że drgnął zaskoczony. Wyłączył omni-klucz i uniósł karabin, omiatając wzrokiem zablokowane drzwi.
- Próbowałem ją połaskotać po kręgosłupie. Chyba jej się to nie spodobało - mruknął w odpowiedzi. Dobrze było słyszeć, że Etsy wciąż się broni, chociaż w jej głosie pobrzmiewało napięcie i pośpiech. Nawet sama prośba podszyta była desperacją, cechą tak nietypową dla programów komputerowych. Najwyraźniej jednak jego próba odniosła chociaż częściowo zamierzony efekt - zyskali parę sekund podczas, których druga SI musiała skupić się na nim, a także na obrocie działek w stronę Elpis.
Nieme ostrzeżenie, ale również i sygnał.
Pytanie tylko co powstrzyma okręt przed atakiem, gdy już dotrze do rdzenia. Czy całość zakończy się dwoma wrakami dryfującymi w przestrzeni kosmicznej?
- Kontrolujesz windy, Ets? - odpowiedział szybko, wiedząc, że zaraz znowu stracą kontakt. Obrzucił spojrzeniem jedną i drugą stronę korytarza, ignorując już maszynownię.
Jedna sygnatura świetlna.
To nie było polowanie. To było oblężenie.
Pojedyncza sygnatura na poziomie 0 oznaczała, że cele faktycznie były pułapką. Wiedząc już, że na tym poziomie nie grozi mu nic ze strony mieszkańców okrętu, podbiegł do drugiego przejścia na wyższy poziom, zapalając po drodze latarkę i omiótł lufą karabinu jego wnętrze, wypatrując kolejnej miny. Kilka sekund zajęło mu dostrzeżenie kolejnej, czerwonej diody, ale tym razem wiedział już czego szukać. Opuścił broń i aktywował omni-klucz, wywołując program sabotażowy, a następnie uniósł ramię, celując świecącym urządzeniem w aktywowaną minę. Uderzenie serca później w jej stronę poleciał cybernetyczny sygnał, próbujący odnaleźć wewnętrzne moduły i przyblokować konkretne kanały, sprawiając zdalne przegrzanie ładunku; sam porucznik dopadł do ściany, chowając się poza obrys tunelu i osłaniając ramieniem przed potencjalnymi odłamkami.
Skoro Si wiedziała gdzie jest, musiał zakładać, że wie to również jego organiczny przeciwnik. Jak tylko eksplozja przebrzmiała w wąskim korytarzu, uniósł karabin i zajrzał do góry, oceniając zniszczenia, a także przygotowując się na potencjalny atak.
Lub ucieczkę, gdyby ktoś postanowił mu na przykład zrzucić granat na głowę.
THEME                    VOICE                    ARMOR                    CASUAL
ObrazekObrazek
+5% do obrażeń w walce wręcz   
-1PA koszt przeładowania    -1.5PA do kosztu zdolności technologicznych
Dla MG:
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

27 lis 2017, o 13:48

Zasięg zniszczeń:
A<30<B<60<C
0

Sabotaż na 2 drabince:

Zasięg zniszczeń:
A<30<B<60<C
1
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

27 lis 2017, o 14:53

Wyświetl wiadomość pozafabularną Sztuczna inteligencja wyraźnie dała znać, że łaskotanie po kręgosłupie jej się nie podobało ani trochę. Pomimo tego, że skupiała się na atakowaniu systemów wrogiego statku, wciąż kątem oka obserwowała poczynania Vexa i gdy tylko przekroczył pewną granicę, którą ktoś ustanowił, zareagowała. A jej reakcja była ostra i jednoznaczna - żadnych brudnych zagrań.
To, jak się zachowywała, wiele sugerowało. Skoro na sekundę przeniosła swoje oko na turianina, mogła równie dobrze otworzyć śluzę i wyrzucić go w przestrzeń kosmiczną, uniemożliwiając Elpis natychmiastowy ratunek. Czy Etsy była na tyle potężna by powstrzymywać lokatorkę korwety przed pozbyciem się intruza?
- Nie. Patrzę, ale nie mogę niczego zmienić - odparła Etsy. Tylko początek jej następnego zdania dotarł do uszu Viyo, nim kanał głosowy nie zniekształcił jej słów w jeden, urywany pisk, który ciężko było znieść. Wroga SI wróciła do gry na polu, na którym radziła sobie świetnie. Panele na drzwiach błyszczały gładką czerwienią, jak wtedy, gdy Viyo postanowił spróbować je zhakować. Kontakt z Etsy został urwany.
Wspinając się na pierwsze szczeble prowadzące do drugiego włazu był znacznie ostrożniejszy niż poprzednio. Wiedział, czego szuka, więc od razu dostrzegł małą, niepozorną diodę wciśniętą w mikroskopijną szparę pomiędzy mocowaniem szczebla a metalową ścianą. Ktokolwiek je założył wiedział, że robi to dobrze - bezpośrednia dezaktywacja ich w tak wąskim tunelu i niewygodnym miejscu była mocno ryzykowna, a przez gabaryty turianina niemal niemożliwa. Pozostała mu jedyna opcja deaktywacji - poprzez wywołanie zapłonu. Sabotaż bez problemu trafił w miejsce, w którym miej więcej się znajdowała, detonując małą eksplozję z dala od porucznika, w którego miała być wymierzona.
Z pewnością jego tarcze przyjęłyby większość wybuchu, lecz Viyo mógł nie mieć złudzeń, że jego pancerz nie wyszedłby w pełni cało z eksplozji. Kilka szczebli drabinki zostało zniszczone, a ich odłamki wbiły się w ścianki tunelu, tworząc najeżoną ostrymi, rozżarzonymi kawałkami metalu pułapkę.
Z tego włazu nie miał już co korzystać.
Wiedząc o tym, że na tym pokładzie jest sam, nieco szybciej przeszedł korytarzem z powrotem do pierwszego przejścia, które odnalazł. Dobierając nieco inną konfigurację sabotażu, próbując przy tym innej metody, ponowił swoją próbę oczyszczenia tunelu, lecz ta miała podobny skutek. Jego tarcze nawet błysnęły przy przyjmowaniu uderzenia, gdy jeden z odłamków z hukiem i dużą prędkością walnął w podłogę, od której odbił się trafiając w jego łydkę.
Oba przejścia teraz niedostępne ograniczyły jego opcje przejścia na wyższy poziom. Plus tego był tylko taki, że ktokolwiek czekał u góry, nie wiedział, że zostały całkiem zniszczone póki nie podszedł i nie otworzył włazu żeby zerknąć. Mógł spodziewać się tego, że przez któryś tunel turianin się przeciśnie.
Oczywiście jeśli nie usłyszy jadącej windy.
Ta po dokładnych oględzinach okazała się wolna od min i pułapek - może dlatego, że sama taką mogła się bardzo szybko stać. Systemy działały bez problemu, pozwalając mu na wybranie pokładu 0, na którym powinien spodziewać się przeciwnika - i przygotowanie do ataku.
Gdy drzwi windy się uchyliły, widok nie był taki, jakiego mógł się spodziewać. Większość pokładu wypełniał dym. Systemy pancerza mierzące temperaturę na zewnątrz nie zasygnalizowały żadnej anomalii, więc nie pochodził on od pożaru, lecz został wywołany umyślnie.
Z mlecznobiałej mgły jedynym, co wyróżniało się w odległości większej niż metr, były świecące się punkty na ścianach i suficie - lampy nie dające zbyt wiele w tej chwili poza marginalnym zwiększeniem zerowej widoczności.
Poza dymem, blaskiem jarzeniówek i ciszą, nie przywitało go nic innego.
Vex
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 1952
Rejestracja: 18 cze 2014, o 15:17
Miano: Vexarius "Vex" Viyo
Wiek: 32
Klasa: Dewastator
Rasa: Turianin
Zawód: Widmo
Lokalizacja: Arae / Cytadela
Status: It's complicated.
Kredyty: 34.710
Medals:

Re: Crescent

27 lis 2017, o 16:35

Huk eksplozji przetoczył się po korytarzu, zwielokrotniony przez szczelnie zamkniętą przestrzeń statku. Viyo wychylił się z powrotem po pierwszej próbie, omiatając lufą karabinu wnętrze przejścia i przyglądając się dymiącym zgliszczom swojego dzieła. Żarzące się elementy przygasały powoli, ukazując zniszczoną drabinkę i osmolony właz, a także ściankę poszycia naszpikowaną stalowymi igłami odłamków.
Wejście numer jeden - odpada.
Viyo przez kilka sekund kontemplował efekty miny, po czym bez ociągania przebiegł do drugiego wejścia. Kolejna próba, identyczny skutek. Kiedy lekko stonowany program sabotażowy dał jeszcze silniejszy wybuch, porucznik zaklął bezgłośnie. Potrząsnął głową, żeby pozbyć się dzwonienia w uszach i obrzucił długim spojrzeniem drugie zniszczone przejście.
Wciąż czerwony od temperatury, ułamany szczebel oderwał się od ściany i z brzdękiem upadł na podłogę pod jego stopami.
Wejście numer dwa - odpada.
Turianin stłumił warknięcie irytacji i wrócił do windy, zatrzymując się przed nią i kontemplując cztery oświetlone ściany. W każdym scenariuszu podróż windą była cholernie niebezpieczna z więcej niż jednego powodu. Przeciwnik wiedział gdzie będzie się znajdować, SI mogła zwyczajnie zablokować windę między piętrami, ktoś mógł mu po dojechaniu na szczyt podrzucić do środka ładunek wybuchowy i nie mógłby nic z tym zrobić, po otwarciu drzwi nie było osłony za którą mógłby się schować...
Winda była taktycznie najbardziej beznadziejną opcją.
I jedyną jaka mu została.
Klnąc bezgłośnie na czym świat stoi, wszedł do środka i nacisnął błyszczący przycisk poziomu 0. Mógł spróbować jechać od razu na poziom z rdzeniem, ale wątpił, żeby wroga SI dopuściła go do swojego serca, skoro pilnowała nawet maszynowni. Jej nieustanne spojrzenie oznaczało nie tylko, że wiedziała co robi, ale również to, że chciała go na swoim pokładzie. A przynajmniej chciała go w którymś konkretnym miejscu. Kurs przechwytujący, pozwolenie na wejście przez śluzę, oświetlona winda... Może to nie była zasadzka. Może to było zaproszenie.
Viyo przycisnął karabin do ramienia i przyklęknął tuż przy samej bocznej ścianie windy, przygotowując się do tego co się wydarzy jak tylko drzwi staną otworem. W najlepszym wypadku oczekiwał ostrzału i gotowy był odpowiedzieć tym samym. W najgorszym... W najgorszym miał problem.
Winda zatrzymała się ze zgrzytem, a drzwi rozsunęły z cichym sykiem.
Nie było pocisków, nie było granatów.
Viyo obrzucił spojrzeniem wnętrze korytarza, śledząc kłęby białego dymu lufą karabinu. Ktokolwiek tu był, przygotował się na atak nieproszonych gości. Przygotował się na polowanie.
W pewnym sensie byli do siebie podobni. Obydwaj udowodnili, że nie są przeciętnymi żołnierzami, obydwaj dysponowali lepszym sprzętem niż większość, obydwaj latali w pojedynkę w towarzystwie SI... Byli swoimi odpowiednikami po dwóch różnych stronach tej samej barykady.
Z tym, że Viyo nie brał udziału w zabójstwie wysokiego rangą generała Przymierza.
Uniósł karabin wyżej, korzystając z dobrodziejstwa celownika termicznego, żeby przebić spojrzeniem kłęby dymu, po czym wyszedł powoli z windy, nasłuchując i mając świadomość, że atak może paść z każdej strony. Pierwszy przystanek: śluza i kokpit.
Z czego mijając pierwszą włączył magnetyczne buty. Na wszelki wypadek, gdyby wroga SI zmieniła nagle zdanie co do niego.
THEME                    VOICE                    ARMOR                    CASUAL
ObrazekObrazek
+5% do obrażeń w walce wręcz   
-1PA koszt przeładowania    -1.5PA do kosztu zdolności technologicznych
Dla MG:
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

27 lis 2017, o 16:53

Vex, szybka reakcja
<50%
0

welp

Nazir [RZEŹ] [3 PA]
90 = 90%

Szansa na trafienie: < 90% - 30% za mgłę [zniwelowany przez aktywny pancerz technologiczny Vexa]
1

Vex:
Tarcze: 1438 - 740*0,7 = 924

Szansa na obalenie: <50 - 30 [magnetyczne buty]
2
Ostatnio zmieniony 27 lis 2017, o 21:10 przez Mistrz Gry, łącznie zmieniany 1 raz.
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

27 lis 2017, o 17:33

W świetle jarzeniówek, przy suficie widać było przesuwające się leniwie kłęby dymu, podróżujące w dół i górę korytarza, w stronę otworów wentylacyjnych. Systemy filtrujące powietrze na statku mogłyby uporać się nawet z tak gęstą mgłą wcześniej - gdyby bardzo tego chciały. Te z oporem spełniały swoje zadanie, pozwalając, by taki stan utrzymywał się na dłuższy okres czasu.
Praktycznie zerowa widoczność utrudniała życie w terenie, którego się nie znało. Celownik termiczny mógł okazać się czymś, co wyrówna szanse porucznika w późniejszej walce - lecz na razie nie pokazywał mu nic ciekawego. Kontury ścian, które widział dopiero gdy podszedł ku nim odpowiednio blisko, ale żadnego ciała skrytego w korytarzu. Dym sprawiał, że turianin czuł się ślepy, a dzwoniąca w uszach cisza podpowiadała mu, że jednocześnie ogłuchł. Nawet szmer statku zniknął do prawie niewykrywalnego odgłosu tła, tutaj, na wyższym pokładzie, gdzie od maszynowni oddzielała go gruba, metalowa podłoga.
Magnetyczne buty upewniały go w tym, że grunt nie zniknie spod jego stóp - inaczej musiałby brać to tylko i wyłącznie na wiarę, bo mleczna zasłona zasłaniała podłogę.
Wizjer celownika pozwolił mu zajrzeć w dal, w prawą odnogę korytarza, a później w lewą, nim jego oczy skierowały się ku temu, który prowadził na dziób statku. Wszystkie odnogi i przejścia wydawały się puste, lecz gęsia skórka na karku i krążąca w żyłach adrenalina zapewniały, że nie ma powodów do pojawienia się poczucia bezpieczeństwa. Była bardzo mała szansa na to, że dym był efektem jakiejś usterki, której SI nie ma czasu naprawić. Porucznik mógł założyć, że pojawił się tu bo był elementem pewnej taktyki, tak jak obecność pułapek w przejściach.
A pułapki założył myśliwy, gotów dobić ofiarę, która do jednej z nich wpadnie.
Rozłożone sporadycznie przy suficie lampy nie były jedynymi, świecącymi się obiektami. Pancerz technologiczny Viyo barwił dym wokół siebie rozproszonym, błękitnym blaskiem, odznaczającym się na burym tle w dość istotny sposób. Porucznik musiał zdawać sobie sprawę z tego, że zwracał na niego uwagę nawet bardziej, niż gdyby mgły wokół niego nie było - jedyny, poruszający się jasny punkt.
Jego przeciwnik dostrzegł to chwilę potem.
Świst przeciął ciszę gdy pocisk przeszył gęste powietrze, z hukiem eksplozji uderzając o tarcze turianina. Rzeź nadleciała z tyłu, z lewej odnogi korytarza, sprawiając, że jego ciało niemal straciło utrzymujący je w pionie balans. Magnetyczne buty trzymały go przy metalowej powierzchni nawet wtedy, gdy przyjmował na siebie atak o sile mierzonej w setkach niutonów. Palec na spuście drgnął, lecz, nie mając celu, nie wydał wyroku. Broń pozostała w spoczynku, podczas gdy Viyo korzystał z celownika termicznego. Odnoga znów była pusta. Na jej prawej ścianie znajdowały się trzy pary drzwi, a na lewej - jedna. Za którymiś z nich musiał znajdować się atakujący - na tyle wygodnymi, by po otworzeniu i wyjściu kilka kroków wgłąb korytarza mógł mieć dobrą linię strzału do znajdującego się pod windą Viyo, a do tego czas, by wrócić do środka.
Vex
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 1952
Rejestracja: 18 cze 2014, o 15:17
Miano: Vexarius "Vex" Viyo
Wiek: 32
Klasa: Dewastator
Rasa: Turianin
Zawód: Widmo
Lokalizacja: Arae / Cytadela
Status: It's complicated.
Kredyty: 34.710
Medals:

Re: Crescent

27 lis 2017, o 21:03

Wyświetl wiadomość pozafabularną Porucznik poruszał się krok za krokiem, nieprzyjemnie świadomy że atak może nadejść z każdej strony. Mięśnie miał napięte jak postronki, a zmysły wyczulone przez adrenalinę na każdy możliwy dźwięk; opary białego dymu tańczyły pod ścianami i przy podłodze, ograniczając pole widzenia do alabastrowej mgły i przypominając skryte sylwetki. W blasku oświetlenia z pewnością wyglądał jak żywy cel, rozszczepiający światło pośrodku korytarza skrytego w dymie, ale nie porzucił pancerza technologicznego.
Atak musiał nadejść, a jego przeciwnik i tak znał jego położenie dzięki swojej SI.
I nadszedł.
Ryk pocisku przerwał napiętą ciszę, uderzenie serca później trafiając go w plecy z hukiem, od którego zadzwoniły mu zęby. Energia eksplozji rozeszła się po tarczach, a magnetyczne buty zazgrzytały na posadzce, gdy pod wpływem jej siły przesunął się o kilkanaście centymetrów. Opuścił karabin i obrócił gwałtownie, unosząc go sekundę później z powrotem do ramienia i szukając w celowniku napastnika. Korytarz świecił jednak pustkami.
Drań był dobry.
- Przyjąłem zaproszenie! - Jego głos wibrował spod hełmu, ale nie uniósł głowy znad celownika. Ruszył powoli w lewą odnogę, a magnetyczne zaczepy z wizgiem chwytały powierzchnię przy każdym kroku; nie wyłączał ich na chwilę obecną. - Tak się wita gości?
Turianin nie liczył na odpowiedź, ale skoro jego przeciwnik i tak wiedział gdzie jest... Trzy pary drzwi po prawej, jedna po lewej. Karabin Viyo przesunął się odruchowo w stronę tych będących najbliżej, po prawej stronie, ale jego umysł pracował intensywnie. Jeżeli okręt miał ten sam rozkład co dolny poziom, oznaczało to, że korytarz najpewniej zakręca po drugiej stronie i idzie dookoła, wracając prawą odnogą. Jego przeciwnik był profesjonalistą, a pomieszczenia po prawej stronie oferowały tylko jedno wyjście. Czy ktoś taki jak on dobrowolnie zrezygnowałby z potencjalnej drogi wycofania się? Czy raczej wybrałby pokój pośrodku okrętu, oferujący najpewniej więcej niż jedną ścieżkę?
I umożliwiający mu obejście go od tyłu, z prawej odnogi, podczas gdy on będzie sprawdzał kierunek, z którego własnie przyleciał pocisk?
Zwolnił kroku, obracając nieznacznie głowę w bok, nasłuchując. Po chwili ruszył do pierwszych drzwi po prawej, trzymając się prawej ściany i omiatając światłem latarki ich framugę oraz podłogę w poszukiwaniu kolejnych niespodzianek jak miny czy inne pułapki. Zatrzymał się przy nich, odliczył w myślach kilka sekund i sięgnął do panelu... ale w ostatniej chwili uniósł karabin i skierował celownik w stronę prawej odnogi, próbując wyszukać w dymie błysku kolejnego ataku od tyłu.
THEME                    VOICE                    ARMOR                    CASUAL
ObrazekObrazek
+5% do obrażeń w walce wręcz   
-1PA koszt przeładowania    -1.5PA do kosztu zdolności technologicznych
Dla MG:
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

27 lis 2017, o 21:11

Przechytrzenie atakującego
<50%
0

1. Vex [SERIA Z: M-96 MOTYKA] [9 PA]
50 + 30 [Celność] + 6 [celownik termiczny] + 5 [implant] = 91%

Szansa na trafienie: < 90%

1

OBRAŻENIA (M-96 MOTYKA)
(79*8) * 1.05 [implant] * 1 [LICZBA SUKCESÓW] = 663.6 = 663

Nazir
Tarcze: 2000 - 663 = 1337
Pancerz: 2050

1. Nazir [SKOK ADRENALINY] [4 PA]
50 + 90 [ze zdolności] = 90%

Szansa na trafienie: < 90%

2

Vex [PRZECIĄŻENIE] [6 PA]
30 + 60 [ze zdolności] - 30 [dym] + 15 [aktywny omni-klucz nazira] = 75%

Szansa na trafienie: < 75%

3

OBRAŻENIA (PRZECIĄŻENIE)
300 * 1.05 [implant] * 2 [atak na tarcze] * 0.75 [
W trakcie działania Skoku, najbliższe przyjęte obrażenia są zmniejszane o 25%.] = 472.5 = 472

Nazir
Tarcze: 1337 - 472 = 865
Pancerz: 2050

japierdolezabijciemnie.png

Nazir [SERIA Z: NAPASTNIK] [8 PA]
50 + 15 [Celność] + 4 [tryb pustoszyciela] + 3 [celownik optyczny] - 30 [dym] + 30 [aktywny pancerz tech Vexa] = 72%

Szansa na trafienie: < 72%

4
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

27 lis 2017, o 22:44

Wyświetl wiadomość pozafabularną Zgodnie z tym co przewidywał, nie otrzymał odpowiedzi na swoje pytanie, ani żadnej reakcji na swoje wykrzyczane słowa. Kimkolwiek mężczyzna był, nie planował wdawać się w dyskusję, a tym samym odpowiadać na przynajmniej część z kłębiących się w głowie pytań. Zamiast tego, słowa Viyo odbiły się od metalowych ścian, podążając wgłąb statku i obu korytarzy, przedzierając przez dym lepiej, niż potrafił jego wzrok.
Ryzykował wykonując każdy ruch. Nie wiedział, czy przeciwnik jest na równi jemu, czy dwa, trzy kroki przed nim. Nie znał terenu, mógł tylko wnioskować po tym, jak wyglądał poziom poniżej. Większość statków zachowywało podobną budowę na niektórych poziomach, a ten wydawał się być jeszcze bardziej rozbudowany niż poprzedni. Na korwecie miejsce musiało być dobrze rozbudowane - nawet jeśli ta była stosunkowo duża, przypominała wręcz małą fregatę.
Zaryzykował. Skręcił w drugą stronę, uważnie obserwując przez celownik róg, zza którego mógł wyłonić się mężczyzna. Kilka uderzeń serca później, krawędź metalowej ściany rozkwitła żółcią.
A palec nareszcie nacisnął spust pod rozkazem wysłanym z pnia mózgu, reagując szybciej, niż Viyo zdołał zarejestrować pojawienie się sylwetki na krawędzi pola widzenia.
Cała salwa uderzyła o tarcze żołnierza, które rozbłysły błękitem, nim ten schował się z powrotem za rogiem, przyklejając do ściany. Viyo ruszył naprzód, nie chcąc zgubić go z pola widzenia - nie słyszał nadal nic. Mężczyzna nie próbował się z nim w żaden sposób skomunikować. Był milczącym ogniskiem ciepła, widocznym w celowniku termicznym lecz nigdy nie będącym na tyle blisko, by mógł dostrzec go gołym okiem.
Gdy turianin wychylił się za rogiem, dostrzegł błysk omni-klucza. Żołnierz cofał się do tyłu, przodem zwrócony był jednak w stronę porucznika, który wykorzystał to by samemu aktywować urządzenie i posłać w stronę tej uporczywej, pomarańczowej łuny światła energetyczny pocisk.
Ten trafił, wywołując w żołnierzu odruchową salwę z karabinu. Zaterkotał on z hukiem, który znacznie przebił cichutką Motykę, w którą wyposażony był Vex. Cztery pociski uderzyły w ścianę obok, prawdopodobnie ku irytacji SI.
Po tym mężczyzna zniknął za rogiem, pozostawiając po sobie jedynie dymną zasłonę, która sięgała nawet tego fragmentu korytarza.
Podczas całego starcia, Viyo dostrzegł tabliczki nieobecne na pokładzie -1, za to wiszące przy każdej parze drzwi. Dużym pomieszczeniem łączącym obie strony korytarza była mesa.
Vex
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 1952
Rejestracja: 18 cze 2014, o 15:17
Miano: Vexarius "Vex" Viyo
Wiek: 32
Klasa: Dewastator
Rasa: Turianin
Zawód: Widmo
Lokalizacja: Arae / Cytadela
Status: It's complicated.
Kredyty: 34.710
Medals:

Re: Crescent

28 lis 2017, o 08:04

Karabin wypluł z siebie pociski od razu jak tylko granatowa barwa dymu w termowizyjnym spektrum rozświetliła się żółtym kolorem temperatury jaśniejszej od tej, którą miało otoczenie. Ryzykowna kalkulacja opłaciła się, a tarcze jego przeciwnika rozbłysły kilkukrotnie, przyjmując na siebie grad pocisków. Turianin nie świętował jednak swojego zwycięstwa; ledwo seria przecięła powietrze, ruszył do przodu. Widząc, że mężczyzna chowa się za załom korytarza, podążył za nim, zwalniając tuż przed zakrętem i unosząc czujnie karabin, na wypadek gdyby za nim czekał żołnierz gotowy do zmniejszenia odległości między nimi i przejścia w zwarcie. Na krótką chwilę to myśliwy stał się zwierzyną i Viyo nie zamierzał łatwo wypuścić tej okazji.
Człowiek nie czekał jednak za rogiem. Błysk omni-klucza pośród bieli dymu zdradził jego pozycję, co turianin wykorzystał. Jego własne omni rozświetliło się na grafitowo, a sekundę później mleczne kłęby przeciął z wizgiem pocisk programu przeciążeniowego, niosąc za sobą błękitną smugę i wypełniając powietrze zapachem ozonu. Tarcze jego przeciwnika po raz kolejny zafalowały pod naporem energii, a w następnej chwili po korytarzu poniósł się terkot karabinu szturmowego, gdy cofający się mężczyzna odpowiedział własnym ogniem. Cztery pociski przemknęły dookoła Viyo, znacząc ścianę obok niego pojedynczymi otworami.
Ludzki żołnierz po raz kolejny zniknął za załomem, rozpływając się w kłębach dymu. Turianin nie przerwał jednak pościgu, trzymając się lewej ściany i ponownie zbliżając się do rogu, żeby wychylić się zza niego w gotowości i przesunąć spojrzeniem celownika po wnętrzu korytarza, szukając swojego celu lub próbując dostrzec ruch zasuwanych drzwi w białych oparach.
THEME                    VOICE                    ARMOR                    CASUAL
ObrazekObrazek
+5% do obrażeń w walce wręcz   
-1PA koszt przeładowania    -1.5PA do kosztu zdolności technologicznych
Dla MG:
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

28 lis 2017, o 10:28

Nazir [RZEŹ] [3 PA]
90 = 90%

Szansa na trafienie: < 90%
0

Vex:
Tarcze: 924- 740*0,7 = 406

Szansa na obalenie: <50 - 30 [magnetyczne buty]
1

Vex powalony.

Nazir [RZEŹ] [3 PA]
90 = 90%

Szansa na trafienie: < 90%
2

Vex:
Tarcze: 406- 740*0,7 = 0

Vex [regeneracja tarcz] [6pa]
Vex
Tarcze: 1438
Pancerz: 750

Nazir [regeneracja tarcz][6pa]
Nazir
Tarcze: 2000
Pancerz: 2050
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

28 lis 2017, o 13:06

Nawet ostrożne wyjście za róg skutkowało czymś podobnym. Napastnik nigdy nie uciekał odwracając się do swojego przeciwnika tyłem - jedynie zmieniał pozycję, wciąż śledząc to, co robił turianin. Odpalony pancerz technologiczny mu w tym dość pomagał - nie musiał wytężać wzroku, tak jak robił to Viyo. Dym wcale nie opadał ani nie uciekał kanałami wentylacyjnymi. Pancerz filtrował co prawda wszystko, ale wrażenie drapiącego gardła wciąż się utrzymywało. Warunki były niesprzyjające, przez co każdy ruch stawał się coraz bardziej męczącym.
Huk eksplozji mu o tym przypomniał. Pocisk uderzył go w klatkę piersiową, na sekundę sprawiając, że organizm turianina zamarł. Siła powaliła go na ziemię pomimo magnetycznych butów usilnie utrzymujących go w pionie. Tę walkę przegrały, odrywając się od powierzchni i powodując rwący ból w nogach, które przez ułamek sekundy musiały znieść wrażenie ciągnięcia w dwa, różne kierunki i wszystkie związane z tym obciążenia.
Tarcze eksplodowały z następnym uderzeniem, a porucznik natychmiast poczuł chłodny powiew na karku, zdając sobie sprawę z niebezpieczeństwa ich nieposiadania. Pociski, które był w stanie wystrzeliwać jego przeciwnik, mogły wyrwać dziurę w jego pancerzu i wszystkim co znajdowało się pod nim.
Generator zmuszony do natychmiastowej regeneracji pisnął wraz z odnowieniem bariery. Ten sam pisk dopadł go ze strony mężczyzny, który zniknął w mlecznej, gęstej zasłonie - tak jak panel na drzwiach prowadzących do mesy, gdy te uchyliły się, wpuszczając go do środka. Chwilę później błysnął zachęcającą zielenią, która mówiła wszystko i nic. Mógł przecież zostać w pomieszczeniu i tam na porucznika czekać, mógł wyjść z drugiej strony i zajść go od tyłu - albo od strony windy. Opcji było sporo, a ryzyko - jak przez cały czas - ogromne.
Etsy milczała, powstrzymywana przez SI korwety, która sama nie próbowała mieszać się w to, co robili. Może mogła, jeżeli faktycznie przewyższała w specyfikacjach swoją konkurentkę. A może były sobie równe na tyle, by zostawiła Viyo w spokoju.
Vex
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 1952
Rejestracja: 18 cze 2014, o 15:17
Miano: Vexarius "Vex" Viyo
Wiek: 32
Klasa: Dewastator
Rasa: Turianin
Zawód: Widmo
Lokalizacja: Arae / Cytadela
Status: It's complicated.
Kredyty: 34.710
Medals:

Re: Crescent

28 lis 2017, o 16:58

Wyświetl wiadomość pozafabularną Jedynym ostrzeżeniem był ryk pocisku, który wystrzelił z mgły na sekundę po tym jak Viyo wysunął się poza załom, szukając swojego przeciwnika. Porucznik zdążył tylko mrugnąć; siła uderzenia wyrwała mu dech z klatki piersiowej, tarcze zafalowały gwałtownie, a buty magnetyczne zazgrzytały, cofając turianina o kilkanaście centymetrów i rysując metalowe poszycie posadzki, by w końcu oderwać się od podłoża, gdy napór okazał się zbyt duży. Viyo uderzył plecami o podłogę, a mgnienie oka później z rykiem trafił go kolejny pocisk. Tym razem tarcze nie wytrzymały, rozpadając się w gwałtownym błysku, który dodatkowo rozświetlił chmary białego dymu.
Turianin nie czekał na to co nadejdzie co później - odruchowo przetoczył się po ziemi, po czym z warknięciem poderwał się z powrotem na nogi, ignorując uczucie palącego bólu ze ścięgien i stawów. Wiedział, że jeżeli wyjdzie żywy z tego spotkania, to gdy adrenalina opadnie, będzie odczuwał jego efekty przez kilka następnych dni.
Niebieska dioda na bocznej ściance Ortosa błysnęła z cichym piknięciem, po czym rozjarzyła się do pełnej skali, gdy kondensator ponownie uzupełnił ładunek. Pośród mgły jego wrogi odpowiednik zakomunikował to samo.
Wrócili do punktu wyjścia.
Viyo potrząsnął głową z irytacją, żeby otrząsnąć się z chwilowego oszołomienia wywołanego uderzeniem pocisku i przycisnął ponownie karabin do ramienia. Czuł się jakby jego przeciwnik strzelał do niego z wyrzutni rakiet, a nie z omni-klucza. I miał wrażenie, że siła jego uderzeń była wcale nie mniejsza.
Panel mesy błysnął zachęcającą zielenią, ale turianin z niego nie skorzystał. Zamiast tego ruszył w stronę z której właśnie przyszli, wybierając przeciwne wejście, żeby odciąć żołnierzowi potencjalną drogę. Mężczyzna cofał się w sposób kontrolowany, porzucając jedną pozycję na rzecz drugiej. Czy gdy zamknęły się za nim drzwi mesy od razu odwrócił się i ruszył biegiem do przeciwnych? Czy raczej czekał na niego, żeby zaatakować? A może również postanowił zaryzykować i założył, że Vex zrobi dokładnie to samo co wcześniej i zamiast wybrać bezpośrednią drogę, skorzysta z tej drugiej, podczas gdy on wyjdzie tędy, którędy wszedł?
Fool me once...
Fool me twice?

Nie było czasu by roztrząsać kto zrobi co, chociaż powrót do początkowej fazy walki nieco ponownie spowolnił jej tempo. Viyo dopadł drugich drzwi, oświetlił framugę i panel światłem latarki w poszukiwaniu kolejnych niespodzianek, po czym wcisnął przełącznik, żeby je otworzyć. Nie wskoczył jednak od razu do środka, zamiast tego przylegając bokiem do ściany przy wejściu i czekając w pogotowiu. Tym razem zajrzał do środka dużo ostrożniej i wolniej niż ostatnio, przygotowując omni-ostrze - chociaż jeszcze go nie włączając.
THEME                    VOICE                    ARMOR                    CASUAL
ObrazekObrazek
+5% do obrażeń w walce wręcz   
-1PA koszt przeładowania    -1.5PA do kosztu zdolności technologicznych
Dla MG:
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

28 lis 2017, o 17:04

Przechytrzenie przeciwnika
<40
0

Nazir [RZEŹ] [3 PA]
90 = 90%

Szansa na trafienie: < 90%
1

Vex:
Tarcze: 1438 - 740*0,7 = 924

Szansa na obalenie: <50 - 30 [magnetyczne buty]
2

Vex [SERIA Z: M-96 MOTYKA] [9 PA]
50 + 30 [Celność] + 6 [celownik termiczny] + 5 [implant] = 91%

Szansa na trafienie: < 90%

3

OBRAŻENIA (M-96 MOTYKA)
(79*8) * 1.05 [implant] * 1 [LICZBA SUKCESÓW] *1.10 [krytyk]= 730

Nazir
Tarcze: 2000 - 730 = 1270
Pancerz: 2050

Nazir [SERIA Z: NAPASTNIK] [8 PA]
50 + 15 [Celność] + 4 [tryb pustoszyciela] + 3 [celownik optyczny] - 30 [dym] + 30 [aktywny pancerz tech Vexa] = 72%

Szansa na trafienie: < 72%

4

zabijciemnieznowu.psd

OBRAŻENIA (NAPASTNIK)
(164*4) * 1.1 [krytyk] * 1.1 [przedłużona lufa] * 1.15 [tryb] * 1.1 [opancerzenie] * 1 [LICZBA SUKCESÓW] *0,7[pancerz] = 702

Vex:
Tarcze: 924 - 702 = 222

Vex [przeładowanie broni i wycofanie się do korytarza]

Nazir [ukryte ;-)]
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Crescent

28 lis 2017, o 17:43

Taktyka, której użył Viyo wcześniej przyniosła mu bardzo dobry skutek. Udało mu się przechytrzyć przeciwnika, dostosowując do jego nieszablonowego myślenia. Ludzki żołnierz nie myślał, ani nie działał w standardowy sposób. Za każdym razem, gdy można byłoby już rozpoznać w jego działaniach jakiś wzór, zmieniał go odrobinę, lub o sto osiemdziesiąt stopni - dostosowując się nie tylko do akcji turianina, ale też jego myślenia. O tym przekonać miał się porucznik w bolesny sposób.
Coś, co uderzało z impetem rakiety, trafiło w jego ramię gdy tylko drzwi, które otwierał, uchyliły się wystarczająco szeroko. Ścięgna w nogach paliły w sprzeciwie, zmuszone do utrzymywania turianina na nogach przez magnetyczne buty. Ból ramion czy klatki piersiowej miał przyjść dopiero później - na razie trzymany był w ryzach przez adrenalinę, buzującą w jego żyłach by dać mu przewagę w starciu. To ona decydowała o tym, jakie, docierające do niego bodźce są istotne i receptory bólowe z pewnością nie nadawały tych rzeczy, które warto było przekazywać do jego świadomości.
W celowniku termicznym sylwetka mężczyzny pokrywała niemal całą szerokość wizjera. Atakujący był blisko, a wyszkolony odruch kazał turianinowi wykorzystać tę sytuację, naciskając na spust bez chwili namysłu. I tym razem cała seria obiła się o tarcze przeciwnika, zalewając je falą drobnych, punktowych błysków.
Mesa była dużym pomieszczeniem, lecz wypełniał ją dym równie gęsty co na zewnątrz. Specyficzny w swej naturze, musiał być wytwarzany przez sam statek, lub przynajmniej wytworzony raz, bez prób pozbycia się go wcześniej. Ukrywał wiele - na przykład ciemną, opancerzoną postać znajdującą się gdzieś w środku. Nie ukrył jednak ognia z lufy jego karabinu - krótkiego, niewinnego błysku poprzedzającego o milisekundy huk wystrzału, który Viyo słyszał już wcześniej.
Tym razem poczuł amortyzowane przez tarcze, cztery uderzenia. Nagła poświata na ułamek sekundy przykryła jego wizjer, gdy jeden z naboi trafił w środek jego głowy - a raczej trafiłby gdyby nie broniąca go przed skutkami tego bariera.
Zmuszony do wycofania się do korytarza, przeładował karabin, będący jednocześnie jego sposobem na widzenie pomimo gazowej, przesuwającej się w powietrzu zasłony.
Opancerzony mężczyzna nadal milczał, nie odpowiadając na jego poprzednie pytanie. Nie pokusił się również na wyjście za Viyo i dogonienie go, żeby jednym ze swoich strzałów dobić jego stan tarcz do zera. Zamiast tego pozostał w mesie - lub wyszedł na zewnątrz drugimi drzwiami. Ciężko było to stwierdzić. Tak czy siak, adaptował się do ruchów Viyo z czasem - możliwie ucząc na błędach. Działał metodycznie, zdając sobie sprawę ze swojej przewagi w ogniu, nie zbliżając się przynajmniej na odległość pozwalającą na atak wręcz.
Vex
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 1952
Rejestracja: 18 cze 2014, o 15:17
Miano: Vexarius "Vex" Viyo
Wiek: 32
Klasa: Dewastator
Rasa: Turianin
Zawód: Widmo
Lokalizacja: Arae / Cytadela
Status: It's complicated.
Kredyty: 34.710
Medals:

Re: Crescent

28 lis 2017, o 20:54

Wyświetl wiadomość pozafabularną Nie, zdecydowanie nie fool me twice.
Huk pocisku ponownie cofnął go o krok, a ciało zadrżało pod pancerzem, gdy rozeszła się po nim fala uderzeniowa. Karabin jednak nie zadrżał w jego rękach, wypluwając z siebie kolejne strzały, które rozbłysły na tarczy przeciwnika, a chwilę później również i na jego własnej, gdy wróg również odpowiedział ogniem. Póki co celność obydwu strzelców była w większości przypadków idealna, z czego jednak korzystała tylko jedna osoba - SI sterująca nieoznakowanym okrętem. Turianin nie chciał być w skórze statku, gdy któryś z ryczących pocisków w końcu spudłuje i uderzy w ścianę korytarza, wyrywając w niej małą dziurę.
Niestety, nic nie zapowiadało póki co, żeby mężczyzna spudłował w najbliższej przyszłości.
Kiedy wymienili się seriami z karabinów, turianin wycofał się w lewo za drzwi, znikając z pola widzenia i dobrowolnie tracąc z niego przeciwnika. Zużyty pochłaniacz ciepła uderzył o podłogę, gdy porucznik płynnie przeładował broń, uzupełniając ją o nowy, wciąż lodowato zimny radiator. Wyczerpany wymiennik brzdęknął gdzieś we mgle między jego butami, żarząc się przez chwilę i dość szybko gasnąc.
Turianin oparł kolbę o ramię i odetchnął powoli, przywołując wpojoną dyscyplinę, żeby uspokoić myśli i zresetować poziom adrenaliny do poziomu, w którym jej ryk, nawołujący do jak najszybszego frontalnego ataku, nie będzie ogłupiający. Jego generator po raz kolejny zabuczał, gdy uruchomił przyspieszoną regenerację, uzupełniając tarcze do pełna.
Vex nie ruszył jednak do ataku, nie rzucił się do wnętrza mesy, nie wychylił się ryzykując kolejny pocisk. Trwał w bezruchu.
On też potrafił się adaptować.
Obrócił twarz w bok, omiatając spojrzeniem korytarz i dym tańczący pod ścianami i wszędzie dookoła. Zastanawiał się nad tym czy nie porzucić pancerza technologicznego i skorzystać z tej samej zasłony dymnej, z której korzystał jego przeciwnik. Zniknięcie w mlecznobiałych oparach zadziałałoby na jego korzyść, bo nie wyglądało na to, żeby drugi mężczyzna dysponował celownikiem termicznym, ale z drugiej strony pozbawiłoby go ochrony, która do tej pory trzymała go na nogach. Oberwanie jednym z pocisków, którymi drugi właściciel SI tak skrzętnie go zasypywał do tej pory albo kolejną celną salwą z przenośnej armaty, którą nosił, byłoby dla niego o wiele bardziej odczuwalne. Zyskanie przewagi na tym polu było kuszące, ale jednak nieadekwatne do ryzyka, które ze sobą niosło.
Z mesy były dwa wyjścia. Dwa wyjścia, które jego przeciwnik również musiał pokryć, co stawiało go w pewnym sensie w gorszej sytuacji. Viyo odczekał kolejne parę sekund, słuchając w próbie wyłapania syku przeciwnych drzwi pomieszczenia jadalnego i jednocześnie pozwalając zastanawiać się mężczyźnie czy turianin z którym walczył po raz trzeci spróbuje go obejść, czy nauczony doświadczeniem zaatakuje od frontu. Przyklęknął przy ziemi i wymacał na niej zużyty pochłaniacz, który jego broń wypluła parę sekund temu, i zacisnął na nim palce. Uderzenie serca później wrzucił go do środka pomieszczenia, żeby brzdęknął gdzieś o ścianę lub inne umeblowanie, ot wywołał niespodziewane źródło dźwięku, a sam podążył w jego ślad, wychylając się kawałek za framugę wejścia i unosząc karabin, szukając celu.
THEME                    VOICE                    ARMOR                    CASUAL
ObrazekObrazek
+5% do obrażeń w walce wręcz   
-1PA koszt przeładowania    -1.5PA do kosztu zdolności technologicznych
Dla MG:
Wyświetl wiadomość pozafabularną

Wróć do „Prywatne jednostki”