Właściciel: Bleys Belford
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Hekate

30 lis 2015, o 20:10

Jeszcze przed oficjalnym zebraniem, zgodnie z poleceniem kapitana Belforda wystosowano kurtuazyjne zaproszenie do doktor Baskal oraz propozycję towarzystwa samego Bleysa w drodze na pokład Hekate. Odpowiedź była dość... oschła. Lub po prostu rzeczowa, zależy jak na to spojrzeć. Zaida uprzejmie podziękowała za zainteresowanie, zapewniła jednak, że wystarczy jej numer doku - nie ma potrzeby, by kapitan fatygował się po nią osobiście. I choć jej słowom trudno było odmówić uprzejmości, przesłanie było dosyć jasne - nie doktor Baskal nie życzyła sobie podobnej atencji i wyraźnie bardziej preferowała pozostanie przy wyznaczonych rolach, bez żadnej własnej inwencji. Tak, nieoczekiwany gość Hekate mógł mieć kij tu i tam.
W każdym razie, korzyścią odmowy Baskal było przynajmniej to, że Belford mógł na spokojnie zająć się odprawą. Zebrawszy wszystkich zainteresowanych w sali nie musiał się spieszyć - godzina to dość czasu, by ustalić wszystko, co potrzeba.
Pierwsza dyspozycja dotyczyła samej fregaty, na której pracować miał Oman Zithra. Znalezienie stosownych informacji chwilę zajęło, gdy jednak Asteria zaczęła mówić, okazało się, że warto było czekać. WI ewidentnie też udowodniła swą wartość - zapewne nie po raz pierwszy.
- To jeden z okrętów szpicy Tanığı, pełniący rolę wsparcia i zaplecza technicznego. W bardziej tradycyjnym podziale to statek eskortowy, nie zwiadowczy. Bardzo silnie opancerzony, chroniony między innymi zmodyfikowanym pancerzem Silaris. Systemy uzbrojenia, w kontekście roli fregaty, niestandardowo rozbudowane. Trzysta dwadzieścia metrów długości, 48 osób w załodze. Dość wolny jak na swoją klasę, maksymalna prędkość poniżej przeciętnej dla standardowych fregat. - Asteria zamilkła na chwilę, analizując kolejne dane. - To nowa jednostka, choć Tanığı posiadała wcześniej inną o tej samej nazwie. Możliwe, że obecny model jest zmodyfikowaną wersją swojego poprzednika, nie jednostką zupełnie nową. W rejestrach widnieją jednak nowe dane i kody identyfikacyjne, są w użyciu od roku, dziesięciu miesięcy i sześciu dni.
Ponowne milczenie oddzieliło dane na temat Teheranu od informacji dotyczących obecnej lokalizacji Omana.
- Nic tam nie ma - stwierdziła Asteria krótko. - Brak stałych obiektów, profil promieniowania w normie. Najbliższa grupa asteroid oddalona o standardową godzinę lotu. - Istniało bardzo wiele zwrotów bardziej skomplikowanych i profesjonalnych, by określić odległość, WI nauczyła się już jednak, że ludziom nie warto życia utrudniać. Stąd taka a nie inna skala odległości - najłatwiejsza do pojęcia i wyobrażenia sobie. - Sensory nie wskazują niczyjej obecności, "Teheran" wciąż może być w drodze.
Informacje podane przez Asterię potwierdził także Norton - po analizie posiadanych, najbardziej aktualnych map nie miał nic do dodania. Rzucił coś o jakiejś niedawnej, bliżej niesprecyzowanej potyczce z piratami w tamtym rejonie, była to jednak raczej ciekawostka - coś, co przeczytał któregoś ranka w extranecie, a co bez większego powodu skojarzyło mu się ze wspomnianą lokalizacją.
- Wygląda to na zwykłe miejsce przystankowe - podsumował mężczyzna. - Teren wystarczająco neutralny, by zmienić pokłady bez jednoczesnej zmiany kursu. Gdziekolwiek nie udawałby się później "Teheran", wszędzie będzie mu po drodze.
Tymczasem oddelegowana do pracy Iria od dłuższej chwili wpatrywała się już w skupieniu w ekran własnego omni-klucza. Zmarszczone brwi świadczyły o wysiłku, z jakim wiązało się przydzielone jej zadanie - najwyraźniej znalezienie potrzebnych informacji nie było tak proste, jak można by zakładać.
- Tożsamość Baskal to nie jest tajemnica, widnieje w każdej z naszych ogólnie dostępnych baz. To wprawdzie same ogólniki - data, miejsce urodzenia, wykształcenie, stan cywilny - ale wygląda to tak, jak gdyby nie było po prostu nic większego, co znaczyłoby o jej wartości. Może naprawdę zawdzięczać wszystko swojemu intelektowi. - Durate wzruszyła ramionami. - W każdym razie, uczestniczyła dotąd w sześciu dużych projektach badawczych, sama prowadziła dwa z nich - a to tylko u nas, w Cerberusie. Przedtem było tego jeszcze więcej, ale nazwy badań nic mi nie mówią. Może poza tym, że wszystkie skupiają się na badaniach strukturalnych nad mięśniami i unerwiającą je siecią. To już jednak zostało powiedziane.
Kobieta odetchnęła głęboko.
- Obecny projekt to prace nad pełną protezą ręki. Nie jestem w tej dziedzinie specjalistką, schematy koncepcyjne wyglądają jednak na znacznie bardziej zaawansowane od wszystkich dotąd używanych modeli. Opis... No, łatwy język to to nie jest, w każdym razie wychodzi na to, że Baskal chce zbliżyć się nie tylko do pełnego oddania funkcji naturalnej ręki, ale wręcz do poprawienia jej charakterystyki. Skrócenie czasu reakcji poprzez pobudzenie przekaźnictwa, poszerzenie zakresu odbieranych bodźców w celu umożliwienia wykonywania mikroruchów... Nie wiem, o co chodzi, ale brzmi nieźle. Projekt ten jest stosunkowo świeży, zaczął się jakieś półtora roku temu. W ekipie poza Baskal jest jeszcze czterech specjalistów od biotechnologii, dwóch chirurgów kończyn, neurolog i neurochirurg, oraz jacyś asystenci. W sumie czternaście osób w głównym zespole - podsumowała, unosząc wzrok na Belforda.
- I jeszcze "specyficzne metody pracy". Mówiąc w skrócie, Baskal nie słynie z humanitaryzmu, prezentuje raczej postawę "po trupach do celu". Wiele jej decyzji było bardzo ryzykownych - i tylko kontrowersyjnych. Największym echem odbił się poprzedni projekt, kiedy to wskutek jakiejś decyzji Zaidy straciliśmy trójkę czynnych agentów. Przedobrzyła im z lekami, albo coś w tym stylu. W każdym razie, sama Baskal skomentowała to wtedy stałym czynnikiem ryzyka. Nie odsunięto jej od pracy, bo mimo wszystko jest świetnym specjalistą. Wycofanie jej z badań byłoby większą stratą niż zgon trójki agentów. - Oficer chrząknęła cicho. - Natomiast z Tanığı... Z tym jest trudniej, ciężko dobrać się do konkretów. Potrzebuję więcej czasu, bo teraz mam tylko ogólniki, dokładnie te same, które już nam przekazano. Nie mamy uprawnień do szczegółów umów handlowych, musiałabym trochę pokombinować. - Iria wbiła w Belforda pytające spojrzenie. Lojalność wobec kapitana z pewnością wystarczyłaby, by kobieta wkroczyła na mniej legalne ścieżki, by dotrzeć do poszukiwanych informacji - pytanie tylko, czy Bleys rzeczywiście taki rozkaz wyda. Igranie z organizacją-matką, tym bardziej, gdy był nią Cerberus, było ryzykowne - pytanie więc, czy teraz podejmowanie takiego ryzyka było im potrzebne do szczęścia.
Na koniec, gdy Crimson otrzymała już informację o poszerzeniu uprawnień, zapadła cisza. Nikt nie wyrywał się z własnymi przemyśleniami bo - być może - posiadali zbyt mało informacji, by jakiekolwiek mieć. W gruncie rzeczy to wszystko wyglądało normalnie - podejrzenia o granie na dwa fronty nie były w Cerberusie nowością, bo co i raz trafiał się agent, który podobnych zabaw próbował. Weryfikacja plotek była więc czymś, co w organizacji praktykowało się dość regularnie i dopóki na horyzoncie nie pojawią się bardziej konkretne dane, bardziej zastanawiające argumenty czy bezpośrednie oznaki niecodzienności, póty załodze trudno było podchodzić do tego jakoś szczególnie. Pewnie, nie tym zajmowali się na co dzień, z drugiej jednak strony w organizacji byli nie od dziś - wszyscy wiedzieli, jak wygląda życie trójgłowego psa i zdawali sobie sprawę, że konieczność utajniania swych działań była silnym bodźcem uzasadniającym delikatną paranoję.
Bleys Belford
Awatar użytkownika
Posty: 275
Rejestracja: 13 cze 2014, o 19:59
Miano: Bleys Belford
Wiek: 40
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan Hekate
Lokalizacja: Omega/Hekate
Status: Oficer Cerberusa, oficjalnie kapitan prywatnego statku kurierskiego, ex Przymierze
Kredyty: 9.940
Medals:

Re: Hekate

3 gru 2015, o 22:21

- Możesz być spokojna, Lex. Analiza informacji pozyskanych w ten sposób to robota Wirtualnej Inteligencji - Bleys uniósł nieco dłoń w uspakajającym geście, na pytanie o podsłuchy i inwigilację. Dziewczyna widać szanowała swoją prywatność.
- Nie mielibyśmy nawet dość personelu, by zajmował się śledzeniem ruchu każdego z przeszło czterdziestoosobowej załogi - dodał.
- Można liczyć na moją dyskrecję inżynier Crimson - Asteria zawiesiła na Lex spojrzenie o źrenicach ciemnych jak otchłanie kosmosu. Jej hologram mienił się niebieskawym światłem nad blatem stołu.
- Wyposażono mnie w zaawansowane protokoły, które zabraniają dostępu do tych danych osobom niepowołanym, oraz do niewłaściwych celów - zapewniła.
- Pluskwy wykorzystujemy tylko do obserwacji gdy zaszłoby podejrzenie wobec któregoś z członków załogi lub gości - uściślił Belford. Nie była to do końca prawda, Iria jako jedyna z załogi miała prawo przeglądać te materiały, za zezwoleniem kapitana. Belford sam nikogo z załogi nie podglądał i nie podsłuchiwał. Nie widział takiej potrzeby i ufał swojej oficer.
- To dobrze - mruknął Doug do ucha Lex, - Durate ciągle mnie się czepia. Myślisz, że może na mnie lecieć? Czułbym się dziwnie gdyby gapiła się na mój tyłek pod prysznicem - szepnął z poważną miną.
Potem kapitan skinął głową na pytanie inżynier o sytuację awaryjną, gdyby Beskal zorientowała się, że coś kombinują. To było dobre pytanie. Tak bardzo wierzył w sukces, że nie dopuszczał możliwości porażki. Ale przecież powinni być przygotowani na każdą okazję.
- Myślę, że wiązanie Baskal w razie wpadki nie będzie konieczne. Nie zaatakuje przecież pełnej załogi bojowej fregaty, nawet jako wprawny biotyk, to byłoby samobójstwo. Możesz udawać, że nie wiesz o co chodzi w razie małego potknięcia i odesłać ją do mnie w razie dużego. Zasięgnę rady dowódźtwa w takim wypadku, albo zwyczajnie odstawimy ją na Cronosa - Kapitan rozłożył dłonie w krótkim geście.
- Chciałbym jednak uniknąć takiej sytuacji. - zakończył.
Tymczasem zajęli się informacji na temat "Teheranu". No cóż, w bezpośrednim starciu nie mieliby większych szans z eskortowcem tej klasy i o takim wyposażeniu. Podobne statki były budowane właśnie po to, by odganiać lżejsze fregaty. Z drugiej strony Hekate miała sporą przewagę szybkości i manewrowości, ucieczka nie byłaby trudna.
Zastanawiał się też co stało się poprzednikiem obecnego "Teheranu"?
- Spróbuj ustalić numery i charakterystykę poprzednika tego eskortowca. W wolnej chwili. - postanowił strzelić w ciemno.
- Panie Norton, pan niech sprawdzi tę informację o incydencie z piratami w okolicy i da mi znać, jeśli będzie to coś ciekawego. Ponaddto proszę odbijać niezwłocznie po przybyciu Baskal. Spróbujemy cichego lotu na miejsce spotkania i rozejrzymy się. Proszę przygotować okręt, nie zatrzymuję pana dłużej - skoro mogli kręcić się tam piraci, oraz istniało niebezpieczeństwo kradzieży danych ze strony Tanığı, ostrożność była wskazana. Jeśli "Teheran" będzie już na miejscu i nabierze podejrzeń dlaczego się czają i ukrywają, zawsze można przekazać, że chodzi o aktywność piratów w okolicy.
Potem przyszła kolej na wysłuchanie sporej dawki informacji o projekcie Baskal.
Jej metody rzeczywiście były "nieco kontrowersyjne". Łapiduch, który wywinąłby taki numer jego ludziom musiałby się liczyć z tym, że spotka go jakieś nieszczęście w śluzie bezpieczeństwa.
Belford stwierdził, że jeśli mają podsłuchiwać Zaidę dobrze by było mieć kogoś, kto orientuje się nie tylko w sprawach technicznych ale i medycznych. Panel przy stanowisku kapitana zabłysnął już jakiś czas wcześniej, gdy wywoływał adres oficera naukowego. Poprosił by jego szef sekcji naukowej stawił się w sali konferencyjnej.
- Doktorze van Heck - skinął mu głową, gdy uczony pojawił się na odprawie - Potrzebujemy pańskiej ekspertyzy w sprawie istotnych dla naszej obecnej misji danych. - Belford wprowadził pokrótce Raubena w temat i wyświetlił dla niego uzyskane przez Durate informacje.
- Zamierzmy podsłuchać o czym będzie rozmawiała doktor Baskal i zapewne przyda się nam się opinia fachowca. Centrala chce wiedzieć czy nie handluje naszymi danymi. - wyjaśniał bez ogródek.
Dał Raubenowi czas na zapoznanie się z danymi, potem zwrócił się znów do Durate, kiedy zapytała o możliwość grzebania w informacjach handlowych Cerberusa na lewo.
- Zapytaj o to centrali wprost - zadecydował po chwili namysłu - Prosimy o dostęp do kontraktów handlowych, który mają omawiać na spotkaniu i tych, które już zawierali. Masz moją autoryzację - rzekł skinąwszy na terminal, by Durate mogła zrobić to teraz. Wystukał kilka komend na swoim omni-kluczu dając swej oficer upoważnienie. Jeśli mają podsłuchiwać Zaidę, powinni orientować się o czym rozmawiają inwigilowani agenci. Jeśli Cerberus odmówi, cóż, mniej roboty dla nich, postarają się tylko nagrać rozmowę i przekazać ją górze.
- Druga rzecz, poprosisz też centralę o kody i specyfikację zabezpieczeń Cerberusa jakich używa Baskal w swoim omni-kluczu - Jeśli mieli się do niej włamywać na polecenie szefostwa, chyba wygodniej poprosić o klucze i plan domu, niż robić to wytrychem i na pałę.
- Jeśli otrzymasz pozytywną odpowiedź - prześlij te dane Lex. - Tu zwrócił twarz w stronę samej Crimson.
Tymczasem szef inżynierów nie marnował czasu i zwrócił się również do Alexis.
- Mamy na składzie kilka mikro-kamer, dodatkowe pluskwy odporne na zwykły skan. Jeśli ta spryciara, Baskal, broni swoje dane dodatkowymi programami, możesz skorzystać z mocy obliczeniowej WI, by je złamać. - McCain uruchomił omni-klucz przekazując Lex uprawnienia do pobrania sprzętu jak i korzystania z wszelkiej koniecznej pomocy WI. Na omni Alexis przychodziły nowe powiadomienia o kodach dostępu otrzymanych od oficera "Hekate".
- Jeśli potrzebujesz ludzi do pracy Gustav pomoże ci i przydzieli kogo trzeba. - zakończył wystukując błyskawicznie komendy na swoim kluczu.
NPC | Voice | Theme | Formal | CasualObrazekObrazek -30% do kosztu regeneracji tarcz ✔ - 1 PA / strzał Motyką ✔ +15% do celności broni ✔
+5% do obrażeń broni i mocy ✔ +20% do obrażeń wręcz ✔ 20% szans na podpalenie omni-ostrzem ✔
+20% do pancerza ✔
Prawdziwy gracz pbfów potrafi pogodzić wszystko. - William Kraiven Obrazek
Alexis Crimson
Awatar użytkownika
Posty: 273
Rejestracja: 2 cze 2014, o 22:05
Miano: Alexis Crimson
Wiek: 28
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Inżynier Cerberusa
Postać główna: Irene Dubois
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 21.400

Re: Hekate

5 gru 2015, o 00:30

- Oby - mruknęła, mało regulaminowo krzyżując ręce na klatce piersiowej i robiąc naburmuszoną minę. Lex była bezpośrednią kobietą, jeśli coś jej się nie podobało, to swoje niezadowolenie wyrażała prosto z mostu i to zazwyczaj właśnie pakowało ją w kłopoty. Ale mimo wszystko doceniała wyrozumiałość i cierpliwość swojego kapitana, bo wbrew pozorom doskonale zdawała sobie sprawę z tego, że jej charakter bywa męczący.
Na początku nie odwróciła głowy w stronę szepczącego Douglasa, ale kiedy wyraził swoje przypuszczenia zmierzyła go oceniającym spojrzeniem i uniosła w półuśmiechu kącik ust.
- Właśnie dlatego nie noszę tych kombinezonów - odparła równie cicho. - Nic pod nimi nie widać i trzeba uciekać się do desperackich rozwiązań, jak podglądanie pod prysznicem - zerknęła na Irię. - Ale jeśli czepianie się jest wyznacznikiem, to Norton chyba leci na mnie. Trochę słabo.
Wyprostowała się i uśmiechnęła niewinnie. Bo przecież mówiła cicho, prawda? Nikt poza zamierzonym adresatem tych słów nie miał prawa ich usłyszeć. Skupiła się na właściwym problemie, pluskwami i kamerami mogła zająć się później. Miała już kilka pomysłów, gdzie można by było umieścić monitoring - o ile już go tam nie było. Że też nie sprawdziła pod tym względem swojej kajuty. Ale chyba faktycznie nikt nie przeglądał nagrań z kamer, bo paliła tam jak smok, to nie mogło być zgodne z regulaminem. Może jednak powinna go przeczytać...
Po raz kolejny zganiła się w myślach i wróciła do tematu. Baskal, tak. Skinęła głową na wszelki wypadek, bo jej myśli zawędrowały zbyt daleko, by zarejestrować odpowiedź na pytanie, które zadała. Zaklęła w myślach. Dobra, nieważne, jakoś sobie dam radę.
- To ciekawe - mruknęła, kiedy Durate wspomniała o protezie ręki. Biotechnologia była czymś, czym Lex się interesowała, ale nieoficjalnie. Z jakiegoś powodu babranie się w człowieku trochę ją odpychało, więc jej zainteresowanie ograniczało się do przeglądania ciekawostek na ten temat w prasie i ekstranecie. A jeśli chodziło o metody Baskal, cóż... Crimson nie sądziła, żeby Cerberus przejmował się rzeczami tak trywialnymi jak humanitarność w badaniach, czy coś. Przeszkadzało jej to, owszem, nie była aż tak obojętna wobec świata, ale wiedziała, że wyrażanie przez nią niezadowolenia nic nie zmieni. Dlatego trzymała się technologii, najlepiej takiej, która albo nie miała z człowiekiem bezpośrednio nic wspólnego, albo stanowiła dla niego zwyczajne wsparcie - jak pancerze, nad którymi pracowała przez lata.
- Dzięki - zapisała kody na swoim omni-kluczu. Taki ze mnie szpieg jak z koziej dupy trąba, przeszło jej przez myśl, ale nie wyraziła swoich obiekcji na głos. Pozostało robić to, co każą, i liczyć na szczęście, którego niestety w życiu zbyt wiele jednak nie miała. - Nie wiem, czy góra będzie mieć specyfikacje zabezpieczeń omni-klucza Baskal. To faktycznie byłoby miłe, ale chyba raczej bym na to nie liczyła. Asteria, prześlij mi proszę dane o miejscach, gdzie teraz znajdują się podsłuchy i kamery, żebym ich niepotrzebnie nie dublowała. I chciałabym wiedzieć którą kajutę będzie zajmować nasz kochany gość.
Póki co nie mogła zrobić więcej. Kiedy dostanie te informacje, będzie mogła zająć się rozmieszczeniem całej reszty sprzętu, do którego właśnie zyskała dostęp.
- NPC - ARMOR -
ObrazekObrazek
+10% DO OBRAZEŃ WRĘCZ | 75% SZANSY NA POWALENIE | +10% PREMIA TECHNOLOGICZNA | +10% TARCZE
Obrazek
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Hekate

5 gru 2015, o 12:33

Kolejne pytania spotkały się z kolejnymi odpowiedziami. Podobnie jak poprzednio Asteria potrzebowała kilku chwil, by ustalić pożądane dane, gdy jednak odezwała się, ponownie miała do zaoferowania same konkrety - jak przystało na sprawnie działającą, zaawansowaną WI.
- Pierwsza wersja "Teheranu" była okrętem flagowym Tanığı - zafundowała pierwszą rewelację. - Trzysta dwadzieścia metrów długości, 52 osoby w załodze. Silnie opancerzony i uzbrojony, jako jedyny we flocie posiadał niezwykle precyzyjny, usprawniony system GARDIAN. Obecnie ta zmodyfikowana wersja jest w powszechnym użyciu w Tanığı. Nie ma oficjalnych danych na temat kasacji okrętu czy wycofania go ze służby. Wyprodukowany przez Bahata Engineering mógł być, zgodnie z polityką firmy, po zaprzestaniu pracy mógł być oddany jej do zezłomowania. Nie ma jednak na to żadnych papierów.
Po Asterii gotowy do odpowiedzi był już także Norton. Przedtem oddalił się już wprawdzie, by przygotować statek do lotu, jego głos więc rozległ się tym razem z interfejsu komunikacyjnego.
- Wygląda to na standardowy incydent. Ofiarą ataku był jakiś transportowiec, kod identyfikacyjny #481621. Odbywał lot na trasie Cytadela - Omega. Ładunek nieznany, w extranecie są co najmniej trzy wersje tej historii. W każdym razie, wszystko zakończyło się podobno abordażem, towar rozkradziono, część załogi transportowca poległa przy obronie łajby. Resztę uratowało pojawienie się okrętu zwiadowczego Przymierza, który przejął uciekinierów. Sam transportowiec został odholowany i oddany firmie-matce.
Następnie w sali pojawił się wezwany lekarz. W spokojnym milczeniu wysłuchał wszystkiego, co miał du przekazania Belford, by wreszcie odezwać się krótkim:
- Znam ją. Trudno nie znać, jest niezwykle obiecującym naukowcem. Jej projekty warte są uwagi, ona sama jest pożądanym współpracownikiem i specjalistą. - Mężczyzna zmarszczył brwi. - Miałaby zdradzić? To prawdopodobne. Jest ambitna i bardzo możliwe, że my mimo wszystko nie udostępniamy jej odpowiednich horyzontów. - Naukowiec wzruszył ramionami. Najwyraźniej myśl, że pani doktor miałaby szukać sobie kolejnych dróg rozwoju poza instytucją, wręcz bezpośrednio przeciw niej, niezbyt go zaskoczyła i poruszyła.
- Muszę się temu przyjrzeć. Słyszałem o tym najnowszym projekcie, skomplikowane to jest jak cholera. Nie przeszkadzacie sobie. - Machnął ręką w bliżej niesprecyzowanym geście i już w kolejnej chwili oddał się analizie uzyskanych od Bleysa danych. Zmarszczone w skupieniu czoło było wyraźnym świadectwem wysiłku wkładanego w rozgryzienie naukowych zawiłości, które z pewnością mogło zająć chwilę.
Nieco gorzej natomiast wypadła Durate. Zgodnie z poleceniem Belforda, nawiązała kontakt z centralą prosząc o wspomniane informacje, niezależnie jednak od stosowanej argumentacji przełożeni byli nieugięci.
- Odmawiają nam uprawnień. Kontrakty nie są ich zdaniem dokumentami nam niezbędnymi, przesłali tam tylko okrojone zestawienie tematów, które zostały zatwierdzone i mogą być dzisiaj omawiane. Jeśli chodzi o omni-klucz Baskal, tu też mamy tylko oficjalne kody identyfikacyjne. Same zabezpieczenia nie są narzucone przez centralę, Zaida może mieć tam więc wszystko, co jej przyszło do głowy i na co było ją stać. Podstawą na pewno jest nasze standardowe oprogramowanie... - Iria nie tłumaczyła, o jaki dokładnie system chodziło, bo każdy z nich miał wgrany przecież taki sam. - ...ale nie liczyłabym na to, że pani doktor nic z tym nie zrobiła. Swoją drogą, to sposób na zabezpieczenie zewnętrzne, uzasadnione przez zasadę ograniczonego zaufania. Każdy zabezpiecza się tak, jak uznaje za stosowne, chroniąc się tym samym przed ewentualnym cwaniactwem wewnątrz organizacji. - Kobieta wzruszyła lekko ramionami.
Po tych słowach Durate przesłała Lex otrzymane kody identyfikacyjne omni-klucza Zaidy - był to zestaw pięciu ciągów numerycznych, stosowanych zapewne zależnie od okoliczności:
  • 22073
    51183
    93427
    63120
    00702
zestawienie tematów handlowych wyświetlając natomiast na ekranie ogólnym, tak, by wszyscy mogli się z nim zapoznać:
  • projekt "Serena" - kontrakt bieżący; proteza lewej ręki wyposażona w prototypowe wzmacniacze biotyczne, w fazie testów; współpraca z Tanığı dotyczy podzespołów precyzyjnego przekaźnictwa elektrycznego, które po modyfikacji mogłyby zostać dostosowane do potrzeb "Sereny";

    projekt "Lestat" - kontrakt sprzed pół roku; implant wspomagający pracę serca podczas wysiłku fizycznego, docelowo mający zredukować zmęczenie mięśnia sercowego o co najmniej 50%, tym samym wydłużając czas intensywnej pracy mięśniowej; projekt cofnięty do fazy projektowej ze względu na niedostateczne przeanalizowanie problemu; Tanığı wykazuje zainteresowanie i oferuje się do uczestnictwa w badaniach klinicznych, jeśli do takich dojdzie;

    projekt "Tytan" - kontrakt sprzed dwóch lat, zakończony; egzoszkielet nowej generacji o poprawionym stosunku wagi sprzętu do oferowanego wzmocnienia siły; wyposażony w podzespoły znacznie redukujące obciążenia stawów; obecnie Tytan jest w fazie produkcyjnej - produkcja na zamówienie, zależna od zapotrzebowania; pracuje się również nad nową wersją, wyposażoną w gniazda umożliwiające podpięcie zewnętrznych, średnioinwazyjnych stymulatorów nerwowych i hormonalnych; produkcją pierwszego modelu zajmuje się Tanığı, pełniąc obecnie rolę współwłaściciela projektu;
Jednocześnie w sali ponownie rozległ się głos Asterii.
- Mamy kontakt z doktor Baskal. Jest już gotowa do opuszczenia Omegi. Do umówionego czasu zostały jednak jeszcze dwadzieścia cztery minuty, dlatego czeka na decyzję kapitana Belforda.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Bleys Belford
Awatar użytkownika
Posty: 275
Rejestracja: 13 cze 2014, o 19:59
Miano: Bleys Belford
Wiek: 40
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan Hekate
Lokalizacja: Omega/Hekate
Status: Oficer Cerberusa, oficjalnie kapitan prywatnego statku kurierskiego, ex Przymierze
Kredyty: 9.940
Medals:

Re: Hekate

7 gru 2015, o 01:37

McCain zachichotał tylko krótko na słowa Alexis, widać również miał opanowany skill - "szeptanie na odprawie, tak żeby nikt nie usłyszał".
Po chwili na omni Lex przyszło powiadomienie z planami pomieszczeń okrętu. Rzeczywiście statek był usiany całkiem imponującą ilością pluskiew, czerwony punkty na żółtych przekrojach wykwitły jak maki na polu zbóż. W każdej mniejszej kajucie były co najmniej cztery podsłuchy, po jednym na suficie i podłodze i pozostałe rozłożone na meblach lub w ściennych panelach. Co najmniej dwie kamery umieszczone zwykle w pobliżu narożników. Czasem kratki wentylacyjne, czasem podpięte w oświetleniu, z tego co mówił opis.
Bleys wyznaczył szybko kajutę dla Zaidy. Z tego co mogła pamiętać Lex była to ta sama, najbardziej wypasiona, vipowska, którą dostała Talia. Dziewczyna mogła od razu wrzucić sobie podgląd z kamer. Pomieszczenie miało własne okno, wyposażony barek i sporo więcej miejsca niż standardowe kajuty. Jak wszędzie łóżko można było skonfigurować w niewielki komplet wypoczynkowy i stolik. Był też terminal komputera i kilka przenośnych monitorów, które również można było bez trudu przymocować w różnych miejscach. Bioniczne rośliny w ściennych donicach kipiały zielenią. Całkiem wysoki standard cywilny, którego nie spotykało się w bojowej fregacie Przymierza. Lex mogła dostrzec wbudowaną w ścianę szafę, schowki. Było też trochę tajniackich paneli, które jeśli było się ogarniętym z techniką i miało się omni-klucz, można było po dłuższym dociekaniu znaleźć i po chwili kombinowania otworzyć.
- Wysyłam tam jednego z techników z paroma dodatkowymi pluskwami, które będziesz mogła rozmieścić - główny inżynier skontaktował się z CIT i wydał kilka poleceń.
Bleys wysłuchał tymczasem rewelacji Asterii. Więc możliwe, że będą mieli do czynienia z byłym flagowcem Tanığı. Albo nawet obecnym, tylko udającym kogoś innego! Nieźle. Co Atrina mu sprzedał? - przeszło przez myśl. Belford przesunął dłonią po zaroście.
O ataku piratów nie było również zbyt wiele.
- Jest jakaś wzmianka o tym jaką krypą latali piraci? - rzucił pytaniem przez komunikator do Nortona. Skoro część załogi przeżyła musieli opowiedzieć co ich napadło.
Raubenowi skinął tylko głową i zachęcił gestem, by zapoznał się z materiałami.
Kiedy Iria powiadomiła go o odmownej odpowiedzi w sprawie kontraktów nie był nadmiernie zdziwiony. Cerberus funkcjonował jako odrębne komórki i mogli sobie nie życzyć, by grzebali w tak szczegółowych informacjach.
Potem przyszła kolej na informacje dotyczące zabezpieczeń.
- Rozumiem doskonale - odparł krótko Irii na jej wyjaśnienia o naturze zabezpieczeń każdego z członków organizacji.
- Zatem wiele będzie w twoich rękach Lex, jeśli uda ci się zbliżyć do jej danych. Nie zatrzymuję cię dłużej - rzekł kierując tymczasem spojrzenia na tematy projektów, które przysłała im góra - nie wyłączaj komunikatora, będziesz słychać o czym tu mówimy - chciał, żeby wszyscy zaangażowani byli poinformowani i na bieżąco.
- Iria, daj nam jeszcze znać co wiemy na temat Tanığı jako organizacji. Kierunki działań, ideologia, dokonania? - rzucił pytanie drugiej oficer.
- Pogrzeb jeszcze czy mamy coś na temat wspólnej przeszłości Zaidy i Zithry - w końcu Studiowali na tym samym uniwersytecie w Ankarze - rzucił pospiesznie, gdy okazało się, że doktor Baskal jest już gotowa do opuszczenia omegi.
- Poinformujcie ją, że będziemy czekać, wyjdę do niej osobiście. - Nie chciał zwlekać teraz, skoro niedawno proponował Baskal osobistą eskortę. Polecił też, by dwóch uzbrojonych ludzi z ochrony było gotowych do asysty przy trapie - Belford wiedział zbyt dobrze, że na Omedze różnie bywało i należało tu pokazywać kły.
- Będziemy w kontakcie doktorze - rzucił do Raubena wskazując palcem na swoje ucho i dając znać, że jakby co, cały czas słucha.
- Zagadam trochę panią doktor, jeśli będziesz potrzebowała więcej czasu Lex - rzekł na osobnym kanale do swej inżynier.
- Włącz podgląd w korytarzu i windzie, będziesz widzieć kiedy zbliżymy z Baskal. Możesz ukryć się w którejś z sąsiednich pomieszczeń dla gości. Lepiej żeby nie wiedziała, że ktoś kręcił się w przygotowanym dla niej miejscu. - kontynuował idąc w kierunku centralnej bocznej śluzy.
NPC | Voice | Theme | Formal | CasualObrazekObrazek -30% do kosztu regeneracji tarcz ✔ - 1 PA / strzał Motyką ✔ +15% do celności broni ✔
+5% do obrażeń broni i mocy ✔ +20% do obrażeń wręcz ✔ 20% szans na podpalenie omni-ostrzem ✔
+20% do pancerza ✔
Prawdziwy gracz pbfów potrafi pogodzić wszystko. - William Kraiven Obrazek
Alexis Crimson
Awatar użytkownika
Posty: 273
Rejestracja: 2 cze 2014, o 22:05
Miano: Alexis Crimson
Wiek: 28
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Inżynier Cerberusa
Postać główna: Irene Dubois
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 21.400

Re: Hekate

7 gru 2015, o 23:25

Zupełnie nie zdziwiła się faktem, że centrala odmówiła im udostępnienia informacji, o które prosili. To znaczy... mogliby pomóc przy całym tym burdelu, jak już zatrudnili niewiadomą i teraz sprawiała im problemy. Ale jeśli chodziło o zabezpieczenia omni-klucza, to byłby zaiste cud, gdyby tak po prostu ktoś dał im do niego dostęp bez wiedzy Zaidy. Kody identyfikacyjne zapisała, ale w tym momencie nie wiedziała, czy się do czegokolwiek przydadzą. Wzruszyła ramionami w geście a nie mówiłam i odwróciła się do Bleysa.
- Przyjęłam - rzuciła i podniosła się z krzesła. - Dzięki - odezwała się jeszcze do Douglasa i poklepała go po ramieniu, przechodząc obok. Miło z ich strony, że pozwolili się jej stamtąd wcześniej zmyć. Siedzenie i rozważanie nigdy nie było jej mocną stroną. Była niecierpliwa i do tego jeszcze musiała zapalić.
Pierwszym co przyszło jej do głowy, było usunięcie kamer i mikrofonów ze swojej kajuty, ale póki co musiała odsunąć od siebie tę myśl. Nie miała zbyt wiele czasu, to będzie mogła zrobić później. Najpierw udała się do wskazanej przez kapitana kajuty i weszła do środka, rozglądając się radośnie dookoła.
- No hej - odezwała się do obecnego tam technika i wyciągnęła do niego rękę. - Daj, poradzę sobie już sama. Dzięki.
Usiadła na kanapie, uruchomiła omni-klucz i szybko znalazła wszystkie umieszczone już pluskwy, korzystając przy okazji z informacji, które otrzymała. Gdy połączyła się z systemami, na wyświetlaczu ukazały się jej obrazy z dwóch kamer - oba przedstawiające ją, jeden bezpośrednio en face, drugi gdzieś zza pleców. Mimowolnie sięgnęła do długiego kucyka, który najwyraźniej zrobiła krzywo. Mruknęła coś do siebie z niezadowoleniem i rozejrzała się szybko za martwymi punktami, których obraz nie obejmował, by umieścić dodatkowe oczy w kajucie gościnnej. Zamontowała jedną kamerę w zagłębieniu nad drzwiami i w sumie to wystarczyło, by widzieć całe pomieszczenie. Jeśli chodziło o pluskwy, to były skrzętnie ukryte pod meblami, ale Lex jedną jeszcze podkleiła w łazience, z tyłu lustra - niekoniecznie musiała tam znajdować się kamera, bez przesady, oglądanie kąpiącej się Baskal nie leżało w zakresie jej obowiązków, ale słuchać mogła. Ustanowiła jeszcze bezpośrednie połączenie z każdym z urządzeń, by ostrzegło ją, jakby ich gość próbował przeprowadzać szczegółowe skany. Przecież nikt nie chciał, żeby kobieta dowiedziała się co jest grane. Stanęła potem w progu, opierając dłonie na biodrach i oceniającym spojrzeniem przeczesała kajutę. Wszystko wyglądało pięknie, jak pokój hotelowy, gotowy do zajęcia przez jakiegoś snoba.
Teraz już mogła się odwrócić i pójść w swoją stronę. A konkretnie do siebie, by posprzątać wszystkie podsłuchy i inne takie. Pewnie, będą mogli je zamontować w przyszłości jeszcze raz, a ona nie będzie mieć o tym pojęcia przez kolejne miesiące, ale chyba nie spodziewali się że tak zwyczajnie przejdzie nad nimi do porządku dziennego. Wparowała do swojej kajuty i szybko znalazła wszystko, czego nie powinno tam być. Dostęp do całego monitoringu bardzo jej to ułatwił. Dezaktywowała zarówno kamery, jak i pluskwy i od razu zrobiło się jej lepiej. Usiadła w kącie i wyciągnęła papierosa z paczki leżącej na stoliku, by odpalić go i zaciągnąć się głęboko. Teraz było tak, jak powinno być od początku. To miała być jej kajuta, a nie jej i każdego, kto akurat sobie urozmaicał dzień grzebaniem w monitoringu. Podciągnęła nogi na łóżko i uruchomiła omni-klucz, podłączając się do kamer. Teraz ona się pobawi.
- NPC - ARMOR -
ObrazekObrazek
+10% DO OBRAZEŃ WRĘCZ | 75% SZANSY NA POWALENIE | +10% PREMIA TECHNOLOGICZNA | +10% TARCZE
Obrazek
Rzut kością
Awatar użytkownika
Posty: 652
Rejestracja: 17 paź 2013, o 20:03

Re: Hekate

9 gru 2015, o 15:54

Tajny rzut MG, < 50
0
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Hekate

9 gru 2015, o 16:31

Na pytanie Belforda Norton odpowiedział od razu, przy czym można było sobie wyobrazić, jak mężczyzna wzrusza ramionami.
- Nie zdążyli pobrać kodów identyfikacyjnych, nie ma więc konkretów. Podobno dość spora fregata z wymalowaną na burcie syreną. - Mężczyzna milczał przez dłuższą chwilę. - Sprawdziłem ten symbol w naszych bazach, mamy tam jeden odpowiednik pasujący opisom. Łajba podobno nazywa się Skylla i jest dość znana w tym rejonie. Kapitanem jest... Ariana Sommer. Cele wybierają sobie podobno dość swobodnie, ale nie na chybił trafił, co sugeruje wcześniejsze rozpoznanie. Działają podobno od czterech lat i w tym czasie zdążyli się już całkiem przyzwoicie dorobić. Nie zadzierają bezpośrednio z Przymierzem, w naszych aktach nie ma też nic o jakimś naszym konflikcie ze Skyllą, wychodzi więc na to, że mieliśmy szczęście.
Po tych słowach Norton zamilkł, a delikatne drżenie Hekate kazało domyślać się, że okręt jest już praktycznie gotowy do lotu. Zbieranie dalszych informacji mogło sobie trwać dalej, ale biorąc pod uwagę niedługie towarzystwo - raczej nie w tak otwartej formie.
- Swego czasu trochę się o nich mówiło, przynajmniej na Ziemi. Wyrośli z tureckiego ruchu buntowniczego, typowej organizacji antyrządowej. Gdy do władzy doszedł tam na krótko Adem Ercan, odegrali sporą rolę w obaleniu go. - Durate nie rozwijała wątku samej polityki Turcji, nazwisko Ercana nie było jednak obce nikomu, kto choćby odrobinę interesował się ziemską polityką. Można było nie znać szczegółów, ale o zaskakująco skutecznej rewolcie zbrojnej, przejęciu prezydentury przez kontrowersyjnego, posiadającego dyktatorskie naleciałości Adema i błyskawicznej odpowiedzi niezadowolonego społeczeństwa trudno było nie pamiętać.
- Zyskali wtedy spore poparcie społeczne i, w efekcie, dość pieniędzy na to, by pozostać na rynku. Za założeniem Tanığı stało kilku weteranów Wojny Pierwszego Kontaktu, od samych początków mieli więc solidne podstawy do działalności paramilitarnej. Ostatecznie po uspokojeniu się sytuacji w ich rodzinnym kraju przekształcili się w typową organizację najemniczą, choć mówi się też o jakichś epizodach korsarskich - zarówno kiedyś, jak i teraz. O jakiejkolwiek większej ideologii trudno mówić - za ich zrzeszeniem stoi raczej chęć zarobku. Skoro raz się już sprawdzili i z tureckiego ognia wyszli bez szwanku, łatwo było zauważyć w tym drogę utrzymania. Obecnie posiadają już sporą flotę prywatną i własny, uznawany przez władze obóz w Turcji. Nieoficjalnie mówi się o finansowaniu ich przez turecki rząd oraz lojalność Tanığı wobec obecnej władzy w tymże kraju. Generalnie na tle innych organizacji tego typu nie wydają się być szczególnie groźnymi - sporo inwestują w technologie, ale angażują się przeważnie w oficjalne konflikty zbrojne. Żadnego wyjaśniania prywatnych porachunków, nic podobnego. Ostatnie lata wskazują, że walczą u boku regularnych organizacji zbrojnych. W swoich szeregach mają teraz przedstawicieli wielu ras, stąd nie ma też mowy o faworyzowaniu jakiejkolwiek narodowości jeśli chodzi o przyjmowanie zleceń.
Iria odetchnęła cicho. To by było na tyle jeśli chodzi o pierwsze pytanie.
- Na ten temat nie ma zbyt wiele, bo żadne z nich nie jest wystarczająco znane, by ich życie prywatne było warte rozdmuchania. Z ksiąg uczelnianych można wywnioskować, że Oman doktoryzował się na Uniwersytecie wtedy, gdy Zaida była tam studentką, ale niewiele więcej. Przez jakiś czas mógł być jej wykładowcą, to jednak tylko domysły. Drugi raz spotkali się przy okazji kursu na pilota, Zithra odbywał go w jednej z naszych firm-przykrywek, tej samej, w której doktor Baskal swego czasu prowadziła badania nad zmodyfikowaną wersją egzoszkieletu, taką dla pilotów. Nic więcej na ich temat nie ma, możliwe, że naprawdę nie łączy ich nic poza sporadycznymi kontaktami na polu stricte biznesowym.
Podczas, gdy Durate referowała wszystko to, co chciał od niej usłyszeć Bleys, Alexis zajmowała się już natomiast swoim własnym zadaniem. Obecne cele były proste, ich realizacja nie sprawiła żadnego problemu - zarówno rekonesans w kajucie przeznaczonej dla Zaidy, uzupełnienie jej o dodatkowy podsłuch jak też uprzątnięcie swego własnego pokoju było bardziej niż proste. W efekcie gdy Belford wyszedł na powitanie doktor Baskal, Alexis mogła już spokojnie obserwować wszystko, co znajdowało się w zasięgu kamer pokładowych Hekate.
- Kapitanie. - Kobieta, która zbliżyła się do statku, mogła robić wrażenie. Wysoka i smukła, cechowała się tym typem egzotyki, który zawsze budzi zainteresowanie w innych rejonach świata. Kruczoczarne włosy upięte były w ciasny, perfekcyjny kok, na pełnych wargach biotyczki tańczył leniwy uśmiech. Pod elastycznym, pozbawionym większych ozdób kombinezonem można było dostrzec zaskakujące być może linie mięśni, które w pewien sposób potwierdził też stosunkowo silny uścisk dłoni - jeśli Bleys zechciałby powitać się w taki właśnie sposób.
- Mam nadzieję, że moje przybycie przed czasem nie sprawi panu problemu. Podobnie jak Charles.- Ton Baskal był rzeczowy, pozbawiony sztucznej kurtuazji. Kobieta była kulturalna, ale z pewnością nie przesadnie słodka. Chęć przejścia od razu do konkretów i utrzymania relacji na poziomie czysto zawodowym była aż nadto wyraźna. Może właśnie dlatego w przedstawieniu nieoczekiwanego pasażera numer dwa - nie ulegało wątpliwości, że Zaida zamierza zabrać ze sobą - ograniczyła się wyłącznie do podania imienia, bez wdawania się w wyjaśnienia jego roli czy znaczenia dla niej samej. Do podobnych tłumaczeń nie spieszył się też sam wskazany - mężczyzna przeciętnego wzrostu o intensywnie rudej, rozczochranej grzywie, ubrany w niestandardowy, lekki pancerz (na tylnym zaczepie magnetycznym pasa dostrzec można było rękojeść strzelby - jakiej? teraz trudno było to ocenić) - ograniczając się do skinienia Belfordowi głową. Utrzymując się o krok za doktor Baskal, zmierzył Bleysa dość jasnym, lustrującym spojrzeniem, inicjatywę w rozmowie oddając jednak ewidentnie swej towarzyszce.
Bleys Belford
Awatar użytkownika
Posty: 275
Rejestracja: 13 cze 2014, o 19:59
Miano: Bleys Belford
Wiek: 40
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan Hekate
Lokalizacja: Omega/Hekate
Status: Oficer Cerberusa, oficjalnie kapitan prywatnego statku kurierskiego, ex Przymierze
Kredyty: 9.940
Medals:

Re: Hekate

10 gru 2015, o 16:09

Po usłyszeniu danych od Nortona uniósł lekko brew. Czyli owi piraci nie byli amatorami. Spora, potencjalnie dobrze uzbrojona fregata, mimo to unikają konfrontacji z Przymierzem.
- Proszę sprawdzić tę Arianę Sommer, jeśli jest coś ciekawego na tę ptaszynę, chętnie posłucham - Belford, jako oficer Przymierza oraz prywatnie, nie raz ścierał się z piratami. Żywił pewne osobiste uczucia do przedstawicieli owej "profesji".
Czekajac przy śluzie podziękował Durate za informacje. Zatem Tanığı była w pełni legalną organizacją. Zapewne cenny partner w interesach. Pytanie czy uczciwy?
Nie zamierzał grzebać dalej w przeszłości dwójki swoich pasażerów, nie było raczej powodów i punktów zaczepienia.
- Crimson skończyła pracę. Usuwa też podsłuchy w swej kajucie - powiadomiła go Iria na osobnym kanale.
- Nie zawracajmy sobie tym głowy - odparł jej kapitan również na prywatnym połączeniu. Traktował poważnie swoich podkomendnych, jeśli dawał im autoryzację do pewnych posunięć, to szedł za tym pewien kredyt zaufania dla ich poczynań.
Tymczasem przyszła kolej na powitanie pasażerki. Albo raczej nawet dwoje pasażerów...
- Bleys Belford, kapitan Hekate - przedstawił się przybierając na twarz profesjonalny uśmiech w odpowiedzi na jej rzeczowy ton.
- Cieszę się, że mogę panią gościć na pokładzie doktor Baskal - uścisnął jej podaną dłoń krótko i serdecznie, w amerykańskim stylu.
- Przeciwnie, cumujemy tu jakiś czas i chętnie rozprostujemy już kości - kobieta rzeczywiście robiła wrażenie. Przerzucił spojrzenie na towarzyszącego jej mężczyznę i odpowiedział równie oszczędnym skinieniem na powitanie. Baskal najwyraźniej traktowała faceta jak ochroniarza, kapitan właśnie za takiego miał zamiar go wziąć, gdy dostrzegł strzelbę przy pasie mężczyzny.
Zaprosił gestem panią doktor do wnętrza okrętu, tymczasem kontynuował.
- Spośród gości na pokładzie tylko autoryzowany personel ochrony może posiadać przy sobie broń - wyjaśnił. Tymczasem weszli do śluzy i jeden z marynarzy Hekate wystukał na panelu komendy procedury wciągnięcia trapu i zamknięcia drzwi.
- Jeśli życzy sobie pani bym wpisał towarzysza na listę autoryzacji, pozostanie jeszcze sprawdzenie broni zgodnie z procedurą bezpieczeństwa - kapitan wskazał gestem na mężczyznę.
Jeżeli Baskal zamierzała zapewnić, że to człowiek Cerberusa, Belford miał polecić zebranie danych osobowych jednemu ze swoich ludzi i przepuścić uzbrojonego bez dalszych ceregieli. Natomiast gdyby okazało się, że rudzielec nie miał autoryzacji trójgłowego psa, musiał zostać potraktowany jak zwykły pasażer, którego wpisuje się na listę osobistych strażników vipa - personalny skan, który wykona jeden ze szturmowców i sprawdzenie broni wraz z zaczipowaniem jej, by ochrona fregaty mogła ją dezaktywować w razie nieprzewidzianego wypadku.
Tak czy siak, Bleys miał zamiar zerknąć dyskretnie na jego broń i pancerz z zawodowej ciekawości.
Tymczasem pasywne skanery w śluzie sprawdziły wchodzących na pokład. Nawet gdyby Zaida posiadała ukrytą broń Bleys nie zamierzał jej indagować w takiej sprawie, była członkiem Cerberusa wpisanym na listę jako vip, mogący posiadać na pokładzie broń do ochrony osobistej.
- Czy ma pani dla nas jakieś wskazówki co do mającego się odbyć spotkania? - zapytał po dopełnieniu formalności. Miał zamiar odprowadzić Zaidę do jej kajuty i zapytać o ewentualne osobne lokum dla towarzysza i życzenia co miejsca spotkania z partnerem biznesowym, proponując barek na rufie lub pokład widokowy na dziobie górnego pokładu.
NPC | Voice | Theme | Formal | CasualObrazekObrazek -30% do kosztu regeneracji tarcz ✔ - 1 PA / strzał Motyką ✔ +15% do celności broni ✔
+5% do obrażeń broni i mocy ✔ +20% do obrażeń wręcz ✔ 20% szans na podpalenie omni-ostrzem ✔
+20% do pancerza ✔
Prawdziwy gracz pbfów potrafi pogodzić wszystko. - William Kraiven Obrazek
Alexis Crimson
Awatar użytkownika
Posty: 273
Rejestracja: 2 cze 2014, o 22:05
Miano: Alexis Crimson
Wiek: 28
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Inżynier Cerberusa
Postać główna: Irene Dubois
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 21.400

Re: Hekate

11 gru 2015, o 01:02

Na początku obserwowała wszystko na spokojnie ze swojej kajuty. To jednak było całkiem fajne, widzieć i słyszeć wszystko, nie ruszając się z miejsca. Zanim na pokładzie pojawiła się Zaida, Lex zdążyła przejrzeć obrazy z prawie każdej dostępnej kamery. To było całkiem zabawne, wiedzieć kto ma większy burdel w kajucie niż ona, usłyszeć na jaki temat toczy się rozmowa w maszynowni i co śpiewa pod nosem pilot, kiedy nikt nie siedzi obok. Naprawdę, nie potrafiła uwierzyć w to, że ktoś, kto na co dzień ma do tego dostęp, jest w stanie się powstrzymać od permanentnej obserwacji. No, może nie permanentnej, bo jednak na Hekate rzadko kiedy człowiek się po prostu nudził - zawsze było coś do roboty.
Tak jak teraz, musiała więc wrócić do kamer w okolicy śluzy i skupić się na tym, co się działo.
- Ja pierdolę, superszpieg Crimson - mruknęła pod nosem i zamilkła, by nie zagłuszać dobiegającej z głośników omni-klucza rozmowy. Kapitan Belford był jak zwykle kulturalny i profesjonalny i jak zwykle coś poszło inaczej, niż było ustalone. Co to był za ryży koleś? Przyszedł jakby nigdy nic, uzbrojony, opancerzony, i postanowił plątać się za Baskal wszędzie, gdzie szła? - O nie, tak być nie będzie.
Poderwała się z miejsca i wyłączyła omni-klucz. Szybko przebrała się w coś mniej usyfionego smarem, bardziej eleganckiego - wiedziała, że McCain będzie jej to wytykał w nieskończoność, a Gustav pewnie umrze, albo na zawał, albo ze śmiechu, ale nałożyła na siebie klasyczny czarny kombinezon, jeden z jej normalniejszych ciuchów. Bardziej akceptowalnych społecznie. Zamieniła ten nieszczęsny krzywy kucyk na warkocz i szybkim krokiem wyszła z kajuty, kierując się w stronę śluzy. Nie to, że chciała wpaść w sam środek zamieszania i zawołać "Heeej, jestem Lex, jak się bawicie?". Po prostu na początek postanowiła tam pójść i tam być. Co się wydarzy później - to się okaże. Westchnęła. Crimsonowie i ich ogarnięcie życiowe.
Nie mogli wpakować Zaidy i rudego do jednej kajuty. Nie wyglądali na związek, a Roy nie wspominał, by ktokolwiek sypiał ze swoim ochroniarzem. Przynajmniej w ten dosłowny sposób i w ramach płacy.
Zupełnie obojętnie i naturalnie podeszła do jednego z paneli w korytarzu przy śluzie, uruchamiając omni-klucz i podłączając się do systemów statku. Ot, rutynowa kontrola. Kątem oka obserwowała Baskal i całą resztę, ale wzrokiem próbowała ściągnąć spojrzenie tego, którego nazwali Charlesem. Jeśli się udało, uśmiechnęła się do niego łobuzersko. Ktoś, kto tak wyglądał, nie mógł mieć nigdzie kija. Tak na logikę. Jeśli się okaże że jest w błędzie, to będzie bardzo smutno. Niestety nie znała się na ludziach. Gdyby nic z tego nie wyszło, nie pojawiłby się chociaż błysk porozumienia, po prostu przeszłaby do kolejnego panelu jakby nigdy nic. Cholera, nie chciała jeszcze włazić z butami do omni-klucza Baskal, dopóki istniała możliwość wykorzystania czynnika ludzkiego w postaci tego rozczochranego stworzenia.
- NPC - ARMOR -
ObrazekObrazek
+10% DO OBRAZEŃ WRĘCZ | 75% SZANSY NA POWALENIE | +10% PREMIA TECHNOLOGICZNA | +10% TARCZE
Obrazek
Rzut kością
Awatar użytkownika
Posty: 652
Rejestracja: 17 paź 2013, o 20:03

Re: Hekate

16 gru 2015, o 12:05

Zakres informacji o Arianie, A < 30 < B < 60 < C
0

Bleys, spostrzegawczość < 70
1
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Hekate

16 gru 2015, o 12:52

Informacje o Arianie dotarły do Belforda już w postaci nieco bardziej prywatnej - nie jako monolog Irii, ale krótkie zestawienie tekstowe. Warto zauważyć, że krótkie to w tym przypadku słowo-klucz - zakładając, że Durate do researchu przyłożyła się tak jak poprzednio, skąpy materiał musiał być wynikiem zwyczajnej nieobecności Sommer we w miarę dostępnym rejonach extranetu.
  • Ariana Sommer, 28 lat
    córka korsarza, Devina Sommera - obecnie brak doniesień o działalności ojca, niegdyś szanowany w środowisku korsarskim, obłożony listem gończym Przymierza;
    ma uprawnienia pilota;
    brak informacji o ukończonych szkołach - najpewniej latała z ojcem i to piraci uczyli ją życia, nie jakakolwiek oficjalna placówka edukacyjna; jest tylko wzmianka o jakimś kursie podstawowym - może zastępującym szkołę podstawową?
    w wieku szesnastu lat wygrała charytatywny konkurs strzelecki na Cytadeli w kategorii juniorów;
    Skylla jest okrętem zdobytym legalnie, kupionym od Quetzalcoatl Technology; zestawienia firmy wspominają też o sprzedaży statku bliźniaczego, Chabrydy; oficjalne specyfikacje nie robią większego wrażenia, więc albo są spreparowane na rzecz wyjaśnienia niskich kosztów sprzedaży, albo Ariana zainwestowała potem w konkretną modyfikację łajby;
Belfordowi starczyło czasu tylko na rzucenie okiem na to zestawienie - w kolejnej chwili musiał wejść już w rolę gospodarza i uporać się z pierwszym małym problemem, jakim był nieoczekiwany, uzbrojony pasażer numer dwa. Szybko jednak okazało się, że kłopot był mniejszy, niż początkowo można było oczekiwać - przynajmniej pod względem biurokratycznym.
- On jest nasz - przyznała spokojnie doktor Baskal, gdy już pierwszym powitaniom stało się zadość. Uśmiechając się lekko, obejrzała się na swego towarzysza, ten jednak nie potrzebował dodatkowych wskazówek - wywołując swój omni-klucz, uniósł pytające spojrzenie na Belforda, gotów udostępnić swoje kody autoryzacyjne każdemu, kto na pokładzie Hekate mógł tego potrzebować. Dokładne sprawdzenie prawdomówności Charlesa - Charlesa Waltona, jak wskazywała jego cerberusowa legitymacja - także nie przyniosło by niespodzianek. Rudzielec faktycznie był członkiem organizacji, agentem terenowym i kurierem.
Tak czy inaczej, wciąż niewiele mówił. Właściwie nic. To rzeczywiście sprzyjało uznaniu go za zwykłego bodyguarda - oraz krótkiemu zlustrowaniu jego dobytku. Ku zaskoczeniu Belforda, ani w pancerzu, ani w broni nie mógł rozpoznać nic w pełni znajomego. Doświadczenie w obchodzeniu się z tego typu wyposażeniem pozwoliło wprawdzie kapitanowi poczynić pewne spostrzeżenia, nie było jednak mowy o rozpoznaniu konkretnego modelu czy odnalezieniu choćby niewielkiej sygnatury jakiejkolwiek z wiodących firm zbrojeniowych. Ekwipunek Waltona był niestandardowy niemal w każdym tego słowa znaczeniu.
Tak czy inaczej, co można było zauważyć? W przypadku pancerza w oczy rzucały się sprytne rozwiązania gwarantujące pełnię ruchów chronionego. Zbroja nie wyglądała może na nazbyt ciężką, mimo tego jakąś ochronę musiała jednak gwarantować - inaczej nikt by po nią nie sięgnął. Grafitowa, pozbawiona ozdobników, składała się ze smukłych płyt przeznaczonych dla kolejnych elementów ciała. Co ciekawe, ochronie ulegały także stawy - kolanowy, łokciowy czy ramienny. Oczywiście, warstwa pancerza musiała być tam cieńsza niż gdziekolwiek indziej, tym niemniej wprawne oko Belforda wychwyciło precyzję wykonania tych właśnie elementów - były elastyczne, wyglądały jednak znacznie porządniej niż w jakichkolwiek standardowych modelach. Ktokolwiek stał za produkcją pancerza, wiele uwagi poświęcił ochronie newralgicznych miejsc będących częstym miejscem ataków mających sprawę załatwić szybko i jednoznacznie. Z innych ważniejszych szczegółów warto było zauważyć mnogość kieszeni - na wysokości pasa, ale także na lewym ramieniu, i obu udach - oraz prostych zaczepów dedykowanych nie tyle broni, co dodatkowym elementom wyposażenia - linom? hakom? może też granatom? Pod względem możliwości obłożenia się ekwipunkiem zbroja przypominała trochę strój alpinisty.
Jeśli chodzi o samą strzelbę - ta była lekka, a przynajmniej na taką wyglądała. Oczywiście, mówimy o lekkości w kontekście tego typu broni - wciąż ciężka, musiała być po prostu wygodniejsza od innych reprezentantów tej kategorii uzbrojenia. Dość smukła, nie wyglądała na taką, która oferowałaby nie-wiadomo-jak wielką siłę rażenia, Belford jednak raczej nie spieszył się z podobnymi wnioskami. Był profesjonalistą i zdawał sobie sprawę, że wartość bojowa nie zawsze definiowana jest przez najprostsze pojęcia. Nawet zakładając, że strzelba Charlesa w zadawanych obrażeniach mogła ustępować innym, równie dobrze kryć mogła w sobie dodatkowy system lepiej określający jej wartość. Tak czy inaczej, nie dało się tego ocenić z zewnątrz i jedynym, na co Bleys mógł zwrócić jeszcze uwagę, był prosty symbol na kolbie broni. Schematyczny, złożony z kilku kresek rysunek (wydrapany w obudowie? z pewnością nie wyglądał na obrazek standardowo obecny na broni) przedstawiał łatwą do skojarzenia sylwetkę sowy.
- Poza tym, by nie narzucać się z nadmiarem towarzystwa? Raczej nie - uśmiechnęła się tymczasem Zaida, uśmiechnęła całkiem sympatycznie. Jej celem nie było urażenie Belforda - czy w ogóle załogi Hekate - w jakikolwiek sposób, kobieta miała po prostu dokładnie taki styl bycia. Bezpośrednio, może trochę arogancki i nieprzemyślany, który łatwo było zinterpretować - zupełnie błędnie - jako ostentacyjną awersję wobec całego świata.
-Prosiłabym tylko o nie oferowanie nam alkoholu, przynajmniej podczas oficjalnych rozmów - stwierdziła nieco poważniej po chwili zastanowienia. - Posiłek, przekąski, tutaj wszystko jedno, nie mam jednak w zwyczaju prowadzić rozmów biznesowych przy drinku. - Kij wsadzony tu i ówdzie czy może po prostu profesjonalizm? Baskal z pewnością zdawała sobie sprawę, że interesy przy kieliszku takiego bądź innego trunku są formą przez wielu pożądaną - inaczej nie widziałaby potrzeby wyjaśniania tej kwestii - sama jednak najwyraźniej preferowała nieco inne warunki negocjacji. Gdyby więc Bleys gospodarzem był na tyle gościnnym, że rzeczywiście po alkohol dla gości chciałby sięgnąć, doktor Baskal wolałaby się upewnić.
Tymczasem oczom Alexis nie umknął nieznaczny, ledwo dostrzegalny uśmiech rozbawienia na twarzy stojącego wciąż krok za Zaidą Charlesa. Inżynier zarejestrowała także efekt skanów samej pani doktor - uprawnienia podarowane jej przez kapitana pozwoliły uświadomić sobie, że Baskal rzeczywiście posiadała broń w postaci pistoletu maszynowego przypiętego na wysokości lewego uda, tam, gdzie kostium był odrobinę luźniejszy - tym niemniej skoro sam Bleys na wynik ten nie reagował, najpewniej i Lex wolała skupić się na czymś - kimś - innym. Walton był w końcu obiektem zgoła ciekawszym, czyż nie?
Ciekawszym i bardziej przystępnym. Oficjalną część ustaleń pozostawiając Zaidzie, sam zajął się oględzinami wnętrza statku i wszystkich tych, których miał w zasięgu wzroku. Czyli na przykład panny Crimson. Dostrzegając jej spojrzenie nie tylko wytrzymał je, ale też bez wahania odwzajemnił uśmiech pani inżynier, nie czyniąc jednak nic więcej. Wzrok zresztą w końcu odwrócił - nie nazbyt szybko, jak zrobiłby to zawstydzony chłopaczek, ale po prostu wtedy, gdy stracił zainteresowanie - po raz pierwszy włączając się też do rozmowy z kapitanem. To pozwoliło dokonać szybkiej oceny głosu rudzielca - był przyjemnie niski, przypominający trochę pomruk półdzikiego kota - znacznie ważniejsze było jednak chyba to, co mówił.
- Jeśli to nie problem, chcielibyśmy też otrzymać jedną kajutę dla mnie i dla Zaidy. - Proste stwierdzenie niosące ze sobą pewne implikacje. Nie tylko bodyguard czy po prostu ochroniarz pracujący z doktor Baskal tak długo, że ich relacje przekształciły się już na trochę bardziej swobodne - dopuszczające zajmowanie jednego pokoju i zwracanie się do siebie po imieniu? Może dałoby się to wywnioskować z reakcji samej Zaidy, ta jednak... Cóż, zareagowała, jednak nie nazbyt wylewnie. Ot, skinęła głową z lekkim uśmiechem, dając znać że nie ma nic przeciw - i że zapewne sama zapomniała o poruszeniu tego tematu, nieco błędnie uznając go za coś oczywistego.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Bleys Belford
Awatar użytkownika
Posty: 275
Rejestracja: 13 cze 2014, o 19:59
Miano: Bleys Belford
Wiek: 40
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan Hekate
Lokalizacja: Omega/Hekate
Status: Oficer Cerberusa, oficjalnie kapitan prywatnego statku kurierskiego, ex Przymierze
Kredyty: 9.940
Medals:

Re: Hekate

17 gru 2015, o 16:42

Zerknął na informacje, które przysłała mu Durate na temat grasującej w okolicy piratki. Kilka myśli zaczęło świtać mu w głowie, ale musiał odłożyć wszystko na później i zająć się gośćmi Hekate.
Kiedy Baskal zapewniła o przynależności swojego człowieka do organizacji Belford pobrał jego dane włączając swój omni-klucz i skinął mężczyźnie głową.
- Centrala nie poinformowała nas o pańskim przybyciu - rozłożył ręce w krótkim geście, że nic się nie stało i zaraz to załatwią. Spostrzegł Crimson, która kręciła się już przy pobliskim terminalu. Dobrze, że trzymała rękę na pulsie.
- Lex - zwrócił się do swej inżynier obrzucając jej nowy imidż spojrzeniem aprobaty - zajmij się proszę zebraniem wszelkich koniecznych danych pana Waltona, wprowadź na listę gości i przydziel upoważnienia do posiadania broni na pokładzie. - Tymczasem wyłowił kilka szczegółów przyglądając się broni i pancerzowi rudzielca. Facet raczej był profesjonalistą, skoro chodził w tak nietypowej, skonfigurowanej prawdopodobnie pod siebie nowatorskiej zbroi. Sowa na kolbie nie umknęła jego uwadze, będzie musiał to zapamiętać i sprawdzić.
Natomiast doktor Baskal - kapitan obawiał, się, że będzie miał do czynienia ze zwariowaną jajogłową osóbką, tymczasem wydała się całkiem rzeczowa jak na razie.
- Rozumiem, przyślemy kogoś do pani na początku spotkania do kajuty, z czymś odpowiednim, a kiedy zakończycie oficjalną część, proszę mnie powiadomić - wystukał na swoim omni odpowiednią sekwencję i wysłał Zaidzie swój kontakt na otrzymany od centrali numer Baskal - przyślemy coś do picia lub możecie rozgościć się w barze na rufie - zaproponował oferując gościnność.
Gdy Walton poprosił o jedną kajutę, a Baskal wyraziła zgodę, Bleys skinął jej głową. Zwlekał jeszcze chwilę dając ewentualnie czas Lex, cokolwiek kombinowała, potem poprowadził do przygotowanej kwatery.
- Jeśli po spotkaniu będzie miała pani ochotę na chwilę rozmowy, zapraszam na drinka, uczyni mi pani zaszczyt - skłonił lekko głową i uśmiechnął się w kurtuazyjnym geście, choć ton wypowiedzi był raczej niezobowiązujący, jakby nie chciał się napraszać i proponował zwyczajne spotkanie w ciekawym towarzystwie.
- Moja siostra, Katherine, opowiadał mi kiedyś o pani dokonaniach dla nauki jak i Cerberusa - kontynuował starając się nawiązać kontakt wzrokowy i ocenić jak Zaida zareaguje. Kątem oka zerknął też potem na reakcję Waltona. W jego słowach było sporo prawdy, Katherine Belford pracowała na Cronosie jako naukowiec i Bleysowi wydawało się, że rzeczywiście mogła wspominać mu kiedyś coś na temat Baskal. Gdyby po spotkaniu udało im się wyciągnąć Zaidę wraz z Waltonem, być może zostawią jakieś rzeczy w kajucie, lub da to jakąś sposobność inwigilacji. Mogli mieć również nadzieję na kontakt przez omni-klucz Baskal, być może udałoby się uzyskać jakieś przekierowanie do klucza Lex. Bleys jednak słabo znał się na takich sztuczkach.
NPC | Voice | Theme | Formal | CasualObrazekObrazek -30% do kosztu regeneracji tarcz ✔ - 1 PA / strzał Motyką ✔ +15% do celności broni ✔
+5% do obrażeń broni i mocy ✔ +20% do obrażeń wręcz ✔ 20% szans na podpalenie omni-ostrzem ✔
+20% do pancerza ✔
Prawdziwy gracz pbfów potrafi pogodzić wszystko. - William Kraiven Obrazek
Alexis Crimson
Awatar użytkownika
Posty: 273
Rejestracja: 2 cze 2014, o 22:05
Miano: Alexis Crimson
Wiek: 28
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Inżynier Cerberusa
Postać główna: Irene Dubois
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 21.400

Re: Hekate

24 gru 2015, o 01:26

Ha, uśmiechnął się! Lex była z siebie dumna bardziej, niż po złożeniu pierwszego mecha w swoim życiu. Jej umiejętności nawiązywania kontaktu z innymi ludźmi były dość... no, specyficzne. Bo nie można było powiedzieć, że nie miała ich wcale, w końcu jakoś funkcjonowała w społeczeństwie. Ale nigdy nie próbowała przekonać kogoś do siebie uroczym uśmiechem, bez słowa, a bez wsparcia alkoholu to już w ogóle. Okej, okej, uśmiechnął się, co teraz? Cóż, całą ekscytację zabiły jego słowa. Kajuta dla niego i dla Zaidy. Po imieniu, jedno łóżko najlepiej, może od razu romantyczne światełka i wino. Gówno tam, co ona sobie myślała, i tak się do takich zabaw nie nadaje. Odwróciła się do swojego panelu i skupiła na nim, tylko po to, by usłyszeć swoje imię z ust kapitana.
Odwróciła się do niego powoli, bojąc się, że zaraz zacznie zadawać jej jakieś pytania, a elokwencja Lex zrazi zarówno panią Mam Kija Gdzieniegdzie, jak i jej towarzysza. Bo nie będzie profesjonalnie i nie będzie elegancko. Mina Alexis wyrażała rozpaczliwe "boże błagam nie, nie widzisz że grzebię w panelu", ale kiedy zorientowała się, że właściwie Bleys nie wymaga od niej niczego szczególnie strasznego, to trochę jej ulżyło. Odpięła się od systemów statku i z uprzejmym (w jej mniemaniu) uśmiechem zbliżyła się o trzy kroki do rozmawiającej trójki. Skinęła głową, by przyjąć kody autoryzacyjne od Waltona i przesłała je pokładowej WI w celu sprawdzenia danych. Wszystko się zgadzało, zresztą nie spodziewała się czegoś innego. Korzystając z tego krótkiego przekazu informacji, zapisała ID omni-klucza mężczyzny i w kilka sekund zrobiła wszystko, co polecił jej Belford. Ale miała jeszcze kilka sekund więcej, korzystając z tego, że rozmowa wciąż trwała, więc podpięła się pod systemy komunikacji Hekate i wpisała przygotowane jeszcze w kajucie polecenie wciągające Lex we wszystkie próby kontaktu wychodzące z urządzenia Waltona. Zwyczajnie uczyniła się pośrednikiem, nie zamierzała ingerować w żaden sposób w rozmowy mężczyzny, przynajmniej nie teraz. Pokładowa WI miała przechwytywać wiadomości wysyłane z tego ID, kiedy znajdowało się ono na pokładzie i przy okazji przesyłać je do Crimson. To samo zrobiła z kodami omni-klucza Baskal, które uzyskali wcześniej. Nie wiedziała, czy są aktualne, ale warto było spróbować. Co więcej mogła zrobić? Teraz niewiele, nie chciała ładować się z butami w urządzenia gości na dzień dobry, kiedy wzbudzenie podejrzeń było najłatwiejsze.
Trudno było jej oderwać wzrok od pancerza Waltona, w końcu przez kilka lat to właśnie nad tym pracowała, nad technologiami użytymi do konstrukcji najnowszych modeli. Skupiła się, z ciekawości próbując wychwycić coś, co byłoby jej znajome. Coś, w czym grzebałaby dokładniej, dogłębniej. Jeśli pancerz był cerberusowy, niezależnie od oznaczeń tudzież ich braku, nie powinno to stanowić problemu. Jeśli nie, cóż, to też dawało odpowiedzi na niektóre pytania. Prawdopodobnie. Jeśli ktoś wiedział, jakie pytania zadać. Ugh, z niej był taki szpieg jak baletnica. Czuła w kościach, że połamie sobie na tym nogi. Tak optymistycznie.
- NPC - ARMOR -
ObrazekObrazek
+10% DO OBRAZEŃ WRĘCZ | 75% SZANSY NA POWALENIE | +10% PREMIA TECHNOLOGICZNA | +10% TARCZE
Obrazek
Rzut kością
Awatar użytkownika
Posty: 652
Rejestracja: 17 paź 2013, o 20:03

Re: Hekate

27 gru 2015, o 20:27

Lex, wiedza na temat pancerza A < 40 < B < 80 < C
0

Tajny rzut MG, < 50
1
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Hekate

27 gru 2015, o 20:59

Na stwierdzenie Belforda, że wizyta rudzielca nie była zapowiedzianą, główny zainteresowany mógł tylko skinąć głową - rzeczywiście tak było.
- To nieplanowane spotkanie, ani ja nie wiedziałem o obecności Zaidy na Omedze, ani ona o mojej - odpowiedział Walton uprzejmie, jednocześnie przekazując Lex wszystkie kody, których mogła potrzebować, by sprawdzić jego tożsamość. Nie omieszkał też uśmiechnąć się do panny Crimson ponownie, podobnie jednak jak poprzednio - nie pociągnęło to za sobą niczego więcej. No, może poza niezorientowaniem się Charlesa, że Alexis poświęciła jego omni-kluczowi więcej uwagi niż być może było to konieczne - to jednak było oczywiste, nikt nie zakładał, że na statku przynależącym do organizacji, w której służy się od lat, ktoś będzie próbował cię szpiegować... A przynajmniej, że trafi się kolejna taka osoba, poza tymi już znanymi, stale monitorującymi działalność agentów. Tajemnicą poliszynela było przecież to, że każdy z działających w terenie był w taki bądź inny sposób kontrolowany.
Tymczasem doktor Baskal skinęła głową w wyrazie aprobaty dla przedstawionego przez Bleysa planu spotkania - kajuta powinna gwarantować dość prywatności dla rozmów biznesowych, a późniejsze rozluźnienie atmosfery po części oficjalnej już nikomu racze nie zaszkodzi - i uśmiechnęła się nieco szerzej przy kolejnej propozycji kapitana.
- Dziękuję, myślę jednak, że zostaniemy w kajucie. Rozmowy handlowe to dość nudny temat, nie ma potrzeby, byśmy zawracali nim głowę komukolwiek z załogi, jak mogłoby to mieć miejsce na rufie. Z przyjemnością jednak dołączę do pana po spotkaniu - przyznała. Użycie formy pojedynczej pozostawiało w sferze domysłów to, czy Charles również zamierzał w owym afterparty uczestniczyć - zarówno to, że rzeczywiście będzie miał taką chęć, jak i to, że będzie udawał nieobecnego, bo nie był w tym kursie planowanym pasażerem, było tak samo prawdopodobne.
Podczas, gdy Zaida i Bleys kontynuowali rozmowę, nic nie stało na przeszkodzie, by Lex przyjrzała się uważniej pancerzowi podążającego o krok za panią doktor Waltona. Doświadczenia wynikające z pracy przy podobnych technologiach rzeczywiście pozwoliło jej rozpoznać okaz pochodzący z jednej z pracowni Cerberusa. Wyprodukowano zaledwie kilkanaście sztuk tego modelu, gdyż, ze względu na jego specyfikę, produkcja hurtowa po prostu się nie opłacała. Ego-1, bo tak roboczo nazywał się ten pancerz, miał być zbroją wysoce spersonalizowaną, dopasowywaną oddzielnie do każdego użytkownika. Łatwo domyślić się, że dobry pomysł na dłuższą metę okazał się być nierentownym, stąd produkcję takich pancerzy zarzucono na rzecz bardziej zunifikowanych, a jedynie modyfikowalnych w pewnym zakresie okazów.
Tutaj jednak dochodziła kwestia dodatkowa, bo jeśli Ego-1 miał być personalizowany, to co dokładnie oznaczało to w przypadku pancerza Waltona? Crimson wiedziała, które elementy przeważnie ulegały zmianom - poza takimi oczywistościami, jak dopasowanie rozmiaru, modyfikowano moduły zasilające generator tarcz, sposób łączenia elementów pancerza czy chociażby ilość zaczepów magnetycznych, kieszeni, szerokość pasa. Charles był kurierem, nie dziwiło więc, że tych ostatnich zakamarków jego model ma dużo - to wynikało po prostu ze specyfiki jego zawodu. W oczy Lex rzuciły się jednak cechy, które w standardzie modyfikacjom nie ulegały. Takie elementy jak chociażby dodatkowy moduł zasilający omni-klucza czy zasobnik medi-żelu były identyczne w każdym Ego-1, jednak... U Waltona wyglądało to nieco inaczej. Nie tak, jak w standardzie. Na szybko Crimson nie była w stanie stwierdzić, co dokładnie uległo tu jeszcze zmianie, ale pewne niuanse, szczególiki, jakie wyłapało jej bystre oko sugerowały, że rudzielec mógł pracować przy pancerzu także na własną rękę - no, a przynajmniej poza rutynowym etapem dopasowywania zbroi.
- Bardzo mi to pochlebia - odparła tymczasem Zaida z nieznacznym uśmiechem, choć w jej spojrzeniu trudno było dopatrzyć się błysku rozpoznania miana Katherine Belford. Trudno było jednak się temu dziwić - placówki badawcze Cerberusa były duże, łatwo było po prostu się mijać. Tak czy inaczej doktor Baskal nie poczuła się w żaden sposób zagrożona słowami Bleysa i bez wahania podchwyciła temat. Ostatecznie drogę do kajuty lepiej pokonać w atmosferze przyjaznej rozmowy niż w milczeniu, prawda?
- Nie będę fałszywie skromną, rzeczywiście udało mi się trochę zdziałać. - Kobieta wzruszyła lekko ramionami. - To wciąż jednak nawet nie połowa tego, co chciałabym zrobić. Jeszcze kilka lat i być może pana siostra mogłaby opowiedzieć panu na mój temat coś więcej... I lepiej. - Baskal uśmiechnęła się z rozbawieniem. Mogła być oschłą, wymagającą czy nawet apodyktyczną, teraz jednak była po prostu sympatyczną, ambitną kobietą, zupełnie nie wyglądającą na taką, która mogłaby pacjentów traktować tylko i wyłącznie jako materiał do pracy.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Alexis Crimson
Awatar użytkownika
Posty: 273
Rejestracja: 2 cze 2014, o 22:05
Miano: Alexis Crimson
Wiek: 28
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Inżynier Cerberusa
Postać główna: Irene Dubois
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 21.400

Re: Hekate

29 gru 2015, o 11:39

O jak miło, niespodziewane spotkanie, wpadli na siebie na ulicy, złapali się za ręce i od razu stwierdzili, że polecą sobie razem w kosmos.
Nie, Lex nie była zazdrosna, zresztą to uczucie od dawna było jej obce. Po prostu obudziła się w niej czysta złośliwość, potrzeba komentowania rzeczywistości w charakterystyczny dla siebie sposób. To było zabawne, trochę rozrywki podczas oprowadzania po statku, przynajmniej we własnej głowie. Bo gdzieżby śmiała wyrażać swoje refleksje na głos.
Po zmierzeniu mężczyzny oceniającym spojrzeniem, wychwyceniem wszystkich - a przynajmniej większości - szczegółów jego opancerzenia, całkiem usatysfakcjonowana swoją wiedzą wyłączyła omni-klucz i oddaliła się od zebranych, bo przecież nie mogła pójść za nimi. Wypadałoby coś ze sobą zrobić, więc zrobiła zwrot w tył na swoim wysokim obcasie i weszła do windy. I tak nie interesowało jej to całe przerzucanie się zagrywkami wyciągniętymi z podręcznika savoir-vivre, podejrzewała że to potrwa jeszcze milion czasu a ona miała mnóstwo rzeczy do roboty. Przecież nie było tak, że cały jej świat miał się teraz obracać wokół Zaidy i jej rudego przydupasa. Na tym wypadało się skupić, ale nie musiała siedzieć jej na głowie.
Wybrała się na małe poszukiwania, chcąc dorwać Douglasa. Albo Gustava, z nim mogłaby zapalić gdzieś na dole. Chociaż biorąc pod uwagę, że od dawna ktoś sobie obserwował jak Lex śpi, je, rozbiera się i ubiera, to pewnie widział też, że pali. Westchnęła, zjeżdżając do maszynowni. Kiedy już była poza zasięgiem wzroku wszystkich obecnych na wyższym pokładzie, ponownie uruchomiła omni-klucz, wyświetlając sobie obraz z kamer w kajucie Zaidy i Charlesa. Nie sądziła żeby coś się działo już teraz, natychmiast, ale zerknęła, żeby nie było, że się opierdziela.
- No hej - odezwała się do Douga, gdy już go gdzieś dorwała. Fakt, że wyglądała zupełnie inaczej niż zwykle, jakoś wyleciał jej z głowy, więc nawet nie uniosła na niego spojrzenia do końca. Normalnie wysiliłaby się na ostry komentarz, na dobre ucinający próby rozpoczęcia tego tematu, teraz nie powiedziała nic. - Jak tam? Plączę się za nimi jak kretyn i poza przechwyceniem ich komunikacji niewiele więcej mogę zrobić - westchnęła. - Poczekam aż kapitan swoim urokiem osobistym namówi Zaidę na drinka albo kilka, może wtedy będzie łatwiej dobrać się jej do omni-klucza. Albo jak się zajmie czymkolwiek innym, tym spotkaniem chociażby - wzruszyła ramionami. - Co robisz?
Podeszła bliżej. Szczerze mówiąc to najchętniej wróciłaby na swoje skrzynie, ale chyba nie mogła, prawda?
- NPC - ARMOR -
ObrazekObrazek
+10% DO OBRAZEŃ WRĘCZ | 75% SZANSY NA POWALENIE | +10% PREMIA TECHNOLOGICZNA | +10% TARCZE
Obrazek
Bleys Belford
Awatar użytkownika
Posty: 275
Rejestracja: 13 cze 2014, o 19:59
Miano: Bleys Belford
Wiek: 40
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan Hekate
Lokalizacja: Omega/Hekate
Status: Oficer Cerberusa, oficjalnie kapitan prywatnego statku kurierskiego, ex Przymierze
Kredyty: 9.940
Medals:

Re: Hekate

29 gru 2015, o 16:55

Skinął głową Waltonowi, jakby satysfakcjonowały go takie wyjaśnienia. Miał ochotę zapytać o więcej szczegółów ale nie chciał wyglądać na nadmiernie zainteresowanego.
- Doskonale - kapitan postarał się o szczery uśmiech, gdy Zaida zgodziła się na wspólne spędzenie czasu po spotkaniu. Zerknął na Lex, czy ta skończyła zajmować się rudym. Potem mogli skierować się głównym korytarzem górnego pokładu ku kwaterom gości.
- "Człowiek rośnie w grze o wielkie cele", czyż nie? - skinął głową jakby podobało mu się podejście ambitnej pani doktor i sam hołdował podobnemu nastawieniu. Trudno mu było jednak ocenić co faktycznie mogło drzemać w tej w kobiecie, pod otoczką ambicji. Gdy doszli do pokoju przygotowanego dla Zaidy Bleys wystukał odpowiednią komendę na swoim omni i przekazał obojgu kod do obsługi zamka.
- Życzę przyjemnego pobytu. Powiadomię was jeśli tylko skontaktujemy się z "Teheranem". Dołożę starań, by nikt nie zakłócił nam spokoju, choć to okolice Omegi - skręcił nieco głową w geście, że nic nie może na to poradzić, wiadomo jakie towarzystwo mogło kręcić się w okolicy. Kiedy drzwi zamknęły się za Zaidą ruszył w kierunku CIB.
Wystukał zaraz na swoim kluczu zbiorczy numer komunikatorów całej załogi.
- Mówi dowódca. Mamy na pokładzie dwójkę pasażerów z Cerberusa. Za pół godziny planujemy spotkanie z okrętem naszych partnerów w interesach, by przyjąć kolejnych ważnych gości. Wchodzimy jednak w potencjalny obszar działań piratów. Personel ochrony uda się po pełne wyposażenie bojowe i pozostanie w gotowości. - polecił.
- Tylko niech nikt nie wymachuje lufą przed nosem, nie rzucajcie się w oczy w hangarze. Nie chcemy nikogo przestraszyć - dodał do ochrony - Belford aut.
Może ktoś mógłby nazwać go przewrażliwionym ale kapitan nie dbał o to. Jego zatargi z piratami miały długą przeszłość i Bleysowi krew krążyła nieco żwawiej w żyłach na samą myśl o ewentualności spotkania. Do tego, jeśli jego goście odwalą jakiś numer - załoga będzie przygotowana.
- Crimson, jak poszło? - zapytał chwilę potem - Na kolbie broni rudego był jakiś znaczek. Przypominał sowę. Zrób powiększenie i sprawdź w extranecie co to takiego. - tymczasem wybrał linię drugiej oficer.
- Durate, sprawdź co mamy dostępnego w bazach na temat pana Waltona. Czy centrala przydzieliła tego agenta do ochrony Baskal? - zapytał, bo intrygowało go to "nieplanowane spotkanie".
Zorientował się też gdzie siedzi doktor van Heck.
- Jeśli ma pan jakieś rewelacje doktorze, jestem wolny do posłuchania - rzekł na kanale Raubena. Tymczasem w CIB sprawdził jak idzie lot Hekate w stronę umówionego miejsca spotkania. Jeśli sensory wciąż niczego tam nie wykrywały mogli pokręcić się na "cichym biegu" i przeprowadzić dokładniejszy skan na miejscu.

Lex

Douglasa zastała w hangarze rozmawiającego z Gustavem i jednym z ochroniarzy - Tomem Wierzbowskim. Tom wraz z Boucherem i Gustavem byli kumplami znanymi jako "trzej muszkieterowie". Zwykle grali razem w karty, wspólnie pili, albo o coś się przekomarzali.
- Idę sprawdzić bajzel w maszynowni i pójdę odpocząć - odparł Doug na zapytanie co robi. Obrzucił dziewczyną spojrzeniem i wyciągnął kciuk w górę zerkając na chłopaków.
- Kapitan to stary galant, wierzę w niego - dodał na rewelacje Crimson o podchodach wokół Zaidy i skierował się gdzieś w stronę CIT.
Tymczasem Wierzbowsky gwizdnął cicho zobaczywszy Lex.
- Aleś się wystroiła, niezły outfit - pokiwał głową oceniając sylwetkę pani inżynier - Ale z góry zaznaczam, że to na mnie nie działa, jeśli chcesz mnie poderwać powinnaś być sobą - niewysoki Amerykanin wyszczerzył się do Lex. Jak zawsze wypluwał z siebie słowa z prędkością spikera ANN i emanował przesadną pewnością siebie. Gustav spojrzał na niego z góry.
- Nie słyszałeś rozkazu Tom? Idź wymachiwać swoją lufą gdzie indziej. Dziewczyny z naszego pokładu to porządne towarzystwo - zakończył swoim basem ze stoickim, niespiesznym spokojem.
NPC | Voice | Theme | Formal | CasualObrazekObrazek -30% do kosztu regeneracji tarcz ✔ - 1 PA / strzał Motyką ✔ +15% do celności broni ✔
+5% do obrażeń broni i mocy ✔ +20% do obrażeń wręcz ✔ 20% szans na podpalenie omni-ostrzem ✔
+20% do pancerza ✔
Prawdziwy gracz pbfów potrafi pogodzić wszystko. - William Kraiven Obrazek
Rzut kością
Awatar użytkownika
Posty: 652
Rejestracja: 17 paź 2013, o 20:03

Re: Hekate

30 gru 2015, o 16:50

Lex, informacje o symbolu sowy < 65
0
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12099
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Hekate

30 gru 2015, o 17:38

- Dobrze powiedziane - przyznała z nieznacznym uśmiechem doktor Baskal odnosząc się do rzuconego przez Belforda cytatu, zaś po krótkiej wymianie kolejnych kilku banalnych, niezobowiązujących spostrzeżeń nie pozostało jej nic innego, jak podziękować za gościnność i zniknąć za drzwiami przydzielonej kajuty, wcześniej odbierając jeszcze tylko otrzymane od kapitana kody. Na ten moment goście nie mieli być najwyraźniej nazbyt problematycznymi a Bleys miał jeszcze odrobinę czasu na dopięcie ostatnich spraw przed przejęciem kolejnego, ostatniego tego dnia gościa.
Pierwsze pytanie skierowane do Lex było tym, na które odpowiedzi mogłoby być kilka - gdyby nie to, że poza informacjami na temat pancerza Crimson nie miała wiele więcej. Podgląd na kajutę Zaidy i Charlesa nie zaoferował nie tylko nic nieoczekiwanego, ale także nic nieprzyzwoitego - ot, pozostawiając własne rzeczy pod jedną ze ścian doktor Baskal znikła na dobrą chwilę w przyległej do pokoju łazience, rudowłosy mężczyzna zaś bez pośpiechu odpiął wierzchnie płyty ochronne pancerza z torsu oraz ramion i rozsiadł się na jednym z foteli, przeciągając przy tym jak kot. Niezależnie, co dotąd robił, wyraźnie potrzebował choćby odrobiny odpoczynku.
Nie lepiej było też z symbolem sowy. Wrzucenie bardzo ogólnego hasła do extranetu poskutkowało zalewem ogólnodostępnych, filozoficznych stron z wyjaśnieniami znaczenia sowy zarówno w czasach starożytnych, jak i obecnych - że mądrość, magiczne siły, że zwiastun nieszczęścia bądź oznaka samotności - i na potop ten nie pomogło nawet późniejsze zawężanie. Żaden trop - czy to symbole oficjalnych formacji zbrojnych, czy godła organizacji paramilitarnych, czy nawet szeroko pojęta heraldyka - nie przyniósł satysfakcjonującej odpowiedzi, absolutnie nic, co mogłoby wyjaśnić oznaczenie widniejące na strzelbie Waltona. Ostatecznie... Może on po prostu lubił sowy? Czy coś?
- Nie ma przydziału do tego zadania - odezwała się tymczasem Iria po krótkiej chwili spędzonej na sprawdzaniu Waltona. - Miał kurs przemytniczy na Omegę. Kontaktem był jakiś... Modliszka, agent Błękitnych Słońc. Dostarczaliśmy mu omega-enkefalinę, nie wiem w jakiej dawce. To wygląda na zwykłe zadanie kurierskie, nic szczególnego. - Można by z tym polemizować, bo przecież sam ładunek do najzwyklejszych nie należał, tym niemniej to był Cerberus, organizacja parająca się najróżniejszymi aktywnościami, posiadająca najróżniejsze kontakty.
- Spotkanie z doktor Baskal to nic planowanego, w sumie jednak nic dziwnego, że jak już na siebie wpadli, to postanowili zabrać się razem. Jakiś rok temu nasi goście zaręczyli się i jeśli nic się nie zmieniło, to umowa ta nadal obowiązuje. - Można było wyobrazić sobie jak Durate wzrusza lekko ramionami. - Uprzedzając pytanie, dlaczego Zaida nie poinformowała o tym, że będą razem z Waltonem - chyba po prostu o tym nie wiedziała. Z tego, co widzę, rzadko kiedy przebywają gdzieś razem i jeśli tylko nie szpera w naszej dokumentacji, może nie mieć pojęcia, gdzie aktualnie przebywa jej partner. - W głosie Irii trudno było nie dopatrzyć się powątpiewania, tym niemniej nawet naciągane tłumaczenie mogło okazać się prawdziwym. Kto ich tam wie, tych cerberusowych zakochańców?
Na koniec przyszła też kolej na pokładowego lekarza. Van Heck nie kazał na siebie czekać, zaraz po pytaniu Belforda w CIB rozległ się znajomy głos naukowca.
- Nie wiem, co mógłbym powiedzieć - stwierdził po prostu. Z pewnością nie była to odpowiedź, jakiej oczekiwano. - Przyjrzałem się temu, nad czym pracowała i temu, co robi teraz, ale wyjaśnianie tego laikom to zadanie na co najmniej trzy dni gadania. Bez przerwy. - Mężczyzna odetchnął cicho. Jego słowa mogły brzmieć arogancko tylko dla tych, którzy nigdy nie mieli z nim do czynienia. Wszyscy inni zdawali sobie sprawę, że doktor po prostu taki był. - Proste streszczenie z kolei nic wam nie da. Szczerze mówiąc, najlepiej byłoby, gdybym mógł słuchać tej rozmowy. Jeśli pojawi się coś niepasującego do wytycznych z góry bądź zupełnie niezwiązanego z tematem oficjalnego spotkania dam wam znać. To łatwiejsze rozwiązanie niż wyjaśnianie wam, na co macie zwracać uwagę. - Lekarz zawahał się, by ostatecznie dodać coś w rodzaju przeprosin. - Bez urazy.

Wspomniane pół godziny lotu minęło tymczasem bez dodatkowych atrakcji i niespodziewanie przy tym szybko. Czas biegł jednak nieubłaganie i nawet, gdyby Belford czuł w związku z tym niedosyt, nic nie dało się zrobić. Wraz z upływem dokładnie trzydziestej minuty radary Hekate obwieściły obecność jednostki bojowej a wstępny, szybki skan wykazał, że nie mają do czynienia z piratami, lecz oczekiwaną łajbą.
- Teheran w zasięgu sensorów - zameldowała zwięźle Asteria. - Sprawdziłam sygnatury, wszystko się zgadza. To oni. Nie wiedzą jeszcze o naszej obecności. Radary nie wykazują innej obecności w sektorze. - Syntetyczny głos zamilkł na chwilę dość długą, by świadczyć o końcu szybkiego raportu. Zgodnie z zaleceniami Belforda Hekate nie parła już przed siebie na największym ciągu lecz dryfowała spokojnie, unikając wykrycia.

Wróć do „Hekate”