Dead man tell no tales.
Właściciel: Jeanette Hawkins
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12103
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Centrum Informacji Bojowych

13 cze 2012, o 20:41

Obrazek Centrum Informacji Bojowych na Wraithcie ma swoje miejsce na pokładzie 4, a zarazem najwyższym. W teorii stanowi ono jedno pomieszczenie o nieregularnym kształcie, w praktyce lecz można skutecznie podzielić je na kilka sekcji. CIB A, o ile tak można to nazwać, ma swoje miejsce na prawo od wejścia. Jest to jak gdyby odgrodzony sektor dowództwa, gdzie znajduje się zawieszony w górze monitor taktyczny, oraz jego holograficzny odpowiednik umieszczony na blacie. Wokoło znajdują się stanowiska techników, zajmujących się sprawami jak łączność radiowa, czyli systemy komunikacji, czy radary, skąd mogą sprawnie przekazywać meldunki odnośnie zmian w sytuacji wokół okrętu, które kapitan może obserwować.
Na lewo od wejścia znajdują się stanowiska odpowiadające w głównej mierze za kontrolę i sterowanie systemami statku. Prezentują się w formie pojedynczych bądź podwójnych siedzeń oraz monitorów taktycznych zawieszonych tu i ówdzie, mają lecz również miejsce tutaj nieco większe stanowiska i pulpity.
Tego typu pojedyncze komórki ciągną się również w części korytarza prowadzącego do dalszej części statku, w tym centrum nawigacyjnego za drzwiami po lewej stronie na końcu korytarza, centrum komunikacyjnego po prawej, oraz kokpitu na wprost.
Mimo podziału, w CIB przepływ informacji nie jest zakłócany w żaden sposób i jedynie ostatnie trzy pomieszczenia znajdują się za daleko by wykrzykiwać z nich raporty do stojącego w części A dowódcy. Z tymi jednakże stale utrzymywana jest komunikacja, istotna również przy rozmowach z ludźmi w różnych pomieszczeniach na terenie całego statku.
Obrazek
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: Wraith

31 gru 2012, o 19:35

Właściwie to nie ona cała, ale tylko jej ciało biegło do promu razem z resztą. Duchem była kompletnie gdzie indziej, a przynajmniej nie tam, gdzie powinna. Na pokład ich "transportu" praktycznie wpadła, nawet nie myśląc o tym, by zachować równowagę. Ba! Nie była nawet w pełni świadoma tego, czym właśnie lecą. Złapała się czegokolwiek, co miała aktualnie pod ręką, żeby w razie czego nie paść w momencie, gdy prom startuje. Przeniosła wzrok na pole walki, które przed chwilą opuścili, nie zwracając w ogóle uwagi na to, co działo się wewnątrz pojazdu. Szybko odnalazła wzrokiem kawał, który przygniótł już martwego Booma. Poczuła we własnej dłoni dwa nieśmiertelniki, które ścisnęła mocniej, odwracając wzrok od zaledwie fragmentu jego ręki, wystającego spoza tego, co przyczyniło się do jego śmierci. No, poza kałużą krwi.
Odwróciła się tyłem w ogóle od tego widoku, chcąc, nie chcąc, przenosząc wzrok na resztę. Wydawała się z nich wszystkich najmniej poszkodowana. I ten fakt raczej nie dodawał jej otuchy, bo zaczęła wątpić we własne decyzje. Skoro z całego oddziału dowódcy praktycznie nic nie jest, kiedy reszta jest tak w opłakanym stanie, to najwyraźniej za mało poświęcił samego siebie, wystawiając pozostałych na większe niebezpieczeństwo. Niektórych kosztowało to życie.
- Bierzemy ich.
Otworzyła oczy. Nie zdała sobie sprawy z tego, że przed dłuższą chwilę, jaką była podróż z Klejnotu Dżakarty na Wraitha, odcięła się kompletnie od świata. Drżenie ustało. Prom stał już w hangarze statku, a ona mrużyła oczy przed światłem lamp jak gdyby po nocy wychodziła na pełne słońce.
Dostrzegła tylko przenoszonego na noszach Revaxa. To jej dopiero uświadomiło, co się wokół niej dzieje.
- Sir... - odtrąciła rękę jednego z lekarzy. Nie odezwała się ani słowem. Ruszyła przed siebie szybkim krokiem, zmierzając prosto na mostek.
- Sir, poradzą sobie. Musi pani odpocząć... - nalegał, idąc za nią, na co ona ponownie odepchnęła jego dłoń, już zmierzającą ku jej ramieniu.
Syknęła cicho, czując nagły ból w okolicy żeber, który przypomniał jej o kopniaku, jaki musiały przyjąć.
Po kilku minutach chwiejnego, lecz szybkiego kroku wpadła na mostek. Zignorowała resztę stojących tu ludzi, podeszła od razu do siedzącego na swoim miejscu pilota Deuce'a.
- Spieprzamy, tak? - spytał, o dziwo bez zwyczajowego rozbawienia w głosie. Nie odpowiedziała. Oparta o jego fotel nie spuszczała wzroku ze statku, który przed chwilą opuścili.
- Sir? - spytał po chwili, przenosząc wzrok w jej stronę i marszcząc brwi.
McMillan mógł być najgorszym wrzodem na dupie, ale był też członkiem załogi. Jej załogi. I w tym momencie patrzyła na statek, na który ona go zabrała i, jakby nie patrzeć, na którym go zabiła.
- Hawk? - dodał zniecierpliwiony, posyłając w jej stronę natarczywe spojrzenie, którego nawet nie odnotowała. Za to wybudził ją z transu.
- Kurwa - warknęła pod nosem, nagle się prostując i przenosząc wzrok gdziekolwiek, byle nie na Dżakartę. - Leć.
Poczuła niewiarygodną wręcz wściekłość. Na siebie, na Ahawiela, na całą pieprzoną Dżakartę. Nawet na stojąca obok Sharon, jako, że była najbliżej, pomijając samego Deuce'a, którego jedynym wkładem w to, co się stało, było przecież wykonywanie jego roboty i sterowanie statkiem.
- Zajebisty początek, Castillo - warknęła, początkowo stojąc dalej w miejscu, tuż obok pilota, który zerknął na nią ze strachem pomieszanym ze zmieszaniem, wyraźnie nie bardzo wiedząc, czego może się teraz spodziewać po samej Hawkins.
- Wiesz, co znaleźliśmy na Dżakarcie? Pierdolonych psycholi, czczących Żniwiarzy jak gethy. Z tym, że oni nie robili z nikogo zombie. A przynajmniej każda powierzchnia każdego pomieszczenia, przez jakie przechodziliśmy, ujebana cała we krwi, na to nie wskazywała - postąpiła o krok do przodu, mając w oczach prawdziwy obłęd. Gdyby w tym momencie kierowała się logicznym myśleniem, a nie emocjami, nie miałaby powodu, żeby się na kobietę drzeć. Ale tak nie było.
- Wpakowałaś nas w jedno, wielkie gówno. Nie wierzysz? Zapytaj McMillana. Ach, no tak. Nie żyje - ton jej głosu jeszcze bardziej się podniósł, lecz jak na razie trzymała nerwy na wodzy - nieudolnie, ale się starała, choć z każdą chwilą coraz mniej odczuwała zmęczenie, a coraz bardziej wściekłość.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Carmen Ortega
Awatar użytkownika
Grafik
Posty: 1179
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:32
Wiek: 32
Klasa: Szturmowiec
Rasa: Człowiek
Zawód: Oficer Cerberusa
Lokalizacja: Aite
Status: Agentka Cerberusa działająca pod przykrywką fałszywej tożsamości, pirat.
Kredyty: 9.300
Medals:

Re: Wraith

31 gru 2012, o 20:03

Co chwilę tracili łączność z Dżakartą, a na sam koniec znów stracili ją na dobre. Dobrze wiedziała o tym, że statek został zaatakowany przez łowców powiązanych z Cerberusem; wiedziała, że posyła tak naprawdę swoją obecną przełożoną wprost na własną siostrę. Szczerze zdziwiona była jednak, gdy wypowiadane przez Hawk słowa dotarły do niej i niczym pięścią w twarz dały się odczuć na jej kompetencjach. Nie miała pojęcia, że wycieczkowiec został zaatakowany przez kogoś prócz Anabelle. Gdyby tak było, idąc za opisem Hawkins, nie zwróciłaby nawet ich uwagi na ten pieprzony statek. I, co więcej, siedziałaby zupełnie cicho, gdyby nie fakt, że Hawk wyglądała na zbyt mocno poirytowaną całą sytuacją, by skończyło się jedynie na reprymendzie.
Nie cofnęła się ani o krok, "spokojnie" (jeśli można nazwać tak burzę emocji, jakie się w niej aktualnie kotłowały, czego jednak nie pozwoliła dać po sobie poznać) przeczekując lawinę pretensji, jakie wygłaszała w jej kierunku kobieta. Gdy kapitan skończyła, zmarszczyła brwi - bardziej w niezadowoleniu niż złości - i zapłonęła ledwie widoczną, niebieską mgiełką. Nie było to planowane, miała jednak tendencje - jak większość biotyków - do ukazywania negatywnych emocji właśnie poprzez ten sposób.
- Proponuję trzymać nerwy na wodzy, pani kapitan - podniosła prawą rękę, jakby w upomnieniu wskazując palcem na Hawk - Popełniłam błąd i się do niego przyznaję, jednakże jednocześnie gdyby nie ja, nie tylko McMillan miałby teraz przesrane. Pewnie wie pani o tym, co Przymierze i Rada robią ze zbiegłymi więźniami.
I to wszystko. Tylko tyle miała do powiedzenia. Nie zamierzała się z nią kłócić, a jedynie ją uświadomić - miała się do niej zbliżyć, nie robić sobie w niej wroga natenczas. Utkwiła wzrok wprost w oczach kobiety, która jakby nie patrzeć, wyglądała obecnie jak wulkan, jaki za moment rozpocznie swą erupcję.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
Mundur Ubiór cywilny Theme Carcharias Wraith GG: 5800060
ObrazekObrazek
+70% do obrażeń od mocy +15% do obrażeń od broni +15% do celności
Obrazek
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: Wraith

24 lut 2013, o 18:51

Kolejny, nudny dzień. Prawdę powiedziawszy kilka ostatnich mogła do takich zaliczyć. Wszystko przez to, że nie było roboty - żadnej. Z czasem stawało się to wręcz męczące, szczególnie, że tak bez powodu nie mieli co wyskakiwać na inne planety i ryzykować. No, chyba, że na Omegę...
Z transu wybudził ją głos Scotta. Oderwała wzrok od datapadu, przenosząc go w kierunku, z którego dochodził komunikat - była to automatyczna reakcja, choć wiedziała, że przecież mężczyzna nie stoi obok niej. Westchnęła cicho, wstając i łapiąc za wiszącą na oparciu krzesła krótką kurtkę, którą wciągnęła na siebie ruszając w stronę drzwi, przez które po chwili przeszła, zmierzając w kierunku mostka.
- Co jest? - rzuciła obojętnym tonem, wkładając dłonie do kieszeni spodni i, nieśpiesznym krokiem, podchodząc do nawigatora. Przeniosła wzrok na ekran, jaki miała przed sobą. Dryfujący statek, systemy wyłączone. Zaklęła w myślach, mając wrażenie, że doświadcza właśnie jakiegoś pieprzonego deja vu.
- Nephiett, powiedz mi, że to nie jest to, o czym myślę - jęknęła, ze zbolałym wyrazem na twarzy, nawet nie zaszczycając mężczyzny spojrzeniem.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12103
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Wraith

24 lut 2013, o 22:37

- Nie wiem pani kapitan... – odezwał się po czasie Pantera – wygląda to dość dziwnie, statek wygląda w porządku, tyle że zachowuję się dziwnie, skany wykazują, że na pokładzie znajdują się żywe istoty organiczne. Silniki od dawna są wyłączone, może mają awarię rdzenia pierwiastka zero? Skanowanie nie wykazało dostatecznej aktywności w komorze rdzenia. – chłopak jeszcze przez chwilę gmerał coś przy konsoli, jak by czegoś szukał. – A to ciekawe... – odezwał się po paru sekundach milczenia – według listy przewozowej na pokładzie jest sprzęt wart ok. 200 tysięcy kredytów, ale nie mogę znaleźć co dokładnie, jaki sprzęt. Nie wiem czy to broń, czy pancerze czy inne gówna. Więc jaka decyzja pani kapitan?

Hawk miała ciężki orzech do zgryzienia. Teoretycznie wygląda to na pułapkę choć w tedy silniki statku nie były by tak zimne i wyłączone całkowicie tylko trzymane w gotowości, a na skanie pokładu było więcej czerwonych kropek symbolizujących istotę organiczną wydzielającą ciepło. To frachtowiec, może jego właściciel faktycznie ma gdzieś tu jakiegoś kupca, może nawet nie koniecznie legalnie. Awaria wyglądała na bardziej prawdopodobną. Nie spodziewali się też, że w okolicy będzie statek piracki.... są zajęci naprawą i przywrócenia napędu prawdopodobnie. To będzie jak zabranie dziecku lizaka...
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: Wraith

25 lut 2013, o 16:45

Tak, poprzednim razem też tak było - statek wydawał się w porządku. Tyle, że nie leciał. Już tęskniła za abordażem, klasycznym przejmowaniem statku i zwalczaniu oporu. Wraith nie miał się jak wyszaleć ani wykorzystać swojej pełni mocy.
Westchnęła cicho, jeszcze przez moment wlepiając wzrok w dane, jakie miała przed sobą. Okazja na pewno świetna i głupotą byłoby jej nie wykorzystywać, ale wciąż w pamięci miała tamtych popieprzonych kultystów i to, jak to się dla nich skończyło. Nie byli wtedy przygotowani na to, z czym musieli się zmierzyć. Tym razem miało tak nie być.
- Dobra. Zawołaj mi tu Castillo - rzuciła, lekko zdenerwowanym tonem. - Teraz mnie słuchać, wszyscy - dodała, kierując to do ludzi znajdujących się na mostku.
- Mamy być w ciągłym kontakcie. Jeżeli będą jakiekolwiek problemy, mam o tym wiedzieć, jasne? Nie obchodzi mnie jak to przekażecie - czy przez komunikator czy jebanym alfabetem morse'a przez okno. Mamy być teraz gotowi na każdą sytuację. Albo dajecie z siebie wszystko, albo wynosicie się z mojego mostka - warknęła, czując narastającą frustrację. Znowu będzie posyłać załogę w nieznane. Po tym, co widziała przy poprzedniej takiej sytuacji, wątpiła, by ktokolwiek chciał to powtarzać.
- Nikt nie chce drugiej Dżakarty - dodała, już nieco ciszej, przenosząc wzrok w kierunku Scotta.
- Aye aye, sir - usłyszała potwierdzenie gdzieś z góry, z komunikatora, wypowiedziane przez Deuce'a.
- Schodzę z Castillo - rzuciła jeszcze, gwoli ścisłości, w kierunku Pantery, przenosząc wzrok na swój, właśnie aktywowany omni-klucz. - Prześlij mi wszystkie informacje jakie mamy na temat tego statku.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Carmen Ortega
Awatar użytkownika
Grafik
Posty: 1179
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:32
Wiek: 32
Klasa: Szturmowiec
Rasa: Człowiek
Zawód: Oficer Cerberusa
Lokalizacja: Aite
Status: Agentka Cerberusa działająca pod przykrywką fałszywej tożsamości, pirat.
Kredyty: 9.300
Medals:

Re: Wraith

25 lut 2013, o 18:23

Sytuacje takiej względnej nudy były dla Carmen zawsze najlepszymi sposobnościami do oddania się własnej pracy w całkowitym spokoju - a to lubiła najbardziej. Spokój, cisza, zero przeszkadzania; w takich momentach do pełni szczęścia potrzebny był jej tylko kubek wiecznie gorącej i nigdy niekończącej się herbaty - choć to już z całą pewnością było za dużo. Podczas gdy nie miała wyraźnych rozkazów od Hawk, nadrabiała zaległości powstałe z jej winy w Cerberusie. Oczywiście zupełnie incognito.
Klikanie w holograficzną klawiaturę terminala przerwał głos wydobywający się z zainstalowanego w pokoju interkomu - jakiś mężczyzna prosił ją na mostek. Natychmiastowo zapisała wyniki swojej pracy i wprawiła terminal w stan hibernacji.
- Zaraz tam będę - Zerknęła jeszcze tylko na biurko, czy na pewno wszystko ma przy sobie i szybkim krokiem udała się w stronę wyjścia z kajuty.
Nie minęło pięć minut, a kobieta już dochodziła do mostka. Kątem oka dostrzegła równocześnie przez szyby pokaźnych rozmiarów statek, unoszący się bezwładnie w próżni kosmicznej. Szybkim ruchem odgarnęła kruczoczarny kosmyk z twarzy - dziwna myśl, jakby deja vu mignęło jej na moment w głowie, by potem natychmiast się rozpłynąć. Przeniosła pytające, błękitne oczy na Hawk i w swoim zwyczaju, skrzyżowała ręce na wysokości klatki piersiowej.
- Jestem. Nie jestem pewna, dlatego zapytam - czy ten statek powinien tak tam sobie wisieć? Mam wrażenie, jakbym właśnie oglądała powtórkę z rozrywki - Rzuciła w eter, zerkając to na Hawk, to na pozostałych.
Mundur Ubiór cywilny Theme Carcharias Wraith GG: 5800060
ObrazekObrazek
+70% do obrażeń od mocy +15% do obrażeń od broni +15% do celności
Obrazek
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12103
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Wraith

25 lut 2013, o 21:13

Ostatni rozkaz pani kapitan pozostawił na nawigatorze wyraźny ślad zdziwienia. Najwyraźniej chłopak zadawał sobie pytanie „co jeszcze mógłbym powiedzieć? Wydawało mi się, że to już wszystko” . Kilka chwil wertowania stert okien z danymi po czym na omni-kluczu Hawk pojawił się dokładny opis statku.
Frachtowiec Przymierza klasy Kwoloon. Konstrukcja ma już ponad 25 lat. Kwoloon był najlepszym i najczęściej używanem statkiem transportowym w galaktyce przez długi czas. Ogromna przestrzeń ładunkowa, mocne silniki typu Ert-67Q wystarczają do osiągnięcia prędkości warpowej. Wysoki standard wykonania gwarantował wysokie bezpieczeństwo przewożonych towarów. Niewielki generator tarcz kinetycznych LKB – 351 skutecznie chroni przed wszelkimi obiektami w przestrzeni które mogły by zagrozić poszyciu kadłuba. W razie kłopotów dwa akceleratory masy zapewnią wsparcie przed atakiem piratów.
Dane techniczne
- Długość – 450 m
- Szerokość - 150 m
- Wysokość - 40 m
- Grubość poszycia - 5 cm
- Przestrzeń ład. - 30 tys m^2
- Typ silników - Ert-67Q
- Generator tarcz - LKB – 351
- Dodatkowe wyposażenie
- 2 akceleratory masy
- wysokiej klasy system nawigacyjny
Frachtowiec klasy Kwoloon przestał być produkowany na początku 2180 r, lecz wiele z tych maszyn wciąż należy do flot wielu firm przewozowych i nie tylko.
Tak na dobrą sprawę nic co by Hawk pomogło w tym momencie.
- Szukam planów tych statków – odezwał się głos Pantery w słuchawce pani kapitan.
Wyświetl wiadomość pozafabularną
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: Wraith

25 lut 2013, o 21:35

Westchnęła ponownie, już po przybyciu Castillo, odrywając wzrok od swojego omni-klucza, na który lada moment miały przyjść dane.
- Czyli nie tylko ja mam tutaj deja vu - stwierdziła z nutą ironii, odwracając się i ruszając w stronę windy, ruchem głowy przekazując Sharon, że ma pójść za nią.
- Podobnie jak z Dżakartą, tyle, że tym razem wydają się być po prostu uziemieni. Wykryliśmy sporo organizmów żywych w środku, więc przy odrobinie szczęścia droga nie będzie usłana trupami - rzuciła obojętnym, chłodnym wręcz tonem, przeglądając jednocześnie dostarczone jej przez Panterę dane. Chyba nic, co mogłoby się jej przydać. Przynajmniej na razie.
- Widzimy się za pięć minut przy wyjściu. Żadnych wielkich wytycznych nie ma - zaczęła, stając wreszcie przed drzwiami własnej kajuty, do której od samego początku zmierzała. - Włazimy, rabujemy, w razie czego strzelamy. Zobaczymy, ile jesteś warta w walce - dodała, z szelmowskim uśmieszkiem na twarzy, odwracając się tyłem do Castillo i wchodząc do środka pomieszczenia, przed którym obydwie stały.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Carmen Ortega
Awatar użytkownika
Grafik
Posty: 1179
Rejestracja: 10 maja 2012, o 17:32
Wiek: 32
Klasa: Szturmowiec
Rasa: Człowiek
Zawód: Oficer Cerberusa
Lokalizacja: Aite
Status: Agentka Cerberusa działająca pod przykrywką fałszywej tożsamości, pirat.
Kredyty: 9.300
Medals:

Re: Wraith

26 lut 2013, o 17:21

Więc jednak coś się kroiło i - co więcej - ona miała w tym uczestniczyć. W zasadzie była to dobra okazja na wykazanie się, dlatego nie zamierzała oponować. Rzuciła jeszcze raz kątem oka na ciągle widoczny statek - nie ukazywała tego, ale z każdą poświęconą mu sekundą, poczęły w niej narastać złe przeczucia. Próbując je jednak odgonić, podążyła na krótką chwilę za Hawk. Uśmiechnęła się nieznacznie na słowa "zobaczymy, ile jesteś warta w walce" nic jednocześnie nie odpowiadając - zupełnie tak, jakby była pewna swego - choć szczerze mówiąc, nadal nie podobała jej się bezczynność frachtowca. Odbiła w stronę odpowiadającą kierunkowi do jej kwatery, by poczynić niezbędne przygotowania; zniknęła zaraz za rogiem.
Kilka minut wystarczyło, by obie stały już w pomieszczeniu z bezpośrednim dostępem do śluzy wylotowej. Ostatnie przygotowania polegały na związywaniu włosów przez kobietę, by niepotrzebnie nie przeszkadzały w ewentualnych potyczkach. Kończąc, sprawdziła jeszcze swojego Patroszyciela i spojrzała wyczekująco na Hawk.
- Gotowa - Oznajmiła krótko, prostując się.
Mundur Ubiór cywilny Theme Carcharias Wraith GG: 5800060
ObrazekObrazek
+70% do obrażeń od mocy +15% do obrażeń od broni +15% do celności
Obrazek
Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12103
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Wraith

26 lut 2013, o 19:22

Rebecca Dagan
Awatar użytkownika
Posty: 605
Rejestracja: 22 maja 2013, o 18:42
Miano: Rebecca Dagan
Wiek: 24
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Podporucznik Przymierza
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 20.290
Medals:

Re: Wraith

10 mar 2014, o 19:55

Błękit
[SESJA PRÓBNA]

Mistrz gry: Rebecca Dagan
Gracz: Hawk
Komunikat przyszedł nieoczekiwanie, burząc kilkudniowy spokój, jakim cieszyła się dotychczas orbitująca nieopodal Illium fregata. Zgodnie z czasem pokładowym, wiadomość rozbrzmiała na mostku o świcie, odrywając załogantów od codziennych, podlegających ścisłemu harmonogramowi obowiązków.
Nim jeszcze na niecodzienną pobudkę dane było zareagować pani kapitan, jasnymi stało się kilka zasadniczych spraw. Pobieżna analiza nadchodzącego połączenia wskazywała, że nadawca znajduje się w tej chwili na Illium, gdzieś na obrzeżach stolicy i... Nim zdołano ustalić coś więcej, profil połączenia zmienił się, podpinając pod jeden z przebywających w dokach okrętów, a jeszcze kilka chwil później - pod omni-klucz w jednym ze sklepów technicznych. Obyci z każdym możliwym sposobem szyfrowania piraci mogli tylko śledzić przeskoki łącza ze zdumieniem - nie dlatego, by nigdy przedtem z czymś podobnym się nie spotkali, lecz raczej ze względu na to, iż podobne maskowanie było bardzo prymitywne. Może i ukrywało faktycznego nadawcę, może też wymagało pewnych umiejętności, ale równocześnie było niczym wywieszenie gigantycznego transparentu - NIE CHCĘ BY MNIE WYKRYTO. To, że połączenie to nie zostało potraktowane jako zwykły spam do odsiania można było zawdzięczać jedynie temu, że okręt - jak przystało na piracką łajbę - przystosowany był do nawiązywania kontaktów na różne dziwne sposoby. Co nie zmieniało faktu, że przychodzące połączenie powinno raczej oczekiwać na akceptację, niż od razu odzywać się męskim głosem.
Przemawiający bowiem w istocie okazał się mężczyzną. Głosu nie starano się w żaden sposób zamaskować, toteż nieco uwagi można było poświęcić intonacji, a w tej trudno było dopatrywać się profesjonalizmu. Rozmowę rozpoczęło siarczyste, zdecydowanie ziemskie przekleństwo, potem chrząknięcie - przebywający po drugiej stronie łącza zmitygował się, dostrzegając być może uaktywnienie się połączenia - i wreszcie kilka zrozumiałych, jasnych słów.
- Niezły tor przeszkód zastawiliście, próbuję złapać was od godziny. - Można było wyobrazić sobie, że mówiący rozparł się teraz wygodniej w fotelu, zakładając ręce na szerokiej piersi. - Chcę rozmawiać z Jeanette Hawkins. - Chwila wahania poprzedziła szczerze rozbawiony ton. - Mam szczerą nadzieję, że nie będziecie zmuszeni jej przeze mnie budzić. Przerwanie snu uroczej damie to, zdaje się, nie najlepszy początek znajomości.
STRÓJ CYWILNY PANCERZ NPC

ObrazekObrazek

+ 17% do obrażeń od mocy technologicznych
- 1,5 PA koszt umiejętności technologicznych
+ 10% do obrażeń przeciw pancerzom, penetracja ścian i osłon
+ 35% tarcz
+ 15% w rzutach na dostęp do baz Przymierza
+ 20% premii technologicznej
Centurion: pozwala zignorować jedno, wybrane trafienie na walkę - swoje lub sąsiadującego sojusznika
+ 20 do wyniku testu na kości [jednorazowo, niewykorzystane].


Wyświetl wiadomość pozafabularną

Obrazek
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: Wraith

10 mar 2014, o 22:29

Nic nie zapowiadało nadejścia dnia wielce różniącego się od tych poprzednich, przeżartych na wskroś nudą i oczekiwaniem spowodowanym wyjazdem tylu załogantów na powierzchnię Illium, których później pozostawiono po przechwyceniu sygnału wysłanego z Haestromu. Może i to były tylko trzy lub cztery dni, ale jak na Hawkins - zdecydowanie o dwa lub trzy za dużo. Na szczęście podczas trwania nocy, według czasu pokładowego, skalibrowanego dla ich wygody w czasie przebywania w tym systemie z czasem na Nos Astrze, ostatnia trójka osób dotarła na pokład, dzięki czemu już kilka godzin później okręt miał opuścić system.
Wciąż jednak nie posiedli najważniejszej rzeczy - konkretnego celu. Między innymi na wybór takowego Hawk pozostawiła sobie te kilka godzin. Nie zamierzając zamykać się w swojej kwaterze, ruszyła przy okazji na swoisty odpowiednik obchodu, tak charakterystyczny na statkach Przymierza, których kapitanowie chcą zarówno sprawdzić, czy wszystko dopięte jest na ostatni guzik, jak i pozostać w dobrych stosunkach ze swoimi załogami. W międzyczasie w jej dłoni szybko znalazł się datapad z najważniejszymi informacjami, z którymi planowała się w miarę szybko zapoznać. Możliwości wiele nie było, ale każda była lepsza niż niezwykle nudna tułaczka po Układach Terminusa w nadziei na łatwą zdobycz. Nie - zamiast tego dostała listę tych już krwawiących, niezdolnych do samoobrony, oczekujących na zadanie im ostatecznego ciosu, który nadejść miał wraz z pojawieniem się pierwszego drapieżcy w systemie. Do niej należało zadecydować, na które z nich pokusi się Wraith.
Ostatecznie po niecałej godzinie wróciła do własnej kwatery, mając już faworyta, jak i rutynowe sprawdzenie, czy przypadkiem nikt niepowołany nie zalewa się w trupa zamiast pracować, kiedy nadeszła jego kolej. W końcu trochę snu jej się należało i właśnie w tej chwili postanowiła z tego skorzystać.
Nie dane jej było wylegiwać się w łóżku, choć nigdy też nie należała do tych, którzy śpią długo. Możliwe, że kiedyś, w przeszłości, taki nawyk miała, ale z chwilą wstąpienia do wojska musztra skutecznie to wypleniła, dzięki czemu spanie czterech czy pięciu godzin stawało się dla niej normą, pozwalającą jej na funkcjonowanie równie dobre jak po ośmiu. Niecały kwadrans przed zarejestrowaniem tych dziwnych, ale jak na pirackie klimaty i rzeczywistość również jakże typowych, przeskoków połączenia, Hawkins była na nogach. Z kubkiem kawy w ręce i czterema datapadami w drugiej gotowa była do rozpoczęcia nowego dnia - względnie, bo jako, że znajdowali się obecnie w przestrzeni kosmicznej, to pojęcie doby i jej pór stawało się zbędne. Niemniej, dla wygody załogi pozostawał czas pokładowy, dostosowywany do większych planet znajdujących się w danym systemie lub czasu londyńskiego. Dla niej to nie było aż tak istotne, ale z pewnością pomagało przy koordynacji ludźmi. Dawało też namiastkę nocnego klimatu, kiedy większość ludzi drzemie, a jedyne, co przykuwało jej uwagę, to pustka kosmosu i cichy szmer pracujących systemów, napędzających jej pierwszy i jedyny dom.
- Chyba wreszcie komuś udało się do nas dodzwonić - dopiero głos wypowiadający ściśle skierowane do niej słowa, należący do Nephietta, wyrwał ją z zamyślenia. Co prawda CIB zawsze było pełne gwaru, wypowiadanych między sobą poleceń i wymiany informacji, ale zdążyła przywyknąć do tego na tyle, by stapiał się z resztą odgłosów tła, na które w sytuacjach jak ta nie zwracała najmniejszej uwagi.
- Wciąż ten sam? - parsknęła ironicznie, opierając się o machinę stojącą na środku pomieszczenia, jarzącą czerwonym blaskiem. Stanowiła ona odpowiednik starych, wojskowych makiet, których używano w zamierzchłych czasach - obecnie każdy statek wyposażony był w podobne systemy wykrywania, jak i terminale umożliwiające przeprowadzanie symulacji operacji bojowych. Ten na Wraithcie prezentował się w taki sposób.
W odpowiedzi na to, Pantera skinął głową na jednego ze speców od komunikacji, będącego zawsze 'pod ręką', czyli zastępującego sztaby innych, zajmujących się tym fachem, w warunkach polowych. Szybciej było spytać o radę czy sytuację osobę siedzącą obok ciebie, a nie na innym pokładzie. Mężczyzna przytaknął, automatycznie puszczając wysłaną wiadomość, czytaną głosem najwyraźniej niezbyt ogarniętego mężczyzny. Hawkins przetoczyła jedynie wzrokiem po suficie w wymownym geście, powracając spojrzeniem chwilę później do trzymanego w dłoni datapadu. Druga ręka, w której to trzymała kubek z kawą, szybko powędrowała do ust kobiety. Po pociągnięciu solidnego łyka, zdała sobie sprawę, że stojący obok niej Nephiett, jak i drugi mężczyzna, który puścił wiadomość, patrzą na nią wyczekująco.
- Na co czekasz? Odpowiedz mu - wzruszyła ramionami, powracając do przeglądania danych zgromadzonych na trzymanym narzędziu. Resztę bezładnie odrzuciła na stół, a raczej wielki wyświetlacz, nie zwracając większej uwagi co się z tym w następnej kolejności działo.
- Doceniamy starania, ale szefowa nie ma czasu. Wpiszę pana w terminarz, pasuje godzina dwunasta czasu londyńskiego? - przesycony ironią głos Scotta, wypowiadającego te słowa do komunikatora, wyraźnie dawał do zrozumienia, że kimkolwiek była osoba próbująca się z nimi skontaktować, niech nie robi sobie szans na to, że doprosi się jakiegokolwiek, ambitniejszego kontaktu, bez podawania jakiejś istotnej przyczyny.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Rebecca Dagan
Awatar użytkownika
Posty: 605
Rejestracja: 22 maja 2013, o 18:42
Miano: Rebecca Dagan
Wiek: 24
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Podporucznik Przymierza
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 20.290
Medals:

Re: Wraith

11 mar 2014, o 19:55

Chwila ciszy, jaka dzieliła koniec krótkiego monologu od odpowiedzi ze strony Wraitha ani nie zbiła dzwoniącego z pantałyku, ani też go nie zawstydziła. Gdy odezwał się ponownie, jego głos był równie beztroski i mało profesjonalny jak przedtem... Jakże odmienny od przekazywanych treści!
- Rzeczywiście, musi być bardzo zajęta. - Teatralnie strapiony głos ponownie zmuszał wyobraźnię do działania, tym razem nakazując jej przedstawić obraz mężczyzny kiwającego głową z przesadnym zrozumieniem. - Cztery dni orbitujecie w okolicy i gdybym nie znał naszego środowiska, stwierdziłbym, że wzięliście sobie wolne i po prostu brakło wam inwencji, by urlop stosownie zagospodarować. Ale my przecież nie bierzemy wolnego. - Pierwsze światełko ostrzegawcze rozbłysło w głowie Hawk. My. My - najemnicy, my - zdrajcy, my - piraci czy po prostu my jako nazbyt odważna próba spoufalenia się?
- Prawdę mówiąc, jestem już niemal przekonany, że wspomniana dama siedzi gdzieś obok i wszystko słyszy. - Chrząknął cicho. Uśmiechał się teraz promiennie, jaka szkoda więc, że połączenie było jedynie głosowe, bez jednoczesnej transmisji wizji. - Zresztą, nieważne. Nazywam się Isaac Hukkelberg. Być może Jeanette raczy jednak porozmawiać.
Były trzy nazwiska w środowisku korsarzy, których nierozważnie byłoby nie znać. Ella Rosenmeyer, Isaac Hukkelberg, Jeremy Lancaster. Żadne z nich nie było prawdziwe, śmiało można było jednak rzec, że znaczenie swoistej prawdziwości jednak im dodawało. Widniały na przeróżnych papierach i dokumentach, przede wszystkim jednak były hasłem. Nie groźbą czy zachętą, ale pewnym punktem zaczepienia, którego można było się chwycić... Którego chwycić mogli się nieliczni. Nazwisk tych rzeczywiście nie powinno się nie znać. Sęk w tym, że nazwiska te przeznaczone były dla wybranych. Kapitanów, ich zastępców - nigdy dla załogi. Gdy w hierarchii danego pirackiego okrętu coś się zmieniało, wraz z pierwszym dniem posługi na nowym stanowisku, świeżo upieczony właściciel korsarskiej łajby dostawał także nietypową wiadomość powitalną.
  • Żywiołem moim huragany wód.
    Lecz pomnę, żyłem nad brzegami rzeczki,
    poiły wonią mnie drobne kwiateczki
    i wierzb otaczał pieszczotliwy chłód.
    Migały rybek szybujące strzałki,
    jak pierś kobieca świecił piasek miałki -
    woda szeptała: baw się ze mną, baw...
    Wtem usłyszałem nade mną w purpurze
    orły lecące piersią przeciw chmurze,
    jak przeciw Persom para greckich naw.
    I szał mnie porwał - i miecz zardzewiony
    rzuciłem w serce kochanki wyśnionej -
    i biegłem w puszcze, choć słyszałem jęk.
    A Bóg mnie przeklął. Ja przekląłem Boga.
    Odtąd me serce nie zna, co jest trwoga
    i mowy innej, nad fal ciemnych dźwięk.
    Na skałach leżał okrętowy tram.
    Topór do ręki. Wypłynąłem śmiało
    słońcu naprzeciw, co jeszcze nie wstało.
    Nade mną orły dwa. Ja człowiek - sam.


    Witaj w rodzinie.
Sam poemat niewielu był znany. Nie mogło jednak być inaczej - wiersz znali nieliczni jeszcze za czasów jego powstania, a cóż dopiero teraz, po tylu latach. Mimo tego wystarczyła choćby odrobina obeznania w jakiejkolwiek sztuce, by zrozumieć, o kim mowa w treści. Bo o kim, jak nie o korsarzu?
Niewykluczone, że podobną wiadomość otrzymała także i Hawk. Właściwie, było to niemal pewne - w końcu w rozbójniczym półświatku jej imię znaczyło coś od samego początku. Nie na co dzień Widmo zbacza ze ścieżki prawości. A więc - wiersz znany musiał być i Jeanette. Nie o poemat jednak tu chodzi, a raczej o to, co po nim. Gdy bowiem pierwsza wiadomość została odczytana lub nie (mogła równie dobrze przepaść wśród innych dokumentów i plików, nie miało to znaczenia), po kilku dniach nadchodziła kolejna. Z listą trzech wspomnianych nazwisk, kilkoma współrzędnymi, nieopisanymi, dokąd prowadzą i wreszcie - podpisem. Admirał Merle. Druga wiadomość wysłana z innego źródła niż pierwsza, z innego także do każdego z kapitanów. Wysłana w sposób uniemożliwiający trafienie do nadawcy.
Początkowo to, co niejasne, nabierało barw w raz z kolejnymi tygodniami w korsarskiej branży. Admirał Merle był legendą. Może nie tej samej rangi, co Handlarz Cieni czy stojący na czele Cerberusa Człowiek Iluzja, mimo tego wśród międzygwiezdnego półświatka wypracował sobie pozycję, której nie dane było dotychczas osiągnąć nikomu innemu.
Obrzydliwie bogaty ekscentryk. Człowiek sukcesu. Ten, który nie wie, czym jest porażka. Sporo z tego było oczywistą propagandą, jednak nie pierwsze określenie. Admirał Merle rzeczywiście był obrzydliwie bogaty. I istotnie dorobił się majątku, który trudno było teraz dokładnie zliczyć.
Jego królestwem była nie jedna łajba, ale flota. Jej składu nikt nie znał, bo okrętów nigdy nie znakowano ten sam sposób. To nie była armia, lecz partyzanckie wojska - jedynym, co je łączyło, był stojący na czele lider. To jednak coś, co prędzej czy później mógł osiągnąć każdy - wystarczyła krztyna szczęścia i łeb do marginalnych, korsarskich interesów. Admirała Merle'a charakteryzowało jednak coś więcej. Coś, czego nikt nie umiał nazwać. Coś, co kazało dwa razy zastanawiać się przed odrzucaniem jego zaproszeń.
Admirał zapraszał bowiem stosunkowo rzadko, lecz hurtem. Nie wszystkich, lecz kapitanów - innych nie uważając za godnych siebie. Proponował wiele. Obrzydliwie wysokie wynagrodzenie za mniej lub bardziej podejrzaną działalność. Im mniej podejrzana tym, co szybko stało się jasne, bardziej niebezpieczna.
Admirał Merle miał na swym koncie wiele żyć, których nigdy nie odebrał własnymi rękoma.
Admirała Merle'a nikt nigdy nie widział na oczy.
Widziano natomiast jego komandorów, jak zwykli się nazywać. Ellę Rosenmeyer. Jeremy'ego Lancastera. I Isaaca Hukkelberga.
STRÓJ CYWILNY PANCERZ NPC

ObrazekObrazek

+ 17% do obrażeń od mocy technologicznych
- 1,5 PA koszt umiejętności technologicznych
+ 10% do obrażeń przeciw pancerzom, penetracja ścian i osłon
+ 35% tarcz
+ 15% w rzutach na dostęp do baz Przymierza
+ 20% premii technologicznej
Centurion: pozwala zignorować jedno, wybrane trafienie na walkę - swoje lub sąsiadującego sojusznika
+ 20 do wyniku testu na kości [jednorazowo, niewykorzystane].


Wyświetl wiadomość pozafabularną

Obrazek
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: Wraith

12 mar 2014, o 21:31

Odpowiedź od nieznanego mężczyzny tym razem odtworzona była od razu, na "głośnikach" znajdujących się w Centrum Informacji Bojowych, przez co Hawkins, nawet zwrócona tyłem do speca od łączności i komunikacji wraz z jego terminalem, słyszała wszystko aż nazbyt dobrze.
- Auć - rzuciła z nutą sarkazmu, przetaczając przy tym po raz kolejny wzrokiem po suficie. Oparła się tyłem o "stół", nie odrywając spojrzenia od trzymanego nieustannie datapadu, na którym powoli w górę leciała ściana tekstu, odsłaniając wolne miejsce na następne pakiety danych i informacji, z którymi już zdążyła się dawno temu zaznajomić, lecz mimo wszystko nie szkodziło jej przeglądnąć wszystko raz jeszcze. Szczególnie, że ta wiadomość od nieznajomego nadawcy jakoś nie wydawała się być na tyle interesująca, by skłonić ją do zaniechania wydania rozkazu wybrania się do innego systemu, by zbadać którąś pozycję z dostępnych jej list. Dopiero imię i nazwisko wspomniane przez mężczyznę wyrwało ją z zamyślenia. Ręka przytrzymująca kubek przy ustach, z którego dopijała właśnie kawę, zastygła na dosłownie ułamek sekundy, w czasie trwania którego kobieta analizowała informację - krok po kroku dochodząc do samych swoich początków. Do wiadomości, której treść zarówno śmieszyła jak i wzbudzała konsternację i zaciekawienie. Jedno z trzech nazwisk zostało wymienione.
Postawiła kubek obok leżących w nieładzie datapadów, powoli przenosząc wzrok w stronę speca i stojącego obok niego Scotta. Obydwoje patrzyli na nią z wyraźnym oczekiwaniem na twarzach, co wywołało u niej jedynie westchnięcie. Pantera, błędnie odczytując jej intencje, już nachylił się by ponownie udzielić odpowiedzi, lecz powstrzymała machnięciem ręki.
- Nie da się ustalić miejsca nadawania sygnału, choćby krok po kroku? Miejsce po miejscu? - rzuciła do speca, chwilę później kolejnym gestem rozkazując mu uruchomienie komunikatora, by mogła nadać własną odpowiedź.
- I ten niezwykle zaawansowany sposób komunikowania się z nami, po wcześniejszych półgodzinnych próbach złapania sygnału, ma stanowić dowód na to, że rzeczywiście jesteś Hukkelbergiem, co? - wyrzuciła z siebie z wyraźną ironią w głosie, której nie byłaby w stanie się wyzbyć nawet gdyby tego chciała. Zbyt wiele razy próbowała powstrzymać własne reakcje, szczególnie te negatywne. Zbyt wiele razy spełzły te próby na niczym. Zresztą, tym razem z pewnością próbować nie zamierzała.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Rebecca Dagan
Awatar użytkownika
Posty: 605
Rejestracja: 22 maja 2013, o 18:42
Miano: Rebecca Dagan
Wiek: 24
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Podporucznik Przymierza
Lokalizacja: Cytadela
Kredyty: 20.290
Medals:

Re: Wraith

13 mar 2014, o 19:12

- Pozwól, moja droga Jeanette, że dam ci pewną radę. - Głos nie mógł należeć do mężczyzny starego, Hukkelberg nie był nawet przedstawicielem wieku średniego, protekcjonalny ton nie pasował więc do jego kategorii wiekowej. Z drugiej strony, biorąc pod uwagę fakt życiowego doświadczenia, szczęścia, którym się cieszył oraz aktualnie zajmowanej pozycji, łatwo było domyślić się, skąd brało się podobne brzmienie. Choć, co jasna, świadomość ta nie czyniła jego intonacji łatwiejszą do zniesienia.
- Budujecie sobie dziesiątki tych zapór, bardzo sprawnych, nie powiem. Wszelkie zdolności swych specjalistów angażujesz w to, by nikt was nie wykrył. To rzeczywiście godne podziwu, powiedz mi jednak, Hawkins... Sądzisz, że tylko ty posiadasz takich specjalistów? - Odległe skrzypienie fotela kazało się domyślać, że Isaac rozparł się na nim wygodniej. - Chciałbym więc wyprowadzić cię z błędu. Nie tylko ty. Ba, Rada czy nawet Przymierze fachowców ma lepszych niż my wszyscy razem wzięci. I wiesz, co robią, gdy bardziej nadepniemy im na odcisk? Szukają nas. Węszą jak diabli, by schwytać choćby jeden nasz okręt.
Czuły mikrofon, z którego korzystać musiał Hukkelberg, wyłapał trzask, jaki wydawały niegdyś powszechnie używane zapalniczki. Czyżby mężczyzna wciąż korzystał z tak staromodnego urządzenia?
- Mają jednak podobny tok rozumowania, jak ty... właściwie, jak większość naszej nieszczęsnej rodziny. Sądzą, że im ktoś więcej władzy dzierży, tym większy bunkier sobie stawia. Ich uwaga koncentruje się na tym, co stanowi największe wyzwanie. Najlepiej zaszyfrowane łącza. Najlepsze, najbardziej zmyślne blokady. Innowacyjne zapory, z którymi dotąd się nie spotkali. To wszystko jest dla nich - i dla ciebie - synonimem potęgi, co? Tylko ktoś, kto korzysta z podobnych cudeniek musi być wart uwagi - w innym przypadku nie kryłby się tak bardzo, czyż nie? - W głosie mężczyzny rozbrzmiało rozbawienie. - Siedzimy... - W tym przypadku forma my nie dotyczyła już Hawk ani całej rzeczy innych korsarzy, a ścisłego grona przybocznych Admirała Merle'a. - Siedzimy im pod nosem od lat, ale nie powiedziałbym, by byli dziś bliżej wykrycia nas, niż miesiąc, dwa czy rok przedtem. Pozory, moja damo. Pozory to bardzo silna broń. Zachowaj je, a pożyjesz dłużej i lepiej. A teraz, jeśli łaska... - Głęboki wydech Hukkelberga niemal drażnił nozdrza zapachem ziemskiej nikotyny, której dym mężczyzna najpewniej właśnie wypuszczał ze swego układu oddechowego. - Zabierz mnie do swej sypialni i porozmawiajmy na osobności.
Jeśli chodzi zaś o próby namierzenia łącza, spełzły właściwie na niczym. Sygnał wciąż przeskakiwał - aktualnie dobiegał z okrętu kupieckiego oddalającego się właśnie od Nos Astry - i rwał się, choć przekaz wciąż dochodził bez zakłóceń. Tylko raz dało się wychwycić nieco nietypową sygnaturę wskazującą gdzieś na godzinę drugą od Wraitha, najprawdopodobniej było to jednak wynikiem zakłóceń związanych z bardzo dużą aktywnością fal w pobliżu Illium. W eterze wrzało i nawet pierwszej klasy systemy pirackiej łajby nie były w stanie wszystkiego zneutralizować.
STRÓJ CYWILNY PANCERZ NPC

ObrazekObrazek

+ 17% do obrażeń od mocy technologicznych
- 1,5 PA koszt umiejętności technologicznych
+ 10% do obrażeń przeciw pancerzom, penetracja ścian i osłon
+ 35% tarcz
+ 15% w rzutach na dostęp do baz Przymierza
+ 20% premii technologicznej
Centurion: pozwala zignorować jedno, wybrane trafienie na walkę - swoje lub sąsiadującego sojusznika
+ 20 do wyniku testu na kości [jednorazowo, niewykorzystane].


Wyświetl wiadomość pozafabularną

Obrazek
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: Wraith

15 mar 2014, o 21:44

Każde następne słowa wypowiadane przez domniemanego komandora sprawiały, że Hawk coraz to uważniej zaczynała go słuchać - przy tym jednak nie dawała tego po sobie poznać, ani w następnych, wysłanych od niej zdaniach, ani też w sposobie zachowywania się i wyrazie twarzy, tak więc żaden z załogantów dostrzec zmiany nie był w stanie. Coś jej jednak podpowiadało, iż jej rozmówca już wie, że zaskarbił sobie jej uwagę. I to nie było coś, co mogłoby się jej podobać. Mogło świadczyć o jego przewadze. A ona nie była typem, który takie rzeczy ignoruje - każdą przewagę kogoś innego niż ona sama zwykła niwelować do zera. Nigdy nie wiadomo, do czego później mogłaby zostać wykorzystana. A ona nie lubiła przykrych niespodzianek.
- Do "mej sypialni"? - parsknęła śmiechem, mimo wszystko odrywając się od głównego hologramu, a raczej wyświetlającego go stanowiska, chwytając resztę datapadów do rąk. - Że niby sugerowanie, że nie jestem wystarczającym wyzwaniem dla Przymierza mam uznać za rodzaj gry wstępnej? - dodała z nutą ironii, lecz tonem wyraźnie oznaczającym, że nie jest to coś, co wzięła głęboko do serca i mogło zepsuć jej humor. Nie, ten wyjątkowo był stosunkowo dobry. Pytanie tylko na jak długo. -Swoją drogą, dzięki za radę. Popracujemy nad tym - dodała, uśmiechając się szelmowsko, czego jej rozmówca nie był w stanie zobaczyć.
- Przekieruj połączenie do mojej kajuty - rzuciła spokojnym tonem do wachtowego, jednocześnie odwracając się na pięcie i ruszając w kierunku wyjścia z Centrum Informacji Bojowych.
Marsz do własnej kajuty nie zabrał jej więcej niż pół minuty - możliwe, że potrwałoby to dłużej gdyby zwyczajowo zaczepiali ją załoganci statku, co zdarzało się często, bo hierarchia jak i stosunki między oficerami na pokładzie statku piratów różniły się nieco od tych na pokładach okrętów Przymierza - nie było tak chłodnego zachowania czy służbowego tonu. Stąd, jak podejrzewała, zdążyła zaskarbić sobie lojalność i zaufanie znacznie więcej warte niż gdyby wynikało ono z przepisowego szacunku do przełożonego. Szczególnie, jeżeli sama nie widziała żadnego problemu w siedzeniu i graniu w karty czy przepijaniu kredytów z własną załogą.
Tym razem jednak na jej twarzy pojawiła się ta zwyczajowa mina, którą większość służących dłużej niż tydzień załogantów znała - sprawy do załatwienia. Nikt nie zaczepił, by pozdrowić, pośmiać się, zameldować o stanie któregoś z systemów lub o debilizmie kolegi, czy rozgrywanej właśnie partii pokera. Nie tym razem.
Słysząc za sobą cichy syk zamykanych drzwi, rzuciła bezmyślnie datapady na stół, znajdujący się w drugiej części kajuty. Hologramy prezentujące aktualny obraz przestrzeni wokół Wraitha, który powinien być widziany z tej perspektywy tak jak przez każde, normalne okna, prezentował w oddali nieco większą od reszty kropkę. Illium. Mimo wszystko Hawkins nie zwróciła uwagi również na to - zamiast tego, sięgnęła do terminala i aktywowała połączenie. Nie musiała się odzywać, rozmówca mógł łatwo zauważyć, że zostało ono przywrócone, a on otrzymał możliwość przedstawienia sprawy. Sama kobieta opadła na krzesło, sięgając po paczkę papierosów i zapalniczkę - ona również była jedną z tych osób, dla których stare rozwiązania wydawały się lepsze. Nawet jeśli miałaby to być archaiczna, gazowa zapalniczka, w dobie, w której spalenie ceramicznego pancerza przez uruchomienie odpowiedniej sekwencji w omni-kluczu nie było problemem. Chwilę później, z charakterystycznym odgłosem, urządzenie się uruchomiło, podpalając koniec trzymanego w ustach kobiety papierosa. Chwilę później zostało niedbale odrzucone na stół, na stertę papierów i datapadów, które pokrywały już niemal połowę jego powierzchni.

Wyświetl wiadomość pozafabularną
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12103
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Centrum Informacji Bojowych

15 gru 2014, o 20:23

Dzień jak co dzień, roboty zapewne więcej niż czasu. Ciągle coś wymagało uwagi, ciągle ktoś miał swoje życzenia, ciągle działo się coś, w obliczu czego towarzystwo pani kapitan może i nie było niezbędne, ale na pewno pożądane. Pokład Wraitha tętnił życiem, rozbrzmiewał gwarem głosów i tupotem korków spieszących w przeróżne strony załogantów, którzy nie zeszli dotychczas (lub zdążyli już wrócić) na Omegę.
Właśnie w takiej atmosferze, pośród dziennego zamieszania typowego dla pokładowego życia kanał komunikacyjny odebrał krótką wiadomość. Nazwisko nadawcy tejże było już na pokładzie znane i być może należałoby się spodziewać pewnego deja vu, gdyby nie pewna zasadnicza różnica - tym razem lokalizacja autora wiadomości nie była nijak ukryta. Wraz z zasadniczą treścią informacji do CIB dotarły także koordynaty fregaty Hukkelberga - komandora Isaaca Hukkelberga, bo to on stał za zakłóceniem monotonnego w gruncie rzeczy przebiegu dnia - wskazujące, że choć Hel nie znajdowała się może w bezpośrednim sąsiedztwie Omegi, to wciąż była na tyle blisko, by przy odrobinie dobrych chęci obie załogi mogły wyskoczyć na krótką, wzajemną integrację. Przy czym podobne spotkanie było, szczególnie w bieżących okolicznościach, raczej mało prawdopodobne.
Co do samej wiadomości, ta była krótka i rzeczowa. Nie zawierała barwnych, poetyckich wtrąceń ani dziwacznych, stylizowanych sformułowań. W porównaniu do poprzedniego komunikatu, od którego poniekąd rozpoczęła się przygoda Hawk ze ściślej zrzeszoną piracką bracią, dzisiejszą wiadomość można było uznać za niemal służbową.
  • Do: kpt Jeanette Hawkins
    Od: kmdr Isaac Hukkelberg

    Kroi się mały wypad na SRF. Pamiętasz Haieliv? Chyba uda się odpowiedzieć na kilka pytań.
    Mam jedno wolne miejsce. Spuścisz ze smyczy kogoś od siebie?

    To gra poza Merlem, jeśli ma to dla Ciebie jakiekolwiek znaczenie.
SRF nie było skrótem Hawkins nieznanym. Satiye Research Facility, Ośrodek Badawczy Satiye. Któż o nim nie słyszał? Po "przypadku Cradlewood", jak potocznie nazywało się incydent, w półświatku prędko rozeszła się fama o specyfice testowanego leku. Wedle nieokreślonych źródeł, które puściły plotkę w obieg, Haieliv był nie do końca tym, za co go podawano. Zaczęto mówić o skutkach ubocznych dziwnym trafem mających ścisły związek z oddziaływaniami biotycznymi oraz o czymś, co nazywano skazą biotyczną. Tego ostatniego nikt wprawdzie zdefiniować nie potrafił, to jednak tylko dodawało całej historii smaczku. Rzadko kiedy parający się korsarstwem, przemytem czy handlem na czarno tak silnie interesują się dokonaniami naukowymi, jak wtedy, po nagłym niepowodzeniu projektu i utajnieniu dalszych badań.
Hawk
Awatar użytkownika
Administrator
Posty: 2744
Rejestracja: 14 kwie 2012, o 22:37
Miano: Jeanette Hawkins
Wiek: 35
Klasa: Żołnierz
Rasa: Człowiek
Zawód: Kapitan pirackiej łajby
Lokalizacja: Wraith
Status: Widmo-renegat, poszukiwana przez Cerberusa.
Kredyty: 107.987
Medals:

Re: Centrum Informacji Bojowych

15 gru 2014, o 21:50

Powrót na pokład wraz z Nexaronem nie zajął im wiele czasu - późniejsze ogarnięcie się Hawkins również. Szybkie przejrzenie, czy ma wszystko, co zabrała ze sobą wychodząc, stan pancerza, ostatecznie równe ułożenie jego części w szafce. Miała mieć chwilę odpoczynku od tego wszystkiego, a wracając zabrała butelkę Sur'Ket na wolny wieczór, miała więc względnie dobry humor. Zakładając, że ten wieczór faktycznie okaże się wolny.
Idąc w stronę CIB w świeżym ubraniu, ze standardowym zestawem czterech, losowo wybranych datapadów ze stosu zostawionego na stole w jej kajucie oraz kubka kawy, nie zdawała sobie jeszcze sprawy z nadawcy jednej, nowej wiadomości. Zamiast czytać po drodze, wolała upijać po łyku wrzącego napoju, do którego picia w ten sposób zdążyła już przywyknąć i unikała paraliżu kubków smakowych w wyniku oparzeń. Trafiając do wypełnionego gwarem, przekrzykującymi się ludźmi meldującymi sobie nawzajem rzeczy od sytuacji na zewnątrz po nowe wyniki wszelakich sportów, standardowo rzuciła wszystko na blat z hologramem taktycznym, może nieco mniej dyskretnie niż powinna.
- Znowu część się rozjeżdża - westchnęła, kierując te słowa do stojącego obok Pantery, by w reakcji usłyszeć potakiwanie.
- Standardowo. Ale i tak większość z pierwszej tury już wróciła, w razie czego możemy zgarnąć Mouse'a i kilku pozostałych na szybko a resztę zostawić.
Istotnie, statek był w gotowości do odlotu, lecz niektórzy, nieco wyżej postawieni w hierarchii pirackiej łajby załoganci byli na tyle wymagani przez Hawkins, by ta potrzebowała ich natychmiast na pokładzie w razie wylotu. Często jednak pozostawiali po sobie kilka osób, które miały własne pierdoły do pozałatwiania i na ogół we własnym zakresie, bądź przy następnym dokowaniu, powracały na pokład. Rzadko kiedy zdarzali się faktyczni maruderzy - nie każdy mógł ot tak opuścić pokład i być zostawionym na planecie na całe dni bądź tygodnie będąc mocno "świeżym".
- Sama na razie nie wiem, czy coś z tego jest wartościowe - westchnęła cicho, wskazując ruchem podbródka na cztery datapady rzucone na blat. Jednocześnie zaczęła nieco bardziej interesować się połyskującym komunikatorem. - Q już wrócił? Narobił trochę zamieszania przez to jego ojcostwo. Robi się z niego odpowiednik Vinnet - parsknęła śmiechem, lecz przestała zwracać uwagę na swego rozmówcę wraz z dostrzeżeniem nadawcy najnowszej wiadomości.
Znowu oni. Komandor i armada, równie irytujący jak... intrygujący. Merle jak na razie nadepnął ostro na ego Hawkins, stąd nie darzyła go ani odrobiną sympatii. Hukkelberg natomiast odrobinę im pomógł. Jednocześnie wrzucając ją w środek tego gówna. Isaac mógłby być typem człowieka, z którym warto robić sobie kontakty i Jeanette nie mogła tego zanegować. Nawet jeśli ich armada przypominała korsarzy, a nie piratów z prawdziwego zdarzenia.
Nawet jeśli on, jak i reszta z tej trójki komandorów, był tylko przydupasem admirała, z którym, w jej mniemaniu, miała na pieńku.
Hailev? Słyszała już o tym, mało kto z jej otoczenia nie słyszał. Na myśl jednak o naukowych dokonaniach i badaniach nad różnymi specyfikami, do głowy wpadł jej mało znany stymulant, jaki pozyskała po wizycie na Błękicie. Tu jednak dochodziły jakieś zawikłania z biotykami, no i sama Armada w to wplątana. Mogło być ciekawie, a, mówiąc o świeżakach, był wśród nich jeden taki, który mógłby już przestać nosić to miano.
  • To zależy, które z nasz zaprosisz na kolację, Hukkelberg.
    Mówiąc o smyczy, czyżby Merle spuścił z niej i ciebie? ⌥
- Zawołaj tu Dragonbite'a - rzuciła w eter, choć Pantera, któremu udostępniła otrzymaną wiadomość, załapał, że komenda poszła do niego.
- Dobry wybór, niech się facet przyda. Stadford znowu nie usiedzi na dupie - parsknął śmiechem mężczyzna, wykonując polecenie i wysyłając na omni-klucz Nexarona wiadomość. Biorąc pod uwagę fakt, że nie zawierała ona "proszę", mógł to uznać za rozkaz.
THEME⌎ ARMOR⌎ VOICE⌎ NPC⌎
ObrazekObrazek
+10%⌎ do bycia twoją starą+20%⌎ do bycia starą twojej starej+30%⌎ do bycia starym starej twojej starej

Mistrz Gry
Awatar użytkownika
Posty: 12103
Rejestracja: 1 cze 2012, o 21:04
Medals:

Re: Centrum Informacji Bojowych

16 gru 2014, o 20:57

  • Trafne spostrzeżenie. Chyba rzeczywiście to zrobił. Chociaż szczerze?
    On po prostu nie lubi ryzykować. Mój pomysł nie wzbudził w nim szczególnego entuzjazmu
    więc po prostu przymyka oczy na to, co robię. Na razie.

    Obawiam się jednak, że tym razem nie mamy czasu na stołowanie się.
    Z chęcią ugościłbym Cię wraz z całą Twoją dzieciarnią - muszę przecież zatrzeć
    kiedyś to niefortunne, złe pierwsze wrażenie ostatniego posiłku - to jednak będzie
    musiało zaczekać. Najpierw obowiązki, potem przyjemności, tak się podobno mówi.

    Szukam towarzystwa dla mojej dziewczynki. Mamy prom i odpowiednie papiery,
    możesz potraktować to jako prezent.
    Koty w worku nie zawsze są takie złe.
Odpowiedź od Hukkelberga przyszła natychmiast, nieco dłuższa, choć wciąż daleka od poetyckiego tonu. Najwyraźniej gdy chodziło o interesy - te prawdziwe, a nie ostrożny taniec do muzyki, którą odgrywał Merle - mężczyzna potrafił być konkretny. Z drugiej strony - mimo wszystko należało się chyba tego spodziewać. Czczą gadaniną nie sięgnąłby przecież pagonów komandora - nawet, jeśli były to pagony nie do końca rzeczywiste, bo i sama flota przecież była nie całkiem oficjalną.

Wróć do „Wraith”