[Nexaron Dragonbite]

Oni chyba do końca zgłupieli...
Taka była pierwsza myśl Nexaron'a widząc co robi pozostała dwójka i nie chodziło tutaj o zabicie strażnika, które uważał za konieczne, a to że biegli w głąb strefy. Zgodnie z mapą, którą zdobyli najbliższe drzwi do pomieszczenia w którym mogliby się skryć były NA WPROST posterunku z którego zabili właśnie strażnika. Najbliższy róg za był jeszcze dalej i już praktycznie pomiędzy dwoma posterunkami. Dlatego choć chłopak nie rezygnował jeszcze zupełnie z kontaktu coraz mniej wierzył w szanse powodzenia. Zamiast ryzykować dostanie kulki w plecy gdy będą wbiegać do najbliższego pomieszczenia czy uliczki, oraz iż utkną tam wolał się wycofać za drzwi, którymi przyszli. Najpierw oczywiście przebił gardło nieprzytomnego turianina. Nie chcieli przecież aby się obudził i powiedział za dużo jak Arte...
Gdy już drzwi za nim się zamkną zamierzał podpiąć się do terminana uprzednio przygotowawczy katanę gdyby ktoś postanowił sprawdzić drzwi. Jak mu odstrzeli głowę to raczej zniechęci innych na pewien czas. Pamiętał, że widział na omni-kluczu quarianina widok z kamer umieszczonych w strefie. Może uda mu się jakoś pomóc tym bez mózgom, a przy okazji dobitnie wytłumaczyć Sazanowi, że wystawiając ich jeszcze bardziej naraża całą akcję na niepowodzenie.

[Mistrz Gry]

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Jak powiedziałam tak robię - Hatter, odpadasz z operacji.

Hatter jednakże nie zareagował na polecenie Artemidy. Znacznie bardziej interesował go komunikat wyświetlony na jego omni-kluczu, nakazujący mu natychmiastowy powrót do obozu i przypuszczenie ataku wraz z inną grupą. Chcąc, nie chcąc, zmuszony był wykonać odgórnie przydzielone mu rozkazy i szybko pomknął w drogę powrotną, w stronę drzwi, przez które wcześniej przeszli.
Najemnik nie zdążył zareagować, gdy ciało asari objęła niebieska poświata. Po sekundzie leciał już, targany mistyczną siłą, w stronę sufitu. Dwójka biegla przed siebie, zostawiając w tyle Nexarona. Jeszcze na "pożegnanie", ciało najemnika przeszył pocisk Rzezi, wystrzelony przez Connora. Zapomnieli oni jednak, że mają przed sobą posterunek. Nawet jeżeli ta dwójka, która już leżała martwa na ziemi, wcześniej "stacjonowała" przy tym najbliższym, w stronę którego szli, to pozostał tam jeszcze jeden człowiek (lub nie). I właśnie ten najemnik, słysząc strzały i pamiętając tamto zamieszanie, któe poszedł sprawdzić jego kolega, wyskoczył nagle zza winkla celując bronią w Bruce'a. Wystrzelił pocisk Strzału Wstrząsowego, nie myśląc już o niczym innym, w przeciwieństwie do swoich zmarłych już kolegów. Trafił on Connora, odbierając mu 40% tarcz i sprawiając, że mężczyzna przerwał bieg i zachwiał się, łapiąc równowagę.
Zaś sam Nexaron dotarł bez przeszkód do terminala, skąd połączył się z systemem monitoringu aktywnym w Strefie. Bez problemu znalazł na nim dwójkę towarzyszy, oraz atakującego ich najemnika. Dostrzegł też ruch na drugim posterunku, który był niebezpiecznie blisko położony pierwszego - kamera nie sięgała tego miejsca, ale był pewien, że tamci wiedzą, co się święci. Same strzały wystraszyły większość cywili, którzy umknęli z ulic. Jedno wiedział na pewno - Arte i Smith są w bardzo złej sytuacji.

[Nexaron Dragonbite]

Nexaron więc póki co był pewny jednej rzecz. Jeśli których z strażników zachce wyjrzeć na zewnątrz przywita go strzał z jego katany w twarz. Sam jednak wolał się póki co nie wychylać aby nie narażać bez potrzeby na ściągnięcie niechcianej uwagi. Zamierzał też sprawdzić czy poprzez ten terminal nie mógł im jakoś pomóc czy "coś". System przeciwpożarowy byłyby do tego na przykład świetny, a nawet jeśli czujki dymne nie działały to nie oznaczało iż same zraszacze również. Oczywiście to była jedynie tylko pierwsza myśl i zamierzał szukać czegokolwiek co narobiłoby szumu odwracając uwagę strażników. Wyłączenie prądu też nie byłoby złe...

[Mistrz Gry]

Nex z każdą chwilą tracił nadzieje na znalezienie czegokolwiek pożytecznego wewnątrz terminala, co pozwoliłoby mu wyciągnać z opresji kolegów, jak i wykonać do końca powierzone im zadanie - w końcu od tego zależało, czy otrzyma obiecane mu wynagrodzenie, czy odejdzie z pustymi rękoma. Pewnie to bardziej skłaniało najemnika do działania, niż dwójka zostawionych tam towarzyszy, którzy popełnili karygodny błąd, zapominając o następnym posterunku i rusając do przodu.
Kiedy już przymierzał się do ponownego sprawdzenia możliwości, uruchomił się jego komunikator na omni-kluczu. Wiadomość okazała się być tekstową - krótką i treściwą:

• Wysyłamy posiłki do grupy przemieszczającej się dolnymi poziomami. Zostańcie na miejscu i oczekujcie przybycia najemników.

Zbawienny komunikat sprawił, że szanse Nexarona na wykonanie misji i, całkiem możliwe, że też uratowanie pozostałych, dwóch członków drużyny, momentalnie się zwiększyły. Pozostało mu tylko mieć nadzieję, że grupa zjawi się szybko, bo czasu było coraz mniej.

[Mistrz Gry]

Po dość szybkim marszu, grupa przedzierała się bez problemów niżej i niżej poziomów Omegi. Czarnoskóry narzucał szybkie tempo, nie oglądał się także na tych, którzy zostaliby w tyle. Jedynie Stark miała problemy, aby nie odłączyć się od reszty, gdyż noga pomimo zabiegów musiała swoje odchorować.

Światło stawało się rzadsze, miejscami migotało sygnalizując problemy z zasilaniem. Pierwszym postojem, jak się okazało nieplanowanym, był przedsionek wejścia do Strefy. Oczom wszystkich ukazał się najemnik w pancerzu i o dziwacznych, śnieżnobiałych oczach, który pośpiesznie przeglądał terminal. Przejście, jak nie trudno było się domyślać, tkwiło tutaj zablokowane - masywne drzwi odmawiały dostępu, będąc zwyczajnie zamknięte. Czarnoskóry nakazał przystanąć, sam wychodząc przed szereg, gdyż nie mógł powstrzymać cisnących się na usta złośliwości.

- Och! Ktoś zapomniał hasła dostępu... Zgubiłeś się, mały? Pięć minut na oddech i ruszamy dalej! Ty tam, namierzyłeś sygnał? - nie czekając na odpowiedź, czarnoskóry oddalił się w stronę salarianina, z którym wdał się w krótką dyskusję.
- Czy to nie ten, który wołał pomocy? - spytał jeden z mężczyzn, ale nie doczekał się reakcji czarnoskórego.

[Lag’Tasi nar Fleck]

Wychodził z punktu medycznego chyba jako ostatni, przez co narzucone przez człowieka z zaćmienia tempo zmusiło go do truchtu by dogonić lewitującego i Ananthe. Kobieta, która najmocniej oberwała od kroganina, jeśli pamięć go nie myli mówili do niej Stark, zamykała pochód. Chłopak pomyślał, że przydałby się jej nowy hełm, więc gdy pojawi się najbliższa okazja trzeba będzie sprzątnąć kogoś z ludzkim hełmem.

Docierając na miejsce dostrzegł zestresowanego ewidentnie, zgarbionego człowieka o dziwnych oczach i włosach. Jednak prowadzący jego grupę czarnoskóry zaczął z niego drwić i rozdawać polecenia swoim podkomendnym, kompletnie nie zwracając uwagi na całą ich kolorową gromadkę. Lag w tym czasie zwrócił się do Xirysa.

- Wiesz dokładniej co musimy zrobić by dotrzeć na miejsce ?

[Xirys]

Lewitacja była niezwykle przyjemną umiejętnością. W porównaniu do reszty, hanar nie musiał marnować cennych pokładów energii i nie męczył się w czasie szybszego poruszania się. Tak więc, Xirys spokojnie mógł rozmyślać co dalej i majsterkować przy oprogramowaniu sondy, próbując rozbudować jej listę komend oraz zwiększyć ich skompilowanie.

Przybywszy, hanar dopiero po chwili poznał białowłosego mężczyznę. Zdarzyło mu się pic z nim w Zaświatach. Uznając jednak, że na razie poczeka na rozmowę z nim, odpowiedział Lagowi:
-Ten niestety, wie tyle co Ty, Lagu. Może ten dowie się więcej. Ale na ten czas, ten powątpiewa w to. - odparł Xirys, i pofrunął ku Nexaronowi.

-Ten widzi, że i Ciebie tu przywiało, kolego. - i dalej kontynuował bardziej poufnie - Mógł byś powiedzieć po krotce co tu się dzieje, albo będzie działo..?.

[Stark]

Koniec przerwy, co dobre się skończyło, trzeba było wyrzucić myśli o ciepłym łóżku i jeszcze cieplejszym dotyku Bruce'a. Ruszyć dupsko i do roboty. Swoją drogą ciekawe jak temu szło w jego grupie, oby nie oberwał tak jak ona, bo się wkurzy i tyle będzie. Cóż, Stark z czystymi myślami, szła już skupiona na robocie na końcu pochodu. Oszczędzała siły w każdej chwili, zwłaszcza po takiej ranie, ale problemów z marszem raczej nie miała, przeto w nogi nic jej nie było, Gryz strzelił jej ze strzelby w głowę nie w udo.
Gdy zatrzymali się Stark... a właściwie to chyba wciąż McGrey rozejrzała się po wszystkich i po przeszkodzie jaką mięli przed sobą, ale nie odezwała się, ani nie podjęła żadnych działań. Póki co musiała opatrzyć się ze swoją nową drużynką, no i chyba czas by też, by nowej załodze szef zdradził już co nieco. Póki co szli na ślepo, potrzebne im informacje.

[Ananthe’Viroccum vas Eboracum]

Ananthe z ciekawością przyglądała się swojemu nowemu dowódcy. Cóż przynajmniej w przeciwieństwie do Sepii sprawiała wrażenie kompetentnego weterana, o charakterze stereotypowego sierżanta, opierdalającego profilaktycznie wszystkich za wszystko. Cóż przynajmniej nie czepiał się jej. Quarianka odwróciła się po chwili, by sprawdzić w jakim stanie jest ich nowa towarzyszka. Choć w trakcie walk, na których finał załapała się Ananthe, wyglądała na ciężko ranną, teraz trzymała się nad wyraz dobrze. Zupełnie tracąc w tym momencie zainteresowanie kobietą, Quarianka zaczęła dokładniej przyglądać się zakupionej lasce dynamitu. Ni w cholerę nie mogąc zrozumieć jak go używać, zrezygnowana zaczęła surfować w extranecie.

[Vicca Ulianov]

Czując to bezceremonialne klepnięcie, tylko syknęła, jako pierwsze ostrzeżenie dla gościa. Następnym razem dostanie i nie będzie się wahała przed biotyką. Może go to nauczy.
Dziewczyna trzymała tempo, tylko lekko sie ogladając na Stark, żeby sprawdzic, czy idzie a nie robi coś glupiego. Widmo Widmem, ale teraz trzeba było jej pilnować. Dlatego też wolala nie spuszczać jej z oka.
Kiedy wielkie drzwi zatrzymały pochód, wykorzystała tą drobną okazję, żeby ostrzec niższą kobietę. Dlatego też podeszła do niej i pochyliła się w kierunku jej ucha.
- Zrób coś tak głupiego jeszcze raz, a nawet obstawa z krogan ci nie pomoże, czy to jasne? - wycedziła, wrzucajac w to tyle jadu ile mogła, zanim nie usunela sie z zasiegu jej rąk.
Spojrzała potem na czarnoskórego, czekając na jakiekolwiek słowa. Lepiej, żeby nie stalo się znowu coś, przez co będzie bliska ucierpienia. Juz wyczerpała zapas szczęścia.

[Rhea Marissa Tirial]

Choć nie podano im jeszcze szczegółów, dotyczących dalszych działań, łatwo się było domyślić, że czeka ich kolejne starcie, jak nie z samym Archaniołem, to z zastawionymi przez niego pułapkami. Pytanie tylko, czy "bohater" spodziewał się, że istnieje inne przejście do jego bazy, oraz że ktoś z niego skorzysta. Ostrożności nigdy nie za wiele. Asari ruszyła więc wraz z innymi na miejsce zbiórki, rozglądając się niepewnie na boki. O dziwo, to nie pułapek się najbardziej obawiała, tylko możliwego spotkania z Krwawymi. Kolejna walka z kroganinem mogła pójść im dużo gorzej, niż jak było w przypadku Gryza.

[Nexaron Dragonbite]

Gdy Nexaron otrzymał wiadomość o posiłkach spodziewał się kolejnej sklejki przypadkowych najemników i... Dlatego nie zaskoczył jego właśnie taki widok. Zdaje się, że przewodził im czarnuszek o dziwnym poczuciu humoru, bo przy nim to on był mały i chyba bardziej zainteresowany był dowcipkowaniem niż faktycznym działaniem, więc zwrócił się do tych którzy wydali się bardziej kompetentni.
- Nie wiem kto zajmuje się w Zaćmieniu przypływem informacji, ale - drzwi do strefy nie był zablokowane, on nie zapomniał hasła dostępne, a drzwi były jedynie przymknięte (czyli nie zamknięte zamkiem, ale żeby nie było niejasności nie są uchylone) - Dał ciała. Nie wzywałem pomocy. Choć wiem kto mógł... Trzech członków mojej grupy jest pod ciężkim ostrzałem za tymi drzwiami jeśli w ogóle jeszcze żyją. Nasz kontakt trzasnął im drzwiami w twarz gdy zrobiło się gorąco. Mnie udało się wycofać bez ściągania niepożądanej uwagi aby rozważyć co dalej - wbrew temu co myślał quarianin Nex był całkiem spokojny, a czemu miałby nie być? Nie do niego strzelano. Nie on mógł zginąć. W sumie rzeczy to mógł teraz spokojnie iść sobie, ale skoro pojawiła się już możliwość dokończenia kontraktu i na zarobek - Drzwi są otwarte, tutaj macie podgląd z kamer w strefie i cały jej plan - dodał szybkimi ruchami dłoni aktywując omni-klucz i przesyłając reszcie dostęp do wspomnianych informacji.

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Mape strefy macie na samym dole 2 strony tematu, ale jest trochę nieaktualna. 2 strażników z pierwszego posterunku już nie żyje, a reszta się przemieściła w kierunku afkerów.

[Mistrz Gry]

Czarnoskóry po krótkiej konwersacji z Salarianinem, którego twarz zasłaniała wyświetlana przez omni-klucz mapa, pokręcił z niesmakiem głową. Salarianin z zaskakującą prędkością pokazywał palcami kilka punktów, zaznaczając coś w tych miejscach, resztę mówiąc już sam do siebie. Dźwignął z ziemi swoją wyrzutnię i odwrócił się do grupy równo po upływie dwóch minut.
-Nie jestem tutaj po to, aby ratować panienki w opresji. Moim celem jest Archanioł i właśnie do niego dążę. Jeśli ktoś chce tutaj zostać i im pomóc, droga wolna, jednakże później sobie radzi sam. Jeżeli o mnie chodzi to dobrą spluwą nie pogardzę.
Jak to miał już w swoim zwyczaju, ruszył w dalszą drogę wraz ze swoją kampania, uznając temat za wyczerpany. Bezceremonialnie przekroczył drzwi, nie siląc się na delikatność w rozsunięciu ich, po czym nie oglądając się na strzelaninę, która nie była w jego interesie, parł do przodu. Ci, którzy chcieli towarzyszyć czarnoskóremu zapewne musieli się ruszyć z miejsca, gdyż istniało ryzyko, że na skutek ich szybkiego marszu znikną z pola widzenia.

Tymczasem Nexaron uruchomił pogląd kamery - ludzki mężczyzna i kobieta dość niezdarnie uciekali korytarzem przed siłą dwóch posterunków, których uwagę ściągnęli na siebie. Ci uzbrojeni byli w podstawowe pancerze i karabiny, ciężko było rozpoznać ich przynależność z braku konkretnego oznaczenia. Pełno było tutaj strzałów, uników, jakiś niezrozumiałych krzyków. Twarz mężczyzny był aż za bardzo znajoma dla Stark - Bruce Connora rozpoznałaby wszędzie.

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Być może nie ujęłam sprawy dokładniej, toteż wyjaśnię dla porządku. W tej chwili są dwie kroki - można zostać tutaj, w wejściu i próbować pomóc Bruce oraz Athe lub po prostu iść dalej za czarnoskórym, ignorując cała strzelaninę jak to on robi.

[Lag’Tasi nar Fleck]

W reakcji na kolejno wypowiadane przez czarnoskórego stwierdzenia tracił do niego szacunek. Szczególnie jeśli ten dziwny, nowo poznany człowiek miał wszystko pod jako taką kontrolą jak twierdził.
- Jeśli zatrzymaliśmy się tu na kawę to robi się to naprawdę śmieszne.
Zakpił pod nosem, nie rozumiał czemu to miało służyć, ale czas naglił, więc ruszył za oddziałem zaćmienia by czym prędzej dotrzeć do "zbawcy Omegi" i dobrać mu się w końcu do tyłka. Bo jak dotąd tylko on sam po nim dostawał. Jeśli nowo poznane dziewczyny zatrzymają się na dłużej, nie będzie na to zważał, jednak zwróci uwagę jeśli odłączy się Ananthe, w Xirysa wątpił bo należał do tej samej organizacji, jeśli tak postąpi, będzie ją ponaglał.

[Stark]

Stark wysłuchała wszystkiego z kamienną twarzą. Przeanalizowała to co usłyszała,a potem spojrzała na czarnoskórego dowódcę. Dupek... no ale co zrobić... urok najemników. Miała zamiar ruszyć z Zaćmieniem. Szli do Archanioła, więc i ona z nimi, ale chyba wszystko szlag trafił, gdy na nagraniu zobaczyła znajomą twarz. Zatrzymała się, zacisnęła szczękę i przyjrzała się nagraniu dokładniej. Serce podeszło jej do gardła, ale nie dała po sobie poznać, że coś jest nie tak, od po prostu analizowała sytuację w tamtym pomieszczeniu. Kurwa mać... Zaklęła w myślach patrząc na nagranie. W całym tym chaosie próbowała znaleźć sytuację. Jak ciężko ma zespół po drugiej stronie, jaką przewagę mają wrogowie, no i jak trzyma się Bruce... czy jest ranny, czy żyje, czy nie jest zagrożony bardziej niż tamta ekipa. Był Marine do ciężkiej cholery, dlatego jeśli sytuacja tamtych nie odbiegała powagą i skalą wyzwania od normalnych akcji wojskowych, to nie będzie interweniować, ruszy za czarnoskórym. Jako wojskowy Bruce był w różnych sytuacjach, pod różnego rodzaju ostrzałem, w różnych walkach brał udział, musiał sobie radzić, toć ona nie może go ratować, za każdym razem, gdy ktoś patrzy w jego stronę. Bruce to twardziel. Niemniej jednak,jeśli sytuacja była bardzo zła, albo Bruce był ranny, Stark zostanie, by wesprzeć ekipę za drzwiami i upewnić się, że Bruce bardziej po dupie nie dostanie niż dostał...

[Bruce Connor]

Wyświetl wiadomość pozafabularną

o cholibcia. źle odczytałem post Arte, myślałem, że chce uciec tam skąd przyszliśmy ^^ dziękuję za niezabicie mnie. odzyskałem już pełnie władz internetowych. Ten odpis moze ulec zmianie, jeśli te drzwi są zablokowane. Poczekam na info od szefów, bo jeśli są zamknięte, to się nie będę cofać tylko polecę do przodu :P

Kto nie doświadczył strzału wstrząsowego na własnej skórze, ten nigdy się nie dowie jak wielka siła w nim drzemie. Powietrze z klatki Bruce'a zostało skutecznie wypompowane przez ten atak, a on sam zachwiał się i o mało co, nie upadł. Ich szarża nie dała im zbyt wiele, a właściwie to jedynie zaszkodziła.
- Koniec tej żałosnej szopki. - Rzucił pod nosem, zerkając na Arte. Karabin był już wycelowany w miejsce, gdzie ostatni strażnik z posterunku potraktował go specjalnością dnia. Skok adrenaliny zapewnił mu dodatkowe szanse. Jeśli w zasięgu wzroku widniał mu tylko delikwent, który go tak nieładnie potraktował, wystrzelił w jego kierunku kolejny pocisk rzezi, do którego dodał długą serię z karabinu. Bez względu na to czy trafił, czy nie, stworzył ogień zaporowy, nie szczędząc amunicji i zaczął się wycofywać, zabierając ze sobą Arte. Jeśli w zasięgu było więcej przeciwników, zamierzał popieścić ich granatem kasetowym, by ułatwić sobie drogę ucieczki.

[Mistrz Gry]

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Mały edit w poście, wyjaśniający wątpliwości Nexariona.

[Ananthe’Viroccum vas Eboracum]

Ananthe zerkła znad omniklucza na całą zbieraninę okupującą drzwi. Nie lubiła podejmować decyzji w ciemno, a w szczególności pod cudzym naciskiem. Z drugiej strony nie za bardzo miała jak zdobyć informacje chyba że białowłosy olbrzym okaże się bardziej rozmowny niż na to wygląda. Uśpiwszy omniklucz, quarianka ruszyła szybkim krokiem w stronę swojego celu, zgrabnie omijając inne osoby. Stanąwszy przed człowiekiem, czekała aż ten skieruje na nią uwagę, jednak po paru minutach poirytowana powiedziałam dosyć kąśliwym tonem.
-Ekhm! Rozumiem że ma pan ważniejsze sprawy na głowie, jednak chciałabym wiedzieć co tu się dzieje. O ile dobrze rozumiem za tymi drzwiami czekają pańscy towarzysze?- Mówiąc to oparła dłonie zaciśnięte w pięści na biodrach- Ja i moi towarzysze jesteśmy technikami, może uda nam się coś wskórać, jednak jeśli nie będziemy wiedzieli o co chodzi, nie możemy nikomu pomóc.
Czekając na odpowiedź białowłosego, quarianka spokojnie oparła się prawym barkiem o ścianę.

[Nexaron Dragonbite]

Nie wiedział czy quarianka robi sobie z niego żarty, czy rzeczywiście była idiotką. Istniała oczywiście też możliwość, że po prostu była głucha, ale wówczas byłaby pierwszą przedstawicielką swego gatunku z tą przypadłością, którą spotkał w swym życiu. Przecież każdy kto był zainteresowany wspomnianym przez nią tematem wiedział iż właśnie skończył odpowiadać historię tego co tutaj do tej pory zaszło. Teraz już tylko pozostało wybrać czy skupić się na ratowaniu czy wykonaniu zleconego zadania. Choć dla niego to była czysta formalność...
Od razu ruszył za czarnym. Nie wierzył aby strzelający do Bruca członkowie BS'ów pozwolili im przejść i bez walki zrobić swoje niszcząc tym samym ich małe królestwo, więc siłą rzeczy mniej lub bardziej im pomogą, ale... Nie będzie marnował czasu aby zająć się rannymi. Praktycznie ich nie znał, nikogo specjalnie nie polubił, a i coraz baridzej powątpiewał w inteligencję co poniektórych po ostatnim zachowaniu, więc trącał ich varen. Wymijając Anne bez słowa dobył mściciela podążając za członkami Zaćmienia i opierając międzyczasie kolbę karabinu o przed ramię aby ułatwić sobie celowanie.

[Ananthe’Viroccum vas Eboracum]

Quarianka dopiero po chwili uświadomiła sobie co przed chwilą zrobiła. Ewidentnie winna była temu drzemka, z której się jeszcze nie wybudziła, jednak popisała się teraz wyjątkowym idiotyzmem. Zaczerwieniwszy się pod hełmem jak burak, wymruczała jakieś przeprosiny po czym dodała:
-Głupie pytanie, przepraszam..... kapkę jeszcze nie kontaktuję. W każdym bądź razie.... ehh cholera!
Widząc oddalającego się Nexa, Anka dziękowała wszystkim bogom i innym istotom paranormalnym, że jedyne co mogło być słyszalne dla reszty ekipy było jej pierwsze "Ekhm" i "cholerę". Cóż niezależnie od wszystkiego nie mogli tak porzucić dwójki ludzi...
- Nie wiem jak wy, ale ja mam zamiar pomóc tej ekipie za drzwiami. - Mówiąc to wyciągnęła Wdowę i przygotowała kamuflaż do aktywacji.- Ktoś ma pomysł jak przy tym nie zginąć?
Wyświetl wiadomość pozafabularną

Sorki za taką wpadkę, coś ostatnio roztrzepany jestem i nie zauważyłem twojego posta Nex :/ obiecuję że więcej się to nie powtórzy.