[Darkah]

Ker jest odludną planetą o suchym i umiarkowanym klimacie, znajdującą się w Nexusie Hadesu. Jedyne formy życia występujące na niej, to grupy przestępcze lub niewolnicze batarian, którzy szukają schronienia. Pomimo tego, że temperatura i grawitacja, są podobne do tych na Ziemi, nie rozwinęło się tutaj żadne życie, oprócz istot mikroskopijnych. Azotowo-helowa atmosfera planety pozwala na zejście na nią bez żadnego profesjonalnego sprzętu oprócz maski tlenowej oraz ciepłego ubioru.

Ponadto skorupa planety zawiera śladowe ilości cennych metali, a wytwarza ogromne złoża wapieni, kalcytu i gipsu. Przedsiębiorstwa zajmujące się legalnym wydobywaniem tych surowców są tu rzadkością.

UWAGA!

W układzie Hekate wykryto obecność gethów. Ruch cywilny jest zabroniony przez Przymierze.

[Deriet Kent]

Podróż przez przekaźnik masy przebiegła bez najmniejszych zakłóceń. Deriet już latał w wiele stron i zwiedził wiele układów, a przez ten czas wyrobił sobie dobra obsługę pilotażu. Dzięki bramom podróż nie zajęła długo ponieważ to urządzenie pozwalało na przejście w prędkość nad świetlną.
Niedługo później ich oczom ukazała się planeta Ker, radar zakomunikował o dwóch anomaliach na planecie. Widać przeczucie Palmiry się nie myliło.
- Widzę że miałaś nosa, na które lecimy? Wybierz jedne, bo ja nie odróżniam które są lepsze i lećmy tam. - zakomunikował odpalając kolejnego papierosa i proponując dziewczynie następnego.

[Palmira Nache]

Radar jednak zdał egzamin, co znacznie podniosło ego Palmiry. Poczuła się znowu pewna siebie. Wpisywała coś do komputera z niesamowitą szybkością. To też zasługa jej matek, które wymagały od niej czasem niemożliwego, a ślamazarność uważały za jeden z grzechów głównych. W końcu jednak zrolowała usta i zmarszczyła brwi.

- Musimy zbliżyć się do obu punktów, żebym mogła spróbować odczytać sygnały... Z tej odległości mam znacznie zmniejszone możliwości. Nasz radar nie może pracować w pełni sprawnie. To nie wiem, lećmy tak, gdzie wolisz, póki co nie jestem w stanie oszacować- zapytała, biorąc bez słowa kolejny papieros.

[Darkah]

Po wyjściu z nadświetlnej, statek ustabilizował się, dzięki czemu przestało nim trząść. Podróż przeszła pomyślnie bez żadnego rodzaju komplikacji. Srebrzysta powłoka "Przyczajonego" stawała się coraz bardziej lśniąca, ponieważ światło odbijane przez planetę padało prosto na okręt, co mogło nieco oślepić Palmirę i Derieta siedzących w kokpicie.


Przestrzeń wokół planety, wydawała się być raczej pusta. Nie były widoczne żadne ślady statków getów, tudzież batarian, aczkolwiek od czasu do czasu w polu wiedzenia można było zauważyć wraki statków, ewentualnie jakieś odpady.


Olbrzym robił wielkie wrażenie swoim wyglądem. Lekko pomarańczowa atmosfera sprawiała, że z dużej odległości Ker wyglądał niczym olbrzymia mandarynka. Brak roślinności oraz jałowy teren sprawiał, że z bliska wydawała się szara i smutna.


Po pewnym czasie, w radiu słyszalny był komunikat wypowiedziany męskim, grubym, niskim tonem:
- Wszystkie statki zbliżające się do przestrzeni kosmicznej wokół planety Ker, proszone są o natychmiastowe zawrócenie. W razie niedostosowania się do komunikatu, wojska Przymierza mają prawo do natychmiastowej interwencji.

[Palmira Nache]

Palmira przysłoniła twarz przedramieniem, rażona niespodziewanie silnym światłem. Zrobiła niezadowoloną minę, bo nic nie mogła poradzić na oślepiające światło.

- Czy ta planeta nie przypomina ci...- zaczęła, przyglądając sie powierzchni planety, ale przerwała śmiejąc się z tej myśli głośno- wielkiej mandarynki? Nawet zaryzykowałabym twierdzenie, małej pomarańczy?- zażartowała, a dopiero gdy usłyszała komunikat, spojrzała na Derieta wielkimi oczami, mówiącymi "Ups...".- Co teraz?- zapytała przyciszony głosem, jakby obawiając się, że mężczyzna, który dawał komunikat, coś usłyszy.

[Deriet Kent]

Drell skinął głową, dobrze kminiła. Z bliższej odległości radar powinien wychwycić więcej detali. Deriet skierował statek na orbitę kierując się po prostu bliżej najbliższego punktu. Inaczej nie wiedział jak ma zdecydować do którego się zbliżyć.
Jednak gdy się zbliżył statkiem to w radiu usłyszeli głos o zawróceniu.
-Ano pomarańcza. -zachichotał po czym wyłączył radio. - A robimy to tak, teraz nas widzą....
Przełączył jeden przycisk odpowiadający za maskowanie dzięki któremu żaden radar nie był wstanie wykryć tak małego statku.
- ...A teraz już nie,
Następnie spokojnie zaczął prowadzić statek do najbliższego punktu anomalii, nikt do tej pory nie wykrył jego statku w systemie maskowania

[Darkah]

Deriet i Palmira mieli wielkie szczęście, gdyż nie zbliżyli się dostatecznie do radarów Przymierza. Włączenie na czas maskowania, pozwoliło im na przemknięcie się do planety niepostrzeżenie. Statek w mgnieniu oka wyparował, pozostając niewidocznym i nie do wykrycia przez wojsko posiadające współczesną technologię.


Okręt drella powoli zbliżał się do przejścia w atmosferę. Im bardziej zmieniała się ich odległość do planety, tym bardziej wskaźnik na radarze zaczął wariować. Wskazywał na obecność różnego rodzaju żyjących form organicznych, co jednocześnie było komunikatem, że nie będą sami na powierzchni. Skalista powłoka Ker z czasem zdawała się coraz bardziej widoczna. Do przejścia dzieliły ich sekundy. Osłony statku zatrzymywało ciepło, które stawało się bardzo intensywne. W środku statku robiło się gorąco, mija to jednak po przeleceniu przez atmosferę. Temperatura w kokpicie staje się stabilna.

[Palmira Nache]

Palmira spokojnie oglądała wskaźniki i starała sie je na bieżąco interpretować i porównywać z informacjami znalezionymi w Extranecie. Przez chwilę odczuła zwiększoną temperaturę powietrza, przez co przetarła ręką czoło, a że to nie pomagało, zdjęła wierzchnią koszulkę, którą założyła wcześniej z powodu niskiej temperatury panującej w próżni kosmosu, pozostając tylko w podkoszulku.

- Wykryte formy życia to pewnie batarianie. Ponoć panoszą się tutaj. - powiedziała, nie ukrywając niechęci w głosie. - Możemy się tu na nich natknąć. - dodała gwoli komentarza.- Znasz jakiegoś batarianina, który para sie uczciwą robotą? - zadała pytanie retoryczne sugerując, że nie przepada za tą rasą.

[Deriet Kent]

Widząc ją w podkoszulku Deriet uśmiechnął się, jednakże to nie rozproszyło go na tyle żeby źle postawił statek. lądowanie było perfekcyjne.
- Nie, nie znam takiego batarianina. - odpowiedział z uśmieszkiem po czym spojrzał na radar.
Następnie spojrzał na radar szukając w którą stronę występuje anomalia.
- Teraz trzeba chyba tylko określić kierunek prawda? - spytał kobietę.
On nie musiał zdejmować bluzki, bo i tak już jej nie miał na sobie, mimo to wystąpiły na jego ciele stróżki potu.

[Darkah]

Wskaźnik bardzo się wahał pomiędzy północą, a wschodem. Mniej więcej na tej rozpiętości widać było pobitewną mgłę, która utrzymywała się na horyzoncie. Oznaczało to, że odbyła się tam walka, nie była duża, jednak miała ona miejsce całkiem niedawno. Radar nie wykrył prawie żadnego życia, jedynie pojedyncze punkty, które najwyraźniej były niedobitkami po walce.


Możliwe, że starcie toczyło się o duże złoże kalcytu. Surowiec ten można było sprzedać za przeciętną cenę, ale dla tutejszych bandytów każdy kredyt był warty poświęcenia. Byli bezwzględni i wykonywali rozkazy swoich dowódców. Zasłynęli z tego, że w przeciwieństwie do piratów bądź najemników, odznaczali się dużą organizacją podczas boju, dzięki czemu osiągali sukcesy częściej niż pozostali przestępcy.

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Kolejny odpis dam Wam jutro, bo już dzisiaj jestem padnięty, a muszę wstać o 6 rano :D

[Palmira Nache]

Palmira przyglądała się z daleka zbliżającemu sie pobojowisku. Miała złe przeczucia. Nie tak wyglądały standardowe anomalia, które wróżyły sukces badawczy. Niemniej jednak może bitwa odbyła się właśnie z powodu jakiegoś artefaktu. A może w grę wchodziło coś znacznie cenniejszego niż to, co zwykle znajdywały jej matki? A gdyby to był jakiś nadajnik i może walka odbyła sie pomiędzy Przymierzem a Gethami? W końcu gdzie Gethy tam coś istotnego, tak samo jak na Feros.

Te myśli zaczęły bardzo pobudzać badaczkę. Najchętniej już teraz chciałaby dowiedzieć się co zaszło i dlaczego. Ach, gdyby tylko było to coś na skalę przełomową! Wtedy chyba wycałowałaby Derieta ze szczęścia za to, że dzięki niemu mogłaby mieć styczność z CZYMŚ. I wtedy mogłaby wreszcie odwiedzić dom rodzinny jako równoprawna badaczka.

- Miejmy nadzieję, że to nie tylko jakiś gówniany kalcyt.- powiedziała w emocjach, które sama w sobie napędzała. - Ale skoro stoczono tu o coś bitwę, to chyba znaczy, że musimy mieć się na baczności.

[Deriet Kent]

Derieta też zaciekawiło to o co mogła być bitwa. Przecież Kalcyt nie był tak bardzo dochodowym metalem.Chociaż jeśli chodziło o wojny gangów to mogło chodzić o wszystko. Trzeba będzie sprawdzić. Ciekawym był fakt że wskaźnik radarów wskazywał na północ i wschód, a mgła była pomiędzy. Musieli ustalić które sprawdza najpierw. On zaproponowałby wschód , a potem przesunąć się przez pole bitwy, na północ.
Pewnie na polu bitwy spotkają jakieś hieny cmentarne obrabiające trupy z rzeczy więc lepiej nie ujawniać się przed czasem.
- Wątpię by oni się bili o Kalcyt, proponuję zacząć od sprawdzenia anomalii na wschodzie. Przygotujmy się. Na pewno spotkamy parę Hien cmentarnych.
Szybko nałożył na siebie bluzkę , a następnie elementy pancerza. W magazynie znalazł maski tlenowe z czego jedną podał jej , a na to nałożył przestronny hełm z noktowizorem.
Za pas założył z dziesięć noży z tytanowej stali, a na plecy snajperkę.
W pełnym pancerzu prezentował się tak:
http://img.photobucket.com/albums/v457/ ... eNinja.jpg
- Gotowa? - spytał i poczekał aż ona sie do końca przygotuję po czym otworzył właz i zszedł na powierzchnię planety.

[Palmira Nache]

- Z tym też wiążę nadzieje. - skomentowała, bo też bardzo nakręciły ją fantazje o nadajniku lub jakimś przekaźniku, ach! Po tym wystrzeliła z fotela i pobiegła po swój nowy pancerz. Założyła go ostrożnie, a do kabury włożyła Kata, którego nie zawaha się użyć. Miała tylko nadzieję, że w cokolwiek nim trafi i nie będzie to przypadkiem Deriet. - Nie mam zamiaru przeszkadzać tym ochłapusom.- stwierdziła dobitnie- Mnie interesuje znalezienie czegoś cennego.- dodała, a w jej głosie dało się wyczuć podniecenie i determinację. - W sensie... naukowo cennego. - sprostowała, po czym założyła maskę tlenową i sprawdziła, czy jest aby na pewno sprawna. Kiedy zobaczyła kolekcję noży, jaką drell wkładał sobie za pas, aż uśmiechnęła się trochę kpiąco- Co masz zamiar robić z taką ilością noży? Nie wystarczy jeden? Względnie dwa?- zapytała, a jej głos był zniekształcony przez maskę gazową.

[Deriet Kent]

Deriet poczekał na Palmirę przed statkiem rozglądając się uważnie dookoła. Jeśli było ciemno to włączył noktowizję. Gdy Palmira wyszła ze statku to zamknął właz za nią i zamknął go na cztery spusty by się nikt nie dobrał do jego pojazdu.
Na jej pytanie obrócił się do niej i uśmiechnął chociaż ona nie mogla tego zauważyć pod zaciemnionym hełmem.
- Nie, nie wystarczą dwa. Podczas walki najlepszym celem jest głowa. Wbijając nóż w głowę przeciwnika lub w stal w przypadku gethów nóż często sie klinuje i nie da siego wyciągnąć w kilka sekund podczas walki. A gdy walczę z kilkoma przeciwnikami to wbijam nóż w jednego i nie sprawdzam nawet czy da sie szybko wyjąć tylko puszczam i w ułamku sekund wyciągam nowy. Podczas takiej walki każda sekunda jest ważna, nie będę przecież szarpał za nóż próbując ją wyciągnąć gdy drugi przeciwnik zachodzi mnie od tyłu lub celuje do mnie z karabinu. Przy moim stylu walki liczy się mobilność. Dodatkowo czasami dochodzi do rzutu nożem.
Puścił wyczerpującą odpowiedz, prawie kropka w kropkę taką jak mu trener to wyjaśniał podczas szkolenia. Przy walce krótkim ostrzem ostrzem należy mieć kilka sztuk na wszelki wypadek.
Po tym wyczerpującym monologu rozejrzał się po otoczeniu i jeśli nie zauważył nic niepokojącego to skierował ich na wschód ku centrum anomalii.

[Darkah]

Po opuszczeniu włazu, Dariet i Palmira zeszli na powierzchnię. Przez chłodną temperaturę w ich kombinezonach mogli odczuć lekkie zimno. Mgła unosząca się nad miejscem bitwy ograniczała widoczność. Na zewnątrz panował wieczór około osiemnastej czasu ziemskiego, lecz powoli zapadał zmrok. Niebo było lekko zachmurzone, ale nie zbierało się na jakiekolwiek opady kwasu, czy też deszczu.


Drell zauważył wielką skałę na zachodzie, oprócz tego wydawało się być spokojnie. Asari otrzymała na swój omni-klucz ostrzeżenie o aktywności stworzeń nieinteligentnych. Bardzo prawdopodobne, że były to varreny bojowe, które są na usługach bandytów.

[Palmira Nache]

- Nic nie widzę przez tę mgłę...- Palmira zaczęła narzekać, rozglądając się wokoło z ręką przystawioną do czoła. Nie komentowała już sprawy z nożami. Miała tylko szczerą nadzieję, że w tej ograniczonej widoczności nie przydzwoni jej z któregoś. Po tej myśli jednak dziewczyna potrząsnęła głową. On jest przecież specjalistą, nie rzuca na oślep tak, jakby to ona robiła. - Deriet, dasz mi jeden nóż? Nie mam ostrza w omni-kluczu, a kto wie, czy taki sztylet nie uratuje mi życia.- skomentowała. Nie oczekiwała, że mogłoby dojść do takiej kryzysowej sytuacji, ale zawsze lepiej się zabezpieczyć. Nagle jej omni-klucz zaalarmował o niebezpieczeństwie. - Poczekaj... miejmy się na baczności. Coś się tu w okolicy kręci i... raczej nie jest zbyt rozmowne, jeśli wiesz, co mam na myśli. - rzekła, cały czas trzymając się blisko drella, z którym o dziwo czuła się całkiem bezpieczna. Choć jeszcze nie przetestowała jego umiejętności bojowych... a inne i owszem i jakoś jej nie zawiódł, więc mogła mieć wysokie oczekiwania. W każdym razie szła obok niego, a gdyby była taka konieczność, schowałaby się za nim, wyciągając Kata. Zaczęła lubić tę broń, dodawała jej animuszu.

[Deriet Kent]

Drell szybko sprawdził czy lepiej jest mu widzieć w trybie noktowizji, jeśli tak to w niej zostaje. Na prośbę Palmiry o nóż szybkim ruchem wyciągnął jeden z nich po czym podał Asari.
- Trzymaj, jakby co to wbijaj z całych sił. tytanowe ostrze przejdzie przez większość zbroi. Nie ufam tym na omnikluczu.
Na jej słowa o zagrożeniu Drell poważnie skinął głową, zapewne to tutejsze zwierzęta, najprawdopodobniej drapieżniki. A jeśli inteligentne stwory to niech lepiej się trzymają z dala od nich.
- Masz je na radarze? Jeśli tak to je wymińmy, jeśli nie to ruszajmy czym prędzej na wschód. Miejmy nadziejże nic nas nie wypatrzy.
Następnie prowadzi Asari na wschód, nasłuchując i rozglądając się przy tym szukając niebezpieczeństw. Jeśli coś zauważy, jakikolwiek ruch to stara się ukryć wraz z Asari. Drell stara sie unikać otwartej walki.

[Darkah]

Nache nie mogła dokładnie określić lokalizacji tych istot, ale najprawdopodobniej znajdowały się one po drugiej stronie skały na zachodzie. Odległość była dosyć duża, więc na razie nie mieli się czego obawiać. Nie wiadomo jednak, w którą stronę udadzą się varreny wraz ze swoimi właścicielami. Pamira i Deriet zmuszeni są zachowywać szczególną ostrożność, ponieważ mogliby przykuć uwagę wroga.


Drell nie miał włączonego noktowizora, gdyż pora dnia nie była aż tak późna. Wędrując na wschód, przedzierali się przez różnego rodzaju skały. Niektóre z nich były tak ostre i twarde, że odczuwali dyskomfort podczas podróży. Nagle Deriet idący przodem, zatrzymał się, gdyż zauważył tuż przed sobą osuwisko, a na jego dnie pod stertą piasku widoczne były porzucone i zniszczone namioty.


Przejście górą osuwiska byłoby męczące oraz czasochłonne. Natomiast zejście na dół oraz przejście przez porzucony obóz byłoby krótsze i mogłoby zaowocować jakimś znaleziskiem. Trzeba też wziąć pod uwagę, że na dole mogą znajdować się różnego rodzaju niebezpieczeństwa, bądź mogliby wpaść w pułapkę, gdyby górą przechodzili bandyci.

[Palmira Nache]

Palmira wzięła nóż od Derieta i wetknęła go w miejsce przy nogawce. W razie czego mogłaby z niego niepostrzeżenie skorzystać.

- Zdaje się, że są gdzieś po drugiej stronie tej skały- wskazała na zachód.- Przemieszczają się. Coś czuję, że jeszcze się na nich natkniemy.

Palmira nie przywykła do długich wędrówek, tym bardziej po skalistych powierzchniach. Nie miała również odpowiedniego obuwia do takich miejsc, więc powoli odczuwała dyskomfort w nogach. Już miała prosić o chwilę odpoczynku, gdy zbliżyli się do osuwiska. Pod piachem widoczne były szczątki namiotów, a namioty mogły oznaczać ekspedycję. To zdecydowanie dodało dziewczynie sił.

- Wiem, że powinnam być ostrożna, ale nawet nie wiesz, jak bardzo chcę zobaczyć, co jest na dole...- powiedziała, tuptając w miejscu z zaciekawienia i oczekując przyzwolenia od Derieta, by mogła zejść na dół.

[Deriet Kent]

- Oby nie, jeśli tak to trzymaj się z tyłu i strzelaj do tych których ja nie atakuję. - rzekł na jej mowę o natknięciu się na przeciwników.
Miał nadzieję że nie trafi go przez przypadek podczas walki bo wtedy byłby problem. Teraz jednak zajał się wędrówką. Szedł na przodzie rozglądając się uważnie. Był dosyć umięśniony i przywykły do wysiłku fizycznego wiec nie odczuwał tego wszystkiego jak Asari, przecież on nawet bez problemów chodził po szybie wentylacyjnym, a to dopiero jest wysiłek.
Widząc zniszczony obóz rozejrzał się jeszcze dokładnie. Oboje nie mogli zejść, najlepiej jakby on został i badał teren, a ona poszła się rozejrzeć.
- Dobra, schodź, ja tu zostanę i będę cie ubezpieczał. Gdybym kogoś zauważył dam ci znać przez komunikator w Omnikluczu. Gdybyś ty potrzebowała mojej pomocy i nie mogła użyć komunikatora... po prostu krzyknij.
Następnie wyciągnął karabin snajperski i gdy kobieta zeszła się rozglądał się przez lunetę po horyzoncie usadawiając się dobrze.