Centrum Informacji Bojowych
: 13 maja 2012, o 13:21
Placówka „Skylab” jest stacją typowo militarną. Położona w przestrzeni Rady patroluje teren, pozostając w gotowości do reakcji i poprowadzenia defensywy, dysponując wystarczającą siłą ognia, by odpierać nieprzyjazne ataki, czy wysłać pomoc w odpowiedzi na sygnały SOS. Stacja jest posterunkiem wyposażonym w automatyczne baterie obronne, uruchamiane i dezaktywowane właśnie w CIB, zapewniające „Skylabowi” obronę w sytuacjach kryzysowych, które ku uciesze pracowników, zdarzają się wyjątkowo rzadko.
Placówka pełni de facto dwie funkcje. Jedno jej skrzydło stanowią koszary - tereny, należące do wojska, drugie zaś zajmuje Ośrodek Szkoleniowy imienia Jona Grissoma. Akademia owa, o bardzo dobrych notach, jest jednym z wielu wydziałów, który powstał na cześć bohatera Przymierza. Oba oddziały są odseparowane od siebie, a jedyna rzeczą, która je łączy, są podstawowe systemy, takie jak podtrzymywania życia. Oprócz tego, sekcje działają niezależnie, pochłonięte własnym życiem i własnymi sprawami.
Centrum Informacji Bojowych jest imponującym pomieszczeniem, w którym dwadzieścia cztery godziny na dobę panuje ruch. Żołnierze, podzieleni na warty, trzymają pieczę nad skanerami i przyrządami mierzącymi, gotowi na zdanie raportu przełożonemu, gdy poproszeni. Holograficzne monitory, zamieszczone na ścianach na wysokości głowy przeciętnego żołdaka informują o przeróżnych aspektach stacji, od stopnia przegrzania automatycznych baterii obronnych na danych statystycznych sztucznej grawitacji „Skylab'u” kończąc. Dziesiątki wykresów i tabeli możliwe są do zinterpretowania tylko dla znającego się na rzeczy oficera, dla przeciętnego człowieka ciąg liczb i cyfr jest ciężki do rozszyfrowania.
Placówka pełni de facto dwie funkcje. Jedno jej skrzydło stanowią koszary - tereny, należące do wojska, drugie zaś zajmuje Ośrodek Szkoleniowy imienia Jona Grissoma. Akademia owa, o bardzo dobrych notach, jest jednym z wielu wydziałów, który powstał na cześć bohatera Przymierza. Oba oddziały są odseparowane od siebie, a jedyna rzeczą, która je łączy, są podstawowe systemy, takie jak podtrzymywania życia. Oprócz tego, sekcje działają niezależnie, pochłonięte własnym życiem i własnymi sprawami.
Centrum Informacji Bojowych jest imponującym pomieszczeniem, w którym dwadzieścia cztery godziny na dobę panuje ruch. Żołnierze, podzieleni na warty, trzymają pieczę nad skanerami i przyrządami mierzącymi, gotowi na zdanie raportu przełożonemu, gdy poproszeni. Holograficzne monitory, zamieszczone na ścianach na wysokości głowy przeciętnego żołdaka informują o przeróżnych aspektach stacji, od stopnia przegrzania automatycznych baterii obronnych na danych statystycznych sztucznej grawitacji „Skylab'u” kończąc. Dziesiątki wykresów i tabeli możliwe są do zinterpretowania tylko dla znającego się na rzeczy oficera, dla przeciętnego człowieka ciąg liczb i cyfr jest ciężki do rozszyfrowania.