Zaera parsknęła cichym, dźwięcznym śmiechem, który urwał się wraz z kolejnym, głębszym wdechem powietrza. Nieprzyjemne rwanie w boku, skutecznie przypomniało jej o odniesionych obrażeniach i choć chciała wspólnie ze Skaxem odciąć się od ponurej, brutalnej w działaniach gangu Krogula rzeczywistości, nie do końca mogła zapomnieć o tym, w jakim była stanie. Gestem uspokoiła Skaxa, zapewniając, że to nic takiego. Ukłucie bólu, które przestało jej doskwierać po powrocie do wcześniejszej pozycji oraz oparciu hełmu o jego ramię.
- A co z Tobą, Skax? - mruknęła na tyle cicho, tak że nikt więcej poza Quarianinem nie usłyszał jej słów. Nikt też nie widział tak, jak on teraz, wyraźnie przymrożonych oczu Zaery, które uważnie świdrowały jego osobę, gdy siedział tak blisko niej.
- Wrócisz do Flotylli? Czy już tak przesiąknąłeś życiem najemnika, że niekoniecznie masz to w planach? - dla niej, zakończenie Pielgrzymki było czymś oczywistym. Czymś bliższym, niż dalszym. Ale dla niego? Wiedziała, że jest w trakcie, że wciąż szuka, nigdy jednak nie zapytała go wprost, czy w ogóle chciał coś znaleźć.
Zadrżała, gdy mężczyzna krzyknął na całe gardło w odpowiedzi na działania kroganina. Szarpnął się, lecz Krogul uskoczył bez trudu przed jego chęcią przywalenia mu z dyńki. Charczał, oddychając spazmatycznie przez dłuższą chwilę. Jedno należało do oddać - trzymał gardę. Szybko też opanowywał emocje, które w oczywisty i naturalny sposób, uzewnętrzniły się w momencie, w którym zdawało się sprawę ze swojego beznadziejnego położenia.
Musiał wiedzieć - tak, jak Krogul i Mol - że obecnie wdepnął w bagno po pas. I niewiele trzymało go na powierzchni pomyj.
- Pozwolę się nie zgodzić z tym stwierdzeniem - wycharczał. Drżały mu ręce, ta, w której wyłamano mu palce spazmatycznie próbowała się zacisnąć, jednak napotykała opór albo obolałego ciała, albo jeszcze nieskruszonej woli.
- Potrzebujecie informacji, których mam. Zabicie mnie, nie da Wam odpowiedzi od razu, a czasu... Nie macie go zbyt wiele, co? Myślicie, że tylko nasza dwójka jest w to zaangażowana? Że Wasza klientka ma szansę długo pożyć? Otóż nie tym razem - wyszczerzył się w paskudnym uśmiechu dedykowanym przede wszystkim do kroganina. Lekko odgiął się na krześle, ignorując słowa drella. Wyczuł, że najwięcej do powiedzenia miał Krogul, z nim więc też rozmawiał.
- Daj mi gwarancję, że wyjdziemy stąd żywi, a wyśpiewam Ci wszystko co tylko chcesz. To uczciwa cena, panie biznesmenie? - natury chuja trudno było oszukać, w ostatnie słowa wkradła się lekceważąca nuta przecząca temu, że siedział tutaj zdany na ich łaskę, związany i na pierwszy rzut oka bezbronny.
Komputer poinformował o zakończonych poszukiwań. Mol, który stał najbliżej monitoringu, a także siedzący w kącie z Zaerą Skax, zauważyli całe zero wyników wyszukiwania. Mężczyźni pojawili się na nagraniach z kamer tylko dzisiaj. Wcześniej nie znaleziono ich w żadnej części lokalu. Był jednak zapis, na którym kobieta z identycznym tatuażem co mężczyzna na wysokości łopatki gawędziła z barmanem nonszalancko oparta o blat. W idealnej pozycji do obserwowania i skanowania całego baru, jak od razu mógł stwierdzić Mol.
Kredens i jego gość także usłyszeli wrzask. Kroganin zauważył, jak mężczyzna pobladł, po czym momentalnie zwędził wlepione w jego ślepia i wyrzucił z siebie jeszcze kilka wiązanek obrażających jego, całą rodzinę, klan i Tuchankę do kilka pokoleń wstecz. Słowa jednak grzęzły w kneblu i żadne, składne zdania nie trafiły do uszu kroganina, oszczędzając mu przyjemności wysłuchania oszczerstw, a także gróźb, które w obecnej sytuacji, nie miały szansy się ziścić.
Splunął, gdy Kredens wysunął mu z gęby pas. Charknął, mierząc Boyosa nienawistnym wzrokiem i znów szarpnął się, lecz więzy od razu odpowiedziały, utrzymując go i furię poza zasięgiem kroganina.
- Spierdalaj - odparł, nie wyglądając na takiego, co był chętny mówić. Ostentacyjnie odwrócił głowę, jakby chciał udać, że Kredens wcale nie stoi tam przed nim i nie produkuje się.
Wyświetl uwagę Mistrza Gry
