Re: [Klub] Mysterious Nook
: 14 sie 2014, o 21:09
- Ależ nie mam Ci czego wybaczać!
Pokręciła głową z uśmiechem. Żadnego gestu, a tym bardziej zachowania Diega nie odebrała jako niewłaściwego bądź nieproszonego. Może więc po prostu chciał być miły? Proszę bardzo. Lekkim krokiem podążyła do szatni, gdzie poświęciła dłuższą chwilę na doprowadzenie się do porządku. Szybki prysznic, wyschnięcie, ułożenie włosów, które wciąż nieco mokre, splotła w pojedynczego, grubego warkocza, co by się już nie bawić. Iris zgarnęła swoje rzeczy, domyślając się, że każe mężczyźnie nieco zbyt długo na nią czekać.
- Szpital na pewno będzie zadowolony. Pewnie spodziewali się, że będziemy im utrudniać.
Kontynuowała rozmowę już w drodze do wyjścia. Jak tylko drzwi, wychodzące na swobodnie korytarze serwisowe Cytadeli się przed nimi otworzyły, funkcjonariusze SOC automatycznie odwrócili się w ich kierunku. Czuć było pewnego rodzaju napięcie w otoczeniu.
- Uważaj, co mi proponujesz, bo jeszcze zepsuje Ci plany na wieczór.
Pogrodziła mu ze słodkim uśmiechem, pozwalając się także ucałować w dłoń. W końcu był to tylko szarmancki gest. Radna cicho westchnęła.
- Do zobaczenia, Diego.
Oddaliła się w swoją stronę, a już po chwili jej osoba zniknęła mu sprzed oczu, odgrodzona kilkoma rosłymi żołnierzami. Wbrew swoich małych gróźb, nie zjawiła się wieczorem pod jego drzwiami. Nie nadeszła też żadna wiadomość.
Pokręciła głową z uśmiechem. Żadnego gestu, a tym bardziej zachowania Diega nie odebrała jako niewłaściwego bądź nieproszonego. Może więc po prostu chciał być miły? Proszę bardzo. Lekkim krokiem podążyła do szatni, gdzie poświęciła dłuższą chwilę na doprowadzenie się do porządku. Szybki prysznic, wyschnięcie, ułożenie włosów, które wciąż nieco mokre, splotła w pojedynczego, grubego warkocza, co by się już nie bawić. Iris zgarnęła swoje rzeczy, domyślając się, że każe mężczyźnie nieco zbyt długo na nią czekać.
- Szpital na pewno będzie zadowolony. Pewnie spodziewali się, że będziemy im utrudniać.
Kontynuowała rozmowę już w drodze do wyjścia. Jak tylko drzwi, wychodzące na swobodnie korytarze serwisowe Cytadeli się przed nimi otworzyły, funkcjonariusze SOC automatycznie odwrócili się w ich kierunku. Czuć było pewnego rodzaju napięcie w otoczeniu.
- Uważaj, co mi proponujesz, bo jeszcze zepsuje Ci plany na wieczór.
Pogrodziła mu ze słodkim uśmiechem, pozwalając się także ucałować w dłoń. W końcu był to tylko szarmancki gest. Radna cicho westchnęła.
- Do zobaczenia, Diego.
Oddaliła się w swoją stronę, a już po chwili jej osoba zniknęła mu sprzed oczu, odgrodzona kilkoma rosłymi żołnierzami. Wbrew swoich małych gróźb, nie zjawiła się wieczorem pod jego drzwiami. Nie nadeszła też żadna wiadomość.