[Mistrz Gry]

Pragia, opanowana w zastraszającym tempie przez sprowadzony z innej planety gatunek rośliny, może służyć całej galaktyce za przestrogę, przypominając o konieczności rozważnego zarządzania procesem kolonizacji.

Dwieście lat temu batarianie postanowili zamienić niezamieszkałą planetę Pragię w rolnicze zagłębie swojego imperium. Władze zdecydowały się na wprowadzenie na Pragię nowego, zmutowanego przemysłowo gatunku rośliny, który znakomicie przyjął się na tutejszych żyznych glebach pochodzenia wulkanicznego. Koszmar rozpoczął się, gdy doszło do synergii wpływu mikroorganizmów chemotroficznych oraz panujących tu warunków geotermalnych na rośliny. Powstały zmutowane szczepy trujących, a nawet mięsożernych roślin, które porosły kolonie w ciągu kilku dni, zmuszając batarian do ucieczki. Ponieważ zwierząt jest na Pragii zbyt mało, aby mogły zahamować wzrost roślin, ekolodzy Przymierza szacują, że za 400 lat dojdzie do wyjałowienia gleb.

Ze względu na to, że Pragia jest niezamieszkała i leży na uboczu, stała się w tym regionie idealną kryjówką dla handlarzy narkotyków, przemytników broni, piratów, najemników, terrorystów i tajnych agentów.

[Mistrz Gry]

Od wejścia w atmosferę przywitała was burza. Jak na złość, widoczność utrudniała bujna roślinność. Wysokie drzewa, gęste krzewy o zupełnie nieznanym i fikuśnym kształcie wcale nie ułatwiały znalezienia miejsca do lądowania, co stało się priorytetem przez szalejącą burzę. Chyba tylko dzięki szczęściu udało się w miarę gładko wylądować na obszernej polanie przy jeziorze o dziwnie zielonym odcieniu tafli. Żołądki każdego powykręcały się od licznych manewrów i skrętów, także gwałtownemu lądowaniu. Wszyscy uszli bez szwanku, jednak aby nie było zbyt pięknie, wasze miejsce lądowania znajdowała się spory kawałek od punktu, w którym miało dojść do przekazania dostawy piasku. Z buta? Ponad godzina drogi. Na dodatek wciąż szalejąca burza, ulewny deszcz, wszechobecna mgła wcale nie zachęcały do wyjścia na zewnątrz.

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Czas na odpis do 28.08. do godz.22.00

[Saavik'Kara nar Ryzer]

Właz od promu otworzył się, do środka zaczęły wpadać krople deszczu a niebo co jakiś czas przecinały błyskawice. Quarianin pierwszy wyskoczył z pokładu promu i od razu wylądował w głębokiej na parę centymetrów kałuży błota, ochlapując wszystko wokoło. Popatrzył się przez chwilę w górę na zachmurzone niebo. Wyraźnie słyszał jak deszcz rytmicznie uderza w szybkę jego hełmu.
- Każdy hanar by się ucieszył. Mi jest w sumie wszystko jedno, mam nadzieję że lubicie wodę. - mówił cały czas ostrożnie stawiając kroki naprzód - Cholera, to nie łąka, przez tę mgłę nic nie widać. To jezioro. Ile mikrobów musi w nim żyć, że przybrało taki kolor? I wszystkie na dodatek tak bardzo dla mnie zabójcze.
Uruchomił swój omni-klucz i skontaktował się z Sebastianem.
- Zmierz odległość pomiędzy nami a domniemanym celem. Ile to będzie w takich warunkach? Ponad godzinę? No cóż... - obrócił się do reszty - Mamy jakiś wybór? Taksówki raczej nie wezwę a przynajmniej zobaczymy jak omni-ostrzem ścina się krzaki.

[Akan Kerata]

-Uważaj żeby to te krzaki nie poraniły ciebie. - odpowiedział turianin do towarzysza zakładając swój hełm. -To zadupie nie słynie z pięknych kwiatków na łąkach. Załóżcie hełm, bynajmniej nie dlatego, aby wam zmokły główki. Saavik, ty nie musisz. - dodał ostatnie zdanie Akan, z przekorą wyczuwaną nawet mimo hełmu zakrywającego obecnie jego twarz.
-Uwaga na niespodzianki. Jeśli choć część z historii opowiadanych o roślinności tutaj to prawda, to będzie to marsz przez dżunglę jakiego nie zapomnimy w życiu. - powiedział do reszty załogi, opuszczając pokład promu. Po chwili przypomniał sobie jakby o tym, że warto by było poinstuować pilota co ma ze sobą zrobić. Chwycił się krawędzi drzwi i wychylił do środka maszyny i zwracając twarz ku przedniej części maszyny.
-Na razie czekaj tutaj. Gdyby była taka potrzeba, wezwiemy cię na miejsce. Trzymaj wyłączone silniki, nie daj się wykryć. - wygłosił w stronę kokpitu, po czym tym razem na dobre opuścił prom. Po chwili wywołał na omnikluczu mapę regionu z zaznaczonym celem marszu. Niestety nie dysponował mapą fizyczną terenu, zwykłe zaznaczenie jego samego i punktu dostawy musiało teraz wystarczyć.
-Idziemy, czy czekamy na słoneczko? - dodał na koniec w stronę nadal siedzących w promie towarzyszy, po czym uderzeniem nogi o ziemię wywołał chlupnięcie wody w jeziorku.

[Korth]

Korth był wyjątkowo w złym humorze, całą noc nie mógł spać i dręczyły go wyrzuty śmienia wobec tego, że pozbyli się Ibaki.
Kroganin zeskoczył z promu i przez swoją wielką masę niemal po kolana ugrzązł w błocie
- Jeszcze zsyłasz nam deszcz ty kurwo niebieska! - Ryknął w stronę nieba i wypalił w powietrze ze strzelby. -Czy oni są normalni, że wybierają na kryjówkę takie miejsca? Już wolałbym mieć bazę na Tuchance koło jaskini miażdzypaszczy
Ice powoli wygrzebał się z błota lecz grunt był na tyle mokry, że każdy kolejny krok kosztował go sporo wysiłku.
- Musiało tu padać od kilku dni - Mruknął niemal sam do siebie.
Gdy Akan odpalał mapę uwagę kroganina przykuł wiszący w oddali czerwony owoc. Przycerował on do niego ze strzelby i wypalił. Pomimo sporej odległości trafił go powodując, że rozbryznął się na kawałki. Ku zdziwieniu kroganina pobliskie rośliny poczęły się nienaturalnie ruszać tak jakby chciały powiedzieć "no spróbuj jeszcze raz"
- Czy te zielsko jest żywe? - Spytał z przerażeniem Korth ściskając mocniej strzelbę. Ruszył za grupą nerwowo się rozglądając - Może jednak powinniśmy poczekać na poprawę pogody, jesteście pewni, że chcecie wchodzić głębiej w tą piekielną dżungle?

[Akan Kerata]

-Jeśli KTOŚ nie będzie do nich cały czas strzelał, może nie zwrócą na nas uwagi.. - odpowiedział na zdanie kroganina, wskazując delikatnie ruchem ręki na swego rozmówcę. -Zresztą, może wylądujemy promem na miejscu spotkania, i jeszcze pomachajmy im jak będą lądować, co? - odparł, nie uważając planu Kortha za najlepszy kiedykolwiek. Po tym spojrzał na prom, gdzie jeszcze siedzieli dwaj najemnicy. Oczekiwał aż wyjdą na ląd.

[Revax Lysaver]

- Mgła i deszcz, dobrze. Będzie ciężej nas zauważyć. A przy okazji umyję sobie pancerz. - mruknął Revax uruchamiając interfejs strażnika i nakładając hełm. Przez przyciemniany wizjer można było dojrzeć błękitny pas hologramu przy oczach. Turianin zeskoczył zaraz za Akanem, od razu kucając z pistoletem gotowym do strzału, rozglądając się czujnie i akywując Amunicję odkształcającą. Krople deszczu bębniły o jego hełm i naramienniki. Przetarł wizjer.
- Czysto. - rzucił cicho w interkom gdy kroganin ciężko rąbnął o glebę. Cóż, gdyby to Revax się wpakował te dwa metry dalej, to teraz on by wygrzebywał się z bajora. Spojrzał, jak kroganin strzela do roślin i z trudem powstrzymał się od głośnego westchnęcia.
- Nie wiem czy wiesz duży, ale wszystkie rośliny z definicji żyją. - dodał niezbyt zachwyconym tonem. Bystrzak. - Padać może kilka nawet dni a nie mam zamiaru odmoczyć sobie dupska. Zajmijmy się robotą i zmywajmy się stąd. Czaisz? Zmywajmy się? - klepnął Booma w ramię po czym ruszył razem z resztą, rozglądając się czujnie.

[Boom]

Tuż przed lądowaniem założył hełm. Zawsze lubił ten dreszczyk adrenaliny powodowany nieznanym, tuż przed walką. Przed tym wszystkim sprawdził oczywiście ogniwa w M-8 i M-23. Zawsze trzeba mieć dopięte to na ostatni guzik. Ustawił się zaraz za Revaxem. Samo lądowanie poszło zazwyczaj sprawnie. Wyszedł pilnując swojego perymetru i wierząc jedynie, że pracodawcy robią to samo. Z Lysaverem walczył już ramie w ramie, wiedział, że zna się na rzeczy i można na nim polegać. Jednak oni? Pierwszy raz walczyli razem. Grunt, żeby nie było ofiar.
- Czysto. - ogłosił, wcześniej przeglądając swój perymetr. Uruchomił krio-amunicje.
- Stary - powiedział do znajomego turianina - Tuchanka jest wielką ponuklearną pustynią. Robaki i zabijanie. Na tym znają się kroganie. Ot, chociażby raknii. - rozejrzał się. W dłoniach McMillan dziarsko trzymał swojego Mściciela. Zaśmiał się na słowa Revaxa i pokręcił głową. - Zmywajmy się. Aye. - ruszył więc ostatni. Nie jest to najlepsza rola w szeregu, ale ktoś ją musi mieć. Trzeba pilnować tyłów, tak więc też robił.

[Mistrz Gry]

Strzelenie do powietrza nie było najlepszym pomysłem. Stado różnobarwnych, wielkich ptaków, które przewyższały swoją masą każdy znany okaz z Ziemi czy innych planet od razu porwały się do lotu, okrążając niebo i ponownie nurkując wśród koron drzew. Padało niemiłosiernie, minimalizując pole widzenia. Mimo hełmów i tak było ciężko patrzeć pod nogi. Na dodatek temperatura była niska, pełno błota i kałuż. Wręcz wymarzone warunku do wycieczki. Mieli godzinę drogi przed sobą, co wcale nie napawało optymizmem. Statek obiecał na nich grzecznie czekać, załoga rozsiadła się w ciepłych i suchych pomieszczeniach, skanując non stop teren. Jak na razie nie wykryto żadnych form żywych w ich otoczeniu.
Idąc tak dobre dziesięć minut, nie mogąc się oprzeć wrażeniu, że coś w sporych ilościach obserwuje ich zza zarośli, droga gwałtownie biegła w dół. Osoby idące na przodzie zatrzymały się, niebezpiecznie chwiejąc, jednakże nikt nie poleciał na łeb na szyje w dół. Ziemia tutaj była świeża, pod wpływem deszczu zmieniona w prawdziwe bajoro. Ujrzeli na dole stary, na wpół dziki oraz zarośnięty przez jakieś dziwne, fikuśne krzewy halę. Pogoda i aura deszczu utrudniały widoczność tego, dokąd ona biegnie dalej. Mogli oczywiście ją ominąć, jednakże idąc dookoła nadłożyliby nie mało drogi.
Boom nie mógł oprzeć się wrażeniu, że coś przesuwał się obok jego nóg, cicho sycząc. Nie mniej, ilekroć spojrzał pod siebie, nie dostrzegł nic, bądź właśnie zaszeleściły liście.

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Brak kolejki. Czas na odpis do 30.08. do godz. 22.00

[Saavik'Kara nar Ryzer]

Szedł powoli starając się stawiać jak największe kroki by móc omijać co większe kałuże i inne przeszkody. Grząski miejscami grunt sprawiał, że wywróciłby się parę razy gdyby nie złapał się pnia drzewa lub idącego obok kompana. Chciał przerwać krępującą ciszę, próbując narzucić jakiś temat rozmowy. Opisał swoje niezbyt pozytywne wrażenia z pobytu na Illium, skarżył się na panujący tam dziki korporacjonizm a na koniec przeszedł do krótkiej relacji z rejsu z załogą złożoną z vorchów na pokładzie.
- [...] trochę problemów. Zanim zaczniecie pytać co za idiota wynajmuje vorche to wiedzcie, że miałem mało kredytów, wyposażenie statku było dość drogie a zależało mi by polecieć w pewne miejsce. Teraz już wiem, że skąpstwo nie popłaca. Gdyby wszystko poszło zgodnie z planem to pewnie tytułowałbym się teraz jako vas zamiast nar. Ale wracając, te bezmózgie istoty zaczęły walczyć o jedzenie, którego było nadmiar. Część z nich się nawzajem pozabijała, ich ciała znalazły spokój w kosmicznej pustce a ja siedziałem zamknięty w oddzielnym pomieszczeniu i modliłem się by to się jak najszybciej skończyło. I tak wszyscy póź... O cholera! - powiedział w dużo żywszy niż dotychczas sposób zachwiawszy się wówczas gdy "droga" zaczęła nagle biec w dół - Niewiele brakowało a czekałby mnie ładny zjazd. Ale co to jest tam, na dole? Hangar, hala? Nie potrafię dokładnie dostrzec i coś czuję, że spotkamy kogoś prędzej niż myślimy. Znów mam to paskudne uczucie, jakby to całe zielsko wokoło interesowało się tym co ja teraz robię.
Patrzył przez chwilę na dostrzeżone przed chwilą zabudowania zastanawiając się co robić.
- Moim zdaniem szkoda czasu na omijanie takiej okazji. Może odpoczniemy sobie na chwilę od deszczu. Tylko to zejście nie wygląda zbyt zachęcająco.

[Akan Kerata]

Zapatrzony w mapę Akan ledwo co słuchał Saavika. Także dlatego, że już słyszał historię wyprawy quarianina parę razy, a także był zbyt skupiony na lustrowaniu otoczenia i zerkania na omni-klucz. Brodząc w błocie, nie mógł się oprzeć dziwnemu przeczuciu, że otaczająca go flora jest wrogo nastawiona do przybyszy. Pszz, przecież to tylko głupie rośliny.. prawda..?
Turianin właśnie ponownie spoglądał na mapę, gdy usłyszał wykrzyknienie Saavika. W porę zdał sobie sprawę, że niemal ześlizgnąłby się niekontrolowanie po zboczu. Westchnął lekko, po czym spojrzał na halę przed nimi. Wyglądało to na dawno opuszczone, pewnie jeszcze za czasów batarian. Może znajdzie się tam coś ciekawego, co po sobie zostawili w pośpiechu.
-No nic, trochę błocka nas nie powstrzyma, co? - powiedział do reszty, odkładając dotychczas trzymany w ręce pistolet do kabury. Upewnił się, że nie wypadnie, oraz że jego snajperka mocno trzyma się na jego plecach.
-Nie ma co marnować czasu na znalezienie prostszego zejścia. - dodał, kucając przy krawędzi. Plan był prosty. Zjechać na plecach. Kolana delikatnie ugięte, nie za mocno. Stopy dotykają podłoża piętami, choć są lekko uniesione, w razie gdyby natrafił na jakiś kamień czy gałąź. Łokcie także oparte i trzymane szeroko, dodając stabilności i umożliwiając w pewnym stopniu sterowanie. Głowa pochylona do przodu, aby widzieć trasę, tors lekko uniesiony, aby ułatwić widoczność. Cóż, nie pozostaje nic innego jak wdrożyć plan w działanie.
-Nie takie rzeczy się w Akademii robiło! - ogłosił chwytając rękoma krawędzi i wybijając się nogami do przodu. Przyjął natychmiast zaplanowaną pozycję i zaczął zjeżdżać w dół. Tak, tak, przypominało to całkiem jego szkolenia na Oma Ker. Kiedyś uważał takie nawigowanie terenu za zabawę, a teraz przychodzi mu to robić w warunkach polowych. W błocku, pośród dżungli. Nigdy by nie pomyślał, że przyjdzie mu się znaleźć w takim miejscu z taką ekipą jeszcze pięć lat temu.

[Revax Lysaver]

Idąc jako przedostatni, Revax pozwalał słowom quarianina nie docierać do niego. Miał ciągle wrażenie, że coś tutaj jest nie tak, jakby ktoś lub coś śledziło ich ruchy. Ale może to tylko złudzenie? Przypiął pistolet i wyjął swoją strzelbę. Z taką widocznością to stanowczo ona będzie bardziej przydatna. Otarł wizjer z wody. Niewiele pomogło. Westchnął cicho nadal słysząc Saavika, obrócił się lekko do Lewisa i zakłapał kilka razy otwartą dłonią, po czym pokręcił lekko głową. Wtedy nagle zatrzymali się. Turianin gwizdnął.
- Jak myślicie, ile tu jest metrów? - zapytał próbując oszacować wysokość. Cóż, nie ma na co czekać. Spojrzał jak Akan się przymierza do zjazdu, głośno to obwieszczając.
- Łał. Taki z ciebie chojrak. - mruknął, gdy Kerata już ruszył - No, chyba nie boicie się trochę pobrudzić? - rzucił za siebie, po czym zręcznym ruchem zaczął ześlizgiwać się po zboczu. Nie mógł przypiąć strzelby do pleców, więc trzymał ją w prawej ręce. Zjeżdżał bardziej na boku, szorując prawą częścią pleców o śliską ziemię. Prawą nogę miał wyprostowaną na lądowanie i ewentualne odbicie się od przeszkód, lewą miał zgiętą, dla balansu. Strzelbę trzymał tuż przy klatce piersiowej a lewą rękę miał lekko zgiętą, też dla lepszej kontroli.

[Korth]

- Tak rośliny żyją a kobiety może powinny zajmować się czymś innym niż rodzeniem dzieci co? Was liberałów całkiem posrało - Warknął Korth wyraźnie zły nienawidził wody, a tej obecność można było wyczuć niemal wszędzie. Do szału natomiast doprowadzał go kapiący deszcz o powłokę hełmy i te rosnące wszędzie czerwone kwiaty i owoce. Olbrzym ledwo co opanowywał się by nie strzelać do nich przy każdym spotkaniu. Na dodatek Saavik pieprzył opowiastki ze swojego życia jak by kogoś to obchodziło, nawet ten człowiek z irokezem pomimo wyglądu nie mógł być tak spedalony by ciekawiły go takie historyjki. Już kroganin miał walnąć quarianina z otwartej ręki w tył głowy żeby się zamknął gdy ten wrzasnął "o cholera!" . Ręka przymierzona do wymierzenia plaskunia odruchowo chwyciła Saavika za ramie. Jak się okazało tylko dzieki instynktowi quarianin nie stoczył się w dół do bajora.
- Przestań kurwa pierdolić i się skup albo zaraz Cię tam wrzucę by sprawdzić jak tam głęboko - ryknął wściekły kroganin. Gdy już się uspokoił dodał szybko. - Chyba nie chcecie tam zejść co? - Wzrok towarzyszy wskazywał jednak zupełnie co innego a czyny Akana tylko to potwierdziły - Łatwo Ci kurwa mówić "hehe szkolenie akademii" ciekawe jak byś się poruszał ważąc pół tony - Odpowiedział turianinowi. Stwierdził, że nie ma co dłużej gadać i trzeba zabrać się za przygotowywanie do zejścia. Kroganin przez swoją wagę nie mógł pozwolić sobie na "turiańskie ślizgawki". Zaczął szukać jakiegoś masywnego drąga w pobliżu. Przysiadł na kamieniu i rzekł do kompanów - Wy pierwsi, chyba nie chcecie żebym was przygniótł he? - Czekając na zejście kompanów zaostrzył drąg z jednej strony swym nożem tak by przypominał mały pal. Następnie zaczął powoli schodzić z urwiska wbijając w ziemię co parę kroków kij by mieć się czego chwycić gdy noga mu się poślizgnie.

[Boom]

Pozycja zamykającego kolumnę nie należała do najprzyjemniejszych. Wiadomo, tyłem się nie idzie, bo człowiek się może się wywrócić. Zerkał więc co chwile, czujnie przemierzając wzrokiem okolicę. W trakcie wykonywania misji bojowej nie ma żartów. Hm. Może troszkę. W gruncie rzeczy, wolał już dżunglę od tamtej przeklętej pustyni. Chociaż widoczność była podobna, czyli gówniana. McMillan nie słuchał pieprzenia quarianina, bo i po co? Po co się dekoncentrować, a do tego szedł ostatni więc za wiele by nie usłyszał. Na klepnięcie Revaxa spojrzał na niego. Niestety miał na sobie hełm, jednak turianin mógł się domyślić, jakim wzrokiem na niego patrzył. Najgorszy był jednak fakt, iż od pewnego czasu miewał wrażenie, że coś jest obok nich, przy ziemi. Jednak kontaktu wzrokowego nie nawiązał.
- Wiecie, mam przedziwne wrażenie, że coś jest obok nas. Sunie po ziemi jakby. - stwierdził, dodał jeszcze po chwili - Cztery lata temu na Pharos kapitan Widdle olał moje przeczucie. Gdy oderwało mu nogi to trochę tego żałował. Tak tylko mówię... - stanął wraz z całą ferajną, osłaniając wciąż tyły. Pierwsi po chwili już pojechali.
- Złą metodę obraliście. Trza było krogańca na ziemie i wszyscy na nim. U nas, na Ziemi, mówią na to saneczkarstwo. No, ale nie używamy krogan... Zresztą, nie ważne. - na życzenie kroganina ruszył tuż za Revaxem. Po wylądowaniu od razu ubezpieczył swój sektor ogniowy.
- Kto płaci za myjnie?

[Mistrz Gry]

Zjazd ze wzgórza był miękki. Wszyscy, nie wliczając w to kroganina, wylądowali cali w błocie. Pokaźna warstwa, która mocno przyległa do pancerza oraz hełmu mogła stanowić naturalny kamuflaż, gdyby zechcieli dalej się w nim czołgać i zachodzić kogoś. Korth, choć rzekomo głupszy od innych z oczywistych powodów, pobudził sobie jedynie swoje buty, schodząc swobodnie przy pomocy pala, który okazał się dobrym rozwiązaniem. Mógł nacieszyć oko widokiem wszystkich ufajdanych.
Wejście do środka hali nie było wyzwaniem, wszak gałęzie drzew i innych, zagadkowych roślin, wbiły się do hali. Pełno było także wybitych okien, choć szkło nie wszędzie leżało na ziemi. Cokolwiek tutaj było, zostało opuszczone już jakiś czas temu.
Środek hali przypominał również puszcze. Drzewa wyrastały tutaj swobodnie, jakby ten twór wcale im nie przeszkadzał. Nie było oświetlenia, toteż bez światła od razu ogarnęła was ciemność. Chyba jedynym, przyjemnym aspektem tego ponurego miejsca był fakt, ze mieliście w miarę suchy dach nad głową. Od hali odchodziło co najmniej kilka korytarzy w bardziej bądź mniej zniszczonym stanie. Gdzieniegdzie odpadały płytki, brakowało kawałka ścian, albo raptem drogę zagradzały wielkie korzenie. Mniej więcej pośrodku, przy kolejnym, zawalonym stropie, dało się dostrzec dwa sfajczone terminale.
Boom, stojący twardo na ziemi, w pewnym momencie został poderwany do góry. Liany oplotły się wokół jego kostek, majtając mężczyzną na lewo i prawo w powietrzu, jakby nic dla nich nie ważył. Uczucie było podobne do tego, jakby wsiadł właśnie do wielkiej kolejki górskiej z lunaparków w starym, zapomnianym stylu.

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Brak kolejki. Czas na odpis do 30.08. do godz. 22.00

[Akan Kerata]

Akan udał się do hali z resztą ekipy, wciąż trzymając w rękach swój pistolet. Włączył na swym omni-kluczu funkcję latarki, aby mieć nieco mniej problemów przy nawigowaniu zniszczonej, mrocznej hali. Zniszczenia dokonane przez przyrodę w tak krótkim czasie były dosyć imponujące. Nadal nie wykluczało to jednak tego, że mogliby znaleźć coś przydatnego w tych ruinach.
-Saavik, dasz radę sprawdzić te terminale? - spytał, dokładnie w momencie w którym usłyszał dziwny dźwięk. Gdy spojrzał się w kierunku z którego dobiegał, zauważył najemnika wiszącego nad ziemią, trzymanego przez liany. W pierwszym odruchu wycelował w kierunku części rośliny trzymających Booma, jednak stwierdził, że to marny pomysł. Takie strzelanie będzie bez sensu, szanse na trafienie są kiepskie, a ryzyko ognia przyjacielskiego dość spore przy nieprzewidywalnych ruchach targanego na wszystkie strony Lewisa. Zamiast tego Akan postanowił znaleźć źródło, patrząc skąd te liany wychodzą, i zaczął strzelać w tamtym kierunku, starając się wycelować w owe liany, które go przytrzymują bliżej ich "źródła".

[Revax Lysaver]

Turianin wszedł do hali przez jedną z wielu dziur w budynku, stawiając ostrożne kroki na pordzewiałych płytach, które kiedyś robiły za ściany. Szedł powoli, ostrożnie, mając strzelbę gotową do strzału i przyświecając sobie omni-kluczem. Szkło chrzęściło cicho pod jego butami gdy przechodził przez halę. Przeskoczył gruby konar, który wisiał tuż przy ziemi. Obrócił się nagle i rozejrzał czujnie. Wydawało mu się, że coś usłyszał. Nic jednak nie dojrzał w mrokach hali i cieniach tańczących gdy oświetlał latarką najbliższe zakamarki. Zaklął cicho i ruszył znowu w głąb hali.
- Duże miejsce. Ciekawe co tutaj kiedyś było? - przyjrzał się bliżej otoczeniu. Z powodu bujnej roślinności zarastającej strop i ściany nie mógł stwierdzić, czy to konstrukcja batariańska czy może ktoś inny próbował coś pobudować. Byle cieć z Krwawej Hordy mógłby kupić prefabrykaty i złożyć sobie bazę jak domek z kart. Spojrzał na spalone terminale.
- Nie sądzę, żeby dało rady za wiele z nich dorwać. Wewnętrzne zasilanie awaryjne pewnie też już padło dawno temu w takich warunkach. - mruknął - Co najwyżej można próbować wyciągnąć dysk twar--
Po raz kolejny obrócił się nagle słysząc za sobą gwałtowny ruch. Spojrzał w górę na huśtającego się Booma. Upuścił natychmiast broń sobie pod nogi, na jego rękach rozbłysły omni-klucze. Oparł prawe przedramię na lewej dłoni i przycelował w liany sporo powyżej nóg Booma. Odczekał kilka sekund na odpowiedni moment gdy wydawało mu się, że trafi i użył Natychmiastowego zamrożenia. Wiedział, że zmiana modułów w omni-kluczach się przyda. Chwycił za pistolet i przycelował znowu, mając zamiar strzelać gdyby tylko trafił z zamrożeniem.

[Saavik'Kara nar Ryzer]

Wyraźnie zauważył, że nikt nie przejmuje się jego gadaniem. No cóż, następnym razem będzie siedział cicho. Zjazd na dół w błocie byłby całkiem zabawny, gdyby nie to, że jego cały kombinezon przybrał kolor gruntu. Do hali wszedł jako jeden z ostatnich przez dziurę, której użyli towarzysze idący przodem. Odszedł nieco od kompanów bez pośpiechu świecąc latarką z omni-klucza po kątach szukając czegokolwiek co byłoby interesujące. Od tej czynności oderwał go Akan wołając go by rzucił okiem na stare terminale. Quarianin pokazał ręką, że idzie i zabrał się do majstrowania przy nich. Wszystko było w bardzo złym stanie, odzyskanie czegokolwiek byłoby dużym łutem szczęście. Po chwili pracy jego uwagę zwróciły dziwne odgłosy dobiegające zza jego pleców. Kiedy się obejrzał zobaczył Boom'a, który został podniesiony w powietrze przez liany.
- Bosh'tet, jednak niskobudżetowe widy nie kłamały. - zaklął cicho sam do siebie i zaczął szukać drogi by wydobyć człowieka z tarapatów. Trafienie w ruchliwą lianę nie wchodziło w grę, zaczął więc śledzić je wzrokiem by dowiedzieć się skąd one odchodzą. Postanowił rzucić spaleniem w miejsce gdzie są grubsze i mniej ruchliwe a gdyby to nie przyniosło rezultatów to w pogotowiu miał projektor błyskawic, którym zacznie strzelać w to samo miejsce.

[Korth]

Korth szedł ostatni wyraźnie zadowolony, że jego pomysł się powiódł.
- Super szkolenie Akan, tego uczyli was w tej akademii? Żeby wytarzać się w błocie - Zaśmiał się idąc za nimi.
Kroganin nie wyrzucił naostrzonego kija tylko bawił się nim obracając w jednej ręce. Jednak gdy wszedł do środka to wesoły humor szybko minął. Miejsce wyglądało naprawdę ponuro, zupełnie tak z tych ziemskich horrorów które oglądał z Ibaką. Znowu złapał się na tym, że o nim pomyślał. Z zamyślenia wyrwało go coś czego zupełnie się nie spodziewał. Boom pofrunął w górę i zaczął niemal fruwać po hali. Dopiero światło z latarek towarzyszy pozwoliły kroganinowi zauważyć, że Boom nie fruwa a jest miotany przez liany. Ice jak zwykle jednak zachował zimną krew. Nie mając zbytnio co zrobić z trzymanym zaostrzonym kijem, więc cisnął nim jak włócznią w kierunku miejsca z którego "wychodzą" liany. Następie rzucił się w kierunku człowieka i chwycił go jedną ręką w pasie, po czym sięgnął po swój krogański nóż, pociągnął Booma w dół by naprężyć liany i szybkim cięciem ostrza starał się przeciąć pnącza.

[Boom]

Boom tuż przed wejściem do środka zmienił swój karabin na M-23 Katane. W pomieszczeniach strzelba miała zdecydowanie większą skuteczność. Zmierzył całą salę wzrokiem. Widok był zdecydowanie wyjątkowy. Na Ziemi była masa widów o wielkich katastrofach, i nie tylko, gdzie były właśnie takie sceny. Można powiedzieć, że McMillan był lekko zauroczonym. Do czasu, oczywiście.
- Ej, fajny klimacik tutaj jest. - spojrzał na Revaxa - Pewno magazyn przemytników jakiś. - odpowiedział na pytanie koleżki. I tu miało się wszystko zepsuć. Lewis poczuł, jak coś ciągnie go za kostki. Zdążył jedynie spojrzeć w dół i zobaczyć obwinięte na około nich liany.
- Och k... - w tym momencie wyrwał w górę, a broń chcąc nie chcąc wypadła mu rąk. Od małego Boom lubił ekstremalną zabawę. Kolejki w lunaparku wręcz ubóstwiał. Jednak co innego jeździć kolejką, co innego latać na wrogich wobec Ciebie lianach na dżunglowej planecie. Cóż, życie.
-...rwaaaa! Łoooooo! Przydałaby się asysta! - krzyknął jedynie, starając się schylić jakoś i złapać za lianę. Następnie wystarczyło odpalić omni-ostrze i voilà!