[Saika Valliniss]

Mieszkanie wynajmowane aktualnie przez Saikę znajduje się na czwartym miejscu. Z klatki schodowej wchodzi się bezpośrednio do niewielkiego salonu. Na jego środku znajduje się stolik, koło którego ustawione są dwie skórzane kanapy i fotel. Obok nich znajduje się dość uży kominek. Oprócz tego w salonie znajdują się jeszcze drzwi prowadzące do pozostałych pomieszczeń.
Pierwsze z nich prowadzą do sypialni Saiki. Jest to pomieszczenie nieco mniejsze od salonu. Pod jedną ze ścian znajduje się dość duże jak na jedną osobę łóżko. Naprzeciwko niego stoi szafa. Wisi w niej jednak stosunkowo niewiele ubrań, ponieważ Saika większość z nich trzyma w torbie - na wypadek, gdyby chciała szybko opuścić mieszkanie, spakowanie się nie zajmie jej wtedy dużo czasu. Oprócz tego znajduje się tu również biurko, na którym piętrzą się kartki z niedokończonymi szkicami, tekstami piosenek i zapisami nutowymi.
Pozostałe drzwi prowadzą do łazienki i kuchni.

[Saika Valliniss]

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Z tematu: http://cytadela.eu/viewtopic.php?f=44&t=977

Saika nie odpowiedziała od razu na pytanie Nexa. Nie chciala stać dłużej w tłumie, który zebrał się przy punkcie naborowym, zatem ledwo mężczyzna ją odnalazł, zabrała go do wynajmowanego przez siebie mieszkania. Dopiero gdy znaleźli się na klatce schodowej, raczyła mu odpowiedzieć. - Najemnikiem. I... - chciała jeszcze dodać, że artystką, ale uznała to za mało istotne. W końcu mimo wielu prób jak na razie nie udało jej się zrobić żadnej kariery, nie była także w stanie się z tego utrzymywać. Zdawała sobie sprawę, że jest to raczej jej pasja, za którą raz po raz dostaje jakieś grosze, a nie prawdziwy zawód.
Otworzyła drzwi mieszkania i bez słowa wpuściła mężczyznę do środka.

[Nexaron Dragonbite]

Skoro jednak zaczęła Nex wykazując się brakiem wyczucia musiał to podchwycić i ją przynajmniej pomęczyć.
- I? - zapytał wchodząc za nią do salonu i rozglądając się przelotnie. Spodziewał się raczej odpowiedzi w typu hakerką, zabójczynią, ale na pewno nie artystką.
Tego jednak dopiero miał się dowiedzieć od niej. To znaczy o ile zdecyduje się na takie wyznanie, a on mając w zwyczaju być szczerym aż do bólu na pewnie nie omieszka tego skomentować.
Póki co jednak siadł na oparciu kanapy i wracając spojrzeniem na dziewczynę splótł dłonie przed sobą.
- Więc to jest leże lwa? - dodał nawiązując do wcześniejszego zachowania Saiki. Mimo iż wiedział teraz, że była najemniczką i w sumie nie mógł wykluczyć możliwości bycia jej celem to jakoś się nie jej nie bał.

[Saika Valliniss]

Saika zbyła pytanie machnięciem ręki. Nie zamierzała na nie odpowiadać, bo i po co? Jej odpowiedź z pewnością by go zaskoczyła i mogłaby wywołać kolejne pytania, na które dziewczynie nie chciało się w tej chwili odpowiadać. Najprawdopodobniej nie mieli zbyt dużo czasu, w każdej chwili mogli zostać wezwani, jaki był zatem sens prowadzenia w tej chwili rozmów o pasjach Saiki? Zdaniem dziewczyny żaden.
W odpowiedzi na drugie pytanie uśmiechnęła lekko. Bez słowa podeszła do mężczyzny. Przyjrzała się z bliska jego zbroi, zastanawiając się, jak ją zdjąć. Sama nigdy zbroi nie nosiła, co większość osób miała za głupotę, jednakże dziewczyna uważała ją za niepotrzebną. O wiele lepiej czuła się w zwyczajnych ubraniach. W tej chwili jednak stanowiło to mały problem. Przegryzała wargę w dalszym ciągu przyglądając się jej dokładnie, starając się nie myśleć o tym, jak głupio to musi wyglądać - najemniczka zastanawiająca się, jak zdejmuje się zbroję.

[Nexaron Dragonbite]

Nex nawet potrafił zrozumieć opinię Saiki na temat pancerzy. Nawet jeśli w nieznacznym stopniu to jednak krępowały ruchy, ale bez niego nie miałby generatora tarczy, a to już proszenie się o szybką śmierć przy dłuższych potyczkach. Dodatkowo lepsze modele mogły być wyposażone we wszelkiego rodzaju wzmacniacze. Na przykład takie dla biotyków czy inżynierów.
Wracając jednak do chwili obecnej Nexaron nie pomógł Saice. Nie od razu przynajmniej. Ciekaw był czy sama się dopatrzy zapięcia... Przypatrywał się jej i temu jak przygryzała wargę usilnie główkując, ale nie wyglądało na to aby miało to dać jakiś efekt. Swoją drogą wyglądała wówczas w jego mniemaniu uroczo. Nie chcąc więc jej dodatkowo zniechęcać po chwili sam sięgnął do suwaka znajdującego się na szyi i biegnącego przez środek tułowia pod komputerem aż do krocza.

[Saika Valliniss]

Saika uśmiechnęła się, gdy mężczyzna w końcu zdecydował się jej pomóc. Co prawda w końcu by doszła do tego, jak zdjąć z niego zbroję, jednakże zajęłoby to zbyt dużo czasu, a oni w każdej chwili mogli zostać wezwani do pracy.
Podeszła jeszcze bliżej Nexa. Stała teraz tuż przy nim, niemalże ocierając się o niego klatką piersiową. Cieszyła się, że mężczyzna siedzi, dzięki temu różnica wzrostu nie sprawiała jej problemu. Położyła dłonie na jego klatce piersiowej i powoli wsunęła je pod zbroję na ramionach w celu ściągnięcia jej. Pomoc Nexa z pewnością ułatwiła jej zadanie, jednak w dalszym ciągu czekało ją sporo do zrobienia. Jak do tej pory nie zdażyło się jej jeszcze pójść do łóżka z kimś zakutym w zbroję, brakowało jej więc doświadczenia. Nie zniechęcało to jej jednak. Za chwilę czekała ją praca, warto było zatem wcześniej się zrelaksować.
Nie zwlekając dłużej wyswobodziła jego ręce z pancerza. Robiła to wolno, muskając przy tym delikatnie jego ciało.

[Nexaron Dragonbite]

Pójście do łóżka bez zdejmowania pancerzu na pewno nie wchodziło w rachubę. Choć czy w ogóle musiało to być łóżko? Ta kanapa czy nawet stół świetnie się nadają, a są pod ręką.
Dobrze jednak, że na swój pierwszy raz wybrała Nex'a. Jako biotyk preferował lżejsze i bardziej elastyczne pancerze aniżeli chociażby inżynierowie. Dlatego gdyby się uprzeć to można byłoby go porównać do jednoczęściowego kombinezonu do którego przymocowane były wzmacniacze, generator tarczy i komputer. Teraz gdy rozpiął go na tułowiu, a Sai uwolniła jego ramiona swobodnie opadł do tyłu utrzymując się na jego tali jedynie dlatego iż był dokładnie do niej dopasowany. Pod pancerzem na ciele chłopaka nie wiele już pozostawało. Cienka, obcisła, ciemno niebieska podkoszulka pod którą bez trudności dało się dostrzec że brzuszka się nie upatrzy i szare bokserki skryte za drugą jeszcze nie zdjętą połową, ale o tym miała się dopiero przekonać.
Póki co skoro uwolniła mu już łapki postanowił objąć nimi jej smukłą talię. Bardzo go korciło aby zrobić coś więcej, ale najpierw wolał aby go w pełni uwolniła. W końcu na wszystko przyjdzie czas... Jak nie przed to po pracy. To znaczy jeśli przeżyje...

[Saika Valliniss]

Zadowolona z pierwszego sukcesu w zdejmowaniu broni z Nexa, Saika pewniej zabrała się za dolną część pancerza. Chwyciła materiał i pociągnęła go w dół, po czym pozwoliła opaść zbroi na podłogę. Uśmiechnęła się z zadowoleniem. Dalsza część nie sprawiała jej problemów, zwyczajne ubrania zdejmowała już z niejedenego mężczyzny. Nie od razu jednak zamierzała zabrać się za ściągnięcie z Nexa podkoszulka i bokserek. Ściągnęła z niego zbroję, sama jednak cały czas pozostawała tak samo ubrana. Może i był to skąpy strój, jednakże chciała, żeby mężczyzna najpierw go z niej zdjął, tak by została conajwyżej w bieliźnie. Nic jednak nie mówiła, gładziła czule jego ciało, w oczekiwaniu na to, co on teraz zrobi.

[Nexaron Dragonbite]

Saika nie musiała nic mówić na głos co chodziło jej po głowie. Jej zachowanie robiło to aż nazbyt wyraźnie. Do tej pory była taka asertywna i władcza, a teraz grzecznie i potulnie wpatrywała się w niego swymi zielonymi oczami w oczekiwaniu na jego ruch. Nex szczerze powiedziawszy na to właśnie czekał już od paru chwil dla zabicia czasu wodząc palcami po jej ciele i wykorzystując skromność jej stroju aby przy każdej możliwej okazji popieścić bezpośrednio skórę dziewczyny. Teraz zaś z jakiegoś powodu obie dłonie wsunęły się pod jej spódnice i zacisnęły się na miejscu w którym plecy tracił swoją szlachetną nazwę. Nie wiele miało to wspólnego z pozbawieniem najemniczki ubrania, ale było to potrzebne aby mógł ją poderwać z podłogi i posadzić sobie na nóżkach blisko siebie. Dopiero wówczas gdy ich ciała znalazły się tak blisko zaczął szukać zapięcia tej egzotycznej kreacji.

[Saika Valliniss]

Dziewczyna nie zamierzała pomagać Nexowi w zdejmowaniu z niej ubrań. Sprawiało jej przyjemność, gdy jego dłonie błądziły po jej ciele w poszukiwaniu zamka. Znajdował się na plecach, nie był może widoczny na pierwszy rzut oka, jednakże bardzo łatwo można było go wyczuć. Postanowiła zatem nie podpowiadać mężczyźnie, pozwolić mu samodzielnie uwolnić ją z ubrania. Sama jedynie cieszyła się z jego dotyku, w zamian coraz czulej pieszcząc jego ciało. Miała ochotę go pocałować, powstrzymała się jednak, nie chcąc mu przeszkadzać. Przyglądała mu się uważnie, oceniając jego ciało. Teraz, gdy nie zakrywała go już zbroja, widziała je dokładnie. Uśmiechnęła się z zadowoleniem. Wybierając mężczyznę, nie wiedziała, co kryje się pod zbroją, był to jednak dobry wybór. Spojrzała w oczy Nexowi i pogładziła go po policzku.

[Nexaron Dragonbite]

Co za jednomyślność... Ona go nie poganiała, a on nie zamierzał się spieszyć. Wolał napawać się jej osóbką, bliskością i dotykiem. Przy takim stroju zawsze mógłby przecież przejść do przyjemniejszej części nawet i to bez zdejmowania jej ubrania. Choć nie... Nie chciał iść na łatwiznę, a czerpać z tego jak największą przyjemność.
Gdy poczuł jej dłoń na swym policzku musnął ją swymi wargami w delikatnym pocałunku cały czas nie odrywając wzroku od Saiki w którym dało się dostrzec nie skrywane wcale pożądanie. Jednak nie jej delikatne paluszki chciały całować Nexaron, a kuszące usta dziewczyny. Nie zastanawiając się nie potrzebnie nachylił się ku niej i połączył ich wargi w namiętnym uścisku na moment zaprzestając poszukiwań zamka, ale... Co się odwlecze to nie uciecze.

[Saika Valliniss]

Saika zamknęła oczy, delektując się pocałunkiem. Wolałaby co prawda, aby Nex ją najpierw rozebrał i nie była zachwycona, gdy poczuła, że przestał poszukiwać zamka, ale mieli jeszcze czas, nie było potrzeby się śpieszyć, nie przerywała zatem pocałunku. Objęła jego szyję ramionami i przylgnęła do niego całym ciałem. Wplotła dłonie w jego włosy i bawiła się nimi, całując go coraz bardziej namiętnie. Po chwili wsunęła swój języczek do jego ust i zaczęła pieścić nim jego język.

[Nexaron Dragonbite]

Oj, jak jej tak bardzo zależało aby stanąć przed nim nagą zawsze mógł je po prostu z niej zerwać. Wystarczyło słowo lub subtelna zachęta, a z więcej niż rozkoszą przejdzie do czynów. Nex był przecież bardzo samolubny. Musiał aby wykonywać skutecznie swe zlecenia i dlatego gdy zapragnął zasmakować w jej wargach to tak też postąpił zapominając o tym co czynił wcześniej. Z tym większym zadowoleniem przyjął odpowiedź Saiki pozwalając aby ich języki się splotły w namiętnym uścisku. Międzyczasie dłonie wiedzione intuicją aniżeli faktyczną wiedzą powróciły do wcześniejszego zajęcia i odszukały zapięcie na plecach kobiety. Pewnym, ale miarowym ruchem bez pośpiechu rozpiął jej suknię przerywając pocałunek. Skoro za moment suknia miała opaść chciał jeszcze raz przyjrzeć się urodzie dziewczyny i przekonać jak dużo szczęście go spotkało.

[Saika Valliniss]

Mimo że wcześniej chciała być najpierw rozebrana, teraz Saika była niezadowolona z przerwanego pocałunku. Teraz, gdy suknia opadła, można było dostrzec skąpą, czarną, koronkową bieliznę. Dziewczyna dała Nexowi tylko chwilkę na przyjrzenie się jej, po czym ponownie przylgnęła do jego ust. Całowała go namiętnie, przesuwając powoli dłonie po jego plecach. Gdy w końcu dotarły one na sam dół, wsunęła je pod podkoszulek mężczyzny. Zaczęła przesuwać je spowrotem do góry, gładząc jego ciało i jednocześnie powoli zdejmując mu podkoszulek. Zatrzymała się u samej góry. Nie chciała jeszcze ponownie przerywać pocałunku, mimo że bez tego nie była w stanie rozebrać Nexa do końca.

[Nexaron Dragonbite]

Teraz to już był po prostu przejaw typowego kobiecego zachowanie. Sama tak naprawdę już nie wiedziała czego chciała, a może po prostu Nex tak dobrze całował, że było jej tego mało. W sumie nie bez wzajemności... Saika po krótkiej chwili ponownie rzuciła się do namiętnej wymiany pocałunków. Jednocześnie poza słodyczą jej warg najemnik czół wyraźnie jej smukłe paluszki błądzące po jego plecach i idąc za jej przykładem muskał jej już prawie nagie ciało. Bez trudności odszukał zapięcie stanika, które gładko ustąpiło pod wprawnym dotykiem, ale Sai zdawała się mieć dylemat. Podkoszulka była gotowa do zdjęcia, ale musiała by przerwać pocałunek aby to uczynić i zdaje się dlatego z tym zwlekała. Oczywiście mógł tą decyzję podjąć za nią i ułatwić to zadanie. Tylko po co? Niech się pomęczy... Nie żeby odłożenie tego w czasie miało jej sprawić przykrość.

[Saika Valliniss]

Nie można mieć wszystkiego na raz i dlatego bardzo często trzeba wybierać. Problem polegał na tym, że Saika, mimo że ważne decyzje, mające wpływ na jej całe przyszłe życie, podejmowała w mgnieniu oka, natomiast co do zwykłych, codziennych spraw... Często zanim udało jej się podjąć decyzję, nie miała ona już żadnego znaczenia. Teraz też długo nie mogła zdecydować się na przerwanie pocałunku. Aby jednak rozebrać Nexa, musiała to w końcu zrobić. Niechętnie zatem oderwała się od jego ust, po czym szybkim ruchem zdjęła jego podkoszulek i odrzuciła gdzieś na bok. Nie przejmowała się tym, gdzie rzuca ubrania, nie mówiąc już o złożeniu ich. Znalezieniem ich czy tym, że są pogniecione będzie martwić się później.
Jako że wcześniej nie chciała przerywać pocałunku, mogłoby się wydawać, że po zdjęciu podkoszulka dziewczyna rzuci się spowrotem do ust mężczyzny. Tak się jednak nie stało. Saika wpatrywała się jedynie w oczy Nexa, gładząc delikatnie jego nagą klatę.

[Nexaron Dragonbite]

I to właśnie było trochę... Zaskakujące aby nie powiedzieć niepokojące. Taka nagła zmiana, ale z drugiej strony była przecież kobietą. Nie było jednak powodu aby gdybać i zastanawiać się co było powodem takiego zachowania gdy można było zapytać.
- Coś się stało? - zapytał jakby od niechcenia wpatrując się jej w głęboko w oczy. Trwał tak jednak jedynie przez chwili, gdyż jak zwykł mawiać medal miał zawsze dwie strony. Oznaczało to tyle iż we wszystkim co dobre można się dopatrzyć czegoś złego i na odwrót. W tym przypadku... Może i nie mógł teraz poczuć jest warg na swych, ale mógł "pomóc" jej ostatecznie pozbyć się stanika i podziwiać ciał przyozdobione już tylko w koronkowe majteczki.

[Saika Valliniss]

No właśnie, jak Nex zdążył już zauważyć, Saika była kobietą. I do tego bez wątpienia dziwną. Takie nagłe, całkowite zmiany były u niej czymś najzupełniej naturalnym, nie widziała w nich nic dziwnego. Dlatego też nie zrozumiała pytania mężczyzny... a przynajmniej sprawiała takie wrażenie.
- Nie, czemu? - zapytała marszcząc brwi. W dalszym ciągu pieściła ciało Nexa, nie powracając do przerwanego pocałunku. Przypuszczała, że nie wiele czasu im zostało, ale uważała, że jeśli mieliby to robić w pośpiechu, lepiej nie byłoby robić tego wcale. Zawsze można dokończyć po pracy. Gdyby Nex nie przeżył, znalazłaby przecież innego, a jeśli sama by nie przeżyła, nie miałoby to dla niej żadnego znaczenia.
Teraz jednak Saika wyrwała się z zamyślenia i powróciła do całowania Nexa.

[Nexaron Dragonbite]

Namiętny pocałunek przerwało miarowe pikanie dochodzące z pancerzu Nexaron'a. Oznajmiało im to przykrą rzecz, a mianowicie, że pieszczoty będą musieli odłożyć na później. Znaczy o ile Sai przeżyje i nie wyląduje w szpitalu, bo brali na cel Archanioła.
- Wybacz, ale dokończymy później - powiedział z lekkim uśmiechem podnosząc ją i sadzając na kanapie gdy sam wstał. Szybko sprawdził czego dotyczyła wiadomość, ale niestety miał rację. Komunikat był krótki, treściwi i zawierał namiary na miejsce spotkania. Nawet było to w tym dystrykcie, lecz najpierw musiał się ubrać. Szybko odszukał swą podkoszulkę i wciągnął na grzbiet, aby po chwili wskoczyć w pancerz i go zapiąć. Widać było po jego ruchach wprawę i pewność kogoś kto już nie raz musiał to robić. Dlatego nie minęła nawet minuta i był gotowy. Komputer kombinezonu przeprowadził szybką diagnostykę aby tylko potwierdzić to co Nex wiedział, że był w pełni sprawny i gotowy do akcji.

Wyświetl wiadomość pozafabularną

do tematu http://www.cytadela.eu/viewtopic.php?f= ... 052#p12052

[Saika Valliniss]

Saika westchnęła i niechętnie wstała z kanapy. Wiedziała, że skoro Nex już został wezwany, ją zaraz czeka to samo. Nie myliła się. Ledwo wstała, usłyszała pikanie omni-klucza. Sprawdziła szybko wiadomość, która zawierała namiary na miejsce zbiórki. Odszukała stanik, założyła go, po czym poszła do swojej sypialni w celu znalezienia bardziej odpowiednich ubrań na misję niż leżąca na podłodze sukienka. Otworzyła torbę i wyciągnęła z niej luźne czarne spodnie z dużą ilością kieszeni, luźny czarny T-shirt i czarną skórzaną kurtkę. Do tego założyła wysokie do połowy łydki buty wojskowe ( oczywiście również czarne ). Przymocowała broń do paska, w bucie schowała nóż. Przed wyjściem rzuciła tylko okiem na bałagan, jaki zostawiła, ale nie było teraz czasu się tym przejmować. Zamknęła drzwi i udała się na miejsce zbiórki.

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Do tematu: http://cytadela.eu/viewtopic.php?f=43&t=1000