Stacja Gagarina ("Skok Zero"), to największa zbudowana przez ludzkość stacja w dalekiej przestrzeni kosmicznej. Jest to stacja typu "Sfera Bernala" o przestrzeni mieszkalnej średnicy pięciuset metrów. Została skonstruowana za Plutonem, prawie 80 jednostek astronomicznych (12 miliardów kilometrów) od Słońca. Koszty transportu załogi i materiałów zrujnowały większość sponsorów projektu.

Stacja została umieszczona na wewnętrznej krawędzi "heliopauzy" - czyli w miejscu, w którym wiatr słoneczny nie odpycha już ośrodka międzygwiazdowego. Miejsce miało służyć prowadzeniu badań nad napędami nadświetlnymi, które teoretycznie mogłyby funkcjonować tylko w ośrodku międzygwiazdowym. Stację nazywano "Skok Zero", ponieważ miała ona stać się dla ludzkości punktem wyjściowym w podboju galaktyki. Krótko po zakończeniu jej budowy odkryto proteańskie ruiny na Marsie, co zmusiło ludzi do zweryfikowania swoich planów.

Przez dziesięć lat stacja funkcjonowała na granicy opłacalności, po czym w grudniu 2159 została sprzedana Przymierzu Układów za ułamek kosztów budowy. Przymierze przekształciło ją w ośrodek badawczo-treningowy poświęcony niedawno odkrytemu fenomenowi - biotyce.

W roku 2169 zakończono program Szkoleń i Przystosowania Biotyków, a stacja Gagarina przestała być wyspecjalizowanym ośrodkiem badawczym. Jest ona położona na uboczu i celowo odizolowana od extranetu, przez co chętnie wykorzystuje się ją do niebezpiecznych badań, zwłaszcza w dziedzinie sztucznej inteligencji. Pierwsza stworzona przez ludzkość sztuczna inteligencja, sfinansowana przez Przymierze, "Eliza", osiągnęła świadomość na stacji Gagarina w roku 2172.

Dzisiaj na Skoku Zero mieszka na stałe około 9 tysięcy osób. Zgłoszony został plan przeniesienia stacji do stabilnego grawitacyjnie barycentrum Plutona i przekaźnika Charona, co pozwoliłoby jej służyć jako brama pomiędzy Układem Słonecznym i układem Arkturusa. Wysokie koszty ewentualnego bezpiecznego przemieszczenia tak dużej masy sprawiają, że wykonanie tego planu zostało odłożone na bliżej nieokreśloną przyszłość.

 

Stacja Arkturus znajduje się w systemie o tej samej nazwie. Jest siedzibą dowództwa floty oraz marynarki Przymierza. Została zbudowana przed kontaktem z Cytadelą. Jednym z jej zadań jest ochrona przekaźnika masy prowadzącego na Ziemię.

Arkturus jest 5 kilometrową stacją typu "Stanford Torus" i orbituje na końcu punktu Lagrange’a (L5) gazowego giganta Themis. Budowa stacji została rozpoczęta w 2151 i zakończona 2162 roku. Do budowy użyto zasobów z wielu okolicznych asteroid. Po jej ukończeniu, właśnie te wydrążone asteroidy stały się przejściowym domem dla wielu ludzi. W roku 2156 stacja Arkturus została otwarta, a od Wojny Pierwszego Kontaktu stała się siedzibą dowództwa wojskowego Przymierza Systemów.


Po zakończeniu Wojny Pierwszego Kontaktu, generałowie Williams i Arterius dokonali wymiany jeńców wojennych na stacji. Desolas Arterius oddał ludzi generała Willamsa, Jacka Harpera i Evę Core za turiańskich żołnierzy pojmanych przez Przymierze.

Bet atbet365 Bingo and win.