Hanarzy to gatunek znany z przesadnej wręcz uprzejmości. Wypowiadają się z ogromną precyzją i razi ich nieodpowiedni język. Przedstawiciele hanarów, którzy mogą mieć styczność z innymi rasami, przechodzą specjalne szkolenia mające oduczyć ich obrażania się z powodu "niestosownego języka". Ich ojczysta planeta Kahje jest w 90% pokryta oceanami i krąży wokoł energetycznej białej gwiazdy, w związku z czym jest na stałe otoczona chmurami. W związku z obecnością wielu proteańskich ruin, większość hanarów czci protean, a w mitach często wspomina się starszą rasę, która ucywilizowała hanarów ucząc ich języka.

Biologia

Hanarzy gdy „stoją” są nieco wyżsi od ludzi, jednak większą część swojego wzrostu zawdzięczają swoim długim mackom, które u podstawy mają trzy palce. Podczas interakcji z głównymi przedstawicielami galaktycznej społeczności, unoszą się oni na przeciwgrawitacyjnych urządzeniach wykorzystujących pola efektu masy. Ich kończyny zdolne są do mocnego chwytu, lecz nie na tyle aby podnieść więcej niż kilkaset gramów z użyciem tylko jednej z nich. Dodatkowo hanarzy dysponują umiejętnością do wydzielania naturalnych toksyn.

Hanarzy są zdolnymi do autogamii hermafrodytami, z reguły aseksualnymi, choć można natknąć się na osobników o innej orientacji. Pomimo rozwijania się w wodzie, hanarzy zdolni są także do oddychania powietrzem, lub wykorzystują technologię, aby to sobie umożliwić.

Kultura

Hanarzy pochodzą z planety Kahje - składa się ona w 90% z oceanów i orbituje wokół energetycznej białej gwiazdy, co skutkuje stale występującym poszyciem chmur. Ze względu na obecność proteańskich ruin na Kahje, hanarzy rozwinęli religię skoncentrowaną na tej starożytnej rasie, którą zwą „Rozbudzaczami”. Mity hanarów często mowią o nich jako o pradawnej rasie, która wyciągneła ich z głębin, ucywilizowała i nauczyła mówić.

Hanarzy porozumiewają się za pomocą zaawansowanych metod bioluminesencji – które to pozostałe rasy muszą tłumaczyć za pomocą urządzeń (jednak wiele drelli korzysta z genetycznych modifikacji oczu, aby odbierać wyższe częstotliwości migania, co pozwala im rozumieć hanarów) – oraz mówią ze skrupulatną precyzją i niezwykłą grzecznością. Większość hanarów wyrażanie się nieprawidłowym językiem odbiera jako obrazę, muszą przechodzić specjalne szkolenia, aby oduczyć się tego nawyku jeżeli mają zamiar zadawać się z innymi rasami.

Kilkaset lat temu, hanarzy zetknęli się z drellami na ich pobliskiej ojczystej planecie - Rakhanie. Społeczność drelli szybko zapadała się z powodu przeludnienia oraz zagrożenia niedostatkiem surowców, więc hanarzy postanowili uratować kilkaset tysięcy z nich i przenieść ich na Kahje, gdzie pozwolili im na zintegrowanie się ze społecznością hanarów podczas gdy pozostali z nich dalej umierali. Teraz drelle służą hanarom i chociaż dla zewnętrznych obserwatorów ich związek może przypominać formę niewolnictwa, rzeczywistość jest zupełnie inna. Drelle zintegrowali się z każdym poziomem społeczności hanarów, i większość z nich uważa za honor służyć rodzinie hanarów w tradycji odwołującej się do Paktu. Wielu drelli zostaje nieoficjalnymi członkami rodziny, niektórzy otrzymują nawet przywilej poznania Imienia Duszy swego pana.

Hanarzy posiadają dwa imiona, Imię Twarzy i Imię Duszy. Imię Twarzy jest używane ogólnie w stosunku do obcych i znajomych. Imię Duszy jest przeznaczone do wykorzystywania wśród najbliższych przyjaciół czy rodziny, i wydaje się być poetyckie. Dla przykładu, hanar znany ze swojego cynizmu może wziąć imię brzmiące „Świecąca Ekstrawagancja Tancerzy”. Oznacza to, że hanarzy są niezwykle grzeczni, czasem aż za bardzo. Nigdy nie odnoszą się do siebie w pierwszej osobie z kimś kogo znają na podstawie Imienia Twarzy; nieprzestrzeganie tego uważają za egoistyczne. Zamiast tego odnoszą się do siebie jako „ten” lub bezosobowe „to”. Tylko w kontaktach z tymi, którzy znają ich z Imienia Duszy rozważą w ogóle korzystanie z pierwszej osoby. Nawet jeżeli są zfustrowani czy źli, hanarzy są niezwykle opanowani, oraz pozostaną formalni nawet z tymi, którzy życzą im śmierci.

Drellscy słudzy zwykle przeprowadzają dla hanarów zamachy, ponieważ są oni zbyt powolni poza wodą, aby wziąć udział w fizycznej walce – choć Zaeed Massani wspomina, że raz prawie został przez jednego uduszony.

Ekonomia

Niewiele hanarów jest chętnych do kontaktowania się z innymi rasami. Kontakty ekonomiczne są ograniczone do garstki stacji handlowych umieszczonych na pograniczach ich terenów. Dzięki ich samo narzuconej izolacji i unikalnej fizjologii rasy, ich ekonomia jest mała i odizolowana od reszty galaktyki. Kilka standardowych technologii (zaprojektowanych dla ras dwunożnych posiadających palce) jest dostępne w ich przestrzeni, oraz bardzo niewiele innych produkowanych przez nich dóbr przydatnych dla pozostałych ras.