Cała współczesna broń piechoty korzysta ze zminiaturyzowanej technologii akceleratorów masy. Pociski składają się z małych, metalowych kul, zawieszonych w polu redukującym masę i przyspieszonych dzięki sile magnetycznej do niezwykle wysokich prędkości.
Magazynek amunicji to po prostu blok metalu. Wewnętrzny komputer broni oblicza masę potrzebną do osiągnięcia celu, biorąc po uwagę rozmaite czynniki, a następnie odcina z bloku pocisk o odpowiednich rozmiarach. Pojedynczy blok może dostarczyć tysięcy pocisków, dzięki czemu amunicja nie jest już problemem podczas starcia. Zaawansowana broń posiada również złożone systemy namierzania, które uwzględniają warunki pogodowe i środowisko. Strzelanie w rozmaitych warunkach pogodowych jest obecnie równie skomplikowane. Jednak system namierzania nie naprowadza pocisków. Ułatwia tylko żołnierzowi celowanie.

Uważano, że broń osobista osiągnęła już szczyt swoich możliwości, ale gethy udowodniły, że teorie te były błędne. Ich matematyczna analiza raportów bojowych wykazała, że w czasach barier kinetycznych większość walk wygrywała ta strona, która najszybciej mogła wystrzelić w cel jak najwięcej pocisków. Jednak walczący musieli umyślnie strzelać wolniej ze względu na przegrzewanie się broni, albo przerywać ogień, podczas gdy broń się schładzała.

Aby wyeliminować tę przeszkodę, gethy zaczęły używać odczepianych chłodnic nazywanych pochłaniaczami ciepła. Chociaż organiczni producenci broni początkowo wątpili, czy przyniesie to zysk, dobrze wyszkolony żołnierz potrafi odczepić i wymienić zużyty pochłaniacz ciepła w czasie krótszym niż sekunda. W obliczu przewagi ogniowej wroga armie organiczne szybko poszły w ślady gethów i obecnie pola bitwy są usłane zużytymi pochłaniaczami ciepła.