[Palmira Nache]

Chciała coś odpowiedzieć, ale słowa nie składały się w zdania. Bliskość Derieta całkiem ją oszołomiła. Całe jej ciało przeszedł dreszcz, który wywołał gęsią skórkę. Zamglonym wzrokiem patrzyła na niego.

"Nie znasz go, nic o nim nie wiesz. Nie bądź głupia i naiwna jak zwykle"- W głowie kołatały jej się myśli, ale wszystkie nieprzyjemne zdarzenia ostatnich dni, całkiem zaniżyły jej samoocenę, co tylko ją pogrążało. Nie miała siły na trzeźwe myślenie. Nie chciała teraz się zamartwiać. Nie po alkoholu. Jeden wieczór chyba może zapomnieć o problemach, prawda?

Również powoli, badając sytuację, zbliżała swoje usta do ust Derieta. Chwilę trwała w bezruchu, aż w końcu przełamała się i musnęła go delikatnie, zaciskając dłonie na jego ramionach. Po tym odsunęła się nieznacznie na sekundę, żeby znowu pocałować go nieco mocniej.

- Chyba...- urwała, sama nie będąc pewna swoich słów- Chyba to wszystko zmierza w złym kierunku. - powiedziała w końcu.- Nic o tobie przecież nie wiem...

[Deriet Kent]

Poczuł jak jej ciałem wstrząsnął dreszczz powodu ich bliskości. Drell nie miał zamiaru jej krzywdził. Była pierwszą kobietą z którą bawił się dobrze i szczerze. Ciekawe że tym razem nie musiał udawać. Przez chwilę zastanawiał się nad tym ale nie chciał sobie psuć wieczora. Ważne że dobrze oddziaływała na niego. Może jutro spyta czy chciałaby być jego dziewczyną? Mogłoby się między nimi ułożyć bardzo dobrze, nie wiedział czy kocha ją, bo na to było za wcześnie, lecz wiedział że jest najciekawszą osobą jaką spotkał w życiu.
Gdy pocałowała go mocniej, sam też odwzajemnił namiętny pocałunek chcąc jej sprawić tym przyjemność. Chciał by się odprężyła, nie miał zamiaru robić nic na siłę, lecz jej usta smakowały po prostu słodko.
Na jej słowa szepnął tylko do niej.
- Gdybyś nic nie wiedziała czy przyszłabyś za nieznajomym do baru , a potem do hotelu? Zaufałaś mi, a ja chcę być godzien tego zaufania. Nigdy nie stanie ci się krzywda z mojej ręki, chciałbym cię chronić i spotykać się z tobą częściej, chciałbym sprawić ci przyjemność, a ty decydujesz jaką.
Słowa Derieta popłynęły jak rzeka, nie wymyślał tego jako "tani tekst" na poczekaniu. Coraz bardziej mu zależało na tej kobiecie i słowa popłynęła z wnętrza umysłu naturalnie.
Następnie pocałował ją namiętnie i długo obejmując mocniej.

[Palmira Nache]

Palmira uśmiechnęła się znów, jednym z tysiąca uśmiechów, jakie do niego tego wieczora posłała, a każdy z nich o dziwo był inny. Jednak tym razem wyrażał niedowierzanie pomieszane z pobłażliwością. Nie, nawet po takiej ilości alkoholu nie wierzyła w każde słowo, jakie do niej kierowano. Może miała ten sceptycyzm we krwi? A może po prostu słowa Derieta nie zabrzmiały dla niej dość wiarygodnie.

Nie skomentowała tego ani jednym słowem. Pochyliła sie i znów jak dziecko przecisnęła sie pod jego ramieniem na łóżko, gdzie wślizgnęła się natychmiast pod kołdrę. Już miała zamiar bez słowa zasnąć, ale poczuła się winna temu mężczyźnie słowo wytłumaczenia.

- Nie obrazisz się, jeśli pójdziemy spać? - położyła się na boku, podkładając sobie poduszkę po głowę i zostawiając wolne miejsce za swoimi plecami dla drella. Najchętniej chciałaby, żeby przytulił się do niej, ale też nie śmiała tego wyrazić słowami, a także rozumiałaby, gdyby poczuł się zawiedziony tym, jak potoczyła sie sytuacja.

[Deriet Kent]

Cóż, nie dziwił się że mu nie uwierzyła do końca. Wszak znali się dopiero od kilku godzin. Miał jednak nadzieję że nie przekreślił sobie tym u niej szans. Może jego słowa zabrzmiały zbyt pięknie by były prawdziwe? Jednak alkohol robił swoje i nie mógł teraz tego ocenić. Gdy ta wskoczyła pod kołdrę przez chwilę ją obserwował po czym skinął głową na jej pytanie.
- Oczywiście Patricio. - posłał jej spokojny uśmiech.
jeśli spojrzała mu w oczy to mogła zobaczyć że ja za nic nie wini. Tak naprawdę nie oczekiwał od niej niczego. Wieczór był przyjemny i mogło być ciekawiej jednak wiedział że nie ma co zmuszać nikogo jeśli druga osoba tego nie chce. Oczywiście on chciałby, wszak był facetem z krwi i kości, ale wiedział swoje.
Gdy ta się ułożyła wygodnie , sam też w samej bieliźnie wsunął się pod kołdrę na wolnym miejscu. Chciał jednak wiedzieć czy jego słowa jakoś nią wzburzyły czy wywołały u niej jakąś niechęć do niego. Chciał wiedzieć dlatego zdobył się jeszcze na jeden czyn. Gdy położył się przełożył ręce u niej w pasie i przytulił się spokojnie do niej dzieląc sie swym ciepłem.
Nie chciał zasypiać wiec trwał tak czekając na jej reakcję bądź aż zaśnie.

[Palmira Nache]

Palmira nie spojrzała na niego. Nie oczekiwała potwierdzenia. Pytanie zadała właściwie tylko dlatego, że nie chciała być nieuprzejma. Zmęczenie i wir w głowie wabiły ja do snu. Na czuły uścisk z jego strony też nie zareagowała, ale trudno było ocenić czy dlatego, że nie chciała go odtrącać czy tylko dlatego, że bardziej opanowywał ją w tej chwili sen. Nie minęło pięć minut, kiedy Deriet wyczuł miarowy ruch jej klatki piersiowej. Spała spokojnie. W nocy wierciła się i czasem wzdrygał nią lekki dreszcz, ale nie budziła się i tak spała do samego rana.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------- Nache otworzyła oczy, kiedy wyczuła, że jest już wyspana, a poczucie suchości w ustach staje się nieznośne. Pierwsze, co zobaczyła, to jakieś pomieszczenie, którego wcześniej nie widziała. Dopiero po chwili zorientowała się, że leży półnaga z głową na klatce piersiowej jakiegoś mężczyzny. Zerwała się do gwałtownie, ale ból głowy natychmiast zmusił ją do powrócenia do poprzedniej pozycji. Położyła głowę niechętnie na ciele nieznajomego, łapiąc się za skroń.

"Kto to jest, do cholery?!" - zastanawiała się, nie mogąc sobie przypomnieć, skąd kojarzy jego twarz. Dopiero po jakimś czasie zaczęła sobie coś przypominać fakty nocnej eskapady, co zaczęło budzić w niej kaca morlanego- "Matko, co ja wyprawiałam?"- klęła w duchu- "Jak on miał na imię? Teried? Nie... Darius? Chyba Darius."

Przez jakieś dziesięć minut zbierała w sobie siłę, żeby wstać i rozważała, jak mogłaby się teraz zachować. Ostatecznie doszła do wniosku, że najlepiej byłoby cichcem wyjść, zostawiając drella samego. Co prawda, nie wiedzieć czemu, ta możliwość wywołała u niej podświadomie pewien żal do siebie, ale przecież z drugiej strony była bardzo rozsądna...

Podniosła się jeszcze raz lekko i delikatnie do pozycji siedzącej, próbując nie zbudzić śpiącego mężczyzny...

[Deriet Kent]

Deriet nie spał dużo tej nocy. Przez większość obejmował kobietę i rozmyślał czy to wszystko co robili tej nocy to było tylko jednorazowe i czy jak rano się obudzi to już jej nie będzie. Nie chciał tego, ale nawet jakby to zrobiła to on by to zrozumiał. Oczywiście, poczułby żal i gorycz, ale by zrozumiał.
W końcu jednak zasnął wtulając się w jej plecy, jej skóra była taka miękka.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Deriet był w przeszłości szkolony na zabójcę, szpiega i snajpera. Jednym z treningów było wyczuwanie zagrożenia nawet podczas snu. jego nauczyciele tak go wytrenowali że już nigdy nie spał pełnym snem. Reagowałby na każdy bodziec i ruch jaki mogła wydać inna osoba. Wiec gdy tylko poczuł poruszanie się dookoła otworzył oczy, a jego ręka automatycznie powędrowała pod poduszkę gdzie powinien być nóż. Oczywiście go tam nie było, ponieważ takie ukryte schowki miał tylko u siebie na statku. Może to i lepiej wyszło ponieważ rozejrzał się i zobaczył Patrycię.
Podniósł głowę i od razu odezwał się w niej ból. Musieli nieźle pobalować tej nocy. tak czy inaczej Drell pamiętał wszystko ponieważ jego rasa miała fotograficzną pamięć.
- Jak się spało moja droga? - spytał widząc ją w pozycji siedzącej. On nadal miał głowę na poduszce. - Mam nadzieję że cię nie obudziłem.

[Palmira Nache]

Palmira należała do tych asari, które za nic nie potrafiły kłamać. I to nie tylko dlatego, że bardzo je to stresowało, ale też dlatego, że na twarzach miały zawsze wymalowane odczucia. Jeśli się złościła, to całą sobą, jeśli się cieszyła, nie potrafiła tego ukryć. Tak też było w tej sytuacji. Co prawda starała się brzmieć przekonująco i odwróciła się do Derieta z naturalną miną, ale jednak coś w tym było nie tak...

- Cześć- powiedziała w końcu, ważąc każde słowo, żeby nie zdradzić okropnej prawdy o tym, że nawet nie pamięta jego imienia.- Mnie wspaniale. Dawno nie miałam okazji tak dobrze się zrelaksować. A tobie jak się spało?- zapytała, drapiąc się po szyi. Dopiero po chwili przypomniała sobie, że jest półnaga, więc podciągnęła kołdrę, zasłaniając górną część ciała, okryta jedynie podkoszulką.

[Deriet Kent]

Deriet od razu spostrzegł że jest jakoś spięta, czyżby czegoś się obawiała z jego strony? Sam naturalnie przybierał różne maski odczuć, dlatego mógł zauważyć że ktoś próbuje zamaskować zmieszanie. Westchnął i sam usiadł ignorując ból w głowie, wszak nie był kimś kto by leniuchował godzinami.
- A mnie też, od bardzo dawna nie miałem tak miłego towarzystwa. Muszę podziękować za wieczór, z nikim wcześniej mi tak dobrze się nie spędzało czasu - Deriet zdobył się na uśmiech i pozwolił Asari zakryć się kołdrą , a on odwrócił trochę wzrok. Tak czy inaczej jej pociągniecie kołdry spowodowało że ta spadła z niego odsłaniając jego półnagą, umięśnioną sylwetkę.
- Masz ochotę na śniadanie? Moglibyśmy coś zamówić. Chyba że masz ochotę zostać sama? - Mężczyzna oczywiście chciałby zostać, ale jeśli takie byłoby jej życzenie to nie będzie się spierał. Ostatnie pytanie jednak zadał głosem mającym nadzieję że tak nie będzie.

[Palmira Nache]

Palmira westchnęła w duchu. Zauważyła, że nieznajomy drell nie jest ani nachalny ani złowrogo nastawiony. Właściwie miał całkiem pogodny ton głosu, a ją bolała głowa...

- Właściwie, jeśli zamawiasz, to mogłabym coś przekąsić.- stwierdziła, po czym powróciła do łóżka. Ułożyła się wygodnie na poduszce, nie mając oczywiście odwagi ponownie dotknąć obcego mężczyzny, a co dopiero położyć na jego ciele swojej głowy. Podciągnęła kołdrę wysoko i przyglądała mu się zaciekawiona. Jemu i oczywiście jego nieprzesadnie umięśnionemu ciału. - Nie jest ci zimno?- zapytała machinalnie, jakby tego typu pytania kierowała z faktu wykonywanego zawodu a nie troski.

Nache doszła do wniosku, że głowa za bardzo ją boli, a gdyby wyszła, musiałaby znowu tułać się gdzieś po stacji, zwabiając nieszczęścia. A z drugiej strony, skoro drell był taki pozytywnie nastawiony, może trochę umiliłby jej czas.

- Em...- zaczęła po chwili niepewnie- Mogę mieć małe pytanko? - spojrzała z lekkimi obawami na mężczyznę.- Do niczego nie doszło, prawda?

[Deriet Kent]

Teraz Deriet był w pozycji siedzącej, a Asari znów w leżącej, ale się zmieniają jak wahadełka. Nie spieszył się z ubraniem, nigdzie go nie gnało. Żadnego zlecenia nie było, a go obecnie interesowała tylko przedstawicielka płci pięknej z którą dzielił obecnie pokój.
- Może trochę. - mrugnął do niej zawadiacko. - A do niczego nie doszło, bo ja nie z tych którzy spędzają wieczór z kobietą tylko dla tego.
Uśmiechnął się i obrócił się do niej, po czym położył się tak by leżeć trochę na boku i by ona miała dobry widok na niego. W międzyczasie uruchomił Omniklucz i zamówił im jedzenie do pokoju. Trochę zejdzie zanim przyjedzie.
- Mam jednak nadzieję że zostawisz mi swój kontakt, bo chciałbym to powtórzyć, jesteś bardzo miła i urocza. - to zdanie rzekł głosem miłym dla ucha.
Między nimi była teraz z półmetrowa przerwa.

[Palmira Nache]

Palmira analizowała przez chwilę słowa mężczyzny, chcąc dojść do jakiegoś racjonalnego wniosku. Kłamał czy mówił prawdę? Wydało jej się, że jego słowa były nieco przerysowane, ale z drugiej strony chyba nie uciekła się do kłamstw.

"A to ciekawe", pomyślała, bo też nieczęsto spotykała mężczyzn, którzy zainteresowani byliby jej towarzystwem, czy to dlatego, że to właśnie TO bardziej ich pociągało czy też jej charakter uznali za nieznośny.

Po tym rozważała, czy dać mu na siebie namiary, ale wolała poczekać, aż dowie się o nim czegoś więcej. Rozdawanie jej danych osobowych komuś z Błękitnych Słońc mogło nie być najrozsądniejszą rzeczą, jaką w życiu zrobiła, szczególnie w obecnej sytuacji, kiedy ukrywała się przed Arią...

- To zależy, czy na jakie poufne informacje zasłużysz.- uśmiechnęła się do niego filuternie. - Znasz się trochę na opancerzeniu?-zwinnie zamieniła temat.

[Deriet Kent]

Mówił prawdę, oczywiście sylwetka Asari miała dużo do pociągania mężczyzn, ale Derietowi spodobał się jej charakter. Ciekawe, bo zazwyczaj nie lubił towarzystwa innych ludzi. Był typem samotnika i uważał innych za niepotrzebny balast. Czyżby znalazł kogoś dla kogo warto się starać by zasłużyć na jej uwagę i może względy?
- Zatem będę starał się zasłużyć . - mrugnął ponownie z uśmiechem. - A na opancerzeniu się znam, a podobno mówiłaś ze jesteś lekarzem, czy przewidujesz być lekarzem polowym?
Przesunął się trochę bliżej środka łóżka by nie spaść przypadkiem.
- Jednakże nieważne od zamiarów możliwe że mógłbym ci pomóc wybrać odpowiedni pancerz dla ciebie. Co miałby wspomagać?

[Palmira Nache]

Palmira wyciągnęła ręce do góry, przeciągając się lekko. Zauważyła, że mężczyzna przysuwa się bliżej, ale póki co nie uznała tego za niepokojące.

- Właściwie, to zbierałam pieniądze na specjalistyczny sprzęt badawczy i chciałam wyruszyć na jakąś kolonię, gdzie chciałam poszukiwać artefaktów do badań. Te mogłyby okazać się drogocenne, ale...- wstrzymała dalszą wypowiedź, nie ukrywając żalu w głosie.- Sprawy potoczyły się inaczej. Mój wspólnik, wraz z którym miałam zakupić dobry statek, zrezygnował ze współpracy, więc ... sam rozumiesz...- Westchnęła sama nie wiedząc, po co opowiada o tym obcemu drellowi. - Wciąż nie mogę znaleźć pracy, ale jeśli okażę się pomocna w jakichś krytycznych sytuacjach, dobrze jest zadbać o swoje bezpieczeństwo, dlatego chciałabym kupić jakiś pancerz. - zastanowiła się chwilę, jakie atuty taki mógłby posiadać- W zasadzie nie wiem, jakie wspomagacze by mnie interesowały. Gdybym sama wybierała, pewnie zasugerowałabym się ładnym wyglądem...- uśmiechnęła się do Derieta, bo też rozbawiła ją jej własna niekompetencja w tych tematach.- Moja celność z broni palnej pozostawia wiele do życzenia... Poza tym jestem biotyczką i jakoś lepiej czuję się używając mocy biotycznych. Są jakieś pancerze, które by wspomagały biotykę?- przez chwilę wahała się, czy powinna w ogóle angażować w to wszystko obcego mężczyznę. Ostatecznie dodała słowem wyjaśnienia - Właściwie nie chciałabym cię zatrzymywać, jeśli masz plany. Podejrzewam, że ktoś, kto jest blisko związany z Błękitnymi Słońcami, nie ma zbyt wiele wolnego czasu i wolałby go spędzać w inny sposób, nie koniecznie doradzając laikowi w sprawie doboru uzbrojenia...

[Deriet Kent]

- Cóż, obecnie nie mam zbyt wiele pracy. Dodatkowo póki rana mi się nie zaleczy do końca to nie mogę brać misji od Błękitnych Słońć, kwestia reguł. Szefostwo bardzo ich przestrzega. A co do statku to ja mam swój, może rozważyłabyś wzięcie mnie na wspólnika ? - uśmiechnął się do niej i mrugnął zawadiacko. - Co do pracy to mogę ci pomóc szukać.
W sumie to chciał jej pomóc, polubił ją więc czemu nie ? Jeśli wzięłaby go na wspólnika to na pewno by spędzali razem dużo czasu.
- No a co do uzbrojenia to jest taki zestaw N. Serrice Council który wspomaga moc biotyczną oraz N. Rosenkov Materials który podobno skraca czas potrzebny na rzucenie kolejnej mocy biotycznej. Co do cen to musielibyśmy sprawdzić w sklepach, bo te się zmieniają z dnia na dzień. I nie, nie zatrzymujesz mnie, akurat dodatkowo mam ten luksus że nie mam ustalonych godzin pracy tylko biorę misje które chcę. Może mogłabyś też sprawdzić u nas w placówce? Może poszukują lekarza albo badacza?
W tym momencie rozległo się pukanie.
- Oho, jedzenie przyszło. - uśmiechnął się i wstał z łóżka.
W samej bieliźnie przeszedł przez pokój i otworzył drzwi . Na zewnątrz stał męzczyzna który podał Drellowi jedzenie i gdy odebrał zapłatę to się ulotnił.
-Zamówiłem kilka sałatek, jakieś kanapki i parę nóżek od kurczaka, bo nie wiedziałem co lubisz. - wrócił na łózko i zaczął rozkładać je na przestrzeni pomiędzy nimi by sie dziewczyna ruszać nie musiała.

[Palmira Nache]

Dziewczyna popatrzyła kręcąc nosem na zamówione jedzenie. Chciała sięgnąć po jedną z sałatek, ale przecież nie mogła tak bezwstydnie paradować bez koszulki. Czuła sama przed sobą, że to hipokryzja z jej strony, bo przecież, jak by nie było, spędziła z tym mężczyzną noc i nawet, jeśli ostatecznie do niczego nie doszło, to tak jakby nie powinna czuć się zażenowana. Jednak to wciąż był względnie obcy mężczyzna, więc mechanizm zawstydzenia sam się uruchamiał.

- Mógłbyś podać mi koszulkę? Leży tam... na podłodze.- powiedziała, siadając i podciągając kołdrę po samą szyję. - To miło z twojej strony, że chciałbyś być moim wspólnikiem... W sumie... w sumie moglibyśmy na tym dużo zarobić. Moglibyśmy poszukiwać artefaktów, a ja potem badałabym je pod względem ich wartości. Potrzebowalibyśmy tylko sporej ochrony, bo przecież gdybyśmy we dwoje tylko przeprowadzali aukcje na takie cacka, to ktoś mógłby nas szybko sprzątnąć lub okraść... - sprostowała, oczekując jego reakcji na to, co powiedziała. Kiedy zaczął opowiadać o możliwościach zdobycia pracy, popatrzyła na niego trochę powątpiewająco. Przez chwilę wahała się, czy powinna powiedzieć, co leży jej na sercu. Właściwie, żeby nie ryzykować, że Deriet sobie pójdzie i znów będzie zdana tylko na siebie, powinna zamilknąć i wyczekać sytuację. Ale to nie było w stylu Nache. To pytanie za bardzo krążyłoby jej po głowie, więc prędzej czy później i tak by je zdała.- Czemu mi pomagasz?- zapytała w końcu, czekając jak na ścięcie.- To znaczy... nie zrozum mnie źle, ale ja już mieszkałam jakiś czas na Omedze i wiem, że tu nic nie jest za darmo...

[Deriet Kent]

Drell miał znów usiąść na łóżku gdy usłyszał prośbę Palmiry. Uśmiechnął siętylko, skinął i sięgnął po jej bluzkę. Podszedł do niej i podał ją spokojnie. Skoro się wstydziła to nic, każdy miał prawo, a Drell starał się szanować prośby innych, no chyba że dostał zlecenie.
- Proszę bardzo, a co do artefaktów to nigdy o nich nie myślałem, to mogłoby być ciekawe. A co do ochrony przy sprzedaży to mógłbym nawet zawołać paru chłopaków z Błękitnych, wszak jesteśmy agencja ochrony. Sprawdzeni byliby i można im zaufać. No ale najpierw musielibyśmy coś znaleźć.
To był dobry plan, szukaliby artefaktów, on by w razie czego bronił ich, a ona badała. Bardzo dobry układ i podobał mu się. Nigdy nie miał w reku żadnego artefaktu.
Usłyszawszy kolejne pytanie Drell uśmiechnął się i położył znów na miękkim łóżku.
- Powiem to tak, polubiłem cię. Ja nie jestem draniem który za wszystko wymaga zapłaty. Nie każdy jest zimnym materialistą który żąda czegoś w zamian. - uśmiechnął się lekko. - Nie proszę cię byś mi ufała, wszak nie znasz mnie, ja nie znam ciebie. Oczywiście, na Omedze nie ma nic za darmo, ale ja to nie Omega.
Miał nadzieję że nie powiedział nic czym by ją do siebie zniesmaczył. Oczywiście był najemnikiem, brał wiele zleceń, do tej pory uważał każdą pracę zespołową za balast, ale w tej Aasari coś było takiego że nie mógł przestać o niej myśleć.

[Palmira Nache]

Palmira odebrała od Derieta swoją koszulkę, po czym szybko puściła kołdrę i naciągnęła ubranie przez głowę. Początkowo chciała go poprosić, żeby się odwrócił, ale właściwie szybko uznała to za przesadne.

- Cieszę się, że spodobał ci się plan- sięgnęła po jedną z sałatek i zaczęła pałaszować, jakby od wieków nic nie jadła. - Nie lubię być komuś coś dłużna, a to chyba byłby między nami sprawiedliwy układ?- zapytała, żeby upewnić się, czy Derietowi rzeczywiście spodobał się plan. - Tylko najpierw muszę sobie kupić jakiś pancerz, odpowiednie przyrządy do laboratorium, no i musielibyśmy pokrążyc po Galaktyce, w poszukiwaniu jakichś anomalii. Ale nie martw się, robiłam to około milion razy z matkami.- Dokończyła i dopiero po fakcie zorientowała się, że powiedziała "matkami", czyli zdradziła, że jej rodzicielki obie były asari, a to przecież bardzo wstydliwe. Niestety słów nie da się cofnąć, pozostawało mieć nadzieję, że drell nie zwróci na to uwagi.

Kiedy skończyła jeść, wstała z łóżka, kierując się do łazienki.

- Dzięki za śniadanie, ile mam ci oddać? - zapytała, pozostając w progu.

[Deriet Kent]

Gdy naciągał na siebie bluzkę oczywiście przyglądał jej się uważnie. Skoro już ma sposobność to czemu sobie nie popatrzeć, szczególnie że na razie nic się nie wydarzyło. Deriet domyślał się że dziewczyna jest samowystarczalna i lubi gdy jest traktowana jak kobieta równa mężczyźnie , a nie jak dama której wszystko trzeba podtykać pod nos.
Nie miał też zamiaru jej tak traktować, wszak jej niezależność bardzo mu się podobała.
- Zatem ty będziesz nawigować, mam nadzieję że spodoba ci się mój statek. Do tej pory byłem na nim sam zawsze. - uśmiechnął się. - A układ odpowiada, jak najbardziej. No to zjemy i zaraz pójdziemy kupić ci jakiś pancerz. Ja ostatnio wydałem sporo na mój. Koło dwudziestu tysięcy poszło.
Nie zareagował na słowa "matki", nie wiedział jak to wygląda w społeczeństwie Asari. Może kiedyś mu o tym opowie.
Gdy ona zaczęła jeśli to on wziął sobie jedną kanapkę i zaczął zajadać.
- Nie musisz nic, może ty postawisz za to kolację? - mrugnął do niej z uśmiechem.

[Palmira Nache]

- Dobrze- zgodziła się, po czym weszła do łazienki za oszklone drzwi. Chwilę do pokoju dochodziły dźwięki plusku wody. Minęło jakieś dziesięć minut, kiedy nagle Palmira rozdarła się na całe gardło. Po sekundzie Deriet usłyszał tylko głośne słowa wytłumaczenia- Sorry, jakiś robak tu łazi!

Po około pół godziny Nache wyszła w ręczniku, zasłaniającym ją od linii biustu po połowę uda, a woda kapał z niej wszędobylsko po całym pokoju.

- Możesz wchodzić, jeśli chcesz. Tylko ostrzegam, że ten robal wciąż tam gdzieś jest.- oświadczyła, po czym poszła do swojego plecaka, aby wyciągnąć świeże ubrania. W podręcznym plecaku miała niewiele rzeczy. Resztę zostawiła w skrytce przy dokach.

[Deriet Kent]

Gdy dziewczyna zamknęła za sobą drzwi ten rozłożył sie na łóżku z rękoma pod głową. Bardzo dobrze się wszystko zapowiadało i cała ta akcja sprawiała mu przyjemność. Usłyszał plusk wody, a potem krzyk. Poderwał sie jak oparzony, ale zaraz się uspokoił gdy powiedziała że to jakiś robak.
-Ah te kobiety. - uśmiechnął się pod nosem i wrócił do miękkiego łoża. Było bardzo wygodne.
Podjadał sobie trochę jedzenia, i leżał z rękoma pod głową gdy wyszła. Spojrzał na nią z uśmieszkiem i zlustrował od góry do dołu z uśmieszkiem. Szybko wstał gdy powiedziała że teraz jego kolej.
- Nie martw się ,zajmę się tym robakiem. - mrugnął po czym ruszył do łazienki.
Zamknął za sobą drzwi i zdjął bieliznę. Otworzył kurek wody i zaczął myć swoje ciało. Po chwili zobaczył tego robaka którego przestraszyła się Asari.
Podszedł i po prostu przydeptał go nogą. Po czym dokładnie ją wymył.
- Potwór załatwiony. - krzyknął przez drzwi po czym wrócił do mycia.