Każdy jakoś podróżuje! W przypadku, gdy środkiem naszego transportu jest własny, bądź cudzy, statek, którym możecie dostać się w każdy zakamarek galaktyki, warto to udokumentować właśnie tutaj.

Nect
Awatar użytkownika
Posty: 62
Rejestracja: 22 mar 2013, o 19:27
Miano: Jakub "Nect" Piech
Wiek: 27
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Pilot, mechanik
Postać główna: Szeol Gate
Lokalizacja: Polzga
Kredyty: 20.000

Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 01:28

Tak, właśnie takiej reakcji spodziewał się Nect, jak na razie wszystko szło po jego myśli. Jak się okazało, nawet takie samo nazwisko ma, znaczy jak jego zaginiona kobieta. Jednakże mógł być to dalej czysty zbieg okoliczności, w który Jakub nie wierzył i czuł, że jest blisko odnalezienia swojej ukochanej. Mimo tego dręczyło go pytanie dlaczego go nie pamięta, jak i tego co do niego czuła. Jeżeli okaże się, że jest jego Zafriną i nie pamięta tego, co było między nimi, to będzie bardzo źle. Niepewny siebie Nect nie wierzył w swoje siły, jak i swój urok osobisty.
- Dużo wiem, jestem Jakubem w końcu - powiedział, siadając na łóżku i opierając się o jedną szybę. Siedział tak by patrzyć w przeciwną stronę niż siedzi jego towarzyszka. Po co ma widzieć jego przygnębioną minę spowodowaną czarnymi scenariuszami w jego głowie - A nie zazdroszczę, tylko się troszczę. Jak mówiłem: możesz mi rady nie dać, kiedy spróbuje podjąć się wyzwania. - powiedział, podrzucając poduszkę. W głowie dalej siedziały mu wspomnienia z bitwy, jak i sprzed niej, kiedy to żył sobie w spokoju wraz z bliskimi mu ludźmi. Teraz siedział na statku zwanym "Eboracum" i leciał do systemu Mil, gdzie miał wykonać pewne zadanie, które miało przynieść ze sobą trochę gotówki, oraz doświadczenia w walce. Tyle rzeczy wydarzyło się w jeden dzień, tyle fajnych rzeczy. Oby tak dalej.
Zafrina Robin
Awatar użytkownika
Posty: 43
Rejestracja: 25 mar 2013, o 13:38
Miano: Zafrina "Cerber" Robin
Wiek: 27
Klasa: Adept
Rasa: Człowiek
Zawód: Genetyk, medyk
Kredyty: 15.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 02:05

Nie odpowiedział na pytanie. Nie odpowiedział. A raczej odpowiedział, ale zdecydowanie zbyt wymijająco i brak w jego odpowiedzi było konkretów. Kobieta zmarszczyła brwi i zastanowiła się przez chwilę - dlaczego? W jakieś gierki chciał się bawić? Wprawianie Zafriny w konsternację na pewno najlepszą dla niej zabawą nie było, szczególnie, jeżeli brać pod uwagę jej wspomnienia z amnezji... a konkretniej ich brak. Zanim jednak cokolwiek znowu powiedziała dokończyła batona i napiła się nieco napoju energetyzującego by ją trochę otrzeźwił. Najlepiej uznać to za przypadek. Czysty przypadek.
Jednak przypadek, który nie dawał jej spokoju. Póki co nie drążyła tematu, starając się pozbierać w głowie myśli. Czyżby los chciał, by trafiła na kogoś, kogo poznała w okresie studiów? Kim mógł być dla niej i czemu jej o sobie przypominał w tak dziwny i aluzujny sposób? Ogółem, dziwne to to było. Zafrinie na usta cisnęły się te wszystkie pytania, jednak była zbyt niepewna tego wszystkiego by zacząć wypytywać. Bała się, że niepotrzebnie zrobi sobie nadzieję na kogoś, kto opowie jej nieco o jej przeszłości.
Chwilowe zaplątanie w przemyśleniach przerwały kolejne słowa Necta, który - jak Cer dopiero teraz zauważyła - odwrócił się do niej plecami. No, dziwnie się gadało do pleców szczerze mówiąc.
- Ja bym miała nie dać rady? W Twoich snach! - odparła, starając się utrzymać w głosie nutę rozbawienia - Poza tym, niewygodnie nieco gada się do pleców, one raczej nie znają savoir vivre w sosunku do damy. - zakończyła wypowiedź wlepiając swoje oczy w plecy Necta, licząc na to, że się odwróci. A najlepiej to powie wszystko co wie.
ObrazekObrazek
Nect
Awatar użytkownika
Posty: 62
Rejestracja: 22 mar 2013, o 19:27
Miano: Jakub "Nect" Piech
Wiek: 27
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Pilot, mechanik
Postać główna: Szeol Gate
Lokalizacja: Polzga
Kredyty: 20.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 02:22

Dziwne. Nect spodziewał się pytań typu "skąd znasz moje imię" lub "skąd mnie znasz?. Niestety, ku niezadowoleniu mężczyzny, nie dostał żadnego pytania. Tak więc postanowił czekać aż ciekawość wygra i dziewczyna zacznie sypać pytaniami, jak on mógłby grzechami. No albo on nie wytrzyma i sam zacznie mówić co wie, skąd, i w ogóle się otworzy przed Zafriną, która zwróciła uwagę jego pięknym plecom.
- Ja tylko eksponuje co mam najlepsze, wiesz. Podrywam cie - zaśmiał się, odwracając głowę w stronę kobiety - A może się tam do Ciebie dosiądę, wtedy nie będziesz musiała patrzyć na me onieśmielające plecy... A ja będę mógł pokazać Ci, że batonik Cię osłabił. - powiedział, odwracają się całkowicie do Zafiry. Liczył na to, że go dopuści do jej łoża, by mogli porozmawiać bliżej siebie. Niby niewielka zmiana, a cieszy.
Zafrina Robin
Awatar użytkownika
Posty: 43
Rejestracja: 25 mar 2013, o 13:38
Miano: Zafrina "Cerber" Robin
Wiek: 27
Klasa: Adept
Rasa: Człowiek
Zawód: Genetyk, medyk
Kredyty: 15.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 02:39

Dziewczyna uśmiechnęła się uśmiechem satysfakcji, kiedy Nect jednak postanowił się do niej odwrócić.
- A widzisz? Można. Nie gryzę... jeszcze. - powiedziała i zaśmiała się lekko.
Wysłuchawszy całej wypowiedzi Necta jej twarz przybrała minę zagniewanej mamy, która grozi dziecku które coś nabroiło. Pogrozi/a mu w powietrzu palcem, zaraz jednak na jej buzię powrócił wesoły uśmiech. Tak bezapelacyjnie chciał wpychać się do jej łóżka, gdzie zbudowała sobie przestrzeń prywatną razem ze swoim papierkiem po batoniku i napojem? Bardzo im się szczęśliwie i wygodnie bytowało tam w trójkę. Chociaż... może dzięki temu uda jej się wykrzesać jakieś informacje z Jakuba? Popatrzyła na niego zadziornie i postanowiła postawić mu ultimatim. Przesunęła się na swoim posłaniu robiąc tym sposobem miejsce dla drugiej osoby, jednakże trzymała na nim dłoń.
- Siądziesz tu - poklepała miejsce obok siebie - Jeżeli - powtarzam, jeżeli - odpowiesz mi na wszystkie moje pytania. A w sumie to... mam tylko dwa. Póki co, oczywiście. Skąd znasz moje nazwisko i co jeszcze o mnie wiesz. Jeżeli powiesz, że odpowiesz, miejscówka obok mej jakże wspaniałej osoby jest Twoja i kilka pytań ode mnie w gratisie. Stoi? - zapytała i uśmiechnęła się zadziornie.
ObrazekObrazek
Nect
Awatar użytkownika
Posty: 62
Rejestracja: 22 mar 2013, o 19:27
Miano: Jakub "Nect" Piech
Wiek: 27
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Pilot, mechanik
Postać główna: Szeol Gate
Lokalizacja: Polzga
Kredyty: 20.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 02:55

Nect pokręcił głową z dezaprobatą słysząc jakie tu warunki dyktuje rozmówca. Niestety nie było innego wyjścia jak zgodzić się na nie i odpowiedzieć na wszystkie jej pytania. Oczywiście nie miał zamiaru kłamać, może właśnie teraz dowie się czy rozmawia ze swoją ukochaną. A jeżeli tak jest, to owa kobieta pozna, a raczej przypomni sobie swojego byłego ukochanego. Jakub wiedział, że dziewczyna w końcu się złamie i znajdzie sposób by wypytać go, lub zrobi to prosto z mostu. Tutaj jednak zastosowała sprytne podejście pod mężczyznę, który sam był ciekawy gdzie podziewała się przez te trzy lata. Oczywiście jeżeli rozmawia z tą Zafriną co myśli, jeżeli nie, to nie ma już po co wierzyć, że jego ukochana żyje.
- Dobrze, dobrze. Odpowiem Ci na te twoje pytania - przerwał na chwilę, zbierając w sobie tyle odwagi, by mógł powiedzieć co o niej wie - Znam Cie, chyba Ciebie. Nie jestem do końca pewien, ale jeżeli jesteś Zafriną Robin, córką Anastazji i Kamila, to właśnie Ciebie kocham i tak już kilka dobrych lat. Po ataku na Cytadele się zgubiliśmy i uznałem Cie za zaginioną - przerwał na chwile, by rozmówczyni mogła wszystko przyswoić - Ale nie za zmarłą, jesteś zbyt sprytna by umrzeć w bitwie, gdzie ginie większość mieszkańców tej wielkiej placówki - zaśmiał się śmiechem wymuszonym, w tym momencie popatrzył się na drzwi od pomieszczenia. Nie wierzył, że potrafi tyle z siebie wydusić, tak się otworzyć nie mając pewności, że druga osoba go nie wykorzysta. Znowu zgubi go zaufanie do ludzi.
Zafrina Robin
Awatar użytkownika
Posty: 43
Rejestracja: 25 mar 2013, o 13:38
Miano: Zafrina "Cerber" Robin
Wiek: 27
Klasa: Adept
Rasa: Człowiek
Zawód: Genetyk, medyk
Kredyty: 15.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 03:17

Ha, mężczyzna przystał na jej warunki, co równało się tylko i wyłącznie z tym, że odpowie na jej pytania. Kiedy to powiedział aż tętno jej przyspieszyło, po prostu ciekawość wzięła w tej chwili zdecydowaną górę i Zafrinie trudno było nawet wysiedzieć w miejscu. Kiedy Nect w końcu usiadł obok niej - co zdawało się trwać wieki - i opowiedział wszystko co miał opowiedzieć dziewczynę dosłownie zatkało. Z rozchylonymi ustami przeniosła wzrok z jego twarzy na ścianę naprzeciw ich obojga mając w głowie mętlik. Ba, nie mętlik, mętlik totalny. Jej dane, ba, co więcej nawet imiona rodziców się zgadzały. Ale... co za atak? Co za zaginięcie? Nie rozumiała tego, bo najzwyczajniej w świecie tego nie pamiętała. To to lekarz, do którego trafiła zataił? Że była jednym z poszkodowanych, ale ocalałych z ataku Cytadelę? Ale dlaczego jej nie powiedziano? Przecież powinna wiedzieć... no i Jakub. Z tego co powiedział wnioskować można było, że byli razem. Cóż, może i była to prawda, jednak najgorsze jest to, że jakiejkolwiek próby przypomnienia sobie czegokolwiek spełzały na niczym.
- Jakubie, ja... ja... - przeniosła swój wzrok spowrotem na niego, a wyraz jej twarzy nadal był pełen różnych mieszanych uczuć. Z jednej strony cieszyła się, że w końcu znalazł się ktoś z jej bliskich. Nie wiedziała jednak, czy może mu zaufać. Czy nie kłamie, a Zafrina naiwnie mu nie uwierzy, a potem da sobą zmanipulować lub się wykorzystać.
- Uderzyłam się albo dostałam porządnie w łeb i zachorowałam na amnezję, przez co nie pamiętam nic od okresu ukończenia studiów. Chociaż i to ledwo sobie przypomniałam. - wkrzrusiła w końcu, szybko wymawiając słowa, jakbynie mogąc pogodzić się z tym, co kiedyś się stało - Nie pamiętam. Nic nie pamiętam. - powiedziała łamiącym się głosem patrząc na Necta oczami pełnymi żalu oraz bezradności.
ObrazekObrazek
Nect
Awatar użytkownika
Posty: 62
Rejestracja: 22 mar 2013, o 19:27
Miano: Jakub "Nect" Piech
Wiek: 27
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Pilot, mechanik
Postać główna: Szeol Gate
Lokalizacja: Polzga
Kredyty: 20.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 03:49

Cóż poradzić. Zrobił tylko to, o co został poproszony. Mógłby kłamać, ale jak sie to mówi: "najgorsza prawda jest lepsza od najlepszego kłamstwa". Siedząc tak przy Zaf, obiją ją ramieniem i przytulił do siebie. Rozumiał co czuje w tym momencie, bo jeżeli mówi prawdę, to naprawdę miała źle. Amnezja pozbawiła ją wspomnień z kilku lat. A jak wiadomo człowiek żyje krótko w porównaniu do innych ras, tak więc trzeba brać z życia jak najwięcej i wielką stratą jest zgubić gdzieś wspomnienia. Szczególnie gdy zawarte w nich jest tyle ważnych rzeczy.
- Rozumiem, nie musisz mi nic mówić. - powiedział, gładząc jej włosy by się rozluźniła - Uciekaliśmy z mojego domu wraz z moim bratem, tobą i moimi rodzicami. Gdy lecieliśmy, dostało się nam po dupie - zatrzymał się by nabrać powietrza do płuc - Wtedy straciłem przytomność, Ciebie i rodziców. Rodzicieli straciłem permanentnie, zginęli podczas zderzenia statku z ziemią. Potem obudzili mnie żołnierze i broniliśmy się przed najeźdźcą. Jak widać wyszło nam to, jak widać w sumie na załączonym obrazku. - zaśmiał się, a tak naprawdę kupował czas na wybranie z pamięci ważnych wspomnień, które przybliżą Zafirze ostatnie trzy lata jego życia. Jak i powiedzą jej coś o nich - Potem znaleźliśmy się z bratem. Varen ma na imię. Szukaliśmy Ciebie, potem robiłem to sam. Niestety nie znalazłem Cie i w pewnym momencie dałem sobie spokój, lecz wierzyłem, że żyjesz. Jak widać moja wiara w Ciebie była wystarczająca i Cię odnalazłem. Gdybyśmy właśnie nie startowali, zabrałbym Cie do siebie pokazać Ci nasze zdjęcia. - przerwał tu na chwilę - I wiem, że przez tą całą amnezję, nie czujesz do mnie tego, co ja czuje wciąż do Ciebie. Niestety będę musiał się pogodzić z tym, co zgotował nam los. Cieszę się, że żyjesz i masz się dobrze. To się liczy. - powiedział niewzruszonym głosem, chociaż w środku gotowało się od emocji. Wiedział, że istnieje prawdopodobieństwo, że do siebie wrócą, ale istnieje też szansa, że będzie na odwrót. Zawsze mógł rozkochać ją w sobie od nowa, nie mówiąc jej o tym wszystkim wie, ale to nie dla Jakuba. Niedomówienia, kłamstwa to najgorsze rzeczy jakie mogą być pomiędzy partnerami, szczególnie gdy osoba znająca całą prawdę ma wyczulone sumienie na bliskich.
Zafrina Robin
Awatar użytkownika
Posty: 43
Rejestracja: 25 mar 2013, o 13:38
Miano: Zafrina "Cerber" Robin
Wiek: 27
Klasa: Adept
Rasa: Człowiek
Zawód: Genetyk, medyk
Kredyty: 15.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 04:23

Wszystko mieszało jej się w głowie. Zdawałoby się, że za dużo jej informacji na jeden wieczór, jednak, mimo wszystko Zafrina chciała wiedzieć więcej. Chciała znać ze szczegółami każde spotkanie, każde wydarzenie jakiego nie pamięta, chciała słuchać dalej i pochłonęłaby wszystko mimo wewnętrznego żalu. Żalu, że nie jest w stanie przypomnieć sobie tego wszystkiego.
W momencie kiedy Jakub przygarnął ją do siebie w pierwszej chwili chciała się opierać, ale jakaś tajemnicza siła wzbroniła ją przed tym. Po co miałaby to robić? Żeby zgotować sobie, jak i pewnie Nectowi więcej bólu? Tak siedząc i będąc gładzona po włosach czuła się bezpieczniej, czuła się drobna pod tym nawałem nowych wspomnień które tak ją przytłoczyły. Chciała schować się przed całym światem i przemyśleć wszystko na spokojnie, a najlepiej pozbyć się tej niewidzialnej bariery, która zabrała jej dostęp do tych kilku lat zapommienia. Niby taka silna kobieta, a tak łatwo uległa tej całej sytuacji. To zdecydowanie było wbrew jej naturze, jednak powodowało to, że Zafrina zmieniała się z rozsądnej, dojrzałej kobiety w małą, zagubioną dziewczynkę. Ten czas to tak wielka przepaść wspomnień, że każde słowo na ich temat było czymś nowym, wyjątkowm.
Słyszała nutkę żalu w jego głosie, albo, kto wie, może sama ją sobie dopowiedziała. Raczej to drugie, bo nie wiadomo co jej zmęczona głowa w tej chwili mogła wyrabiać z otoczeniem. Trawiła powoli wszystko, co powiedział Jakub, starając się nie zareagować gwałtowniejszymi emocjami. Siedząc tak zamknęła nawet oczy, bo tak lepiej jej się myślało i przyswajało tak odległe i trudne do zaakceptowania rzeczy.
- Opowiedz mi. Opowiedz mi jak się poznaliśmy. I gdzie. - powiedziała w końcu. Coś ją przecież musiało w nim zauroczyć, a może i opowieści naświetlą jej nieco sytuację, może pomogą przypomnieć sobie to i owo?
- Albo lepiej. Opowiedz mi to, co Ci najbardziej utkwiło ze mną w pamięci. To dobre, oczywiście.
ObrazekObrazek
Nect
Awatar użytkownika
Posty: 62
Rejestracja: 22 mar 2013, o 19:27
Miano: Jakub "Nect" Piech
Wiek: 27
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Pilot, mechanik
Postać główna: Szeol Gate
Lokalizacja: Polzga
Kredyty: 20.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 05:03

Nect starał się mówić powoli, łagodnie, tak by Zafrina nie musiała za bardzo się denerwować. Mężczyzna widział, a raczej poczuł obejmując dziewczynę, że ta ma opory wobec niego. Nic dziwnego, w tym momencie był dla niej całkowicie obcym człowiekiem. Dość komiczne patrząc na to ze strony Jakuba, który wiedział o niej wszystko. Poznał jej mózg na wylot, można rzec. Szkoda, bo kiedyś działało to w obie strony. Niestety amnezja zmieniła tą wiedzę w pustkę, której nie mogły naprawić nawet dzisiejsze zaawansowane technologie. Jedyną dobrą rzeczą w tym momencie było to, że Zafrina była rządna wiedzy, wszystkiego co stało przez ten czas, który uleciał jej z głowy. Nect był gotowy powiedzieć wszystko, co będzie chciała wiedzieć. Mieli na rozmowę długie dwanaście godzin, no może krócej jeżeli dziewczyna zaśnie z nadmiaru wrażeń.
- Szkoda, że nie chcesz tych złych. Wypomniałbym Ci grypę żołądkową - zaśmiał się szczerze, przeczesując wolną ręką włosy. Dość już na dziś smutnych rzeczy, Jakub za cel dalszej rozmowy wziął sobie rozweselenie dziewczyny. Nie jest typem faceta, co koło smutnej kobiety - do tego bliskiej jego sercu - przejdzie obojętnie - Tak więc poznaliśmy się na, a raczej w Cytadeli. Dokładniej w kręgu Prezydium. Śpieszyłaś się gdzieś, pędziłaś jak jakiś demon prędkości, nie uważając przy tym co jest przed Tobą. I bum! Przed oczami naszej cudownej Zafriny pojawiły się gwiazdy - Nect wysuną dłoń przed siebie, patrząc się w dal. Następnie przesuną ja z lewej strony na prawą, próbując pokazać dziewczynie ile gwiazd mogła wtedy zobaczyć - Wraz z bratem pomogliśmy Ci się podnieść, ja opatrzyłem twoje powierzchowne rany - zdarłaś sobie skórę na policzku i nabiłaś siniaka na czole, paskudnego. Nikt, nawet najbardziej paskudny kroganin nie chciałby mieć takiego. - Nect od zawsze wiedział jak sypać komplementami, by kobieta dobrze się poczuła - A co mi zapadło w pamięci? Twój głos, to jak się śmiałaś na pewno. Zawsze lubiłem nasze rozmowy, nie zawsze były o czymś, czasami gadaliśmy żeby otworzyć do kogoś paszczę, ale zawsze była ta cholerna magia. No o seksie nie będę wspominał, no. Było wiele rzeczy, które lubiłem. Charakteryzowało nas to, że byliśmy inni niż społeczeństwo, mieliśmy do siebie dystans. Mimo naszej ogromniej wiedzy, inteligencji, robiliśmy z siebie debili. Nie zachowywaliśmy się jak ludzie w naszym wieku, byliśmy niepoważni jak pięcioletnie dziecko i tak, wszystkim było za nas wstyd. - Nect znowu się zaśmiał, wspominając te wszystkie dobre chwile spędzone ze swoją kobietą.
Zafrina Robin
Awatar użytkownika
Posty: 43
Rejestracja: 25 mar 2013, o 13:38
Miano: Zafrina "Cerber" Robin
Wiek: 27
Klasa: Adept
Rasa: Człowiek
Zawód: Genetyk, medyk
Kredyty: 15.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 22:25

Słuchała uważnie wszystkiego co mówił Nect, co jakiś czas podnosząc wzrok i spoglądając na niego. Zaśmiała się delikatnie na wieść o tych mniej wesołych wydarzeniach jakie ją spotkały. Cóż, wypadki przecież chodzą po ludziach, każdemu się zdarza... co z tego, że Zafrinie z dziesięciokrotnie większą częstotliwością. Jak widać wszystkich dookoła nieziemsko śmieszyła ciamajdowatość dziewczyny, więc udając obrażoną skrzyżowała ręce na piersiach i zrobiła minę w stylu zbitego psa.
- Aj tam, czepiasz się szczegółów. - burknęła tylko nie komentując słownie ich pierwszego spotkania w żaden inny sposób.
Każdy przecież może wywalić się biegnąc jak szalony. Ba, zdarza się ludziom na codzień, Cerber na pewno nie jest ewenementem który tak robi! O, a siniaki to dla ozdoby, taki nowy trend. Nect na pewno czyta gazet modowych! Co prawda Zafrina też nie, ale to tam taki minimalny szczegół... Przynajmniej tak sobie wmawiała.
Tak samo urocze komplementy od Jakuba. Co jak co, ale już widocznie wiedziała dlaczego specjalizuje się w zadowalaniu kobiet - i znała powód, dlaczego tak kiepsko mu idzie. No oczywiste jest, że każda chciałaby słuchać dokładnego opisu swojego niefortunnie nabitego sińca i sprawozdania, jaki to był on potworny i okropny. Nie ma wyjątków!
A najdziwniejsze było to, że słuchanie opowieści Necta poprawiało jej nastrój. Nie wiedzieć czemu robiło jej się tak... lżej na sercu, przy czym chichotała co śmieśniejszy fragment... Czyli co kilka sekund mniej więcej. Nawet nie wątpiła w prawdomówność mężczyzny, bo dobrze znała siebie i wiedziała, że na takie wybryki było ją stać. Mimo tego jednak słuchając tych wszystkich opowieści czuła w sercu ukłucie. Nie pamiętała tego, a dać mogłaby naprawdę wiele za możliwość odzyskania wspomnień.
- Chciałabym pamiętać to wszystko, chciałabym pamiętać Ciebie. Ale kto zabroni zbudować wszystko od nowa? No... przynajmniej w moim przypadku. Idziesz na ten układ, czy nie kwalifikuję się już do tych kobiet, które możesz zadowolić? - zapytała szczerze podniosłszy się, aczkolwiek na jej twarzy cały czas gościł uśmiech. Ciekawa była reakcji Necta, ba, sama po sobie nie spodziewała się tak dziwnej i nawet można powiedzieć że zuchwałej propozycji. Powieki zdawały się dla niej nieco ciężkie, jakby ta cała historia nieco ją uśpiła, co było czymś praktycznie zupełnie nowym - Zafrina rzadko kiedy jest senna bez pomocy proszków.
ObrazekObrazek
Nect
Awatar użytkownika
Posty: 62
Rejestracja: 22 mar 2013, o 19:27
Miano: Jakub "Nect" Piech
Wiek: 27
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Pilot, mechanik
Postać główna: Szeol Gate
Lokalizacja: Polzga
Kredyty: 20.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 22:57

Nie tyklo Zafrnie poprawił się humor. Nect, opowiadając czuł, że wypełnia go pozytywna energia, która znajdowała ujście właśnie w streszczaniu całych lat z życia kobiety. Takie perpetuum mobile. Czuł się dobrze mogąc znowu dotknąć swojej luby, porozmawiać z nią, a nawet cieszyło go to, iż w powietrzu czuć było jej zapach. Takie rzeczy doceni tylko osoba, która nie ma drugiej połówki na co dzień. Szczęście, że było mu dane docenić wszystkie te małe rzeczy, dające mu wewnętrzne spełnienie i satysfakcje: nie mylił się, jego kobieta żyła!
Jakub patrzył na nią pobłażliwym wzrokiem, gdy Zafrina udała obrażoną. Ale nie przerwał swej jakże pięknej przemowy i kontynuował dalej, do czasu aż skończył. Nie minęło dużo czasu, a pałeczkę przejęła Zafrina i szczerze powiedziawszy, chłopak nie spodziewał się takiego obrotu spraw. Mimo wszystko nie chciał pokazać niepewności, ani zaskoczenia. Na pewno nie chciał by wyczuła to w swoim głosie, jeszcze by się speszyła. Gdy dziewczyna wstała, zrobił to również Nect, siadając na oparciu łózka.
- Każda potwora znajdzie swojego amatora - powiedział, rozciągając się. Następnie walnął się na jej wyrko i patrzył na nią. Zafrina była tak troszkę do góry nogami z jego perspektywy - Nawet nie wiesz ile radości przyniosło mi spotkanie Ciebie. Tak, chciałbym i postaram się to odbudować - powiedział szczerze, następnie zmienił ton na bardziej poważny, profesorski - A teraz proszę udać się na spoczynek. Jest pani śpiąca. - zakończył przemowę uśmiechem.
Zafrina Robin
Awatar użytkownika
Posty: 43
Rejestracja: 25 mar 2013, o 13:38
Miano: Zafrina "Cerber" Robin
Wiek: 27
Klasa: Adept
Rasa: Człowiek
Zawód: Genetyk, medyk
Kredyty: 15.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

31 mar 2013, o 23:22

W oczach zabłysły jej iskierki gdy dotarło do niej, że Nect pomimo jej amnezji nadal ją akceptuje. Kto wie jak inni mogliby zareagować, na pewno nie wszyscy przyjęliby to tak spokojnie jak on. W głębi duszy Zafrina cieszyła się z takiego rozwoju wydarzeń, wszystko ma jeszcze szansę zakończyć się happy endem, biegającymi po domu małymi, drącymi się potworami syfiącymi na każdym centymetrze kwadrowym na jakim się znajdą... no, może to szczyt sielanki nie jest, dlatego może warto obejść się na tą chwilę z takimi czarnymi scenariuszami nieco ostrożniej. I żyć chwilą, o.
Zwróciła uwagę na mężczyznę, który rozłożył się wygodnie na jej łóżku. Otworzyła usta w wyrazie zaskoczenia i ściągnęła brwi do dołu, po czym oparła ręce na biodrach i zatupała kilka razy stopą. Kto by pomyślał, żeby tak bezpardonowo rozkładać się w kobiecym łożu! Nie mogła jednak udawać zagniewanej dłużej niż kilka sekund, bo na jej twarz zaraz powrócił wyraz rozbawienia. Tak, śmiała się w przeciągu ostatnich kilkunastu minut dosyć sporo, co jak widać stanowiło jedną z zalet przebywania w otoczeniu Necta.
- Sugerujesz, że jestem potworem? To Ty chyba mój drogi potwora nie widziałeś! - zaśmiała się - Odświętnie robię tylko za Cerbera o trzech głowach. - to powiedziała już ciszej, jednak nadal na tyle głośno, by Jakub usłyszał wszystko wyraźnie.
Na prośbę, a raczej skrzętnie zatuszowane polecenie pójścia spać dziewczyna zareagowała praktycznie natychmiastowym odzewem. Ona? Śpiąca? Nigdy. Przecież ona bezsenna, ona nie sypia! A co dopiero, by była śpiąca! Cerberowi nie przystoi spać, musi czuwać. I mimo tego, że może i rzeczywiście zdrzemnęłaby się chwilę, to na pewno tego otwarcie nie powie. To zdecydowanie nie w stylu Zaf.
- Położyć się na Ciebie? Zaraz odczujesz ten batonik, który zjadłam. - nachyliła się nad nim patrząc wzrokiem pełnym groźby, acz łatwo było w nim dostrzec także rozbawienie.
ObrazekObrazek
Nect
Awatar użytkownika
Posty: 62
Rejestracja: 22 mar 2013, o 19:27
Miano: Jakub "Nect" Piech
Wiek: 27
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Pilot, mechanik
Postać główna: Szeol Gate
Lokalizacja: Polzga
Kredyty: 20.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

1 kwie 2013, o 00:10

- No próbuj, nie boje się ciebie - powiedział ucieszony, jawnie rzucając kobiecie wyzwanie. Najwidoczniej coś planowała, a mężczyzna nie miał zamiaru się opierać. Nect zarówno jak Zaf, był już troszkę zmęczony i na pewno przydałoby mu się trochę snu. Ale nie pójdzie spocząć dopóki nie zrobi tego jego odzyskana co dopiero luba. Nie ma bata, trzeba pokazać jakim się jest wytrwałym, szczególnie przy kobiecie, a co! Będzie trwać, aż sam organizm zadecyduje o tym czy pójdzie spać. Zbyt miło było by się teraz wybrać do krainy snów, o nie. Wszystko co mógł sobie wyśnić, było przed nim i groziło mu rzuceniem się na niego.
- Nie pójdę spać, dopóki sama się nie położysz. Widać po Tobie zmęczenie, słabeuszu - zadrwił z dziewczyny, oczywiście nie by ją obrazić. Chciał ją sprowokować do tego by sie na niego rzuciła, a co. Wtedy na pewno ją przekona do snu.
Zafrina Robin
Awatar użytkownika
Posty: 43
Rejestracja: 25 mar 2013, o 13:38
Miano: Zafrina "Cerber" Robin
Wiek: 27
Klasa: Adept
Rasa: Człowiek
Zawód: Genetyk, medyk
Kredyty: 15.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

1 kwie 2013, o 00:35

Jej mina z grożącej zmieniła się w minę szaleńca wpatrującego się w swoją ofiarę, wcielonego wręcz diabła. Wpatrywała się tak w Necta przez kilka sekund, po czym przemówiła do niego nader spokojnym, ba, może nawet nieco słodkim głosem.
- Nie boisz się? Jesteś pewien, że nie powinieneś się bać? - zapytała i rozczapirzyła palce uniosłwszy dłonie nad klatkę piersiową Necta.
Błędem było nie czuć respektu przec groźnym Cerberem, a co! W tym rzecz, że mężczyzna coś tego respektu nie czuł... trzeba to zmienić i to w trybie natychmiastowym! Może jeszcze pożałuje, że tak zuchwale przeciwstawiał się Zafrinie Robin, pogromczyni MężczyznUdającychŻeZadowalająKobiety. No dobra, może i taką znowu pogromczynią nie była i to będzie jej pierwsza ofiara, ale zawsze musi być ten pierwszy raz.
No i w tym momencie została nazwana słabeuszem. Zniosłaby wiele mając jeszcze nieco, resztki litości dla swej ofiary... ale teraz nie będzie miała jej ani krzty. Jak śmie nazywać ją słabeuszem! Przecież ona go zabije, rozszarpie, pociacha na drobne kawałeczki i upiecze na grillu jako szaszłyk. Nawet pomimo tego, że sen ją nieco ogarniał, zebrała się w sobie i postanowiła brutalnie odegrać się fizycznie na osobie mężczyzny leżącej praktycznie pod jej nosem. Gwałtownym ruchem opuściła ręce w dół i wskoczyła na Necta siadając mu na biodrach, po czym zaczęła bezapelacyjnie i jak najdotkliwiej łaskotać.
- Mnie się nie nazywa słabeuszem, Kubusiu. - warknęł, dobitnie akcentując ostatnie słowo swojej wypowiedzi. Niech nie myśli, że może sobie pozwalać, no!
ObrazekObrazek
Nect
Awatar użytkownika
Posty: 62
Rejestracja: 22 mar 2013, o 19:27
Miano: Jakub "Nect" Piech
Wiek: 27
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Pilot, mechanik
Postać główna: Szeol Gate
Lokalizacja: Polzga
Kredyty: 20.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

1 kwie 2013, o 00:55

Prowokacja sie udała, nawet można powiedzieć, że udała się za bardzo. Wściekła wręcz Zaf i do tego sprowokowana do ataku, nie trzeba było długo czekać, aż rzuci się na Necta. Mężczyzna z pozoru był bezbronny, nawet nie stawiał oporu gdy dziewczyna zaczynała go łaskotać: po prostu wygiął się i zaczął coś mamrotać. Było to coś w stylu "Boże ratuj" lub "dlaczego ja?", aczkolwiek wątpliwe jest by Zafrina zrozumiała co sepleni sobie tam Jakub.
Przez pierwsze kilka minut udawał słabszego, by luba poczuła się pewnie - a co za tym idzie, straci czujność. Kiedy już wybrał moment, zaatakował. Korzystając z silnych mięśni brzucha, szybko poderwał się do góry, kładąc ręce na talii dziewczyny, a następnie sam zaczął ją łaskotać. Gdy ta dostała już spazmów, mężczyzna szybkim ruchem zamienił ich miejscami - teraz Zaf leżała, a zły Jakub pastwił się nad nią. W pewnym momencie jednak pomyślał, że dobrym urozmaiceniem zabawy będzie buziak, którego zaraz potem dał. Dopiero po jakimś momencie uświadomił sobie co zrobił.
- Ja... Ja Cie przepraszam, zapędziłem się i no, przepraszam - powiedział tonem, jakby błagał kogoś o życie. Nie wiedział jak zareaguje dziewczyna. To, że Nect przypomniał jej kim był dla niej, nie oznacza przecież, że zaraz może ją całować. Według niego naprawdę nierozważnie postąpił, szczególnie dlatego, że nie wie jaka będzie reakcja ze strony dziewczyny. Może sobie pójdzie i znienawidzi Jakuba za ten czyn? Różnie przecież z kobietami bywa.
Zafrina Robin
Awatar użytkownika
Posty: 43
Rejestracja: 25 mar 2013, o 13:38
Miano: Zafrina "Cerber" Robin
Wiek: 27
Klasa: Adept
Rasa: Człowiek
Zawód: Genetyk, medyk
Kredyty: 15.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

1 kwie 2013, o 01:41

Szczerze powiedziawszy... teoretycznie wszystko szło po jej myśli. No, mściła się i te sprawy, Jakub marudził i jęczał tenisistka na zawodach, ale jakoś było to wszystko za łatwe. Ani to się nie opierało, ani odzewu nie było... no, niby wygrywała tę bitwę, ale spodziewała się lepszej zabawy, na pewno ciekawszej i nie tak monotonnej. Nawet z tego wszystkiego po jakimś czasie chciała już odpuścić, ale w tym momencie nastąpił przełom w rozgrywce przeważający szalę na stronę Necta. Biedna, złapana i łaskotana - a ta szczwana bestia musiała wiedzieć, że Zafrina ma zabójcze łaskotki! - wiła się i rzucała bleby uwolnić się jakkolwiek od sadystycznych rąk jej oprawcy. Śmiała się tak bardzo, że... że jej śmiechu prawie nie było słychać, bo nie mogła złapać oddechu. Na jej twarzy szybko wykwitł buraczkowaty rumieniec, powodując jeszcze bardziej spazmatyczny śmiech i nienaturalne wygibasy dziewczny. Chciała krzyczeć, że już dosyć, że stop, że już nie może i nawet mimo swojej wewnętrznej dumy - że się poddaje, jednak komuś, kto nie jest w stanie nawet nabrać powietrza trudno będzie na dodatek cokolwiek powiedzieć. No i do mózgu chyba odcięto jej nieco dopływ tlenu, bo przed oczami tak troszkę pojawiły jej się mroczki.
Ku zaskoczeniu, ba, ogromnemu zasoczeniu dziewczyny ni stąd ni z owąd Nect ją pocałował. W pierwszej chwili nie kapowała za bardzo co się dzieje zamroczona przez brak tlenu, ból mięśni brzucha i te sprawy. Gdy już zorientowała się w sytuacji, co trwało nie powiem dobre kilka sekund, sam Jakub też wykazał się refleksem i szybko zaprzestał swoich działań. Zafrina popatrzyła na niego wielkimi oczyma, a ten praktycznie od razu zaczął przepraszać. Z jednej strony no dziwne to nieco było, a z drugiej w jakiś sposób rozumiała jego pobudki - trudno się przyzwyczaić pewnie do tego, że osoba, z którą kiedyś łączyło nas tyle nagle nas nie pamięta.
- Nie, ja... nie gniewam się. Nic się nie stało. - powiedziała posyłając mu lekki, uspokajający uśmiech. Martwiła się, że będzie się strasznie zadręczał za ten wybryk potem, ale cóż, trudno jej było cokolwiek na to poradzić.
ObrazekObrazek
Nect
Awatar użytkownika
Posty: 62
Rejestracja: 22 mar 2013, o 19:27
Miano: Jakub "Nect" Piech
Wiek: 27
Klasa: Inżynier
Rasa: Człowiek
Zawód: Pilot, mechanik
Postać główna: Szeol Gate
Lokalizacja: Polzga
Kredyty: 20.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

1 kwie 2013, o 02:00

Nect zszedł z dziewczyny, po czym opuścił jej łóżko. Dziwnie mu teraz było, czuł się skrępowany i zażenowany zaistniałą sytuacją. Zapędził się trochę i mimo że buziaczek był fajny, to trochę żałował, iż sobie pozwolił na takie rzeczy. Najgorszy był ten wzrok Zafriny, która była zszokowana tym, co zrobił. Takie coś jeszcze bardziej go krępowało, zawstydzało.
Tak więc stojący Jakub wskazał na swoje wyrko, spoglądając raz na Zaf, a raz na miejsce spoczynku. Nie wiedział co teraz zrobić, powiedzieć. Jedyne czego teraz pragnął, to schować się gdzieś i zapomnieć o pocałunku. Chciał wymazać z pamięci wzroku dziewczyny po pocałunku i ogólnie całe to zajście. Jak on nienawidził takich rzeczy, milion destrukcyjnych myśli bombardujący jego umysł. Większość z czarnymi scenariuszami, które nie kończyły się dla niego dobrze, a raczej dla tego, co chciałby by było między nimi. Powolne wyniszczanie się od środka.
- To ja sie tam pójdę położyć i no. Zdrzemnij się, mamy jeszcze trochę czasu, a przyda się nam odpoczynek - powiedział niepewnym głosem. Zmieszany zaczął zmierzać w stronę swojego łóżka - Dobranoc - dopowiedział cicho, po czym padł łbem na poduszkę. Co za fatalne zakończenie dnia.
Zafrina Robin
Awatar użytkownika
Posty: 43
Rejestracja: 25 mar 2013, o 13:38
Miano: Zafrina "Cerber" Robin
Wiek: 27
Klasa: Adept
Rasa: Człowiek
Zawód: Genetyk, medyk
Kredyty: 15.000

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

1 kwie 2013, o 02:23

Zafrina patrzyła na Necta, a ten z kolei spoglądał na nią niepewnie wzrokiem pełnym zmieszania i zażenowania. Dziewczynie po prostu serce się krajało kiedy widziała jego minę, to jak się zachowuje i jak jest niepewny. Chciała wstać, podejść do niego, przytulić go pocieszająco i powiedzieć "ej, wszystko będzie dobrze", ale nie wiedziała jak ten zareaguje. Odepchnie ją, odrzuci, powie, że to wszystko nie ma sensu? Czy przygarnie pewnym ramieniem, pogładzi po włosach i postoi tak z nią chwilę by spokojnym już iść spać?
Usiadła na łóżku i nadal obserwowała mężczyznę, który w głowie według przypuszczeń Zafriny strasznie zadręczał się tym, że doprowadził w ogóle do takiej sytuacji. Zagryzła niepewnie dolną wargę kiedy ten się odwrócił i wstała cicho ze swojego posłania i podchodząc do Necta kiedy ten odwracał się akurat w jej stronę. Bez jakiegokolwiek słowa przytuliła go na kilka sekund, po czym puściła i odezwała się.
- Ej. Nie ma co się zadręczać, a po Twojej minie widać że to robisz. Nikt jeszcze nie umarł, a ja rozumiem, że pewnie trudno Ci jest się przyzwyczaić do tego, że Cie nie pamiętam. - popatrzyła mu w oczy mimo tego, że on tak uparcie unikał jej wzroku - Jutro też jest dzień a świat się nie zawalił. - po tych słowach odwróciła się i bez słowa położyła się w łóżku momentalnie wręcz zasypiając.
ObrazekObrazek
Ananthe’Viroccum vas Eboracum
Awatar użytkownika
Posty: 312
Rejestracja: 23 mar 2013, o 21:40
Miano: Ananthe vas Eboracum
Wiek: 28
Klasa: Szpieg
Rasa: Quarianka
Zawód: Najemnik
Postać główna: Ananthe'Viroccum vas Eboracum
Status: Członek Zaćmienia Pierwszego Stopnia
Kredyty: 1.200
Lokalizacja: Złotoryja

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

9 lis 2013, o 18:09

Ananthe powoli wlekła się przez Hangar 5b. Stawiając nogę za nogą brnęła przez tłum vorch, krogan i wszlekiej maści obcych, których nie było stać na wykupienia miejsca parkingowego w lepiej chronionej części doków należącej do BS'ów. Chociaż patrząc na ostatnie wydarzenia cześć ta mogła już nie być wcale tak dobrze chroniona... Na razie jednak quarianka nie zaprzątała sobie tym głowy. Mocno utykając przecisnęła się między parą vorch, i nagle otoczyła ją pusta przestrzeń. Odetchnąwszy z ulgą (w końcu zapachy jakie mogła jej zaserwować tłuszcza nie należały do najprzyjemniejszych) rozejrzała się wokół siebie. Sądząc po stanie drzwi do jej statku nikt się jeszcze nie włamał do środka, jednak rysy i źle zatarte osmalenia świadczyły że próbowano. Nagle tuż przed jej nogami przebiegło dziecko nieokreślonej rasy trzymające w rączkach jakiś metalowy pręt, zaś tu za nim pędził sonda naprawcza z jej statku.< Kurna czyżby Ver znowu odbiło? Ehh nie mam na to czasu...> Warknęła po czym pochwyciła niewielki mechanizm i zdezaktywowała go omnikluczem. Cóż nie ma to jak wesoły początek nowego dnia, nie? Wykrzywiwszy twarz w dezaprobacie, Ananthe otworzyła właz do swojego statku i przeszła do komory dekontaminacyjnej. Patrząc jak resztki brudu złażą z kombinezonu (i sondy) z niesmakiem stwierdziła że plami krwi, oraz odłamki trwale przylgnęły do materiału, a także co miększych części kombinezonu.<Kurwa, jedna pierdolona misja i już muszę wracać usmarowana jak żul jakiś? Ehh, nienawidzę tego naprawiać>. Idąc przez kolejne części statku, zdejmowała z siebie części ekwipunku, nie patrząc nawet za bardzo gdzie je zostawia. W tym momencie marzyła tylko o śnie. Zdjąwszy ostatni element dodatkowy, jakim była pęknięta nakładka, dziewczyna runęła na swoje łóżko.

Gdzie ja jestem? Lekko oszołomiona rozejrzała się po długim, pogrążonym w mroku korytarzu. Nigdzie jak okiem sięgnąć żywego ducha, totalna cisza. Próbując się podnieść poczuła rwący ból w boku. Gdy podniosła rękę, zobaczyła jak przez przez palce przecieka szkarłatna substancja. <Co do cholery jasnej?> Utykając i walcząc z bólem ruszyła przed siebie. Nagle zalało ją czerwone światło Omegi. Gdy jej oczy przyzwyczaiły się do otoczenia, przez łzy ujrzała most prowadzący do siedziby Archanioła. Powoli idąc wsłuchiwała się w niepokojącą ciszę, jaka tu panowała. Po bokach leżały zwłoki. Nie ograbiono ich jeszcze, a z niektórych nadal sączyła się krew. Nagle przestrzeń rozerwał dźwięk strzału. Bardziej zobaczyły niż poczuła, jak kula snajpera przebija jej bark. Nie dając za wygraną przyspieszyła kroku, pół biegnąc do następnej osłony. Wzium.. kolejny pocisk trafił w miękkie ciało quarianki. Padając przez łzy widziała ostatnie metry dzielące ją od bezpiecznej osłony. Nie dając za wygraną czołgała w jej stronę. Wzium.. pocisk przebił jej drugą nogę. Nie mogąc już się ruszyć Ananthe zwinęła się kłębek, czekając na śmierć. Wtem do jej uszu dobiegł dźwięk kroków. Odchyliwszy głowę spojrzała w górę i dostrzegła znajomą sylwetkę....
-Tato?
Quarianin nie odpowiadając jej wyciągnął długi nóż i schyliwszy się nad nią, zamachnął się by skończyć z jej życiem....

Zerwawszy się z krzykiem, quarianka prawie nie wyrżnęła o sufit. Podkuliwszy pod siebie nogi, objęła je rękoma i próbowała się uspokoić. <Ana, spokojnie to tylko sen, nie ma czego się bać. Jesteś na swoim statku. To tylko sen...>. Opanowawszy się w miarę wygramoliła się ze swojej pryczy i stanęła w miarę wyprostowana w pokoju. <Co za bajzel. Wszędzie leżą części kombinezonu... Kurna mam nadzieję że nie odczepiłam żadnej części bazowej!> W lekkiej panice włączyła systemy diagnostyczne i odetchnęła dopiero gdy wyświetlacz po wewnętrznej stronie hełmu zakomunikował pełną sprawność systemu i brak dodatkowych części. Uśmiechnąwszy się blado, zaczęła zbierać z podłogi porozrzucane części ubioru i innych elementów ekwipunku. Czując jak chłód, emanujący od podłogi przenika przez jednowarstwową, bazową warstwę kombinezonu, przyspieszyła swoje ruchy. Wrzuciwszy zajechane części garderoby do jednej z szafek i odłożywszy broń do zbrojowni, Ananthe szybkim krokiem podbiegła do szafki, w której trzymała resztę swoich ubrań. Z lekkim niesmakiem, odsunęła elementy starego kombinezonu. Za dużo osób zarówno na Omedze jak i na Illium pamiętało ją w tym wdzianku, a wolała chwilowo zachować anonimowość. Sięgnąwszy po średnich rozmiarów pudełko na dnie szafy lekko zmarszczyła brwi. Odgarnąwszy z niego kurz ujrzała nic nieznaczące logo jakiejś firmy i datę sprzed paru lat. Podniósłszy wieko, Ananthę delikatnie uśmiechnęła się. W środku oryginalnie zapakowany leżał strój, kupiony przez jej kochankę z czasów studiów. <Cóż powinien jeszcze pasować, w szczególności że raczej schudłam.> Pomyślała wyciągając czerwoną tunikę z kapturem, nakładkę do wizjer, buty oraz całą resztę garderoby. Powoli wdziewając na siebie kolejne elementy, Ananthe zastanawiała się co teraz porabiała Nae. Najprawdopodobniej znalazła sobie jakiegoś turiańskiego kochanka i idąc za rodzinną tradycją została stateczną i poważaną metresą, albo odbiło jej do reszty i służy teraz jako komandoska na jakimś zadupiu... Uśmiechnąwszy się na tą myśl, narzuciła na siebie tunikę i mocno zacisnęła pas, zapinając go na pierwsze oczko. W odrobinę lepszym nastroju ruszyła do kantyny, aby odszukać jakieś resztki jedzenia i może szklankę alkoholu, gdy nagle usłyszała komunikat WI: Przed statkiem stoi jakiś hanar, pani kapitan. Mam go poszczuć sondą?
-Pogrzało Cię? Nie, wpuść i powiedz że zaraz przyjdę.-odwarknęła
<Czyżby Xirys postanowił ze mną lecieć? Miło, choć nie spodziewałam się go tak wcześnie. A może już nie było wcześnie? Diabli wiedzą...> Myśląc to ruszyła w stronę wejścia do statku, uprzednio sprawdzając czy wkoło panuje chociaż mierny porządek.
ObrazekObrazek Jeśli piszesz do mnie, używaj rodzaju męskiego, jeśli do Ananthe, rodzaju żeńskiego. Theme postaci
Xirys
Awatar użytkownika
Posty: 188
Rejestracja: 3 kwie 2013, o 22:13
Miano: Xirys
Wiek: 36
Klasa: Inżynier
Rasa: Hanar
Zawód: Najemnik, spec od walk technologicznych
Status: Ex-SOC, dawny pracownik korporacji technologicznej na Kahje
Kredyty: 18.340
Lokalizacja: Norwegia

Re: Eboracum- fregata typu „L: klasy „Inkwizytor”

9 lis 2013, o 19:53

Hanar nadal czuł na sobie wzrok swego salarianskiego szefa, który bardzo niechętnie oddelegował go. Wiadomo, że przydałby mu się Xirys, ale najemnik miał na ten czas dość. Za dużo ryzykowania życia jak na ten czas. No i hanar potrzebował odpoczynku. Ferii. I Illium było dobrą lokacją na to. Annanthe jednym słowem miała dobry smak. Szczególnie, że Illium było jedną z planet gdzie Zaćmienie rezydowało w dużej ilości.
Zlokalizowanie statku quarianki chwile mu zajęło. Z portu co chwile ktoś przychodził i wychodził, mając kompletnie gdzieś inne osobniki. Szczególnie problematyczne było to dla hanarów. W porównaniu do innych ras nie posiadali oni ramion i łokci, którymi mogli się rozpychać i przebijać przez tłumy. Po drodze, hanar zajrzał jeszcze do jakiegoś monopolowego sklepu szukając czegoś w podzięce za propozycje przelotu na Illium. Ostatecznie wybrał turianską "brandy". Troszkę problematyczniej było z mind-fishem. Xirys zmarnował ponad godzinę na zdobyciu takiego dania.
Gdy w końcu jednak je miał, dotarł do statku. I tu niespodzianka. Coś mignęło w powietrzu i pogoniło jakiegoś smarkacza, który szybko uciekł rycząc głośno. Sonda. Hanar przyglądał się małemu urządzeniowi.
Wtedy rampa opadła. Xirys postanowił jednak nie wchodzić, a jedynie podleciał trochę bliżej, czekając na właścicielkę, pomimo glosy WI, które powiadomiło go o możliwości wejścia do środka.
ObrazekObrazek
| Obrażenia od mocy technologicznych: +10%| Zmniejszenie kosztu mocy technologicznych: 10% |
Combat theme Calming after the storm theme Ancient Protean Philosophy: "Violence is not a good solution, the airlock is a better one" Bonus: Son of Shepard Mistah J

Wróć do „Doki”