[Mistrz Gry]

Voodoo jedynie parsknął śmiechem na słowa Nexarona. Śmiech ten trwał przez dłuższą chwilę, będąc bodaj jeszcze gorszy niż obecna chwilę przed jego "objawieniem się" cisza.
- Trzeba też mieć jakieś standardy - odrzucił, takim samym tonem, jakim ojciec tłumaczy dziecku dlaczego słońce wschodzi i zachodzi.
Skupienie się na celowaniu na poziom siedemnasty w momencie, w którym to wszystkie, palące się oślepiającym światłem lampy, skierowane były w stronę jego twarzy, nie było takie łatwe. Postanowił jednak zaryzykować - chwilę później znalazł się się na wyższym poziomie, zaznając przy tym ulgi przez swe zmęczone oczy - teraz, będąc co prawda na poziomie lamp, ale pozostając w cieniu przez ich nakierowanie w dół, mógł zacząć się na powrót przyzwyczajać do ograniczonej ilości światła. I porządnie rozejrzeć.
- A ty kurwa gdzie?! - krzyknęła za nim asari, z wyraźną furią w głosie. Raczej nie pomagał fakt, że nie była w stanie już dostrzec Nexarona przez jarzące się lampy.
- Radzę ci nie robić takich gwałtownych ruchów, najemniku - zagrzmiał głos, który, mimo tego, że wydawał się być znacznie bliższy niż wcześniej, wciąż pozostawał nieuchwytny pod względem miejsca, w jakim można było zlokalizować jego źródło. - Wiesz, że nie miałbym oporów przed zmieceniem cię i zabraniem sobie tego, co należy do mnie.
Nastała chwila ciszy, w czasie trwania której najemnik mógł ponownie się rozejrzeć - stopniowo jego oczy zdawały się przyzwyczajać, a on - widzieć więcej. Przez krótką chwilę wydawało mu się, że w drugim kącie siedemnastego poziomu, bliżej schodów, coś mu mignęło - może nie cień, ale jak gdyby zakłócenie powietrza. Wyładowanie?
- Albo ja, albo ona - dodał pirat po chwili, jak gdyby rozkoszując się wypowiedzianymi przez siebie słowami. - Oczywiście pewnie nie jesteś świadom tego, że pięć minut temu dostała rozkaz likwidacji ciebie, tuż po zlikwidowaniu mnie, prawda? - tym razem w jego głosie wyraźnie zabrzmiała nuta ironii. Dragonbite nie usłyszał za to żadnego słowa od strony asari - czyżby nie usłyszała tego, co powiedział, prawdę powiedziawszy ciszej niż mówił wcześniej, Voodoo, czy po prostu nie zamierzała zaprzeczać?
- Naprawdę myślisz, że jest byle jakim agentem Biura Ochrony? Porównaj ją z tamtą dwójką - dodał jeszcze, pozwalając, by ironia przeważyła nad wcześniej spokojnym, naturalnym tonem głosu.

[Nexaron Dragonbite]

- Gdybym się trzymał tych standardów nie wiadomo ile jeszcze bawiłbyś się z nimi w kotka i myszkę, więc zamiast kazań spodziewałbym się podziękowania, papciu - powiedział ściszając głos do niemalże szeptu, bo wolał aby trójka już jak się zdawało byłych towarzyszy nie usłyszała tego. Nie przeszkodziło mu to jednak w nasyceniu swych słów ironią. Choć Voodoo mógł być dumny z tego, że od tygodnia robi Biuro Ochrony w bambuko to medal miał też drugą stronę. Cały czas go odnajdują i ciągle ścigają, a on nie jest w stanie ostatecznie się ulotnić - I nie masz co liczyć, że tak po prostu się położę i umrę dla twojej wygody...
Obecnie priorytetem teraz gdy Nex'owi wracał wzrok było znalezienie pirata i odpowiedniej osłony przed potencjalnymi atakami z jego strony. Fakt, że jeszcze żył nie oznaczało iż zaraz to się nie zmieni, ale nie dobywał broni w "geście dobrej woli". Rozglądał się zamiast tego w poszukiwaniu jakiś oznak obecności poszukiwanego, a gdy coś mu mignęło przy schodach skupił na tym swą uwagę. Zdawało się, że po raz kolejny jego przypuszczenia się potwierdzały. Póki co była to najlepsza i jedyna wskazówka jaką dysponował to, i wykorzystał ją wybierając osłonę, która osłoniłaby go od ataków z dołu jak i od strony tamtego wejścia na poziom siedemnasty.
- Domyślałem się, że nie mówią mi wszystkiego, ale miała tutaj miejsce wzajemność. Oni nadal nie wiedzą czemu jeszcze nie opuściłeś planety, a moja wcześniejsza oferta była prawdziwa. Jeśli chcesz to później porozmawiamy o zapłacie za moje usługi i kłopoty przez jakie musiałem przejść aby zdobyć to urządzenie, a teraz zająć się nimi. Myślę, że jeśli pozbędziemy się Tinos, to ta asarii, pozostała dwójka wycofa się - kontynuował szeptem. Nie wiedział jak zachowa się Eco, ale po Kailene, która od początku zdawała się nie nadawać do tego zadania spodziewał się właśnie paniki, krzyków i ucieczki. To kim mogła być, a nie była asarii miało natomiast marginalne znaczenie dla niego. Fakt, że nie zaprzeczyła oskarżeniom pirata już tak. Teraz z sojuszników cała trójka stała się wrogami. Pozostawało jednak pytanie czy podobna przemiana nastąpi w jego relacji z piratem.
- Kailene, Eco, czy to prawda? - zapytał normalnym głosem uruchamiając na moment swój mikrofon. Wątpił aby zdrada i strzelenie komuś w plecy byłoby w stanie sprawić aby Shiara chociażby mrugnęła, ale o tamtej dwójce nie powiedziałby tego samego. Jeśli zaś dzięki temu uda mu się wzbudzić w nich wątpliwości, wahanie, to tym łatwiej będzie można się ich pozbyć.

[Mistrz Gry]

Voodoo milczał, przynajmniej początkowo. Możliwe, że po prostu rozważał przyjęcie propozycji Nexarona, albo czy w ogóle warto będzie najemnikowi zaufać - w końcu możliwe, że dostał jego wiadomość, a skoro wiedział o rozkazie wysłanym przez Biuro Ochrony, mógł też mieć pewność, że oprócz niego nie wypłynęło nic do samego najemnika odnośnie przebiegłym planie czy czymś w tym rodzaju.
Cisza trwała także po stronie Kailene i Eco, do których skierowane było poprzednie pytanie. Dopiero po chwili mężczyzna postanowił zabrać głos, najwyraźniej nieco niepewnie, jak gdyby bał się, że zaraz po tym dostanie strzał w łeb.
- Wiedziałem, że nie jest z Biura Ochrony. I to, że mamy traktować jej rozkazy ponad twoimi - okrzyknął w odpowiedzi, nie widząc Nexarona, więc nie wiedząc, jak daleko ten może być i gdzie się znajdywać. - Rozkazy z góry wydawane są jej, nie nam, kurwa! Wyłączcie te pieprzone światła bo mi oczy wypali!
Kailene siedziała cicho, nieco skulona, jak gdyby to nie jej oczy, a ona cała cierpiała przez to światło. Ona i jej ciało, niczym palone żywcem.
- To pierdolony pirat, najemniku - warknęła Shiare, jakby nagle zachciało jej się dogadywać z Dragonbitem. - Za który jest spora nagroda, pragnę przypomnieć! Mam rozkaz zlikwidowania cię na wypadek, gdybyś pragnął się do niego przyłączyć albo olać zadanie wyznaczone nam przez Biuro Ochrony. Zajeb go, a wszystko będzie tak, jak być miało.
- Oczywiście, że ma rozkaz zlikwidowania cię tak czy siak - odrzucił Voodoo, jakby stojąc nieco bliżej Nexarona, choć wciąż nie był w stanie go wypatrzeć. - Jest najemnikiem. Wynajętą przez Biuro Ochrony, które nie chce przyznać, że nie potrafi sobie poradzić z jednym piratem. Jej zapłacili za milczenie, tobie nie zamierzają. Łatwiej będzie cię po prostu zlikwidować.
Wtem tuż przed najemnikiem zaczął się powoli pojawiać zarys postaci - kamuflaż taktyczny, o którym dobrze pomyślał wcześniej Nexaron, został dezaktywowany bądź sam zaniknął, gdyż upłynął czas jego działania - Dragonbite'owi ukazał się pirat sam w sobie. Dobrze uzbrojony, postawny mężczyzna z charakterystyczną dla siebie brodą i taktycznym wizjerem, który na razie nie był założony, ukazując oczy pirata brązowego koloru. Przesunięty ku górze, opierał się o czoło przysłonięte czapką - najzwyklejszą, szarego koloru czapką. W rękach trzymał karabin - i to nie byle jaki, a M-76 Zjawę.
- Chyba jednak ci nie ufają. Bo jak wyjaśnisz agentów Biura Ochrony, próbujących wedrzeć się w tej chwili na piętnaste piętro? - spytał spokojnym tonem, uruchamiając swój omni-klucz, a karabin, skierowany ku górze i trzymany w jednej ręce, opierając o swoje ramię.
Przed Nexem ukazała się wizualizacja wieży, holograficzny obraz z wyszczególnieniem piętra piętnastego, na którym to podświetlone zostało sześć sylwetek. Nie mógł jednak stwierdzić, czy rzeczywiście są to agenci Biura Ochrony - nie był to również obraz z kamer czy czegoś, co byłoby bardziej wiarygodne niż hologram i wizualizacja, lecz to od niego zależało, czy zaufa piratowi, któremu chyba bardziej zależało na urządzeniu Nexarona niż na nim samym, czy też asari - wyraźnie pokazującej już wcześniej, że los Dragonbite'a jest jej jeśli nie obojętny, to najchętniej by go wykończyła dla własnej satysfakcji, nie wypełnienia rozkazów.

[Nexaron Dragonbite]

To czego Nexaron nie mógł odmówić pracownikom Biura Ochrony to przedsiębiorczości. Jednego najemnika wynajęli sami. Pewnie nie po raz pierwszy i nie ostatni jak uważali. Kogoś sprawdzonego, zaufanego i kto już dowiódł, że będzie potrafił zachować dyskrecje. Teraz zaś gdy napatoczył się drugi zamierzali go wykorzystać i mogli mu obiecać wszystko czego by tylko zapragnął, a ostatecznie po prostu zlikwidować po robocie. Kto w końcu miałby do nich o to żal? Dlatego właśnie choć Illium wydało się lepsze od Omegi to były to jedynie pozory...
Nex'a nie przekonała ani nagła rozmowność asarii, ani to co powiedział pirat, ani nawet mapką z piętrem piętnastym i dziwnymi punktami. To mogło być cokolwiek, a Voodoo dowiódł już, że jest dobry w swym fachu, ale... Ostatecznie gdyby nie podjął już decyzji komu chce zaufać nie byłby tu gdzie był teraz. Zdecydował się zaufać przynajmniej na razie piratowi, a fakt iż mu się pokazał świadczył o tym samym, więc doszli do jakiegoś porozumienia. Co w sumie go cieszyło, bo skacząc tutaj podjął spore ryzyko.
- A ja nie ufałem im, więc nie ma urazy - powiedział pół szeptem upewniwszy się wpierw, że komunikator jest wyciszony i prostując się trochę - Odblokowałeś już wyjście na górę i tylko sobie z nimi pogrywasz? Czy potrzebujesz jeszcze czasu? - zapytał od razu przechodząc do konkretów. Jeśli pirat miał jakiś plan chciał go usłyszeć, a jeśli nie to będą improwizować. Funkcjonariusze nie zdawali się palić do szturmu, więc mogli jeszcze zyskać czasu na samej pogaduszce, ale już teraz odwrócił się do nich aby mieć ich na oku.
- Jak miało być? - krzyknął do asarii znów uruchamiając komunikator w hełmie - Zabijam Voodoo, ty strzelasz mi w plecy i zgarniasz "sporą nagrodę", a mnie szufladkujecie jako współpracownika pirata, tak ?! - starał się aby jego głos przepełniała złość. Choć tak naprawdę wcale jej teraz nie czuł. Sam by tak postąpił, ale czy było to coś z czego stróże prawa powinni być dumni? - Wszyscy są zadowoleni oczywiście poza mną... Myślałem, że kto jak kto, ale Biuro Ochrony ma jakieś standardy. Nawet na Illium!!

[Rzut kością]

Szarża - obalenie:
0
Strzał wstrząsowy - obalenie
1

[Mistrz Gry]

Voodoo wzruszył tylko ramionami, przenosząc wzrok w stronę stojącej na dole trójki. Przez moment Nexaronowi wydawało się, że Eco sprawdza coś na swoim omni-kluczu, lecz nie mógł być pewien - tak czy siak mężczyzna patrzył się w dół, osłaniając twarz rękoma, gdyż światło uniemożliwiało mu normalne patrzenie w stronę najemnika.
- Staram się ich zatrzymać w dole, ale mają więcej czasu i możliwości. Szybciej się przedrą niż mi to zeszło - westchnął cicho, samemu przenosząc wzrok z Dragonbite'a na aktywne narzędzie na własnej ręce. - Ale i tak łatwo im nie pójdzie. Mam kilka sztuczek w zanadrzu. - uśmiechnął się sam do siebie, a najemnikowi przypomniały się aktywne, pozostałe mechy, z którymi nie mieli styczności wchodząc na górę. Tak jak i sprytnie zatuszowana pułapka. Tyle, że funkcjonariusze już najpewniej ominęli tamte piętra.
- Dobra, pieprzyć to! - krzyknęła nagle asari, odsłaniając wcześniej skrzętnie ukrywaną za dłonią twarz, choć spojrzenie w te jarzące się punkty nie mogło należeć do najprzyjemniejszych. - Echo, teraz! - warknęła do stojącego obok mężczyzny. Sekundę później, nagle, wszystkie światła przygasły. Nexaron spostrzegł, iż jego przypuszczenia były prawdziwe - kuląc się, mężczyzna stojący teraz w dość dziwnej pozycji nieustannie robił coś na swoim omni-kluczu, którego blask wcześniej skutecznie ukryły jarzące się lampy.
Stojący obok niego Voodoo zaklął w momencie, w którym w jego stronę poleciał pocisk Rzezi wysłany przez asari.
- Suka! - odkrzyknął, zachwiawszy się, gdy Rzeź trafiła cel. Sekundę później Tinos ogarnęła Siatka pojmań, a między trójkę agentów poleciała Mina, uaktywniając się, gdy tylko któryś z celów znalazł się w zasięgu ręki.
Krzyk Kailene, próbującej niezdarnie odskoczyć na bok, stłumił bojowy okrzyk asari, która, odzyskawszy zmysł wzroku, ruszyła Szarżą prosto na pirata, na wyższy poziom, trafiając w cel i natychmiast go obalając. Zanim ten zdążył wstać z miejsca, błysnęło biotyczne wyładowanie, jakim, posługując się w tej chwili walką wręcz, chwilę później go uraczyła. Zanim jednak zdążyła zrobić cokolwiek poza tym, mężczyzna odturlał się od niej, kierując w jej stronę lufę Zjawy i wystrzeliwując pocisk Strzału wstrząsowego, sprawiając, że asari poleciała na metr dalej, mijając Nexarona i padając na ziemię.
Dopiero wtedy Eco i Kailene, pozbierawszy się najwyraźniej po wybuchu miny, zdali sobie sprawę z tego, co się tak naprawdę dzieje - i jakie mieli rozkazy. Dragonbite od razu dostrzegł, że dla Shiare zszedł na "boczny plan", lecz gotująca się do ataku Kailene patrzyła wyraźnie w jego kierunku - może wciąż stojąc nieco niepewnie na nogach, lecz sięgająca po Predatora, który wcześniej wypadł jej z dłoni.

[Nexaron Dragonbite]

No i w sumie nie dowiedział się od pirata tego na czym mu najbardziej zależało. Czy mogli uciekać na dach wieżowca, czy jeszcze nie zhakował drzwi na niego wiodących. Nie mniej nie więcej to był koniec z dyplomacją i była pora przejść do czynów.
Na pierwszy cel szła Tinos z dwóch powodów oczywistych powodów. Pierwszy był taki, że w przeciwieństwie do pozostałej dwójki zdawała się o być wiele bardziej zaprawiona w boju, a po drugi wskoczyła już do nich. Nie było nawet konieczności aby wspominać iż najemnik czynił to z wielką przyjemnością.
Nex przez moment zastanawiał się czy sięgnąć po broń, bo miał dogodne warunki do oddania strzału, ale ostatecznie uznał, że nie warto. Wolał skupić się na tym aby jak najszybciej pozbawić ją tarczy i uniemożliwić jej jeśli to tylko będzie możliwe wstanie.
Zaczął od tego, że znów kucnął przy barierce aby utrudnić tym na dole trafienie jego, a międzyczasie przekierowując moc z tarczy. Następnie mocno się wybił skacząc ku assari z bojowym okrzykiem i używając nowej. Gdy wylądował pamiętał o tym aby zrobić to na miękkich nogach i trzymać się jak najniżej jak mógł. Nie mógł jednak już teraz świętować zwycięstwa, bo był to dopiero początek, a teraz był pozostawiony bez tarczy. Nim więc biotyczna poświata zdołała zniknąć sprawił iż rozbłysła jeszcze mocniej niż wcześniej tyle, że tym razem obejmując całą jego postać. Gdyby nie hełm Shiara zapewne byłaby w stanie dostrzec paskudny uśmiech na jego twarzy gdy wystrzelił w szarży ku niej biorąc chyba za punkt honoru aby wbić jej zwłoki w ścianę. Pomóc w tym miał zapewne fakt, że po pierwszej miała miejsce od razu druga szarża.

[Rzut kością]

Nexaron:
#1 Obalenie < 45 [Nowa]
0
#2 Obalenie < 60 [Szarża]
1
#3 Obalenie < 60 [Szarża]
2

Shiare:
#1 Obalenie < 60 [Szarża]
3
#3 Strzał
9

Kailene:
#1 Obalenie < 60 [Rzut]
4
#2 Obalenie < 60 [Przyciągnięcie]
6
#3 Strzał < 77 [Predator]
5

Eco:
#1 Strzał < 57 [M-8 Mściciel]
8

Kombinacja:
100 + 25 (2+4) = 250

[Mistrz Gry]

Nexaron natychmiast użył Nowej, która trafiła asari zanim ta zdążyła się podnieść. Mimo wszystko, nie powaliła jej na ziemię - zrobiła to dopiero pierwsza Szarża najemnika, prosto w nieosłonięty tarczą cel. Zanim ten zdążył zaszarżować drugi raz, w jego stronę Kailene posłała Rzut - niestety, zbyt słaby, by mógł powstrzymać Dragonbite'a przed próbą dobicia asari. Poleciała ona na ziemię, nieruchoma przez zaledwie ułamek sekundy - zaraz później zaczęła się podnosić. Dostrzegł strużkę krwi wypływającą jej z ust. Wyraźnie była w złym stanie - ale czy na tyle, by zaprzestać walki?
Od razu druga adeptka posłała ku najemnikowi Przyciągnięcie, które oderwało go od ziemi, uniemożliwiając na kilka sekund podjęcie akcji. Te kilka sekund natychmiast wykorzystała Shiare, Szarżując na najemnika, odnawiając sobie połowę tarcz oraz wywołując widowiskową eksplozję biotyczną. Nie zamierzała na tym poprzestać - wyciągnęła strzelbę i natychmiast skierowała jej lufę w stronę Nexarona - nastąpił wystrzał, który całkowicie pozbawił najemnika tarcz. Na moment mogło nieco grozą powiać, gdy Kailene skierowała lufę swojego pistoletu w jego stronę, lecz chybiła oddając strzał.
Z pomocą nie mógł przyjść mu Voodoo, aktualnie atakowany przez Eco, który, na samym początku posłał ku piratowi Przeciążenie, które zdjęło całkowicie jego tarcze. Zaraz po tym poleciało Wyssanie energii, osłabiające cel i wzmacniające samego technika, unoszącego właśnie swojego Mściciela w celu oddania w pirata serii, której tylko nieznaczna część trafiła w cel.
W tym samym momencie pirat zniknął uruchomiwszy Kamuflaż taktyczny. Na Kailene zadziałał sekundę później Skan taktyczny, a chwilę później w jej stronę poleciał wzmocniony na skutek poprzednich dwóch zdolności Strzał wstrząsowy, skutecznie pozbawiający dziewczynę tarcz.

[Nexaron Dragonbite]

No... Było blisko, ale nieudolne umiejętności strzeleckie Kailene ratowały mu życie. Pewnie nawet podziękowałby jej za to gdyby były to działania z jej strony zamierzone i nie próbowała go teraz zabić, ale nie miał ku temu żadnych złudzeń. Drugą rzeczą, która go ratowała, było to, że Voodoo zajął uwagę Eco przez co w sumie był nawet w stanie wybaczyć mu brak wsparcia przy dobijaniu asarii. Co się odwlecze to nie uciecze, czy jakoś tak. Taki obrót spraw zmusił go jednak to zmiany taktyki. W sumie to może i na lepsze. Znajomy zabójca podzielił się raz z nim pewną tajemnicą, która w skrócie sprowadzała się do tego, że zawsze na początku najlepiej skupić się na najsłabszych przeciwnikach, a dopiero wówczas brać się za silniejszych. Kłóciło się to trochę z pomysłem Nex'a, bo Shiara była na wpół trupem, ale...
Gdy weźmie się pod uwagę fakt, że jedną szarżą był w stanie razić jednocześnie zarówno adeptkę i Eco to nie można się dziwić iż ostatecznie dał się skusić. Nie pozostawiając też jej dłużny już chwilę po lądowaniu zamierzał poderwać ją z ziemi przy użyciu własnego przyciągnięcia i zmusić tym samym do bezwładnego dryfowania w powietrzu gdy on sprintem będzie zmieniał swą pozycję względem niej. Pomysł był taki aby przy użyciu drugiej szarży pozbyć się Kailene wyrzucając ją za drzwi i może nawet posyłając na sam dół do zrzuconych wcześniej przez nich Lokich. Gdyby zaś szczęście mu nie dopisało i adeptka nie oderwałaby się od ziemi zamierzał drugiej szarży użyć jako biletu powrotnego na górę. Preferowany cel to oczywiście asarii, ale z braku laku każde miejsce się nada, bo nie zamierzał dać się otoczyć.

[Rzut kością]

Nexaron:
#1 Obalenie [Przyciągnięcie] < 60
0
#2 Obalenie [Szarża] < 60 kaailene + eco
1
9
Trafienie w drzwi
10
#3 Obalenie [Szarża] < 60
2

Siła kombinacji: (jeśli przyciągnięcie się powiedzie)
100+25*(1+4)= 225 / 2xpancerzom = 450 / [Skan taktyczny] = 518

Shiare
#1 - [Rzeź]
#2 Strzał ze strzelby (modyfikator -10 za odległość)

Voodoo
#1 - [siatka pojmań]
#2 Seria [Zjawa] < 57 / obrażenia x2 -> kamuflaż taktyczny
4

Eco:
#1 Seria [Mściciel] < 22 / modyfikator -35 za strzelanie orientacyjnie
5
#2 - [Wyssanie energii]

Kailene:
#1 Obalenie [Rzut]
6
#2 Strzał [Predator] < 77
7
#3 Strzał [Predator] < 77
8

[Mistrz Gry]

W chwili, w której najemnik szykował się do pierwszej szarży, w jego stronę pomknął wystrzelony przez asari pocisk Rzezi, dotkliwie raniąc najemnika, o czym miał się przekonać już za chwilę - gdy poczuje pierwsze, mocne ukłucie między żebrami. Zanim jednak - ruszył, zwalając z nóg zajętego wystrzeleniem w stronę miejsca, w którym zniknął Voodoo, serii z Mściciela, Eco. Chwilę później powtórzył ten ruch, odpychając szykującą się do użycia biotyki Kailene, która choćby i dała radę utrzymać się na nogach przy samej szarży, tak na skutek wcześniejszego przyciągnięcia oraz sporej, spektakularnej, biotycznej eksplozji, poleciała do tyłu. Nie trafiła jednak w drzwi, a w ścianę obok, pod dość dziwnym kątem, przez co najemnik miał wrażenie, że mimo tej odległości i ferworu walki, usłyszał nieprzyjemne chrupnięcie, które nie mogło oznaczać niczego dobrego. Głowa kobiety opadła w dół.
Tymczasem Shiare postanowiła nie dać do końca za wygraną i, mimo tego, iż w tej samej chwili, skryty dzięki kamuflażowi Voodoo pozbawił ją ponownie tarcz za pomocą Siatki pojmań, w amoku wystrzeliła ponownie w kierunku Dragonbite'a, którego zaledwie ułamek siły Upiora smagnął po plecach, zniwelowany przez tarcze. W tej samej chwili Eco za pomocą Wyssania energii ponownie osłabił tarcze najemnika, samemu wzmacniając własne, pozbierawszy się po obaleniu za pomocą szarży.
W tej samej chwili, u góry, kamuflaż taktyczny Voodoo wciąż działał. Shiare zdążyła tylko usłyszeć, ledwie otrząsając się z wojennego amoku, jaki nią zawładnął, huk wystrzału, kiedy pirat oddał w jej stronę serię. Połowa pocisków, o wzmocnionej sile za sprawą wciąż działającego ukrycia, trafiła w cel, wywołując u asari ostatnie, przedśmiertne tchnienie, nim osunęła się bezwładnie na ziemię.
Uwagę Dragonbite'a odwróciło kolejne ukłucie, jak gdyby pocisk Rzezi, wybuchając, co prawda nie pokiereszował mu brzucha, ale znacznie nadwyrężył jego siły. Nie mógł mieć pewności, czy co najmniej jedno żebro zostało złamane, czy też po prostu była to jakaś wyższa forma boleści, których nie dało się odróżnić od poważnego urazu. O tym pewnie będzie musiał zadecydować medyk. Jak na razie fakt ten skutecznie będzie mu utrudniał walkę - tak jak i wiele uszkodzeń pancerza, rozsianych tu i ówdzie, świadczących o jego sporym "zużyciu" jak na jedną walkę. Nie wspominając o niskim stanie tarcz i jeszcze jednym wrogu do pokonania, który czuł się nadzwyczaj świetnie.
- Wdzierają się na wyższe poziomy - odezwał się ostrzegawczy ton głosu Voodoo w komunikatorze Nexarona. Najwyraźniej pirat wolał nie wykrzykiwać tej informacji tak, by funkcjonariusz Biura Ochrony, technik na dodatek, również to usłyszał. - Muszę się zająć drzwiami na dach, inaczej będzie ciężko. Zdejmij go - dodał po chwili, a Dragonbite dostrzegł u góry postać, która po raz ostatni spojrzała w jego stronę, po czym pomknęła do jednego z pomieszczeń, nie zrywając przy tym komunikacji radiowej.

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Nex - P: 370, T: 134
Ujemny modyfikator -25 przy strzale (uszkodzone żebra).
Shiare i Kailene martwe.

[Nexaron Dragonbite]

Nexaron po kolejnym wybuchu zachwiał się mocno i musiał aż wesprzeć się rękoma aby nie upaść. Mocno zaciskał zęby z bólu choć wiedział, że tak naprawdę to wcale nie pomagało, ale dawało mu pewien komfort psychiczny i powstrzymywało od zbluzgania Voodoo. Teraz leci do drzwi? Teraz, gdy został już tylko Eco? I na dodatek zostawia go w takim stanie. Aż miał chęć krzyknąć z wściekłości, ale zaciśnięte zęby go powstrzymywały.
Starał się też skupić na drugiej stronie medalu. Ból oznaczał, że jeszcze żył czego nie mógł powiedzieć o pozostałej dwójce agentów Biura Ochrony, ale nie mógł się rozluźnić jeśli chciał aby tak pozostało.
- To Twoja pierwsza i ostatnia szansa na to żeby się wycofać - wycedził aż dysząc ze złości, ale nie dając Eco więcej na zastanowienie niż dwa uderzenia serca, które biło teraz jak szalone pompując adrenalinę do wszystkich komórek jego ciała. Nie mógł sobie pozwolić na ryzyko naturalnie więc rozpoczął od tego co uznał za priorytet. Użył szarży mierząc w technika, aby odnowić częściowo nadwyrężoną tarczę, a następnie kolejnej na poziom siedemnasty, a dokładnie tam gdzie leżał trup asarii. Zamierzał ukryć się za barierką aby utrudnić, albo uniemożliwić wykorzystanie swych talentów technicznych Eco i odebrać Shiarze to czego już, i tak nie potrzebowała. Jej upiora... Był on znacznie lepsza od strzelby, której obecnie używał najemnik i pomogłaby mu z inżynierem. Trzymając, więc nisko głowę szukałby jej i w pierwszej kolejności sprawdził czy była załadowana.

[Rzut kością]

Nexaron:
#1 Obalenie [Szarża] < 60
0

Eco:
#1 - [Przeciążenie]
#2 Seria [Mściciel] < 57 / modyfikator -10 za pozycję Nexarona
1

[Mistrz Gry]

Ta krótka chwila, jaką najemnik dał technikowi na możliwe wycofanie się, wydawała się trwać znacznie więcej niż w rzeczywistości. Wyglądało to tak, jakby Eco na moment się zawahał, lecz chwilę później podniósł broń w kierunku Dragonbite'a, zdecydowanym ruchem.
- Rozkazy to rozkazy, najemniku - krzyknął w odpowiedzi, w tym samym momencie, w którym ten ruszył na niego szarżując.
Obalony po raz kolejny w trakcie trwania tej walki, pozbawiony tarcz technik nie zdążył oddać pierwszej serii. Zaklął tylko głośno, co mogło być powodem tego, iż kolejny raz lądował na obolałych plecach, które najwyraźniej miały już tego dość. Z jeszcze większą determinacją, nawet się nie podnosząc, posłał ku szarżującemu do góry najemnikowi Przeciążenie, które znów zostawiło tarcze Dragonbite'a na niesłychanie niskim poziomie.
W tej chwili Nexaron podniósł broń asari - naładowaną i gotową do strzału, tak jak w chwili śmierci samej Shiare, patrzącej na na nowego właściciela strzelby pustym, martwym wzrokiem. Mimo choćby częściowego schowania się przed zasięgiem agenta Biura Ochrony, część pocisków z wystrzelonej przez niego serii trafiła, znów sprowadzając stan jego tarcz do zera. Adrenalina robiła swoje, dzięki czemu ból w żebrach wydawał się nie być tak niemożliwy, jak pewnie okaże się gdy tylko efekt ten minie, a walka zostanie zakończona. W tej chwili jednak Nexaron musiał martwić się o coś innego - o gotowego zabić go w każdej chwili funkcjonariusza.

[Nexaron Dragonbite]

KUR**, pierdo**** pirat...

Tak w sumie można było podsumować myśli Nexaron'a gdy kryjąc się miał nadzieję, że kulę nie przebiją tarczy. Udało się, ale ledwo... Najemnik miał świadomość, że nie było to najlepsze miejsce w jakim mógł się skryć, ale teraz miał znacznie lepsze szanse niż chwilę temu.
Miał Upiora Tinos i to nawet załadowanego za co by podziękował jej gdyby nie była taka upierdliwa za życia, a także pomysł jak to zakończyć. Pozycja na której jednak się obecnie znajdował nie była jednak najkorzystniejsza gdy weźmie się pod uwagę zasięg jego broni, więc postanowił ją zmienić. Nic zaś lepiej się do tego nie nadawało niż jego ukochana szarża, która po raz kolejny mogła posłać dziś Eco na plecy. Z dzikim krzykiem więc wystrzelił ku niemu czując się teraz już lepiej dzięki adrenalnie. To czy jednak powali człowieka miało znaczenie drugorzędne, bo zaraz do niego dopadnie i gdy będą ich dzieliły centymetry Nex pociągnął za spust upiora celując w niego.
- Bye bye - rzucił jeszcze krótko jak liczył na do widzenia funkcjonariuszowi.

[Rzut kością]

Nexaron:
#1 Obalenie [Szarża] < 60
0
#2 Strzał [Upiór] / modyfikator +45 za minimalną odległość i -25 za ranę

Szansa na schłodzenie:
1

[Mistrz Gry]

Szarża nie zbiła z nóg Eco, lecz z pewnością choć trochę go pokiereszowała. Pozwoliła także Nexaronowi na zmniejszenie odległości, jaka wcześniej ich dzieliła - chwilę później mógł poczuć siłę odrzutu trzymanej w dłoniach strzelby. Śrut wystrzelony w kierunku celu oddalonego o tak niewiele praktycznie podziurawił osłabionego i pozbawionego tarcz technika. Mężczyzna osunął się na ziemię, padając twarzą w dół z niezbyt przyjemnym plaśnięciem. W tej pozycji prawdopodobnie jeszcze długo poleży, we wciąż rosnącej plamie krwi.
Nie minęło ledwie kilka sekund, kiedy z okolic klatki schodowej, do uszu najemnika doszedł potężny huk.
- Wygląda na to, że co najmniej kilku postanowiło iść moim śladem - odezwał się Voodoo w komunikatorze Nexarona, nadzwyczaj uradowanym z tego powodu głosem. - Zawijaj tu. Chyba, że chcesz siedzieć tam i spotkać kilku wkurzonych agentów - dodał po chwili, już nieco poważniej, przez co Dragonbite mógł zrozumieć, że funkcjonariusze dotarli na tyle daleko, by zaistniała potrzeba dotarcia na dach w trybie natychmiastowym.
Po wdrapaniu się ponownie na wyższe piętro, za pomocą schodów lub też innym sposobem, szybko odnalazł właściwe drzwi, których hakowaniem zajął się pirat. Znajdowały się w jednej z wnęk, do której wejście stało otworem - wcześniej tak pewnie nie było, by nikt mu "nie przeszkadzał".
- I gotowe - rzucił tylko, teatralnie przedstawiając zielony panel na drzwiach, zwiastujący to, że udało mu się pokonać zabezpieczenia ustanowione przez Biuro Ochrony. - Bierzemy dupę w troki. Daj mi urządzenie - dodał po chwili, wyciągając rękę w stronę najemnika, choć jednocześnie otworzył sobie przejście i wyszedł na dach.
Na lądowisku, zgodnie z oczekiwaniami, stał "zaparkowany" prom, z którego uruchomieniem pirat nie powinien mieć żadnego problemu.
Oprócz tego nie dostrzegli niczego, co mogłoby w jakikolwiek sposób odstawać od otoczenia - pomijając przyrządy czy anteny, których większości zastosowania i funkcji najemnik mógł się tylko domyślać, oraz lądowisko z pojazdem, nic nie przyciągnęło jego uwagi. Niewiele też mimo wszystko widział na skutek panującej już na Nos Astrze nocy - jedynie okolice promu rozświetlały niewielkie lampki, jak to bywa z lądowiskami takimi jak to.

[Nexaron Dragonbite]

Nexaron odetchnął gdy z inżyniera zeszło powietrze. Nim się ruszył trwało to jeszcze chwilę, ale musiał ochłonąć. Dopiero wówczas bez pośpiechu, ale bardzo chętnie podążył za piratem wpierw na poziom siedemnasty, a następnie na dach. Nie dał się jednak zwariować wizji ucieczki i nie zamierzał tak łatwo rozstać się z urządzeniem.
- Wszystko w swoim czasie Voodoo. Na razie wsiadajmy i zabierz mnie to najbliższej kliniki - powiedział pozwalając aby hełm się roztworzył i pokazał jego krzywy od bólu uśmiech. W dłoniach nadal trzymał upiora, ale to dlatego, że na plecach nie było miejsca na kolejną. Mimo to musiało to stwarzać odpowiednie wrażenie... A teraz znów była pora na negocjacje. Tym razem celem było ustalenie jaką zapłatę otrzyma, bo nie wchodziło w rachubę aby obył się smakiem.
- A następnie porozmawiamy o tym ile wart jest trud jaki włożyłem w zdobycie tego urządzenia... Znalezienie ciebie i moje usługi. Jako bonus mogę dorzucić ci możliwość osobistego spotkania z kimś kto wyznaczył nagrodę za twoją głowę - dodał stając po drugiej stronie promu gdzie było miejsce dla pasażera i czekając aż go dla nich otworzy.

[Mistrz Gry]

Otwarcie promu nie zajęło Voodoo zbyt wiele czasu - w porównaniu do tego, co robił wcześniej by w ogóle dostać się na dach, musiała być to dla niego pestka. Już po kilku sekundach drzwi się otworzyły, a pirat szybko wskoczył na fotel pilota, początkowo nie zwracając aż tak wielkiej uwagi na Nexarona. Dopiero kiedy po szybkim sprawdzeniu wszystkiego, gdy byli już gotowi do odlotu, odwrócił się w stronę najemnika, uśmiechając się z politowaniem.
- Na moment. Możesz je sobie później trzymać. - odrzucił dość obojętnym tonem, choć wyraźnie musiał się na takowy silić. Po wzmiance Nexa o zleceniodawcach najwyraźniej zaciekawienie miało wziąć górę - bądź też inne pobudki. Prom, uruchomiony, gotowy do odlotu, powoli oderwał się od ziemi, unosząc coraz wyżej nad lądowiskiem. Nie mogli stwierdzić, czy Biuro Ochrony już znalazło trupy i pomknęło wyżej, ale mogli mieć nadzieję, że nie mają ze sobą czegoś zdolnego do strącenia ich na ziemię.
Umilkł na kilka sekund, najwyraźniej myśląc nad możliwościami. Dopiero po ich upłynięciu ponownie odwrócił się do Nexarona.
- Możesz dostać zapłatę, pewnie. Ale dopiero po tym, jak zabierzesz mnie do tych, którzy wyznaczyli nagrodę za mój łeb. Za pomoc w ich sprzątnięciu odpalę ci z własnych środków, a i przy okazji wynagrodzenie za zabicie mnie będziesz sobie mógł sam od nich zabrać, bez zabijania. Takie proste! - parsknął śmiechem, kierując prom wgłąb miasta, z dala od wieży, na której dachu pewnie już pojawili się zawiedzeni takim rozwojem wypadków funkcjonariusze. - Dasz mi to urządzenie na moment. Odstawię cię pod klinikę i dostaniesz je z powrotem. To urządzenie namierzające. Mogę je przekalibrować. Naciśniesz przycisk i będę wiedział, gdzie jesteś. Zawdzęczam ci coś w końcu. A słowa, cholera, dotrzymuję, nie jestem byle najemniczyną.
Uśmiechnął się ponownie, zawadiacko, ostatnie słowa wypowiadając półżartem, ale prawdopodobnie tylko jemu było aż tak do śmiechu. W końcu Nexaron umożliwił mu ucieczkę, tak? Nie miał się już o co martwić. Prawdopodobnie.