[William Kraiven]

Po otworzeniu powoli drzwi, oczom Nexa, ukazał się teraz mały korytarz niczym w prostym bloku. Po lewej zauważył kuchnię w połączeniu z małym jakże salonem oraz po prawej pokój, służący jako sypialnię. Było dalej ciemno i cicho, lecz wzrok już się zdążył przyzwyczaić a z nim, nieco wyraźny widok. I owszem, dzięki temu mógł dostrzec, że na łóżku leżał przykryty człowiek. Wyglądało na to, że najemnik zgubił nieco czas a że musiał być prawdopodobnie już wieczór, świadczył o tym elektroniczny zegarek, wskazujący godzinę 00:34. Co zabawne, skoro na Cytadeli zawsze panowała jasność, tak na Omedze, ciemność. Trudno stwierdzić, kiedy jest noc a kiedy rano, prócz zegarka a sam Nex nie czuł się śpiący czy też zmęczony z braku snu. Prędzej od zadanej rany i od dzisiejszego uciekania przed najemnikami.

[Nexaron Dragonbite]

Nie było to przecież aż tak dziwne. W kosmosie nie było przecież dnia i nocy w takim rozumieniu jak ma to na każdej planecie. Mimo to wszyscy członkowie społeczności galaktycznej przyzwyczajeni byli to funkcjonowania w takim systemie. Panował więc umowny podział na te dzień i noc, który przez to na przykład pomagał ustalić kiedy sklepy, szkoła, kluby, kliniki i cała reszta była otwarta, a kiedy zamknięta. Było to jednak coś tak rozpowszechnionego i naturalnego, że nikt nie zastanawiał się czemu akurat jest teraz "dzień" albo "noc" na stacjach takiej jak Omega czy Cydatela. To jednak nie było zmartwieniem najemnika. Jak i to gdzie umknęło mu te parę godzin. Upewniwszy się, że obecnie był względnie bezpieczny, bo właściciel mieszkania spał postanowił przyjrzeć się mapie dzielnicy, która odpalił na omni-kluczu. Naturalnie poszukiwał najlepszej drogi do kliniki salarianina. Planując zaś ją starał się wykluczyć konieczność wychodzenia na główne ulice i brać pod uwagę wszystkie możliwości. Co przez to rozumiał? Nie wykluczał korzystania z szybów technicznych, ściekowych, wentylacyjnych i czegokolwiek co uda mu się znaleźć byle dotrzeć do celu. Nie będzie pod twym względem wybredny…

[William Kraiven]

Wyświetl wiadomość pozafabularną

Ile razy mam powtarzać, że aby włączyć mapę, musisz skorzystać z dwóch rąk. Jedną odpalasz omni-klucz a drugą odpalasz komendę, odpowiadającą za wyświetlenie holograficznej mapy. Wymyśl konkretnie jak zamierzasz włączyć mapę, mając uszkodzoną prawą rękę, to cię nią wynagrodzę.

Uruchomienie Omni-klucza nie był zbytnim wysiłkiem, lecz otworzenie samej mapy, to już inna kwestia. Mając uszkodzoną prawą rękę, nie mógł nią ruszać zbytnio, a co dopiero podnosić ją ku omni-kluczowi, aby wcisnąć odpowiednią komendę odpalając mapę Dystryktu Gozu. Nex, musiałby wymyślić coś sensownego. Jednak nie miał teraz na to czasu, ponieważ światło, jakie padało z holograficznego urządzenia, jak i sam dźwięk uruchamiania go, obudziło gospodarza. Najemnik usłyszał tylko głośne stęknięcie, połączone z marudzeniem. Dzięki światłu, mógł dostrzec, iż gospodarzem jest kobieta o długich brązowych włosach. Podniosła się, odkrywając od siebie prześcieradło. Była w czerwonym biustonoszu i odpowiedziała po chwili, mając jeszcze zamknięte oczy.
- Mhmmm....Alex...czemu zapaliłeś świa- nie dokończyła zdania, kiedy otworzyła oczy, widząc Nexa zamiast kogoś kogo nazwała Alexem. Mając na wpół otwarte usta, zaniemówiła. Powoli, lecz z przerażenia skrzyżowała obie ręce ku twarzy, pytając.
- Ki...Kim pan jest? - spytała dość cicho ze strachu

[Nexaron Dragonbite]

Ehh... Zawsze pod górkę. Choć może nie do końca. W końcu medal ma zawsze dwie strony, czyli nie ma tego złego co nie wyszłoby na dobre. Nie wszystko jednak na raz... Szybkim gestem dłoni Nexaron uwięził kobietę w polu zastoju i nie ociągając się jak wcześniej to sobie zaplanował dobywając katany zdrową dłonią podszedł do niej aby lufę oprzeć o jej pierś.
- Część. Masz dwa wyjścia. A... Zaraz uwolnię Cię z pod paraliżu. Ty nie krzykniesz, ani nie zrobisz nic głupiego. Odpowiesz na parę moich pytań, a ja wyjdę pozwalając aby to wszystko pozostało złym snem. B... Krzykniesz lub zrobisz coś głupiego, a ja przyprawię twe ciało o dodatkową dziurę na wysokości serca i pozwolę Alex'owi posprzątać. Jeśli zgadzasz się na opcja A pokiwaj głową - zastój chwilę po tym jak to powiedział powinien samoistnie przestać działać, ale ona nie musiała tego wiedzieć. Wolał aby myślała, że może znów ją sparaliżować i tak bezbronną zastrzelić, a może najpierw jeszcze zrobić coś dużo gorszego. Dla jasności dodam jeszcze jedynie że to nie był blef. Jeśli będzie stwarzać dla niego zagrożenie, a przez krzyk tak właśnie byłoby to zrealizuje swe groźby bez mrugnięcia okiem.

[William Kraiven]

Zastój skończył się dosłownie po tym, gdy Nexaron przedstawił kobiecie, w jakiej sytuacji się znalazła. Ta od razu pokiwała głową, akceptując na przymusowe udzielenie pomocy. Z przerażaniem i z łzami w oczach, przyglądała się najemnikowi, czekając, co ten zamierza zrobić. Nex, mógł zauważyć jej powolne drżenie na całym ciele. W tym samym momencie, dało się słyszeć dźwięk jakiegoś urządzenia. Nie wiadomo było, czy był to właśnie dzwonek do drzwi, telefon, czy też może jeszcze coś innego. Jednak jedno było pewne. Ktoś lub coś, wywoływał gospodynię.

[Nexaron Dragonbite]

Nex jednak postanowił na razie jej dodatkowo nie straszyć. Schował katanę i ukucnął przed aby ich spojrzenia znalazły się na tej wysokości. Potem miało miejsce było parę mechanicznych kliknięć w pancerzu i hełm automatycznie rozłożył się "znikając" w jego głównej części.
- Dobrze. Nie jestem tutaj aby ciebie napaść, zabić czy okraść. Tylko przechodzę i gdybyś się nie obudziła w ogóle byś o tym nie wiedziała. Postaramy się aby mimo to tak właśnie pozostało, więc teraz sprawdzisz kto dzwoni do drzwi, a później przekonasz ich, że musisz iść spać i nie wpuścisz ich do środka - mówił do niej całkiem spokojnie, bez pośpiechu i uśmiechając się lekko. Nie musiał przy tym udawać, bo już zdążył przywyknąć do takich sytuacji, ale... Nie ona i dlatego starał się ją uspokoić. Panika w niczym jej nie pomorze - Jeśli mnie zdradzisz to będę musiał niestety zabić ciebie i tych, którzy się teraz dobiją, zrozumiałaś? - nie był pewien czy czegoś nie będzie próbowała, ani kto się dzwonił do drzwi. Dlatego gdy ona podejdzie do wizjera aby to sprawdzić będzie czekał poza jego polem widzenia gotów w razie potrzeby użyć zastoju i dobyć katanę.
- A teraz weź głęboki oddech i wyglądaj na zaspaną jak parę chwil temu - kończąc to mówić pozwolił sobie wytrzeć jej łzy aby i po nich nie było śladu.

[William Kraiven]

Dziewczyna patrzyła prosto w jego zimne oczy, słuchając tego co Nex jej miał do powiedzenia. Starała się uspokoić w miarę możliwości, choć niestety kiepsko jej to wychodziło. Na jego komendę, wstała z łóżka, ignorując to, że była w majtkach i samym biustonoszu. Podeszła do dziwnego urządzenia, na którym mrugała zielona lampka, i od którego wydobywał się dzwonek. Zerknęła na swojego oprawcę, który na wszelki wypadek stanął nieco z boku a bliżej niej samej, po czym odwróciła swój wzrok ku urządzeniu. Nacisnęła na jeden z guzików i dało się po chwili słyszeć ludzki głos
- Jennifer, przepraszam, że cię budzę o tak późnej porze, lecz chciałem ci ważną rzecz przekazać. Nie wiem czy słyszałaś, albo czy patrzyłaś na wiadomości w omni-kluczu, ale Błękitne Słońca zarządziły Stan Zagrożenia w całym Dystrykcie - biorąc nieco oddech, kontynuował - Ktoś kilka godzin temu wdarł się na jej teren i zabił starego Holsa i najemników, którzy odbierali czynsz. Wiesz co to oznacza? Zamknij drzwi, okna i wszystko. Najemnicy zajmą się resztą. Widzimy się jutro z rana. Kocham cię.
Po odsłuchaniu wiadomości, od urządzenia dało się słyszeć charakterystyczny odgłos <PiiiP> świadczący o tym, iż było to typowa nagrana wiadomość a urządzenie, zwykłym nowoczesnym telefonem. Dziewczyna nic nie odpowiedziała. Jedynie stała jak wryta, plecami do najemnika, czekając na dalsze polecenia.

[Nexaron Dragonbite]

Nex odetchnął ulgą gdy domyślił się, że to jedynie wiadomość nagrana na pocztę głosową pozostawiona przez Alex'a. Przynajmniej na razie nie będzie musiał zabić dziewczyny.
- Więc Jennifer... Nie będę kłamał i przyznam, że to była mowa o mnie. Czy skończysz jak stary Holsa zależy czy będziesz współpracowała. Na początek posłuchaj Alex'a i na przyszłość zamykaj drzwi i okna. Nie każdy będzie sobie zadawał trud i nie zabije Cię od razu, więc doceń to - powiedział podrapawszy się po głowie, bo z wiadomości dało się też wywnioskować, że poruszanie się po ulicach będzie tym trudniejsze - Masz chęć czegoś się napić? - mógł co prawda traktować ją jak swojego zakładnika, ale to niczego nie ułatwi, więc wolał tego uniknąć. Już i bez dodatkowej dawki przemocy była ona na pewno przerażona.

[William Kraiven]

- N-Nie...dziękuje. - odparła dalej nieco przerażona, zdając sobie sprawę, że ma teraz za plecami mordercę a nie złodzieja, czy też kogoś innego. Dziewczyna dalej wpatrywała się w urządzenie, nie odwracając się tym samym w stronę najemnika. Po chwili, pojedyncze łzy zaczęły wylewać się z jej oczu. Co prawda łkając, starała się powstrzymać nerwy i buczenie jak tylko mogła, lecz wiadomo było, że to tylko bezsilna kobieta. Ładna, ale niestety słaba w sile woli. Przyglądając się jej pomimo lekkiej ciemności, Nex mógł zauważyć dziwne ślady na jej plecach. Tak jakby ktoś potraktował ją batem, bądź czymś podobnym. Z okien, z którego padało światło ulicy Dystryktu, oświetlało co nieco pokój i wejście na korytarz domu.

[Nexaron Dragonbite]

- Dobrze... Więc jeśli pozwolisz ja poprosiłbym o herbatę. Oczywiście jeśli to nie kłopot - powiedział spokojnie i bez nawet cienia irytacji w głosie. Gdyby nie to, że zarabia na życia jak zarabia sam nie wie jak zachowałby się w takiej sytuacji - Jeśli potrzebujesz się wypłakać to nie powstrzymuj się. Musisz przecież to jakoś odreagować - dodał zbliżając się do niej aby "nóż widelec" sprawdzić czy czegoś nie kombinuje pod pretekstem delikatnego poklepania jej po barku. Dzięki jej pomocy o ile zgodzi się współpracować zyska możliwość wglądu w aktualną sytuację w dzielnicy. Może nawet pozna jakieś ploteczki o działalności BS'ów i na pewno będzie mógł odpalić mapkę oraz ustalić najlepszą drogę do kliniki. To wszystko jednak tylko jeśli nie zrobi czegoś głupiego ściągając na niego zagrożenie, a na siebie śmierć.

[William Kraiven]

Kobieta uroniwszy łzy, przetarła je jak i oczy ręką, zaciągając przy tym również nos. Złapała powietrze, po czym powoli je wypuściła. W taki właśnie sposób, starała się powstrzymać nerwy i przerażenie. Uczyniwszy to, odpowiedziała cichym głosem, nim się w końcu odważyła odwrócić - Dobrze.
Powolnym krokiem, tak by nie wzbudzać złości, ani podejrzeń u najemnika, podeszła do krzesła, zakładając jakąś niebieską polarową bluzę. Dziewczyna raczej nie zamierzała nic kombinować. Próżno było podejrzewać, że będzie stawiała opór. Jednak jak wiadomo, ostrożności nigdy za wiele. Założywszy owe odzienie, udała się powolnym krokiem w stronę kuchni, która znajdowała się w pomieszczeniu, naprzeciwko właśnie sypialni. Po chwili, dało się słyszeć charakterystyczny odgłos podgrzewanej wody.

[Nexaron Dragonbite]

Za nią zaś podążał jej nowy cień w osobie najemnika. Nie był na tyle blisko aby mogła poczuć jego oddech na sobie, ale nie dalej jak na wyciągnięcie ramienia. Gdy już znaleźli się w kuchni zajął miejsce na jednym z krzeseł lub blatów jeśli takowych by tam nie znalazł, a w oczekiwaniu na to aż herbata będzie gotowa...
- Więc... Na początek Jennifer to w czymś mogłabyś mi pomóc to odpalić mi mapę dystryktu na moim omni-kluczu, bo chwilowo nie mogę tego zrobić sam - teraz to i Nex poczuł się dziwnie wypowiadając to na głos. Nie było to typowe polecenie od kogoś kto włamał Ci się do mieszkania i groził Ci śmiercią, ale co poradzić. Odpowiednim gestem włączył urządzenie i podsunął do Jennifer tak aby miała dostęp do ekranu i klawiatury - Jak wspominałem chce opuścić Twe mieszkanie, ale nie chce biegać w kółko bez celu. Chciałbym dostać się do kliniki Mordina czy jak mu tam, i to najlepiej bez konieczności wpadania na BS'ów. Jeśli więc znasz jakieś skróty to będę wdzięczny za ich wskazanie, bo sama pewnie nie potrafisz opatrywać ran postrzałowych, albo nie masz przy sobie medi-żelu?

[William Kraiven]

Dziewczyna po usłyszeniu pierwszego słowa, znów stanęła wyprostowanie niczym słup. Powoli zerknęła na siedzącego najemnika na metalowym krześle, przy dość małym drewnianym stole. Słuchając, jej oczy wpierw zetknęły się ze wzrokiem Nexa, po czym utkwiły na wspomnianym omni-kluczu i rannej ręce. Dopiero teraz to zauważyła po oświetleniu, jakie zapewniała mała lampka na stole i urządzeniu holograficznym najemnika. Nie chcąc być niemiła, ani tym bardziej ponownie nie denerwując agresora jej wścibską ciekawością, odwróciła się pośpiesznie ku czajnikowi, który to już zawył pod wpływem wrzątku. Po chwili, wzięła go za ramię i nalała do małego kubka z herbatą, odpowiadając przy tym
- Nie...Nie znam żadnych skrótów do Strefy Mieszkalnej... - chwyciła za ucho kubka, podając na stół najemnikowi - I nie umiem opatrywać ran...
Ukucnęła na jedno kolano, uruchamiając na Omni-kluczu mapę Dystryktu Gozu i jednocześnie wpatrując się kątem oka w jego ranę. Wahała się nad czymś, jednak dopowiedziała nie zwlekając - Ale mam Medi-żel jeśli cię to zadowoli
Po włączeniu mapy, oczom Nexa jak i dziewczyny, ukazał się znajomy teren Dystryktu.
Wyświetl wiadomość pozafabularną

Ze względu na jej dość starą wersję, najemnik, posiadał tylko informację odnośnie Bazy Błękitnych Słońc i okolicznych terenów, wychodzących z Gozu. Raczej nie trudno było zgadnąć, że reszta sąsiednich budynków to domy, magazyny i sklepy.

[Nexaron Dragonbite]

- Powstrzyma krwawienie, znieczuli, więc bardzo chętnie. Tylko najpierw czy mogłabyś włączyć aktualizację mapy? Nie było mnie trochę na Omedze - powiedziałem uśmiechając się delikatnie i jak tylko to uczyniła sięgnął po herbatę. Może trudno było w to uwierzyć, ale pomimo że był najemnikiem i miał mocną głowę nie tylko do alkoholu to właśnie ten napar był jego ulubionym trunkiem. No... Zaraz po mięcie, ale zdobycie świeżej było praktycznie niemożliwe w przestrzeni. Miał, co prawda trochę ususzonej i zmielonej w swym dobytku, ale nie przy sobie, więc to musiało starczać. Zaraz jednak wrócił do mapy. Nawet jeśli mogła być do końca nie aktualna dawała z grubsza obraz sytuacji. Jeśli miałby wrócić tą drogą, którą się dostał, czyli jednym z szybów, których nie było na tej mapie to będzie mógł to zrobić szybko i z minimalnym ryzykiem. Z drugiej strony jeśli będzie chciał się dostać do kliniki to czeka go długa i dość ryzykowana droga, a teraz nawet nie widział mapy strefy mieszkalnej. Oczywiście to wszystko zakładając że nie znajdzie jakiś szybów, czy tuneli technicznych.

[William Kraiven]

Jennifer wcisnęła jakąś komendę na omni-kluczu, włączając aktualizację mapy. Chwilę trwało jej instalowanie, więc korzystając z tego czasu, wstała powoli, oznajmiając dość cichym głosem - Pójdę po medi-żel.
Odwróciła się i nie przekroczyła kilka kroków do sąsiedniej półki, zaczęła szukać czerwona pojemnika.
Tym czasem na oczach Nexa, ukazała się zaktualizowana mapa Dystryktu Gozu
Wyświetl wiadomość pozafabularną

O dziwo praktycznie nic się nie pozmieniało, poza informacją o kwarantannie, jakie nawiedzało Strefe Mieszkalną. Nie trudno było zgadnąć, że ową aktualizację musieli wypuścić sami Błękitni. Po krótkiej chwili, dziewczyna podeszła do stolika, kładąc na nim pojemnik z charakterystycznym znakiem pierwszej pomocy, oraz siadając na jakimś drewnianym krześle po przeciwnej stronie najemnika. Widać było po niej, że trochę się już uspokoiła, lecz dalej wpatrywała się w niego w lekkim przerażeniu.

[Nexaron Dragonbite]

Nex nie mógł zareagować inaczej jak śmiechem na widok zaktualizowanej mapy. Po prostu nie mogło być aż tak łatwo, prawda? Nie było jednak sensu dramatyzować, bo niczego by to nie zmieniło.
- Dzięki - odpowiedział uśmiechając się do niej delikatnie i zaczynając rozpinać pancerz od szyi. Przychodziło mu to z lekkim trudem, ale powód był dość banalny. Nie przywykł do robienia tego tylko i wyłącznie przy użyciu lewej ręki, a ponad to prawe ramię pulsowało z bólu. Nie było to jednak nie wykonalne, więc po chwili siłowania się bark był na wierzchu i można było w pełnej krasie podziwiać dziurę o jaką go przyozdobił strzał BS'a, którego łaskawie nie zabił.
- Pomożesz mi go nałożyć? - zwrócił się do Jennifer podając jej medi-żel, a samemu przytrzymując pancerz aby nie zasłonił miejsca postrzału. Nie chciał aby siedziała bezczynnie i za wiele myślała o tym w jakiej sytuacji się znalazła. Myślenie było dobre i ważne w życiu, ale nie zawsze prowadziło do czegoś dobrego. Nie chciał aby to była właśnie jedna z takich chwil...

[William Kraiven]

Jennifer spojrzała na kilka dziur po pociskach na ramieniu najemnika. Przez chwilę się wahała kiedy najemnik podał jej medi-żel, jednak w końcu się opanowała i zaczęła mu opatrywać ranną rękę. Robiła to dość powoli, choć sama nie wiedziała czy robi to dobrze, ponieważ jak sama powiedziała, nie potrafiła opatrywać ran. Nawet jeśli to był prosty w obsłudze medi-żel. Nagle, w tym samym momencie, Nexarion usłyszał jakieś poruszenie na ulicy. Kątem oka zauważył, przez małe okienko z żaluzją, trójkę najemników z charakterystycznymi insygniami Błękitnych Słońc. Stali na środku ulicy, a obok nich nagle przebiegła inna dwójka najemników, kierując się w nieznanym kierunku.
- Jak to kurwa wjechał nam do dystryktu transportowiec?! - spytał głośno jeden z nich, który wyglądał na to, że był ich dowódcą. Dwójka jego podkomendnych spojrzała po sobie, po czym jeden z nich odpowiedział na pytanie.
- Sir...jakoś wjechał przez uliczkę...nie wiemy jak się przecisnął...
Gdyby dowódca nie miał maski, z pewnością strzelił by teraz sobie ręką w twarz. Nie zwlekając, dopowiedział pośpiesznie
- Ruszamy pędem do bazy. Ponoć owa ciężarówka skierowała się do naszej placówki. Chrzanić póki co tego najemnika. Znajdziemy go później.
Jak powiedział, tak uczynili. Najemnicy pośpiesznie opuścili ulicę, kierując się prawdopodobnie jak oznajmił ich dowódca, do owej bazy. Nastała z powrotem cisza na głównej ulicy, zakłócana czasem odgłosem przepalanej lampy reflektora.

[Nexaron Dragonbite]

Nexaron nie zapomniał o tym drobnym fakcie. Nie oczekiwał po niej przecież tego że wyjmie mu „kule”, odkazi ranę i zaszyje. Miała jedynie nałożyć leczniczy żel na ranę, a on zajmie się resztą. Nawet średnio rozgarnięta małpa potrafi to zrobić, ale w sumie nie robi tego po raz pierwszy na najemniku, który włamał się jej do mieszkania.
– Spokojnie Jeff… Wystarczy że medi-żeli pokryje ranę postrzałową. Możesz sobie pomóc go rozsmarować dłonią – a mówiąc był gotowy w razie potrzeby zacisnąć zęby jakby doznanie okazało się zbyt… Dotkliwe. Potem jednak przynajmniej nie będzie musiał się martwić o krwawienie, a i rana zostanie odkażona, więc nie powinno być powikłań.
W tej właśnie to chwili dało się dosłyszeć głosy BS’ów zza okna w którą z początku najemnik po prostu nie mógł uwierzyć. Czyżby Nex miał dzisiaj szczęśliwy dzień? Może tak… Może powinien zagrać w pazaka i zobaczyć co z tego wyniknie? Nieee… Nie miał szczęścia do hazardu.
– Chyba mamy szczęście – powiedział zerkając w górę na kobietę - A w zamian za pomoc i żel… Wolisz kredyty czy może coś konkretniejszego, co na przykład obroniłoby Cię przed bliznami takimi jak na plecach? – przez myśl Nex’a przemknęło i to całkiem na poważnie aby oddać jej karabin. Oczywiście bez pochłaniacza ciepła na początku, ale jednak jeśli zechce, bo wątpił aby chciała powiedzieć coś więcej o pochodzeniu blizn, a również w to że będzie w stanie jej pomóc w tak krótkim czasie jaki miał zamiar tutaj spędzić.

[William Kraiven]

Dziewczyna zgodne z instrukcją, rozsmarowała medi-żel po jego ranie. Na szczęście Nexarion przywykł już do znajomego bólu, więc nie musiał się zanadto go obawiać. By nie stękać ani się nie odzywać, po prostu zacisnął zęby i przetrzymał to jak na mężczyznę przystało. Gdy wyjrzał za okno, Jennifer również nastawiła uszu, przysłuchując się, co się działo na zewnątrz. Po krótkiej chwili, usłyszawszy pytanie najemnika, przestała wykonywać narzuconą czynność i spojrzała na niego błagającym wzrokiem
- Po prostu...opuść proszę mój dom i ten Dystrykt... - odparła dość cichym głosem - Już wystarczająco dużo szkód narobiłeś...
Dziewczyna spojrzała na ranę, ponownie rozmasowując medi-żel. Nie minęła dosłownie minuta a dopowiedziała
- Strefa Mieszkalna jest zamknięta i pilnowana przez najemników. Przez Dystrykt Gozu się tam nie dostaniesz. Musisz zawrócić i poszukać innej drogi.
Miała wachania czy mu to powiedzieć. Nex to wyczuł. Nie wiadomo było co popchnęło ją do tego, aby poinformować go o tym. Możliwe, że zachęcił ją do tego przez swoje słowa.

[Nexaron Dragonbite]

- Byłaś niezwykle dla mnie miła i pomocna, biorąc pod uwagę okoliczności w jakich się spotkaliśmy więc... Zrobię jak chcesz - powiedział Nex nasuwając na ramię pancerz gdy żel dostatecznie stwardniał aby nie odpaść w przypadku ruchu barkiem. Następnie zapiął go pod samą szyję i pozwolił aby hełm "powstał" wokoło jego głowy. Gdy już oczy przyzwyczaiły się do nowej sytuacji na szybko rozważył skalkulował swe szanse. Teraz bez większych trudności powinien się wyślizgnąć z dzielnicy tą samą drogą, którą się tutaj dostał. Przynajmniej w teorii... Nie było jednak sensu zwlekać i ryzykować, że BS'y wrócą tu po niego.
- Bądź jeszcze tylko tak miła i uruchom mi na omni-kluczu rozpoznawanie komend głosowych - dodał wstając i uśmiechając się rozbrajająco czego jednak nie mogła teraz dostrzec. Aplikacja nie była niczym nadzwyczajnym, ani tak założonymi jaki WI, ale potrafił zrozumieć proste komendy i nie była używana na co dzień jedynie aby uniknąć usunięcia przypadkiem plików, wykonania niechcianego telefonu i takich tam. Nie mógł przecież liczyć na to że Jennifer z nim pójdzie i będzie mu pomagała korzystać z omni-klucza.